De dagen nadat dokter Simpson-Baker, zoals ze volledig heet, voor de halfjaarlijkse controle geweest was, verliepen als vanouds voor de meisjes. Tijdens het eten mocht er niet gepraat worden en het leek alsof hoofdzuster Griselda met de dag strenger werd. De lesbische meisjes, Kelly, Rebecca, Grace en Ruth, hadden het er zwaar mee. Op geen moment van de dag genoten ze van enige privacy. Waar ze ook waren, constant hield een van de nonnen streng toezicht op de meisjes.

Zelfs onder de douche hadden ze geen privacy meer en eventjes lekker knuffelen met elkaar was daardoor niet meer mogelijk. Griselda trok een steeds grimmiger gezicht en snauwde steeds harder tegen de meisjes wanneer haar iets niet beviel.

Vandaag zaten de vier lesbische meisjes met lange gezichten in het zonnetje in de tuin op een bank tijdens het vrije uurtje voor het avondeten en spraken daarover.

‘Jeetje, het regime wordt steeds strenger hier,’ bromde Rebecca, ‘we kunnen echt niets meer en ik verlang iedere dag meer naar seks met jou, Kelly!’

‘Ik ook!’ fluisterde Kelly zo zachtjes, alsof ze bang dat de non die toezicht in de tuin hield vlak achter haar stond, ‘Ik vinger mijzelf voorzichtig iedere avond in bed, maar ik wil graag meer.’

‘Ja, ik ook,’ viel Grace bij, ‘ik mis het zoenen met jou, schat!’ Ze keek verlangend naar haar vriendin Ruth die knikte. Die tuitte haar lippen en vroeg: ‘Maar wat kunnen we nog? Ik vraag me af of er echt geen plek is waar we, al is het maar voor een half uur, naartoe zouden kunnen gaan zonder opgemerkt te worden?’ Alle vier dachten ze hier even over na, maar trokken de conclusie dat die plek er gewoonweg niet was. ten minste, er was geen plek zonder toezicht. Er kwam iemand aangelopen en alle vier keken ze naar rechts. Het was zuster Ursula die vriendelijke naar hen lachte en doorliep. Ze keken haar na tot ze uit het zicht verdwenen was en hervatten hun gesprek.

‘Laten we nog eens goed nadenken waar we eventueel naartoe zouden kunnen gaan zonder dat een van de nonnen ons ziet!’ stelde Rebecca voor. De anderen knikten en met gefronste wenkbrauwen dachten ze enkele momenten na en opeens riep Ruth enthousiast: ‘De kelder!’

‘Iel nee!’ reageerde haar vriendinnetje Grace met een vies gezicht, ‘Daar moest ik een tijd terug met Gwendolin tijdens onze corvee opruimen. Het is daar koud, vochtig en het zit er vol met spinnenwebben. Bovendien wemelt het er van de muizen en ander ongedierte.’

Kelly wreef over haar kin en opperde: ‘Kunnen we niet tijdens ons vrije uurtje in de tuin aan de achterkant over het hek klimmen en naar dat bos gaan dat daar iets verderop ligt?’

‘Zou kunnen,’ antwoordde Rebecca, ‘maar je weet nooit hoe lang het duurt voordat ze ons missen in de tuin. En dan zijn de rapen gaar.’

‘Hadden we maar een sterk slaapmiddel om in de thee van de zusters te doen, zodat ze ‘s nachts nergens wakker van worden,’ zei Ruth met een verbeten blik.

‘En dan?’ vroeg Kelly.

‘Dan gaan met ons viertjes naar de zolder feestvieren natuurlijk.’

‘Die is gegarandeerd op slot en de sleutel hangt bij Griselda op de kamer.’

‘Kak, dan moeten we die eerst in handen zien te krijgen, maar ik denk niet dat iemand van ons het aandurft om ’s nachts haar kamer in te sluipen.’

‘Wel wanneer we een sterk slaapmiddel in haar thee doen!’

‘Een middel dat we niet hebben.’

Ze zwegen, omdat er opnieuw een zuster aan kwam gelopen. Het was zuster Gerarda die met een wantrouwige blik naar de vier meisjes keek. Het leek alsof ze vermoedde dat de meisjes plannen voor iets aan het maken waren. Zonder iets te zeggen liep ze langs hen en verdween met een grimmige blik.

‘Het lijkt alsof we in de gaten worden gehouden,’ merkte Grace op, ‘zagen jullie hoe ze naar ons keek?’ De anderen knikten en staarden een moment met een zure blik voor zich uit.

‘We hebben de sleutel van de zolder misschien helemaal niet nodig,’ verbrak Ruth onverwachts de stilte, ‘we kunnen net als Griselda, die jullie op de zolder betrapte, via dat geheime luik op de zolder komen.’ Kelly en Rebecca reageerden daar niet echt enthousiast op. Ze dachten terug aan het moment dat zuster Griselda via dat luik de zolder op kwam en hen betrapte toen ze in standje 69 op de bank lagen.

‘Dan moeten we wel eerst die ruimte vinden waar dat luik zit,’ reageerde Grace met een bedenkelijke blik, ‘die ruimte moet dan op de etage eronder zijn.’

‘Ja, op de eerste verdieping waar we niet mogen komen!’ bromde Rebecca en trok een pruillip, ‘Trouwens, we vergeten de nachtelijke controles die Griselda regelmatig doet als we in bed liggen.’

‘Shit! Inderdaad, ’s nachts naar de zolder gaan is dus eigenlijk onmogelijk,’ stelde Kelly vast en balde een vuist, ‘verdorie, er moet toch een plek en tijdstip waar we met ons viertjes naartoe kunnen zonder toezicht van een van die nonnen?’

‘We kunnen kleding oprollen en onder de dekens leggen, zodat het net lijkt alsof we in bed liggen,’ stelde Rebecca voor, ‘net zoals in films waarin gevangenen uit een gevangenis ontsnappen.’

De anderen dachten hier even over na, maar reageerden niet echt enthousiast op dit gewaagde idee. Wanneer Griselda ’s nachts langs de bedden liep en de dekens van één van hen wegtrok, waren ze de klos. Ze kwamen er niet uit en zuchtten alle vier diep, toen ze door zuster Ursula gewaarschuwd werden dat het vrije uurtje in de tuin voorbij was. Ze liepen naar de eetzaal waar het avondeten klaarstond. Halverwege de maaltijd schrokken de meisjes zich rot. Er klonk vanuit de hoofdgang een klap gevolgd door een ijselijke, angstaanjagende gil. Enkele meisjes wilde gaan kijken wat er aan de hand was, maar zuster Gerarda hield hen tegen en snauwde: ‘Hier blijven, niemand verlaat de eetzaal! Ik ga kijken wat er aan de hand is.’ Ze verliet de eetzaal en vond zuster Griselda kermend van de pijn onder aan de trap waar ze van bovenaf naar beneden was gevallen. Ze liep meteen door naar het enige telefoontoestel in het klooster en belde dokter Anne Simpson-Baker op. Ondertussen fluisterden de meisjes in de eetzaal met elkaar over wat er aan de hand kon zijn. Zuster Ursula kwam onverwachts de eetzaal in, klapte in haar handen en riep: ‘Stil zijn en verder eten. Alles is weer onder controle.’

‘Wie gilde er net zo hard, zuster Ursula?’ vroeg een meisje, maar de non gaf geen antwoord en nam plaats in een stoel om toezicht te houden. Kelly, Rebecca, Grace en Ruth keken elkaar verbaasd aan en brandden van nieuwsgierigheid naar wat er aan de hand was.

Na het avondeten kwam zuster Gerarda met een tevreden blik de eetzaal in: ‘Ik moet jullie mededelen dat hoofdzuster Griselda van de trap af is gevallen en onder begeleiding van dokter Anne Simpson/Baker naar het ziekenhuis is gebracht. Het ziet er niet best uit, want ze kon niet meer lopen. Voorlopig neem ik de taken van haar over en verwacht van jullie absolute gehoorzaamheid. Is dat duidelijk?’

De meisjes knikten, maar ze waren het liefst op de tafel gesprongen om er een vreugdedansje op te doen. De gedachte dat ze mogelijk voor lange tijd van hoofdzuster Griselda verlost waren, maakte hen vrolijk. Tijdens het vrije uurtje in de studieruimte zaten de vier lesbische meisjes natuurlijk weer bij elkaar en ze overlegden fluisterend of ze het nu wel aandurfden om ‘s nachts naar de zolder te sluipen. Ze besloten om eerst de twee komende nachten te controleren of Gerarda ook die nachtelijke controles in de slaapzaal ging uitvoeren. Pas daarna durfden ze het aan om via het geheime luik op de eerste etage naar de zolder te gaan als de anderen sliepen. Twee nachten later bleek er van nachtelijke controles in de slaapzaal geen sprake meer te zijn en besloten ze de nacht erna het erop te wagen. Kelly en Rebecca hadden ongeveer uitgekiend in welke ruimte die noodtrap op de eerste etage ongeveer moest zijn om op de zolder te komen. Ze waren alle vier gespannen, toen ze die avond naar bed gingen en vervolgens lagen ze ongeduldig te wachten op het moment dat de andere meisjes allemaal sliepen. Toen ze daarvan overtuigd waren, wachtten ze voor de zekerheid nog een kwartier en daarna lieten ze zich stilletjes uit bed glijden. Met bonzende harten stonden ze bij de slaapkamerdeur en Grace opende deze bijna onhoorbaar. Ze keek voorzichtig om de deur en controleerde of de lange hoofdgang leeg was.

‘We kunnen…’ maar ze hield in, omdat een van de meisjes wakker was geworden en met een slaperig gezicht vroeg: ‘Waar gaan jullie naartoe?’ Het was de gezette Judith die met slaperige ogen naar de vier meisjes keek. Kelly hield een wijsvinger voor haar lippen en fluisterde: ‘Sssttt… Judith, we gaan naar de zolder een klein feestje houden.’

Judith fronste haar wenkbrauwen en waarschuwde: ‘Wees maar voorzichtig dat jullie niet betrapt worden. Die Gerarda kan soms ook streng zijn.’ Ze legde haar hoofd weer neer en ging verder met slapen. Even later renden de vier meisjes de trap op en schoten een gang op de eerste etage in. Kelly liep voorop gevolgd door Rebecca en de twee anderen. Bij een deur stopte ze en fluisterde: ‘Volgens mij moeten we hier zijn.’

Voorzichtig, alsof de klink onder stroom stond, opende Kelly de deur, die gelukkig niet op slot zat en keek naar binnen. Het was er donker en doodstil. Ruth toverde een dikke kaars onder haar nachtjapon uit en stak deze aan.

‘Ik smokkel zo nu en dan ook wel eens wat vanuit de kapel mee,’ grinnikte ze, toen ze de verbaasde gezichten van de anderen zag. Het licht dat de kaars verspreidde was genoeg om te zien dat ze in de juiste kamer zaten. In een hoek zat een noodtrap die naar de zolder leidde.

‘Nou, daar gaan we dan,’ zei Rebecca zachtjes en ze klom voorzichtig de noodtrap op. Ruth volgde met de brandende kaars en lichtte haar bij. Voorzichtig duwde Rebecca het houten luik omhoog, maar hield even in, omdat de scharnieren een beetje piepten. Toen het luik helemaal rechtop stond, gebeurde het. Rebecca hield het niet meer en met een klap viel het zware luik op de zoldervloer. De meisjes verstijfden van schrik en ze baden dat geen van de nonnen hier wakker van was geworden. Ze klommen alle vier de zolder op en maakten het luik voorzichtig dicht. Ze namen plaats op de bank en bleven doodstil zitten. De eerste minuten zei niemand iets en ze hoorden allerlei onheilspellende geluiden op de zolder. Buiten leek het of twee katten aan het vechten waren, maar het leek erop dat het dichtvallende luik niemand wakker had gemaakt. Opgelucht haalden ze adem en keken elkaar opgelucht aan. Grace kroop tegen Ruth op en Kelly legde haar hoofd op de borsten van Rebecca. Eindelijk hadden ze wat privacy en konden ze lekker seks met elkaar hebben. Grace begon met haar lange tong de nek van Ruth te likken die dat heerlijk vond en als een jong katje begon te spinnen. Zeker toen Grace met een hand haar onderbroekje in ging en zachtjes met de wijsvinger over haar klitje wreef. Ruth voelde dat ze nat werd en opende haar mond. Ze zoog de lange tong van haar vriendin gulzig naar binnen en een heftige tongzoen volgde. Hun speeksel mengde zich rijkelijk en Ruth ging met haar hand op haar beurt het onderbroekje van Grace in. Minutenlang zaten ze elkaar te tongen en tegelijkertijd te vingeren. Ze kreunden steeds harder en dachten er net op tijd aan dat ze niet te veel geluid konden maken. Grace stond op en trok haar onderbroekje uit. Ze spreidde haar benen en Ruth ging op de knieën voor haar zitten. Langzaam begon ze het kleine, natte kutje te likken. Ze proefde het vocht van Grace dat ze lang gemist had en genoot daarvan. Met lange halen likte ze het klitje en Grace begon zachtjes te kreunen. Ruth wist dat het nu niet meer lang ging duren voordat haar vriendin klaarkwam. Grace begon snel in- en uit te ademen en voelde diep vanbinnen een orgasme opkomen. Toen ze klaarkwam, hield ze een vuist tegen haar mond om te voorkomen dat ze het van genot uitschreeuwde.

‘Lekker hè, schat!’ fluisterde Ruth tegen haar vriendin die uitgeput achterover op de bank was gaan liggen. Ruth keek opzij en zag dat de andere twee ook inmiddels lekker bezig waren. Kelly en Rebecca hadden twee kussens van de bank op de grond gelegd en lagen daarop in standje 69. Hun nachtjaponnetjes en onderbroekjes lagen naast hen op de grond. Kelly die op de knieën bovenop zat, duwde haar tong enkele keren zo diep als ze kon bij Rebecca naar binnen om zoveel mogelijk van haar vocht te proeven. Rebecca begon op haar beurt het kleine kontgaatje van Kelly te tongen en stopte er op een gegeven moment een vinger in. Dit had Kelly nog nooit meegemaakt en ze bleek daar heel gevoelig te zijn. Van genot begon ze te kreunen en met haar kleine kontje te draaien. Toen Rebecca haar klitje begon te likken en tegelijkertijd het kontgaatje met de wijsvinger penetreerde, gilde Kelly het bijna uit. Ook zij besefte dat ze niet te veel geluid kon maken en klemde haar lippen eventjes stevig op elkaar, toen het haar bijna te veel werd. Daarna likte ze ritmisch Rebecca’s klitje die het op een gegeven niet meer kon tegenhouden en zachtjes kreunend klaarkwam. Vlak daarna kwam Kelly tot een orgasme en uitgeput lagen de meisjes enkele momenten in elkaars armen op elkaar te tongen. Grace zat op dat moment op haar knieën om Ruth te likken die haar hoofd daarbij naar achteren gooide. Subtiel voelde ze de lange tong van Grace over haar dikke schaamlippen en klitje glijden. Ze vond dit zo lekker dat ze Grace haar hoofd vastpakte en stevig tegen haar vagina aandrukte. Het duurde dan ook niet lang en ook Ruth kwam zachtjes kreunend klaar en liet zich samen met Grace achterover op de bank vallen waar ze enkele minuten moesten bijkomen. Even later keken ze elkaar alle vier elkaar aan en begonnen te lachen. Deze momenten nam niemand hen meer af en ze waren die nonnen toch maar mooi te slim af geweest.

‘Laten we maar terug naar bed gaan,’ stelde Rebecca voor, ‘voor vandaag is het goed geweest.’

De anderen knikten instemmend en Ruth blies de kaars uit waardoor hun ogen even aan de plotselinge duisternis moesten wennen. Daarna openden ze voorzichtig het luik en letten goed op dat het niet nog eens met een klap omviel. Een voor een klommen ze via de noodtrap naar beneden en enige minuten later stonden ze boven aan de trap op de eerste etage. Op het moment dat ze naar beneden wilden lopen, kwam er vanuit het niets een gedaante aangelopen. Ze doken naar de grond en hielden hun adem in. Het was een van de nonnen die in nachtkleding richting de keuken liep.

‘Wie was dat?’ vroeg Grace zachtjes met een trillend stemmetje.

‘Volgens mij was dat zuster Astrid die vorige week hier nieuw is begonnen,’ antwoordde Ruth en legde een arm om haar vriendin heen. De meisjes beseften dat ze beter konden wachten totdat deze non weer terug in haar kamer was. Even later kwam de non er, met een glas melk in de hand, weer aan en liep, zonder de meisjes op te merken langs de trap terug naar haar kamer. Opgelucht haalden de meisjes adem en renden de trap af naar de slaapzaal toe. Daar doken ze meteen hun bed in en waren opgelucht dat hun eerste uitstapje naar de zolder goed was afgelopen. Dit gaan we vaker doen dacht Kelly en sloot de ogen om te gaan slapen.