Met het einde van het lammeren, begon de lente. Hier en daar had een zonnetje al even geschenen en de meeste kou leek weg te trekken. Het was nog maar maart. Het kon nog steeds koud worden, en echte lente was het dus nog niet. Toch, nu de dagen weer wat langer werden, voelde ik me positiever in het leven staan. Ik liet de boerderij een weekje na Tessa achter en kwam thuis aan in Amsterdam waar ik werd opgewacht door mijn lieve vriendin. We gingen het weer proberen. Ik had een week gehad om na te denken over van alles en iedereen en ook hierin stond ik positief. Ik moest eerlijker zijn tegen Tessa als ik het beste uit ons wilde halen. Ik dacht uitgevonden te hebben waarom het de laatste periode bleef etteren en waarom ik ook regelmatig verlangde naar een ander, of dat nou ging om Manon of om Juul. Onze relatie, zoals die was, was best goed. Zij en ik als stel waren voor velen een voorbeeld. We dachten aan elkaar, gaven elkaar de ruimte, en hielden bovendien ontzettend veel van elkaar. Maar dat was niet alles waar het om draait. Ons seksleven… niet bepaald een goed voorbeeld. En waar ik altijd heb gezegd dat ik dat niet erg vond, realiseerde ik me toch dat het wel uitmaakte.

Natuurlijk wilde ik een fijn seksleven. Zeker met zo’n mooie vriendin. Ik wist dat er een hoop moest veranderen, en waarom ook niet? Ik weet zeker dat als ik Tessa zover zou krijgen we echt een heerlijk seksleven kunnen hebben. Juist omdat we zoveel van elkaar hielden en elkaar de ruimte gaven en aan elkaar dachten. Het aan elkaar denken moest gewoon ietsjes minder. Zo nu en dan toch even aan jezelf denken, zodat je eruit haalt wat je wilt. Zoals ik mezelf aftrok op haar, laats; dat was een egoïstische daad. Dat had wel iets los gemaakt. En het maakte het verschil. Niet dat toen ik thuiskwam ze op me lag te wachten met de benen gespreid, maar zoiets simpels als het zelf afmaken omdat ik het wilde, had ik niet eerder gedaan, en ik merkte ook nu nog aan Tessa dat het iets had veranderd. Een vreemde manier van initiatief tonen, en ik wilde die lijn een beetje doorzetten. In ons leven, in onze relaties en vooral in de slaapkamer. Of toch nog een keertje onder de douche proberen?

Er waren mijn fantasieën aan de ene kant en er was mijn huidige seksleven aan de andere kant. Ze konden niet verder van elkaar vandaan staan. Fantasieën als gewoon lekker en plat neuken tot een heerlijk triootje met Manon waren niet de meest vergaande fantasieën. Ik kon ook een ‘freak’ wezen. Denk ik. En Tessa had ook vast wel fantasieën waar ze nog niet eens over zou durven te praten. Daar was het ook nog helemaal niet de juiste tijd voor. Dat kwam hopelijk nog wel. Zij en ik moesten eerst maar eens gewoon een keertje proper met elkaar naar bed gaan. Hoe meer ik er over nadacht hoe erger ik het vond dat het er al zolang niet meer van is gekomen. Het was ook moeilijk. Ik wilde haar niet tegen haar zin iets laten doen, en zelf schaamde ik met voor m’n eigen verlangens, hoe natuurlijk ze ook waren. Verlangens die ze overigens gewoon deelde, al was het voor haar zoveel minder vanzelfsprekend.

,,Nee, wacht. Hij mag me nog niet zien.’’ hoorde ik uit het niets toen ik na een dagje werken thuis aankwam. Ik keek even gek op en zag Manon net de keuken induiken. Ik wist dat ze zou komen, dus waarom dook ze nog weg? Tessa en ik konden zo wel even innig kussen en ze vroeg me hoe m’n dag was, en ik naar de hare. Ik had eerder van de meiden al een onschuldige selfie toegestuurd gekregen, waarover ik me wel flink verwonderd had. Hoe kon het dat ik deze twee spetterende jonge meiden had leren kennen en zover had gekregen mij zelfs leuk te vinden? Ik wist het niet. Wat zagen ze er weer goed uit, en om nu Tessa vandaag ook voor het eerst weer in het echt te zien, was een waarlijk genot. Manon kwam niet veel later met een behoorlijk rood hoofd de keuken uitgelopen en speelde het cool. Alsof er niets gebeurd was.

,,Alles goed, Manon?’’ vroeg ik haar verder nietsvermoedend met een glimlach om haar plotselinge vertrek, en ze knikte dan alleen en bleef op een afstandje tegen de muur leunen met haar armen achter haar rug terwijl ze me erkende met een simpel knikje en een lach. Rare meid, dacht ik nog. Mooie meid, wist ik al.

,,Dit is niet normaal, hoor.’’ zuchtte Tessa echter en mijn nieuwsgierigheid werd meteen geprikkeld. Manon deed alsof ze van niets wist, maar ik had een subtiele verandering kunnen zien. Het ging om haar outfit. Zoals vaak stonden haar benen strak in de jeans en had ze als topje een overhemdje aangetrokken wat van onderen nogal aan de korte kant was. Dat ze een stukje buik bloot liet, was niets nieuws, en ook zeker niet erg. Ze kamde haar lange haren nog vlot naar achteren met een hand en een speelse kuif bleef voor een paar seconden staan. Nee, ze zag er gewoon spectaculair uit als altijd. Tessa schudde met haar hoofd en toen ze mij nog zag gissen, fluisterde ze het me maar in m’n oor, tot licht ongenoegen van Manon. Dat wat ik dan weer vermakelijk vond. Ik had het kunnen weten, moeten zien zelfs. Ik had die foto van vanmiddag toch uitvoerig bestudeerd. Maar waar ging het nou eigenlijk over? Iets ontzettend kleins, wat mij toch enorm vleide. Iets wat een beetje tegen de afgesproken regels in ging. Manon droeg op de foto nog een hemdje of een shirtje of iets, onder dat overhemdje, en die had ze dus net snel uitgekregen, maar vraag me niet hoe. Ze had hem nog in haar handen achter haar rug. Zoiets kleins. Zoveel betekenend. ,,Doet ze altijd als ze een jongen leuk vind.’’ zei Tessa me nog zacht, wat zeer opmerkelijk was. Want het enige verschil met vanmiddag was dus dat stukje strakke, blote buik wat ze toonde. En dat voor iemand die zich voor haar eigen naaktheid schaamde. En dat ze dat deed voor mij met Tessa erbij was ook wel iets.

Want ja, Manon was weer een keertje bij ons. Ze zou niet blijven slapen. Ik en Tes hadden gepraat en kwamen tot de conclusie dat we in een bepaald opzicht het zelfde voor ogen hadden. Ook Tessa verlangde naar meer intimiteit. Gelukkig wel. Maar ze wilde haar tijd nemen, dat wat ik volkomen begreep. Ik was al blij dat ze me iets tegemoet zou komen. Naar Manon was ze ook openhartig geweest. Manon vond mij nog steeds leuk. Dat vond ik nog steeds leuk. Maar dat mocht even niet tellen. Het werd niet zozeer in specifieke woorden gezegd, maar zoals ik het opvatte, en dat kon ook aan mij liggen, moesten eerst ik en Tessa onze problemen oplossen en konden we daarna Manon er weer bij betrekken, op wat voor manier dan ook.

,,Eerst ons, dan zien we wel.’’ waren haar eigenlijke woorden, die ik vrij voor interpretatie opvatte, en dat dus ook deed. Ik hield de droom zo nog even in leven. Maar ik had ook begrepen dat Tessa dit ook aan Manon had medegedeeld. Even alles op een laag pitje. Ik was überhaupt al verbaast dat het nog steeds speelde, en vond het helemaal prima. Manon had gezegd van me te houden. Daar geloofde ik al een geruime tijd niet zo veel meer van. Al had ze wel laten zien dat ze me nog leuk vond, in de tussentijd en zo ook nu weer, als ik Tessa moest geloven. Ik deed echter alsof het me niets deed. Volgens afspraak. Ze was hier ook niet voor mij. De twee hadden de hele dag samen opgetrokken, en zouden vanavond naar de bios gaan en dan gaat Manon gewoon weer richting huis. Volgens afspraak…

De dames hadden al wat gegeten, en ik at snel even wat in de keuken en hoorde vanaf daar de twee meiden met elkaar kletsen. Ik kon uren naar ze luisteren. Het maakte me niet uit waar ze het over hadden. Ik vond het betoverend om bij ze in de buurt te zijn en hun stemmen aan te horen. Ik zag ze voor me, hoe ze daar gewoon zaten en mooi waren, en dan voelde ik me echt gelukkig. Ik werd er blij van. Ze kwamen nog wel even afscheid nemen en toen stelde ik voor met ze mee te lopen. Nog even een frisse neus halen. En zo kon ik nog even bij ze zijn. Op de een of andere positieve manier deed ik er verder niet toe. Zoals het hoorde. Ik volgde de twee en van achteren had ik misschien wel het beste zicht op de twee slanke lichamen. De gene in de lange rode jas trok wel iets meer mijn aandacht. Daar kwam nog eens bij dat die ook iets meer omkeek of ik er nog wel was, en die keer dat ze me op heterdaad betrapte naar haar achterste te kijken, beantwoordde ze die blik met een veelbelovende glimlach. En dan werd ik alleen maar gelukkiger. Ik zag het helemaal zitten. Al vond ik wel dat ik misschien wat haast moest maken met Tessa. Het leek wel alsof Manon het toetje was en dat ik eerst langs Tessa moest. Dat klonk toch wat minder positief, met name richting Tessa. Maar altijd als Manon er was, leek Tessa opeens niet zo bijzonder meer te zijn. Dat vond ik verschrikkelijk wrang. Het kwam door de manier waarop Manon zich naar me gedroeg en hoe ze naar me keek. Dan wist ik dat ze me wilde. En dat gaf een fijn gevoel. Iets wat ik bij Tessa overduidelijk minder had, misschien wel niet. Ik bedacht me dan ook hier dat dat het eerste zou zijn wat ik Tessa wilde vragen. Wilde ze me wel, op seksueel gebied? En zo ja, dan mocht ze dat best wel wat meer laten blijken. En dan doe ik hetzelfde.

Ik liep nog even mee de bios in en keek even naar wat er allemaal draaide. Ze hadden een rom-com uitgekozen en ik vond het niet heel erg dat ik niet meegevraagd werd. Ze hadden niet eens gereserveerd, dus het kon best. Maar dit was hun avondje en dat begreep ik best. Al poogde Manon nog wel mij even in het zicht te houden. Een kleine en zachte discussie ontstond waarin Tessa duidelijk maakte liever even alleen met Manon te zijn. Dat deed toch zeer, al was het al lang het plan. Maar dit bedoelde ik: Manon wilde wel dat ik bleef, en Tessa niet. Vanuit mijn perspectief klonk dat heel vervelend. Maar in de context was het logisch. Dit hadden we afgesproken. Tessa miste haar beste vriendin en samen zouden ze een dagje opstap gaan. Dan moest ik niet het vriendje worden wat daar perse bij moest zijn.

,,Ik hoef die boutfilm toch helemaal niet te zien, joh.’’ stopte ik het gekibbel en knipogend naar de twee wilde ik afscheid nemen, waarbij ik Tessa vlug een kus op de mond gaf. En dan zag ik Manon weer kijken en voelde ik bijna haar jaloezie. Ik kon mezelf goed gek maken, maar kreeg nu zo overduidelijk het gevoel dat die Manon mij echt zo graag wilde…

Tessa’s telefoon ging op dat moment over.

,,Huh, Elise?’’ vroeg ze zich hardop af en nam op. Dat was een van haar studiegenootjes. Dwalend liet ze ons achter met de telefoon aan het oor en ik zag haar ogen groot en hard worden. ,,Dat was toch pas volgende week?’’ hoorden we haar nog zachtjes maar in paniek.

,,Wat is er?’’ vroegen we ons gelijk af.

,,Kut, ik heb een opdracht niet af.’’ En als Tessa schold… ,,Ik moet gaan. We moeten dit maar een andere keer doen.’’ zei ze vlug. Manon toonde begrip, maar keek eveneens beteuterd. Ze had net de kaartjes in haar handen en het zag er zielig uit. Tessa kon ook wel door de grond zakken. Dit wilde ze zeker niet haar beste vriendin aandoen. ,,Anders gaan jullie maar.’’ zei ze nog snel. Ik keek daarop meteen naar Manon en zij naar mij. Enig ongemak maakte zich meester.

,,Nee, joh. Ik wil hem toch met jou zien.’’ zei Manon daarop snel.

,,En het is een boutfilm, weet je nog?’’ viel ik bij om aan te geven dat ze mij daar geen plezier mee zou doen. Wat niet waar zou zijn. Mijn hart klopte namelijk meteen al harder. Voor mij zou dit namelijk als een date voelen, en dat wilde ik wel. Maar dat kon ik natuurlijk niet laten merken.

,,Ik moet gaan.’’ zei Tessa alleen. Waar ging ze dan naartoe? Wij wisten het niet. Maar de paniek was niet gespeeld. Tessa nam haar studie altijd heel serieus. En toen stonden we daar opeens samen. We keken elkaar weer aan, en ik zei haar de keuze aan haar te laten.

,,Heb toch al betaald…’’ zei ze dan alleen.

Ik wist ook wel dat zij het op zich niet erg zou vinden. We hadden wel eerder samen lol getrapt. Maar ik had beter moeten weten en had gewoon naar huis moeten gaan. Maar nee, dat gebeurde niet. We leverden de kaartjes in, kochten een grote bak popcorn en zonder wat te zeggen namen we plek op een lekkere bank en moesten we wachten op het opengaan van de deuren van de zaal. Alles was zeer ongemakkelijk. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Het enige wat ik kon verzinnen, was hoe mooi ik haar wel niet vond en dat wilde ik zo graag tegen haar zeggen. Weer. Dat wilde ik haar altijd blijven zeggen. Maar het lukte nog om dat onder controle te houden. De stilte regeerde dan ook in het begin van onze ‘date’.

Wie had gedacht dat een Duitse hardrockband het ijs kon breken. Letterlijk misschien wel, maar figuurlijk tussen haar en mij… Ikke niet. Ze begon over; dat Tessa haar vorig jaar ook een keer had laten zitten toen ze naar een concert zouden gaan. Dat Tessa haar toen had laten zitten voor mij, vertelde ze er niet bij. Misschien wist ze dat ook wel niet… Je kon het vervolg hierop nauwelijks een gesprek noemen, maar uiteindelijk vroeg ze toch met oprechte interesse of ik wel eens naar een concert was geweest.

,,Rammstein.’’ hoefde ik alleen maar te zeggen. Ik hield niet eens van die muziek, en ik kon er ook niet meer over vertellen dat wat ik op de des betreffende avond had meegemaakt, maar het was meer dan genoeg om Manon in een hard gelach te laten schieten. Nee, ze vond mij niet het type voor dat soort muziek. Dat was ik met haar eens. Al gaf ze toe dat wel heel vet te vinden, en daar kon ik het achteraf ook in vinden. Doordat we wat aan de vroege kant waren, konden we hier nog even op doorgaan en begonnen we met het aftasten van elkaars muzikale smaak.

Manon was een meisje met vele gezichten. Ik wist nooit wie ze zou zijn. Maar ik kreeg nu het idee dat ze zowaar een keer haarzelf was toen ze me vertelde dat ze graag naar hardrock luisterde en ook naar rap en hiphop. Het trok mij allemaal weinig. Maar dat juist zij, dit fragiele en onzekere meisje, wat zich graag voordeed als een gewild meisje wat enkel om haar uiterlijk gaf, naar dit soort muziek luisterde, klopte niet. En juist daarom geloofde ik het. Ik waardeerde het meteen en vroeg haar wat dan precies. Ik kende het allemaal niet, en qua popkennis zat ik nog op een redelijk niveau. Ze begon over diepe lagen in de teksten en beeldvorming in videoclips die zoveel meer vertelden dan dat iedereen wist. Het was voor het eerst dat ik haar oprecht gepassioneerd hoorde praten over iets. Ze zat tegen me aan terwijl naar muziek luisterde via haar oordopjes, die ze naar eigen zeggen het liefst de hele dag in had, en op dit moment kon ze me ook echt van alles wijs maken. Maar dat leek ze niet te willen. Het was niet haar intentie om mij in te pakken, maar dat deed ze juist wel. Gewoon omdat ik zag dat ze nu een keer haarzelf leek te zijn. Even geen tuttigheden of dronken gedoe. Deze Manon bracht iets over. En dat beviel me wel.

Ach, fuck die film. De titel was niet eens noemenswaardig. Wat een slechte film.

,,Slechte film, he.’’ gaf Manon dan ook toe nadat het zoveelste grapje was gemaakt, wat zogenaamd grappig moest zijn en ze mij al een paar keer hard ergerend had horen zuchten. Dit was geen Jiskefet. Dus vond ik het niet grappig. Nee, zo erg is het ook weer niet. Maar nee, gewoon nee. Dit was niets. Ik had het volgen van de film ook al snel opgegeven en in het weinige licht keek ik al een tijdje vanuit mijn ooghoeken naar de contouren van haar gezicht. Haar grote ogen weerspiegelden de beelden en haar hele postuur, bescheidden als dat ze zich opstelde, met haar jas nog aan maar open, vond ik haar weer verwonderend mooi. Ik had mijn jas uitgedaan en over m’n schoot gelegd. Ik was namelijk best wel opgewonden geworden. En ook al was het donker, dan wilde ik niet dat ze het toch per ongeluk zou zien. Dit was ondertussen ook een test geworden om te zien of ik gewoon als vrienden met Manon kon omgaan. Want zo leek zij er nu ook in te staan na ons gesprek voor de film. Ik vond het prima. Al bedacht ik me wel continu de versie van haar die ik zelf gecreëerd had.

Dit twintigjarige meisje leefde in mijn hoofd vooral als sletje, gebaseerd op wat ik alleen maar gehoord had van Tessa en Manon zelf. natuurlijk zie ik haar nog voor me zoenend met die kerel terwijl een ander zijn hand op haar kont had. Natuurlijk zie ik haar nog wulps en geil bezig zijn in m’n schoot met handen, lippen en tong. En dus had ik het idee dat zij misschien wel een sletje was. Niet zo heel gek. Ook zoals ze zei van seks te houden. Maar ze was pas twintig. Wat had ze nou al meegemaakt kunnen hebben? Niet veel, lijkt me. Een rare relatie met haar voormalige buurjongen en Tessa en een relatie met Jack de teringlijer. Dat was alles wat ik echt wist. En toch dacht ik vooral aan seks als ik aan haar dacht. Ik zag in haar wel dat meisje wat op ieder moment wilde en er ook altijd van zou genieten. Als ik het haar zou toefluisteren; hoe hard ik nu was, zou ze dan wel of niet haar hand onder m’n jas leggen en het voor haarzelf willen voelen. Ik dacht van wel. Je kent ze wel, vaak gezien in volwassen cartoons: je knipt een gat in de onderkant van je popcorndoos en laat het meisje grabbelen… Dat soort beelden zag ik voornamelijk terwijl die rukfilm doorspeelde. Over rukfilms gesproken… Ik had het ook bijna gedaan, denkende hoe zij het fijn vond hoe ze door Jack behandelt werd, in een of andere manier, dacht ik dat dit juist zoiets was wat zij ook wel spannend zou vinden. Maar ik deed het niet. Het was een test.

Ik keek op een gegeven moment niet meer vanuit m’n ooghoeken maar had m’n gezicht naar haar toegedraaid. Ik kon niet meer wegkijken. Vlug keek ze even terug, waarbij ze moest glimlachen. Ze vond het leuk dat ik alleen oog voor haar had. Ze keek vaker vlug terug, en enig ongemak straalde ze wel uit.

,,Wat doe je?’’ vroeg ze op een gegeven moment ook stil maar nog altijd met een glimlach. Ik kon mezelf niet meer inhouden. Ik leunde dichterbij en lispelde heel zachtjes in haar oor hoe mooi ik haar vond. Ik moest het toch weer zeggen. Maar beter dit dan dat andere, dacht ik nog. Ik nam weer afstand en bleef naar haar kijken. Ze vond me vast een engerd. Nu voelde ik niet alleen het ongemak maar zag ik het ook aan haar gezicht. Ze drukte nerveus haar lippen op elkaar en keek even om haar heen. Heel druk was het niet in de zaal. Ze kon zo weg, als ze wilde. Ik had wellicht al verpest, maar daar kon ik tevreden mee zijn. Ik moest Tessa niet uit het oog verliezen en als ik Manon nu zou afschrikken, kon ik Tessa weer voorop zetten. Maar hier bleef het niet bij.

Ze legde haar hand op de mijne. Ik dacht nog per ongeluk. Maar ze kneep er zachtjes in. Ik keek er naar, en daarna naar haar gezicht wat nu mijn kant opgedraaid stond. Ze leek nerveus. Haar ogen stonden best hard. Alsof ze ergens spijt van had. Of; ze wist dat ze het ging krijgen. Want nu naderde zij. En iets wat onbeholpen, door de leuning tussen ons in, kuste ze me op de mond. Innig en lang. Ik sloot meteen m’n ogen en raakte verdoofd en voelde enkel nog haar warme en zachte lippen. Ik hoorde niets meer. Geen vage film en ook niet het gejoel wat door een paar meiden achter ons werd losgelaten. Manon hoorde het wel en stopte de kus meteen.

,,Sorry.’’ zei ze zacht en ze wilde opstaan. Ik trok haar meteen weer terug en hield haar hand stevig vast. Ik zei haar niets, keek haar even kort en gelukkig aan en draaide me toen weer naar het scherm. Even doen alsof er niets aan de hand was. Om nu weg te lopen creëert ook weer zo’n scène. Dat leek ze wel te begrijpen. Haar hand vatte de mijne ook niet veel later terug, en zo zaten we hand in hand naar het einde van een film te kijken die ons beiden niet kon boeien. Ik wist niet meteen wat ik hiervan had moeten denken. Per toeval was ik hier met haar belandt. Bij mij kwam later pas binnen wat er echt gebeurt was: het onvermijdelijke.