Mark De Buurjongen - 2

Nadat ik Mark de buurjongen onder de douche had gezet (zie voor meer duidelijkheid het verhaal Mark de buurjongen 1) liep ik naar beneden om thee te zetten.

De waterkoker was net klaar met koken en ik bukte om de koekjes uit de onderste lade van de keuken te pakken toen ik ineens een hand op mijn rug voelde. Ik schrok me wild en schoot overeind. Mark stond achter mij en schrok ook van mijn reactie. “Jeez, ik schrik mij wild Mark. Ik heb je niet binnen horen komen. Maar dat geeft niet. Heb je lekker gedoucht?”, vroeg ik nog met een bonzend hart. “Ja hoor, heerlijk, ik heb het niet meer koud”. “Laten we maar eens op de bank gaan zitten”, zei ik en ik voegde de daad bij het woord.

Mark ging tegenover mij zitten en hij zag er heel lief uit in mijn veel te grote badjas. Doordat Mark enigszins wijdbeens zat, zag ik een heel stuk van zijn blote been. Hij had blijkbaar geen kleding van mij aangedaan. Of in ieder geval niet alles wat ik had klaargelegd. Ik schonk thee in en gaf Mark een koekje. Hij pakte er brutaal twee.

“Mark, hoe komt het nou dat jij je huissleutel kwijt geraakt bent?” “Geen idee, waarschijnlijk ligt hij nog bij Jan thuis of toch tussen mijn spullen”, antwoordde Mark. “Ik dacht dat je trouwens vanavond na het avondeten pas weer thuis zou komen. Dat had je moeder mij gisteren toevallig verteld.” Mark keek wat beschaamd naar beneden, maar ging niet in op mijn vraag. Ik liet het maar even rusten en vroeg: “Hoe gaat het nu op school?” “Prima hoor, net toetsweek gehad en ik stond gemiddeld een acht voor alle vakken samen. Alleen Geschiedenis vind ik lastig. Al die jaartallen en data”, zei Mark.

“Dat kan ik mij voorstellen, ik vond geschiedenis weliswaar lastig, maar tegelijkertijd erg interessant. Heb je ook al biologie?”, vroeg ik. “Ja, alleen vond ik het eerste jaar heel saai. Alles over bloemen, planten, bomen enzo. Geef mij maar de biologie die we vanaf januari gaan krijgen. Het menselijk lichaam. Veel interessanter”, zei Mark. “Nou de bloemetjes en bijtjes zijn anders ook heel interessant hoor”, zei ik met een knipoog. Mark moest direct blozen. Hij keek naar de grond met een mooie blos op zijn wangen. Hij pakte het kopje thee en dronk ervan. Dat gaf hem duidelijk de tijd om even na te denken.

Omdat het een tijdje stil was en ik de indruk had dat er wat was, vroeg ik Mark: “is er iets Mark? Je lijkt ergens mee te zitten?”. Mark aarzelde even en begon wat te stotteren. Tegelijkertijd keek hij ineens heel verdrietig en biggelde er twee tranen langs zijn wangen. Ik had duidelijk een snaar geraakt.

Ik stond op, ging naast hem zitten en sloeg mijn arm om hem heen.

Dit was genoeg en zorgde ervoor dat hij in snikken uitbarstte. “Ach jongen toch, wat is dat nou? Volgens mij zit jou iets dwars?” Een tijdje aaide ik Mark over zijn rug, terwijl hij schokschouderde, huilde en snotterde. Na een tijdje werd hij rustiger en ging rechtop zitten. Ik gaf hem wat tissues, hij snoot zijn neus en droogde zijn tranen. Om hem niet teveel druk op te leggen schonk ik nog een kopje thee in. Mark nam een slokje en begon toen te vertellen.

“Sinds mijn tiende, elfde jaar wist ik eigenlijk al dat ik anders was dan de meeste andere kinderen. Ik begon dat te merken aan verschillende dingen. De typisch ruwe jongensspelletjes vond ik niet fijn. Ik speelde liever met de meisjes. Maar ik merkte wel dat ik het fijn vond om aangeraakt te worden door de jongens. Bijvoorbeeld door mijn beste vrienden Jan en Bram. Hen ken ik al sinds de kleuterklas.

Maar ik merkte ook dat zij anders zijn dan ik. Ik zat bijvoorbeeld nooit op voetbal. Dat was iets wat zij heel erg deelden. Daar viel ik duidelijk een beetje buiten. Gelukkig delen we ook nog andere dingen, zoals Scouting, samen spelen en zwemmen in de zomer. Sinds dat ik op de middelbare school zit, toen was ik een jaar of dertien ga ik en af en toe met Jan of Bram mee naar de sportschool. Samen aan de gewichten hangen enzo, je kent het wel. Alleen ik merkte rond mijn veertiende dat ik eigenlijk meer mee ging om Jan en Bram zonder shirt te zien. Dat gaf mij verwarring en ik werd daar verdrietig van. Ik heb nog steeds goed contact met de jongens, ben vannacht nog bij Jan blijven slapen, maar het is toch anders. Ik heb hen nooit gevraagd hoe zij dat beleven, want zij zijn duidelijk alleen gericht op de meisjes. Zelf vind ik ze wel interessant, maar ik word er niet opgewonden van.”

Ik knikte af en toe bij zijn verhaal, maar onderbrak hem niet. Mark pauzeerde even en nam een paar slokken thee. Ondertussen keek hij mij enigszins met een wat angstige blik in zijn ogen aan.

“Je gaat het toch niet tegen pappa en mamma zeggen hè?”, vroeg Mark.

“Lieve jongen, je weet toch dat wij ruimdenkende mensen zijn die niet gauw ergens van opkijken. Wij hebben duidelijk een andere levensstijl, dan heterostellen met kinderen. En zoals je weet, kennen wij elkaar inmiddels al een tijdje. Desondanks had ik dit niet helemaal zien aankomen, want hoe goed kennen we elkaar nou echt? maar dat is dat geen probleem. Ik herken je verhaal wel een beetje van vroeger. Ik vind het knap van je dat je jouw verhaal aan mij vertelt.” Mark knikte en kreeg een beetje een blos. “Maar waar ben je nu eigenlijk bang voor? Dat je ouders je niet accepteren zoals je bent?”

Mark dacht even na en zei toen: “Nee, dat niet eens echt. Pappa heeft toen ik twaalf was seksuele voorlichting gegeven en daarin had hij het in algemene zin ook over anders zijn dan anderen, waaronder bi-, homo- of transseksueel zijn. Dus ik denk dat dat geen probleem is. Al zou ik het wel jammer vinden als ik geen kinderen krijg.”

“Waarom zou dat niet kunnen dan? Tegenwoordig kunnen twee mannen kinderen adopteren of via een draagmoeder krijgen. Ook zijn er nog wat andere manieren. Maar denk je dat je homo bent of weet je het nog niet goed? Want dat is iets dat niet erg is”

“Nee, ik denk dat ik wel homo ben, maar weet het niet zeker. Ik heb nog geen ervaring in seks met jongens”, zei Mark. “Met meisjes wel dan?”, vroeg ik. “Nee, behalve wat zoenen en friemelen onder een truitje tijdens de discoavond van school. Dat deed ik min of meer omdat ik het idee had dat dat erbij hoorde.”, zei Mark.

“Ik begrijp je helemaal, want ik ben zelf ook jong geweest, maar ik denk wel dat het belangrijk is dat jij niets doet wat tegen je gevoel in gaat of waar je niet of niet helemaal achter staat. Begrijp je wat ik daarmee bedoel?, vroeg ik.

“Ja, ik denk het wel. Dus dat als er iets gebeurt en de ander of ik wil iets niet, dat we dan niet doorgaan. Toch?”. “Ja, dat bedoel ik. Maar ook dat je wanneer je voor het eerst iets gaat doen met een jongen of meisje, dat je erover praat en kunt blijven praten. Dus vertellen wat je lekker en prettig vind en wat niet. Dat is heel belangrijk, want dan kun je het samen het meest fijn hebben.” Mark knikte duidelijk dat hij het begreep.

“Hoelang weet u al dat u homo bent?”, vroeg Mark.

“Laten we allereerst afspreken dat je mij Bas noemt of je of jij zegt”, zei ik. Mark bloosde even.

“Ik was zelf een jaar of dertien, ,veertien waarop ik merkte dat ik ook anders was dan de meeste jongens van mijn leeftijd. Ik keek tijdens het douchen na de gymles naar de andere blote jongens. Ook wilde ik er graag bij horen. Maar ik merkte dat ik niet of niet altijd aansluiting kon vinden bij de meeste jongens of de populaire kinderen van de school. Destijds zat ik op een vrij kleine school. Er waren ongeveer honderd tot misschien honderdtwintig leerlingen. Kortom, iedereen kende elkaar wel van naam of in ieder geval van gezicht. Ik zocht in het begin vooral de meisjes op. Ik heb zelfs in de brugklas nog een paar vriendinnetjes gehad. Maar net als bij jou heb ik daar nooit heel veel meer mee gedaan dan zoenen, kijken naar elkaars lichaam en voelen aan bijvoorbeeld de borsten die toen nog in de groei waren.”

Mark was duidelijk geïnteresseerd en hij hing als het ware aan mijn lippen.

“Ondanks dat ik meisjes altijd wel interessant vond, was dit nooit heel erg seksueel. In het begin, toen ik dertien, heel misschien veertien was, heb ik tijdens schoolkamp wel bijna seks gehad met een toenmalig vriendinnetje. Maar ik durfde niet. Pas toen een klasgenoot na de gym mij af en toe in mijn kruis greep in de kleedkamer, begon ik daar meer op te letten. In het begin vond ik het heel vervelend als hij mij in mijn kruis greep. Dat is overigens maar een paar keer gebeurd. Door dat incident raakte ik met hem in gesprek en tijdens de grote pauzes gingen wij vaak op stap. Liepen we een stukje van het schoolplein af en gingen we naar een uitkijktoren die een paar honderd meter van de school stond. Daar praatte we onder andere met elkaar. Ook heb ik daar mijn eerste seksuele ervaringen opgedaan met een jongen. Hij was een hele grote, stevige, beetje spekkige, maar ook beetje gespierde jongen. Dat vond ik wel interessant. Ook hebben we bij elkaar gevoeld en elkaar afgetrokken. Ook tijdens een van de schoolkampen sliepen we bij elkaar in de tent.”

Ik stond op en zei dat ik even naar de wc moest, waarna ik de kamer kort verliet.