Klaas werd wakker met een onbestemd gevoel. Het was een thuiswerkdag en hij had een stemming die het best omschreven kon worden als een relstemming. Het zal wel door het gebrek aan seks komen, dacht hij, het was verdomme al weer drie weken geleden. Het was maar goed dat hij die dag thuis werkte, straks maar eens een filmpje kijken en de druk van de ketel halen.

Na om zeven uur begonnen te zijn met het afhandelen van een overvloed aan e-mail, waarschuwde tegen negenen zijn knorrende maag dat hij nog niet ontbeten had. Zijn dagelijkse ergernis moment had hij al gehad, de achterstand in e-mail was weggewerkt. Na het verwijderen van troep en waarom vallen zij mij hier mee lastig berichten bleef er gelukkig maar weinig over.

Hij besloot zichzelf te trakteren op een korte wandeling en luxe broodjes. Op naar het winkelcentrum. Weggedoken in zijn kraag, trotseerde hij het waterkoude decemberweer met wind en druilerige regen. Er was, behalve een paar zich haastende bakfietsouders en hondenuitlaters, geen kip op straat en vreemd genoeg kwamen zijn gedachten op seks. Het is wel erg met me, dacht hij. Wordt het geen tijd voor een nieuwe vastere relatie?

Boven de ingang van het overdekte winkelcentrum hing een groot nieuw bord. Klaas las de tekst en moest lachen. De een of andere zot had verzonnen dat Stadshaege nog niet gek genoeg was voor een winkelcentrum, in een wijk die tien jaar eerder nog grasland was. Het heette nu “De Mall of Holland”. Tik van de malle molen, dacht Klaas en grinnikend liep hij naar binnen.

De winkels waren net bezig te openen en op het centrale plein werd iets ingericht met winterversieringen. Zijn aandacht werd getrokken door twee... Ja, wat waren het eigenlijk? Ze droegen ouderwetse kleding. Een soort van kuitbroek, de oude naam drollenvanger schoot hem te binnen, gestreepte overhemden zonder boordje en een colbert dat oogde als op foto’s van lang geleden. Beiden hadden een pet op, met daaronder half lang bruin haar. De gezichten waren wit met donkere vlekken. Mannen of vrouwen? Vroeg hij zich af. De grootste van de twee had de billen van een vrouw en ja het leek wel of ze borsten had, maar dan waren ze strak weggebonden en het colbert viel erg ruim. De kleinste had een meer jongensachtig figuur, hoewel het gezicht vrouwelijke trekken had.

Nieuwsgierig liep hij naar het tweetal toe om ze beter op te nemen.

“Mijnheer, kan ik iets voor u doen?” Vroeg de kleinste.

Man, vrouw? In ieder geval duidelijk een verdraaide stem. Hij aarzelde even.

“Kunnen we u ergens mee helpen?” De grootste had zich ook naar hem toegekeerd.

“Eheu, ik ben nieuwsgierig. Wie zijn jullie en wat gaan jullie hier doen?”

“We zijn winternimfen,” zeiden ze lachend in koor.

“He?”

“Ja, we zijn ras- en gender neutrale nimfen.”

Terwijl twee mannen in werkkleding doorgingen met het opbouwen van een podium en een decor kreeg hij uitleg. De voorzitter van de winkeliersvereniging had iets nieuws verzonnen. Geen gedoe meer over de kleur van Piet; over een roomse geestelijke of een door Coca Cola uitgevonden kerstman. In plaats daarvan een winterviering met seksloze nimfen in kleding uit de jaren ‘30.

In antwoord op zijn vraag, waarom de jaren ‘30, vertelde de wezens dat ze dat ook niet helemaal duidelijk was. Het had iets te maken met de toen al lang afgeschafte slavernij en zo. Er schoot hem nog iets te binnen van massale werkeloosheid, uitgebuite arbeiders en koloniale onderdrukking. Dat repliek slikte hij maar in. Hij was veel meer geïnteresseerd in het ras loze en gender neutrale van deze zogezegde nimfen.

“Zijn jullie dan "hetten", onzijdig?”

Ze knikten. Het idee intrigeerde Klaas en het zette hem aan het denken.

“Maar dan kunnen jullie je niet voortplanten en dan sterft jullie soort uit.”

De grootste van de twee schudde meewarig het hoofd. ”Nee hoor, we zijn hermafrodiet.”

Hermafrodiet, tweeslachtigheid had hij altijd met slijmerige slakken geassocieerd. Zelfs goed bereid, niet zijn favoriete diersoort. Deze twee wezens hadden niets van slakken. Het tegendeel, ze waren op een vreemde manier aantrekkelijk. Zijn overpeinzing werd gestoord door de kleinste. “We kunnen zowel man als vrouw zijn.”

Als ze op dat moment niet gestoord waren dan was hij erop doorgegaan. Er kwam een wat geagiteerd ogende man in pak aanlopen. “Hup mensen, opschieten. De winkels zijn al open.”

“De baas,” fluisterde de grootste.

Impulsief gaf Klaas de grootste zijn kaartje. “Als jullie hier klaar zijn, dan wil ik graag verder praten. Ik woon dichtbij, mijn adres staat op het kaartje.”

Later die dag. Klaas was opgegaan in zijn werk en zijn spontane uitnodiging was hij vergeten. Tot de deurbel klonk. Wie zal... hij herinnerde zich de nimfen. Benieuwd of ze het waren liep hij naar de deur. Door het matglas waren twee gestalten zichtbaar. Bij het openen van de deur klonk het tweestemmig. “Hallo, daar zijn we dan.”

“Kom binnen,” hij ging opzij staan om ze langs te laten. Ze stapten naar binnen, de grootste voorop, zeulend met een grote weekendtas. Tot zijn verrassing drukte het wezen een kus op zijn lippen. “Ik ben Sneeuw.” En het liep verder. De kleinste volgde en ging op de tenen staan om hem eveneens op de mond te kussen. “Vlok,” zei het wezen en het liep achter Sneeuw aan verder naar binnen.

Ze gingen naast elkaar op de bank zitten en hij bood ze iets te drinken aan. Ze bleven, met een glas wijn voor zich, hem glimlachend vragend aankijken. Hij was duidelijk aan zet.

“Ras neutraal” begon Klaas, naar hun geschminkte gezichten kijkend. “Zijn jullie dan een nieuw neutraal ras of een mengeling van alle rassen?”

Sneeuw, met duidelijk Europese trekken en grijsblauwe ogen keek Vlok aan. Het viel hem nu op dat de bruinogige Vlok, onder de laag schmink, iets Aziatisch had. Indonesisch bloed? Vlok dacht duidelijk even na, hij zag een rimpel in het voorhoofd verschijnen.

“Rassen zijn er alleen in de menselijke geest,” doceerde het. “Mensen planten zich over de hele wereld onderling voort, we vormen dus één soort.”

Daar moest hij even op kauwen, het leek hem prima verwoord. Het voortplanten over de hele wereld deed hem in ieder geval aan zijn laatste vakantie denken. Met dat binnenpretje in gedachten, vroeg hij verder.

“Maar, eh… genderneutraal, zijn jullie dan seksloos?” Ze keken elkaar aan en begonnen te lachen.

“Ik bedoel, hebben jullie ook vrouwelijke of mannelijke uiterlijke sekskenmerken?”

Het was Sneeuw die daarop antwoordde. “Natuurlijk hebben we die en we kunnen ze afhankelijk van het geslacht en de voorkeur van onze partner inzetten. Het wezen zag Klaas denken en zei. “Kijk maar, neem bij voorbeeld onze monden, die zijn heel onzijdig.”

Sneeuw boog het hoofd naar Vlok en ze begonnen elkaar gepassioneerd te tongen. Ze hielden hun ogen open en Vlok keek naar Klaas om zijn blik te vangen. Hij vond het een erotiserend schouwspel en voelde dat zijn Klaasje er op reageerde. Vlok zag dat hij zijn jongeheer een zetje gaf voor wat meer ruimte in zijn broek. De kus werd afgebroken en Vlok zei, “Je hebt nu duidelijk last van een bekneld zittend mannelijk geslachtskenmerk. Geef het toch meer ruimte.”

Waarom niet, dacht Klaas, hij maakte zijn broek los en schoof die samen met zijn slip omlaag.

“Zie je,” zei Sneeuw, “je reageert goed op twee neutrale monden.”

Ja, dacht Klaas, dit is allemaal heel veelbelovend, maar stel je voor dat een van de twee een man is. Op die onthutsende gedachte reageerde zijn pik direct. Van een pik werd het een plasser, Klaasje liet zijn kopje hangen.

“Wat gebeurt er?” Reageerde Vlok.

Klaas bekende dat hij moeite had met het idee van seks met een mannelijk wezen.

Ze lachten hem uit. Sneeuw lachte het hardst en zei. “En met onzijdige types zoals ons niet? Jij bent een rare. Weet je wat, sluit je ogen eens.”

Vertrouwend op de vrouwelijkheid van het tweetal gaf hij zich over door zijn ogen te sluiten. Hij voelde strelende handen die van zijn plasser weer een pik maakten. Hij voelde vochtige lippen op zijn mond en op zijn pik. Een klein spits tongetje streelde zijn tong en een andere tong cirkelde om zijn eikel. Hij was geen gelovig mens, maar als hij het was geweest dan zou hij de grote vader in de hemel bedankt hebben. Het was niet gewoon lekker, het was goddelijk lekker. De mond om zijn pik werd teruggetrokken, net toen hij teleurgesteld zijn ogen wilde openen bleek dat ze gewisseld hadden. In zijn mond voelde hij een dikkere tong en hij voelde hoe een mond zich om zijn pik sloot. Geen cirkelende beweging met een tong dit keer, maar lippen die over zijn schacht schoven. Hij voelde hoe zijn pik heel ver in een warme zachte mond opgenomen werd. Met een tong diep in zijn keel en lippen die vederlicht over zijn pik heen en weer schoven voelde hij zijn zaad als het ware opborrelen. Als een vulkaan die druk opbouwt voor een knallende eruptie. Het wezen dat hem pijpte voelde of proefde de naderende uitbarsting. De heerlijke lippen verdwenen. Teleurgesteld opende Klaas zijn ogen en zag hoe Vlok het hoofd uit zijn schoot optilde. Vlok likte de lippen af en lachte naar hem.

“Nu de tepels,” zei Sneeuw. Tepels zijn genderneutraal in hun gevoeligheid. Hè? Dacht Klaas. Hij had wel eens vriendinnen gehad die aan zijn tepels zaten of er op knabbelden. Hij had het nooit fijn gevonden en het leidde enorm af van de hoofdzaak.

“Trek je shirt eens uit.”

Terwijl Klaas zijn shirt uittrok zag hij dat Vlok het colbertje begon uit te trekken. Nieuwsgierig keek Klaas toe en hij besloot om zijn broek en de boxer die nog op mijn knieën hingen uit te trekken. Ondanks het gender neutrale geleuter wist hij zeker dat Vlok een vrouw was en hij was benieuwd hoe ze er in haar nakie uit zou zien. Het overhemd werd losgeknoopt en een wit hemd werd zichtbaar.

"Wacht even,” Sneeuw bemoeide zich er mee. We kunnen zijn vlaggenmast als seinpaal gebruiken en zo zijn gender neutraliteit testen.

Wat een onzin, dacht Klaas, in het hemd van Vlok zag hij duidelijk de aftekening van kleine borsten en tepels. Vlok trok het hemd over het hoofd en een vrouwelijk bovenlichaam werd onthuld. Een tenger licht getint bovenlichaam met heel kleine puntige borsten en geil makende grote donkere tepels.

“Het sein staat op veilig,” merkte Sneeuw op. Alsof Klaas dat niet voelde.

Vlek zag Klaas naar haar borsten staren en ze omcirkelde met duim en wijsvinger een van de kleine borsten. “Toe maar,” nodigde ze uit. Klaas stapte naar Vlok toe, boog zijn hoofd en nam een van de tepels tussen zijn lippen. Hij voelde hoe de tepel verstijfde. Een sturende hand op zijn achterhoofd zorgde dat hij het verwennen van de tepel even volhield. Tot Vlok zijn hoofd losliet en zei, “en nu ik.” Denkend aan zijn vorige ervaringen zei hij, “hoeft niet hoor.”

“Hm…, klonk het naast hem, het kopje gaat hangen. Test eens verder Vlok.”

Vlok boog haar hoofd en likte een van de tepels van Klaas. Gevoelig maar niet te. Ze verplaatste haar tong naar de andere kant en ze beroerde de tepel voorzichtig met haar lippen. Dat voelde goed en zelfs toen ze er heel zachtjes in beet was het op een vreemde manier lekker.

Na zo met zijn tepels gespeeld te hebben begon Vlok zich verder uit te kleden. De schoenen uit en de ouderwetse broek uit. Een neutrale boxershort werd zichtbaar. De short zakte en een rond vrouwelijk buikje werd zichtbaar. Ze schoof de short langzaam verder omlaag, een bosje donker kroezend haar onthullend. Klaas zijn seinpaal steigerde.

Ze draaide zich naar Sneeuw, daarbij Klaas haar geile ronde billen tonend.

“Nu jij Sneeuw,” zei ze en ze begon het colbertje van Sneeuw los te knopen.

Met het colbert van Sneeuw uit begon Klaas te twijfelen over zijn eerdere aanname van het geslacht van Sneeuw. Hij voelde hoe de standvastigheid van zijn seinpaal afnam. Had hij getongd met een man en had een man zijn pik in de mond gehad?

Sneeuw was verder gegaan met uitkleden en Klaas zag een bleke blote haarloze torso. Niet echt mannelijk, maar zeker niet vrouwelijk en borsten, zoals mollige mannen die hebben. Gadver… dacht hij en zo dacht zijn pik er ook over. Die leek zich bijna terug te trekken.

Sneeuw zag zijn verschrompelende trots en begon te grinniken. “Kijk Vlok, hij is geschrokken.”

“Arm ding,” zei ze zonder een poging tot reanimatie te ondernemen.

De broek ging omlaag samen met de onderbroek. Klaas droomde regelmatig over seks, dit was geen droom, dit was een nachtmerrie! Een slappe blote puistige kale buik was zichtbaar geworden, met onder die buik een vreemd uitziende naar voren priemende piemel. Hoewel hij niets met piemels had bekeek hij het ding met extra aandacht. Het was een lang bleek dun geval, net een witte pier.

“Kijk eens,” zei Vlok, “wat een lieverd he?”

“Shit,” dacht Klaas, “waar ben ik in terecht gekomen?”

“Nu hebben we een vagina, twee penissen, drie monden en drie anussen beschikbaar,” zei Vlek.

Ja, en? Dacht Klaas.

“Anussen zijn ook gender neutraal,” merkte Sneeuw op.

Hel leek of Sneeuw met zijn heen en weer zwaaiende witte ding wat dichter bij was komen staan. Klaas deinsde wat achteruit. Gelukkig stapte Vlek naar voren om het witte ding vast te pakken. Ze boog zich voorover en nam de pier in haar mond. Die kus ik niet voordat ze haar mond gespoeld heeft, dacht hij nog, voordat hij afgeleid werd. Nou ja afgeleid, zijn blik werd gevangen door de ronde billen van Vlok. Voorover gebogen met haar achterste naar hem toe bood ze een geweldig gezicht op haar behaarde kut. Net een pruim met stekeltjes, hoe heette die Aziatische vrucht ook al weer? Het leek alsof haar poes naar hem lonkte. Kom maar, kom er maar in. Zijn lichaam begreep die non verbale communicatie, zijn seinpaal was keihard en hij zag dat hij wat vocht verloor. Achter Vlok staande boog hij met zijn hand zijn snikkel omlaag zodat zijn eikel tegen haar schaamlippen drukte. Vlok voelde het, ze drukte haar bekken naar achteren en ‘bulls eye’, recht in de roos naar binnen.

Voor Klaas was het een kut met de 3 S-en, Strak, Strelend en Sappig, in één woord geweldig! Ware het niet, dat hij vlak voor zich de kop van Sneeuw zag. Aan diens uitdrukking te zien genoot hij van de behandeling van zijn bleke worm. Dat leidde Klaas zo af dat hij zijn ogen sloot om zich beter over te geven aan het genot van de 3 S-en. Gelukkig werkte dat en het werd nog beter toen hij Vlok zachtjes hoorde gillen. Om te kunnen gillen moet de mond open, dacht hij. Hij opende zijn ogen en zag dat de pijpbeurt van Sneeuw klaar was. Hij leunde over Vlok heen en pakte al doorstotend haar kleine borsten vast. Met haar tepels tussen zijn vingers stopte hij met stoten. Zijn ritme werd overgenomen door Vlok. Ze schoof met haar lekkere strakke doos over zijn pik heen en weer en dat voelde nog beter dan toen hij zelf bewoog. Vlok gilde en hij loosde kreunend van genot zijn kwakkie in haar. Tot de laatste druppel dacht hij, Vlok strak tegen zich aantrekkend.

Pas toen zijn pik uit haar glibberde dacht hij aan een condoom. Shit, te laat.

Vlok kwam met het voorstel om samen te douchen. Eerst dacht hij, dat ze met ‘samen’ hun tweeën bedoelde, om de schmink er af te boenen. Echter, ze drongen aan om met zijn drieën te douchen. Met name het aandringen door Sneeuw maakte hem wantrouwig. Dat en de krappe doucheruimte maakte dat hij twijfelde. Nadat Vlok bleef aandringen gaf hij aarzelend toe.

Tot zijn teleurstelling zeepte Vlok zich zelf in. Hij had graag willen helpen. Het schouwspel bezorgde hem wel een nieuwe harde. Die harde pik was geen probleem, dat voelde lekker, wel een probleem was de beperkte ruimte. Hij kon zich niet omdraaien zonder dat zijn pik langs het lijf van Sneeuw streek. Dat was nog daaraantoe, het gevolg was erger. Het wormpje van Sneeuw werd weer een lange dunne witte worm en Sneeuw stak zijn hand uit naar Klaas zijn trots. “Zal ik je eens lekker inzepen.”

“Nee laat maar, ik ben al klaar met douchen.”

Er ontstond een ruzieachtig sfeertje waarin Sneeuw Klaas beschuldigde van oneerlijkheid en niet willen delen. “Stomme relnicht, dacht hij.

Gelukkig loste Vlok het op. “Rustig jongens, ik heb een idee.”

Haar idee was afdrogen en verzoenen met Vlek in het midden.

Op de slaapkamer nam Vlok het initiatief. “Jij mag als eerste kiezen”, zei ze tegen de mokkende Sneeuw. “Mondje of kontje?”

“Zijn kont?”

“He, Bob, doe nu niet zo flauw.”

Oh, dacht Klaas, de Sneeuw en Vlok komedie is voorbij.

“Oké dan, jouw kontje.”

Verdomme, dacht Klaas, dan blijft er voor mij het mondje over. Ik had ook wel lekker tussen die geile ronde billen willen stampen.

Vlok bukte zich en smeerde flinke klodders spuug op de kop van de witte worm. Daarna ging ze op haar zij op het bed liggen. Ze hadden dit duidelijk vaker gedaan, want Bob ging lepeltje-lepeltje achter haar liggen. Jaloers en gefascineerd keek Klaas toe hoe Bob nog wat klodders speeksel op de worm smeerde en toen het ding naar voren drukte. Hij liep om het bed heen om het beter te zien. Best een geil gezicht, moest hij aan zichzelf toegeven, zoals die lange bleke dunne worm tussen haar getinte billen in haar donkere gaatje verdween.

Bob begon te bewegen en Vlok riep, “kom maar.”

Klaas liep om het bed heen en ging naast Vlok op zijn zij liggen, met zijn hoofd naar haar kruis en zijn pik voor haar gezicht. Ze hapte direct toe. Zijn jaloezie verdween. God wat kon die meid pijpen. Als er cijfers uitgedeeld mochten worden, een dikke 10. Terwijl Vlok pijpte stopte hij twee vingers in haar spleetje om haar klitje te strelen. Ze bleek een heel klein knopje te hebben. Klein maar fijn, want ze reageerde heftig op de combinatie van gevulde lichaamsopeningen en gestimuleerde kittelaar.

Eigenlijk duurde het te kort. Klaas zweefde op het randje en had het nog wat uit kunnen stellen. Vlok begon al snel te kreunen, met zijn pik in haar lekkere pijpbekkie. Haar gekreun nam toe en haar bekken begon te schokken. Vlok had een heftig en luidruchtig orgasme. Ja, nu spuiten! Dacht Klaas en met een paar bekkenstoten kwam hij klaar. Hij bekommerde zich er niet om dat zijn sperma in haar mond belandde. Ze had ten slotte het kwakkie van Sneeuw ook al doorgeslikt.

Het tweetal wilde na de seks weer douchen. Klaas hoefde niet zo nodig en trok, na zijn pik droog gewreven te hebben, zijn kleren aan. Terwijl ze douchten ging hij koffie zetten.

In de keuken dacht hij aan droge handdoeken. Teruglopend naar de badkamer hoorde hij ze praten.

Vlok: “ ik heb gewonnen. Ik zei toch dat hij hartstikke hetero is.”

Bob: “ik weet zeker, dat als jij niet zo makkelijk had aangeboden om in het midden te liggen, ik hem had kunnen overhalen. Jammer, want hij heeft een lekker kontje.”

Vlok: “Jij kookt vanavond.”

Bob: “Ik denk dat hij niet ras neutraal is en dat het door jouw getinte velletje komt.”

Na twee douchebeurten was alle schmink van hun gezichten en uit de weekendtas kwamen gewone kleren te voorschijn.

Bij het afscheid kuste Vlok Klaas op de mond. “Ik ben Kim,” zei ze.

Ook Bob kuste hem op de mond. “Dag, tot ziens lekker kontje.”