Hier alweer het twaalfde deel van deze verhalenserie. Have fun!

Een nieuwe week was aangebroken, en ook een nieuwe schoolweek. De wekker op m’n mobiel ging af, en na een paar keer op snooze gedrukt te hebben, moest ik er nu wel echt uit zodat ik rustig aan kan doen. Gapend ging ik op de rand van het bed zitten en kreunend rekte ik me uit. Gisterochtend lag ik hier nog, met de jongen waar ik stapelverliefd op ben, in mijn bed nota bene. Ik liep naar de kast, pakte een nieuwe boxer en liep naar de badkamer. Zoals gewoonlijk zette ik wat muziek aan en deed de douche aan. Je kan je ochtend niet beter beginnen dan onder zo’n warme douche te staan. Ik sloot m’n ogen en ik ging op in m’n gedachten. Gedachten over Stenn, hoe verliefd ik op hem ben, de fantasieën die deels werkelijkheid zijn geworden en dat ik gisteren nog klaarkwam over hem heen in deze douche.

Juist die laatste gedachte zorgde ervoor dat mijn dick in no-time stijf werd. ‘Tijd zat’ dacht ik bij mezelf. M’n hand dwaalde af naar beneden, sensueel. Ik pakte m’n stijve vast en begon langzaam mezelf af te trekken. Nog steeds had ik m’n ogen gesloten. Ik fantaseerde over de nacht en het moment dat ik Stenn in zijn kontje aan het neuken was. Met m’n andere hand deed ik een vinger in m’n kontje zodat ik mezelf ook langzaam vingerde. Poah wat voelde dat lekker! Ik zag voor me hoe Stenn onder me lag, gesloten ogen, hoofd naar achter in de kussen gedrukt, gekreun en trekkend aan z’n eigen pik. Ik voerde het tempo met aftrekken op. Op het moment dat ik voelde dat ik bijna zou komen beeldde ik me in dat Stenn zijn zaad over z’n buikspieren spuit. En op dat moment spoot ik zacht kreunend vier witte stralen tegen de muur van de douche. Niet veel later besloot ik mezelf te wassen, de muur schoon te maken en uit de douche te gaan. Ik droogde mezelf af, deed een grijze Tommy Hilfiger boxer aan, witte skinny jeans met gaten en liep naar beneden.

In de keuken aangekomen pakte ik een kom en deed er wat muesli met yoghurt in. ‘Fjiet fiew’ hoorde ik ineens achter me, ‘F*ck what a hot shot’, het waren Levi en Bram. ‘Seriously guys?’ vervolgde ik, het was te vroeg om er om te kunnen lachen. ‘Trek eens een shirt of iets aan joh, beetje aso om met een ontbloot bovenlichaam rond te gaan lopen’ zei Bram. ‘Ah ja, sorry, dat is natuurlijk iets té opwindend voor jullie’ antwoorde ik en liep naar de woonkamer toe om daar te ontbijten.

Na het ontbijt trok ik een grijs polo shirt aan, pakte ik de laatste dingetjes in voor m’n tas en sprong ik op m’n fiets richting school. Onderweg pikte ik Tom, Timo en Jelmer op. We hadden het over het feestje en wat voetbal gisteren had gedaan. Aangekomen op school zette we de fietsen in de stalling en liepen we naar binnen. ‘Waar is Thomas eigenlijk?’ vroeg ik aan Jelmer. ‘Geen idee man, hij antwoorde al niet op m’n appjes of iets vanochtend, ik denk dat hij nog ligt te pitten.’ Zodra we binnen kwamen zag ik Amy en Zoey binnen staan, we zeiden de meiden gedag en gaven elkaar een knuffel. Direct werd er ineens aan m’n arm getrokken, ik draaide me en om, het was Kim. ‘Hee Kimmie’ zei ik. ‘Wij moeten praten’ en zonder op mijn antwoord te wachten sleurde ze me mee door de gangen. ‘Kim we moeten naar de les!’ ‘Eerste uur valt uit, kijk maar naar de schermen.’ Onderweg keek ik op een scherm, en ja hoor. Het eerste uur viel uit. Uiteindelijk gingen we in de aula zitten, aan een andere tafel dan waar we normaal zitten. Niet veel later zag ik ook Zoey, Amy, Jelmer, Tom en Timo binnen komen en gingen aan onze (vaste) tafel zitten. ‘Moeten we niet bij ze gaan zitten?’ vroeg ik Kim. ‘Dit is niet voor hun oortjes bestemd Quint’je’ zei ze. Nieuwsgierig als ik was vroeg ik wat ze wilde vertellen. ‘Nou het is meer een vraag eigenlijk’ zei ze. ‘Ben je verliefd op Stenn?’ Ik sloeg compleet dicht, die vraag had ik totaal niet verwacht. M’n kop werd vuurrood, hoe awkward. ‘Ik zag hoe jullie elkaar begroette op dat feest van Jelmer afgelopen weekend. En toen hij weg wilde gaan, wist je niet hoe snel je ook weg moest.’ Meer dan ‘ehm’ en ‘uhm’ kwam er niet uit m’n mond. ‘JA DUS!’ schreeuwde ze bijna. ‘Sssht, houd je mond, straks hoort iemand ons.’ Ook al was het hartstikke druk in de aula, door de hardpratende scholieren kon je moeilijk een ander gesprek horen van de andere tafels.

Ze kwam naast me zitten en begon zacht te praten: ‘Is hij ook gay?’ Zo direct als ze was. ‘Ehm weet ik niet eigenlijk…’ antwoorde ik. ‘Hoezo dat weet je niet?’ ‘Nou we hebben het daar niet echt over gehad.’ ‘We..? WE?! Hebben jullie wat gedaan?!’ zei ze opgetogen. ‘Wat..? Pff nee, hoe kom je er bij?’ antwoorde ik. ‘Quinten Taylor, je bent echt slecht in liegen’ en ze begon te lachen waardoor ik ook automatisch begon te lachen. ‘Okay okay, we hebben misschien wat geknuffeld en gezoend’ antwoorde ik met een rode kop. ’Misschien..?’ vervolgde ze. ‘Jij je zin…’ Van een serieus gesprek veranderde het in een melig en leuk gesprek. ‘Hey, daar is Stenn’ en ze begon hard te zwaaien. Stenn stond bij de tafel van het groepje, maar zag Kim zwaaien en kwam onze kant op lopen. Wat zag hij er toch weer oogverblindend mooi uit… Witte sneakers, grijze sweatpants en een strak wit shirt. En om het af te maken, een leuk petje van NY Yankees naar achteren. In combinatie met die mooie kaaklijn van ‘m was dat een prachtig gezicht. Ook Stenn bleef me maar aankijken met zijn stralende glimlach. Als een ‘echte hetero’ gaf hij me een handdruk en een klop op m’n schouder. ‘Hey alles goed?’ vroeg hij. ‘Ja met jou?’ ‘Ja ook natuurlijk’ en hij begon te glimlachen. ‘Ehm hallo Stenn, met mij gaat ook alles goed’ zei Kim sarcastisch. ‘Mooi zo Kim’ maar zonder haar aan te kijken. Stenn en ik konden maar niet stoppen met elkaar aankijken.

Stenn nam plaats naast me en zette zijn tas op de grond. Kim bleef ‘m maar aankijken met een afwachtend gezicht. ‘Is er iets Kim?’ vroeg Stenn onschuldig. ‘Vertel jij het maar Stenn’ antwoorde ze. Stenn keek haar verbaasd aan, begon mij aan te kijken, maar mijn ogen waren gefixeerd op het blad van de tafel, vuurrode wangen en zweetdruppeltjes op m’n voorhoofd. ‘Dus vertel maar Stenn’ zei Kim ongeduldig. ‘Wat moet ik vertellen Kim?’ vroeg hij. ‘Dat jullie verliefd op elkaar zijn?’ Ook Stenn begon net zo hard te stressen als dat ik deed. Ik durfde ‘m niet aan te kijken, bang voor z’n reactie. ‘Waar heb je het over Kim?’ en hij begon te lachen als een boer met kiespijn. ‘Waar ik het over heb? Waar ik het over heb? Serieus Stenn?’ ‘Zal ik een paar voorbeelden opnoemen?’ En zonder een antwoord af te wachten van Stenn ging ze verder. ‘Op het feestje waren jullie wel ‘heel lief’’ aan het lachen en blozen naar elkaar. Jij ging weg van het feestje, Quint ging ook heul snel weg. Daarnet kwam je aan lopen en je had alleen aandacht voor Stenn, ik bestond eventjes niet.’ Stenn sloeg helemaal dicht. Ondertussen keek hij mij aan, maar de tafelblad was voor mij nog net zo interessant als daarnet. ‘Dus dan ben je verliefd op elkaar?’ vroeg hij aan Kim. Een zucht kwam uit Kim. ‘JULLIE ja, jullie zijn gewoon verliefd op elkaar. En niet zo’n klein beetje ook, ik ben niet blind. En daarbij…’ ‘Okay Kim! Je hebt gelijkt, ik vind Quint leuk, heel leuk, je hebt gelijk…’ Kim’s blik van een serieuze ondervraging veranderde in een grote blijdschap. ‘Ah wat cute! Mijn twee schatjes vinden elkaar leuk!’ zei ze opgetogen. Stenn keek haar aan, keek mij aan. ‘Vind je me echt leuk Quint..?’ vroeg Stenn heel onschuldig. ‘Oh my gawd, guys… Weten jullie het nog geen eens van elkaar?’ Er kwam nog net geen facepalm bij kijken bij Kim.

Onder de tafel legde ik m’n hand op zijn bovenbeen, met een vuurrood gezicht, een gestreste kop zei ik hem dat ik ‘m ook heel leuk vond. Ik wilde ‘m zoenen, maar zo in de aula met al die mensen, terwijl niemand weet dat we gay zijn op Kim na, dat kon niet. ‘Ik smelt bijna hier, dit is zo schattig’ zei Kim enthousiast. ‘Dus afgelopen weekend..?’ vroeg Kim afwachtend. Ze wilde natuurlijk weten hoe het was nadat we samen van het feestje weg gingen. We vertelden dat Stenn bij me bleef slapen die nacht, en hoe awkward het ook is, we vertelden dat we samen sliepen. De rest kon ze zelf invullen wat er is gebeurd. ‘Jullie zijn zo cute guys’ en ze kon de opwinding bijna niet aan. ‘Maar je verteld het aan niemand he!’ waarschuwde Stenn. ‘Tuurlijk niet schatjes, maar jullie gaan we me wel even op de hoogte houden van jullie romantisch samenzijn’ antwoorde ze. De bel ging, we pakten onze tassen en stonden op. Kim klapte van opwinding in d’r handen, knuffelde ons. ‘Ik ben zo blij voor jullie, allebei!’ Het leek alsof ze het nog leuker vond dan wijzelf. Ik vond haar reactie natuurlijk super tof, en dit bevestigd alleen maar wat voor goeie vriendin ze is.

We liepen naar het lokaal van het tweede lesuur. Zo druppelde iedereen het lokaal in. Zoals altijd nam ik plaats naast Jelmer. ‘Zo wat was dat voor intiem gedoe tussen jou en Kim?’ vroeg hij nieuwsgierig. Amy die achter ons zat: ‘Jaloers Jelmer?’ ‘Nee hoor, ik was benieuwd wat ze aan het roddelen waren.’ ‘We roddelden over met wie jij zo close was op je feestje’ antwoordde ik. ‘Ach hou op man’ lachte Jelmer. Ook Thomas kwam het lokaal in, hij liep langs op, Jelmer en ik zeiden ‘m gedag, maar er kwam niets uit z’n mond. Nee hij zei niets, maar hij keek me wel boos aan. Als blikken konden doden… Ik was verbaasd, waar dit ineens vandaan kwam. ‘Wat is er met hem?’ fluisterde ik naar Jelmer toe. ‘Geen idee man… Hij keek wel echt jou boos aan. Heb je weer wat verkeerds gezegd?’ ‘Nee man…’ antwoorde ik. Waar dit nou ineens vandaan kwam?

We hadden les tot het achtste uur. Een lange dag. In de pauzes zaten we met het vaste groepje aan de tafel, op Thomas na. Die was nergens te bekennen. Maar als ik ‘m in de gangen zag, liep hij met een groepje oude jaars. De derde pauze: de bel ging, het zevende lesuur breekt aan. In de gang liep ik met Tom, Kim en Zoey naar het klaslokaal. Verderop zag ik Thomas lopen, ik wastoch nieuwsgierig wat er aan de hand is en waarom hij me zo boos aankeek. Ik rende naar ‘m toe en tikte ‘m aan op de schouder. ‘Hey maatje, alles goed?’ Hij keek me niet aan, keek recht vooruit zich. ‘Laat me met rust man’ kreeg ik als antwoord. Ik hield ‘m vast bij z’n schouder zodat hij stopte met lopen, ‘Jo wat is er toch aan de hand man?’ vroeg ik hem. In een ruk pakt hij m’n hand en slaat hij ‘m van zijn schouder af en probeert met een vuist te slaan. Ik ontweek het. ‘Gast?! What the f*ck is er aan de hand met je?’ Direct stonden we middenin een cirkel, omringd door nieuwsgierige scholieren. Hopend op een gevecht? Ook Kim, Tom en Zoey stonden daar, niet veel later kwamen ook Stenn en Jelmer aan. Jelmer wilde ingrijpen maar in m’n ooghoeken zag ik dat Kim hem tegenhield. ‘Nou..?’ vroeg ik Thomas. Hij keek me woest aan, aan zijn houding kon je zien alsof hij weer ieder moment kon uithalen. ‘Laat me met rust eikel. Ik ben je maatje niet’ antwoorde hij. Een harde vrouwenstem hoorde we ineens achter de scholieren vandaan komen. ‘En naar de les nu!’ Het was mevrouw Smits, Nederlands lerares, kleine lengte maar streng en rechtvaardig als het moet. Alsof er niks gebeurd was, liep iedereen weer naar waar die zijn moest. Verbaasd liep ik met het vaste groepje naar het zevende uur, wiskunde. We hadden het erover wat dit moest voorstellen, wat ik zogenaamd fout heb gedaan. Ik kon er maar niet op komen.

Na de uitleg van meneer Kuijpers gingen we zelfstandig aan het werk. Maar stiekem zat ik te appen, in een groepsgesprek met Jelmer, Zoey en Kim. Praten over Thomas. Het was stil in het lokaal, het enige wat je hoorde waren de geluiden van buiten, de autoweg, de wind en et cetera. Maar die stilte werd verbroken. Alsof een groot orkest tegelijk hetzelfde geluidje speelde. Ik hoorde tegelijk ringtones afgaan, mobiels die op de tafels lagen trillen en ook op mijn mobiel verscheen er een notificatie bovenin m’n scherm. ‘Thomas heeft een afbeelding gestuurd’ in het groepsgesprek van onze klas. Nietsvermoedend drukte ik erop, de foto was aan het laden, maar door de trage schoolwifi ging dat niet zo snel. De stilte veranderde in geroezemoes. Kim, die in de rechterrij zat, draaide zich om, keek me serieus aan. Ook Jelmer tikte met z’n elleboog tegen me aan. Ik keek op zijn scherm. Het was een foto van twee jongens bij elkaar.

Ik keek beter, het waren Stenn en ik… Bij de poort van mijn huis. Zoenend… Ik keek direct Stenn aan, ik zag de paniek en stress in zijn ogen, en hij waarschijnlijk in de mijne. Mijn hoofd werd rood, vuurrood, ik streste ‘m kapot. ‘Homo’s!’ hoorde ik achterin het lokaal. ‘Haha gaaaaay!’ ‘Flikkers!’ Ik raakte in paniek. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik kon wel janken, maar om een of andere reden gebeurde dat niet. De leraar keek verbaasd in de klas, niet wetende wat er aan de hand is. ‘Meneer we hebben twee flikkers in de klas!’ Ik pakte ‘m tas, deed alles erin en ik wist niet hoe snel ik het lokaal uit moest. Ik wist niet waar ik heen moest. Ik voelde de tranen nu wel opkomen. Ik dook de toiletten in, sloot het hokje achter me en jankend zakte ik in elkaar. De bel ging, het werd druk op de gangen. Ik hoorde stemmen de toiletruimte binnen komen. ‘Ik weet niet waar hij is, bel hem nog eens een keer’, het was overduidelijk een meisjesstem. Maar door de paniek kon ik niet plaatsen van wie. M’n telefoon ging. ‘Hij is hier.’ … ‘Quint… Waar zit je. Ik ben het Kim, zeg even waar je zit.’ ‘Hij zit in dit hokje’ hoorde ik Jelmer nog zeggen. ‘Laat me met rust’ antwoorde ik snikkend. Ik wilde gewoon niemand om me heen. Ik wilde weg hier, weg uit deze nachtmerrie. Ze probeerden telkens op me in te praten. Tot ik het op een gegeven moment zat was. Ik deed het hokje open en liep snel de ruimte uit, ik hoorde Kim en Jelmer achter me aan rennen. Ik kwam op de gang terecht, daar stonden Zoey, Amy en Tom. Maar behalve zij stonden er ook andere scholieren, waaronder Thomas. Thomas… Ineens stond hij met twee andere jongens waaronder Kevin. De jongen die denkt dat hij mij kan overstijgen.

‘Hey flikker!’ zei Thomas. Iedereen stond me duidelijk op te wachten. Ik zag er niet uit. Iedereen kon zien dat ik had gejankt. Ik wilde weg, nam de benen, de trappen af en verliet het schoolgebouw. Bij de stalling aangekomen haalde ik m’n fiets van het slot en reed ‘m uit de stalling. Ik wilde van het schoolplein aflopen, maar dat ging niet zonder slag of stoot bleek…

Ik voelde hoe iemand tegen m’n fiets aantrapte, ik viel, de fiets belandde op me. Het was Thomas. ‘Vieze homo!’ Achter hem schaarde nog wat nieuwsgierige scholieren. Ik stond op. Dit is al de tweede keer dat hij een gevecht op zoekt, en me uitscheld. Hij wilde weer slaan, ik ontweek hem, direct na het ontwijken duwde ik hem tegen z’n borst aan en hij viel achterover. Ik ging over hem heen staan, pakte ‘m bij zijn shirt vast. ‘Zoek geen fucking ruzie met me!’ Ik voelde een woede in me die ik nog nooit had ervaren. Een mix van woede en verdriet. Direct werd ik vanachter vast gepakt door twee andere jongens. Ze haalde me van Thomas af. Ze hielden me stevig vast en Thomas stond op, begon met z’n vuist in m’n gezicht en buik te slaan. Een klap op m’n gezicht was goed raak op m’n neus. Bloeden… Wazig zag ik hoe Jelmer, Tom en Timo het schoolgebouw uit kwamen rennen, de meiden achter hen aan. Ze kwamen er tussen waardoor ik werd losgelaten. Ze begonnen te trekken te duwen met de jongens, de meiden vingen mij op. Maar ik wilde weg hier. Ik pakte m’n fiets op en sprong erop. Stenn kwam naar me toe gerend. Ik jankte. ‘Quint wacht!’ Maar zonder hem aan te kijken reed ik van het schoolplein af de straat op. Ik keek niet achterom, ik wist dat er veel mensen stonden, ik keek zelfs niet of Jelmer, Tom en Timo geen rake klappen kregen… Ik kon alleen maar denken dat ik hier weg moest.

Snikkend en huilend fietste ik weg. Tranen liepen over m’n wangen, een bloedneus, een bebloede lip. Het zag er waarschijnlijk niet uit, maar ik had er geen erg in. En alsof het niet erger kon, het begon keihard te regenen. Er ging van alles door m’n hoofd. hoe ik in deze situatie terecht kwam. Ik fietste door en door, zo snel mogelijk weg hier. Bij het kruispunt aangekomen stak ik zonder te kijken over, in m’n ooghoeken zag ik een groot fel licht van links komen. Ik keek verschrikt naar links, maar het was al te laat.

To be continued in deel 13!