Voorafgaand aan het slotverhaal een verry extended chapter met in de tweede helft behoorlijk wat kontebonken. In het echt was dat niet helemaal zoals hier beschreven, maar een beetje fantasie en overdrijven mag hier best wel een keer… Toch?

Maandagochtend vroeg, het was een week voor de kerstvakantie. Vandaag was ik alleen naar college want Tom bleef thuis, hij was een beetje grieperig. Niet echt ziek, maar ook niet erg lekker. ‘Blijf vandaag voor de zekerheid maar thuis’, had zijn moeder gezegd, ‘Jelmer redt het wel in zijn ééntje’. Ik had al doorgegeven dat Tom ziek was, en was daarna op weg naar buiten, om even een luchtje te scheppen op de binnenplaats voor dat de les zou beginnen. De binnenplaats was een schoolpleintje tussen de gebouwen in waar de fietsenstallingen waren en langs de zijkant stond een hele rij afvalcontainers onder een afdak. Op het plein mocht niet gerookt worden, en sommige leerlingen maakten dankbaar gebruik van de afvalcontainers om daar achter stiekem een peuk op te steken. Bij de deur, op weg naar buiten kwam ik Yvonne en Veronica tegen. ‘Hee Jelmertje’ ,hoorde ik Yvonne roepen, ‘waar is Tom?’ Ik vertelde dat Tom grieperig was en niet in staat was om vandaag aan de lessen deel te nemen.

‘Ga je even met ons mee, want dan ik moet je wat vragen’, zei Yvonne’, ‘het is heel belangrijk’. Veronica glimlachte alleen maar, maar juist zij was vaak verantwoordelijk voor de belangrijke vragen die Yvonne te stellen had. Voor mij was het duidelijk genoeg dat ze iets van me wilden weten juist omdat Tom er niet bij was, want wat kon er nou zo belangrijk zijn. We staken het plein schuin over naar de vuilcontainers. Er was verder niemand, dus achter de containers staken ze beiden eerst een peuk op. Ze stond recht voor me met haar armen over elkaar, nam enkele keren een diepe haal van haar sigaret, blies de rook ver uit en keek me onderzoekend aan met haar grote blauwe ogen en haar felrode lippen. Veronica stond een beetje wazig in de lucht te kijken.

‘Jelmertje?’ Ze zei heel vaak Jelmertje, nooit Jelmer, ik was niet bepaald de langste, maar zo klein was ik nou ook weer niet met 1.70 meter. ‘Hoe lang kennen jij en Tom elkaar al?’ Ik moest even denken, ‘euhhh, vanaf half maart ongeveer, dus nu negen maanden’. ‘En jullie zijn erg goede vrienden, toch?’ ‘Boezemvrienden?’ Ik knikte zelfverzekerd, deed een stapje terug voor al de rook die ze uitblies en wapperde met mijn hand de rook weer weg. Ze gooide de peuk maar op de grond en keek me weer aan. Ze glimlachte, maar haar ogen waren fel en doordringend. Ze zette haar handen in de zij, en daar kwam dan de brandende vraag… ‘Zijn jullie soms een stelletje?’ Ik keek haar overrompeld aan met gefronste wenkbrauwen . Ik begreep denk ik niet helemaal goed wat ze bedoelde. ‘Nou?’ ‘Zijn Tom en jij een verliefd koppeltje soms’, stelde ze haar vraag wat duidelijker.

Ik kon helemaal niet goed uit mijn woorden komen en hakkelde maar wat. Ik euhhh, ik weet niet, niet, ik denk dat euhh, euhhmm. Ik voelde m’n hoofd rood worden, zo knalrood als een gestoofd bietje, en ik wist niet waar ik kijken moest. ‘Ach gut, ach wat lief, ik zie het al, het is dus toch waar’ ,zei Yvonne met een brede lach. ‘Jullie zijn samen smoorverliefd, is het niet?’ Ze pakte me beet bij mijn schouders en keek me recht aan van dichtbij met haar lachende ogen. Ze lag een hand in mijn nek en zei, ‘weet je wat mijn jongen, het is ons geheimpje, en ik zal het echt tegen niemand zeggen’. Langzaam kwam ik weer een beetje bij m’n positieven en kon, nog wel steeds met een rood hoofd, haar weer recht in de ogen kijken. Ik hield ontstemd een hand op m’n achterhoofd en blies met bolle wangen de lucht uit mijn longen. ‘Maar hoe, hoe euhhh hoe weten jullie dat dan?’

‘Schatje, dat is niet zo moeilijk, wij zijn twee bijdehandse tantes, wij zien alles’. ‘Af en toe als niemand even oplet dan druipt het er bij jullie best wel een beetje van af’. Verbaasd, en al weer een beetje afgekoeld keek ik haar aan. ‘Maar er gaan al een poosje wat indianenverhalen door de wandelgangen dat jullie wat met elkaar zouden hebben, maar die verhalen komen niet van mij, daarom vraag ik het’. Ik krabde me op mijn hoofd alsof ik niet wist hoe het nu verder moest… Vragend bleven de beide dames me aankijken. ‘Wat nu dan’, was het enige wat me op dat moment te binnen schoot. De twee keken elkaar even aan. ‘Nou, weet je wat je moet doen liefje’ ,zei Veronica, je moet er es over praten met Tom’. ‘En dan adviseren wij jullie voordat er heisa over komt om samen uit de kast te komen, dan sla je in één keer een heel moeilijke periode over’. ‘Het is alleen even door de zure appel heen bijten, en dan is het klaar’. Ze zouden het er dus met niemand over hebben, maar inmiddels lulde wel het hele college er over en Tom en ik moesten daarom uit de kast komen? Op de heisa waar Yvonne het over had hoefde ik in ieder geval niet lang te wachten bleek later die dag.

Maar, hier moest ik wel even heel erg over nadenken, want wat zou Tom hier van vinden, hoe zou hij reageren? En moesten we dat wel doen? Thuis uit de kast komen was hem best vlot gelukt, dat was geen probleem. Maar publiekelijk uit de kast komen is een heel ander verhaal, hoe zou dit nieuwe hoofdstuk uiteindelijk aflopen? Tom was wel gehecht aan zijn macho status en daar zou hij best wel aan vast willen blijven houden was mijn gedachte. Maar afijn, ik had de hele dag de tijd om hier over na te denken. De dag verliep me onwennig zonder Tom, ik miste hem en ik kon mijn hoofd niet goed bij de lessen houden. Ik zat constant te staren en me suf te piekeren. Af en toe kreeg ik een knipoog van Yvonne of van Veronica als ze aan me zagen dat ik er best wel een beetje mee in de knoop zat.
Om vijf uur ging gelukkig de laatste bel en konden we naar huis na een lange dag. Patrick en Roger liepen met me mee want die hadden dezelfde stadsbus nodig, ze zouden alleen een wat langere rit naar huis hebben dan ik. Onderweg naar de halte was ik stil en bedachtzaam, meer dan normaal in ieder geval want ik was al niet zo’n kwebbel, maar nu was ik zo goed als helemaal stil gevallen. Het viel de jongens op. Roger reageerde met me te vragen of ik soms ook ziek aan het worden was. Huh? ‘Nee hoor’, zei ik gewoon, ‘Ik mis Tommie, ik ben niet gewend dat hij er niet bij is’. Oops, nou had ik Tommie gezegd in plaats van Tom, wat ik normaal nooit doe met “vreemden” er bij. Verschrikt keek ik Roger en Patrick aan. Roger glimlachte in ieder geval naar me, pakte me met een van zijn kolenschoppen in mijn nek en knipoogde naar me, ik kleurde er van.

Yvonne had het gebouw nog niet verlaten. Ze moest nog even bij haar locker zijn om er wat uit te halen wat ze nodig had. Daar aangekomen zag ze langs het deurtje van haar locker een hoek van een enveloppe naar buiten steken. Vreemd, dat had iemand er vast tussen gepropt. Ze maakte het deurtje open en de enveloppe viel op de grond. Ze raapte hem op en draaide hem om. Tom zijn naam stond er op. Er stond voor Tom Meijer, het stond er echt. Een briefje aan Tom gericht was in haar locker gepropt, was dat per abuis of expres gedaan? Tom zijn locker was twee rijen verder, alleen waren ze genummerd zonder naam. Yvonne had nummer 162 en Tom 189. Ze bekeek de enveloppe nog eens aandachtig, draaide hem een keer om en rook er eens aan. Ze keek om zich heen en maakte toen de enveloppe open, hij was niet eens dichtgeplakt, dus dat was al geen probleem. Het briefje wat er uit kwam vouwde ze open en met steeds grotere ogen las ze de inhoud. Ze sloeg ontstemd een hand voor haar mond en keek nog es om zich heen. Ze deed het briefje weer terug in de enveloppe, stak het daarna diep in haar decolleté en ging op weg naar de kopieerruimte.

Bij de bushalte moesten we kennelijk wat langer wachten dan normaal, maar plotseling klonk er rumoer vanuit de verte. Er werd geroepen. Er werd nog harder geroepen… Het was een groepje opgeschoten jongens van een jaar of zestien, zeventien, net zo oud als wij ongeveer en het waren er vijf. Ze kwamen steeds dichterbij. HOMOOO!!! HOMOOO!!! Mot je hier komen joh, dan zullen we je smerige pijpbekkie effe lekker verbouwen. Vuile vieze flikkers!!! Verbaasd zagen we ze aan komen lopen, en tegelijk kwam in de verte de bus er gelukkig al aan.

De groep kwam dichterbij al scheldend en gebarend naar ons. Roger duwde in één beweging mij achter zich zodat ik bijna struikelde. ‘Blijf achter mij’ ,zei hij, ‘Patrick en ik hebben beiden de blauwe band. Wij zijn er nu voor jou omdat Tom er niet is. De groep jongens stond nu recht tegenover ons te schelden en te tieren. Ze maakten specifiek mij uit voor van alles en nog wat, en ik kende ze niet eens. Op mijn gezicht stond een uitdrukking van ongeloof en angst. De bus kwam snel dichterbij, maar had nog één stoplicht te gaan waar hij moest wachten. En toen vielen de eerste klappen. Patrick kreeg de eerste, maar daarna weerde hij zich af zoals hij het bij karate geleerd had. Roger liet zich niet slaan maar deelde zelf de klappen uit. Maar hun waren met z’n vijven en wij met z’n drieën. Patrick en Roger konden ondanks hun verdedigingskunsten niet voorkomen dat ik toch nog een paar flinke meppen te pakken kreeg, al deelde ik er zelf ook een paar uit. Ik kreeg een rake klap in mijn gezicht en nog een schop in mijn buik ook. Toen stopte de bus naast ons met piepende remmen en sloegen de deuren luid sissend open.
Patrick en Roger sleepten mij onder m’n armen achteruit de bus in de twee treden op en trapten de aanvallers achterover van zich af de bus uit. Sissend gingen de deuren weer dicht en de bus trok op met vol gas en luid ronkende motor. We ploften tegenover elkaar neer op twee bankjes. De mensen in de bus keken ons geschrokken aan, maar niemand zei wat en niemand deed wat. Dit was toch even best wel heftig, ik was flink overstuur en durfde Roger en Patrick bijna niet aan te kijken. Ze zullen wel denken; wat hebben we nu aan onze fiets hangen. Van de commotie, de inspanning en de adrenaline hijgden we als molenpaarden. Ik voelde nattigheid aan m’n neus, en bloed aan m’n vingers.
Ik had een bloedneus en een schram. Een schaafplek aan m’n kin en m’n buik deed pijn. Met heel veel moeite zat ik m’n tranen tegen te houden en viste een zakdoek uit een vakje van m’n rugzak. Ik keek even snel met een verschrikt gezicht en grote bange ogen naar Roger en Patrick, zij waren ook niet helemaal ongeschonden maar kwamen er beter van af dan ik. Ik drukte de zakdoek tegen m’n neus aan met m’n hoofd achterover geleund.

Roger was niet bepaald een onverdienstelijke jongen om te zien, glad halflang bruin haar en mooie blauwe ogen, atletisch postuur en gewoon een beetje lief en zachtaardig eigenlijk. Hij was het meest met me begaan, kwam naast me zitten en sloeg een arm om me heen. ‘Laat me is kijken joh’, zei hij zacht, bekeek mijn gezicht en streek bezorgd met zijn vingers over mijn wang. Ik wou dat hij me met rust liet want zonder te huilen stroomden de tranen nu onophoudelijk uit mijn ogen. Bezorgd pakte hij me in mijn nek en drukte m’n hoofd stevig tegen zich aan, met mijn neus in zijn nek. ‘We brengen je wel effe thuis jochie’, zei hij zacht, ‘je ben echt totaal overstuur’. Alle woorden en emoties van deze dag bleven constant door mijn hoofd heen draaien. Het gesprek met Yvonne en Veronica en nu dit met die groep vechtjassen en ik miste Tom heel erg. Wat was er aan de hand, was dit toeval of wat anders? Ik wist het niet, ik kon het niet helemaal plaatsen, ik wilde graag antwoorden, ik wilde zo graag alles weten.

Vijf minuten later moest ik de bus uit en intussen was ik gelukkig al wat gekalmeerd. Ik vond dat Roger en Patrick niet met me mee hoefden te lopen want ik redde mezelf wel. Ik was ten slotte een stoere Fries, ha ha. Maar ze stonden er bij hoog en laag op om me thuis bij Tom af te leveren. Van de bushalte waar we uitstapten tot aan de flat was maar een paar honderd meter lopen. Van die gelegenheid maakten mijn begeleiders gebruik om me wat beter te informeren. Roger begon; ‘Jelmer, luister es, wat je vanmorgen vroeg van Yvonne en Veronica heb gehoord dat weten wij ook hoor, sterker nog, wij waren de eersten die het in de groep gegooid hebben van de praatjes over Tom en jou die de rondte doen, maar ja, die twee meiden kunnen hun mond weer niet houden’. ‘We zijn al een poosje bezig om uit te zoeken waar die praatjes over jullie vandaan komen, en ik vermoed dat die jongens van zonet er mee te maken hebben’. ‘Eén er van heb ik herkend, maar dat is waarschijnlijk niet de hoofddader’.

Perplex bleef ik stilstaan en met grote ogen keek ik de jongens verbaasd aan, maar inmiddels was ik wel weer rood tot achter m’n oren. Roger zag het en grinnikte. ‘Zal ik jou es wat vertellen jochie’. ‘Je hoeft je hier voor helemaal niemand te schamen of voor je te houden dat je op jongens valt, voor jou is het gewoon zo want als het zo is dat je op jongens valt, dan ben je zo geboren, je kan er niks aan doen, en dan daarbij, het is hier Friesland niet, ha ha’. Ik slikte een paar keer en keek hem alleen maar aan. ‘Weet je, zelfs ik ben niet helemaal hetero, maar ik ben ook geen homo, ik ben bi, ik val meer op meisjes, maar sommige jongens zou ik ook niet af slaan, en jij ben er denk ik wel één van’ ,lachte hij. Maar ja Tom was er eerder bij en dat respecteer ik want hij is een boezemvriend'. Mijn mond viel open van verbazing en kreeg meteen een stevige aai over m’n bol van Roger. ‘Kom’, zei hij, 'doorlopen, we zijn er bijna'. Het was bijna 1997, ik was zestien en ik had nog nooit van het begrip “bi” gehoord, dan heb je het image van een slimme tiener, maar zo slecht was ik seksueel voorgelicht, shame! Maar goed, ik wist wel meer dingen niet.

Tom lag in huis op de bank onder een deken en had ons in de verte al aan komen zien lopen. Hij kwam zelf de deur open doen al voor we de kans hadden om op de deurbel te drukken. Ik stond tussen Roger en Patrick in met m’n bloedneus en m’n schrammen toen de deur open ging. Tom deed de deur wagenwijd open en keek ons verbaasd met grote ogen aan. We keken elkaar aan, en al wilde ik het niet, meteen kwamen de tranen al weer opdagen. Zijn ogen werden nog groter, hij pakte me bij m’n schouders, trok mij naar zich toe en drukte mij tegen zich aan met een arm om mijn nek en een arm om mijn schokkende rug. Ik liet mijn verdriet nu echt helemaal de vrije loop gaan, ik kon het echt niet meer tegenhouden. Ik snotterde schokkend honderdduizend tranen en ik kwam er minstens net zoveel tekort. Strak drukte ik me tegen Tom aan en voelde hoe ik een dikke kus in m’n kruin gedrukt kreeg.

‘Jochie toch?’ ‘Wat is er gebeurd, wat is er aan de hand’ ,vroeg Tom verbaasd met overslaande stem. We stapten naar binnen, Tom hielp me eerst van m’n zware rugzak af en m’n dikke winterjas uit te doen. We stonden in de hal, ik hing overstuur en tranen met tuiten huilend om Tom zijn nek en Patrick en Roger probeerden zo goed en zo kwaad mogelijk door elkaar pratend aan Tom uit te leggen wat er nou precies gebeurd was, maar Tom snapte er helemaal niks van, het was allemaal veel te chaotisch op dat moment. Tom zijn moeder en Nora kwamen er ook bij uit de keuken vandaan, die ontfermden zich over mij, en iedereen praatte door elkaar heen. Mijn kleren zaten onder het bloed van m’n bloedneus, en met die paar schrammetjes en m’n haar in de war leek het allemaal veel erger dan het was, al zag het er nog zo zielig uit, ha ha.

Herma en Nora namen me mee naar de badkamer om de schade bij me op te nemen en me te helpen met op te frissen. De jongens liepen door naar de huiskamer om er even verder over te praten. Ik had een witte Zweedse kabeltrui aan waar bloed op zat, en op m’n grijze jeans ook, die werden meteen in het sop gezet. Ik waste mijn gezicht, kreeg een pleistertje over de schrammen heen geplakt, het haar weer in fatsoen en het zag er al een heel stuk beter uit. De opgelopen schade viel gelukkig wel mee.

Ik had haast want ik was nieuwsgierig wat er in de huiskamer allemaal besproken werd. Dus ik liep alleen maar in m’n kleine witte sloggi onderbroekje zo de huiskamer binnen. Oops, in de haast vergeten wat anders aan te trekken, maar vooruit. Ik plofte op de bank naast Tom neer en verstopte me met opgetrokken blote benen bijna achter zijn rug. Hij trok zijn deken zo over me heen dat ik er alleen nog maar met mijn bleke wipneus en m’n vochtige ogen bovenuit stak. Ze hadden het nog over het vechtpartijtje dat we zojuist hadden meegemaakt en die éne jongen die Roger herkend had, hij wist alleen niet waar hij woonde en hoe hij heette. Hij zat ook bij ons op het college alleen een groep lager. Morgen zou hij uit gaan zoeken waar hij woonde en wat er met die knaap aan de hand was, en wat het verband was met ons.

Ze gingen weer weg, en we lieten ze samen uit. Bij de voordeur praatten we nog wat na. Ik stond voor Tom en hij hield me vast met één arm om mijn middel en de andere om mijn schouders. Ik hield zijn arm om mijn schouders met twee handen vast. Het was wel overduidelijk dat Roger zijn ogen niet van me af kon houden, maar neem het hem maar es kwalijk. Ik stond daar alleen maar in m’n kleine witte onderbroekje met tussen mijn slanke gespreide benen een grote dikke bobbel. Ik bedankte de jongens dat ze me zo geholpen hadden want zonder hen had ik nu vast wel bij spoedeisende hulp gezeten. ‘Wat krijgen ze dan’, zei Tom met een grijns. Ik begreep echt niet wat hij bedoelde en keek verbaasd naar hem op.

Met een lach op zijn gezicht maakte hij het gebaar van een kusje met zijn mond, en toen snapte ik pas wat hij er mee bedoelde. Glunderend boog Roger zich als eerste naar me en ik gaf hem verlegen maar dankbaar een klein kusje op zijn beide wangen, daarna pakte hij met een hand mijn hoofd vast en gaf hij me een dikke vette net iets te lange kus op mijn mond terug en streelde met de rug van zijn andere hand over mijn platte blote buik van boven naar beneden. Dát had best wel enig effect op de inhoud van mijn onderbroekje die al snel een maatje te klein werd door mijn half stijf geworden pik. En met grote verbaasde ogen zag ik echt sterretjes. Patrick twijfelde nog even, maar zei ten slotte, ‘nou, vooruit dan ik ben wel geen homo maar omdat we nu toch bezig zijn sla ik dit aanbod niet af, ha ha'. Hij boog zich glimlachend naar me toe en blozend gaf ik ook hem een kus op elke wang, en hij op die van mij. Ze namen afscheid met een hi-five en Roger knipoogde nog even snel naar mij en Tom. ‘Je bent gezegend met een bloedmooi schatje jongen’ ,zei Roger tegen Tom. ‘Ja ja, ik weet het’ ,zei Tom lachend. Ze draaiden zich om en liepen weg de vroege avond in. Ik voelde me nu best wel een beetje opgelaten.

‘Kom mee’ ,zei Tom nadat de deur dicht was, en trok me mee door de hal achter zich aan op weg naar de slaapkamer. ‘Ik heb je vandaag zo gemist, daar moeten we nu onmiddellijk eerst even wat aan gaan doen’. Ik begreep het meteen, want mijn poepertje jeukte al behoorlijk van al dat gekus, ha ha, en mijn piemel was ook al half stijf. Hij riep naar zijn moeder in de keuken ; ‘Ma, we gaan even rusten voor het eten hoor, tik maar tegen de deur als het etenstijd is!’. Ja ja, rusten zeker. Zodra de slaapkamerdeur achter ons dicht was trok Tom zijn shirt uit en klommen we bijna tegen elkaar op.

Ik sprong in zijn armen met mijn armen en benen strak om hem heen en verwende ik mijn Tommie gulzig met een lange diepe natte tongzoen. Hij kuste mijn gezicht overal en fluisterde dat hij me zo gemist had. Waar hadden we het over, één schooldag maar!
Met zijn vingers drukte hij door de dunne stof van mijn onderbroekje heen tegen mijn sterretje en masseerde me daar behoedzaam zodat mijn gaatje langzaam al wat wijder en vochtig werd. Ik kreunde zacht en voelde hoe hij met zijn vingers een broekspijpje opzij trok en met een vinger naar binnen gleed. Onze lippen zaten kussend, smakkend en met verstrengelde vechtende tongetjes aan elkaar vastgeplakt. Mijn stijve paal en m’n volle ballen zaten strak buiten m’n onderbroekje tegen Tom zijn buik aangeklemd en gleden glibberig van het overvloedige voorvocht met neukende bewegingen soppend langs zijn buik op en neer. Wat was dit hemels lekker.
‘Ben je mijn lieve kleine hondje, mijn lekkere hete neukpuppie?’ Kermde Tom fluisterend in mijn oor. ‘Wil je het heel graag?’ Ik knikte alleen maar verlegen tegen Tom en bleef trillend en hijgend mijn volle ballen en mijn stijve pik glibberig op en neer wrijven langs zijn tintelende lichaam. Er zaten nu drie flinke sterke vingers diep in mijn kontje gedrukt en ze bewogen snel in en uit mijn wijd opgerekte gaatje. Ik voelde met een hand onder mij door de stof van zijn joggingbroek heen zijn harde neukpaal zitten en maakte zo goed en zo kwaad als dat lukte lange aftrekbewegingen. Tom hijgde diep. ‘Kom maar’ ,zei hij zacht, en maakte me los van hem. Ik deed wat hij van me verwachtte en ging snel wijdbeens op mijn knieën voor hem zitten als een loops hondje met een holle rug en het kontje uitnodigend naar hem achteruitgestoken.
Mijn piemel stond als een brandweerspuit strak en druipend tegen mijn buik aan geklemd. En omkijkend met grote ogen en rode wangen zag ik hoe hij zijn joggingbroek en onderbroek naar beneden schoof en op zijn knieën plaats nam achter mij. Met friemelende kietelvingers stroopte hij mijn onderbroekje een stukje naar beneden en masseerde soppend mijn jeukende anus nog even. Dan betastte hij met zijn vingertoppen mijn volle ballen en mijn harde paal langs mijn buik. Trillend van opwinding plaatste hij zijn dikke glibberige eikel tegen mijn wijd openstaande poepertje en gleed soepel in één keer langzaam en behoedzaam tot aan zijn ballen bij me naar binnen. Ik was de afgelopen maanden flink door Tom getraind en had al zo’n opgerekt en uitgewoond kontje gekregen dat ik al zijn stevige neukbeurten met gemak kon verdragen, en hoe vaker hij het deed hoe verslavender het werd.

Behoedzaam begon hij me met lange en diepe halen met een nat soppend geluid te neuken, niet te snel en niet te langzaam. Het was precies goed. Uit ervaring werd mijn prostaat in dit tempo optimaal zo gemasseerd dat ik er steeds heter van werd. Met mijn kontje duwde ik tegen de neukbewegingen van Tom in terwijl hij me stevig vast hield om mijn smalle heupen. Zijn heupen kletsten lang en hard neukend tegen mijn kontje aan tot hij plots even stopte om zijn opkomend orgasme uit te stellen. Hij leunde hijgend over me heen met zijn voorhoofd in m’n nek gedrukt. Ik voelde zijn warme adem langs mijn bezwete rug strijken, liet mijn hoofd hangen en hijgde even uit voor hij weer verder zou gaan met ons dagelijkse favoriete bevruchtingsritueel.
Even later hervatte Tom zijn werkzaamheden en begon langzaam op gang komend mijn kontje verder uit te wonen. Hij reikte om mij heen, nam mijn stijve pik in zijn hand en begon me in het tempo waarin hij me neukte af te trekken. Niet veel later begon mijn orgasme zich al aan te dienen. Lichte schokken trokken door mijn hitsige lichaam en als vanzelf duwde ik mijn kleine kontje steeds harder over Tom zijn neukende heipaal heen. Ongecontroleerd begon ik plotseling hevig te schokken, strak kneep ik mijn hevig jeukende kringspier over het harde neukvlees heen en met samengeknepen ogen begon ik als eerste te spuiten. Vier dikke stralen sperma verlieten mijn stijve piemel en kwamen ver voor me als grote witte klodders op de slaapkamervloer terecht. Tom duwde zijn pik hard naar binnen en met zijn ballen strak tegen m’n kontje aangedrukt begon hij kreunend m’n darmen met een grote overdosis kokend zaad vol te pompen. Trillend en hijgend zakte hij over mijn rug heen, en maakte heerlijk nog een poosje wat langzame glibberige neukbewegingen. Even later trok hij zijn slap wordende lul uit m'n kontje en kusten we samen weer.

We hoorden Tom zijn moeder roepen; ‘jongens, komen jullie eten?’ Snel trok Tom zijn shirtje weer aan. Ik zocht mijn pyjama op en deed die maar vlug aan. ‘Wacht even’ ,zei Tom, en pakte een kartonnen doosje onder uit een bedlade. Hij trok in één beweging mijn pyjamabroek en onderbroekje naar achteren open en duwde een paar dikke inlegkruisjes over mijn getergde billen, ha ha. Dat was voor het lekken van een flinke lading sperma. Goed idee toch? Hij trok mijn kleren lekker strak weer omhoog en we gingen naar de eettafel. We aten boerenkool met worst en ik zat nu lekker naast Tom aan tafel met mijn stoel strak tegen die van hem aangeschoven zodat hij ongemerkt af en toe even lekker aan me kon zitten. Hij zat onder het eten telkens te sms-en op zijn mobiel en keek me dan af en toe ondeugend aan. Ik vertelde onder het eten over het gesprek met Yvonne van vanochtend, maar Tom was er tegen mijn verwachting in best wel laconiek over. ‘Nou, dan komen we toch uit de kast’, zei hij, ‘als iedereen het toch al weet maakt dat ook niet meer uit'. Zijn moeder vond in ieder geval dat we de volgende dag samen maar es thuis moesten blijven. Ze zou na het eten bellen met het hoofd van de school om uit te leggen wat er aan de hand was, en daar zou onderzoek naar gedaan moeten worden. Alleen wist nog niemand van het briefje dat Yvonne in haar locker gevonden had. Tom kreeg een sms-je terug. Ik keek hem vragend aan.

Na het eten nam hij me weer mee naar onze kamer. Ik was nieuwsgierig, wat was er wat ik niet wist? ‘Luister’, ’zei Tom, Ik heb net een berichtje naar Roger gestuurd. Hij komt er zo meteen al aan. Ik heb hem gevraagd of hij met mij samen jou lekker wil verwennen, dat heeft hij wel verdiend toch?’ Verbaasd keek ik Tom aan met grote vochtige ogen, ik wist het niet. Ik wist niet of dat ik dat wel wilde. Maar voor ik tegenspraak kon bieden begon Tom me er al op voor te bereiden. Hij stak zijn natte tong in m’n oor en begon me heel teder lieve kleine kusjes te geven. Hij streelde met zijn vingertoppen over m’n strakke pyjamabroek de bobbel tussen mijn benen en kneedde zachtjes in mijn kleine ronde billen. Snel had ik weer een volledig stijve piemel en een stel goed gevulde ballen duidelijk zichtbaar onder de strakke stof van m’n pyjama zitten. Ik hield met gesloten ogen mijn hoofd achterover en licht hijgend liet ik gewillig Tom zijn gang gaan, het was zo lekker.

De deurbel ging, ping pong! Daar was Roger vast al. Hij werd door iemand binnengelaten en even later werd er op onze kamerdeur geklopt. Ik hoorde zijn stem. ‘Tom… Tom, ben je daar?’ “Kom maar binnen!’ ,riep Tom. De deur ging een klein stukje open en voorzichtig keken twee mooie blauwe ogen onzeker om het hoekje. De ogen werden wat groter toen ze zagen wat Tom allemaal met me aan het doen was. Voorzichtig kwam Roger verder naar binnen en deed de deur achter zich dicht. ‘Kom maar’ ,zei Tom met zachte stem. Hij was op het voeteneind van het bed gaan zitten en ik stond voor hem met gespreide benen en knikkende knieën met m’n hoofd achterover en gesloten ogen. Roger deed zijn ruime legerjas uit, gooide hem in een hoek en kwam onwennig verder. Hij stond achter me, ik voelde bijna zijn adem. ‘Voel maar’ ,‘zei Tom met zachte fluisterstem. Ik voelde hoe voorzichtig de vingertoppen van twee grote handen mijn bolle billen aanraakten en ze voorzichtig zacht begonnen te strelen en te kneden. Ik voelde de opgewonden zware ademhaling in mijn nek.

Met grote vochtige ogen keken Roger en Tom elkaar aan. Tom masseerde zacht mijn harde bobbel en ik voelde Roger nog dichterbij komen terwijl hij met zijn duimen mijn billen zo wijd mogelijk spreidde en zijn vochtige lippen drukte hij in m’n nek. Tom reikte tussen mijn benen door en bewoog met snelle vingers over mijn gaatje. Roger zakte door zijn knieën, begon aan het elastiek van mijn strakke pyjamabroek te plukken en trok hem helemaal naar beneden totdat ik er uit stapte. Mijn onderbroekje onderging hetzelfde lot. De twee met sperma doorweekte inlegkruisjes belandden met een zware plof in de prullenbak. Tom trok mijn veel te korte pyjamajasje uit over mijn hoofd met mijn armen omhoog. Ik was nu helemaal in m’n blootje, weerloos met twee hengstige bloedmooie jongens.

Mijn pik stond recht omhoog en met mijn hoofd achterover voelde ik hoe Tom zijn lippen er strak omheen sloten en zacht begon te zuigen. Met twee handen hield hij me vast bij m’n heupen. Roger drukte zijn lippen tussen mijn gespreide billen en begon gulzig mijn kontje diep uit te likken. Ik dacht dat ik gek werd, ik kreunde als een hoerig jongetje dat ontmaagd werd door een peloton soldaten. Roger frunnikte aan zijn broek, maakte die los en liet hem met zijn onderbroek naar beneden zakken. Met grote vochtige ogen keek ik nieuwsgierig achterom, en mijn ogen werden nog groter. Dat gevaarte wat Roger als zijn cadeautje voor mij had meegenomen was een flink maatje groter en dikker dan die van Tom, met een enorme blauw paars druipende eikel en twee enorme volle ballen die er als kippeneieren zwaar onder hingen te bungelen. Mijn adem stokte en ik keek Roger ongelovig aan. Half omgedraaid reikte ik naar die enorme stam en nam hem in mijn hand.
Mijn vingers konden er niet eens omheen! Ik voelde mijn kontje jeuken toen ik dat enorme stuk hard vlees in mijn hand had. Ik keek Roger weer verbaasd aan met open mond, draaide mijn kontje uitnodigend naar hem toe en boog me voorover over het bed heen. O, wat wilde ik dit graag. Tom richtte zich op en schoof op zijn knieën een stukje achteruit. Ongeduldig voelde ik hoe Roger er aan begon om het enorme gevaarte bij me naar binnen te krijgen. De grote dikke eikel perste hij als eerste langs mijn opgerekte sluitspier naar binnen en toen hij langzaam doordrukte leek het wel alsof mijn hele lichaam met een enorme stijve lul werd opgevuld. Behoedzaam begon Roger mij voorzichtig steeds dieper te neuken, hij wilde me geen pijn doen. Zijn grote kolenschoppen omklemden stevig mijn smalle heupen. Tom richtte zich op op zijn knieën, haalde zijn stijve pik uit zijn joggingbroek en drukte hem tegen mijn lippen.
Ik opende mijn mond en hij gleed naar binnen. Gulzig begon ik Tom te zuigen terwijl de beide jongens zacht kreunden. Langzaam ging het pijpen van Tom over tot neuken in mijn mond. Met twee handen hield hij m’n hoofd vast en duwde zijn paal met stevige neukbewegingen heen en weer. Af en toe kokhalsde ik maar snel wende het. Hij probeerde met zijn twintig centimeter zo diep mogelijk te komen totdat het hem uiteindelijk lukte om met zijn eikel voorbij m’n huig te schieten. Nu neukte hij me echt in m’n slokdarm. Ademen deed ik door m’n neus, en dat ging goed. Precies wat de jongens van me wilden. Met een nat soppend geluid werd ik kreunend en hijgend aan twee kanten totaal uitgewoond, het leek wel alsof ik in de hemel beland was, dit mocht van mij eeuwig duren.

Mijn pik wipte druipend op en neer onder mijn buik door het gebonk van twee kanten. We hielden het best wel lang vol door af en toe wat gas terug te nemen. Tom trok zijn paal dan even terug uit mijn slokdarm om mij wat adem te geven en duwde hem dan begerig weer terug. Zo raakte ik er wel snel aan gewend om diep oraal geneukt te worden. Roger liet zich uiteindelijk ook helemaal gaan en neukte mijn opgerekte kontje hard, zonder mededogen. Het sperma van Tom werd er door naar buiten geperst en droop langs mijn dijen naar beneden. Ik begon als eerste vanzelf klaar te komen. Wild schokkend spoten sprietsend wel vier stralen zaad uit mijn harde piemel en het laatste droop er onophoudelijk uit alsof de voorraad onbeperkt was. Tom en Roger kwamen bijna tegelijk. Roger trok met twee duimen mijn billen zo ver mogelijk uit elkaar zodat hij zijn megapaal helemaal strak naar binnen kon persen en trillend en schokkend met zijn heupen begon hij diep zuchtend m’n darmen vol te tanken, straal na straal, er kwam haast geen eind aan. Tom boog zich half over me heen, vond met één hand steun op Roger zijn schouder en schoot zijn zaad zo rechtsreeks mijn slokdarm in, ik hoefde niets door te slikken, alles belandde zo rechtstreeks in mijn buik. Tom trok zijn slap wordende pik hijgend uit mijn mond. En Roger zijn gevaarte gleed als een verslapte paardelul druipend tussen mijn billen uit naar buiten. Ik plofte languit voorover op bed neer, compleet uitgeteld. Het sperma pruttelde tussen mijn billen uit naar buiten. Tom pakte snel een handdoekje en lag het onder mij om het meeste zaad zo op te vangen voor dat het een rommeltje werd. Ik was helemaal van de wereld geneukt, ik was licht in mijn hoofd en hoorde alles alsof het als een echo vanuit de verte kwam…

Roger borg zijn megalul weer op in zijn broek en bracht zijn kleding in orde. Terwijl hij zijn jas aan deed bedankte hij Tom voor de gelegenheid die hij hem gegeven had. Het was geweldig zei Roger. ‘Ik heb nog nooit zo lekker geneukt, zo lang en zo diep’, ‘ hij is zo zacht en zo warm van binnen, ik heb nog nooit zo veel gespoten als nu’, glunderde hij. ‘Weet je wat’ ,zei Tom, ‘we zouden dit gewoon veel vaker moeten doen, ik vond het reuzespannend en supergeil, en Jelmer leert snel’. Roger was het er roerend mee eens. ‘Zo iets mag je eigenlijk niet meer voor jezelf houden’, zei hij. ‘Wie weet hoeveel jongens hem nog meer zouden willen’… Jelmer kermde met zachte stem; ‘Tom… Tommie?’ ‘Ik wil zo graag nog meer….alsjeblieft?'