Zijn vingers dwarrelden over mijn lusttuintje. Wellicht kon hij de warmte uit mijn lichaam voelen ontsnappen op het moment dat hij ‘het verborgen paradijs’ naderde. Hij wreef even over mijn knopje en liet toen twee vingers in mijn nattigheid afdalen. Vanzelf spande ik mijn heupen een beetje aan en een zachte kreun rolde over mijn lippen. Mijn linkerhand schoof, honderd procent tot kneden bereid, in de richting van mijn buste en viel direct aan op het tintelende speentje van mijn rechterborst. Tegelijkertijd gleed mijn andere hand langs mijn platte buik naar beneden. Ik legde mijn vingers op de zijne en duwde hem zachtjes dieper. Alsof ik hem duidelijk wilde maken dat hij zich maar beter niet kon terugtrekken. Al snel bleek dat ik mezelf die moeite had kunnen besparen.

Mijn hand ging op en neer met de zijne en omdat hij zijn vingers spreidde terwijl hij ze in en uit me bewoog, voelde dat redelijk sensationeel. Mijn opwinding nam dan ook razendsnel toe, maar daarin was ik niet alleen. Ook hij was opgewonden en ik had het gevoel dat elke beweging van mij zijn lust nog meer aanwakkerde. De keiharde substantie die ik tegen mijn rechterdij voelde drukken was voor mij het bewijs van zijn brandende passie. Zijn verlangen om in mij te komen was onmiskenbaar groot. Eenmaal tot die conclusie gekomen, bleek al snel dat hij moeite had om zichzelf nog langer te beheersen. De eerste woorden die hij sprak sinds hij mijn hotelkamer binnenkwam lieten daarover geen twijfel bestaan.

"I want to fuck you, Leona."

Hoe was het in godsnaam zo ver met mij kunnen komen, vroeg ik mezelf gedurende enkele seconden af. Het antwoord was even eenvoudig als idioot. Ik stond simpelweg op het punt om toe te geven aan een van de verzuchtingen die Elly, mijn hartsvriendin, mij al jarenlang voorhield.

“Elke Westerse vrouw zou vooraleer ze sterft twee dingen absoluut moeten uitproberen, Leona.” Het was een advies van haar dat ik ontelbare keren meekreeg. Ik hoorde het Elly zo zeggen. “Ten eerste zou elke vrouw minstens één keer moeten proeven van de lesbische liefde. Ten tweede zou elke blanke vrouw minstens eenmaal in haar leven moeten ervaren hoe het is om seks te hebben met een zwarte man.”

Tot het proeven van de lesbische liefde had Elly mij met succes weten te verleiden. Zonder dat onze respectievelijke echtgenoten daar weet van hebben, genieten we op gezette tijden van en met elkaar. De momenten dat we liefde en tederheid vinden in elkaars armen zou ik voor geen goud meer willen missen. Maar haar tweede verzuchting… Nee hoor, dankjewel.

Jaren geleden, nog voor haar huwelijk, had mijn hartsvriendin eenmalig seks met een uitwisselingsstudent uit Somalië. Heel veel jaren later kan Elly daarover nog altijd even extatisch vertellen als dat feit weer eens ter sprake kwam. In haar enthousiasme ging ze de smeuïge details nooit uit de weg. Integendeel, ik zou het rondje seks met ‘haar Somaliër’ zonder probleem tot in het kleinste details kunnen uitschrijven. Dat het mijzelf echter ooit een keer zou overkomen, daar had ik nooit rekening mee gehouden. Tot hiertoe had ik ook nooit enige vorm van aantrekking gevoeld bij een man met een andere huidskleur. Nou ja, tot hiertoe…

In het schemerduister merkte hij gelukkig niet op dat ik gedurende die enkele seconden van twijfel mijn adem inhield. Wat hij wel moest voelen was dat mijn hand de zijne verliet en op zoek ging naar zijn pik. Ik hoorde mezelf zowaar naar adem happen toen mijn vingers zich rondom zijn dikte kromden. Hij grinnikte. Blijkbaar vond hij het grappig als een vrouw zich verschrikt realiseerde hoe groot geschapen hij wel was. Zijn geslachtsdeel was niet alleen dik, ook de lengte ervan was iets wat ik nooit eerder meemaakte. Hij kromde zijn rug toen ik zijn liefdeswapen al strelend verkende en gromde zacht toen ik er voorzichtig aan trok. Toch reageerde hij ongelooflijk volgzaam toen ik zijn pik tot tussen mijn benen leidde.

Ik keek hem aan terwijl hij over me heen kwam. Zijn lichaam oogde strak en glanzend zwart. Antraciet, zo zou ik zijn huidskleur omschrijven. Ik had nog nooit seks gehad met een zwarte man en ondanks mijn opwinding was ik bloednerveus. De smeuïge details van Elly schoten me door het hoofd, maar dat zorgde er niet bepaald voor dat ik me rustiger ging voelen.

"Do you want to take it easy?" Ik vroeg het met een piepstemmetje. "You are so big ..."

De waarheid gebied me te zeggen dat het uitgerekend zijn lengte was die mijn interesse in hem als eerste had getriggerd. Zijn ‘twee-meter-én-vier’ welteverstaan… Daarna ook wel zijn charmante voorkomen, zijn Colgate glimlach en de zelfverzekerde fonkeling in zijn mooie, grijsblauwe ogen.

Hij eenendertig, gespecialiseerd in tropische geneeskunde, in een stadje ergens hoog in het uitgestrekte berglandschap van Kenia. Ik eenenveertig, kinderarts in een academisch ziekenhuis in de regio Antwerpen.

Allebei naar een driedaags medisch congres uitgestuurd door ons respectievelijke Ministeries Van Volksgezondheid, maakte dat onze ontmoeting hier in Berlijn puur toevallig was.

Nog meer toeval wilde dat we niet alleen in hetzelfde hotel verbleven, maar ‘s avonds ook nog eens dezelfde tafel toegewezen kregen voor het diner, samen met nog zes andere artsen uit evenveel verschillende landen.

Tijdens het diner ging het er meestal allesbehalve formeel aan toe. Iedereen sprak met iedereen en de thema’s die aan bod kwamen waren zeer divers. Gespreksonderwerpen, meestal heel ver verwijderd van de bloedserieuze items omtrent de internationale volksgezondheid die overdag tijdens het congres behandeld werden.

Het was op onze laatste avond, nadat het eigenlijke congres was afgerond, dat de lange, zwarte dokter uit Kenia aan tafel tegenover mij plaats nam. De voorgaande avonden was die plek steeds ingenomen door een oudere, vrouwelijke collega uit Noord-Ierland. Het kan puur toeval zijn geweest, maar eerlijk gezegd had ik meteen het gevoel dat die man daar niet bepaald toevallig zat.

Zijn naam was voor een westerling beslist niet alledaags. Met de beste wil van de wereld schoot mij die niet opnieuw te binnen en met een vaag gemompeld excuus vroeg ik er hem dan maar naar.

“Kioko Cholmondley,” zei hij grinnikend, er gelijk aan toevoegend dat ik voor de rest van de avond gerust kon volstaan met Kioko. Vervolgens kreeg ik er ongevraagd een hele uiteenzetting bovenop. Hij zei een verre maar rechtstreekse nazaat te zijn van ene Jomo Kenyatta, voormalig premier en later ook nog president van zijn geliefde vaderland. De geschiedenis van Kenia was nooit mijn favoriete topic, dus nam ik het maar voor lief. Gelukkig schakelde hij daarna over op onderwerpen die wat meer binnen mijn interessespectrum lagen.

Na het dessert gingen onze overige tafelgenoten een voor een al snel hun kamer opzoeken. Kioko met de onmogelijke familienaam nodigde me uit om bij een glaasje wijn nog gezellig wat na te praten. Tot op vandaag is het me nog steeds niet duidelijk waarom ik op die uitnodiging inging. Had ik een soort van onbestemde gevoelens voor die man? Gevoelens die ras overschrijdend taboe waren en die ik mezelf eigenlijk niet wilde toestaan? Was het een onbewust verlangen naar iets wat ik niet kende? Wie zal het zeggen… In ieder geval werd het een geanimeerde babbel met een aimabele man, bezitter van een bovengemiddelde dosis humor en een al evenzeer bovengemiddelde portie zelfvertrouwen. De manier waarop hij tijdens het gesprek onder de tafel zijn knie tussen mijn dijen wurmde gaf aan dat hij absoluut geen kaakslag of een ander soort openlijke terechtwijzing vreesde. De minuten vlogen voorbij en voor ik het goed en wel besefte waren we twee glazen wijn verder en was het ruim een uur later.

Wat zo langzamerhand wel opviel was dat mijn gesprekspartner mij gaandeweg met andere ogen ging bekijken. De onverholen interesse in zijn blik terwijl hij tegen me sprak deed me denken aan een jachtluipaard dat loert naar zijn prooi, enkel nog wachtend op het moment waarop zijn doelwit zich eventjes losmaakt van de veilige kudde.

Achteraf gezien droeg die gedachte een ultieme waarschuwing in zich. De schaapjes van de veilige kudde waar ik toe behoorde waren immers allemaal al naar bed. Ergens diep van binnen was er wel het besef dat ik niet mocht toegeven aan de onmiskenbare en langzaam sterker wordende gevoelens van opwinding, maar tegelijkertijd groeide ook een soort primaire nieuwsgierigheid. Zou seksen met een zwarte man écht zo spectaculair zijn als datgene wat Elly mij al jaren wilde doen geloven? Moest ik niet beleefd maar beslist opstappen en dan nog het liefst onmiddellijk?

Realisme en plichtsbesef riepen ja. Opwinding en een moeilijk te omschrijven hunkering schreeuwden nee. Uiteindelijk overwon het nee kamp. In plaats van mijn gezond verstand te volgen en Kioko te bedanken voor de gezellige avond, maakte ik in de gauwigheid twee extra knoopjes van mijn witte bloeze los. Die ‘inkijk’ inspireerde hem tot een gedreven rondje Keniaans voetjevrijen en het volgende halfuur werd één lange, ongehoorde flirt. Een onophoudelijk spelletje van aantrekken en weer afstoten, van plagen en weer zalven, maar weldra evengoed ook van zachte strelingen en verkennende zoentjes.

"I want to fuck you, Leona...”

Nauwelijks een goed uur geleden zou ik het met afgrijzen aangehoord hebben, maar nu klonk het als muziek in mijn oren. Zeker nadat ik me verzet had tegen zijn poging om mij zijn kolossale wapen eerst maar eens te laten pijpen, was dat een geruststelling.

Anderzijds had ik nooit gedacht dat er wel wat moed voor nodig zou zijn om zo’n enorme leuter in mij toe te laten. Toch wilde ik hem voelen. Ik wilde ervaren wat Elly bedoelde, maar echt gerust was ik er niet op. Uiteraard was ik niet helemaal wereldvreemd. Vooraleer ik in het huwelijksbootje stapte had ik wel een aantal kerels over me heen gehad, maar nooit een man met het kaliber van Kioko.

De huivering die me besloop terwijl ik mijn benen voor hem spreidde was moeilijk te plaatsen. Was het uit angst of kwam dat huiveren voort uit het pure gevoel van lust, zoals ik dat nooit eerder had ervaren?

Mijn geest schreeuwde in ieder geval nee, maar mijn lichaam smeekte gewoonweg ja!

Ach… Wat kon mij die huivering eigenlijk schelen? Ik moest en zou de smeekbede van mijn lichaam volgen. Ik wilde hem gewoonweg in mij voelen en… Als het kon, liefst helemaal.

Net op dat moment brak de maan door de wolken. De open gebleven gordijnen vormden uiteraard geen belemmering en de oranjekleurige manestralen zorgden voor een behaaglijke sfeerlicht in de kamer. Dat beetje licht volstond ruimschoots om te kunnen zien hoe Kioko helemaal klaar was voor de volgende stap. Ik keek naar beneden, naar daar waar onze lijven op het punt stonden om samen te smelten. In een flits realiseerde ik me hoe donker zijn lichaam wel was in vergelijking met het mijne. Een plotse adrenalinestoot overspoelde mijn hele lichaam op het moment dat ik ten volle besefte wat ik op het punt stond te gaan doen… Of was het eerder om wat hij zo meteen met mij zou gaan doen?

Kioko wist zich perfect te positioneren en ik voelde de top van zijn lans al tegen mijn kutje drukken. Ik besefte dat ik me zoveel mogelijk moest ontspannen. Dat lukte echter niet al te best. Het angstige gevoel wat plots door mijn hele lichaam denderde kwam hoogst ongelegen, maar was niet te negeren. Het was een combinatie van zowel lichamelijke als geestelijke prikkels die aan de basis lagen van mijn schrikreactie. Er was niet alleen de omvang van zijn bijna monsterlijke pik die me liet huiveren. De mentale commotie rondom het verzamelen van de nodige moed om de intrede van zijn machtige sabel in mijn veel te nauwe kutje te accepteren had daar beslist ook mee te maken.

Tegelijkertijd - en al even ongelegen - spookten in mijn hoofd net dan een portie confronterende beelden door mijn hoofd. In een flits zag ik mijn man en mijn twee kinderen voorbij komen… Waar was ik in godsnaam mee bezig? Ik stond op het punt om al wie ik lief had te belazeren. Als dat ooit uit zou komen, dan was het definitief gedaan met mijn onbezorgd en goed geregelde leventje. Zoveel was zeker. Bruno, en bij uitbreiding Sara en Pieter, zouden mij deze overspelige handelingen nooit vergeven. Gelukkig was er nog niet effectief iets fout gebeurd. Alles wat we tot hiertoe deden kon met een beetje goede wil uitgelegd worden als een lange, verregaande flirt. We konden het hier nog altijd bij laten. Kunnen..? Nee, moeten!

Alsof zelfs de maan mijn overspeligheid niet langer kon aanzien, verdween ze net dan weer achter een donkere wolk. In bijna complete duisternis moest ik Kioko duidelijk zien te maken dat wat mij betrof de grens bereikt was en dat het hier moest stoppen… Ondanks mijn lichaam weliswaar… Dat kookte bijna over van heet verlangen. Toch moest ik mijn gezond verstand laten zegevieren. Ja, het moest!

Dat laatste was echter zonder Kioko gerekend. In de luttele seconden dat ik naar woorden zocht die de ontgoocheling voor hem wat draaglijker zouden maken, drukte hij door.

In plaats van bedachtzame, wijze woorden kwam er enkel een geschrokken kreetje van pijn over mijn lippen toen hij de top van zijn pik doelgericht en zelfzeker voorbij mijn schaamlippen duwde. Met een krachtige lendenstoot, begeleid door een nieuw kreetje van mijn kant, kwam hij meteen daarna al een heel eind in me. Mijn kut schrijnde van ongemak bij zoveel ongewone dwingelandij, maar evengoed voelde ik hoe mijn vagina tegelijkertijd de hete indringer begon te kneden. Het gebeurde vanzelf, zonder dat ik ook maar de minste controle had over mijn inwendige spiertjes.

Ver weg waren de gedachten aan het thuisfront… Nooit had mijn kutje zo geestdriftig gereageerd op het binnendringen van een mannelijk lid. Het leek wel alsof mijn lustkanaal een eigen leven leidde. Alsof mijn kut, via die aanhoudende contracties op zijn pik, mijn zwarte minnaar hoognodig deelgenoot wilde maken van mijn overweldigend hete verlangens.

Terwijl ikzelf bleef balanceren op de ondefinieerbare grens tussen pijn en genot, drukte Kioko door. Hij kwam steeds dieper. Weldra bereikte hij mijn diepste innerlijk, waar tot dan toe nog nooit een man was doorgedrongen. Was het onbewust een vorm van protest toen mijn onderlijf spontaan een poging deed om me van hem te verwijderen?

Mijn Keniaanse minnaar liet zich daardoor echter allerminst afleiden. Zijn handen gleden tot op mijn heupen, waarna hij me vastpakte en mijn bekken vastberaden naar zich toe trok. Alsof mijn onderlichaam in een bankschroef zat, zo stevig hield hij mijn heupen gevangen. Tegelijkertijd glibberde zijn mannelijkheid centimeter voor centimeter doorheen de ongekende hoeveelheid nattigheid waarmee mijn kut de buitenmaatse indringer hoe dan ook leek te verwelkomen.

Hoewel het nogal duidelijk was dat de nauwheid van mijn schede op hem een uitermate stimulerend effect had, deed hij zijn best om zachtaardig en respectvol te blijven. Blijkbaar besefte hij wel degelijk dat veruit de meeste blanke vrouwen zoiets monsterlijks in hun hele leven nooit te verwerken kregen. Zijn geduldige aanpak was lovenswaardig, maar allicht niet echt lang vol te houden. Mijn spiertjes bleven de oncontroleerbare contracties op zijn pik aan elkaar rijgen. Uiteindelijk bereikte hij een plekje waar hij wat meer weerstand ondervond. Ik voelde hoe hij zich wat oprichtte en mij aankeek.

"We're almost there, honey," fluisterde hij.

In het vage duister keek ik naar hem, maar veel meer dan zijn zwarte contouren zag ik niet. Ik hoopte vurig dat de maan haar lichtstralen weer snel door het raam zou laten schijnen. Wat had ik graag van zijn gezicht willen aflezen hoe mijn zwarte minnaar dit moment van grote opwinding beleefde.

Dat leeslampje boven het bed had ik beter laten branden, maar daar kon ik nog weinig aan veranderen. In mijn huidige positie kon ik onmogelijk bij de schakelaar komen. Kioko met zijn lange armen misschien wel, maar hem op dat moment zoiets onbenulligs vragen als het ontsteken van een wandlamp, dat leek me bijna heiligschennis. We hadden wel andere prioriteiten.

"Do it now, Kioko,” lispelde ik. “Give me everything you have…"

De opwinding die ik doorheen mijn eigen woorden hoorde was ergens een verrassing voor mezelf. Anderzijds waren die woorden wel de perfecte weergave van mijn diepste verlangens in dat moment. Ja, ik wilde hem, helemaal… Alles wat deze knappe, zwarte man mij kon bieden wilde ik ervaren en beleven. Ergens diep van binnen voelde ik dan al hoe de eerste steen werd gelegd van een aanrollende climax.

Kioko’s greep op mijn heupen verdapperde nog, waardoor ik er zeker van was dat ik de volgende ochtend blauwe plekken zou hebben op die plaatsen waar zijn grote handen mij nu gevangen hielden.

Met mijn lichaam als het ware aan het bed gekluisterd, perste hij zijn leuter dieper in mij. Hij glibberde voorbij dat weerbarstige plekje waar geen man ooit was geweest. Eventjes voelde dat allesbehalve prettig, maar toen ik als reactie daarop mijn bekken probeerde te kantelen, hield hij me tegen. Geduldig maar evengoed beslist, duwde hij door. In het schemerduister was het nauwelijks waarneembaar, en toch keken we allebei gespannen toe hoe het resterende stukje van zijn glanzende zwarte pik beetje bij beetje door mijn willige, witte poes werd opgeslokt.

Ik geloof nooit dat Kioko in de gaten had dat mijn moment van extase er al zat aan te komen. Niet weten betekende echter geenszins dat hij mijn aanzwellende genot in de weg stond, integendeel.

Was het hem door ervaring ingegeven dat hij zich maar beter niet terugtrok? Was hij bang dat ik hem daarna misschien niet meer zo diep in mij zou toelaten, vooropgesteld dat me dat al zou lukken? In ieder geval bleef zijn monsterlijke pik gewoonweg zitten waar hij zat. Ik voelde hoe hij over me heen boog, waarna zijn heupen subtiel begonnen te bewegen. Niet bepaald spectaculair, maar wel de perfecte move voor mijn aanstormend orgasme. Ik sloot mijn ogen, pakte zijn bovenarmen stevig vast en gaf me over. Een serie hete prikkels, diep van binnenuit, zette mijn lijf in vuur en vlam. Mijn hele lichaam spande zich op en spontaan klemde ik mijn benen rond zijn rug. Zachtjes kermend bij zoveel wellustig genot hing ik weldra onder Kioko te sidderen en te beven.

Zodra de heftigheid van mijn orgasme minder werd, vond Kioko het moment gekomen om te beginnen pompen. Gelijk voelde ik elke vezel van mijn kut, terwijl ik onmogelijk anders kon dan met hem mee bewegen. Met de ogen gesloten probeerde ik het wel om mijn minnaar tegemoet te stoten. Na een handvol lange, krachtige halen van hem, voelde ik hoe vruchteloos die poging wel was. Zijn buitenmaatse pik was mijn vrouwelijkheid duidelijk de baas. Mijn klit, mijn lipjes en mijn vaginawand werden dan wel maximaal gestimuleerd, maar zelfs tezamen hadden ze niks in te brengen tegen zoveel mannelijke krachtpatserij. Ik opende mijn ogen en zag hoe hij op zijn armen steunend over me heen hing. Op dat ogenblik besefte ik pas echt hoe lang Kioko eigenlijk wel was. Zijn hoofd kwam een heel eind voorbij het mijne en ik moest naar boven kijken om zijn ogen te kunnen zien.

Ondertussen bewogen zijn heupen in een vast ritme op en neer. Een prettig aanvoelende cadans waarin ik wat graag meeging, ook al had ikzelf daartoe eigenlijk niet eens de keuze.

Beetje bij beetje begon Kioko zich verder terug te trekken en bij elke voorwaartse stoot, voelde elke centimeter van zijn pikhouweel even begeesterend aan. Naarmate mijn lichaam meer gewend raakte aan zijn omvang, begon hij comfortabeler en dus ook sneller te bewegen. Mijn heupen bewogen simultaan met hem mee, terwijl hij zijn verwenner in en uit me pompte. Zijn stoten werden vanzelf ook krachtiger, waardoor het onvermijdelijk was dat ik bij elke haal van hem een beetje vooruit schoof. Ik zette mijn handen tegen het hoofdeinde van het bed om niet gekneld te raken. Zodra hij dat zag, zette hij zichzelf rechtop en trok me bij mijn heupen terug achteruit. Ik lachte wel om die snelle actie van hem, maar tegelijk vond ik het best lief dat hij even de tijd nam om te voorkomen dat ik met mijn hoofd tegen de bedsponde aan zou bonken. Zodra hij terug begon te pompen, leek het wel alsof hij de verloren tijd moest inhalen. Steeds sneller en steeds harder joeg hij zijn pik mijn stilaan gloeiende diepte in.

Vanaf dan deden zijn ritmische stoten het bed schudden en kraken. Zijn intensiteit kon ik al lang niet meer evenaren en een zacht gekreun ontsnapte aan mijn lippen. Gevoed door de oerkracht waarmee hij me nam, groeide dat gekreun uit tot een monotoon, stabiel geluid, wat hem dan weer leek aan te sporen om nog harder en sneller te gaan. Ik voelde hoe alle kracht me stilaan ontsnapte en mijn lichaam werd weerloos als een lappen pop. Ik hing onder hem en bewoog alleen nog maar met hem mee in de door hem aangegeven richting.

Kioko’s lichaam kletste tegen het mijne toen zijn stoten op volle diepte kwamen en vanzelf schoof ik opnieuw op in de richting van het hoofdeinde. Toen hij mij benen probeerde op te tillen om mij terug te trekken, probeerde ik op automatische piloot om onder hem uit te komen. Vreesde mijn onderbewustzijn er misschien ergens voor dat hij me met zijn machtige stoten in twee zou splijten? Het zou zomaar kunnen, maar hoe dan ook was elk verzet van mijn kant zinloos en al bij al was het maar een momentopname. Mijn gekreun ging over in happen naar lucht en vervolgens naar een oncontroleerbaar hijgen. Praten lukte me op dat moment al even niet meer, maar denken wel. Elly had gelijk… Dit was pas het échte neuken!

Onbewust en ongewild legde ik de link met wat ik op dit vlak thuis nog hooguit een à twee keer in de week te verwerken kreeg. Dat had ik beter niet gedaan, want gelijk besloop me een beklemmend gevoel van schuld tegenover Bruno. Een deel van mijn overspelige brein wist dat schuldgevoel heel snel weer af te zwakken door mezelf een vergoelijkend spiegeltje voor te houden.

Na vijftien jaar huwelijk en evenveel jaren van gewenning was het immers onvermijdelijk dat er wat sleur en slijtage in je relatie sloop. De ‘actie’ in ons huwelijksbed werd daardoor vanzelf wat minder frequent en minder vurig. De bijna chirurgische precisie die mijn man er tijdens het vrijen op na hield was met de jaren zo voorspelbaar en zo routineus geworden, dat ik er zelden nog echt genot aan beleefde. Soms had ik het gevoel dat we enkel nog seks hadden omdat het voor een getrouwd stel nu eenmaal zo hoorde. Een gevoel dat Bruno seks met me had omdat het moest… Hoe anders was dat hier en nu met Kioko?

Gelijk met die vraag snelde ik vanzelf weer de realiteit van het moment binnen en weg waren de gedachten aan echtgenoot en thuis. Mijn zwarte gelegenheidspartner leek wel een machine. Hoe meer ik hijgde en pufte, hoe harder, sneller en dieper hij ging. Puur fysieke paringsdrang, die ik weldra amper nog aan kon en dus bracht ik mijn handen naar zijn borstkas, in een poging om enigszins controle te krijgen over de diepte van zijn stoten.

Mijn vingers drukten in zijn huid en gelijk viel me weer dat onwaarschijnlijke kleurcontrast op. Mijn Vlaamse witte vel stak fel af tegen de glanzende zwartheid van zijn Afrikaanse borst. Een nieuwe taboegedachte, gecombineerd met het hemelse genot van zoveel verboden lust, zorgde voor een adrenalinestoot die aanvoelde alsof mijn hele lichaam opnieuw tot leven werd gewekt.

Net op dat moment ontsnapte de maan aan haar omsluierende wolken, alsof het contrast hoognodig nog wat extra belichting verdiende. Zijn gezicht en bij uitbreiding zijn grote, gespierde lichaam straalden erotiek en seks uit. De manier waarop hij in mij wist door te dringen, vastberaden maar desondanks toch respectvol, dirigeerde zowel mijn lichaam als mijn geest in een richting die ik niet zag aankomen. Het was me in jaren niet meer overkomen, maar begeleid door een ingetogen schreeuwtje glibberde ik zowaar mijn tweede orgasme van de nog jonge nacht in.

Deze keer herkende Kioko mijn aanstormende moment van extase wel. Hij zette zichzelf wat rechtop en met zijn handen onder mijn middel, trok hij mijn heupen mee naar omhoog. In één keer stuiterde hij zijn volle lengte opnieuw naar binnen en ik had heel sterk het gevoel dat het hem lukte om in onze gewijzigde positie nog dieper in mij door te dringen. Zittend op zijn knieën, pompte hij zijn steigerende spuiter in een razende vaart in en uit. Mijn hete knopje, door Kioko’s lange halen maximaal gestimuleerd, was de antenne die ervoor zorgde dat mijn lichaam van het ene orgasme naar het andere bleef snellen.

Terwijl mijn nattigheid het epicentrum van ons contact overspoelde, zong ik weldra op schreeuwerige wijze het onsamenhangend lied van mijn genot. Een minuten durende song, waarbij Kioko als een volleerd orkestleider zijn vurige, ritmische cadans bleef aanhouden.

Maar zelfs de mooiste liedjes duren niet eeuwig. Uiteindelijk was het niet te vermijden dat mijn spieren verslapten en weldra stortte ik compleet uitgeput op het bed neer. Nog even zag ik een zekere bezorgdheid in de ogen van mijn minnaar, maar meteen daarna werd alles wazig. Het was alsof een wolk van dikke mist mijn ogen toedekte.

Het moet zijn dat Kioko vanzelf begreep dat ik niet echt was flauwgevallen, want ik kwam weer bij mijn volle bewustzijn op het moment dat hij probeerde om mijn benen op zijn schouders te leggen. Dat was mij eventjes teveel en dat gaf ik hem gelijk ook mee.

“Not now,” fluisterde ik, terwijl ik zijn hoofd in de richting van het mijne trok. “Please give me a break, Kioko ... Come to me.”

De glimlach die hij me toestuurde terwijl hij over me heen kwam gaf aan dat hij me begreep. Hij was wel zo hoffelijk om op zijn ellenbogen te steunen, want zijn volle gewicht zou mijn vermoeide lijf op dat moment nooit aangekund hebben. Desondanks wilde ik zoveel mogelijk het contact van zijn huid op de mijne voelen. Zijn onderbuik drukte zacht op die van mij, maar instinctief wilde ik meer. Vanzelf legde ik mijn handen op zijn schouders en in een slome beweging liet ik ze over de volle lengte van zijn rug naar omlaag glijden. Op het moment dat mijn vingers zijn billen bereikten liet Kioko zijn lichaam een beetje zakken. Zijn torso leunde zacht op mijn borsten en de manier waarop mijn keiharde speentjes door zijn borsthuid werden omsloten voelde ongelooflijk intiem aan.

Ik had hem zojuist dan wel tegengehouden, maar als Kioko me zijn wil had willen opdringen dan was me dat ongetwijfeld nooit gelukt. Een warme gloed van dankbaarheid en vertrouwen kwam over me heen toen onze blikken elkaar kruisten. Gelijk met dat geestelijk goed voelen, besloot ook mijn lichaam weer over te gaan in een tot actie bereide modus. Het gevoel van lust wat me besloop kwam onverwacht, maar was te heftig om het te negeren. In de inmiddels alweer donkere kamer bewoog ik me langs zijn al even donkere, gespierde lichaam naar boven. Weldra voelde ik zijn strelende adem op mijn gezicht. Zijn hagelwitte tanden bleken een baken in de duisternis en enkele seconden later verwelkomde hij mijn zoekende lippen met open mond.

Het werd een onwijs intens tongengevecht, waarbij het me lukte om Kioko een tijdje in diezelfde positie te houden. Hij over me heen leunend, met zijn pik nog voor minstens een kwart in mij, terwijl ik als het ware met armen en benen aan zijn gespierde lijf hing. De hitte van onze onwijs hete kus joeg een nieuw golf van extase door mijn hele wezen, waardoor ik zowat verkrampte en compleet van het bed los kwam. Mijn borsten en onderbuik stuiterden gezapig maar oncontroleerbaar tegen zijn torso aan. Tongzoenen was niet langer een optie. Toch keek Kioko me met een verwonderde blik aan op het moment dat ik naar adem happend een einde maakte aan onze immens opjuttende kus.

“Neuk me, Kioko,” lispelde ik op fluistertoon. “Neuk me… Hard en heet.”

De Nederlandse taal onmachtig aarzelde Kioko een handvol seconden, maar blijkbaar maakte mijn lichaamstaal voor hem erg veel duidelijk.

Deze keer verzette ik me niet toen hij mijn benen optilde en ze over zijn schouders zwaaide. Hij richtte zichzelf op tot hij op zijn knieën zat en begon zich langzaam weer te bewegen in mijn alweer o zo ontvankelijke schoot. Kwam het door de vreemde houding waarin Kioko me gevangen hield dat zijn gebeuk zo lekker bij me binnenkwam? Allicht wel, maar net toen het aanvoelen van lekker naar overheerlijk zou overslaan, hield hij plots in. Zijn rechterhand gleed in een langzame streling tot op mijn hart.

“Say it again, Leona,” fluisterde hij, maar wel op een niet mis te verstane toon.

Ik gehoorzaamde zonder er bij na te denken, eerst in het Nederlands, daarna nog eens in het Engels. “Fuck me!” Als hij wilde horen dat ik hem smeekte, dan had ik hem in ieder geval met toenemend plezier op zijn wenken bediend.

Net dat moment koos de maan uit om met haar warme gloed de hotelkamer voor eventjes opnieuw te verlichten. Onze blikken kruisten elkaar en een schok ging door me heen. De absoluut gewijzigde uitstraling die ik in zijn ogen las gaf perfect weer waar het Kioko in dat moment echt om te doen was. Mijn zwarte minnaar had een gereserveerde, blanke vrouw weten te scoren. Een doorgaans voor hem onbereikbaar soort professioneel ogende vrouw, die nu in haar pure, blanke naaktheid onder hem op zijn monsterlijke pik hing te kronkelen.

Ik realiseerde me dat Kioko verduiveld goed wist dat hij mij zoveel meer dan bovengemiddeld had behaagd door mij mee te voeren naar een bijna gewelddadig aanvoelend orgasme. Tegelijk besefte ik dat mijn moment van klaarkomen voor hem nooit het einddoel was toen hij met me meeging naar mijn hotelkamer. Vanaf hier was het zijn beurt, dat werd me plots heel erg duidelijk. Kioko wilde zijn beloning. Mijn zoveel jongere, zwarte minnaar wilde absoluut het genot terugkrijgen wat hij zijn blanke minnares zojuist had gegeven. Als het kon, met interest. Wie was ik om hem dat te weigeren? Ik wilde dit immers toch zelf ook, al was er ook een bepaald gevoel… Een gevoel van wat eigenlijk? Op dat moment brak ik mijn eigen gedachtegang maar snel af. Ik durfde er niet eens over nadenken, bang als ik was dat het antwoord mijzelf, maar vooral Kioko beslist niet zou bevallen.

De maan die grotendeels achter een wolk verdween, was voor hem blijkbaar het sein om terug tot echte actie over te gaan. Ik mocht eerder die avond dan wel geschokt geweest zijn door zijn omvang en door de manier waarop hij zijn kolossale, zwarte gevaarte in mijn blanke spleetje had weten te werken. Dat was echter in niets te vergelijken met de manier waarop Kioko nu ‘nam wat hem toekwam.’

Hoe hij me nu behandelde, was dat niet de manier waarop een man handelde als hij seks had tegen betaling? Hij wilde alleen nog neuken, dat was duidelijk. Hij zou me ook neuken, hard en onvermoeibaar. Eventueel verzet van mijn kant was bij voorbaat zinloos, dat straalde zijn hele houding uit. De bijna dierlijke blik in zijn ogen liet daarover niet de minste twijfel bestaan. Kioko sloot de ogen op het moment dat hij ver over me heen leunde. Terwijl hij zichzelf in de voor hem meest comfortabele positie leek te manoeuvreren, wist ik dat het vanaf hier ongelooflijk hard zou gaan. Ik was immers al lang geen maagd meer. Voor Bruno in mijn leven kwam had ik heus wel een paar potente minnaars gehad, maar nooit een man die zo groot en sterk was als Kioko. Het zou meer dan waarschijnlijk hard zwoegen worden om mezelf min of meer aan te passen aan de heetgebakerde competenties van mijn Keniaanse minnaar.

Alsnog langzaam en onverwacht zachtaardig begon Kioko aan wat ongetwijfeld zijn eindspurt zou worden. Ondertussen draaide mijn geest op volle toeren. Waarom had ik me in godsnaam laten meeslepen in dit o zo verboden avontuur? Hoe kon een gehuwde en gerespecteerd kinderarts als ik, met bovendien toch behoorlijk wat psychiatrische basiskennis in de rugzak, zichzelf verlagen tot een soort van instinctmatige paringsdrang met een zwarte man. Was het mij te doen om het doorbreken van een soort van vermeend taboe dat rust op interraciaal geslachtsverkeer? Of was dit alles te vertalen tot het nieuwsgierig uitproberen van wat mijn vriendin Elly mij al jaren voorschotelde als het opperste goed als het ging om seksueel genot?

Kioko versnelde en tegelijk haalde hij me daarmee terug naar de realiteit. Wat hij met me deed voelde alweer zo lekker aan, verslavend lekker zelfs. Zou mijn Keniaanse minnaar dat ook zo ervaren? Het zou zomaar kunnen, al was het waarschijnlijker dat hij dit moment ervoer als een verovering. Ik was wit, hij was zwart. Hij zag het leven heel anders als wij in onze westerse cultuur. Dat was me behoorlijk duidelijk geworden tijdens het lange gesprek eerder op de avond. Op een bepaald ogenblik kwam het aan bod dat ik getrouwd was en moeder van twee kinderen. Het leek hem af te schrikken om bij mij ook maar ‘iets’ te proberen. Dat hij zelf gehuwd bleek te zijn en vader was van een zoontje van twee, maakte dat zelfs helemaal onwaarschijnlijk. Achteraf gezien bleek dat echter alleen maar schijn. Als ik eerlijk was met mezelf, dan wist ik dat al sinds dat potje voetje vrijen na het diner. Kioko was op geen enkel moment bang geweest voor wat voor soort relatieproblemen dan ook. Het feit dat ik getrouwd was, maakte voor hem de uitdaging om seks te hebben met zijn oudere, blanke collega-dokter juist alleen maar spannender… De omvang van zijn ‘overwinning’ werd daarmee alleen maar groter, dat zag ik nu pas in.

De plotse duidelijkheid over Kioko’s bedoelingen zorgde onverwacht voor een hervonden vertrouwen in mezelf. Tegelijkertijd ook voor een nieuwe opstoot van genot, op het moment dat ik mijn lichaam tegen het zijne op bewoog.

‘Ach wat!’ flitste het door mijn hoofd. ‘Als hij tijdens ons ongeoorloofd taboe moment alles mag nemen waarvan hij denkt dat het hem toekomt, dan mag ik dat toch zeker ook?’

Alle mentale bezwaren, alle duistere gedachten rondom het verbodene waarmee wij twee bezig waren, alle gedachten aan echtgenoot en kinderen, dat alles liet zich moeiteloos verdringen op het moment dat mijn lustgevoelen in overdrive gingen.

In een flits drong het tot me door wat ik écht wilde, tegelijk beseffend dat er in mijn hele leven nooit eerder een moment was voorgekomen waarin ik seks als het allerhoogste goed op aarde beschouwde. Nu wel… Kioko moest ‘zijn verovering’ voltooien, niet alleen voor hem, ook voor mij. Mijn ‘reis’ naar het verboden plezier mocht vanuit moreel oogpunt nog zo slecht, respectloos en verwerpelijk zijn, lichamelijk was het één lange, avontuurlijke ontdekkingstocht van hemels fysiek genot. Met de eindstreep van die tocht al om de hoek loerend, voelde het plots als een noodzaak aan om mijn toch al zo vurige minnaar nog wat op te jutten.

“Fuck me, Kioko!” pufte ik met schorre stem. “Fuck me, my horny black bear..!” In het Nederlands voegde ik er nog aan toe dat ‘die hete, geile beer mijn witte kut maar eens flink moest uitwonen.’

Ik wist het zelf ook wel… Dat soort taalgebruik viel niet te matchen met mijn leven als nette gehuwde vrouw en moeder. Ook niet met mijn carrière als gerespecteerd kinderarts, maar daar kon ik hoe dan ook op dat ogenblik niet mee zitten.

Mijn zwarte minnaar duidelijk ook niet. De manier waarop hij me met een geile grijns aankeek, liet me geloven dat Kioko de betekenis van mijn Nederlandse gebrabbel ergens wel meekreeg.

“You are a horny woman, Leona,” grijnsde hij. “I'm going to fuck you very deep between those pretty legs of yours ... " Ach ja, het ene compliment is het andere niet, dacht ik nog, maar duidelijk was hij zeker wel.

Kioko graaide meteen naar mijn schoot, maar toen hij merkte dat ik zelf mijn pretknopje al masseerde, richtte hij zijn aandacht op mijn borsten. Een langgerekte zucht was mijn reactie zodra hij flink in mijn tepels kneep en meteen werd het ter hoogte van mijn lustkanaal nog aanzienlijk vochtiger. Alsof Kioko het merkte trok hij zijn pik een flink eind terug, om vervolgens weer hard toe te stoten.

“Oh, ooohhh… So deep… Delicious..!” Het was de waarheid. Het voelde alweer onwijs lekker aan om hem diep in mijn natte kutje te voelen stoten. Spontaan schokte ik mijn heupen op en stootte hem zo goed als mogelijk tegemoet.

Wat ik vanaf dan allemaal uitkraamde dient te worden gekaderd in de wulpse euforie van het moment. In andere omstandigheden zouden mijn woorden voor mezelf, als rechtschapen vrouw en gemotiveerd kinderartsarts, zondermeer beschamend zijn. Eigenlijk voelt het een beetje aan als mentale zelfkastijding om zoiets goors te moeten vertalen en daarom kies ik hier voor een ietwat ‘gekuiste’ versie: “Ja..! Nog dieper, Kioko… Neuk me hard en snel! Neem me, mijn geile, zwarte dekhengst … Maak me de jouwe… Maak van mij jouw witte sletje, Kioko… Aah, ik ben er bijna… Aaaaaah…!”

Kioko zette zich op zijn knieën, greep me nog wat steviger bij de heupen vast en trok zijn lekkere pik terug. Hij verliet mijn lusttuintje net niet, om meteen daarna weer hard en diep door te stoten. Erin en eruit, telkens sneller en fanatieker. Met een hand mijn tepels knedend en met de andere mijn knopje bespelend, voelde ik al snel een nieuw orgasme komen aanstormen. Een langgerekte “Ohhhhh….” rolde over mijn lippen en toen ik begon te schokken, trok Kioko me overeind. Met zijn armen rond mijn bovenlijf trok hij me nog dichter tegen zijn torso aan, waardoor het leek alsof ik op zijn zwarte sabel hing te spartelen als een vis op het droge. Mezelf stimuleren was niet langer nodig. Zijn vingers hadden het van me overgenomen en bespeelden mijn klit op meesterlijke wijze.

Met mijn handen op zijn schouders leunend, ging ik mee in zijn ritme en ondertussen kreunde ik mijn genot uit. Eerst nog zachtjes, maar al gauw steeds harder, tot ik het niet langer aankon.

“Stop Kioko..!” gilde ik. “Stop… I can't take it anymore!”

Het was beslist niet gelogen. Dit alles was o zo lekker, maar tegelijk ongelooflijk afmattend. Ik bleef maar klaarkomen, terwijl ik onderin alles liet lopen. Ik had er simpelweg geen controle over.

Zelfs na mijn herhaald aandringen, luisterde Kioko slechts gedeeltelijk naar mijn smeekbede. Hij streelde mijn klit niet langer, maar bleef me wel gewoon neuken. Hard en diep ging hij, waarbij mijn poesje voortdurend sopte van het vocht. Hijgend en puffend smeekte ik hem om snel in mij klaar te komen vooraleer ik het bestierf, maar het was pas door mijn innerlijke spiertjes in de strijd te gooien, dat ik het gevoel kreeg dat ik hem over de figuurlijke drempel heen tilde.

Kioko stond op het punt om klaar te komen en plots wist ik wat mij te doen stond om van onze verboden interraciale samensmelting een feest te maken dat hij zich in lengten van dagen zou herinneren. Met twee handen reikte ik naar zijn reet. Stevig greep ik zijn beide konthelften vast en trok ze uit elkaar. Ik kneep en kneedde zijn kont, terwijl ik hem zo strak mogelijk tegen mij aan trok.

“Harder!” siste ik, met mijn lippen tegen zijn linker oor. “Harder..!”

Of het aan mijn opjuttende woorden lag was niet helemaal duidelijk, maar Kioko verdapperde alleszins nog. Met zijn tanden op elkaar geklemd, bewoog hij zo mogelijk nog sneller in en uit, tot ik voelde hoe zijn hele wezen zich aanspande. Zijn pik leek als het ware nog te groeien.

“Leona, here it comes..!” gilde hij. “Great goodness! It’s so nice to spray in your wet pussy, honey ... "

Hij klemde mij nog strakker tegen zijn hete lijf aan, legde zijn hand weer op mijn klitje en kreunde steeds luider. Begeleid door een haast dierlijke brul loosde hij seconden later een eerste, krachtige straal van zijn hete nectar diep in mijn hunkerende vrouwelijkheid.

Kioko spoot en het leek alsof hij bleef spuiten. Mijn toch al kletsnatte poes kon de overdosis sperma onmogelijk vasthouden, maar wat deed het ertoe? Daarvoor voelde zijn buitensporige lozing gewoonweg te sensationeel en te lekker. Toen hij uiteindelijk uitgespoten was, bleek Kioko Cholmondley toch ook maar een mens te zijn. De totale uitputting nabij maakte hij zich van me los en liet zich op het bed vallen. Eenmaal hij uitgestrekt op zijn rug lag, stak hij zijn handen uitnodigend naar me uit. Hij omarmde me teder en zodra ik met mijn hoofd op zijn schouder lag, trok hij het dekbed over onze bezwete lijven. Als reactie op de kusjes die hij op mijn haren en in mijn nek drukte, gleden mijn witte vingers strelend over zijn antracietzwarte borstpartij. Woorden waren overbodig om kenbaar te maken hoezeer we van elkaar hadden genoten. Het was goed zoals het was en opkomende gevoelens van schuld drukte ik resoluut weg. Weldra voelde ik mezelf zachtjes indommelen.

Een voorbij denderende trein zorgde ervoor dat ik abrupt wakker schrok. In de ochtendschemering zag ik dat iemand het raam op een kier had gezet, dus zo verwonderlijk was dat niet. Op de tast zocht en vond ik mijn smartphone op het nachtkastje. Vijf uur dertig, las ik af van het oplichtende scherm.

Het kostte me iets meer moeite dan normaal, maar toen ik eenmaal rechtop zat, drong het tot me door dat ik alleen was. ‘Was alles niet meer dan een droom geweest?’

Terwijl die vraag in mijn hoofd voorbij flitste, diende zich al een nieuwe aan. ‘Als het een droom was, moest ik daar dan blij om zijn of juist niet?’

In gedachten verzonken liet ik mezelf terug op het bed vallen. Op zoek naar een helder antwoord, gleden mijn vingers over mijn naakte lichaam. Een oncontroleerbare huivering bij een aantal gewaarwordingen toverde een glimlach op mijn gezicht. Loom rekte ik mezelf uit en gelijk voelde ik de stijfheid in zowat elke spier en pees. Zodra mijn hand de ruimte tussen mijn benen opzocht, was ik helemaal zeker. Nee, het was beslist geen droom.

Ik dacht aan Elly… En aan haar grote gelijk. Ik popelde nu al van ongeduld om haar over mijn eigen ervaringen met een zwarte man te vertellen. Zou ik haar alvast een appje sturen?

Bij nader inzien toch maar liever niet. Stel dat ze nog in een diepe slaap was en dat haar man het bericht zou lezen. Dat risico kon en mocht ik niet lopen...