Ankie - 3

Op maandagochtend in de bus op weg naar college, overdacht Ankie de afgelopen dagen. Dat de bezorging van een pizza tot zo veel moois kon leiden, wie had dat gedacht? Zij niet in ieder geval. Ze was blij dat ze de keuze gemaakt had om met Rob te gaan eten. Ze dacht terug aan het zwembad, de prachtige tuin, het brede bed, het samenzijn met hem. Maar goed, dat is nu voorbij. Terug in de realiteit. Colleges volgen, studeren, op zaterdag pizza’s bezorgen en haar vriend. Ja, haar vriend! Haar vriend en Rob! Rob en haar vriend! Ze wist dat er vroeg of laat iets moest gebeuren, maar voorlopig stopte ze het maar ver weg in haar binnenste. De tijd zal het leren.

Haar vriend zag ze altijd 2x per week. Soms 3 keer. De woensdagavond en de zondag waren ze samen. Soms ook zaterdagavond als ze niet te moe was. Dat wilde Ankie zo, want haar studie ging voor. Ze was in haar laatste jaar en wilde echt af studeren. Tot dat moment kwam haar vriend op de 2de plaats.

Van Rob hoorde ze niets. Zou hij haar vergeten zijn? Dat kon toch bijna niet! Hij wist niet van haar afspraak met haar vriend. Dat had ze hem niet verteld. Waarom zou ze? En toen gebeurde er iets waardoor ze zich nog veel meer bewust werd van de 2 mannen in haar leven.

Het werd woensdagavond. Haar vriend kwam langs. Hij had een video meegenomen. Samen op de bank, junk food en cola. Benen op de tafel. De film mocht beginnen! Het was een romantische film. Een oudje, die Notting Hill heette. In de film wordt een wereldberoemde aktrice, een rol die gespeeld werd door Julia Roberts, verliefd op een eenvoudige boekverkoper. Die rol werd gespeeld door Hugh Grant. Natuurlijk waren er allerlei obstakels voordat ze elkaar eindelijk vonden. Ankie hield van de film die ze ooit in de bioscoop had gezien. Maar dit keer deed het iets met haar. Al kijkend beeldde ze zich in dat hij, Rob natuurlijk, een rijke man was, terwijl zij slechts een arme studente was.

Af en toe kreeg ze tijdens de film een berichtje binnen. Meestal op haar facebook. Dat gebeurde met haar vriend ook. Dan werd er even geantwoord of geliked om vervolgens weer verder naar de film te kijken. Toen kwam er een tekst binnen, niet via fb, maar gewoon op haar telefoon. Ze las: “Ik mis je! Kan ik je bellen?” Rob!

Snel tekste ze terug: “Nee, dat gaat niet. Ik heb bezoek. Kan nu niet praten.”

Het duurde even voor er antwoord kwam, maar toen las ze: “Ik begrijp het. Bel me alsjeblieft als je alleen bent.”

Snel typte ze: “Doe ik.”

Na de film wilde haar vriend met haar vrijen. Voor Ankie hoefde het niet echt, maar ja! Het was niet eens onprettig. Helemaal niet zelfs, maar een orgasme kreeg ze niet, haar vriend kwam echter wel klaar. Je hoeft niet altijd klaar te komen als je vrijt. Ankie ervaarde dat al eerder en ze wist dat het met veel meer vrouwen zo het geval was. Voor mannen ligt dat blijkbaar anders, hoewel…Rob kwam zaterdag ook niet klaar terwijl hij haar met zijn handen bevredigde. Ankie voelde zich toen schuldig. Nu kan ze er om glimlachen.

Ze sprak af haar vriend zondag weer te zien en dan zouden ze wel kijken wat ze gingen doen. Toen hij eindelijk wegging, had ze tijd om Rob te bellen.

“Hoe is het met je,” vroeg Rob.

“Met mij is alles goed en met jou?”

“Ankie, ik wil je zo graag weer zien.”

Een warm gevoel trok door haar heen. “Meen je dat?”

“Met heel mijn hart. Ik mis je.”

“Ik mis jou ook. Het weekend met jou was zo fijn.”

“Zullen we vrijdagavond samen ergens wat gaan eten? Ik moet echt met je praten.”

“Vrijdagavond? Ja natuurlijk. Weet je…” Ze wachtte even en zocht naar woorden. “Weet je dat je elke dag in mijn gedachten bent?”

Hij lachte. “Wat lief van je om dat te zeggen.”

Hoewel Ankie net met haar vriend gevreeën had, zou ze dolgraag in zijn armen willen liggen, maar dat zei ze maar niet. Ze kletsten nog even verder en braken toen af. Vrijdagavond dus. Wat een heerlijk vooruitzicht!

“Ik betaal,” zei Rob toen ze vrijdagavond in het reataurant waren. Ankie zag er geweldig uit. Ze had een prachtige jurk aan. Speciaal voor hem had ze zich uitdagend opgemaakt. Rob was lief voor haar. Hij gaf haar het gevoel dat ze een echte vrouw was. Geduldig, respectvol en uiterst charmant. Af en toe haakte hij zijn vingers in de hare. Ze voelde in alles aan dat hij haar begeerde en dat gaf haar een onbeschrijflijk warm gevoel.

Wat zou het geweldig zijn om bij hem te blijven, maar het liep allemaal heel, heel anders.

Vlak voor ze het restaurant verlieten, zei Rob: “Ankie, lieve Ankie, ik moet met je praten.”

Ze hadden gedurende de maaltijd constant gesproken, maar ze voelde aan dat er iets serieus stond te gebeuren. Ze liepen naar zijn auto. Ankie had verwacht dat ze nu naar zijn huis zouden gaan, maar nee! In plaats daarvan reed hij naar haar flat en parkeerde zijn auto ergens in de hoek van het parkeerterrein.

“Ankie, herinner je je nog wat ik je vorige week zei? Ik zei je dat ik vanaf het eerste moment dat ik je zag, weg van je was. En dat gevoel is alleen maar sterker geworden. Ik zag uit naar vanavond. De hele week ben je in mijn gedachten geweest. Ik zou willen dat je bij mij was.”

Ankie genoot van zijn woorden. Toch reageerde ze niet. Ze voelde dat er meer ging komen.

“Ankie,” ging Rob verder, “Ankie, ik wil je in mijn leven en ik hoop dat jij dat gevoel ook hebt. Ik wil met jou zijn, voor jou zijn en van jou zijn. Maar….maar er is één ding dat ik absoluut niet wil.” Hij keek diep in haar ogen. Zijn hand streelde haar wang. Ankie hield haar adem in. Rob vervolgde “Ik wil je niet delen. Begrijp je? Je hebt een vriend, al maanden. Mij ken je pas een week. Maar soms maakt tijd niets uit, toch? Ik wil dat je een keuze maakt: Hij of ik. En hoe je keuze ook uitpakt, ik zal die respecteren. Ik geef je alle ruimte om te kiezen, maar niet alle tijd. Hij of ik. Dat is wat ik van je vraag."

Ze wist het! Ze wist dat het zou komen. Ze wist dat ze eens moest kiezen, maar nu al? Zo snel? Wat moest ze nu zeggen? Ze had geen idee. Emoties speelden plotseling op. Rob startte de auto en reed naar de ingang van de flat. Hij pakte haar handen en drukte er een kus op. “Je bent een geweldige vrouw. Je hebt mijn telefoon nummer. Bel me als je me weer wilt zien. Ik wacht op je telefoontje.”

Tranen vulden Ankie’s ogen. Dit had ze nooit verwacht. Het leek wel een soort afscheid. Toen zijn hand voor haar langs reikte en de portier opende, wist ze dat ze uit moest stappen. Hij pakte opnieuw haar handen. Ze keek naar hem met vochtige ogen. Toen zei hij: “Ankie, ik hoop dat je gauw komt. Ik wacht op je.” Een kus op haar voorhoofd. Verdoofd liep ze naar de ingang van de flat. Voor ze het gebouw inging, keek ze om. Hij stond naast de auto en keek naar haar. Zij naar hem. Hun ogen hielden elkaar vast. Toen stak hij groetend zijn hand op, stapte in de auto en reed weg.

Ineens voelde ze zich zo alleen. In de badkamer trok ze haar jurk uit en smeet die in de wasmand. Haar lingerie volgde. Ze nam een lange hete douche. Haar hoofd was vol. In pyjama zat ze later op de bank. Langzaam kwamen haar gedachten weer op gang. Ze moest een keuze maken en Rob had haar heel duidelijk gemaakt dat hij hoopte dat zij voor hem zou kiezen. Eigenlijk, als ze eerlijk was, was de keuze niet zo moeilijk, alleen hoe vertel je het de ander? Haar vriend was een goeie, lieve jongen, maar met Rob had de bliksem toegeslagen. Ankie vermande zich en nam de telefoon. Ze belde haar vriend op en maakte een afspraak voor morgen na het werk. Nee, ze wist niet laat, maar dat liet ze hem nog wel weten. En dan zou ze naar zijn huis komen. Ze was nu in de verleiding om Rob te bellen en hem te zeggen dat ze haar vriend gebeld had, maar ze deed het niet. Het was nog niet het juiste moment. Vlak voor ze naar bed ging, stuurde ze hem één enkele tekst: “Ik mis je.” Prompt kwam zijn antwoord: “Ik mis jou ook.”

Die nacht sliep ze niet echt goed. Ze dacht te veel. Hoe kan ze haar vriend vertellen dat ze een punt achter de relatie wilde zetten zonder hem pijn te doen? Ook tijdens de bezorging van de pizza’s de volgende dag beheerste deze gedachte haar. Ze moest tot 8 uur ‘s avonds werken. Later werkte ze nooit, alhoewel de bezorging tot 10 uur duurde. Haar baas vond dat niet verantwoord. Tegen negenen was ze bij haar vriend. “Videootje kijken of ergens wat gaan drinken?”

“Nee, we blijven hier en video kijken doen we ook niet. Ik moet met je praten.”

Daarop vertelde Ankie haar verhaal. Ze vertelde hem dat hij een lieve jongen was, maar dat ze een man ontmoet had waarop ze direct verliefd was geworden. Ze was daarin open en eerlijk. En ze besloot haar verhaal met te zeggen dat ze met hem verder wilde. Haar vriend reageerde nauwelijks, maar ze zag de pijn in zijn ogen. Ze vond het echt rot, maar het moest gezegd worden. Ankie volgde haar hart. Hij stelde vragen en Ankie beantwoordde ze zo eerlijk mogelijk. Nee, zijn naam en adres gaf ze niet. Dat had geen zin. Het gesprek eindigde, zoals zo vaak: “Maar we kunnen toch vrienden blijven?”

“Ja,” antwoordde Ankie, “dat blijven we ook.” Maar ze wist dat dat niet kon.

Zo rond 10 uur vertrok ze. “Waar ga je heen?” vroeg hij, “naar hem?”

“Nee, ik ga naar huis.”

En dat deed ze ook. Thuis belde ze Rob. Ze vertelde hem dat ze haar keuze gemaakt had en zojuist met haar vriend, ex-vriend nu, gesproken had.

Daarop zei Rob: “Heb je morgen wat te doen?”

“Nee.”

“Ik wil ontzettend graag de hele dag met je zijn. Hoe laat kan ik je komen ophalen?”

Ankie glimlachte. Dit was wat ze zo graag wilde horen.

“9 uur? Of is dat voor jou te vroeg.”

“Met jou samen zijn kan nooit vroeg genoeg zijn. Om 9 uur ben ik bij je. En neem wat extra kleding mee.”

“Mijn badpak ook? Of hou je meer van bikini?”

Ze hoorde hem lachen: “Verras me maar.”

Het was zondag morgen 9 uur toen Ankie in zijn auto stapte. Ze waren blij elkaar te zien. Ze lachten elkaar toe. Ankie besefte dat er een nieuwe fase in haar leven gekomen was. Ze was nu met Rob. Terwijl hij reed, kon ze haar ogen bijna niet van hem afhouden en vaak hielden ze kort elkaars handen vast.

“Waar gaan we eigenlijk heen?”

“Naar de Schoorlse duinen. Ben je daar wel eens geweest?”

“Nee, nooit.”

“Het is een prachtig duingebied waar we kunnen wandelen en uiteraard kunnen we er wat eten en drinken. Ik denk zo dat jij als studente Biologie het daar wel mooi zal vinden. Later gaan we dan zwemmen.”

Ankie was enthousiast.

“En over dat zwemmen…. Het zwembad in Bergen is helaas afgebrand en zal pas in 2021 weer open gaan, maar we kunnen naar een zwembad in Alkmaar gaan, als je wilt. Of….”

“Of wat?”

“We kunnen ook naar een klein privé zwembad gaan. Een ….eh…..tuinzwembadje!”

Ankie lachte. Een ontspannende lach. “Als het niet erg vindt, kies ik toch maar voor het kleine tuinzwembadje. Mijn bikini is ook niet echt geschikt voor een groot zwembad.”

Ze lachten beiden.

Het was echt een prachtig gebied. Ankie genoot met volle teugen. Ze liepen soms hand in hand, maar ook sloeg hij soms zijn arm om haar schouder. Ze zag de hoogste duinen en oude bossen. Talloze vogels waren druk in de weer. Ze aten hun lunch op een lommerrijk plekje. Ook dit hier leek wel een paradijs, maar het was niet hun paradijsje. In de loop van de middag vertrokken ze. Ankie was best wel moe en ze viel in de auto in slaap. Pas toen hij vlakbij zijn huis was, werd ze wakker.

“Hi, zijn we er?”

“Bijna. Lekker geslapen?”

“Ja, ik was ineens zo moe.”

“Weet je wel hoe lief je er uit ziet als je slaapt?”

Ankie glimlachte.

Toen ze het huis ingingen, voelde het voor haar haar vertrouwd aan. Alsof ze er al jaren kwam, toch was het pas een week geleden dat ze hier voor het eerst was. Ze wilden gelijk gaan zwemmen. Net als de eerste keer pakte Rob een sportbroekje en liet vervolgens Ankie alleen in de slaapkamer achter. Zij haalde uit haar tas haar bikini te voorschijn. Eenmaal in bikini zag Ankie er enorm sexy uit. Het bikinibroekje was niet meer dan een breed stukje stof en haar bh was scherp aangesneden. Maanden geleden had Ankie dit setje gekocht om haar inmiddels ex-vriend, mee te verrassen. Het was er nooit van gekomen. Ze liep naar de tuin waar Rob haar stond op te wachten. Vol bewondering bekeek hij haar. “Jezus, Ankie, wat zie je er sexy uit. Geweldig.” Hij kon zijn ogen niet van haar afhouden. Zelfs toen ze naast elkaar van de ene kant naar de andere kant zwommen, bleef hij maar kijken.

Rob verlangde naar haar. De hele week eigenlijk al en nu ze bij hem was en zo sexy gekleed, steeg zijn verlangen naar grote hoogte. Op zeker moment, toen Anja aan de andere kant van het bad was, klom hij er uit. Hij liep naar het bed, trok zijn zwembroek uit en ging naakt zitten. Hij schoof wat onderuit zodat hij half liggend tegen de rugleuning leunde. Zijn pik lag hard op zijn buik.

Ankie zag het vanuit het water en ze dacht: “Wat is het toch fijn om bij een man te zijn die zo naar haar verlangt! Naar mij verlangt hij, naar mij, niet naar een andere vrouw. Ik moet er voor hem zijn. Hij verdient het.” Ze klom uit het water en liep langzaam heupwiegend naar hem toe. Ze zag hem kijken. Ze ging, toen ze bij hem was, op haar buik tussen zijn benen liggen. Ze pakte zijn pik en haar tong trok een spoor tot aan de top. Langzaam begon ze hem af te trekken. Rob liet zijn hoofd rusten tegen de leuning en sloot zijn ogen. Zijn pik was tot het uiterste gespannen. Hij voelde haar tong, hij voelde haar hand. Hij wilde zich niet inhouden, hij verlangde naar de bevrijding van zijn spanning. En hij liet zich gaan. Ankie keek toe hoe zijn zaad in golfjes uit zijn pik kwam. Het kwam op zijn lichaam, het kwam op haar hand. Ze hield hem vast en bleef haar hand op en neer bewegen. Toen Rob eindelijk zijn ogen opende en haar liefdevol aankeek, stond ze op. Heupwiegend liep ze weg. Terug naar het zembad, terug in het water. Rob bleef stil liggen. Hij keek hoe ze traag wegzwom. Het duurde even, maar toen stond ook hij op. Ook hij ging, naakt ditmaal, het water in, maar bleef langs de kant staan. Hij had even de energie niet om te gaan zwemmen. Het water koelde zijn verhitte lichaam af. Hij keek naar Ankie die rustig haar rondjes bleef zwemmen. Dat zij dat met hem gedaan had. Het was nauwelijks te geloven. Zo onzelfzuchtig! Is ze niet geweldig?

Later klommen ze uit het bad. Ze droogden zich af. Ankie deed haar bikini uit. Naakt liepen ze het huis in en naar de keuken. Rob nam een biertje en Ankie een cola. Toen gingen ze op de bank zitten. De tuindeuren bleven open. Ankie leunde tegen Rob aan. Ze dronken en keken de tuin in. Rob streelde haar nog natte haren. Zachtjes zei hij: “Je komt hier graag, hè?”

“Ja, heel graag.”

“Waarom eigenlijk?”

“Waarom? Ten eerste omdat jij hier bent en ten tweede om de tuin en het zwembad. Een paradijsje en met jou erbij is het volmaakt.”

“Nee,” antwoordde Rob, “het is pas volmaakt als ook jij erbij bent.”

Over haar schouder streelde hij haar borst. Hij voelde haar zachte tepel. “Ik verlang naar je.”

Ankie keek op. Toen drukte hij zijn lippen op de hare. Ze proefde bier. “Ik wil je, Rob, ik heb je nodig.”

Ze kusten elkaar en de hartstocht nam snel toe. Hij speelde met haar lichaam. Hij raakte haar aan, kuste haar, streelde alle intieme plekjes om haar zo mogelijk naar het ultieme genot te leiden. Ankie verkrampte bijna toen hij haar kutje liefkoosde. Ze was zo nat. Ze voelde zich zo open naar hem. Alles mocht hij met haar doen als hij maar van haar was. Ze wilde hem in zich voelen, ze wilde door hem genomen worden. En toen hij haar op schoot nam en zij hem langzaam in zich nam, trok er een rilling door haar heen. Ze klemde hem vast met al haar spieren. Ze trok zijn hoofd tegen haar borsten. Ze wilde van hem zijn. Golven van lust stroomde door haar heen. Ze voelde plots zijn sperma in zich komen. Een warme vloed die haar vulde. En ze kwam. Orgasmes gierden door haar heen. Ze bleef hem vasthouden. Hij was nu van haar. Het zweet gutste van hun lichamen. De geur van sex vulde de kamer. Ze rook hem en hij haar. Komplete verzadiging. Volledige bevrediging. Dat sex zo mooi kan zijn!

Een week geleden hadden ze elkaar gevonden. Nu waren ze samen en het voelde als één.