Mijn naam is Jasper. En ik heb net een leuke date gehad met Noa.

Ik had gereden. We waren naar de stad geweest waar we wat wezen drinken in een divebar en waar we nog een filmpje gepakt hadden daarvoor in een oude, wat minder bekende bioscoop. Het was een spannende maar gezellige avond geweest. En ik voelde wel wat voor haar. Ze was erg lief voor me geweest. De hele avond. We konden goed met elkaar overweg. En nu stond ik voor het imponerende huis van haar ouders.

Ik zette de lawaaierige motor af en wilde afscheid nemen. Ik durfde niet te vragen of er nog een tweede date aan zat te komen. En dus keek ik haar zwijgend aan. Ik had nooit het meeste zelfvertrouwen van de wereld en het was al heel wat dat ik überhaupt op date was geweest. En zeker met een meisje zo mooi als Noa. Ze was een paar jaar jonger. Net negentien. Ik was alweer 26… Nooit gedacht met een jonge meid op stap te gaan, maar heel de avond had ik niets gemerkt van het grote leeftijdsverschil. Voor mij was dit allemaal nog vrij nieuw, het hele dating gebeuren, en zij kon ook geen jaren ervaring hebben. Dus dat kwam goed uit. En dus zij zat ook zwijgend naar mij te kijken. Een klein, lief lachje op haar al lieve gezicht. Iets wat ongemakkelijk, maar niet verveeld. Ze stapte niet meteen uit, en dat keurde ik goed. Het was donker in de kleine auto en alleen wat licht van de straatverlichting gaf ons wat zicht op elkaar. Ze had zich helemaal opgemaakt, en dat waardeerde ik zeer. Het voelde goed. Na een enkele date kon ik niet zeggen dat ze helemaal fantastisch was, maar het voelde dus gewoon goed.

,,Vond je het leuk?’’ vroeg ik haar toen voorzichtig. Ze knikte en haar lach werd ietsjes breder. ,,Jij ook?’’ vroeg ze me zachtjes terug. Ik knikte wat zenuwachtig. ,,Ja, zeer.’’ zei ik dan. En dan werd het weer even stil. ,,Maar ik zoen niet op de eerste date, hoor.’’ bracht ze toen nerveus uit en haar ogen stonden opeens hard. ,,Oh, okay.’’ reageerde ik alleen, omdat ik dit even niet verwachtte. ,,Ik ook niet hoor.’’ zei ik haar snel nadat ik even moest slikken. ,,Oh.’’ reageerde zij dan enkel. We hadden wel gepraat, maar helemaal vloeiend was het de hele avond al niet gegaan. De zenuwen regeerden overduidelijk. En dat gaf op zich niets. Het leek haar niet dwars te zitten, en mij net zo min. Ik wilde haar wel zoenen. Maar het hoefde niet. Ik ging er niet vanuit. Maar hierna werd het wel behoorlijk ongemakkelijk. Ik wist niets meer te zeggen. En zij ook niet. En ze leek niet uit te willen stappen. Niet zonder een normaal afscheid. En ik zou ook niet willen dat ze nu zo zou uitstappen.

,,Niet… niet dat ik niet wil.’’ bracht ik dan nerveus uit. ,,Maar, ik bedoel… je moet je ook niet verplicht voelen, of zo. Als dat zo was? En…’’ ,,Nee, deed ik ook niet.’’ zei ze dan snel en ze pakte m’n hand. Ik zette mezelf een beetje voor gek, maar ze kalmeerde me. Op het moment dat ze m’n hand pakte, schoot er iets door m’n lichaam heen. Ze leek het te zien, en kon weer even een mooie lach opzetten. ,,Je hebt koude handen.’’ zei ze me daarna zachtjes en ze pakte met haar andere hand mijn andere hand en hield ze even tegen elkaar. Ik kreeg het nu wel heel snel warm, maar mijn ruwe handen waren inderdaad koud. Had ik heel snel. ,,Ik vond het echt heel leuk.’’ zei ze me daarna dan heel voorzichtig, en ik ook kon even lachen. Ze keek me verlegen aan. ,,Maar ik ben gewoon niet zo’n meisje.’’ zei ze me dan nog een keer. Ik gniffelde daar even om. ,,Nee, het geeft echt niet. Ik had ook niet verwacht dat je me wilde zoenen.’’ zei ik haar dan snel. Ze moest zich niet zo onzeker voelen om zoiets. Niet op een eerste date. Ik had geen moment de indruk gehad dat ze ‘zo’n’ meisje was, en dat vond ik prima. Beter zelfs. ,,Maar ik wil het wel.’’ zei ze toen snel. ,,Maar niet nu.’’ en ze was weer voorzichtig in haar bewoording. ,,Dus er komt nog een date?’’ vroeg ik haar daarna hoopvol, en leek niet te horen dat ze zei me te willen zoenen... Daar leek ze nerveus van te worden. ,,Je vond het toch leuk, ook?’’ vroeg ze dan, en had ze leek het hoopvolle in mijn stem niet opgemerkt te hebben. ,,Ja, natuurlijk!’’ zei ik dan weer snel. Toen kon zij even gniffelen. ,,Wel leuk om nog een keer te gaan, dan toch?’’ vroeg ze me dan lief, en ik knikte en glimlachte naar haar. M’n hart bonsde in m’n keel. Ze had m’n handen nog vast en ik voelde vlinders in m’n buik. Ze wond me ook lichtelijk op en ik wilde haar het liefst wel naar me toe trekken om haar toch een zoen te geven. Maar zoiets durfde ik helemaal niet.

Ze liet niet veel later m’n handen weer los en legde ze op haar knieën. Ze had mooie lange benen. Erg slank. Ze leek me niet het sportieve type. Maar daar hadden we het verder niet over gehad, en ging dat nu ook niet meer vragen. Niet nu. Ze was mooi slank van top tot teen. Lang donker haar, en donkere ogen en donkere wenkbrauwen. Ze was erg mooi. Erg aantrekkelijk. Ik kon eerst ook niet geloven dat ze naar mij keek, terwijl ze daar achter de kassa zat in de supermarkt. Ik kon niet geloven dat ze me uit wilde, toen ik in een gekke opwelling haar daar terplekke gevraagd had, uitgedaagd door m’n vrienden. Het was alweer jaren geleden dat ik met een meisje uit was geweest, en zag het allemaal niet meer zo snel gebeuren. En nu zat ze hier nog steeds naast me in de auto.

,,Ik moet zo maar gaan.’’ zei ze dan lief en glimlachte nog een keer. Ik nam diep adem en knikte naar haar. ,,Ja.’’ zuchtte ik dan tevreden na een leuke avond als deze. Ze leek te stralen. Ik kon haast niet geloven dat dit door mij zou komen en de toch wel eenvoudige avond die we gehad hebben. Natuurlijk was het leuk en gezellig, maar ik was in mijn eigen ogen maar een eenvoudige jongen. Ik had een kleine auto, die ik van m’n broer had geleend, en had het allemaal zo goedkoop als mogelijk gehouden. Ik werkte wel, maar verdiende geen vetpot. Ik studeerde niet meer, en had ook nooit een studie afgemaakt. Ik voelde me daardoor altijd al wat minder. En zij studeerde nog wel. Zij had haar hele leven nog voor zich, en ik voelde me niet goed genoeg voor haar, om die reden alleen al. En toch had ze het leuk gevonden. Dat voelde lekker.

Ze wilde de deur opentrekken, maar wachtte nog net een momentje terwijl ze de klink vasthield. Ze keek naar buiten en toen weer even naar mij. Wat wild kwam ze toen op me af en drukte ze haar lippen tegen die van mij aan. M’n ogen schoten open en ik had een paar seconden nodig om te realiseren wat er precies gebeurde. Ze was opeens zo dichtbij. En ik voelde haar warmte. Haar hand op m’n schouder en natuurlijk haar lippen op die van mij. Ze drukten tegen de mijne aan en net toen ik wilde terugdrukken, liet ze los. Ik had te laat gereageerd, en ik zag dat ze zich schaamde. ,,Nee, sorry.’’ zei ik dan snel. ,,Ik schrok gewoon.’’ en ik vond blijkbaar dat ik mezelf moest uitleggen. Maar dat vond zij blijkbaar ook van haar zelf. ,,Nee, mijn schuld.’’ zei ze net zo snel en net zo ongerust over het haastige verloop van die toch wel lekkere kus. Haar lippen waren zacht en ik leek ze nog steeds te voelen. Ze wilde nu wel meteen uitstappen, maar deed dat toch niet. ,,Sorry, zo ben ik echt niet.’’ zei ze dan nog een keer. Het moest wel duidelijk zijn dat ze niet het type meisje was wat zomaar zou zoenen. En toch had ze het gedaan. En ik vond het helemaal niet erg. Maar waar het net nog zo gemoedelijk was, was het nu opeens even stressen. Zij meer dan ik.

Ze keek om. Ik pakte haar hand. Die trok ze toen snel weg. Daar schrok ik toen wel van. Echter verloor ze haar evenwicht en zette ze haar hand tussen de voorstoelen neer waardoor ze achterover viel. En kwam ze met haar hoofd op mijn schoot terecht. Nu was ik opgewonden, maar gebeurde dit allemaal zo snel, dat ze niets had kunnen voelen. Echter wilde ze daarna zo rap omhoog komen, en leek ze nu wel echt in paniek te raken, en sloeg ze daarna ook nog per ongeluk met haar hand in m’n kruis. Allemaal heel erg ongelukkig. Aan haar gezicht zag ik toen wel dat ze wat gevoeld had. Of keek ze zo geschrokken omdat ik toch wat ineen dook, door de klap in mijn kruis. Ik lachte er wel allemaal om, al zag ik haar helemaal rood worden. ,,Godver… godver…’’ vloekte ze toen ook nog zacht, en ik moest nu moeite doen om een echte lach in te houden. ,,Rustig maar.’’ zei ik haar alleen snel, terwijl ze de deur opendeed. ,,Nee, sorry. Ik verpest het.’’ zei ze toen snel onzeker, en ik pakte haar zachte hand weer, en hield die nu stevig vast, omdat ze hem weer wilde terugtrekken. ,,Blijf nog heel even.’’ zei ik haar rustig. Nu werd ik zelf enorm rood. Ze bleef nog heel even, maar keek als eerste naar mijn schoot, en ik realiseerde me nu pas hoe ongemakkelijk het moment was geweest. Het gebeurde gewoon zo snel. Net als die kus. Het kwam allemaal wat later bij me binnen, leek het wel. Komt vast door de spanning.

Ze wreef daarna haar handen in haar gezicht. Ze leek zwaar gefrustreerd. Dit alles schrok me niet af. In tegendeel zelfs. Ze leek zo wat menselijker. Niet dat ze onmenselijk was, maar met haar uiterlijk, leek ook een bepaalde gedraging te komen die ze goed hoog had gehouden gedurende de hele avond. Zoals alle mooie meisjes zich misschien wel dachten te moeten gedragen. Niet dat ik daar weet van had verder. Ik ben zelf geen mooi meisje. Nee, ik was zelf meer een sukkelig mannetje. Maar voelde me nu niet zo sukkelig meer nadat ik dit van haar had gezien. Dit was karakter in mijn ogen. En ik was blij dat ze dat had.

Eerder op de avond hadden we het even over de middelbare school gehad. We hadden op dezelfde school gezeten. Al was ik er al vanaf toen zij naar de brugklas ging. Toen voelde ik me wel even een stuk ouder… Maar het leek haar niet te deren. We hadden het dan over vakken en leraren. We hadden niet hetzelfde favoriete vak. Zij had Frans en Wiskunde voorop staan, en ik Geschiedenis en Gym. Daar geen gelijkenissen, maar het leverde wel een discussie op, die vlot en leuk verliep over waarom we juist die vakken leuk vonden. Zo bleek ze, en dit zei ze zelf, een soort ‘’fetisj’’ te hebben voor getallen. Niet in seksueel opzicht, maar ze had gewoon het verkeerde woord gekozen, denk ik. Het leverde een leuk gesprek op. En ik had dit onthouden.

Ze zat dus nog altijd naast me in de auto. We waren alweer bijna een uur verder. En ik vond het allemaal erg vermakelijk. We hadden elkaar gezegd dat de avond leuk was geweest, en er zou een tweede date komen. Ondertussen hadden we onze eerste kus al gehad, en had ze m’n intieme zone ook al twee keer bezocht, al was het per ongeluk en deed het mij vooral zeer… Ik had een top avond. Maar zij niet meer. Ze keek heel ongelukkig nu. Ze schaamde zich kapot, en nadat mijn eigen schaamrood wat was vertrokken, wilde ik nog wel een poging doen om het goed te maken.

Noa was een slimme meid. Ze had me verteld nog nooit een onvoldoende gehaald te hebben op school. Ook niet in haar vervolgstudie op het HBO. Indrukwekkend, op z’n minst. Als ze lager had dan een 8,5 vroeg ze een herkansing aan, had ze me schamend zitten vertellen. Dat vond ik ontzettend typisch, en had dat zeker niet verwacht. Maar gewoon leuk. Een beetje perfectionistisch. Ze keek ook gek op toen ik een klein papiertje pakte en een pen, wat in het bekerhoudertje lag, en ik daar een acht op krabbelde en dit aan haar gaf. ,,Dit cijfer geef ik onze date.’’ zei ik haar toen. Ze kon aan m’n gezicht zien dat ik haar plaagde door haar lager dan een 8,5 te geven, en zowaar lachte ze weer heel even. ,,Doordat ik me zo stom gedraag zeker…’’ zei ze dan. Als dat zo was, zou ik echt een teringlijer zijn en te arrogant om te mogen leven. En dat was dan ook zeker niet zo. ,,Wacht, geef even terug.’’ zei ik dan serieus alsof het een serieuze zaak was, en ik pakte het briefje uit haar zwakker hand. ,,Dit is voor de avond…’’ zei ik dan. En ik kraste het door en maakte er een tien van. ,,Inclusief de zit hier.’’ lachte ik dan. Heel makkelijk misschien, en ik had het haar ook gewoon kunnen vertellen, maar ik gaf het briefje terug. ,,Ik heb gezien wie je bent en wie je kan zijn.’’ zei ik dan wat voorzichtig, wat op meerdere manieren kon worden opgevat. ,,Je was het perfecte meisje en je kan je zeker zo gedragen. Maar na je uitval van zojuist, heb ik het gevoel dat ik je beter heb leren kennen. En positief nog wel. Ik hou hier wel van.’’ zei ik dan voorzichtig maar rustig, en probeerde wat indruk te maken door me als de oudere zelfverzekerde jongen op te stellen die het allemaal zo goed wist. Ook een façade, maar maakt niet uit. Ik had mijn onzekere kant ook al lang laten zien. Ik gaf het briefje weer aan haar, en zag haar nu even dankbaar lachen. Het is nooit makkelijk om jezelf te zijn. Zeker niet bij iemand die je niet kent en waar je juist indruk op wilt maken. Zeker niet als je denkt dat als je zelf bent, je niet goed genoeg bent. Ik kende dat maar al te goed. Ik herkende me op dit gebied in haar, en hoopte dat over te brengen. En ze wilde dus indruk op me maken. En dat willen er maar weinig.

Ik leunde naar haar toe, en ze deinsde terug. Ik lachte naar haar. ,,Alleen een knuffel.’’ zei ik haar dan. ,,Weet je nog? Ik zoen niet op de eerste date.’’ knipoogde ik dan naar haar, en ze gniffelde er even om. ,,Sorry.’’ zei ze dan lief en ik mocht haar daarna een knuffel geven waarbij ik haar echt stevig tegen me aan drukte en m’n gezicht en neus even langs haar nek wreef. Ik liet haar daarna los, ging weer op afstand zitten en keek haar gemoedelijk aan. ,,Zie ik je weer snel?’’ Vroeg ik haar dan wat voorzichtig en ze knikte zwijgend terwijl ze een lach op haar gezicht had, die ik er vanavond niet meer af zag gaan. Want ze stapte uit, zwaaide nog even door het raam, en zwaaide nog een keer toen ze voor de deur stond en zag dat ik was blijven wachten. En dit alles met die lach op haar gezicht. Ik kon opgelucht zuchten en merkte dat m’n handen trilden. Fuck, wat was ik nerveus geweest. Bang zelfs. Maar het was gelukt. Een goeie date achter de rug, en een tweede voor de boeg. Ik hoopte maar dat het weer zo voorspoedig zou verlopen en dat net als de eerste keer.