Na hun eerste nachtelijke bezoek aan de zolder, zaten Kelly, Rebecca, Grace en Ruth ‘s middags op een bank in de tuin. Het was heerlijk warm in de zon en ze genoten van het uur dat ze in de tuin mochten doorbrengen. Van zuster Gerarda hadden ze te horen gekregen dat hoofdzuster Griselda nog zeker twee maanden afwezig zou zijn. Dit werd stilletjes met gejuich begroet, want dit betekende dat ze vaker stiekem met hun vieren ‘s nachts naar de zolder konden gaan. Van nachtelijke controles of de meisjes allemaal in bed lagen, was geen sprake meer. Zuster Gerarda, die de leiding tijdelijk overgenomen had, liet de touwtjes wat dat betreft iets vieren. De vier meisjes zaten gezellig met elkaar te kletsen, toen zuster Astrid langs hen liep en vriendelijk lachte. Ze was met een leeftijd van 44 jaar de jongste non en altijd even vriendelijk. Alle meisjes hadden graag met haar te doen, omdat ze lief en zorgzaam overkwam. Iets wat je van de oudere nonnen niet kon zeggen. Die keken vaak chagrijnig en snauwden de meisjes af. Toen ze uit het blikveld van de meisjes verdwenen was, merkte Kelly op: ‘Werd zuster Astrid maar ons nieuwe hoofd hier. Dan kregen we het een stuk leuker dan nu.’

‘Zeker weten,’ reageerde Grace, ‘dan mogen ze die feeks van een Griselda voor me overplaatsen naar een kostschool op de maan.’ De anderen moesten hierom lachen en Rebecca voegde eraan toe: ‘En het liefst voor de rest van haar leven.’

‘Ja, al is dat gelukkig niet lang meer,’ lachte Ruth, ‘dat dat mens überhaupt nog kon lopen voordat ze van de trap donderde?’

‘Krakende wagens lopen het langst, schat,’ reageerde Grace ‘en…?’

‘Mag ik erbij komen zitten,’ vroeg een lieve, zachte stem onverwachts.

De vier meisjes keken op en zagen zuster Astrid, die terug was komen lopen, met een glimlach voor hen staan. Verlegen keken de meisjes elkaar aan en schoven iets uit elkaar, zodat zuster Astrid tussen hen in kon zitten.

‘Hoorde ik net de naam, Griselda vallen?’

‘Ja eh…’ reageerde Kelly aarzelend, ‘we vinden het erg wat er met haar gebeurd is.’ De anderen knikten lichtjes en zuster Astrid vroeg argwanend: ‘Zo, menen jullie dit echt? Volgens mij jokken jullie nu een beetje.’

De meisjes keken elkaar vragend aan, want schijnbaar had zuster Astrid het door dat ze niet eerlijk waren.

‘Nou, wees eens eerlijk! Ik heb haar maar een korte tijd meegemaakt, maar hoorde links en rechts van de andere meisjes dat ze zich als een tiran gedroeg en dat ze jullie soms voor straf slaat. Klopt dat?’

Er viel een korte stilte en daarna antwoordde Kelly sip: ‘Dat klopt, zuster Astrid. Mij heeft ze eens met een paardrijzweep op mijn billen geslagen en niet alleen mij, maar meerdere meisjes zijn zo gestraft. Eigenlijk mogen we daar met niemand over praten.’ Er viel weer een stilte en de vier meisjes staarden enige tijd voor zich uit. Zuster Astrid schraapte haar keel en beloofde: ‘Nou, het is goed dat ik dit nu weet en ik zal er verder mijn mond over houden.’

‘Maar u bent een lieve zuster,’ vond Grace, ‘net als zuster Ursula.’

De anderen knikten en keken verschrikt op toen een tweede non hard in haar handen klappend naar hen toe kwam gelopen.

‘Het avondeten wordt opgediend, meekomen!’ snauwde zuster Antonia. Samen met zuster Astrid liepen de meisjes naar de eetzaal waar in doodse stilte werd gegeten. Ruth fluisterde onder het eten iets tegen Rebecca wat haar op een snauw van de toezichthoudende non kwam te staan. Kelly zuchtte eens diep en vroeg zich bitter af: wanneer houdt deze poppenkast hier eens eindelijk op?

De volgende dag moest Kelly haar corveetaak in het washok verrichten.

Omdat Sheila, met wie ze dit samen zou doen, ziek op bed lag, stond ze alleen de was op te vouwen. Het was een flinke stapel en zuchtend probeerde ze zich er doorheen te werken. Na twintig minuten kwam zuster Astrid kijken hoe ver ze was en ging naast Kelly op een wasmand zitten. Kelly keek haar aan en lachte, want ze was opgelucht dat zuster Astrid vandaag het toezicht in het washok deed. De non lachte vriendelijk terug en bleef naar Kelly kijken. Die werd daar zenuwachtig van en durfde op een gegeven moment niet meer naar Astrid terug te kijken. Die stond op en sloot de deur van het washok af. Kelly keek verbaasd op, want dit werd normaal nooit gedaan en ging stug door met het opvouwen van de was. Haar hart sloeg echter sneller dan normaal en ze vroeg zich af wat dit te betekenen had. Zuster Astrid ging achter haar staan en opeens voelde ze een warme hand op haar schouder.

‘Niet schrikken, meid,’ sprak Astrid zachtjes, ‘ik ben niet zoals de andere nonnen hier.’ Kelly draaide zich om en keek Astrid recht in aan lieve, bruine ogen aan. ‘Dat weet ik, zuster Astrid. U bent altijd aardig en lief voor ons.’

‘Ja, maar ik verschil nog op een ander gebied met de anderen. Ik houd, ondanks mijn gelofte, van seks!’

Kelly’s hart miste een slag en ze vroeg zich af waarom zuster Astrid haar dit vertelde. Ze kreeg het warm en had geen idee waar dit gesprek naartoe ging.

‘U houdt van seks?’ vroeg ze aarzelend.

‘Ja, Kelly. Ik ben op mijn twintigste getrouwd, maar mijn man mishandelde me. Na twaalf jaar huwelijk ben ik gescheiden en op mijn veertigste ben ik het klooster in gegaan. Ik zocht naar rust en vrede in mijn hart. Ik ben blij dat ik van het vorige klooster naar hier ben overgeplaatst.’

Kelly durfde bijna niet te vragen waarom dat was, maar deed het toch: ‘Waarom bent u overgeplaatst, zuster Astrid?’

‘Ik ben overgeplaatst, omdat ik in het vorige klooster overtallig was. Het was daar een dooie boel, want er woonden alleen maar nonnen van boven de tachtig. Hier zijn de nonnen een stuk jonger en ik vind het leuk om met meisjes in jouw leeftijd te werken. Tevens ben ik blij met mijn overplaatsing, omdat ik seksgevoelens voor vrouwen heb. Ik probeer die al jaren te onderdrukken, maar dat lukt me niet. Ik weet dat Rebecca en jij iets met elkaar hebben en er zullen nog wel meer meisjes lesbisch zijn, denk ik.’

Kelly was met stomheid geslagen. Hoe kon Astrid van Rebecca en haar weten? Zou ze ons misschien hebben zien zoenen of zo, dacht ze? Zuster Astrid deed de witte kap van haar hoofd af en Kelly zag dat ze halflang, opgestoken zwart haar had.

‘Dit mag ik eigenlijk niet doen,’ zei ze lachend, ‘maar hier kan toch niemand ons zien.’ Kelly knikte en keek Astrid met een gespannen blik aan. Zuster Astrid merkte dit op en dacht, waarom ook niet. Ze liet het habijt van haar lichaam naar beneden zakken en stapte eruit. Het bloed in Kelly’s hoofd steeg naar een kookpunt. Wat is dit, dacht ze? Wat gebeurt er nu?

Daar stond zuster Astrid met alleen haar ondergoed nog aan. Ze had grote borsten en een flink postuur. Uitdagend vroeg de non: ‘Nou, zie ik er op mijn vierenveertigste niet nog goed uit?’

Kelly slikte en antwoordde: ‘Ja… jazeker, u ziet er zelfs nog heel goed uit, zuster Astrid.’ Kelly kon haar ogen bijna niet van de grote borsten afhouden en daarom haakte Astrid de grote, witte bh los en legde die achter zich op het deksel van een wasmand neer. Ze genoot van Kelly’s begerige blik en vroeg lachend: ‘Nou, waar wacht je op? Ze bijten niet hoor!’

‘U bedoelt dat ik…?’

‘Ja, doe maar, Kelly!’

Alsof ze gehypnotiseerd was, nam Kelly een van de grote tepels in haar mond en begon daar heerlijk op te zuigen. Astrid kreunde zachtjes en liet een hand door Kelly’s lange, rode haren glijden. Kelly voelde de tepel hard worden en streelde de andere met haar vingers. Ze voelde dat ze nat werd en kon bijna niet geloven dat ze met een vierenveertigjarige vrouw seks had, die ook nog een non was. Astrid trok ondertussen haar onderbroek uit en drukte Kelly daarna zachtjes naar beneden tot ze op de knieën zat. Het meisje kon gewoonweg geen weerstand bieden en keek enkele seconden naar de grote, natte, behaarde vagina die een stukje openstond. Ze keek de non vragend aan en die reageerde: ‘Verwen mij maar eens lekker, Kelly!’

De vagina rook frisgewassen en Kelly begon met het voorzichtig likken van de dikke schaamlippen. Daarna stak ze haar tong zo ver mogelijk naar binnen en proefde het ziltige vocht dat rijkelijk vloeide. Vies vond ze het niet en ze hoorde de non zachtjes hijgen en kreunen.

‘Lik en zuig mijn clitoris, Kelly! Dat vind ik zo fijn!’

Kelly ontblootte de clitoris die bijna net zo groot was als het puntje van haar pink. Ze begon de dikke clitoris te likken; eerst rustig en daarna steeds sneller. Op een gegeven moment nam ze die helemaal in haar mond en begon eraan te zuigen. Dit werd Astrid te veel en ze begon met haar onderlichaam schokkende bewegingen te maken.

‘Ga door! Alsjeblief ga door!’ spoorde ze Kelly aan en het duurde dan ook niet lang of een hevig orgasme kwam opzetten. Hevig kreunend met de hand voor haar mond kwam ze klaar. Kelly stond op en keek haar verlangend aan. Bijna buiten adem hijgde de non: ‘Heerlijk. Hier was ik echt aan toe. Dank je, Kelly.’

Ze trok het meisje naar zich toe en gaf haar een kus op de mond. Kelly wilde meer, maar zuster Astrid kleedde zich weer aan en wees naar de stapel was die nog opgevouwen moest worden.

‘De volgende keer ben jij aan de beurt, maar we gaan nu eerst samen het wasgoed opvouwen, goed?’

Kelly knikte, maar ze vond het jammer dat ze niet aan haar trekken was gekomen. Ze verheugde zich op, de volgende keer, met zuster Astrid en dan mocht het wat haar betrof allemaal wel wat langer duren.

Tijdens het vrije uurtje in de studieruimte uur zaten Kelly, Rebecca, Grace en Ruth in een hoek samen aan een tafeltje. Zachtjes pratend, planden ze een volgende nachtelijke bezoek aan de zolder. Deze keer wilden ze ook wat dekens meenemen, zodat ze op de grond konden zitten en een spannend spelletje doen, waar ze ook een lege fles voor nodig hadden. Ruth was met dit idee gekomen en de anderen hadden grinnikend gereageerd.

‘Dan moeten we eerst langs de keuken voor een lege melkfles of zo,’ fluisterde Kelly, ‘en misschien kunnen we wat snoep meenemen.’

‘Ja, goed idee Kel. Dan wordt het in ieder geval iets feestelijker allemaal.’

‘Ik weet niet of we iets van snoep in de keuken vinden, Grace,’ reageerde Rebecca, ‘wat denk jij, Ruth?’

‘In een van de bovenste keukenkastjes liggen repen en andere soorten snoep. Dat heb ik laatst nog gezien tijdens mijn corvee. Zuster Ursula pakte er toen een chocoladereep uit waar ze me ook een stukje van gaf.’

‘Oké, vannacht dan weer?’ vroeg Kelly en ze keek de anderen vragend aan.

‘Vannacht!’ klonk het driestemmig en de rest van het vrije uur kletsten de vier meisjes over koetjes en kalfjes. Over haar avontuurtje met zuster Astrid zweeg Kelly, want dat kon ze haar vriendinnen altijd nog eens vertellen, vond ze.

Na middernacht stonden de vier meisjes op en legden opgerolde kleding onder hun dekens, om het te laten lijken alsof ze gewoon in bed lagen. Voorzichtig slopen ze naar de deur van de slaapzaal en Grace opende deze bijna geluidloos. De hoofdgang was vrij en ze slopen meteen door naar de keuken. Kelly hield de wacht bij de keukendeur, terwijl de anderen naar een lege fles zochten en wat snoep uit het bovenste keukenkastje pakten. Plots schrok Kelly, want ze zag een donkere schim door de hoofdgang richting de keuken lopen. Shit, dacht ze, daar komt iemand aan. Vlug liep ze naar de anderen toe en fluisterde: ‘Er komt iemand aan. We moeten ons verstoppen!’

‘In de voorraadkast, snel!’ zei Ruth en ze opende de houten kastdeur en kroop erin. Rebecca en Kelly volgden, maar voor Grace was er geen plaats meer.

‘Kruip onder de tafel, Grace!’ fluisterde Rebecca en trok de kastdeur zachtjes dicht. Grace kroop onder de keukentafel waar gelukkig een veel te groot tafelkleed overheen lag. Aan alle kanten hing het ongeveer twintig centimeter van de grond af. De meisjes hielden hun adem in en bleven doodstil zitten. Ze hoorden de schim de keuken binnenkomen en de koelkast openen. Schijnbaar vond de schim niet wat ze zocht, want er volgde flink wat gemopper.

Grace schrok, want ze besefte dat het zuster Gerarda was die daar stond. Oh nee dacht ze, als die ons betrapt, zijn we flink de klos. De drie anderen die opgepropt in de voorraadkast zaten, durfden zich amper te bewegen. Ze hoorden dat er iemand in de keuken was, maar zagen niet wie. Grace zag dat zuster Gerarda zich omdraaide en naar de voorraadkast lopen. Nee, dacht ze, niet openen! Maar zuster Gerarda opende de kastdeur wel, maar duwde deze meteen weer dicht.

‘Weer niet op slot,’ gromde ze, ‘voor de zoveelste keer al.’ Uit een keukenlade pakte ze een sleutel en sloot de voorraadkast af. Ze hield de sleutel bij zich en verliet met een geërgerd gezicht de keuken. Kelly, Rebecca en Ruth kregen bijna een hartstilstand, toen de kastdeur een stukje openging. Ze waren ervan overtuigd dat ze betrapt zouden worden. De opluchting was daarom ook groot, toen de kastdeur meteen weer dicht werd gemaakt. Helaas voor hen nu ook op slot. Grace, die het van onder de tafel allemaal net had kunnen zien, bleef nog een tijdje doodstil zitten. Ze was bang dat Gerarda nog eens terugkwam. De drie meisjes in de voorraadkast beseften dat ze opgesloten zaten. Wat moesten ze nu doen?