One Good Turn Deserves Another

Mijn hond sjokt loom naast mij voort, zo te zien is hij moe van de lange wandeling. Onze wekelijkse zondagmiddagwandeling zorgde er altijd voor dat Cerberus, mijn Golden Retriever, zich even goed kon uitleven. Doordeweeks had ik niet altijd even veel tijd en zin om lange wandelingen te maken en steeds vaker betrapte ik mezelf erop dat het normale uitlaatrondje steeds korter werd.

Bij de auto aangekomen, haal ik een flesje water en een bakje uit de kofferbak en geef Cerberus een welverdiende waterpauze. Terwijl de hond lekker doorslobbert word ik op mijn schouder getikt. “Meneer, mag ik u iets vragen?” Ik draai me om en zie een jongeman staan, veel ouder dan 25 zal hij wel niet zijn. Zijn blonde haar zit in de war, zijn stoppelbaard van een week kan ook wel wat verzorging gebruiken en zijn kleren hebben duidelijk betere tijden gekend. “Natuurlijk mag je wat vragen, en je mag wel jij zeggen.” Met een leeftijd van begin dertig had ik er nog niet direct de behoefte aan om met u te worden aangesproken. “Weet je ook waar de dichtstbijzijnde bushalte is?” vraagt de jongen.

Pas nu vielen zijn ogen mij op, schitterende blauwe ogen, een lichtblauwe kleur met een wat donkerdere rand vlak bij de pupil. Een paar ogen waar iedere kunstenaar spontaan inspiratie van zou krijgen. “Meneer?” klinkt het nog eens. Ik keer terug uit mijn mijmeringen. “Ja, de dichtstbijzijnde halte is een goede kilometer lopen, maar de eerstvolgende bus ga je niet leuk vinden” zeg ik “Die wordt morgen om 10 uur verwacht. Het is niet zo’n drukke route.”

Cerberus heeft inmiddels zijn water op en snuffelt vol belangstelling aan mijn nieuwe gesprekspartner. Afwezig wordt de hond over zijn kop geaaid. Hoe zou die jongen hier gekomen zijn? Waarom ziet hij eruit alsof hij de nacht niet heeft geslapen? Wat doet hij hier? In mijn hoofd spoken tientallen vragen, maar op dit moment kunnen die wachten. “Ik zou je een lift kunnen geven naar de stad, dan kun je van daaraf op de trein stappen” bied ik aan. “Dat zou geweldig zijn” zegt de jongen. Hij steekt zijn hand uit en stelt zich voor. “Ik ben Martijn”. “Peter” zeg ik terwijl ik zijn hand schud. “Cerberus, spring.” Waarop de hond in de kofferbak springt en in de bench gaat zitten waarin hij altijd zit. “Vind je het erg om op een handdoek te zitten?” vraag ik “Je broek en jasje zien er wat modderig uit en ik probeer de auto wat schoon te houden.” Ik pak alvast een handdoek uit de auto en geef deze aan Martijn.

Onderweg begint het me pas echt goed op te vallen dat zijn kleren naar schraal bier ruiken. Zelf ben ik jaren als student op en neer getreind en weet hoeveel prettiger het is om in de trein te zitten met mensen die aandacht hebben besteedt aan hun persoonlijke hygiëne. “Niet om het één of ander” begin ik aarzelend. “Maar…” hoor ik vanaf de bijrijderstoel. Mijn hoofd kleurt langzaam rood. Alles in mij schreeuwt om het niet te zeggen. Ik heb toch een fatsoenlijke opvoeding gehad, dan zeg je dit soort dingen niet. “Je bent ervan op de hoogte dat je niet heel fris meer ruikt?” vraag ik. Martijn verontschuldigt zich en begint “Ja, ik was ook niet geheel vrijwillig op die parkeerplaats” “Ik was bij een studentenvereniging om op te treden en ze zouden me bij het station afzetten. Maar door een baldadige rotstreek hebben ze me een bierdouche gegeven en op de parkeerplaats achtergelaten.”

“Je bent DJ?” vraag ik om het gesprek gaande te houden en de aandacht af te leiden. “Niet helemaal” zegt Martijn “Ik zit in de adult entertainment, als dat je wat zegt. Er zou een meidenavond zijn en ze zochten nog iemand die er geen bezwaar tegen heeft om zonder shirt bier te tappen.” “Ah, andere vraag” aangezien we toch langs mijn huis rijden op weg naar het station “Zou je het prettig vinden om even te douchen? Dat zit een stuk prettiger in de trein.” Martijns hand sluit zich om mijn pols en ik hoor een van opluchting overslaande stem “Heel graag!”

Thuis aangekomen zet ik de auto voor de garage. Die zet ik er straks wel netjes in. Martijn stapt uit en blijft een beetje om zich heen kijken op de oprit. Ik deel de oprit met de buren en vanaf waar de auto staat is het niet heel duidelijk te zien welk huis nou van mij is. Ik open de kofferbak om Cerberus eruit te laten. De hond springt enthousiast uit de auto en gaat voor het tuinhek zitten. Hij wil blijkbaar nog even een paar rondjes door de tuin rennen om al zijn energie kwijt te kunnen. Ik open het tuinhek en doe het snel weer dicht. Daarna loop ik naar de voordeur. Martijn staat al achter me. “De douche is de trap op, eerste deur aan je linkerhand. Zou je je schoenen hier alvast uit willen doen?” zeg ik tegen hem. Hij zet zijn schoenen onder de kapstok en wil naar boven lopen. Dan bedenkt hij zich en trekt de stoute schoenen aan. “Heb je misschien wat schone kleren voor me die ik zou mogen lenen? Dan kunnen mijn jasje, overhemd en broek even luchten”. “Ze mogen ook wel even in de wasmachine als je dat liever hebt. Ga maar gauw douchen dan zoek ik even wat kleren voor je bij elkaar.”

Martijn loopt de trap op, mij achterlatend met een uitzicht op een kontje waarbij vergeleken zelfs de David van Michelangelo een amateuristisch prutswerkje is. Niet aan denken, verwijt ik mezelf, ga nu maar spullen voor die arme jongen pakken. Ik draai me om, zet de auto in de garage, laat de hond binnen via de achterdeur en loop naar boven. Martijn is waarschijnlijk minimaal 2 lengtematen kleiner en omdat ik waarschijnlijk iets minder enthousiast de sportschool bezoek dan zou moeten zal de taillemaat ook wel niet helemaal zijn ding zijn.

Martijn stapt de badkamer binnen en het valt hem op dat deze vrij klein is. Wastafeltje, wc en douche. Hij weet niet waarom maar had wat groters verwacht. Hij trekt zijn jasje en broek uit, gevolgd door het overhemd. Een laatste geurtest bewijst dat hij echt niet met deze kleren in de trein zou kunnen gaan zitten. Al snel volgen zijn sokken en onderbroek. Hij draait de douchekraan open en laat het water even op temperatuur komen. In de tussentijd bewondert hij zijn eigen lichaam. Hij had altijd al een platte buik maar sinds hij zijn geld verdiende als stripper en zo nu en dan een schnabbeltje had als escortjongen, trainde hij meerdere keren per week om zijn sixpack goed te doen laten uitkomen. Elke spier in zijn lichaam kreeg trouwens aandacht. Niet te veel om op een bodybuilder te lijken, maar wel genoeg om ze duidelijk onder zijn huid af te laten tekenen. Daarnaast elke week een uurtje onder de zonnebank om ervoor te zorgen dat zijn lichaam overal even gebronsd was.

Martijn stapt onder de douche en voelt het warme water zijn spieren los maken. Vervolgens bukt hij zich om dat te doen wat hij eigenlijk al 2 uur geleden had willen doen. Langzaam trekt hij de streng met anaalballen uit zijn anus. Die hadden die studentjes er vlak voor vertrek nog even ingedrukt als afscheidscadeautje. Martijn word weer woedend op die studenten maar is dankbaar voor Peter. In 24 uur tijd is hij zijn vertrouwen in de mensheid kwijtgeraakt en heeft het weer hervonden. Hoe had hij ooit zo stom kunnen zijn om in te stemmen om op te treden op een studentenvereniging, alles ging goed tot het herendispuut binnen kwam. Die zagen “al hun vrouwen” naar hem kijken en hadden besloten om Martijn een lesje te leren.

Ik klop bij Martijn op de deur, “Er ligt hier wat kleding en een schone handdoek voor je klaar.”

Martijn verwondert zich over de vaderlijke zorgen die Peter voor hem heeft. Toen hij begon met dit werk had hij niet echt een type, maar door de jaren heen bleek dat hij zich toch aangetrokken voelde tot het zorgzame vaderfiguur. Een man die hem het gevoel geeft dat hij veilig is. Dat gevoel was er al meteen toen Martijn had gezien hoe Peter met zijn hond omging. Onbewust stroomt er meer bloed naar Martijns penis. Niet vergeten om Peter straks echt te bedanken. Martijn doet de deur op een kier en ziet dat er een stoel naast de badkamer staat. Op die stoel liggen een netjes opgevouwen handdoek, T-shirt, katoenen broek, een boxershort, een paar sokken en een riem. De boxershort blijkt net een maatje te groot maar voldoet aan de eisen. Martijn zwemt echter in het shirt en besluit het bij de broek in te stoppen. De broek moet hij bij de pijpen even oprollen en de riem houdt alles wel op zijn plaats.

Met de handdoek veegt Martijn de spiegel af en bekijkt zichzelf nog eens. Zijn haren zijn weer schoon maar zijn baardje van een week, waar de studentes om hadden gevraagd, kan er nu toch wel af. Hij kijkt in het wastafeltje en ziet al snel wat hij zoekt, scheerspullen. Het is makkelijker om achteraf om vergeving dan vooraf om toestemming te vragen denkt Martijn. Hij begint zijn gezicht in te zepen en terwijl hij dat doet realiseert hij zich dat de anaalballen nog in de douche liggen. Tijdens het scheren bedenkt hij dat hij ze wel in de badkamer kan verstoppen om ze dan mee te nemen in zijn jasje. Dat trekt hij toch niet direct aan. Als de laatste baardhaartjes weg zijn trekt Martijn de sokken aan en loopt naar beneden.

Als Martijn met natte haren de woonkamer binnenstapt valt mijn mond bijna open van verbazing. Hoe kan het dat ik al die tijd naast zo’n Adonis heb gezeten en daar niks van heb gemerkt? Wat zou ik die jongen graag eens onderhanden nemen. “Als je wil mogen de kleren wel even in de wasmachine, maar dan zit je hier nog wel 2 uur naar het wasprogramma te kijken en dan nog een uur naar de droger” zeg ik, om de stilte te doorbreken en ervoor te zorgen dat ik zoveel mogelijk tijd door kan brengen met deze Godenzoon. Martijn en ik kijken tegelijk naar de klok, het is nu 5 uur. “Als je dat zou willen doen zou ik dat fijn vinden, ik haal de kleren wel even.”

Martijn stuitert de trap weer op om zijn vuile kleren bij elkaar te zoeken. De anaalballen vallen uit zijn jasje en Martijn schopt ze snel achter de wc. Met een beetje mazzel vallen ze daar niet op.

Ik neem de vuile kleren van Martijn aan, leg het jasje apart en stop de rest in de wasmachine. Alles bij elkaar is het misschien niet ideaal maar dan is het ten minste schoon. Mijn blik dwaalt over de broek, het was mij nooit opgevallen dat die bij de juiste lichtinval doorschijnend was. Het jasje hang ik aan een kledinghanger buiten aan een oude waslijn. Hopelijk kan de wind daar de ergste stank nog vanaf blazen.

“Als je hier toch nog 3 uur zit, wil je dan een hapje mee eten?” “Dat kan ik echt niet aannemen” zegt Martijn “Maar een boterham en wat melk zou fijn zijn.” “En dat gaat dus mooi niet gebeuren Martijn,” zeg ik “Ik ga niet voor mezelf een heerlijke maaltijd koken om jou dan op te schepen met een plakje brood.” Terwijl we de bijkeuken weer in lopen gebeurt dat waar ik op gehoopt had. De geur van de soep heeft de benedenverdieping overgenomen. Er is geen enkele kans dat deze hunk nu nog kan weigeren. Martijn begint te watertanden en is blij dat ik heb aangedrongen. Met een pak appelsap en 2 glazen lopen we naar de woonkamer.

Martijn, die zich nu helemaal op zijn gemak voelt, besluit dat het tijd is om het hele verhaal op te biechten. Wat er die avond precies is gebeurd en dat hij aangifte wil doen. Daarna volgt een gesprek over mijn werk. Ik werk zelf al jaren als adviseur voor het midden en klein bedrijf en kom daarvoor veel in het hele land. Met name help ik winkeliers om hun zaak zo in te richten dat de klanten zo lang mogelijk blijven maar toch alles kunnen vinden wat ze willen hebben. Tijdens het vertellen dwaalt mijn blik steeds vaker over het lichaam van Martijn. Hoewel hij volledig gekleed is valt het me op dat hij een behoorlijke bobbel in de broek heeft. Mijn fantasie neemt de vrije loop en voor de afleiding besluit ik maar alvast om verder te gaan met koken. Gebakken aardappeltjes, worteltjes op smaak gebracht met wat gember en een biefstukje, daarvoor zal deze spetter wel plat gaan. Zeker in combinatie met de soep vooraf.

We gaan aan tafel zitten aan een grote pan soep. Voor het gemak heb ik het hoofdgerecht alvast op tafel gezet. Martijn valt dankbaar aan en het gesprek gaat verder over hobby’s en toekomstdromen. Tijdens het eten blijf ik iets te onopvallend mijn ogen goed de kost geven. Martijn heeft de hints door en besluit om zijn dankbaarheid te tonen op een wel heel speciale manier. Ik voel zijn voet langs mijn been glijden terwijl hij mij aan blijft kijken met die azuurblauwe ogen. Mijn bloed is zich aan het verzamelen en ik kan niet meer helder denken. Dan vraagt Martijn mij of ik, als bedankje voor alle goede zorgen, het op prijs zou stellen als hij mij een paar uur zijn diensten aanbied. Heb ik het goed verstaan? Gaan al mijn fantasieën van het afgelopen uur uitkomen? Ik samen met deze geile jongen een avontuur beleven? Natuurlijk wil ik dat.

Terwijl ik naar de keuken loop om het toetje te halen en mijn opwinding onder controle probeer te krijgen heeft Martijn andere plannen. Hij besluit om alvast wat overtollige stof uit te doen. Als ik de kamer weer in loop zit Martijn in alleen mijn boxer aan tafel. Van pure schrik en verwondering over dit schitterende lichaam laat ik de kommetjes yoghurt uit mijn handen kletteren. “Dat ruimen we later wel op lekker ding” fluistert Martijn in mijn oor. Ik kan me niet langer bedwingen en laat mijn handen over zijn lichaam glijden. Zo lekker warm, zo goed gevormd. Terwijl ik Martijn’s lichaam verken zoent hij mij in mijn nek.

Mijn erectie, harder dan ooit tevoren, zit pijnlijk gevangen in mijn broek. Martijn voelt dit ook en zakt door zijn knieën. Hij gaat dat doen waar elke man ter wereld gelukkig van wordt. Hij bevrijdt een kloppende pik uit een broek en kijkt nog één laatste keer omhoog. Zijn blauwe ogen ontmoeten de mijne en met een klein hoofdknikje geef ik hem de goedkeuring waar hij op zit te wachten. Zijn warme tong beroert mijn eikel, gaat langs de schacht naar beneden om daar heel zachtjes mijn ballen te kussen. Zijn tong lijkt een eigen leven te leiden en is overal tegelijk. Mijn ballen, mijn pik en mijn eikel krijgen alle aandacht die ze nodig hebben.

Martijn schuift een hand achterlangs om mijn kont te kneden, terwijl zijn andere hand zijn tong assisteert. Zijn hand glijdt naar mijn ballen en hij neemt mijn, van opwinding kloppende, eikel tussen zijn lippen. Tergend langzaam gaat mijn pik bij hem naar binnen, terwijl zijn tong door zijn mond en om mijn pik danst. Ik voel dat mijn eikel zijn huig aantikt. Toch gaat Martijn verder. Ik leg één hand op zijn hoofd. Met de andere steun ik tegen de muur, anders zou ik hier ter plekke omvallen van geilheid. Mijn penis schuift verder in Martijn’s mond, zijn keel in. Daar maakt hij slikkende bewegingen. Het begint me te draaien voor mijn ogen. Dit voelt te goed voor woorden. Ik weet niet of ik dit nog langer vol hou, maar wil ook niet dat dit ooit stopt. Ik trek mijn lul ietsje terug om te voorkomen dat ik direct klaar ga komen.

Martijn, professioneel als hij is, begrijpt de hint en stopt met de beste pijpbeurt die ik ooit heb ontvangen. Ik trek hem mee aan zijn arm naar mijn slaapkamer. Het grote tweepersoonsbed staat daar uitnodigend voor ons klaar. Martijn duikt in mijn kledingkast en vist daar een nieuwe set kleren uit die hij snel aantrekt, daarmee het uitzicht ontnemend op zijn lichaam. “Wat doe je nu?” vraag ik geschokt, bang dat ik zijn lichaam niet meer kan zien. “Relax, trek je kleren uit en geniet van de show” is het enige antwoord dat ik terugkrijg. Dat hoeft hij natuurlijk geen twee keer te zeggen. Mijn broek, overhemd en onderbroek vliegen door de kamer nog voordat Martijn is uitgesproken. Ik ga languit op bed liggen.

Martijn begint te strippen. Ik had zijn lichaam net al kunnen bewonderen maar dit is zoveel meer. Sensueel dansend verwijderd hij kledingstuk na kledingstuk. Als finale kruipt hij over mij heen, de hitte van zijn lichaam duidelijk afstralend. Hij knielt voor me met alleen zijn slip aan. Ik wil de slip naar beneden trekken maar hij duwt mijn handen tegen het bed. Ik hap naar de duidelijk aftekenende erectie in de onderbroek. Hij draait met zijn heupen en ik hap mis, of toch niet, ik hap in de bovenrand van de slip. Met mijn mond trek ik de slip naar beneden. Een fiere lul, met netjes getrimd schaamhaar erboven en zachte kale ballen, springt mij tegemoet.

Ik leun naar voren om zijn sixpack te kussen. Vervolgens lik ik zijn eikel. Meer heeft Martijn niet nodig en hij drukt zijn paarse eikel tussen mijn lippen. Zijn 19 centimeter lange lul is al even mooi gevormd als de rest van zijn lichaam. Gretig zuig ik zijn pik naar binnen, ik probeer om de bewegingen die hij net bij mij deed te herhalen. Het resultaat zal wel niet hetzelfde zijn, maar ik hoor een goedkeurende kreun aan zijn lippen ontsnappen. Afwisselend zuigen en likkend blijf ik Martijn een tijdje verwennen. Hij heeft een geweldig uithoudingsvermogen.

Mijn eigen pik klopt inmiddels van verlangen, wat zou ik deze jongen graag neuken. Martijn voelt dat hij gaat klaarkomen en stopt net op tijd. “Mag ik je alsjeblieft neuken?” vraag ik hem. “Natuurlijk mag dat pappabeer, maar dan wel met condoom”. Ik ben geen voorstander van het woord pappabeer maar door de ogen van Martijn vergeet ik wat ik wil zeggen. In het nachtkastje zoek ik snel een condoom. Ik geef hem aan Martijn en ga op bed liggen. Martijn haalt het condoom uit de verpakking en kleedt mijn jongeheer aan. Daarna gaat hij op zijn knieën op het bed zitten. Zijn goddelijke kontje steekt omhoog en ik geef er een speels tikje op. Ik kus zijn linkerbil om vervolgens richting zijn holletje af te dwalen met mijn tong. Het valt op dat zijn anus ietsje open staat, maar dat kan mij op dit moment bar weinig schelen. Ik begin met rimmen, mijn wangen begravend tussen zijn billen. Mijn tong verkend de weg alvast die mijn pik zo mag afleggen.

Veel eerder dan goed is pauzeer ik al, ik trek dit niet langer. Ik duik nog een keer in het nachtkastje om een flesje glijmiddel te pakken en breng een ruime hoeveelheid aan op Martijn’s ster en mijn pik. Ik druk mijn penis bij Martijn naar binnen. Zijn sterke schouderbladen komen licht omhoog terwijl ik dat doe. Wat voelt dit lekker, zo warm, zo zacht, zo strak. Mijn heupen gaan langzaam naar voren, tot ik mijn ballen tegen die lekkere kont aan voel komen. Met lange halen begin ik Martijn te neuken. Het wereldkampioenschap synchroon kreunen is begonnen en Martijn en ik maken kans op goud. “Harder, dieper en sneller” hoor ik Martijn kreunen. Ik gooi het tempo omhoog en rag mijn lul erin en eruit, alleen maar om hem er nog harder weer in te proppen. Dit ga ik nooit lang volhouden.

Ik trek mijn lul uit Martijn’s kontje en ga op bed liggen. Martijn staat op, stapt over mijn lul en gaat op zijn hurken zitten. Ik heb een geweldig uitzicht op zijn stijve piemel en zijn geweldige borstkas. Martijn begint mijn geslachtsdeel te berijden. Dan voel ik dat zijn kontje samentrekt. Zijn kreunen verandert in brullen en als een ware Spiderman spuit hij een web van sperma over ons heen. Door de aanblik houd ik het ook niet langer en spuit het condoom vol.

Uitgeput valt Martijn in mijn armen. Door sperma verbonden beginnen we elkaar te kussen. Mijn inmiddels verslapte erectie glijdt uit zijn kontje. Na even op adem te zijn gekomen besluiten we nog even te douchen. Martijn springt nog een keer onder de douche terwijl ik snel zijn kleren in de droger mik. Zijn opdrogende sperma haal ik van mijn lichaam en ik proef de jongen. Wat is dit geil.

Martijn realiseert zich dat zijn anaalballen nog achter de wc liggen. Hij duikt ze op en besluit om ze alvast in te brengen. Dan worden ze sowieso niet vergeten.

Na Martijn stap ik onder de douche. Weer heerlijk schoon drinken we nog wat. Als de wasmachine klaar is trekt Martijn voor de derde keer de kleren uit die ik hem geleend had en trekt z’n eigen kloffie weer aan. “Zal ik je dan maar naar de trein brengen?” vraag ik hem. Het is inmiddels tegen 9 uur en de trein naar Eindhoven vertrekt over 20 minuten. Ruim op tijd stappen we in de auto. Onderweg realiseert Martijn zich dat zijn jasje nog bij mij hangt. “Ik moet vrijdagochtend toch naar Best, geef je adres maar dan rij ik die middag wel even bij je langs”. We wisselen contactgegevens uit en met een laatste dank je en een knipoog van Martijn vertrekt onze Adonis richting huis.

Tevreden met mezelf over mijn goede daad en de geweldige neukpartij rij ik naar huis. Cerberus is al zo vriendelijk geweest om de yoghurt van de vloer te likken. Ik ruim de eettafel af en de vaatwasser in. Geen betere manier om je zondag door te brengen dan met Martijn.