Zoals ze telefonisch hadden afgesproken, had Brechtje haar jeugdvriendin bij het station opgehaald. Nu, terwijl Brechtje haar wagentje door het avondlijke verkeer stuurde, bekeek Annie haar vriendin van opzij. Ze stond versteld van zichzelf toen het voor haar duidelijk werd dat de meid naast haar nog steeds even veel in haar los maakte als vroeger. Wat ze nooit voor mogelijk had gehouden toen zij op Brechtje’s uitnodiging om over te komen was ingegaan, was nu waarheid geworden. Een goed gevoel overviel haar toen ze plotseling besefte dat zij nog altijd verliefd was op haar schoolvriendin van vroeger. Toen Brechtje halt moest houden aan een verkeerslicht keek die op haar beurt naar Annie en zag de bijzondere blik in de ogen van de ander. Brechtje herkende die blik meteen en zonder woorden schonk zij Annie haar allerliefste glimlach terug. Waaruit die dan weer terecht concludeerde dat haar verliefdheid werd beantwoord, hun verliefdheid was wederzijds, puur en oprecht, zelfs nu ze elkaar al bijna 4 jaar niet meer hadden ontmoet.

Annie plaatste haar hand bovenop Brechtje’s dijbeen. Telkens die een hand vrij had legde zij haar warme vingers op die van haar vriendin. Zo reden ze zwijgend en genietend van elkaars gezelschap verder in de richting van Brechtje’s woning op de buiten. “Wat is de tuin mooi in de avondzon” zei Annie toen ze achter het huis uit de wagen waren gestapt. De tuin was behoorlijk groot en zij liet haar bewonderende blik langsheen de plantsoenen dwalen.

“Als je een romantische zonsondergang wil meemaken” zei Brechtje haar, “dan weet ik hier vlakbij nog een veel mooiere locatie.”

“Oh ja?”

“Ja, door het bos is het een tiental minuutjes lopen naar een oude boerderij. Het woonhuis en de stallingen zijn enkele jaren geleden helemaal verwoest door een brand. De boerderij werd nooit meer heropgebouwd en de boer is met zijn gezin in het dorp gaan wonen. Maar de schuur staat er nog steeds en wordt nog gebruikt om hooi op te slaan. Van op de zolder daar heb je prachtig uitzicht over een vijver en de landerijen erom heen. Bij zonsondergang is dat echt een schilderachtig panorama.”

“Hmm, klinkt goed” antwoordde Ankie, “maar euh…jij weet dat zo goed”

“Ach, een oud liefje van me wilde daar steeds weer heen, zwijg me daarvan. Maar het uitzicht is echt wel de moeite” zei Brechtje daarop.

“Ok, we gaan!”was Annie’s enthousiaste antwoord.

“Goed meis, maar eerst toch maar iets gemakkelijker aantrekken, de korte rokjes die we nu dragen zijn niet echt geschikt om door het hooi te klauteren,”opperde Brechtje.

“Daar heb ik mij niet op voorzien hoor, ik heb alleen maar stadskleding bij me.”

“Dat kan geen probleem zijn. Ik heb op zolder nog wel wat oudere kleren bewaard. Laat ons daar eens kijken, we vinden vast wel wat.”

Even later stonden de meiden in de zolderkamer doorheen de ‘bijna-afdankertjes’ van de gastvrouw te snuffelen. Hoewel ze niet meteen iets geschikts vonden, waren lacherige opmerkingen over de verouderde mode en zijn uitwassen nooit ver weg. Tot Brechtje een doos opende en daarin een aantal bermuda’s vond, uit lang vervlogen tijd.

“Moet je hier eens kijken Annie.”

“Hé, dat heb ik als kind ook nog gedragen,” zei die. “Ik weet nog hoe strak de stretch stofjes van die dingen om mijn billen zaten.”

“Doen?” vroeg Brechtje.

“Doen!” was het antwoord. “Maar dan liefst zoals vroeger als kind… zonder ondergoed.”

“Ach, waarom ook niet?” Brechtje verbaasde zich niet zo snel meer om de woorden van de ander. Annie was nog altijd dezelfde flapuit van weleer. Samen zochten ze in de doos naar een geschikt exemplaar. In de kast ernaast vonden zij beiden ook nog een afgewassen en gekrompen T-shirt. Ze ontdeden zich van hun ondergoed en trokken de gekozen kledingstukken aan. Om beurten stonden ze voor de grote spiegel te draaien terwijl de ander dan bewonderend naar de strak afgelijnde rondingen van haar vriendin keek. Als een tweede huid, zo strak zaten de stukjes textiel om hun huid en dat gaf een behoorlijk sensueel beeld. Nadat ze elkanders goedkeuring hadden, liepen zij naar beneden, deden de achterdeur achter zich in het slot en gingen op stap.

Met de arm om elkaars middel liepen zij de tuin door in de richting van het bos. Dicht tegen elkaar aan lopend, waarbij hun dij bij elke stap langs die van de ander schuurde, hielden zij er een flinke tred in. Het bospad liep afwisselend langs naald en loofbomen, soms ook was er aan weerszijden een rododendronhaag. Op het ogenblik dat het uitzicht door zo een stukje haag werd belemmerd, kwamen zij onverwacht in een bocht een jager tegen.

“Goedenavond dames,” zei de man vriendelijk, ruim voordat hij hen passeerde. Maar wat Annie en Brechtje vooral opviel, was dat de man ongegeneerd naar hun nauwelijks verholen rondingen tuurde, in plaats van hen in het gezicht aan te kijken. Nadat ze beiden ook en “goedenavond’ hadden gemompeld, kruisten zij de eenzame jager die hen gewoonweg aangaapte. Brechtje en Annie beseften wel dat zij in deze kleding best in staat waren om elke gezonde man een erectie te doen krijgen en tegelijk kregen zij hetzelfde idee. Allebei voelden ze als het ware de blik van de man in hun rug prikken en instinctief besloten zij om de man nog wat extra’s te bieden. Alle twee lieten zij hun hand, die om elkanders midden lag naar omlaag glijden, om die hand dan te laten rusten op de wiebelende bil van de ander. Giechelend om hun uitdagende houding liepen ze, zonder omzien door en weldra kwamen zij aan bij de hooischuur.

Brechtje zette haar schouder tegen de oude poort die onder luid gepiep openzwaaide. De warmte en de geur van gedroogd hooi kwam hen tegemoet. Brechtje liep in het schemerduister voor Annie uit naar de ladder en klom voorop naar de zolder. Bovenaan de ladder wachtte Annie even tot Brechtje het luik van de hooizolder had geopend, maar toen het vage licht van de avondzon voldoende zichtbaarheid bood, klauterde ook zij over het hooi naar de opening in de voorgevel. Brechtje had niet overdreven, stelde Annie vast. Het uitzicht was fantastisch. De weerspiegeling van de ondergaande zon op het wateroppervlak van de vijver zorgde voor een kleurenpallet op de wijde omgeving en dat was zonder meer prachtig. De meiden zetten zich neer in het hooi en zonder een woord te spreken genoten zij van het uitzicht, daarbij de warmte trotserend die opsteeg vanuit het hooi. Tot Annie een arm om Brechtje’s schouder legde. Brechtje, die zich erover verbaasde welk een uitwerking de minste aanraking van haar vriendin nog steeds op haar had, kreeg het plots nog warmer, en zei dat ook.

“Phoe,” wat is het hier heet, “dat hooi plakt gewoon op mijn huid.”

Annie keek naar haar vriendin, en inderdaad, daar waar bij het klauteren Brechtje’s T-shirt naar omhoog was geschoven, plakte het hooi gewoon tegen haar bezwete huid. Annie probeerde met haar hand de buik van haar vriendin schoon te vegen, iets wat nog aardig lukte ook.

“Volgens mij zit het ook hoger” zei Brechtje met een knipoog, “want ook daar kriebelt het.”

“Doe dan uit, meisje” zei Annie.

Brechtje deed haar T-shirt uit en inderdaad zag Annie overal hooi. Weldra gleden haar handen van de buik naar de borsten van haar vriendin.

“Dat kietelt” fluisterde Brechtje lacherig.

“Wacht maar tot ik alle hooi eraf heb” fluisterde Annie terug, “dan zal ik je nog veel erger kietelen.”

Ze wreef de laatste restjes hooi van haar vriendin’s dichtstbijzijnde borst en boog zich naar haar toe. Met haar tong likte Annie over de tiet van Brechtje heen en gleed daarbij langs de tepel. Brechtje voelde dat Annie met de punt van haar tong de tepel diep wegdrukte in het malse vlees van haar tiet. Toen ze de tepel weer tevoorschijn liet komen, was de tepel al flink wat stijver geworden. Annie opende haar mond en hapte de borst van haar vriendin zo ver mogelijk op. Ze begon stevig op de tepel te zuigen, wat Brechtje deed kronkelen, alsof ze wilde aangeven dat de ander zou ophouden.

Maar Annie hield helemaal niet op, integendeel. Zij duwde Brechtje verder achterover en zoog dan fel op haar andere tepel. Dan was het aan Brechtje om snel te handelen. Vlug schoof zij haar handen onder Annie’s T-shirt en rukte het van haar lijf. Zij graaide, gepassioneerd door datgene wat de ander bij haar net had gedaan, naar de borsten van Annie en kneedde ze flink. Nu was het Brechtje’s beurt om voorover te buigen en de volgende ogenblikken gaf Brechtje de borsten van haar vriendin precies dezelfde behandeling, zoals die haar heuveltjes had verwend. Daarna bracht Brechtje haar hand als eerste tussen hun lichamen in en liet die over Annie’s bermuda heen, naar haar kruis afdalen. Doorheen de strakgespannen stof van het broekje voelde ze duidelijk de grote schaamlippen van haar vriendin en kneep ze zachtjes samen. Seconden later voelde Brechtje hoe ook haar eigen lipjes doorheen haar bermuda werden samengeknepen. Even streelden zij elkanders kruis doorheen de stretchstof tot ze besloten om zich ook van hun laatste kledingstuk te ontdoen en twee strak zittende stukjes textiel lagen weldra wat verderop in het hooi. Brechtje vleide zich als eerste languit op haar rug neer in het kriebelende hooi.

Annie kroop om Brechtje heen en drukte eerst een vochtig kusje op haar lippen. Dan zette ze aan weerzijden van Brechtje’s hoofd een knie neer en liet zich langzaam voorover zakken. Brechtje zag het poesje van Annie steeds dichterbij komen. Toen die nog dieper doorzakte weken de schaamlipjes als vanzelf een beetje uit elkaar en Brechtje drukte er een liefdevol kusje op. Bijna tegelijk voelde ze hoe ook haar eigen onderlipjes een even teder kusje ontvingen. Toen likte Annie een eerste keer over Brechtje’s kutje, waarop gelijk een verhit kreetje aan haar mond ontsnapte,

“Hemeltje lief,” pufte Brechtje opgewonden, “waarom hebben we dit nooit eerder gedaan?” Ze sloeg haar armen rond de malse billen van haar vriendin en trok haar strak bovenop haar, voordat zij ook voor de allereerste keer een likje plaatste op het mooie, gladde poesje dat boven haar mond hing.

“Oh… Ooo,” hijgde Annie. “Geen idee, lieverd, maar wat mij betreft hebben we jaren in te halen.”

In de minuten die volgden werd de stilte op de hooizolder enkel verstoord door de sabbel en smak geluiden van de beide verhitte meiden. Het verlangen naar elkaar, wat al die jaren onuitgesproken was gebleven, kreeg nu alsnog een onverwachte invulling. En hoe? Hun tongen drongen diep door in elkanders poesje. Zuigen en likkend maakten ze elkaar steeds wilder. Zodra de ene langs de klit van de ander likte, probeerde die dat op haar beurt ook te doen. Nogal logisch dat dit niet lang kon duren en zij korte tijd later allebei heftig klaarkwamen. Annie kwam als eerste. Ze perste zich plat bovenop Brechtje en schokte en bokte, tot haar laatste heerlijke kramp wegebde. Dan stak ze haar tong opnieuw diep in het gleufje van de ander en drukte de kutlipjes van haar vriendin uit elkaar en zoog het klitje van Brechtje tussen haar lippen. Dat was meer dan voldoende om ook Brechtje te laten schokken en sidderen bij haar intens hoogtepunt.

Minutenlang lagen zij daarna uitgeteld naar adem te happen, maar langzaam kwamen hun lichamen weer tot rust. Ze dankten elkaar voor zoveel heerlijks met een minutenlange intieme zoen, waarna ze weer hun bermuda’s en T-shirts aantrokken. Het was al schemerdonker toen de twee vrouwen, arm in arm als een verliefd stel, en begeleid door het schijnsel van de maan, de weg terug insloegen naar Brechtje’s huis… een opwindend nachtje tegemoet.