Rachel de Warlock.

Er werd haar gevraagd na te denken over welke pet ze het liefst had. Welke pet paste bij haar. Als mooie jonge meid, zou je haar niet zo snel verwachten op een school voor warlocks. Ze was nog lerende. En alhoewel het duivelse bij haar ver te zoeken was, vond ze toch dat ze thuis hoorde op deze school. Haar gedachtegang was anders dan bij de meeste mensen. De demonen waren naar haar hand gezet, maar niet op de manier die normaal was. Haar heerlijke lichaam had ze verleid en zo had ze zeker haar favorieten. Er waren er maar weinig die zo makkelijk en zo snel doorhadden hoe je een demon moest temmen. Haar geheim zou ze ook niet zomaar prijs geven, en op school stond ze bekend als een van de meest talentvolle warlocks binnen haar school van magie.

-

De imp; Klein en ogend zwak, maar ook talrijk en onvermoeibaar. Zoals zo velen was ze ooit begonnen met een enkele imp. Maar toen ze leerde hoe ze er meerdere kon oproepen, deed ze niets anders meer. Als ze de imps nodig had. En soms had ze hun dan gewoon nodig. De kleine iele monstertjes met de grijpgrage klauwen en vurige oogjes luisterden maar al te graag naar haar. Hoe vaak had ze wel niet hele zwermen van imps opgeroepen en lag ze daar maar en liet ze hun los gaan op haar lichaam. En als ze kwamen, waren ze ook meteen weer vertrokken. Zeker een favoriet. Kwantiteit telde dan. De talloze zaadlozingen leken haar alleen nog maar meer kracht te geven. En een groter verlangen. Een verlangen naar nog grotere verlangens. Nee, er was niets zo lekker als een groepje imps wat alle gaatjes wist te vullen met verrassend grote geslachtsdelen. Talkrijk en daarom onvermoeibaar.

-

De voidwalker was het tegenovergestelde. Gebundeld in chaotische energieën en vormgegeven als een gespierde hulk, kwam deze altijd alleen. Hij was ontworpen om het juist lang uit te houden en zijn meester of meesteres te beschermen. Rachel gebruikte de voidwalker en zijn gasachtige lichaam voor meer. Als de voidwalker zijn gang ging, stopte die pas na uren. Pas nadat ze meerdere keren de hogere sferen had bereikt op de flexibele donkere lul van het gasachtige wezen. Hij vormde zich continu in allerlei vormen en grotes en wist op elke manier zijn meesteres te verwennen zoals zij het verlangde. Zeker ook een favoriet.

-

Mocht ze zich laten verleiden door een mooi en wulps meisje, wilde ze nog wel eens een succubus aantrekken. Meesteressen in het verleiden. Altijd mooi en sexy. Rachel likte dan graag een sappig kutje uit terwijl het hare hetzelfde onderging. Daarnaast kon een succubus ieder niets vermoedend persoon verleiden zomaar mee te doen. Geen man of vrouw was dan veilig. Soms keek het wezen dan toen hoe haar meesteres zich liet nemen door een andere man die door het wezen zelf werd beheerst. En soms deed het wezen gewoon mee. Veruit de meest aantrekkelijke demon in uiterlijke zin. Hier was niets monsterachtigs aan, los van de maniertjes die het sluwe wezen had verzonnen om zicht dienstbaar op te stellen.

-

Felhunters waren weer een heel ander verhaal. Beestachtige wezens die uit het niets ieder magisch spoor kon ontdekken. Dorstig naar magie. Maar Rachel maakte ze dorstig naar lust. Ze vond het heerlijk om zich door een stel dorstig gedreven felhunters te laten nemen, alsof ze het teefje van de roedel was. Maar misschien niet haar favoriet. Ergens leek ze het menselijke aspect nog wel te kunnen waarderen. En dat was bij deze wezens ver te zoeken.

-

Neem dan een felguard. Die hadden zeker wat menselijks. Qua uiterlijk dan. Torenhoge bruten van wezens. Sterk en ontwikkeld om zware wapens te dragen. Of mooie slanke meisjes zoals Rachel tijdens het palen. Ze droeg een felguard maar al te graag op om alles met haar te doen. Een van haar favoriete standjes was nog wel 69 in de lucht. Terwijl ze hing liet ze zich door een lange demonische tong uitlikken ontfermde ze haar eigen lippen over het enorme geslacht van de drager. Het was een droom en een uitdaging om er ooit nog meerdere tegelijk op te roepen om echt al haar stoutste dromen uit te laten komen. Maar dat gold voor meerdere. Naast imps en felhunters was het haar nog niet gelukt met anderen.

-

De doomgaurd ging nog een stapje verder. Nog groter en met vleugels. Demonen stegen in rank naarmate ze krachtiger waren en dit monster kon er wat van. Het bracht haar op meerdere manieren naar grotere hoogtes. Het was dat ze het vaak stiekem moest doen, maar zoals ze het die ene keer in de mist en hoog in lucht had gedaan, zou ze het iedere keer wel willen doen. Iets aan haar maakten demonen onverzadigbaar. En in dit geval was dat maar goed ook. In tegenstelling tot imps konden de grotere demonen het langer uithouden en zelf ook meerdere orgasmes opwekken. Het zou wat zijn, als je op een kilometer hoogte klaarkomt en verdwijnt om zo je meesteres te laten vallen.

-

Tot slot waren er nog de infernals. De grootste van allemaal. Letterlijk gemaakt van steen wat brandde in fel. Het was zeker niet makkelijk, die eerste keer dat ze het probeerde. Maar ze kreeg de infernal zover zich te vormen totdat er wat meer mogelijk was. Met hard worden had deze demon geen problemen. Dat was eerder haar probleem. Nee, zeker geen favoriet, maar ze wilde hem toch even noemen.

-

Ze vond het moeilijk er eentje te kiezen. Zeker omdat ze heel anders dacht over demonen dan haar medestudenten. Heel anders. Ze had ook verhalen gehoord over veel krachtigere warlocks die ook veel krachtigere demonen kon oproepen. Nog niet zo lang geleden werd een nieuwe planeet ontdekt. Eentje die geleid werd door demonen en waar haast niets anders meer te vinden was. Wat ze leuk vond, was om soms alleen de wereld in te trekken en naar gebieden te gaan waar wilde demonen nog loerden. En als ze dachten dat zij een makkelijk slachtoffer zou zijn, vergisten ze zich al snel. Al zou het ze niet betreuren. Rachel kickte op wilde demonen en liet ze graag naar hongeren om haar vervolgens het oneindige genot te schenken. Stel je dan een planeet voor die voor types als Rachel ontdekt konden worden. Stiekem hoopte ze ooit zelf zo sterk te worden dat ze hele legers van demonen aan zich zou kunnen binden die haar hunkerende lichaam nooit meer met rust zouden laten. Verhalen over demonen nog groter en slimmer dan die ze hier hadden, demonen met tentakels, met meerdere hoofden en armen, en misschien ook wel meerdere geslachtsdelen. Haar favoriet was een demon die ze nog nooit gezien had en waarvan ze niet zeker wist of die wel bestond, maar die het allemaal had. De machtigste demon die er misschien wel was, die alles had wat de bekende demonen haar al gaven…

-

Een mooi, jong en onschuldig ogend meisje mocht dromen. Haast niemand wist dat ze aanleg had voor de demonologie, laat staan wat haar verlangens in die wezens deden oproepen. In haar omgeving stond ze gewoon bekend als die beeldschone brunette die te lief en te braaf was om ook maar enig avontuur te ondernemen. En op school stond ze bekend als dat stille meisje. Mooi, maar niet slecht genoeg om een Warlock te zijn. Ze hield dat graag aan anderen voor.

*

Voor de gamers. Ik wil de lezers oproepen die bekend zijn met dit spel me te helpen met vervolgen. Ik ben bereid elk onderwerp vanuit deze wereld te omschrijven in een sexy verhaaltje. En daarbij sta ik open voor suggesties.

Het verhaal is niet gebonden aan een verhaallijn, maar kan meerdere lijnen hebben en alle kanten op gaan.

Schuw niet!