En Nu Verder - 5

Karel zat nog na te genieten op de bank. Hij had een dubbel gevoel. Aan de ene kant vond hij het heerlijk wanneer de jongens alleen of samen waren geweest. Maar aan de andere kant wist hij dat hij met vuur speelde. Al waren ze beide meerderjarig, maar de verhouding docent student was natuurlijk uit den boze. Toch overkwam het hem steeds weer en hij kon geen nee zeggen. Jaren had hij redelijk droog gestaan t.a.v. zijn seksleven en was hij altijd zijn eigen beste maatje op een paar uitspattingen na, maar sinds het kamp was het beest in hem los.
Het ging zelfs zo ver dat hij ’s nachts met een stijve en soms zelfs een natte droom wakker werd met de jongens of Jan in zijn kop. Het moest toch niet gekker worden. Maar hij had zich er maar bij neergelegd. De jongens zaten in de examenklas en zouden volgend jaar vast wel gaan studeren. Hij had zich voorgenomen dit komende halve jaar daar dan maar van te genieten. Maar dat dubbele gevoel bleef. Hij zou wel wat jongens aanging bij hen het initiatief laten en het niet zelf nemen. Hij moest er wel wat mee, maar op dit moment had hij geen idee.
Heel anders was dat gevoel naar Jan. Zijn getrouwde collega werd nu zo langzamerhand zijn seksmaatje. Ieder week na hun sportavond gingen ze bij hem thuis wat drinken i.p.v. in de sportschool. Dan hadden ze lekker de tijd voor hunzelf. Al opgegeild door samen in de sportschool te sporten en te douchen samen met andere kerels. Dan stonden ze dan met al die geile mannen onder de douche, Hij grinnikte. Die moesten eens weten. Heerlijk. Daar genoten ze beiden van. Het was heel heimelijk en heel discreet want onder het mom van goede vrienden hadden ze gemakkelijk een uitvlucht. En goede vrienden waren ze al maar nu met een sausje. Hij glimlachte bij het sausje. Jan kon enorm spuiten en regelmatig loosde die dat bij hem ik zijn kontje of keel. Ook vond Jan het prettig om lekker gepaald te worden. Nou daar was hij best voor te porren. Omdat ze zonder voorbehoedsmiddelen vrijden hadden ze alle vier op zijn kosten een anonieme SOA test gedaan. Ze waren allemaal schoon. Ze hadden wel duidelijk de afspraak dat wanneer iemand buiten het clubje ging er direct condooms gebruikt moesten worden. Ieder was vrij om te doen wat die wilde, maar dat werd de afspraak waar ze zich alle vier goed in konden vinden. Voor Jan was dat helemaal belangrijk, omdat die nog wel eens naar ontmoetingsplaatsen voor anonieme seks was geweest. Maar hij had ook beloofd dat mocht hij dat weer eens doen (bloed kruipt nu eenmaal waar het niet gaan kan) hij dat eerlijk zou vertellen en dan ook de condooms om. Maar zover was het nog niet gekomen en ze genoten allen van de vrije seks. Zo zat glimlachend te mijmeren over de hectische tijd van de afgelopen maanden.
Maar Henk had hem wel aan het denken gezet. Over Ronald. Hij kende Ronald al bijna 6 jaar en had hem zien opgroeien als een evenwichtige plezierige vlotte jongeman. Hij had al wel zijn bedenkingen gehad toe de verkering met Roos vastere vorm ging aannemen. Roos was erg aanwezig en ook behoorlijk dominant en hij zag het gedrag van Ronald langzamerhand wat inkakken. Overdreven gezegd een beetje slaafs. Heel anders als toen hij alleen met zijn maten was. Daarom hoefde Ronald daar helemaal niet zo rouwig om te zijn. Maar wat hem wel zorgen baarde is de reactie van hem die, zoals Henk beschreef, buiten proporties was. Het was ook niet niks je broedermaatje geneukt te zien worden door zijn vriendje. Hij had daarom duidelijk het gevoel dat er meer achter zat dan alleen maar de verbroken verkering met Roos. En zijn gevoel liet hem niet vaak in de steek. Meestal had hij het bij het goede eind. Dat kwam hem als schooldecaan ook vak goed van pas.
Morgen moest hij maar eens gepast actie ondernemen. Hij had dan decanen spreekuur en hij zou dan eens een gesprek arrangeren met Ronald om ook zijn kant van het verhaal te horen. Misschien zou hij hem kunnen helpen.

Het was een grote zandvlakte. Ronald werd tegengehouden maar wist niet hoe of wat. Hij wilde naar hem toe. Daar stond hij, zijn maatje. Naakt met zijn prachtige lijf in de zon. Zijn armen uitgestrekt naar hem. Maar hij kon niet bij hem komen. Henk hield hem vast en tussen hen in stonden twee mannen met stijve lullen en met de armen om elkaars schouder. Ronald zweette en wilde maar één ding. Hij wilde naar Robbert. Die was van hem. Die hoorde bij hem. Ze mochten hem niet tegenhouden.
Hij zag nu wat hem tegenhield om naar hem toe te gaan. Langzaam zakte hij weg in het drijfzand. Hij gilde en schreeuwde maar er kwam geen geluid over zijn lippen. Ook hij was naakt, zoals iedereen. Hij probeerde zijn benen los te trekken, maar hoe meer hij zich bewoog hoe vaster hij werd vastgezogen. Hij zag dat Robbert hem wilde helpen, maar dat Henk hem tegen hield. Hij stond achter hem met de handen op zijn middel zodat hij niet bij hem kon komen. Robbert strekte zijn armen zover mogelijk uit…hij wilde hem wat vertellen….. hij schreeuwde, maar er kwam geen geluid…… hij kon hem niet bereiken…. Henk hield hem tegen…..
Hij zakte al tot aan zijn kruis. Hij zat muurvast. Die mannen waren Jan en Karel. Hun gezichten stonden ernstig. Ze kwamen naar voren en keken hem aan.
‘Zeg dat hij bij Henk hoort, hij is niet je eigendom. Hij is je vriend en zal dat altijd blijven. Maar hij is ook van Henk. Zeg het, dan zullen we je helpen.’
Maar hij kon het niet. Robbert hoorde bij hem. Zijn leven lang al. Hij wilde hem niet missen. En verder zakte die. Het zweet brak hem nog meer uit.
‘Zeg het.’ klonk het, ‘zeg het. zeg het, zeg het,’ gonsde door zijn hoofd. Robbert is niet van jou hij is nu van Henk.
‘zeg het, zeg het.’
En verder zakte hij in het drijfzand dat al tot aan zijn borst zat.
Het benam zijn adem. Twee paar armen strekten zich naar hem uit. Maar grepen hem niet vast. ‘Zeg het’, klonk het maar steeds, ‘zeg het…..’
Hij kon het niet……’ Robbert…Robbert,’ kon hij nog uitbrengen en gleed toen weg in een grote leegte. ‘Robbert,’ kwam fluisterend over zijn lippen. ‘Robbert, ik houd van je.’
Nat bezweet werd hij wakker. Tranen biggelden over zijn wangen. Zijn dekbed was drijfnat van zijn zweet en zijn huid voelde klam en koud aan.
Wat betekende deze droom. Wat wilde die hem vertellen. Wat wilde Robbert hem vertellen. En waarom werd hij tegengehouden. Hij had vaker dromen met een boodschap. Maar deze kwam wel van heel diep weg. Hij keerde zijn dekbed om en kroop er weer onder. Robbert. Ja natuurlijk hield hij van hem. Dat had die altijd al gedaan. Als broer, maatje, kameraad ga zo maar door. Maar als geliefde? Nee en eigenlijk nu ook niet, of wel? Zijn gedachten raasden door zijn hoofd. Was die nou gek geworden. Natuurlijk was Robbert niet zijn eigendom Robbert was van hemzelf. Robbert hoorde nu bij Henk en hij zou wel weer eens een vriendin tegen komen. Hij was blij voor Robbert en ook voor Henk. Hij had er juist een vriend door bij gekregen. En wat voor een vriend. Als hij homo was zou hij ook zo verliefd op hem kunnen worden. Mooi, maar vooral heel lief. Dat laatste had hij de afgelopen maanden ondervonden. Hij was geen vriend kwijt. Hij had er een bijgekregen. Maar dat wat hij vanmiddag gezien had had die pijn veroorzaakt. Pijn van jalousie? Pijn van angst Robbert kwijt te raken. Pijn geen deelgenoot te zijn van iets wat zij wel hadden? En wat deden de beide leraren, Karel en Jan, in de droom. Ook zij waren naakt en met een stijve. Wat hadden die met het hele verhaal te maken. Hij wist niet wat maar wel dat die beide mannen er wat mee te maken hadden. Wat wilde deze droom hem vertellen. Meestal kon hij zulke dromen gemakkelijk duiden, maar nu niet, Er werd iets voor hem verborgen gehouden. Was er wat tijdens het kamp gebeurd? Hadden de leraren hen betrapt of iets dergelijks. Maar waarom waren ze naakt. Hadden ze misschien samen naakt gezwommen? Hij had Robbert daar niet over gehoord. Mocht Robbert hem dat niet vertellen? Maar toch…. Er klopte iets niet. Maar wat… Hij moest zich afsluiten. Hij maalde maar verder maar kon zijn gedachten niet stil zetten. De beelden bleven maar door zijn hoofd gaan.
Dan maar even een slaapmutsje en pakte zijn slappe piemel. Daar moest hij maar even wat muziek inblazen. Hij voelde nog wat pikkerig aan. Hij glimlachte. Hij had expres zijn pik niet gewassen. Hij wilde Robbert de hele nacht nog even bij hem hebben. Wat hadden ze lekker gevreeën samen. In een mum was zijn pik weer stijf. Dit was heel anders geweest dan de vorige keer. Toen was het meer een speelse, nieuwsgierige ontlading geweest. Maar dit keer had hij voor het eerst echt geneukt. Met heel zijn hart en ziel. Niet met Roos zoals hij zo graag gewild had, maar met zijn beste maatje. Met Robbert. Het had hem naar een andere dimensie gebracht. Een ruimte en volheid dat alleen een volledig orgasme met zich meebrengt. Hij glimlachte. Spijt? Nee integendeel. Het was inmens intens.
Hij trok verder aan zijn pik. Heerlijk die lange lurkerd eens lekker te verwennen. Het beeld van Robbert vervaagde. Henk kwam daarvoor in de plaats. Henk met zijn blauwe ogen en zijn slanke bruine lijf. Hij deed wat spuug in zijn hand en masseerde zijn eikel. Samen met het voorvocht werd deze heerlijk glad. Het gevoel was lust straalde door zijn hele lijf. Hij dacht nu weer aan vanmiddag. Hij dacht er weer aan hoe hij zijn maatje naaide. Fel en heftig. Zonder maar een moment te denken. Gewoon doen. Heerlijk neuken diep door stoten. Hij had het nog nooit zo gedaan. Maar het was de natuur, Dat hoefde je niet te leren. Zijn lendenen beukten ritmisch op en neer en zijn pik zakte diep weg in dat lekkere natte nauwe holletje. Het gekreun de het gekerm van Robbert moedigde hem aan om nog dieper en feller te stoten. Weer vervaagde het beeld van Robbert en hij neukte Henk. Hij zag hoe hij vol overgave onder hem lag. Hij werd er super geil van. Robbert moedigde hem aan. Henk had zijn benen in zijn nek gelegd. Nu voelde hij de eikel van Robbert tegen zijn mond. Hij hapte en zoog. Henk kreunde en Robbert kreunde. Daaraan denkend doorstroomde hier aan het einde van de nacht het hete bloed door zijn lichaam om zo tot een diep volwaardige zaadlozing te komen. Een zaadlozing die lichaam ontspande en zijn geest tot rust bracht. Hij grinnikte toen hij het zaad uitwreef over zijn lijf. Zijn fantasie had hem wel een lekker hoogtepunt bezorgd. Robbert en Henk. Henk en Robbert. Maar nu slapen. Zijn kop barstte bijna. Hij ging liggen in zijn slaaphouding en was in een mum vertrokken.
’s Morgens werd Ronald wreed gestoord door de wekker. Hij drukte de knop in en draaide zich nog even om. Hij had het gevoel een boom omgehakt te hebben in plaats van een aantal uren de nacht doorgezaagd. Hij viel weer als een blok in slaap.
Een klop op de deur. ‘Ronald wakker worden.’ Zijn moeder verscheen met een bezorgd gezicht om de hoek. Alles goed? Man wat zie je er uit.
‘Slecht geslapen mam en ik ben tegen de ochtend pas in slaap gevallen.’
‘Roos?’
‘Nee, weer zo’n droom.’
‘Wil je erover praten?’
‘Nee, ik kom er aan.’
‘Ik zal even brood voor je smeren. Opschieten jongen, het is al laat.’
‘Ik kom even met mijn kop onder de douche en alles van me afspoelen.’
‘Gauw dan, anders kom je niet op tijd.’
Brak stond Ronald op. Even een frisse douche maar dat kon het zware gevoel in zijn kop niet verhelpen.
‘Probeer het van je af te zetten jongen. En als het dingen zijn waarover je moet praten dan kun je altijd bij mij terecht. Dat weet je. Blijf er niet mee rondlopen.’
‘Je bent een schat, maar dit keer was alles redelijk duidelijk en ik moet hier eerst zelf een weg in vinden. Maar bedankt mam. Wanneer het nodig is trek ik aan de bel.’
Het was heerlijk zo’n moeder te hebben die die dingen van hem begreep. Hij hield het ook meestal voor zichzelf. Maar met haar kon hij er meestal goed over praten. Zij had ook vaak van die dromen en soms hadden ze het beiden over hetzelfde. Maar dit was nu iets van hem. Hij wilde daar nu ook achter komen wat die twee leraren en mee te maken hadden. Dat dat zo was was voor hem zo klaar als een klontje. Maar hoe hij zou aanpakken had hij nog geen idee van. Eerst maar afwachten. Hij zag er naar uit om zijn beide maatjes weer te zien. Dat die er mee te maken hadden was zeker. Natuurlijk kon hij Robbert los laten. Maar wat dat onderliggende gevoel. Dat uit de sluimering omhoog was gekomen. Waar was hij geraakt en hoe moest hij daarmee omgaan.
Een kus op haar hoofd en weg was Ronald. Op weg naar school.
De zoemer was net gegaan en hij schoof nog net op tijd het lokaal binnen. De plek naast Robbert was vrij. Niemand zou daar ook gaan zitten. Al vanaf het begin van hun schooltijd hadden ze bij elkaar gezeten. Dat lokte ook wel eens commentaar uit maar dat interesseerde hen geen van beiden.
‘Hoi.’
‘Wat zie jij er uit man. Slecht geslapen?’
‘Ja.’
‘Gedroomd?’
‘Ja.’
‘Roos?’
‘Nee.’
Robbert keek in de ogen van Ronald. Nu niet verder vragen. Hij wist genoeg. Hij had zeker weer zo’n droom gehad met een of andere boodschap. Daar was het nu geen tijd voor. Vaak bespraken ze zulke dromen en nagenoeg altijd konden ze daar de boodschap wel uithalen. De les begon en hij merkte dar Ronald er niet helemaal bij was. Eigenlijk helemaal niet. Hij miste een paar keer een vraag en de klas keek begripvol naar hem. Het was natuurlijk als een lopend vuurtje vanmorgen over het plein gegaan. Het was uit tussen Roos en Ronald. Roos had een paar vriendinnen ge-smst en dat was natuurlijk ‘hot news.’ Maar Roos was er zelf niet.

Tijdens het tweede uur kwam Karel de klas binnen. Hij vertelde de groep dat Roos ging verhuizen en dat ze niet meer op school zou komen. Ze was vandaag met haar ouders naar Zeeland en zou daar een paar dagen blijven om kennis te maken met haar nieuwe school. Het ging allemaal zo onverwachts dat er ook geen gelegenheid was om afscheid te nemen. Iedereen moest de hartelijke groeten hebbne en allemaal sterkte met jullie eindexamen. Volgende week was er herfstvakantie en daarna zou ze daar beginnen.
De hele klas en ook Karel keek in de richting van Ronald en hij zag hoe belabberd Ronald er uit zag. Hij zag ook het kleine hoofdgebaar van Robbert naar zijn buurman en begreep dat zijn hulp nodig was.
‘Ronald, ik zou jou graag even willen spreken.’
En naar de leraar voor de klas: ‘Mag dat nu?’
‘Ja hoor, hij is er met gedachten toch niet helemaal bij.’
En zo ging Ronald mee met Karel. Begripvol nagekeken door zijn klas. Henk pakte zijn spulletjes op en ging naast Robbert zitten en fluisterde: ‘Wat was er met hem aan de hand?’
‘Slecht geslapen.’
‘Daar kan ik me wat bij voorstellen.’ en Henk duwde met zijn been zachtjes tegen die van Robbert, die met een glimlach terug duwde.
‘Heren opletten. Smoezen doen jullie straks maar na de les.’
Op de kamer van Karel namen ze plaats tegenover elkaar. Karel begon en dacht dat het maar het beste was om met de deur in huis te vallen.
‘Ik ben vanmorgen gebeld door de vader van Roos en heb gehoord dat zij jullie verkering gister heeft uitgemaakt.’
‘Klopt.’
‘Zij was daarover behoorlijk van streek en wilde niet meer naar school.’
‘Daar heb ik gister anders niet veel van gemerkt. Ze kwam er plompverloren mee met de boodschap. Ik ga verhuizen en jij kunt oprotten en daar vind ik wel een nieuw vriendje.’
‘Typisch Roos.’
‘Maar niet erg tactvol. En ik baal er van dat dat de reden is om een einde te maken aan onze verkering.’
‘Dat kan ik me helemaal voorstellen. Fijn dat je twee van die goede vrienden hebt waar je op terug kunt vallen.’
‘Daar ben ik ook blij mee. Het zijn een paar jofele begripvolle kerels.’
Ronald keek Karel aan. Waar stuurde hij op aan. Hij hoefde toch niet bij hem te komen voor Roos? Wat school hier meer achter en hij dacht weer terug aan zijn droom. Jan en Karel stonden voor hem en wilden hem helpen wanneer hij Robbert liet gaan naar Henk. Maar Robbert stak de handen uit naar hem.
‘Ik zag net toen ik het nieuws in de klas vertelde dat je er niet helemaal lekker bij zat. Vandaar dat ik je even hier naar toe heb gehaald. Misschien wil je erover praten. Ik ben tenslotte jullie decaan en jullie wel en wee gaat me echt aan. Koffie?
´Graag.´
´Melk en suiker?´
Alleen suiker graag.
Zo zaten de beiden mannen tegenover elkaar. Karel wilde weten in hoeverre de relatie tussen Ronald en Robbert was, want een gevoel bij hem zei dat de ontploffing van gister meer was dan het uitmaken van Roos.
Ronald zat met de gedachten bij zijn droom. Hij wist uit ervaring dat zulke dromen een kern van waarheid bezaten. En vaak ook voor hem een boodschap. Hij vond het altijd prachtig om dat samen met Robbert te ontrafelen. Dat zou hij nu ook doen. Wat de uitkomst ook was, die droom was niet voor niets bij hem gekomen. En hij zat hier. Er kwam een bepaald gevoel bij hem boven, noem het maar een soort kracht of trance dat hij nooit een naam kon geven maar dat hem boven zichzelf deed uitstijgen.
Hij keek Karel aan. Wanneer het niet van hem kwam dan opende hij de aanval wel.
Karel zag de blik in Ronalds ogen. Een blik die anders was dan anders. Krachtig, zelfverzekerd en toch ver weg. Eigenlijk een blik die een enorme kracht uitstraalde. Hij stokte even met zijn adem. Hier zat geen jongen, maar een wijze volwassen man voor hem. Een die precies wist wat hij wilde. En wat wilde weten. Het was nu omgekeerd. Hij moest antwoorden geven. Ronald kwam met vragen en niet over Roos.
Ronald opende ook rechtstreeks:
‘Karel, ben jij homo? Val jij op mannen? ‘