De Gezusters Santegoed - 10

Een stuk noordelijk, in Kampen, worden de gevoelens tussen Melissa en Daan ook steeds sterker. Ze hebben de middag doorgebracht met een lange wandeling langs het IJsselmeer, en ’s avonds hebben ze nog een hele tijd samen gedanst. En daarna een hele tijd samen op de bank gezeten en lekker gebabbeld met de aanwezige familie Santegoed.

En daar komen ook ik en Chantal ter sprake.

Michel vraagt aan Daan: ‘Nou wil ik wel eens van jou weten, wat je van de relatie van John en Chantal vindt? En dan bedoel ik het vooral vanaf de kant van John.’

Daan kijkt Michel aan. ‘Ik begrijp wel, wat je bedoelt. Laat ik je zo zeggen, John is echt geen player. Hij is zo echt een coole gast, maar als het gaat om de aandacht te trekken van vrouwen, dan is hij ontzettend verlegen.’

Melissa lacht. ‘Daar had hij anders weinig last van, toen ik hem leerde kennen.’

‘Maar dat kwam, omdat John echt geen onrecht kan zien, en trouwens verdrietige vrouwen ook niet. Als er iemand hulp nodig heeft, dan zal John altijd in de bres springen. En ik twijfel er ook nog niet eens een fractie van een seconde aan, dat John echt oprecht is in zijn gevoelens voor Chantal. Daar ken ik hem goed genoeg voor.’

‘Hoe hebben jullie elkaar eigenlijk leren kennen?’

‘Dat was op een meeting met allemaal Amerikaanse wagens. Ik was daar met vrienden, en op de ene of andere manier kwam ik met John in gesprek. Hij had zich net zijn Cadillac gekocht, overigens een andere, dan hij nu heeft. En hij zocht iemand, die hem kon helpen dat ding in orde te brengen. En omdat ik in de buurt woonde, kwam ik bij hem langs om aan zijn wagen te sleutelen.

Toen woonden zijn ouders nog thuis, maar ze waren toen al wel bezig met een andere woning. En John had toen net het huis gekocht. Hij zat toen even wat krap bij kas, logisch.

Maar hij had toen al helemaal voor zijn ogen, wat hij wilde met het huis, de stallen, en ook een nieuwe loods. Nou ja, ik heb hem die wagen voor hem in orde gemaakt, zover dat mogelijk was. Want het was geen hele goede wagen. Ik heb hem toen het advies gegeven, om die wagen zo snel mogelijk te verkopen.

Hoewel hij toen krap bij kas zat, heeft hij het toch gedaan. En hij had een beetje geluk, want zijn wagen was een luxe model. Hij heeft voor die wagen terug kunnen krijgen, wat het hem gekost heeft. En ik heb hem toen geholpen een andere, betere wagen te vinden. Daarvoor hebben we veel kilometers samen gereden, en dat was alles wat nodig was om met hem een band op te bouwen. En ik moet zeggen, dat John nu een van mijn beste vrienden is geworden. Ik vertrouw hem blind.’

Michel knikt. ‘Ik begrijp heel goed, wat je bedoelt. Ik heb nu ook enkele dagen met hem opgetrokken, toen we de auto van pap gekocht hebben van je. John is gewoon een hele coole en aardige gast. Het is moeilijk hem niet aardig te vinden. En ik ben oprecht blij, dat hij voor Chantal gekozen heeft. Die past ook veel beter bij John, dan Melissa. En dat is mijn persoonlijke mening.’

Melissa kijkt verbaasd. ‘En vind je me dan wel beter passen bij Daan?’, vraagt Melissa aan Michel.
‘Ja, dat vind ik van wel. Daan is toch weer anders dan John. Daan heeft wat meer pit, en dat heb jij nodig. Chantal is rustiger en die heeft meer baat bij iemand, die ook rustig is. Daarom vind ik Chantal beter bij John passen, dan jij.’

Melissa glimlacht. ‘Dat vind ik nou precies ook zo. Het is niet, dat ik John niet leuk vind, maar Daan vind ik net wat leuker. John is veel stiller, net als Chantal. Die twee zitten echt helemaal op dezelfde golflengte.’

Een tijdje later is het dan toch tijd voor Daan om te gaan. Het maakt Jolien niets uit, dat Daan en Melissa nu samen iets hebben, en zelfs ook al seks hebben gehad, ze denkt er niet eens een seconde over na, dat Daan vannacht zal blijven slapen.

Maar ze heeft er geen problemen mee, dat Melissa hem even achterna reist met haar fiets, zolang ze vanavond maar in haar eigen bed slaapt. En dat heeft ze de beiden al heel goed duidelijk gemaakt.

Als Melissa bij het pension aankomt, waar Daan zal overnachten, staat Daan haar al op te wachten.
‘Zullen we nog even wandelen? Ik wil niet, dat ik ook nog klachten krijg van de eigenaar. Ik hoop hier immers nog vaak te komen.’

Melissa knikt. Hand in hand lopen ze dan door de straten aan de rand van Kampen. Daan had een klein pension kunnen vinden, dat echt goedkoop was, meer een Bed & Breakfast. Maar natuurlijk zitten er wel wat beperkingen aan, aangezien het echt bij mensen thuis is. Hij kan Melissa niet mee naar zijn kamer nemen, daar zouden de verhuurders echt wel aanstoot aannemen, ten minste als hij de vrome inrichting van het huis en de kleding van zijn gastheer en gastvrouw goed ingeschat heeft. Hij beschouwt het echter niet als een heel groot probleem, want hij is er inmiddels wel aan gewend geraakt, dat de tijd voor intieme gelegenheden maar heel beperkt is, als hij in Kampen is. En hij weet ook, dat er ook nog andere tijden komen.

Daarnaast is hij Melissa ook heel anders gaan zien, niet alleen omdat ze erg mooi is, maar ook omdat ze gezamenlijke interesses en ideeën hebben in hun leven. Ze is zoveel meer, dan wat seks. Voor het eerst in zijn leven krijgt Daan gevoelens, die hij nog nooit eerder gehad heeft.

Het begon met haar missen, als ze er niet was. Maar hij begint ook interesse te tonen in haar leven, hij wil weten, wat ze doet, waar ze aan denkt, waar ze om gelachen heeft, en waar ze verdrietig om is. Dat heeft hij nog eerder nooit gevoeld voor een vrouw. Hij heeft zelfs een bijbel gekocht, om zijn kennis van haar geloof wat bij te spijkeren, ook om te begrijpen, waarom ze zo over bepaalde dingen denkt. En niet te vergeten, waarom zijn schoonfamilie zo denkt. Het heeft hem nieuwe verrassende inzichten gegeven.

Ze lopen nu hand in hand over het fietspad op de dijk van de IJssel, onder de brug door, die over de IJssel ligt, die naar een verbinding vormt naar de buurtgemeente van Kampen, IJsselmuiden. Ze hebben een prachtig uitzicht over de IJssel, terwijl aan de andere kant de zon steeds lager aan de hemel komt te staan.

In stilte genieten ze van de rust en het uitzicht, en elkaars aanwezigheid. Maar ze hebben allebei vragen aan elkaar, waarvoor ze moed bij elkaar aan het rapen zijn om die aan elkaar te stellen. Maar net als ze die moed verzameld hebben, beginnen ze allebei tegelijk te praten. Ze moeten allebei lachen, maar Daan zegt: ‘Ga jij maar eerst.’

Melissa kijkt hem verlegen, maar glimlachend aan. ‘Oké. Daan, ik wilde je iets vragen. Dat vraag ik me nu al een paar dagen af. Hoe zie je ons over een paar maanden? Ik bedoel, ik ga straks op kamers, en ik moet gaan studeren. Heel veel tijd zal ik ook weer niet hebben om je te komen bezoeken, en ik kan ook niet van je verlangen, dat je verschillende dagen in de week bij mij op bezoek komt.’

Daan moet lachen. ‘Dat is precies, wat ik je ook wilde vragen, Melissa. Ik wil niet, dat het daarmee ophoudt, maar het is wel iets, waar ik over na aan het denken was. Ik moet ook werken en de kost verdienen, en al heb ik niet heel veel kosten, door het goedkope huis, wat ik heb, vanzelf komt het niet. En ik verdien echt niet zoveel als John, bijlange na niet.
Dat is ook niet erg, ik weet wat John ervoor moet doen, en dat is ook gerechtvaardigd. Dus ik zal keuzes moeten maken.

Jou laten vallen, dat is voor mij geen optie. Dan verkoop ik nog liever mijn huis, en verhuis richting Nijmegen en zoek me daar wat werk. Je bent belangrijk voor me, belangrijker dan alles wat ik eerder ooit heb gehad. Zelfs mijn auto’s zijn niet zo belangrijk, dan jij, Melissa. Als het nodig zou zijn, zou ik ze verkopen. Echt waar, dat zou ik doen!’

Melissa kijkt geschokt. ‘Maar dat moet je nooit doen! Dat maakt deel uit, van wie je bent! Bovendien vind ik die auto’s ook wel leuk! Ik had eerst nooit zoveel met auto’s, maar sinds een paar weken vind ik dat wel erg interessant aan het worden. Kunnen we anders niet afspreken, dat je een keer per week bij mij op bezoek komt, en ik eens per veertien dagen bij jou in het weekend op bezoek kom?

Want ik wil je ook niet kwijt. En ik wil ook niet meer zo afhankelijk zijn van mijn ouders, dus ik wil me daar ook werk gaan zoeken, zodat ik mezelf kan voorzien, en misschien ook nog wat kan sparen. Voor later. Op die manier heb ik ook niet zo veel tijd voor jou, Daan. Want ik wil wel zo snel mogelijk afstuderen, en me dan werk gaan zoeken.
En ik wil ook niet, dat je je hobby’s gaat ontzeggen. Je hebt je net je droomwagen gekocht, die je helemaal wil gaan opknappen. Dat moet je ook gaan doen. Ook om contact te blijven houden met je vrienden. Dat is ook belangrijk! Ook voor John en Chantal. Ik heb laatst nog even goed gepraat met Chantal, ze wil ook niet, dat John te veel op bezoek komt. Niet omdat ze hem niet wil zien, maar omdat ze bang is, dat het haar studeren, en ook het leven van John te veel overhoop zou halen.’

‘Maar Chantal zal nog maar amper naar hier komen, ten minste, dat denk ik.’

‘Dat denk ik ook. Chantal is daar bij John echt helemaal op haar plaats. En heb je al eens goed gehoord hoe ze praat? Ze begint al een beetje de taal van John over te nemen. Ik betrapt haar erop, dat ze heel onbewust een paar woordjes precies zo uitspreekt als John dat doet.’

Daan lacht. ‘Dat klopt, dat was me ook al opgevallen. Ik twijfel er echt niet aan, dat Chantal en John bij elkaar horen. En wat ons betreft, daar twijfel ik ook niet aan, maar wij moeten nog veel meer aan elkaar wennen. We hebben gewoon veel meer tijd nodig, dan die twee. We zijn ook veel anders. Die twee, dat zijn echte huismussen.’

Melissa moet lachen om die uitspraak. ‘Daar denk ik ook zo over. Maar het zal een stuk moeilijker worden voor ons. En de tijd zal het leren, of we het gaan redden. Aan mij zal het niet liggen, Daan.’

‘En aan mij ook niet. Jij bent het eerste meisje, dat me gevoelens laat ontwaken, waarvan ik niet eens wist, dat ik ze had. Sterker nog, ik heb me laatst zelfs een bijbel gekocht. Gewoon, om me te verdiepen in jouw zienswijzen en gedachtes.’

Melissa glimlacht. ‘Ik had dat boek al zien liggen. En ik vind het wel prettig, dat je er zoveel moeite voor doet. En daarom wil ik ook niet, dat je stopt met je auto’s. Daar wil ik ook meer over weten, want dat is jouw wereld.’

Daan lacht. ‘Maar jouw wereld is kleding en schoenen. Daar heb ik maar heel weinig mee.’

Melissa lacht hard. ‘Dat kan ik zien, maar dat vind ik ook niet erg. Je kleedt je helemaal niet zo slecht, en ik kan je best wel wat helpen om het nog beter te maken. Maar het is jouw smaak, niet de mijne. Kijk, ik weet echt niets van auto’s, maar ik zie wel raakvlakken. Ik zou bijvoorbeeld iets kunnen doen aan dat interieur van die wagen, die je wilt opknappen. Dat ziet er niet slecht uit, maar zou er nog veel beter uit kunnen zien, als je er de nodige zorg aan zou besteden. Daar kan ik je dan mee helpen. En zo komen we uiteindelijk steeds dichter bij elkaar.’

Daan kijkt Melissa verbaasd aan. Zo had hij het nog niet bekeken. ‘Dat vind ik nu eens een leuk idee! Ik krijg nu opeens wel heel erg veel motivatie om die wagen klaar te maken.’

Melissa glimlacht. ‘En wat ga je dan met die ene Cadillac doen, als je die andere klaar hebt?’

‘Pff, dat weet ik nog niet. Hij heeft op zich niet veel meer waarde voor me, om die wagen dan nog te houden. Ik denk, dat ik hem dan verkoop.’

‘Zou ik er dan niet mee mogen rijden? Ik vind het een leuke wagen, en dan zou ik er mijn eigen persoonlijke Touch aan kunnen geven.’

Daan kijkt nu helemaal verrast. Dat had hij helemaal niet zien aankomen.’

‘Wat wil je er dan mee gaan doen?’

‘Allereerst een andere kleur, nu is hij zwart, dat vind ik eigenlijk helemaal niet mooi. Ik zou hem wit willen maken. En het interieur zou ik veranderen. Nu is dat grijs. Dat vind ik eigenlijk niet zo mooi, daar zou ik een mooi rood interieur van maken. Verder eigenlijk niet zo heel veel meer. Maar ik wil hem dan wel van je kopen, hij moet dan ook wel echt van mij zijn!’

Daan weet niet meer hoe hij het heeft. ‘Dus jij wilt ook in een Cadillac gaan rondrijden? Nou, daar gaan we later dan maar eens over praten. Maar dat over die kleur, en dat interieur, dat vind ik op zich niet eens zo’n heel slecht idee. Nu is die versnellingsbak gereviseerd, en de rest is gewoon goed in orde. Weet je wat? Ik laat John nog eens goed kijken of hij wat kan doen met die kleine roestplekken, dan laat ik die wagen spuiten, en dan gaan we samen kijken of we dat interieur een andere kleur kunnen geven.

En als ik dan later mijn andere wagen klaar heb, dan mag je de wagen van me kopen. Dan kunnen we samen naar meetings rijden. Dat lijkt me echt cool!’

Melissa knikt. Dan moet ze lachen. ‘Het zal wel een raar gezicht zijn, om een meisje alleen in zo’n grote bak te zien rijden! Maar ik wil straks ook samen met jou in die andere wagen gaan rijden. Dat is veel leuker!’

Daan voelt zich blij, en tilt Melissa op aan haar heupen, en dans met haar rond.
‘Je bent echt geweldig, Melissa! Je bent nu echt helemaal een droomvrouw voor me!’

Melissa lacht, en kijkt verliefd naar Daan. Daan kijkt net zo verliefd naar haar terug. Terwijl hij haar laat zakken, vinden hun lippen elkaar. Verliefd staan ze met elkaar te zoenen.

Opeens wordt dat echter ruw verstoord door een hard duw. Geschrokken kijken ze om, en Daan ziet daar een magere, slungelachtige jongeman staan.

‘Wat sta jij daar met mijn vriendin te zoenen? Blijf met je tengels van haar af!’

Melissa schrikt hevig, en ze zegt: ‘Arjan, wat moet jij hier? En blijf van me af! Ik heb toch gezegd, dat het tussen ons gedaan is!’

Daan begrijpt nu opeens, wat er aan de hand is.

‘Aha, dus jij bent dus haar ex-vriendje? Nou, je hebt mooi pech! Melissa is nu mijn vriendin, en dat zal ze voorlopig ook nog wel blijven! Dus loop maar netjes door, en ga maar gewoon door met gamen, zuipen en blowen. Want zoals ik het begrepen heb, vond je dat veel belangrijker, dan Melissa! En ik kan je nieuws vertellen, ik vind Melissa veel belangrijker, dan alles andere op de wereld! Ik zou haar nooit zo laten zakken, op de manier dat jij het gedaan hebt. Dus flikker nu maar een eind op! Doei!’

De jongeman kijkt geschokt. Maar hij laat zich niet zo snel uit het veld slaan, en probeert Melissa nu met geweld naar zich toe te halen, door aan haar arm te trekken.

‘Kom hier, trut! Je dacht toch niet, dat je zo gemakkelijk van me af was?’

Daan pakt Arjan dan eens stevig vast. ‘Als je haar nu niet loslaat, dan ga je daar veel spijt van krijgen! Ik waarschuw je maar een keer, dan moet je maar de gevolgen dragen!’

Arjan kijkt eens minachtend naar Daan. ‘En wat wilde je dan doen? Mij slaan? Geen goed idee, jongen! Je kent mijn vrienden niet!’

‘En jij kent de mijne niet, dus wat zou dat? En dit is de laatste keer, dat ik je waarschuw. Als je nu niet ophoepelt, dan ga je klappen krijgen, en niet zo’n klein beetje! En als je ook nog maar een vinger aan Melissa durft te komen, dan ben je al helemaal de sigaar! Dan maakt het me echt niet uit, wie je vrienden zijn, dan ga je eraan!’

Arrogant blijft Arjan staan. ‘Pff, je durft toch niets! Sla me dan, als je durft?’

Dat had hij nou net niet moeten zeggen tegen Daan. Uit het niets verkoopt Daan hem een flinke dreun tegen zijn kop, die Arjan meteen tegen de bodem vloert.

‘Ik had je nog gewaarschuwd! En nou maak, dat je wegkomt!’

Arjan krabbelt haastig op, en roept al scheldend naar Daan terug: ‘Dat zal je nog berouwen! Geloof me, hier ga je echt spijt van krijgen!’

Daan draait zich om naar Melissa en zegt: ‘Gaat het een beetje? Heeft hij je pijn gedaan?’

‘Nee, dat valt best mee. Maar je moet Arjan niet te licht opnemen, Daan. Hij heeft heel erg foute vrienden, die zouden je best wel eens wat kunnen aandoen. Misschien is het maar beter, dat we naar huis gaan.’

Daan knikt. Hoewel hij echt niet bang is uitgevallen, wil hij Melissa toch niet meer ongerust maken. Ze lopen dan weer terug naar het pension.

‘Heb je echt iets met hem gehad? Jezus, Melissa! Zo’n mooie meid als jij kan heus wel beter krijgen, dan dat.’

Melissa glimlacht. ‘Dat heb ik ook niet meer nodig, Daan. Ik heb jou nu. En bovendien heb ik mezelf nooit echt knap gevonden. Eigenlijk begin ik mezelf nu wel mooi te vinden, en dat komt door John.’

‘Door John? Hoezo dat dan?’

‘Toen we elkaar ontmoeten, weigerde hij te accepteren, dat hij er niet goed uitzag, zolang als ik mezelf voorhield, dat ik lelijk was. En toen ben ik mezelf eens goed gaan bekijken in de spiegel, en ik moest toegeven, dat ik toch helemaal niet zo lelijk was, als ik altijd van mezelf dacht. Ik heb altijd gedacht, dat ik geen vriendjes kon krijgen, omdat ik lelijk was. Nu zie ik dat anders.
Ik denk, dat mijn ouders een deel van dat probleem waren. Ze zijn op sommige gebieden best streng, en dat weet hier iedereen ook.
Maar laatst heb ik ook eens goed met mijn moeder kunnen praten, en begrijp ik ook wat beter, waarom ze zo zijn. Dus ik neem het haar ook niet meer kwalijk, maar ik weet wel voor mezelf, dat ik mijn kinderen dus nooit zo zou gaan opvoeden. En als ik hier eenmaal weg ben, denk ik ook niet, dat ik hier nog ooit zal gaan wonen.
Ik denk, dat ik mijn geloof ook op een andere manier kan betuigen, zonder zo’n streng en vroom leven te lijden.’

Daan glimlacht. ‘Als je afgestudeerd bent, kom je dan toch gewoon bij mij wonen?’

Melissa glimlacht, maar zegt Daan meteen rechtuit: ‘In die kleine woning? Geen denken aan! Ik wil later een gezin, met een of twee kinderen. Dat kan echt niet in die woning van jou. Nee, als ik dan al met jou wil samenwonen, dan ook goed. En daarbij, samen in een woning, zonder getrouwd te zijn? Nee, dat doe ik ook niet! Misschien dat ik dan wel bij jou in de buurt zal gaan wonen, maar tot we getrouwd zijn, gaan we zeker niet samenwonen!’

Daan moet even slikken, maar accepteert het wel meteen. ‘Ja, natuurlijk! Sorry, daar had ik even niet aan gedacht! Ik moet nog steeds weer wennen, dat jij uit een hele andere cultuur komt.’

Melissa glimlacht weer en geeft Daan een zoen. ‘Ik hou wel van je, hoor! Maar er zijn gewoon dingen, waar ik niet aan wil toegeven.’

‘Dat begrijp ik ook, Melissa. En ik vind dat ook helemaal niet erg. Nou ja, dat klopt ook niet helemaal, want ik wil je gewoon de hele tijd bij me hebben!’

Melissa kijkt hem uitdagend aan. ‘Nou, dan weet je, wat je te doen staat!’

Daan kijkt even gespeeld zuur. ‘Pff, dat gaat me een bom duiten kosten! Een ander huis, een huwelijk, en ook nog een auto restaureren. Ik mag me wel extra werk gaan zoeken!’

Melissa zegt: ‘Zou je dat voor me doen, Daan?’

‘Natuurlijk? Wat dacht jij dan?’

Melissa glimlacht weer. ‘Maar ik had ook niet gezegd, dat je dat helemaal alleen moet gaan betalen! Als we dan gaan trouwen, moeten we er samen voor gaan sparen. Dus ook voor dat huis. En uiteindelijk ook voor onze auto’s.’

Het begint dan wat donker te worden. Melissa zegt tegen Daan: ‘Ik moet naar huis heen, Daan. Hoe laat ben je morgen bij mij?’

‘Zo rond half negen. En dan gaan we jouw spullen naar Nijmegen brengen, zodat je hier snel mogelijk uit de buurt bent van die Arjan!’

Melissa kijkt Daan aan. ‘Ben je een beetje jaloers, Daan?’

Daan glimlacht een beetje zuur. ‘Ik weet het niet. Ik heb dat gevoel nooit eerder gehad. Als dat jaloersheid is, dan ben ik er niet trots op.’

Melissa zegt dan: ‘Ik vond het juist wel prettig, dat je voor me opkwam, Daan. Ik denk niet, dat je het moet zien als jaloersheid. Je wilde me gewoon beschermen, en dat gaf me een goed gevoel.’

Daan glimlacht nu wat beter. Hij neemt een mannelijke pose aan, waar Melissa om moet lachen. ‘Tja, als man moet je natuurlijk wel je vrouwtje goed beschermen!’

Melissa glimlacht en geeft hem nog een zoen. ‘Dank je, Daan. Bedankt dat je me tegen Arjan beschermd hebt.’

Dan zegt ze: ‘Maar ik moet nu echt gaan, Daan. Tot morgen!’

Ze geeft hem nog een afscheidszoen en stapt dan op haar fiets. Daan kijkt haar na, terwijl ze de straat uit fietst. Dan loopt hij naar binnen. Als hij het pension naar binnen loopt, komt de gastvrouw hem tegemoet.

‘Je had je vriendin best wel naar binnen mogen nemen, mijnheer. Maar is dat niet een dochter van Jolien Santegoed?’

Daan knikt. ‘Ja, dat klopt. Melissa is mijn vriendin.’

‘O, en hoe komt een zuiderling dan hier bij een Kampenaarse terecht?’

‘Via een vriend van mij. Die heeft wat met haar zus. Die moest hier in de buurt werken, en zo heeft hij haar ontmoet. Tja, en toen bleek dat de vader van Chantal en Melissa graag een oude Amerikaan wilde kopen. En ik had er een te koop. En zo heb ik Melissa ontmoet. Het was liefde op het eerste gezicht.’

‘Kom toch even binnen zitten. We hebben net een fles wijn open getrokken.’

‘Even dan. Ik ga wel op tijd slapen, want morgenvroeg moet ik Melissa helpen verhuizen naar Nijmegen, waar ze gaat studeren.’

‘Daar had ik al van gehoord. Ik ken Jolien en Joris goed. Maar we zijn niet zo streng gelovig, als hun. Ze zijn soms nog echt van de oude leer. Dat gaat tegenwoordig echt niet meer.’

Daan lacht. ‘Ik begin toch al hier en daar wat kleine barstjes te zien in dat patroon. Maar het zal er wel voor zorgen, Chantal en Melissa hier niet meer terug zullen komen, als ze zijn afgestudeerd.’

De vrouw knikt. ‘Ja, dat geloof ik meteen. Jolien is veel te streng, wat dat betreft. Nee, onze kinderen hebben het wat dat betreft een stuk gemakkelijker gehad. Je houdt het toch niet tegen.’

Daan loopt met de vrouw mee hun woonkamer in. En daar heeft hij nog een heel gezellig praatje met hun. En het is hem nu al meteen duidelijk, dat er daar veel meer mogelijk is, dan hij eerst dacht. De man en de vrouw verzekeren hem, dat ze het geen probleem zouden vinden, als hij Melissa mee naar zijn kamer zou nemen, als hij hier nog eens zou komen logeren. Zolang hij erover maar niets tegen Jolien en Johan zou vertellen.

Later, als hij in bed ligt, denkt hij nog even terug aan de afgelopen dag. Buiten het incident met de ex van Melissa, was het een erg fijne dag. En daarop slaapt hij snel in.

’s Morgens wacht hem een goed ontbijt, waarna hij zich haast naar Melissa. Daar laadt hij zijn wagen vol met allerlei spullen van Melissa, waarna ze al richting Nijmegen vertrekken. Johan en Michel zullen wat later volgen, zodra ze nog wat andere spullen voor Melissa hebben opgepikt.

Eenmaal in Nijmegen wordt Melissa welkom geheten door de verhuurster van de kamer. Melissa heeft het echt getroffen met haar kamer. De verhuurster is een weduwe, net voorbij de vijftig. De kamer is best ruim, pas opnieuw behangen en geschilderd. Melissa hoeft alleen haar meubels er neer te zetten, en ze kan er meteen in.

Alleen is er geen keuken, maar dat is geen probleem, de verhuurster biedt Melissa aan om gezamenlijk te koken. Dan heeft ze weer wat aanspraak, en hoeft ze niet meer alleen te eten. En ook de afspraak om de douche gemeenschappelijk te delen, is snel gemaakt. En daarvoor hoeft ze maar slechts een zeer schappelijke huur van driehonderdvijftig euro per maand te betalen. Ze hoeft dan alleen nog boodschappen te doen voor alle extra dingen, die ze wil hebben, zoals koel drinken, snacks en fruit.

Ze krijgt dan de sleutel van de voordeur, is daarmee ook meteen de nieuwe huurster van de kamer. Maar Melissa heeft nog wel een vraag, die ze nog niet eerder heeft durven stellen. Ze vraagt aan de vrouw, die Gina blijkt te heten: ‘En hoe zit het met bezoek en eventuele overnachting van mijn vriend? Heeft u daarmee problemen?’

‘Oh nee! Hoe meer zielen, hoe meer vreugd! Het zal goed zijn om weer leven in dit huis te voelen.’

Daan zegt: ‘Nou ja, als ik kom, is dat heus niet om alleen hier te komen slapen. Dat vindt u niet erg?’

De vrouw schudt haar hoofd. ‘Nee, ik heb heel erg lang in diepe rouw gezeten om het verlies van mijn man. Hij was gewoon mijn leven, maar van de ene op de andere dag was hij er niet meer. Een hartaanval. En hij was nog veel te jong om te sterven. We hadden nog zoveel plannen. Daar komt allemaal niets meer van terecht!’

‘Het spijt me om te horen. Gecondoleerd met uw verlies.’

‘Dank je. En dat ik nu de kamer ga verhuren, dat heb ik aan mijn vriendin te danken. Ik heb veel aan haar te danken, ze heeft me al die tijd gesteund, door dik en dun.’

‘Nou, dat is dan toch alleen maar goed? En als dit de manier is, om weer onder de mensen te komen, dan is daar toch niets mis mee, of wel? En bovendien bent u nog jong genoeg om weer een nieuwe liefde te zoeken. Voor uw leeftijd ziet u er nog steeds goed uit, en ik weet zeker, dat er nog genoeg mannen naar u omkijken.’

‘Dank je. Maar ik ben niet meer zo geïnteresseerd in een nieuwe relatie. Jaap was mijn liefde en daar komt geen andere man meer voor terug.’

‘Nou ja, dat is dan uw keuze. Maar het kan nooit kwaad om eens op tijd eens goed door te smeren!’

Het levert hem een stomp van Melissa op.

Bestraffend zegt ze tegen hem: ‘Daan! Gedraag je! Zoiets zeg je toch niet tegen een vreemde!’

Gina glimlacht. ‘Het geeft niet. En hij heeft ook wel een beetje gelijk. Maar ik voel me gewoon niet prettig als mannen naar me kijken. En eerlijk gezegd mis ik de seks ook niet heel erg. Jaap en ik hadden al niet meer zo veel seks, en ik heb er ook niet veel behoefte aan gehad. Het enige, wat ik wel mis, zijn de gesprekken, die ik met hem had.

Maar ja, Anita komt nu regelmatig voorbij om met me te praten, dus daarvoor heb ik ook wel weer opvulling voor.’

En of de duivel er mee speelt, komt meteen een vrouw achterom gelopen.

‘Ach, daar zul je haar hebben. Dat is mijn vriendin Anita.’

Er komt een vrouw van gelijke leeftijd binnen. Ze stelt zich netjes voor Melissa en Daan.

‘Hoi, ik ben Anita Gaasdonk. Ik dacht, kom eens kijken wie de nieuwe huurster van de kamer van Gina is.’

‘Hoi, ik ben Melissa Santegoed en dit is mijn vriend Daan Hendrikx.’ Ze geeft de vrouw een hand, en Daan doet hetzelfde. Daarna begroet de vrouw ook Gina, en dat doet ze toch net wat meer uitgebreid, dan normale vriendinnen dat zouden doen.

Daan heeft meteen door, wat er aan de hand is. Hij fluistert in het oor van Melissa: ‘Zou het soms kunnen, dat die twee wat meer zijn, dan alleen vriendinnen?’

‘Zou je denken?’

De vrouw hoort het en zegt: ‘Is er iets?’

Melissa heeft het schaamrood op haar kaken staan en durft er niets over te zeggen. Daan zegt echter rechtuit: ‘Ik wil me er niet mee bemoeien, en als het zo is, dan maakt het me ook niets uit. Maar zijn jullie soms meer dan alleen vriendinnen? Op de manier, waarop jullie je elkaar knuffelen, lijkt me dat toch net iets meer dan een normale begroeting.’

De beide vrouwen blozen allebei. ‘Uhm, nou ja, hoe moet ik het zeggen?’

Daan glimlacht. ‘Dat is ook een antwoord. Nou, ik heb er geen problemen mee. Als jullie van elkaar houden, dan moeten jullie dat lekker zelf weten. Hoe Melissa dat opvat, daar heb ik geen idee over.’

Melissa knikt. ‘Het is wel even een schok, ik heb nog nooit eerder vrouwen ontmoet, die van elkaar op die manier van elkaar houden. Maar ik geloof dat als God dit wil, hij er ook geen probleem mee zal hebben. Waarom zou ik dat dan wel hebben? Maar dat durf ik niet te zeggen van mijn vader en mijn broer, die dadelijk komen. Misschien dat jullie je daarvoor iets wat meer terughoudend willen zijn?’

Gina slaakt een diepe zucht. ‘Oef, daarover maakte ik me wel zorgen. Ik wist namelijk, dat je ouders wel streng gelovig zijn. Dat hebben ze me heel duidelijk gemaakt. Nou ja, dan zal ik het ook maar rechtuit zeggen, Anita en ik zijn minnaars van elkaar. Pff, ik heb het gezegd!’

Anita streelt haar door haar haren. ‘Goed gedaan, meid! Dat was een flinke stap voor je.’

Anita kijkt Melissa en Daan aan. ‘Jullie zijn de eersten, die het weten. Niemand anders weet het, en dan hopen we voorlopig zo te houden. Kunnen we op jullie discretie rekenen?’

‘Natuurlijk! Zolang we ook op jullie discretie kunnen rekenen, als ik hier eens een nachtje blijf slapen.’

‘Nou, daar kunnen we het snel over eens zijn!’

Daan kijkt Melissa aan. ‘Wat denk jij ervan?’

Ze slikt een keer en zegt: ‘Nou ja, ik ben nog steeds wel een beetje geschokt, maar ik zal er niets van vertellen tegen mijn familie. Maar even voor de duidelijkheid, ik ben niet zo van de vrouwen.’

Gina en Anita moeten hard lachen. ‘Dat hoeft ook niet. We hebben meer dan genoeg aan elkaar. Maar je maar geen zorgen, we gaan echt niet aan je zitten. En ook al houden we van elkaar, dat wil niet zeggen, dat we niet soms een man zullen versmaden. En daarvoor hebben we ook al een oplossing. Hier in de buurt woont een homofiel stel, die soms ook wel eens zin hebben in een vrouw. Zo komt iedereen aan zijn trekken, zonder dat we ermee te koop hoeven te lopen.’

Melissa kijkt geschokt. ‘Meent u dat werkelijk?’

‘Natuurlijk! Dacht je echt, dat lesbische vrouwen niet eens wat echt vlees willen voelen? Ik ken wel meer lesbische vrouwen, en die willen op zijn tijd toch echt wel eens zo’n vleesworst tussen hun benen. Gina is nog een beetje nieuw in deze wereld. Ik zit er al wat langer in, maar ik ben gewoon toe aan een wat serieuzere relatie. En die heb ik nu gevonden bij Gina.’

Melissa moet nu lachen. ‘Nou ja, ik hou het toch maar liever bij Daan. En even voor de volledigheid, Daan is van mij!’

Iedereen moet nu lachen. En daarmee is dan ook meteen alles geregeld. Een kwartier later komen Joris en Michel met de aanhanger eraan. De meubels worden met vereende krachten naar de kamer van Melissa verhuisd, waarna ze een uitgebreide koffiepauze van Gina krijgen aangeboden.
Ze heeft vlaai gehaald, waar niemand bezwaar tegen heeft. Daarna helpen ze nog even mee om de kamer goed in te richten, maar later, als het toch al laat begint te worden, vertrekken Joris en Michel weer richting Kampen.

Melissa neemt uitgebreid afscheid van haar broer en vader, en zwaait ze uit. Ze zal nog een dag hier blijven, voordat ze nog even terug naar huis heen gaat.

Daan helpt dan Melissa nog met het uitpakken van haar spullen, tot het toch best wel laat begint te worden. Daan wil zijn jas pakken, om richting huis te gaan.

‘Je gaat toch nu niet naar huis, Daan? Blijf je niet slapen?’

Daan kijkt verbaasd. ‘Wil je al meteen, dat ik blijf slapen?’

Melissa knikt. ‘Ja, zeker nu! De allereerste nacht van mijn nieuwe leven. Dat wil ik met je delen. En bovendien heb ik nu ook gewoon zin in seks!’

Daan lacht. Hij laat zijn jas vallen en pakt Melissa op. Ze gilt even, en als Daan haar dan op haar bed neergooit, wenkt ze hem een luchtkusje toe. Ze gaat overeind zitten, en begint het shirt van Daan omhoog te trekken. Daan helpt haar mee, en even later wordt zijn shirt door de kamer gegooid. Daan begint op zijn beurt het shirt van Melissa uit te trekken. En de rest van hun kleding volgt snel.

Hartstochtelijk zoenen ze elkaar, ze hebben nu alleen nog hun ondergoed aan. Daan laat streelt langzaam de borsten van Melissa, om tevreden op te merken, dat ze reageren op zijn behandeling. Dan streelt hij haar tepels, en draait rondjes om haar tepelhof. Als ze kreunt van genot, knijpt hij voorzichtig in haar borsten, om ze zachtjes te kneden.
Melissa kreunt nog harder. Dit is nieuw voor haar, ze heeft nog nooit eerder zoveel sensatie gevoeld doordat iemand haar borsten streelt en kneedt. Dat motiveert Daan om verder te gaan. Met zijn andere hand glijdt hij naar beneden, en glipt onder haar slipje. Hij laat zijn vingers over haar schaamlippen strelen, en Melissa gooit haar hoofd naar achter. Haar spanning wordt steeds groter, en het verlangen om klaar te komen ook.
Als Daan dan ook nog eens zachtjes in een van haar tepels bijt, komt ze plotseling klaar.

Ze kijkt Daan verwonderd aan. ‘Wow, dat is weer eens wat anders! Ik wist niet eens, dat zoiets kon! En je hebt me nog niet eens gevingerd!’

Daan glimlacht. ‘Dat wist ik ook niet. Wel gaaf!’

Melissa lacht. ‘Maar nu moet je me echt neuken, want mijn poesje is best nat aan het worden, ik voel het lekken langs mijn benen!’

Daan lacht. ‘Je bent echt geil! Hmm, gaat dat voortaan altijd zo worden? Want dan kan het toch best zijn, dat ik toch wat meer hier ga komen!’

Melissa lacht. ‘Niks daarvan! Ik ga mijn studie niet op het spel zetten, omdat we allebei geil zijn. Een beetje zelfbeheersing moet zijn. Maar neuk me nou! Ik verlang zo naar je!’

‘Dan moet je me toch eerst een klein beetje helpen, Melissa. Mijn pik is al wat stijf, maar nog niet stijf genoeg!’

Melissa komt overeind, en neemt de pik van Daan in haar handen.

‘Dan zullen we eens zorgen, dat mijnheer Pikkemans weer in vorm komt.’

Daan lacht. ‘Mijnheer Pikkemans?’

Melissa antwoordt niet, maar begint Daan met overgave af te trekken. Als ze zijn pik stijf genoeg is, zegt ze tegen Daan: ‘Pikkemans is er klaar voor! Doe je werk!’

Daan lacht. ‘Wat ben je soms een gek figuur!’

Hij geeft haar een zoen, en brengt zijn pik dan voor haar natte spleetje. Hij schuurt zijn eikel langs haar schaamlippen, en voelt hoe nat ze is. Dan duwt hij zijn pik in het nauwe spleetje, en met een paar stoten zit hij er al helemaal in. Melissa kreunt goedkeurend, en wrijft met haar handen over de borstkas van Daan. Ze geniet met volle teugen van de stoten in haar kutje. Ze slaat zelfs haar benen om de heupen van Daan.

Ze gaat echt helemaal los, alle remmen lijken nu opeens weg.

‘Neuk me hard, jij lekker seksbeest!’

Daan moet bijna lachen van haar taal, maar voldoet maar al te graag aan haar wensen. Op een hard tempo ramt hij zijn pik in haar nauwe spleetje, wat ze beiden naar extase voert. Hun orgasme komt dan voor allebei snel en heftig. Melissa komt als eerste, en Daan een stoot later. Melissa begraaft haar lange nagels in de rug van Daan, die daardoor een extra lang orgasme krijgt. Vele stralen zaad spuit hij in haar kutje. Dan laat hij zich uitgeput op haar zakken.

Ze hijgen allebei van de inspanning. Als Daan weer wat bekomen is, begint hij te lachen. Melissa kijkt hem verbaasd aan.

‘Wat is er te lachen?’

‘Ik moet lachen, om de taal die je opeens uitsloeg! Je noemde me lekker seksbeest!’

Melissa bloost. ‘Zei ik dat? Maar het is wel waar! Je bent gewoon een lekker seksbeest! En daarnaast ook nog een hele lieve!’

Daan glimlacht. ‘Ik vond het wel leuk, en ook opwindend. Maar ik heb je nog nooit zo los gezien.’

Melissa glimlacht. ‘Misschien komt dat, omdat ik me nu vrijer voel. Mijn ouders kijken nu niet meer zo over mijn schouders mee. Ik heb nu mijn eigen leven. En ik ben blij, dat ik dit nou met je mag delen.’

Ze geeft Daan een zoen. Dan zegt ze: ‘En ik hoop, dat we dit nog vele keren gaan doen, Daan. Je was echt fantastisch!’

Daan glimlacht. ‘De nacht is nog niet voorbij!’

Hij rolt van haar af en hij neemt Melissa in zijn armen. Ze geven elkaar even de tijd om even goed te herstellen, om daarna weer opnieuw te beginnen. Het is al ruim voorbij middernacht, en een paar orgasmes verder, als de beiden vermoeid in slaap vallen.