... Op de loop.....

Het is inmiddels twee dagen geleden dat ik het gesprek abrupt beëindigde. Ik denk er constant aan. Stiekem wil ik weten hoe het zou zijn als hij langs zou komen. Als hij een move had gemaakt had ik hem dan gestopt? Had ik me overgegeven aan mijn gedachten en ons gesprek waarheid laten worden.

Dan kwam hij binnen. Sloeg meteen zijn armen om me een en manoeuvreerde me zo naar de slaapkamer. Hij zou mijn t-shirt over mijn hoofd uit trekken en me zachtjes maar toch vastberaden op bed neer leggen, de massageolie pakken en de olie op zijn handen doen. Dan, met de olie in zijn handen masseert hij mijn rug. Zijn handen glijden langs de zijkanten van mijn lichaam en gaan langzaam van mijn schouderbladen naar mijn billen. Mijn billen masseert hij stevig, hij vult zijn handen ermee en ik geniet van deze aanraking. Dan glijdt hij over mijn rug naar mijn schouders hij pakt de zijkant van mijn lichaam en de zijkant van mijn borst mee. Aangekomen bij mijn schouders pakt hij ze stevig vast en draait me om.

Hij duwt me stevig tegen het matras en klimt bovenop me. Hij pakt nog wat olie en begint mijn buik te masseren, zijn handen glijden tussen mijn borsten door, naar mijn schouders en mijn nek. Hij pakt mijn nek vast, buigt zich voorover en kust me. Als hij weer overeind komt glijden zijn handen via de zijkant van mijn lichaam naar mijn buik om vervolgens weer naar mijn borsten te gaan. Hij pakt ze vast en knijpt even in de tepels. Ik slaak een gilletje, maar laat hem door gaan. Zijn handen glijden lans mijn bennen. Eerst naar beneden en dan over mijn linker scheenbeen zachtjes knijpend omhoog in de gladde olie. Zijn handen verplaatsen naar mijn liezen en hij masseert ze zachtjes.

Ik voel dat zijn vingers zich vanuit mijn liezen zachtjes richting elkaar masseren… De vingers grijpen vast op de rand en trekken de huid zachtjes van elkaar af.. Één hand neemt zachtjes de grip van de andere over.. zijn vingertoppen strelen zachtjes over het midden. De olie maakt het nog gladder terwijl zijn vingertoppen alles aanraken.. terwijl mijn benen wijder gaan verdwijnt Zijn andere hand naar boven en glijdt tussen en over mijn borsten. Zijn hand verdwijnt van mijn borsten en opent mijn broek Terwijl hij mijn handen om zijn harde plaatst verdwijnen zijn vingers zachtjes in me. Zijn vingers glijden zachtjes in en uit me terwijl zijn duim zachtjes over mijn clitje schuift. “Zuigen nu!” beveelt hij me. Ik schrik van wat hij zegt en…. nu nemen de gedachten een loopje met me. Hoe zou ik reageren? Wat zou ik doen en wat zou hij daarop doen?

... Het moment van de waarheid.....

Mijn gedachten blijven heen en weer schieten. Het is zo spannend. Ik wil er meer van maar tegelijkertijd wil ik het niet. Bang dat de relatie kapot gaat. Bang dat er iets gebeurt waar ik spijt van krijg. Ik vraag het hem: “ Wat als je hier was geweest en ik aangegeven had dat je moest stoppen, wat dan?” “Dan had ik de twijfel gehoord en wat ik doorgegaan.” zegt hij. “Want als je me al zover had toegelaten dat had je het ook zelf gewild.” Ik schrik. Is dat zo? Wil ik dit echt? Mijn handen typen razend snel terug dat we beter niet af kunnen spreken vanavond. Dat ik denk dat dat geen slim idee is omdat ik niet weet hoe het zal lopen. Bijkletsen als vrienden zit er in ieder geval niet in denk ik bij mijzelf.

Ik kom de dag verder goed door. Hij heeft niet meer gereageerd maar het is zo druk op mijn werk met orders dat ik er toch niet over nadenk. Voor ik het weet is het avond en sta ik mijn eten te koken. Lekkere pasta met zalm in een roomsausje. Ik schep het op mijn bord en ga aan tafel zitten om te eten. De radio speelt zacht mijn favoriete liedje dus ik zet het volume iets harder. Soms heeft alleen zijn toch zijn voordelen. Zo kan ik koken wat ik wil en ook luisteren wat ik wil. Na het eten wil ik opstaan om de tafel af te ruimen en het toetje te pakken. Maar plots gaat de bel. Ik verwacht niemand en druk op de zoemer.

Ik kan niet zien wie er beneden staat maar bij mijn eigen deur zit een kijkgat dus daar kijk ik wel door. Ik krijg de schrik van mijn leven. Hij komt de trap op gelopen en blijft voor de deur staan en belt aan.

Oh shit, wat moet ik doen… zenuwen gieren door mijn lichaam. Ik had toch af gezegd. Waarom is hij dan toch gekomen. Het is verdorie 2 uur rijden… ik kan hem nu ook niet weg sturen. Ik ben in paniek en weet niet hoe ik hierop moet reageren.

Hij belt nog een keer en als hij geen antwoord krijgt bonst hij op de deur. “Emma doe open! Ik weet dat je thuis bent!” Hij zegt het met een dwingende en toch lieve toon. Misschien wil hij alleen maar praten stel ik mijzelf gerust. Misschien valt het allemaal wel mee. Langzaam gaat mijn hand naar de deur en schuif ik hem van het slot. Ik haal een keer diep adem en doe de klink naar beneden.

“Dat duurde lang,” zegt hij, “volgende keer mag het wel wat sneller.” “V-v-volgende keer?” Vraag ik stamelend. “Je dacht toch niet dat dit eenmalig was.” Hij draait zich om en doet de deur dicht. Ik verdwijn weer in mijn gedachten. Waarom moet ik ook zo stom zijn die deur open te doen. Hoe krijg ik m weer naar buiten? Wat gaat er gebeuren? En hoe red ik me hier uit. Doordat ik in mijn gedachten verzonken ben, merk ik niet dat hij de deur weer op slot doet. Ik schrik als hij al half in zijn volgende zin is. “… woon je dan, mooi en nu opschieten, laat de slaapkamer zien!” Hij kijkt me met een priemende blik aan en ziet de schrik en ontreddering in mijn ogen. “Kom op!” zegt hij met verheven stem, “Ik heb geen uren de tijd.” Ik wil de woonkamer inlopen maar hij stopt me. “Naar de slaapkamer zei ik toch! Dan wil ik ook dat je dat doet!”

Aarzelend draai ik me om en loop naar mijn slaapkamer. In mijn gedachten ga ik het huis af om te achterhalen waar mijn telefoon ligt. Maar hij onderbreekt me weer. “Waar denk je aan?” vraagt hij net iets te vriendelijk. “ Dat ik visite altijd iets te drinken aan moet bieden.” Antwoord ik vlug, hopend dat hij me naar de keuken laat gaan. "Ik heb geen dorst, alleen maar trek." "Ow dan haal ik wel wat te eten." Ik wil me omdraaien maar hij houdt me tegen. "Nee," zegt hij, "trek in jou. Doe je shirt uit en ga liggen."

Stil gehoorzaam ik. Ik doe mijn shirt uit en neem plaats op het bed. Ik weet niet wat me te wachten staat maar voel de spanning in mijn lijf. Ergens spreekt dit me wel aan en ergens wil ik dat het nu stopt. “Je vroeg me wat ik met je zou doen." zegt hij. "Wat ik zou doen als ik bij je zou zijn. Ik ben nu bij je en ik ga het nu doen. Het maakt me niet uit of je stop zegt. Ik ga door. Je wilt het, anders liet je me de voorgaande keren de hoop niet krijgen. En ik ga door tot je gekomen bent ook. Je bent van mij. Of je nu wilt of niet." Ik wil tegenstribbelen maar hij houdt me tegen. "Dat dacht ik niet zegt hij. Ik maak je zo gek dat je smeekt om meer."

Hij kruipt naast me in bed en doet mijn bh los. Ik wil niet toegeven aan mijn spanning en wil wegdraaien maar hij duwt me terug. Met een hand gaat hij richting mijn keel en de andere hand schuift over mijn borst naar mijn benen. Zachtjes knijpt hij in mijn bovenbeen en ik merk dat ik het heerlijk vind.

"Liggen blijven." fluister hij zachtjes naast mijn oor. Zijn hand duwt nog steeds op je borst terwijl hij me met lustvolle ogen aankijkt. Ik voel zijn vingers langs mijn keel terwijl hij met zijn andere hand langzaam hoger in mijn been knijpt richting mijn rits. "Je bent van mij, Emma."