De Zes Van Klas 6a - 39

Bart, bijna 20 jaar, is leraar wiskunde laatste jaars in het middelbare onderwijs ergens in Vlaanderen

Weeral maandag. Eerste volle week van oktober. Wat frisser en lichte regen.
Er was dus al een volle maand voorbij. Het lesgeven beviel me uitermate. Ik had de jongens en meisjes mee. Ik eiste veel van hen. Anderzijds liet ik ze tamelijk vrij. Ik voelde dat ze wisten wat ze aan mij hadden. Er kon al eens gelachen worden, om dan met vernieuwde energie de studie opnieuw aan te pakken. Vooral de meisjes deden hun uiterste best. Omdat ikzelf nog zo jong was en oogde ? Soms speelde ik jongens en meisjes tegen elkaar uit.
Ook bij de leraars was ik nu volledig een van hen. Mevrouw Dekimpe en mevrouw Deklerck waren een en al lof over de manier waarop ik in hun klas de sfeer hielp maken.
Tijdens de klassenraad van klas 5W waren alle leraars het er unaniem over eens : Jan had een metamorfose ondergaan in vergelijking van het jaar voordien. Zijn toetsen blonken uit van ernst en correctheid, tot in de kleinste details.
- Ook zij vriend Toby heeft een quasi correcte taak gemaakt tijdens het weekend, verklaarde meneer Werbrouck, leraar wetenschappen in klas 5W. Tot in de details, een beschrijving van spermacellen. Die moeten heel het internet afgezocht hebben.
Ik zegde niets. Verkneukelde mij alleen maar.
Na de bijeenkomst klampte mevrouw Deklerck me nog eens aan.
- Hoe zit dat met Jan ? Die verblijft nu tijdens het weekend bij jou ?
- Ja. En dat wordt ernstig werken, zij er maar zeker van.
- De resultaten zijn er dus naar.
- Ja, en nu is Toby ook een dag bij mij geweest. Werken en ook wat ontspanning.
- Héhé, dat verklaart veel.
- Ja, ik liet hen alleen in de living, ik op mijn bureau. En af en toe eens even gaan loeren. Ze werkten echt met de meeste toewijding.
- Haha, Bart, de beschermengel in nood.
- Dank je.

Woensdagochtend, eerste les.
- Chief, begon Luc, deze namiddag zijn er voor de laatste jaars allerlei spelen hier in het zwembad. Klas tegen klas. We zijn maar met zes. Kom je mee doen ?
- Ha, ja zeker hé !
Tijdens de pauze sprak ik de sportleraar aan.
- Ja, Bart, kom maar af. Een klein klasje, ze kunnen je hulp best gebruiken. En jij bent jong en sportief genoeg om een voorbeeld te zijn. Het is een kleine wedstrijd, enkel voor de jongens laatste jaars. Allerlei proeven op het water.
- Ook meisjes deze namiddag ?
- Ja, gemengde ploegen, uitgezonderd die van 6A.

Woensdagmiddag. ’s Ochtends had ik bevestigd dat ik zou meedoen;
- Zeg, boys, geen van die boxerslips hé ! Leuke zwemslipjes. Laat de meisjes maar eens jullie bodies zien.
Ik was zenuwachtig. Ik wilde en zou me bij mijn mannen omkleden. Dus even naakt bij hen zijn. Doen alsof alles normaal was. Doch was dit wel zo normaal ?
Naar het zwembad. Sporttas mee. Met de jongens van mijn klas in kleedruimte 7. Ze begonnen zich spontaan uit te kleden. Ik deed hetzelfde. Wel wat zenuwachtig. Luc trok als eerste zijn boxershort uit. Mijn ogen zochten, keken. Whaw, wat een lul ! Luc trok zijn zwemslip aan. Die bolde flink vooruit. Een voor een even naakt. Ik ook. Ik merkte hoe de jongens keken. Niet elke leerling ziet zijn leraar naakt. Mijn zwemslipje aan. Oef, geslaagd.
Het werd een leuke namiddag. Zwemmen, balspel, hindernissenkoers doorheen het zwembad. Enkele jongens hielpen de leraar. anderen supporterden. Ik stond flink mijn mannetje. Ik hoorde enkelen scanderen
Bart… Bart… Bart…
Het streelde mijn eigen ijdelheid. En weten dat de jongens me halfnaakt zagen. speciaal een mini-zwemslipje gezocht. Af en toe moest ik het achteraan wat omhoog trekken.

Nee, mijn klas won het niet. Wel tweede op zeven ploegen.
Even onder de broes lopen. Met zwempak aan. Wat denk je, de meisjes liepen daar ook nog rond. !
Daarna naar de kleedkamer die voor de klas 6A voorbehouden was.
Zwemslip uit. De jongens ook. Handdoek nemen. Afdrogen. Samen staan. Elkaar zien. Ons niet haasten. Vertellen over het verloop van de namiddag, wat we goed deden, wat minder goed. Ondertussen afdrogen, buik, borst, dijen, rug… en… mijn naaktheid showen. En mijn ogen de kost geven.
Amaai ! Die Luc, zo’n lul. En Pedro, wat een atletisch lichaam. Arnold had een erectie en Lionel ook, half en half zo. En Willem, de Mexicaan ! Mens, wat een lul, groot, dik, zeer donker, bijna zwart van kleur.
Ik merkte hoe de jongens naar mij keken.
Aankleden.
- Tot morgen, boys !
- Tot morgen, chief !

Whaw. Even naakt geweest bij mijn leerlingen. Hen gezien. Zij mij gezien. Mijn dag was geslaagd.
Thuis mezelf uitkleden, helemaal. Naakt aan mijn pc. Op internet zoeken. 101videoboys. Leuke filmpjes van relatief jonge gasten. Massa’s sperma ! Naar de badkamer, mezelf doen spuiten. Verlost van de drang naar jonge gasten.

Donderdag, na de les in 5W komt Toby bij mij;
- Meneer, morgen moet ik naar de kliniek voor een kleine ingreep.
- Oke, Toby, bedankt dat je me verwittigt. Veel succes !
- Dank je, meneer.
Knipoogje.

Vrijdag, laatste lesuur. klas 6A, actua.
Eerst wat praktische zaken afhandelen. Daarna het wekelijkse gesprek.
- Heeft er iemand iets speciaals gelezen of gezien deze week ?
- Ja, chief. Dat jij samen met ons in de kleedkamer was en je uitkleedde, wierp Luc op.
- Toch normaal ?
-- Ja, maar jij bent toch onze leraar…
- En dan ? Ik had samen met jullie gestreden om te winnen. Dus, samen uit, samen thuis.
- Er zijn er toch niet veel die dat zouden doen…
- Misschien niet. Ik doe het wel. Ja, natuurlijk, ik ben amper enkele jaren ouder dan jullie. Dat maakt het gemakkelijker.
- Vrees je niet je gezag te verliezen ?
- Nee… Kijk, boys, ik ga het hele jaar proberen jullie goed voor te bereiden op je toekomstige studies. Momenteel zijn jullie een leuke groep geworden. Jullie werken enorm hard. Ook voor de andere vakken. Alle leraars zijn het eens : Jullie zijn een topklas ! Echt hoor. Doe zo voort. Ook in de ontspanning, als het kan. Jullie zien elkaar elke week even naakt voor de zwemles. Nu was ik er woensdag ook bij. Nee, ik denk dat ik daardoor mijn gezag over jullie niet kwijt raak. In tegendeel. Ik hoop dat jullie dit kunnen waarderen.
- Ja, hoor, chief, zegde Lionel.
- Ja, ik waardeer dat zeker, zegde Pedro. Je sluit je niet af voor ons. Ook die bijeenkomst met onze ouders. Dat was tof, echt tof.
- Vrees je dan niet voor je privacy ? vroeg Lionel.
- Privacy… privacy… wat is dat ?
- Wel ja, dat wat van jou is en waar geen andere iets mee te maken hebben.
- Juist.. juist… Privacy is het recht om je ergens alleen te voelen of in gezelschap, ongestoord. Alleen of in gezelschap. Ik kan aannemen dat jullie allemaal graag eens alleen op je kamer zijn en dat niemand je komt storen. Ik kan me voorstellen dat jullie ouders liever niet gestoord worden als ze samen op hun kamer zijn. Privacy is niet dat iemand zich niet durft uitkleden in gezelschap van anderen. Privacy is niet dat iemand niet naakt durft zijn bij anderen. Dat is een totaal mis gegroeide houding op en visie op het menselijk lichaam. Wij vormen een groep, jullie en ik samen.. Dan ben ik ook niet beschaamd om me bij jullie uit te kleden. Niet hier in de klas. Natuurlijk niet. Wel bij het omkleden voor ene sportsessie of zwempartij.
- In Nederland is er een hele commotie ontstaan, kwam Luc tussen, omdat ene sportleraar in de douches ging kijken toen de leerlingen aan het douchen waren. Amaai is dat daar een spel geweest. Leuk om te volgen op een van die forumsites.
- Ja.. ik denk dat die ouders – vooral die moeders – die leraar er al meteen van verdenken een pedofiel te zijn.
- Toen ik voetbalde bij de U14, vertelde Lionel, dan kwam de trainer ook altijd kijken in de douches en de kleedkamers. Daar is nooit een probleem over geweest. En we hebben hem eens vast gegrepen en met zijn kleren aan onder het water gehouden en dan trok hij alles uit en stond daar in zijn blootje bij ons.
- Met een stijve ? vroeg Arnold.
- Dat weet ik niet meer. We hebben wel gelachen toen.

Even stilte.
- Even een anekdote uit mijn studietijd, herbegon ik. We zaten in het tweede jaar unief. Jongens en meisjes van twintig jaar, ik nog geen achttien. We trokken voor een week naar de University of Helsinki met een tiental studenten en studentinnekens, samen met onze prof linaire algebra. Die prof was bijna zestig. Een echte universiteitsprof. Streng, echt streng. Wel, de tweede dag in Helsinki gingen we naar een familie-sauna. Wel, je gelooft het niet. De prof was de eerste die naakt stond. Wij kijken natuurlijk. Wat een atleet. Wel, in al zij naaktheid was hij nog bijna meer professor dan met kleren aan. We konden er een voorbeeld aan nemen, zo’n atletisch lichaam. Ja, natuurlijk vielen onze ogen op zijn penis. Vooral de meisjes keken er naar. Geen probleem hoor. En tussen twee saunasessies in zaten we samen naakt in de cafetaria. Een meest gezellige man, die prof, zonder scrupules, echt. En toen we in het ijskoude water duikelden, dan was hij de eerste om het water tegen ons op te werpen. Terug in Leuven, hij terug de strenge prof. We hebben enorm moeten werken voor hem, en enorm veel bijgeleerd ook.
- Ja, jij doet ons ook hard werken, hoor ! zegde Arnold.
- Ja, verwacht dat toch van mij ? Als ik het niet doe, dan ben ik een slechte leraar.

Nog wat discussiëren. Ze vonden het allemaal tof dat ik me bloot gegeven had. Ik vond het tof dat zij het tof vonden.
- Wanneer gaan jullie samen fitnessen ? vroeg ik.
- Morgenvoormiddag, met Luc en Lionel en Willem en Arnold.
Pedro en Mario konden niet. Ze vonden het jammer.
- Misschien ga ik volgende week ook eens mee, beloofde ik half en half.
- Gisteravond was er een uitzending over sauna en de invloeden ervan, wist Pedro te vertellen.
- Ja, en ze toonden beelden van een sauna in Oostende, vulde Arnold aan.
- Die ken ik, antwoordde ik. Ik ben er enkele keren geweest met mijn suikernonkel.
- Loop je daar dan helemaal naakt ? wilde Arnold weten.
- Ja en nee… In de saunacabine zit je naakt op een handdoek. Tussenin draag je een handdoek rond je gat of beter een badjas. Zeker in de cafetaria. Bij zonnig weer liggen daar tientallen mannen en vrouwen op de ligzetels, zo bloot als god hen geschapen heeft.
- Zijn daar ook kinderen ?
- Ja, samen met hun ouders. Die zijn naakt gewoon hoor !
- Willen we ook eens samen gaan ? stelde Luc voor.
- O, ja zeg !
- Dat kost wel wat, hé, opperde ik.
- Ja, dat moet toch te doen zijn.

Naar de sauna met mijn boys. Mijn hart sloeg meteen wat sneller. Hen naakt zien. Mij naakt tonen.
- Als we woensdag konden ? vroeg Luc. wie kan niet ?
Blijkbaar kon iedereen;
- Wil je met de auto rijden, chief ?
Beslist. Woensdag na school, naar Oostende.
En zo eindigde ook deze lesweek. Prachtig vooruitzicht.

Vrijdagavond. Tegen zes uur kwam Jan. Welgezind. Hij had ook weer prachtige resultaten behaald die week, en voor Frans en voor Wetenschappen en voor Engels.
- Dinsdag proef wiskunde, dreigde ik.
- Ja, ’t zal wel !
Samen aan het avondmaal. Nee, niet naakt, wel in kort sportbroekje en hemdje.
Om acht uur telefoon;
- Goeien avond, Bart luistert;
- Ha, meneer, hier de ma van Toby. Ingreep goed geslaagd. Hij is al thuis. Nog wat duizelig van de plaatselijke verdoving.
- Ha, ja, zeg. Blij dat alles goed geslaagd is;
- Ja hoor. Nog eens bedankt. En…kom je morgenavond iets eten ?
- Ik ?
- Ja.
- Jan is hier.
- Dat weten we. Hij komt natuurlijk mee.
- Oke… het hoeft niet hoor.
- Toch wel. Morgen tegen zes uur. Een kleinigheid, niet meer hoor. En een babbel.
- Oke. Dank bij voorbaat;
- Tot morgen.
- Tot morgen.

Dus, zaterdagavond naar de ouders van Toby.