Muziek Troost, Seks Heelt - 11

hoofdstuk 20, Nederland juli-december 2010

Ook al was hij nog zo teleurgesteld over Kristels besluit, de terugreis verliep vlot. Het was prachtig weer. Germ voelde zich lucide. Ook thuis voelde hij zich energiek. Er moest er van alles in huis en tuin gebeuren. Al na twee dagen was hij weer helemaal geacclimatiseerd. Gjalt, de jonge medewerker die de zaak nu al twee jaar op en top draaiende hield, kwam langs. Ze hadden een geanimeerd gesprek. Gjalt had een nieuw idee dat hij met verve naar voren bracht. Germ was enthousiast en ging helemaal mee in zijn gedachtegang. ‘Wat is er met jou gebeurd?’ vroeg hij Germ, ‘Je bruist van een energie zoals ik al lang niet meer gezien heb.’ Germ bevestigde dat hij een heel goede vakantie had gehad. ‘Je bent de afgelopen twee jaar mijn zakelijke redding geweest, en het wordt tijd dat ik dat tot uitdrukking breng door jouw feitelijke positie te formaliseren. Dat zoeken we uit en regelen we zo snel als mogelijk is. Zeker met je nieuwe plan biedt het bedrijf meer dan genoeg inkomsten.’ Ze aten in de prachtige stijlkeuken en het werd laat. De wijn vloeide rijkelijk. Gjalt belde zijn vriendin, die hem op kwam halen met de auto, want zelf terugrijden was onverantwoord...

Alleen. Ineens voelde Germ zich ongelofelijk alleen. Hij zette een cd op met twee missen van Bach. Die in F-groot (BWV 233) en die in A-groot (BWV 234). Johannette Zomer ontroerde hem met haar karakteristieke en prachtige stem.

Sinds hij vrijdag afscheid genomen had van Kristel had hij nog niet echt aan seks gedacht. De ruime week met Kristel had hij zo veel seks genoten met haar, dat hij kennelijk tot vandaag uit kon vieren, maar ineens was het op. Hij had een intense behoefte seks. Het werd natuurlijk het oude werk van aftrekken bij de video. Ook al had de video nu een enorme meerwaarde gekregen, tegelijkertijd was de lijfelijke onbereikbaarheid van Kristel onverdraaglijk. Het werd een verbeten rukken en - stom stom stom - hij spoot zijn zaad over zijn laptop, het kroop meteen tussen de toetsen. De noodzakelijke schoonmaakwerkzaamheden brachten hem weer terug in de rauwe werkelijkheid. Een half uur later kroop hij neerslachtig in zijn bed. Hij sliep die nacht onrustig.

Gek genoeg was hij ’s morgens weer ‘fris’. Hij had zin aan de dag. Hij moest een aantal boodschappen afwerken in de omgeving. De zomerse lucht spande blauw boven het Groningse land. Boeren waren volop bezig te oogsten. Het geel van de graanvelden contrasteerde met de hemelse blauwen. Boerenzwaluwen zwenkten over de velden. De weidsheid van het land, de kerkjes her en der aan de horizon, het was hem allemaal zo vertrouwd. Hij genoot ervan zoals hij dat de afgelopen twee jaar niet had gekund. Toen hij zijn boerderij weer naderde, huiverde hij van ontroering. Wat lag de plaats prachtig tussen de hoge lindelanen, wat had hij een gouden plek op deze aarde. Dit was een plek voor meer dan een man alleen. ‘Germ, ik heb je aangezet, jij moet nu je eigen weg zoeken. Dat gaat je lukken.’ En in een flits wist hij: ja, dat gaat me lukken; dank je Kristel - ik ga op zoek naar de vrouw die hier met mij wil leven, en ik wil kinderen, minstens twee, en ... En toen hij de avond van die dag de video met Kristel weer afspeelde, zich er weer bij aftrok, wist hij zeker: er komt leven in de brouwerij!

Hij datete op internet. Hij ontving een vrouw die veelbelovend had geleken, maar toen ze uit haar auto stapte, wist hij al meteen: nee! Hij was een vriendelijke gastheer, ze bleef zelfs slapen, ze neukten, maar ze rook niet goed, ze zei de verkeerde dingen... Toen ze ’s morgens vroeg of ‘dat gejubel’ uit mocht - ze had het dus over Bach! - wist hij het zeker: inrukken en wegwezen! Ze begreep zijn onuitgesproken boodschap heel goed, maar hij had niet de indruk dat ze echt begreep wat ze ‘fout’ had gedaan... Ze wou hem nog zoenen bij het afscheid, maar dat kon hij niet opbrengen. Ze was nog maar net van het erf afgereden of Germ was al weer in de ban van Kristels video.

In een dorp in de buurt, met een wereldberoemd orgel in een middeleeuwse kerk, werd eind augustus een orgelconcert gehouden. Twee weken ervoor werd hij door het organiserende comité gebeld. Verhuurde hij de bed-and-breakfastkamer nog? De organist en een meekomende vriend wilden graag na het concert nog een paar dagen in Groningen blijven om er langs orgels te toeren. ‘Eigenlijk niet, maar voor zo’n duo staat mijn deur open. Ze kunnen hier gewoon in mijn huis verblijven, mits ze mij bij hun missie betrekken. Dat lijkt me geweldig, met echte orgelkenners op pad!’ Zo gebeurde het ook. Al meteen de dag van het concert was prachtig, de kerk was afgeladen vol met muziekfijnproevers en rondom organist Leo zwermden na afloop allerlei interessante figuren. Leo’s vriend, die ‘Tébé’ genoemd werd, bleek een ongelofelijk ingevoerde Bachkenner te zijn. Germ genoot. Eenmaal op de boerderij werd het allemaal nóg mooier. Germ had het Huis als monument gekocht, en in de Grote Kamer, een fraai gerestaureerde stijlkamer, stond ook een spinet als onderdeel van de inventaris. Gerdien had er vaak op gespeeld. Germ kon maar matig klavierspelen, maar hij liet het spinet wel elk halfjaar stemmen. Tébé ging ook in de weer met stem-instrumentarium, en al gauw ruiste het spinet prachtig onder de handen van Leo.

Maar de heren bleken ook heel andere registers dan orgelregisters te bespelen... Tébé, die in werkelijkheid Thom Bredius heette, was nagenoeg blind. Tébé was een heimelijke afkorting voor ‘toyboy’. De homoseksuele Leo had zich over Thom ontfermd en hem in huis opgenomen, en Tébé was als tegenprestatie zijn ‘vriend’, wat áchter de maatschappelijke façade inhield dat hij zijn toyboy was. Die rol speelde hij overigens met verve, en heel geestig - in de oorspronkelijke betekenis van op een verfijnde, puntige manier verrassend. Vóór Kristel zou Germ het waarschijnlijk niet meteen aangevoeld hebben, maar nu doorzag hij de ragfijne manipulatie van Tébé scherp. En omdat hij zich de hele dag al buitengewoon prettig gevoeld had in hun gezelschap, was hij bereid homoseks met hen te hebben. Het was echt een soort ‘bereidheid’, geen verlangen, want hij voelde geen innerlijke homodrang.

Ze raakten later op de avond steeds meer in een persoonlijke, intieme sfeer en Tébé vroeg of Germ het bezwaarlijk vond als hij hem fysiek mocht ‘bekijken’. Voor een blinde betekent dat: voelen. Dat deed Tébé langdurig en heel precies: het hoofd kreeg de meeste aandacht, hij tastte heel precies de haarlijn, de oorschelpen, de wenkbrauwen, de neusvleugels af, zoende hem op de mond. Ook het lijf werd onderhanden genomen. ‘Mag dat jasje misschien even uit?’ Even later voelden Tébés handen met vrij veel kracht aan de bult in Germs broek , en met allerlei omhaal van woorden werd hij ook van die broek ontdaan. Om kort te gaan, binnen een half uur waren alle drie de mannen naakt en werd Germ gepijpt door Tébé. Leo stond verlekkerd toe te kijken, terwijl hij zijn meer dan forse stijve masseerde. Misschien was een andere ruimte toch gemakkelijker, dus verplaatsten ze zich naar Germs slaapkamer. Leo plaatste zich achter hem, streelde en zoende zijn lichaam. Tébé had zijn lul weer in de mond genomen en nam hem tot diep in zijn keel op. Het was een zalig gevoel, het was veel lekkerder dan hij verwacht had. Tébé wist kennelijk goed hoe hij het hele proces kon rekken. Germ werd geiler en geiler, en op een gegeven moment trok Tébé zijn hoofd terug, Germ bewoog nog ondiep in zijn mond. Hij kwam verrukkelijk klaar, hij spoot drie keer. De ontlading was duizelingwekkend, en aanvankelijk had hij niet eens in de gaten hoezeer Leo hem in een ijzeren greep nam. Leo legde hem bepaald onzacht op zijn buik op bed. Zijn mond smoorde in het dekbed. ‘Neem hem, Tébé!’ Deze spoog het warme sperma in zijn mond in Germs bilnaad. Hij haalde zijn pik door het sap en duwde zijn eikel in Germs anus. Hij werd door Leo krachtig op het bed geduwd. Hij kon dus niets zien, maar hij voelde Tébés slanke lans in zijn mannenkut naar binnen glijden. Germ was diep van binnen razend over Leo’s ruwe manier van doen, maar tegelijkertijd ervoer hij Tébés penetratie als heel opwindend. Hij voelde een volstrekt nieuwe sensatie die zijn hele onderlijf doortintelde. Leo verzachtte zijn greep, en bij elke stoot van Tébé voegde Germ zich gewilliger naar de situatie. Tébé liet zijn lul dansen in zijn kont terwijl hij steeds vriendelijke maar o zo geile opmerkingen maakte. ‘Wat heb je een lekker strak mannenkutje... wat glijdt je zaad romig... wat veren je billen fantastisch...’ En zo ging hij maar door met steeds nieuwe complimentjes, tot hij met haast huilende kreetjes diep in hem spoot... Germ voelde vloeibaar staal. Een tweede gulp loosde Tébé heel ondiep, en twee hete stralen belandden op zijn tintelende kontgat... Tébé deed een stap achteruit, en zuchtte diep tevreden... ‘Tjezus Tébé, wat fantastisch, weet je dat je mijn kontgat ontmaagd hebt?’

‘Godverdomme lullo, als ik dat geweten had, had ik je meteen genomen,’ gromde Leo. Hij plaatste zijn bovenmaatse eikel tegen Germs beroomde aars en drong met grote kracht naar binnen. Germ hapte naar adem, een stekende pijn overviel hem. Godallemachtig wat een paal ramde daar naar binnen. Het leek wel of Leo hem opzettelijk wilde pijnigen. Germ klemde zijn kaken op elkaar, en dacht: ik laat me niet kennen. Hij moedigde Leo zelfs aan: ‘Mietje! Geef ’s gas met die staaf van je...’ Maar eerlijk gezegd, was het een nare ervaring. De halve nacht voelde hij een soort van kramp in zijn kont.

De volgende morgen werd hij wakker door strelingen van Tébé. Die verleidde hem ertoe nu hém te pijpen. ‘En als je dan mijn zaad spaart, kun je mij neuken zoals ik jou gedaan heb.’ Tébé leek nooit op te houden met spuiten, Germ verslikte zich haast in de warme vloed. Hij deponeerde het zaad in de bilnaad zoals Tébé gisteren bij hem gedaan had. God, wat was het heerlijk om hem te neuken... Dat had hij niet verwacht... Ineens voelde hij dat Leo aan zijn aars vingeren, met iets vettigs... En zonder pardon werd hij opnieuw gepaald door Leo, gesandwicht dus. Eerst voelde hij een vlammende pijn, maar die werd overvleugeld door de sterke sensatie van zijn eigen paal in Tébés zaadvochtige grot. Met een schreeuw kwam hij klaar, hij wilde zich terugtrekken, maar Leo ramde door, zonder ophouden, voor zijn gevoel eindeloos. Hij kon het niet helpen, maar hij jankte van de pijn... Pas toen Leo hem helemaal vulde met zijn hete sap en zich terugtrok, ontspande hij enigszins. Leo sloeg zijn armen om hem heen en drukte hem tegen zich aan. ‘Stil maar manneke, ik bedoel het niet kwaad, maar je maakt zo veel energie in me los. Godsallemachtig, wat heb jij een strakke buis... Je hoeft pas vanavond weer...’ Germ schoot snotterend in de lach: ‘Nou, dat is een hele troost.’ Gek genoeg voelde hij een vreemde mannelijke trots...

Toen de heren na enkele dagen vertrokken waren, braken er weer stille tijden aan. ’s Morgens rukken bij de video, ’s avonds rukken bij de video. Zo werd het oktober. Germ voelde zich nog steeds sterk, maar hij moest nu toch echt serieuze actie gaan ondernemen om zijn energie vast te houden. Hij wilde Kristel heel graag trouw blijven, maar niet op deze manier. Hij pakte zijn smartphone, misschien bood internet een vluchtroute.