Een hele dag heb ik in spanning gezeten en wachtend op Hem.

Expres heeft hij me laten wachten. Op het moment dat ik in gedachten was over of dit echt was wat ik wilde ging de deur open. Ik schrok er hevig van ik was helemaal niet voorbereid. Gelukkig was het Trudy en ik haalde opgelucht adem. Trudy had een doos bij zich. Ze gaf me deze en liep weer weg. Ik opende de doos. Er zat een briefje in.

Ik las de brief. Er stond; eindelijk is het dan zover het moment waarop je je keus bekend zal maken aan mij. Ik wil je hierbij laten weten dat wat je keuze ook zal zijn ik deze zal accepteren. Ik ben blij dat je de afgelopen periode bij mij bent geweest het was een van de mooiste tijden die ik heb gekend. Als je ervoor kiest om hier te blijven wil ik dat je weet dat er niets zal veranderen aan de regels zoals je die hebt gehad voordat je me vroeg of je een keuze had. Dit is wie ik ben en dat zal niet veranderen. Wat wel kan veranderen is dat er nachten zullen zijn dat we samen een bed delen. Dat je ook met me mee zult gaan op reizen naar het buitenland. Maar ook tijdens deze reizen blijven de regel van kracht. Dit is geen spelletje dit zal je levensstijl worden. Je moet je dus goed bedenken of je dit leven aan kunt. Het is niet iets wat je uit kunt zetten als je er even geen zin in hebt. Je zult moeten accepteren dat ik de regels bepaal. Je mag ervan uit gaan dat ik voor je zal zorgen dat je niets te kort komt. Ik zal je nog beter gaan leren kennen zodat ik uiteindelijk precies weet wat je nodig hebt. Ook al kan dat zijn dat je dit zelf nog niet weet. Dit is mijn eer en taak om jou veilig te houden en te zorgen dat het je aan niets ontbreekt. Jou taak is om mij ter wille te zijn hoe en wanneer ik dat wil.

Het was nogal wat om te lezen. Dit was echt zwart/ wit gezien hoe het zou zijn. Ik twijfelde even na dit gelezen te hebben. Zeker het feit dat ik er helemaal geen zeggenschap meer over heb dan. Als ik zou willen dat het eindigd dan is er nog steeds altijd die mogenlijkheid maar dat zou in houden dat echt alles stopt. Ik kan niet een klein beetje stoppen. Het besef kwam goed binnen. Ik was blij dat hij me deze brief had gestuurd. Naast de brief was er een nieuwe jurk en lingerie. En een doosje te groot voor een ring. Het had een aparte grootte. Ik wist zeker dat de kleding mij pastte want dit wist hij ondertussen feilloos. Mijn gedachten gingen naar wat ik wilde. Wie was ik en wat wilde ik in mijn leven. Veel had het me tot nu toe nog niet gebracht. Ik ben me pas leven gaan voelen sinds ik hier ben. Ik vergat helemaal de brief en het doosje.

Ik wilde zeker weten dat ik de juiste keus maakte. Ik overdacht wat er allemaal was gebeurd in de afgelopen tijd en wat ik daarbij voelde. Ik heb me angstig gevoeld maar telkens ook weer veilig. Hij gaf me een veilig gevoel. Hij waakte over me. Maar hij zorgde ook voor irritatie en hij maakte me ook boos op sommige momenten. Maar ik denk dat dit bij elke relatie wel zo zal zijn. Het is de basis en dat is in dit geval veiligheid en spanning. Heel veel spanning. Elke zenuw in mijn lijf is wakker.

Mijn zintuigen staan op scherp als er een zou worden weggenomen neemt een ander het over.

Ik was helemaal de rest van de brief en het doosje vergeten toen de deur opnieuw open ging. Mijn adem stokte bij het zien van Hem. Er was geen weg meer terug. Dit was het moment. Ik heb geen idee van de tijd maar het werd al schemerig dus het moet al laat zijn geweest. Hij keek vragend naar me en ook enigszins boos. Hij zag het pakketje op het bed liggen. Ik had de brief vast. Hij zag dat het gekke doosje nog helemaal dicht was. Dit betekende voor hem heel veel. Hij kwam op me afgelopen en vroeg me of ik de brief goed had gelezen. Ik keek beschamend naar beneden want ik wist dat dit niet het geval was. Ik was in gedachten geraakt.

Hij zag het meteen dat ik dus niet gefocust was geweest. Hij kwam op me af pakte me van de stoel en zei; "Op je knieën". Door de klank in zijn stem en de manier waarop hij naar me keek, wist ik meteen dat ik niet met hem moest spotten op dit moment. Ik gehoorzaamde dan ook meteen.

Ik sloeg mijn ogen neer. Echter tilde hij mijn kin op met zijn vinger en dwong me om hem aan te kijken. Hij zei niets maar dat hoefde ook niet. De spanning tussen ons was niet meer te meten zo hoog was hij. Mijn hele lichaam stond strak. Mijn tepels priemde ferm vooruit.

Hij kuste me op mijn voorhoofd. ik kreeg nog 30 minuten de tijd internet zorgen dat ik wist wat ik wilde en dat ik aan hem kon laten zien wat ik wilde. Wat hij daarmee bedoelde was me een raadsel maar alles ging ook zo snel. Mijn hoofd spinde rond van alles wat er gebeurde en wat ik voelde.

Hij liet me los en liep naar de deur. Bij de deur draai hij zich om

"Als je me erom laat vragen begin je al slecht". "Dat zou ik niet doen als ik jou was", zei hij. " Ik heb me al enige tijd ingehouden dat gaat me niet meer lukken jongedame", en met die woorden sloot hij de deur.

Ik herpakte mezelf en begon na te gaan wat hij kon bedoelen. Ik pakte snel de brief en las hem nog een keer. Ik bleef niet hangen bij wat er verwacht werd als ik bleef maar las meteen door naar onderen.

Als ik wilde blijven dan zou ik de kleding dragen die hij voor me had gekozen. En zou ik in het doosje hebben gekeken. Als ik hem zou erkennen als mijn Dominant dan zou ik het sieraad dragen wat hij voor me had gekozen. Ik keek naar de doos en zag het rare doosje. Ik pakte het en opende het. Het waren twee armbanden. Geen gewone maar wat bredere. Ze waren helemaal bewerkt. Het leek wel iets uit de tijd van de farao's. Beide armbanden hadden ook een zeer subtiele ring. Het waren twee hele mooie armbanden. Ik deed ze om. Ze pasten perfect maar ik had ook niets anders verwacht. Toen ik ze omhad ging er en siddering door me heen. Mijn hele lichaam reageerde meteen alsof hij in de kamer was.

Voor mij was dit het teken wat ik zocht. Ik trok de kleding aan die hij had uitgekozen. Ik was precies op tijd klaar. Ik had net mijn haren gedaan toen de deur weer open ging. Hij stond er weer maar deze keer anders dan eerder. Hij zag er woest uit. Alsof hij al die tijd heeft geweten wat mijn keus was. Hij kwam op me afgelopen en greep me stevig vast. Hij plaatste me tegen de muur die het dichtste bij was. Zijn stevige lichaam gaf me te kennen dat er geen mogelijkheid tot ontkomen aan was. Mijn lichaam was sowieso bevroren. Niet van angst maar van pure opwinding. Mijn hele lichaam gloeide. Hij pakte mijn hoofd vast en kuste me.

De vonken sprongen er vanaf. Het was alsof alles om ons heen helemaal verdween. Hij werd steeds vuriger.

Hij draaide me bruut om en wilde mijn jurk losritsen. Ik wilde hem zo graag