Erik parkeerde de auto in de parkeergarage van het ziekenhuis. Met gemengde gevoelens en een warrig hoofd liep hij naar de informatiebalie. Zijn mobieltje piepte. Een berichtje.

‘Lieve Erik. Ben bij Roeland geweest en heb met hem gepraat. Heerlijk gehad. Je snapt wel wat. Ik houd van hem. Maar twijfel nog steeds of ik dit wil. Hoor gauw van je. Je bent de enige met waar ik dit kwijt kan. Je Nefie.’

Ook dat nog. Hij glimlachte en zag in zijn verbeelding zijn vurige naakte neefje vannacht nog zo te keer gaan. Hij had alles ook toegelaten en er ook nog van genoten. En hoe.

En toen met Niko op de parkeerplaats en nu dit berichtje.

Erik antwoordde: ‘Ik neem vanavond contact met je op. Houd je mobieltje bij je. Ik kan niet zeggen hoe laat. Kom net in het ziekenhuis aan. Ga nu naar Timo.’

‘Het is nog geen bezoekuur meneer,’ zei de vrouw achter de balie.

‘Nee, maar ik ben gebeld of ik zo spoedig mogelijk kon komen.’

‘Bij wie moet u dan wezen?’

Erik gaf de naam van Timo op en vertelde kort wat hij wist.

De dame gaf hem de verdieping en het zaalnummer.

‘Als u zich dan even meldt bij de balie van de desbetreffende afdeling, helpen zij u wel verder.’

Erik nam de trap en kwam op de afdeling aan. Hij zag niemand. Het was er muisstil. Behoedzaam liep hij de gang in en zocht het kamernummer. Daar zag hij het. Zo te zien lag Timo alleen op een kamer. Er stond maar één naam op het kaartje naast de deur. Zou het zo erg met hem zijn? Hij keek door het raampje en zag dat de gordijnen om het bed gesloten waren. Aan een paar benen kon hij zien dat er een broeder bij het bed stond. Wat zou hij doen. Hij wilde naar binnen. Misschien werden daar dingen gezegd waarvan het handig zou zijn als hij die zou weten. En als hij er niet bij mocht zijn stuurden ze hem wel weg.

Heel behoedzaam deed hij de deur open en sloop op zijn tenen naar binnen en sloot muisstil de deur achter zich, zonder ook maar enig geluid te maken. Er werd achter het gordijn gefluisterd. Erik kon het niet verstaan maar werd heel nieuwsgierig. Hij spitste zijn oren. Een licht gekreun kwam achter het gordijn vandaan. Dit was geen kreun van pijn. Het herkende het geile smachtende geluid van Timo. En wat dat geluid betekende liet niets te wensen over. Meteen begon zijn hart van nieuwsgierige geiligheid sneller te kloppen. Het zou toch niet……. Daar moest hij het zijne van weten. Hij sloop heel voorzichtig naar de achterkant van het bed. Daar lag zijn minnaar. En dat niet alleen. Hij werd vakkundig afgetrokken door de…. Broeder. Een prachtige slanke donkere man die zijn hand om Timo’s paal had en deze ritmisch heen en weer bewoog. Timo had zijn ogen gesloten en kreunde zachtjes. Zijn tong bevochtigde erotisch zijn lippen. De broeder had zijn enorme donkere paal uit zijn broek en trok daar ook zachtjes aan. Wat een kanjer. Die van Timo was al een heel eind, maar die van de broeder deed daar niets aan onder. En wat een zak. De donkere huid stak goed af bij de witte kleding van de broeder. Erik kreeg spontaan een stijve leuter door dit schouwspel. Zijn vriend, afgetrokken door een prachtige slanke broeder.

Hij pakte heel voorzichtig zijn mobiele en filmde het tafereeltje door de kier van het gordijn dat tegen pottenkijkers rond het bed getrokken was. Erik hoorde Timo zacht kreunend klaarkomen en filmde alles.

‘Kom met de handdoek man, ik kom, ahh, ik kom.’ De broeder dekte de spuitende hengstenlul af met de handdoek en een aantal flinke ladingen werden daarin gedeponeerd. Vakkundig kneep de broeder het laatste zaad uit Timo’s piemel en keek met een trotse lach naar zijn verrichtingen met zijn eigen stijve leuter nog steeds uit zijn broek.

Timo keek hem met dankbare ogen aan: ‘Machtig man. En jij dan. Jij kunt toch niet met zo’n mega paal de gang op.’

De broeder glimlachte. ‘Die zakt zo wel weer af. Hoop ik tenminste. Ik vond het een geile ervaring.’

‘Trek dan ook even bij jezelf, dan ben je ook van die harde paal en van de spanning af. Je hebt de handdoek bij de hand.’ Weer keek de broeder naar achter, richting deur. ‘Je hebt gelijk.’ Hij pakte zijn pik en begon er hevig aan te sjorren. Timo keek met genoegen naar de roze eikel op de donker bruine schacht. Het duurde dan ook maar even of de zak werd ook geleegd in de handdoek.

De broeder was even de controle over zijn lichaam kwijt. Zijn benen beefden en hij moest steun zoeken op het bed en liet zich met gesloten ogen voorover zakken.

Hij had daarom niet in de gaten dat er even daarvoor iemand stilletjes was binnen gekomen en het hele tafereel van uit een gordijnspleet aanschouwd had en opgenomen op zijn mobiele.

Martijn kwam weer bij zijn positieven en werd zich ineens bewust wat die had gegaan. Zich mee laten drijven op de emotie van geile erotiek. Hij zei niets meer. Streek Timo over de wang en met een: ‘Ik kom straks nog wel weer even langs.’ verdween hij snel met po en handdoek. In de haast vergat hij het gordijn weer terug te doen.

Timo bleef met een lege zak en een giechelend gevoel achter. Wat een machtige paal had die vent. Die van hem mocht er ook wel wezen, maar de dikke donker bruine leuter was volgens hem nog groter. Hij grinnikte in zichzelf. Zo weer een hetero op het kennis laten maken met mannenseks. Je kon aan de donkere hetero broeder zien dat het hem wel had opgewonden. Hij had ondanks zijn getinte huidskleur een kop als een biet en een pik als een boomstam. Voldaan en rustig en met een lege zak zakte hij sluimerend weg.

Achter het gordijn stond nog steeds iemand stil, zonder ook maar één geluidje te maken.

Gelukkig dat de broeder vergat het gordijn terug te doen, anders had hij hem hier zien staan.

Erik zag hoe Timo met een glimlach op zijn gezicht en met de ogen dicht weg doezelde.

Timo had niet in de gaten gehad dat er achter het gordijn iemand heel stil stond, zonder ook maar één geluidje te maken. Als hij dat geweten had. Erik stopte zijn mobieltje weer in zijn zak en gluurde tussen de gordijnen door naar zijn collega cq. vriend.

Thuis werd ik verwelkomd door de hond die me blaffend tegemoet kwam. Dat leidde gelukkig een beetje af. De dag van vandaag en wat het afgelopen weekend allemaal gebeurd was bleef me maar door het hoofd spoken. Wat me vooral dwars zat was dat dubbele gevoel. Aan de ene kant was ik smoor verliefd en aan de andere kant bakken met twijfel of ik dat echt wel wilde. Mijn hele toekomstbeeld van huisje boompje en kindertjes stond op haar fundering te rammelen.

‘David waar ben je toch met je gedachten.’ zei mijn moeder onder het eten. ‘Je bent er helemaal niet bij.’

Ik keek haar een beetje verdwaasd aan. Ik moest wel even mijn aandacht bij het hier en nu houden, anders zou ik me ook nog verraden.

‘Ik dacht even aan mijn werk. Hoe ik dat precies moet organiseren. Ik werk dus van de middag t/m de avond en ben alleen op maandag vrij. En ik weet niet of ik dat de hele vakantie wel wil. Daar dacht ik eigenlijk aan.’

‘Heb je dat nog niet met meneer Zhen besproken?’

‘Nee, daar heb ik eigenlijk ook nog geen gelegenheid voor gehad. Hij wilde eerst zien of ik hem wel beviel en of mij dit werk hem wel beviel.’

‘Nou, dan hoef je daarover ook nog niet te prakiseren.’ concludeerde mijn moeder nuchter en ze vervolgde: ‘Heb jij al wat van Erik gehoord?. Wat jammer dat die zo plotseling weg moest. Het was net zo gezellig.’

‘Nee, nog niets. Maar hij moest toch eerst naar het ziekenhuis?’

‘Klopt, ik hoop dat het meevalt met zijn collega. Hij krijgt nu anders een dubbele portie werk.’

‘Ja, die jongen boert goed op zo’n jonge leeftijd.’

‘Ja, Roeland heeft een spel dat hij gemaakt heeft.’

‘Werkelijk?’

‘ja, we gaan dat samen spelen. Hij zou me nog bellen wanneer.’

‘Leuk jongen. Ik geloof dat jullie het wel goed met elkaar kunnen vinden. Of niet soms.’

‘Ja, het is een goede collega en nu we wat ouder zijn klikt het goed tussen ons. Dat is heel plezierig werken.’

‘Ik ben blij dat te horen. Ten slotte heb je ook vakantie en moet je werk ook leuk zijn.’

Daar was voor ons de kous mee af en we gingen verder met eten.

Na het eten ging ik naar mijn kamer. Ik moest even alleen zijn. Ik hield mijn mobieltje bij de hand. Ik kon van twee iets ontvangen. Van Roeland en van mijn grote neef. En weer moest ik lachen toen ik dacht hoe ik hem vannacht helemaal overrompelde met mijn seksuele escapes.

Met de beide mannen in gedachten soezelde ik weg. Erik…. Roeland….. Gespierde lijven… dikke lullen…. Volle zakken, enorme spuitende orgasmes…. Mijn mond vol smeuïg zaad… Ik droomde geil en intens. Plotseling werd ik woest gestoord door mijn mobieltje. Ik schrok en werd wakker met een enorme tent in mijn broek. Ik keek: Roeland. ‘We zijn klaar met eten. Kom je met me spelen? Hahaha!’

Ik glimlachte. ‘Zet je pc maar vast aan en start jouw spelletje maar op. Ik wil achter de stuurknuppel zitten’.

Hij antwoordde: ‘Dan hebben we twee knuppels, dan kunnen we er beide een bedienen.’

‘Tot zo.’

Ondanks mijn twijfel doorstroomde me weer een gevoel van warmte door mijn lijf. Ik verheugde me erop hem weer te zien. Al was het nauwelijks een paar uur geleden dat ik hem de liefde had verklaard. Wat zat een mens toch moeilijk en dubbelzinnig in elkaar.

Ik zette het opzij. Deed een andere broek aan en ging naar beneden.

‘Ik ga naar Roeland hoor mam. We gaan dat spel van Erik zien uit te spelen.’

‘Hoe laat ben je er weer?’

‘Geen idee, maar ik kan morgen uitslapen, want ik hoef pas om 3 uur te beginnen.’

‘Maak het niet te laat en doe Roeland de groeten. Maar David, heb je al wat van Erik gehoord?’

‘Nee, nog niets, maar hij zou me een berichtje sturen wanneer hij weer thuis was of als er wat bijzonders aan de hand was. Dus geen bericht goed bericht.

‘Ja, je hebt gelijk. Nou veel plezier.’

‘Doeg. En weg was ik. Op weg naar mijn geheime vriendje. Hoe lang nog? Dacht ik bij mezelf. Wat hoelang nog! Dat geheim of dat vriendje.

Nu niet aan denken en met een kloppend hart wat er vanavond weer zou kunnen gebeuren reed ik naar Roeland.

Erik stond in tweestrijd achter het gordijn. Hij zag Timo met een glimlach op zijn gezicht liggen. Wat moest hij doen. Meteen met de deur in huis vallen en vragen of het lekker was met de broeder. Of zich van de domme houden en kijken of Timo uit zichzelf wat zou zeggen. De keuze was snel gemaakt. Hij zou afwachten. Niet dat hij het Timo kwalijk nam, helemaal niet. Zou ook wat moois zijn. Hij wel met een ander, zelfs twee anderen in de afgelopen 24 uur en dan hem niks gunnen? Toch voelde hij een heel klein beetje onderhuids een heel klein knijpend gevoel van jaloezie. Zou dat betekenen dat Timo toch meer voor hem betekende dan alleen maar een voorbijgaand lustobject? Ach, hij zou wel zien.

Erik deed het gordijn behoedzaam opzij en liep naar Timo toe, die nog steeds met gesloten ogen lag na te genieten. Hij drukte heel zachtjes zijn lippen op die van Timo. Die schrok door de aanraking en keek met een paar verbaasde ogen in twee liefdevolle helder blauwe kijkers.

‘Erik, schat. Je bent er nu al. Wat fijn. Ik kon je zelf niet bellen. Ik hoorde maar niets en ik hoopte dat de zuster het bericht goed had doorgegeven. Geef me een kus. Ik heb je gemist.’

Een heerlijk tongzoen volgde.

‘Vertel eens kerel wat is er allemaal gebeurd. Hoe kom je hier zo toegetakeld verzeild. En wat is er allemaal aan diggelen. Het ziet er wel heel indrukwekkend uit.’

Erik wees naar de ingepakte ledematen.

Timo glimlachte en keek Erik met stralende ogen aan.

‘Ga zitten kerel. Je zal het niet geloven, maar eigenlijk ben jij de schuld van alles.’

‘Ikke! Man ik was mijlen ver weg.’

‘Ja, dat klopt. Maar je zat helemaal vast in mijn hoofd.’

En Timo vertelde dat hij aan hun relatie dacht. Over zijn gevoel dat Erik zo plotseling naar zijn neef was gegaan. En de verrassing die hij voor Erik in petto had. Hij was onvoorzichtig geweest en had helemaal niet op het verkeer gelet met dit als gevolg.

‘Timootje, Timootje. Je had wel dood kunnen zijn.’

‘Gelukkig niet, het is alleen heel onhandig dat ik mijn handen niet kan gebruiken. Ik ben daardoor helemaal afhankelijk van anderen.’ Hij fluisterde zachtjes verder: ’Ik heb zelfs de broeder gevraagd of die me even kon aftrekken.’

Erik trok verbaasd zijn wenkbrauwen op. Wat heerlijk onbevangen van Timo om dit zo maar te vertellen.

‘En hij heeft het natuurlijk gedaan. Is hij homo?’

‘Nee, hetero. Ik vond het zo lief dat hij het wilde doen. Ik moest steeds aan jou denken en ik was rusteloos en had een hele volle zak. Mijn hele zaakje stond gewoon op knappen. En met zulke handen kun je niets.’ Glimlachend met enorme pretoogjes vervolgde Timo: ‘Maar het wond hem wel op.’

Erik kon niet langer toneel spelen. ‘Ik weet het Timo, ik was er getuige van. En ook dat zich op jouw voorstel zelf ook even moest ontladen. Dan was hij sneller van zijn stijve af.’

‘Timo’s ogen werden zo groot als theeschoteltjes en keken stom verbaasd in de heldere blauwe kijkers van Erik.

‘Jij hebt alles gezien? Hoe kan dat dat. Wij waren hier samen en voor de zekerheid had hij ook nog de gordijnen dicht gedaan.’

Erik vertelde hoe hij hier stilletjes was binnen gekomen om hen te verrassen en wat hij hier aantrof. Hij vond het prachtig en had en hij wees naar het bed einde vanaf daar alles gezien.

Het bleef even stil.

Hun ogen zochten elkaar en hielden elkaar gevangen. Erik streek over de ingepakte hand van Timo en kneep zachtjes in zijn vingertoppen.

‘Vond je het erg?’ zei Timo zachtjes.

‘Nee hoor, helemaal niet. Ik kan het best begrijpen en wat heerlijk dat je dan iemand treft die kan helpen ontladen.’

‘Kom, Geef me een kus.’

‘Ik heb onderweg hier naar toe bijna hetzelfde meegemaakt.’

‘Wat? Vertel!’

En Erik deed zijn verslag van zijn ontmoeting met Niko. Hij sloeg geen detail over. Timo volgde het verhaal glunderend. Het wond hem zo op dat hij prompt weer een stijve kreeg.

Erik zag het en ging met zijn hand onder de deken. Zachtjes streelde hij de mooie stevige paal van zijn vriend.

‘Ben je alweer geil.?’

‘Ja, wat wil je naar zo’n verhaal en dan ook nog erbij te bedenken dat je mij samen met de broeder hebt meebeleefd. Ik zou al zo weer kunnen.’ grinnikte hij erachteraan.

‘Jij geil mannetje.’

Timo wilde nog vertellen over zijn opname, maar hun gesprek werd onderbroken doordat de deur openging en er een zuster binnenkwam. Ze keek tussen de gordijnen door en zag Erik zitten. ‘De gordijnen kunnen toch wel open? Anders voelt u zich zo op gesloten.’ en direct deed ze de gordijnen open en kwam met uitgestoken hand op hem af.

‘Dan bent u vast de collega die ik vanmorgen gebeld hebt.’

‘Dat klopt.’

Ze stelde zich voor en kwam achter het bed staan.

‘Mijn dienst zit er op en ik kwam even kijken hoe het verder was gegaan. Ik heb uw ouders ingelicht en uw collega. En als ik het goed begrijp zijn beiden geweest.’

Timo keek haar aan en bedankte haar.

‘Morgen ben ik er weer. Alles ziet er goed uit en morgenochtend kom ik samen langs met de arts. Ik denk dat dan de katrol eraf gaat. Dat maakt u weer wat minder afhankelijk. Al zal u de komende tijd niet alleen thuis kunnen zijn. Vanavond heeft de broeder dienst, maar die zult u al waarschijnlijk wel ontmoet hebben. Ze komen zo met het eten. Wilt u hier ook mee eten? Dan zal ik dat even doorgeven. U komt van ver en daar hebben we hier een speciale regeling voor.’ De zuster ratelde aan één stuk door.

‘Graag, als dat zou kunnen. Dan kan ik hier ook nog even blijven. Ik moet werk van hem overnemen dus kunnen we dat samen bespreken.’

‘Tot morgen.’

‘Fijn dat je nog even kunt blijven Erik.’

‘Ja, daarvoor ben ik toch eerder teruggekomen.’

‘We moeten deze week wel de klus geklaard hebben.’

‘Als ik morgen van dat ding af ben,’ en hij wees naar de katrol, ‘ben ik wat meer mobiel en kan ik ook al wat doen. Als jij dan…..’

‘Ho,ho, ho Timo. Jij nu even niets. Jij hebt een ongeluk gehad en ligt in het ziekenhuis. Ja?! En dat werk is op dit moment ondergeschikt aan jouw herstel. Morgen ga ik naar de firma om een het ander te bespreken en uit te leggen. Tenslotte is het maandag en ik heb de hele week nog. Ik heb er ook al verder aan gewerkt. Ik heb op de pc van mijn neef gezeten en daar ingelogd. Dus er is geen tijd verspild en ik ben lekker opgeschoten.’

‘Je hebt gelijk. O, ja. Ik zit nog met een klein probleem. Of eigenlijk gezegd een luxe probleem.’

‘Vertel, misschien kan ik je helpen.’

‘Ik had voor ons tweeën voor dinsdag a.s., dus morgen, kaartjes gekocht voor de musical: Soldaat van Oranje. Maar ik kan nu niet. Hoe lossen we dat op? Ik heb natuurlijk wel een anuleringsverzekering, maar misschien kun jij met iemand anders gaan. Dan gaan wij later wel eens samen.’

‘Wat ontzettend lief van je.’

Erik boog zich voorover en gaf Timo een dikke kus.

‘Nee, ik ga niet met iemand anders.’

Opeens schoot hem een geweldig idee binnen.

‘Maar ik heb een idee. Mijn neef, waar ik net vandaan kom is geslaagd. Ik neem die kaartjes van je over en geef hem ze cadeau. Dan kan hij daar samen heen met zijn vriend.’

‘Dat is een goed idee. Heeft hij een vriend dan? Is hij homo? Daar heb je me niets van verteld.’

‘Dat is op dit moment ook heel moeilijk iets over te zeggen. Ik heb beloofd daar met niemand over te hebben. Ik kan alleen zeggen: Hij WAS geen homo en heeft nu wel een vriend. Dat is al veel wat ik nu zeg. Ik hoop dat je het begrijpt en mijn belofte aan hem respecteert.’

Timo keek Erik even heel nadrukkelijk aan en liet de woorden tot hem doordringen. Vooral de klemtoon op WAS maakte hem heel veel duidelijk. Zijn ogen begonnen te lachen.

‘Ik vraag niet verder. Een goed verstaander heeft soms maar een half woord nodig. Ik respecteer je zwijgplicht helemaal. Dat vind ik juist zo fijn aan jou, collega en vriend. Als ik het dus goed begrijp zitten de beide neven in hetzelfde schuitje. Niet antwoorden. Ik snap het. De kaarten zijn voor hen. En dan is mijn cadeau aan hen.’

‘Dat maken wij dan wel samen op een andere keer uit. Kom, krijg je een kus van me.’

‘Kom jij maar, ik kan geen kant op.’

Erik boog zich voorover en de beide monden vonden elkaar is een zachte innige kus. Een kus die ze de afgelopen veertien dagen vaak hadden uitgewisseld.

‘Ik stuur direct een appje of berichtje. Dan kunnen ze misschien tijdig een vrije avond regelen.’

‘Hoezo?’

‘Ze werken beide als vakantiehulp in een wok restaurant.’

Timo begreep het en knikte.

Erik stuurde snel een berichtje naar David: ‘Met Timo alles onder controle. Kunnen Roeland en jij dinsdagavond vrij krijgen? Door Timo’s ongeluk kunnen we niet naar Soldaat van Oranje. Dus hebben we twee kaartjes over. Een leuk cadeautje voor je examen. Kun je niet afslaan. Haha. Het is in Katwijk. Jullie kunnen mijn auto meenemen en bij mij blijven slapen.’

Straks verder nu Timo. En weer vonden de lippen elkaar.

Een overdreven gekuch haalde hen uit de innige zoen. ‘Zo, je collega is er al. Zo te zien een heel goede collega. Ik hoorde dat je ook mee bleef eten?’ En zonder een antwoord af te wachten liep de broeder naar Erik toe. ‘Ik ben broeder Martijn. Ik probeer het de patiënt hier naar de zin te maken.’

‘Dat heb ik gezien Martijn, je deed het heel professioneel.’

Martijn kreeg ondanks zijn gekleurde huid een kop als een biet en keek van Timo naar Erik met een totaal aangeslagen blik. Zijn stem trilde toen hij zei:

‘Hoezo?’