Jesse - 3

Zoals beloofd elke week een nieuw deel, nu dus deel 3. Heel veel leesplezier en laat je even weten wat je ervan vond? Alvast bedankt!

Ik schrik wakker van mijn wekker, acht uur. Direct ga ik op de rand van mijn bed zitten en wrijf in mijn ogen. Man, wat heb ik slecht geslapen. Marnix spookte de halve nacht door mijn hoofd, ik snap gewoon niet wat er gister avond hier gebeurde. Kreunend sta ik op. Mijn ochtendritueel, opdrukken enzovoort, kan me gestolen worden vandaag. Ik trek mijn kamerjas aan en ga naar boven. Mijn ouders zitten al aan de keukentafel te ontbijten. ‘Goedemorgen Jesse’ hoor ik mijn ouders zeggen. Ik mompel een goedemorgen terug en loop door naar de keuken. Ik schenk een glas melk in en ga dan weer naar de keukentafel. Met een kreun ga ik zitten en hang een beetje in me stoel. ‘Gaat het goed jongen?’ vraagt mijn moeder bezorgd. ‘hm, slecht geslapen’ zeg ik schouderophalend.
Mijn vader begint te lachen. ‘Ik kan denk ik je humeur wel opfrissen.’
Vragend kijk ik hem aan. ‘Gistermiddag belde Jakob Eberhauser mij en hij vertelde dat de skischool Arena op zoek is naar een nieuwe skileraar en het liefst één die Nederlands is. Nu heeft Jakob een goed woordje voor je gedaan en ze willen graag in contact komen met je.’
Mijn ogen worden groot, een glimlach verschijnt op mijn gezicht en ik begin te stralen.

- Dit is mijn droom! Als sinds ik drie jaar was sta ik regelmatig op de ski’s. Elk jaar gingen we met het hele gezin (inclusief mijn broer en zus) naar Oostenrijk, en dat niet één keer per jaar maar zowel in december als de voorjaarsvakantie. De laatste pakweg 8 jaar gaan we naar hetzelfde dal waar meerdere skigebieden liggen. Mijn vader werd vrienden met meneer Eberhauser die appartementen aan toeristen verhuurt. Vier jaar geleden had hij een nieuw gebouw weten neer te zetten met 8 appartementen erin en toen is er een ander gebouw afgebrand. Mijn vader schoot hem financieel te hulp om het oude gebouw te herbouwen. Eén van de appartementen in dit gebouw (4 persoons) staat nu ten aller tijde voor alleen ons beschikbaar. Meneer Eberhauser is zelf ook een fanatieke skiër en heeft tot aandringen van hemzelf mij regelmatig nog privé les gegeven. Hij heeft me niet alleen de beste technieken geleerd maar ook hoe je een piste moet “lezen”. Vorig jaar vertelde ik hem dat ik dankzij hem nog intenser ben gaan genieten van het skiën en dat ik al jaren ervan droom om skileraar te worden. Direct vertelde hij me hier alles over en dat als ik echt een skileraar wilde worden dat hij wellicht een balletje voor me op kon gooien bij Skischule Arena in Zell am Ziller welke volgens hem de beste skischool is. –

Ik sta op van mijn stoel en slaak een kreet van enthousiasme. Mijn moeder kijkt me verbaasd aan. Lachend en stralend kijk ik terug. ‘Mam, dit is toch geweldig!’
‘Het is niet zomaar iets jongen maar we weten dat jij het graag wilt dus gaan we het regelen. Alleen jij zal ook het één en ander moeten regelen.’
Ik word weer wat serieuzer en ga zitten. ‘Ja, ik weet het. Maar ik moet zo weg dus morgen begin ik met regelen.’ Mijn vader kijkt trots naar me. ‘Ik zal nog even bellen met Jakob voor ik ga werken, dan hebben we het er morgen wel verder over.’
Dankbaar kijk ik hem aan. ‘Bedankt pap.’

Om half tien spring ik op mijn fiets richting de korfbal. Zo meteen speelt de C1 een wedstrijd welke ik moet coachen. Daarna even niks om vervolgens met mijn eigen team een uitwedstrijd te spelen. Ik heb me voorgenomen om vanavond wat met mijn vrienden te doen en dan zal ik morgen het één en ander gaan regelen voor mijn komende avontuur in Oostenrijk. Ook springen mijn gedachtes steeds naar Marnix en naar gisteravond. Ik twijfel of ik hem moet appen of zal ik wachten totdat hij wat stuurt?

…

Na het laatste fluitsignaal van de wedstrijd van de C1 beginnen de kinderen te juichen, stuk voor stuk geef ik ze een high five en feliciteer ik ze met de verdiende overwinning. Ze wisten er, ondanks de harde wind, er toch 8 te scoren terwijl de tegenstander niet verder kwam dan zes. Samen met de coach van de tegenstander en de scheidsrechter lopen we snel naar de warmte van de kantine. Hoewel het afgelopen tijd heerlijk weer was lijkt de herfst nu toch echt te beginnen. Als het digitale wedstrijdformulier afgerond is loop ik naar de bar en bestel een koffie. Ik word op mijn schouder getikt en ik draai om. ‘Sander!’ zeg ik enthousiast en er volgt een snelle omhelzing. ‘Jij bent vroeg’ zeg ik hem doelend op het feit dat wij pas over een kleine twee uur vertrekken voor onze eigen wedstrijd. Sander haalt nonchalant zijn schouders op. ‘Ik verveelde me thuis en bedacht me dat jij hier wel zou zijn.’ Ik trek even een wenkbrauw op en vraag dan: ‘Ook koffie?’
‘Ja lekker, maar deze is van mij.’
Ik lach erom en wanneer we beide de koffie hebben zoeken we een rustig plekje in de kantine op. Weinig thuiswedstrijden vandaag dus een rustig plekje is snel gevonden.

‘Jammer dat je er gisteren niet was.’ Begint hij.
‘Hoezo? Heb ik wat leuks gemist?’
‘O nee, niks bijzonders maar het is altijd gezellig als jij er ook bent. Maar wat ging jij gisteren doen dan?’
Ik val even stil, Sander is weliswaar mijn beste vriend maar moet ik hem vertellen over Marnix? Ik zucht even duidelijk en kijk Sander dan recht aan. Hij heeft een vragende en bezorgde blik op zijn gezicht.
‘Ik had gisteren een date.’
‘Een date? Met wie?’
Ik glimlach even om zijn verbaasde hoofd. ‘Die ken je niet.’
‘Oké, maar hoe heet ze, hoe ziet ze eruit, wat hebben jullie gedaan?’
Normaal gesproken zou ik gaan lachen om zo’n vragenvuur maar nu ben ik enigszins bang om te antwoorden. ‘Hij heet Marnix.’ Zeg ik zacht zonder Sander aan te kijken. Hij begint te lachen maar ziet dan mijn gezicht en wordt bloedserieus. ‘Marnix? Een jongen?’
Ik knik stil, nog steeds zijn blik ontwijkend. ‘Ben je homo?’ Ik slik, haal een paar keer diep adem en probeer mijn emoties de baas te blijven. ‘Misschien, ik weet het niet.’
‘Zat dat je zo dwars?’ vraagt hij oprecht. Wederom knik ik. Hij legt even een hand op mijn schouder. ‘Kom op Jesse, vertel wat er omgaat in de knappe kopje van je.’
Verbaasd kijk ik hem aan. Sander lacht. ‘Het maakt mij niet uit of je hetero of homo bent, we zijn vrienden Jesse. Je weet dat je mijn beste vriend ben dus kom op. Vertel.’
Ik vecht tegen tranen en slik even. Dan begin ik te vertellen dat ik al lang twijfel, dat mijn tegenstander die opmerking maakte vorige week, van mijn gesprek met mijn vader en hoe ik Marnix op werk ontmoette en uiteindelijk van de date gisteren. Al laat ik wat er gebeurde op mijn slaapkamer achterwege. Sander hoort mijn hele verhaal geïnteresseerd aan. Als ik klaar ben met mijn verhaal komt hij niet direct met een reactie. ‘Nog een bakkie?’ vraag ik dan.
‘Ja lekker.’
Ik sta op en laat Sander even alleen achter, zodra ik terugkom met twee dampende bekertjes en weer ben gaan zitten kijkt hij me opnieuw aan. ‘Ben je verliefd op hem?’
Ik haal mijn schouders op. ‘Nee, denk het niet.’
‘Haha, viel de seks zo tegen?’
Ik begin ook te lachen en geef hem een por. ‘Niet zo hard eikel, niet iedereen hoeft ons te horen. Maar we hebben niet echt seks gehad dus…’
‘Niet echt?’
‘We hebben gezoend, meer niet.’
Hij fronst even. ‘Ik kan me daar helemaal niks bij voorstellen.’
Ik glimlach. ‘Waarbij?’
‘Zoenen met een jongen.’
‘Haha, je weet niet wat je mist.’ Lach ik naar hem.
‘Laten we dat ook maar zo houden.’ Zegt hij speels maar tegelijkertijd gemeend terug.
‘Er is nog iets’ zeg ik dan plots een stuk enthousiaster.
‘Wat dan?’
‘Grote kans dat ik skileraar in Oostenrijk word komend seizoen!’ De ogen van Sander worden groot en dan vertel ik hem ook dat verhaal. ‘Man, je hebt natuurlijk groot gelijk alleen zullen we je wel moeten missen tijdens het zaalseizoen., weten ze er hier al van?’
‘Nee, maar het is nog niet helemaal definitief dus hou het allemaal maar even tussen ons oké?’
‘Natuurlijk.’ Zegt hij terug.

…

We praten nog een tijdje gezellig met zijn tweeën, daarna komen langzamerhand onze andere teamgenoten erbij zitten en is het op een gegeven moment tijd om te gaan. Ik zit naast Dana achterin een auto als ik een berichtje op mijn telefoon binnenkrijg. In mijn scherm staat het berichtje van Marnix. “Hey Jesse, lekker geslapen?” Snel stop ik mijn telefoon weer weg en kijk opzij. Met glimmende ogen zit Dana mij aan te kijken. ‘Wie is Marnix?’ Ik rol met mijn ogen en geef haar een zachte por. ‘Kijk je altijd op andermans telefoons mee?’
‘Als het even kan wel ja.’
‘Je bent echt gek.’ Zeg ik speels terug.
‘Dat klopt’ zegt ze lachend terug. ‘Maar je hebt nog geen antwoord gegeven.’
‘Dat klopt’ kaats ik terug.
Sander, die voorin zit begint spontaan aan mij vragen te stellen over de tegenstander. Al snel raken we in een flinke discussie die de rest van de reis in beslag neemt. Nadat we zijn geparkeerd en op de parkeerplaats lopen komt Dana naast me lopen. ‘Ik had heus wel door dat Sander het onderwerp veranderde.’
Lachend leg ik mijn hand om haar schouder en geef haar een kus op haar wang. ‘Jou ontgaat ook helemaal niks he.’ Daarna draai ik me hoofd iets verder naar achteren en zie een hoofdschuddende Sander achter me lopen. Dana maakt zich ondertussen los van mij en zegt. ‘Ik kom er nog wel achter.’ Daarna loopt ze naar een ander teamgenootje.
‘Houd je wel rekening met haar gevoelens Jes?’
‘Hoe bedoel je?’
‘Dana is stapelverliefd op je.’
‘Wat?’ zeg ik verbaasd. ‘Is zij verliefd op mij?’
‘sst, niet zo hard. Maar ja, jemig, ik dacht dat je dat wel door had.’
‘Nee man, echt niet.’ Zeg ik nog steeds verbaasd terug.

We lopen direct door naar de kleedkamers waar we ons snel klaar maken voor de wedstrijd. In gedachte zit ik me af te vragen welke signalen ik in godsnaam heb gemist waaruit blijkt dat Dana verliefd op me is. Plots krijg ik weer een berichtje binnen op mijn telefoon en ik kijk ernaar. Alleen een vraagteken van Marnix. Die is ongeduldig!. Ik app snel terug. “Hey, ja lekker geslapen, jij ook? Zo meteen een wedstrijd dus kan niet verder appen.” Ik berg mijn telefoon op, nee inderdaad ik heb niet lekker geslapen maar waarom zou ik hem daarmee lastig vallen?

De wedstrijd winnen we met gemak en vlak na de wedstrijd zitten we alweer in de auto. Echt een gezellige vereniging is dit niet dus douchen en bier drinken doen we wel bij onze eigen club. Als vanouds is het gezellig, ondanks het feit dat er weinig wedstrijden thuis worden gespeeld zijn er aardig wat leden aanwezig. We besluiten te blijven eten en bestellen pizza’s. Ook het bier vloeit rijkelijk en mede daardoor wordt wel erg veel gelachen. Rond tien uur heb ik aardig wat bier gedronken en voel ik me licht aangeschoten. Hoewel sommige plannen maken om nog te gaan stappen ga ik afhaken. Morgen hoef ik dan wel niet te werken maar ik wil serieus aandacht besteden aan mijn eventuele avontuur in Oostenrijk. Dus neem ik afscheid van iedereen en spring ik op mijn fiets richting huis. Plots denk ik weer aan Marnix. Fuck! Ik heb hem niet meer geappt! Als ik thuis ben en dit even heb laten weten aan mijn ouders die dat op prijs stellen dat ik dat doe ga ik snel naar mijn eigen domein. “Hey Marnix, nog wakker?” app ik snel. Na een minuut of twee krijg ik al antwoord. “Is je wedstrijd inmiddels afgelopen?”
“Ja, sorry dat ik nu pas app. Ik heb nu wel alle tijd voor je. Alles goed met je?”
“Ja, gaat wel, ik verveel me alleen.”
“Niemand om mee te gaan stappen?, het is ten slotte zaterdagavond.”
“Niet echt, en trouwens heb geen geld, door het verhuizen moest ik mijn bijbaantje opzeggen en nu ben ik blut.”
“Jemig, dat schiet niet op, snel een nieuw baantje vinden denk ik?”
“Vanaf maandag ga ik elke ochtend een krantenwijk lopen. Dat verdiend wel aardig.”
“Dan stroomt het geld straks binnen!” app ik met een smiley.
“Ja, straks dus pas. Tot dan kan ik weinig doen.”
Tussen het appen door kleed ik me uit, leeg ik mijn blaas, poets ik mijn tanden en ga ik op mijn bed liggen. We appen verder oppervlakkig, gewoon gezellig maar dan denk ik weer terug aan gisteren, hoe hij zijn naaktheid probeerde te verbergen. Hoe ga ik dat vragen?
Plots appt hij. ‘Wat vond je eigenlijk van gisteravond bij jou in huis?”
“Haha, ik ben heerlijk klaargekomen.”
“Ja? Deed ik het goed?”
“Je mag het vaker doen” app ik, in mezelf grinnikend, terug. Het blijft even stil vanaf zijn kant dus het is nu of nooit. “Maar waarom mocht ik niks bij jou doen?” Het blijft wederom stil, twee blauwe vinkjes dus hij heeft het gelezen… Na vijf minuten ben ik te ongeduldig geworden en stuur enkel een vraagteken. “Omdat ik me schaam” is zijn directe antwoord.
“Schaam waarvoor?”
“Voor mijn lijf”
Ik zucht, gelukkig kan hij dat niet horen. “Waarom?”
“Jij bent knap, je hebt een gespierd lijf en ook nog eens een grote lul. En ik niet.”
“Jij bent ook knap Marnix en over wat ik tot nu toe heb gezien valt er niks te klagen.”
“Dat meen je niet Jesse.”
“Dat meen ik wel, ik vroeg toch niet zomaar om je nummer” Wederom blijft het stil, ik kijk naar de klok, bijna middernacht. Ik besluit om nog een laatste appje te sturen dat ik ga slapen maar dan krijg ik een appje binnen.
“Kan ik van jou misschien wat geld lenen?”
Heel even twijfel ik, maar waarom eigenlijk niet? “Hoeveel?”
“€200,-? Dan kan ik wel even vooruit.”
Vertwijfeld sta ik op, €200,-!! Dat is nogal wat. Nadenkend ga ik opnieuw naar het toilet om mijn blaas te legen. Als ik terugkom in mijn slaapkamer pak ik mijn geldkistje waar ik contant geld in bewaar uit mijn bureaulade. Er zit zat in. Ik app naar hem. “Is goed, kom je morgenmiddag langs?”
“Super bedankt Jesse! En lijkt me gezellig, zijn je ouders niet thuis dan?”
Wat maakt dat nou weer uit denk ik bij mezelf. “Nee die zijn er niet. 14.00 hier?” Eigenlijk heb ik geen idee of mijn moeder thuis is of niet. Mijn vader zijn dienst begint om 12.00 maar of mijn moeder weggaat? Het interesseert me niet, ik snap gewoon niet wat het zou moeten uitmaken.

…

Zondag, half twee. Het is geregeld. Vanochtend heb ik lang aan de telefoon gezeten met dhr. Hofer, de eigenaar van de skischool in Zell am Ziller, en meneer Eberhauser. Dhr. Hofer regelt via zijn contacten dat ik op 1 december een 11 daagse opleiding kan volgen op de Hintertuxer Gletscher nabij Zell am Ziller. Als ik met vlag en wimpel slaag (het Anwärter diploma haal) mag ik direct aansluitend bij hem het hele seizoen skileraar zijn. De opleiding is inclusief verblijf in een half-pension. Na de opleiding ga ik het seizoen wonen in het 4-persoons appartement van mijn ouders. Eigenlijk is dus echt alles geregeld, behalve dan dat ik nog moet gaan shoppen en vervoer moet gaan regelen. Ik heb mijn moeder al verteld dat ik wel ergens een tweedehands autootje op de kop ga tikken zodat ik daar ook mijn eigen vervoer heb. Ze keek me bedenkelijk aan maar zei er verder niks van.
Nu zit ik alleen te bedenken hoe ik het mijn korfbal team moet gaan vertellen dat ik ze dit zaalseizoen in de steek laat. Ook mijn coach zal niet erg blij zijn. Hmm, ik moet natuurlijk ook nog even met mijn baas gaan praten. Zou hij het goedkeuren dat ik ruim 4 maanden weg ben of zal ik ontslag moeten nemen? Ach, daar kom ik morgen we achter.

‘Jesse!’ ik schrik van mijn moeder. ‘Jemig, wat zit jij diep in gedachten, ik heb je al drie keer geroepen.’
‘Sorry mam.’ Zeg ik als ik haar aankijk en zie dat ze haar jas aanheeft.
‘Ik ben de rest van de middag weg, maar wees gerust, vanavond zal ik voor je koken.’
Ik kijk glimlachend naar haar. ‘Is goed mam, veel plezier.’
Tien over half twee, ik pak mijn tablet erbij en ga op zoek naar een tweedehands autootje. De tijd tikt voorbij en terwijl ik naar een leuke VW Golf kijk gaat mijn telefoon af. Ik schrik op en zie dat het Marnix is. Ik neem op en hij zegt voor het hek te staan.

Terwijl ik naar buiten loop om Marnix binnen te laten krijg ik een appje binnen. Snel kijk ik, een voor mij onbekend nummer. “Ben je niet aan het werk vandaag? Jammer, had je graag willen zien. Tot snel, groetjes D” What the fuck! Wie is nou toch die “D” en hoe komt hij aan mijn nummer? Zonder te antwoorden stop ik mijn telefoon weg.

Marnix rijdt het terrein op en stapt uit zijn auto. Als hij richting mij loopt besef ik me dat ik even was vergeten hoe ontzettend knap hij is. Hij heeft een betoverende glimlach op zijn gezicht en ik begroet hem uitgelaten. Ditmaal wil hij wel graag een rondleiding door het hele huis en met plezier laat ik hem alles zien. Af en toe is hij sprakeloos en als we eindelijk het hele huis hebben gezien belanden we met een cola in de woonkamer. ‘Nou Jesse, aardig optrekje.’ Is zijn droge mening. Ik haal mijn schouders op, weet nooit zo goed hoe ik hier op moet reageren. Ik hou er simpelweg niet van om te pronken met waar ik woon en/of dat ik ondanks mijn leeftijd eigenlijk geeneens zou hoeven werken om de rest van mijn leven te leven zonder echt op uitgaves te letten.
Om het onderwerp te veranderen haal ik mijn telefoon tevoorschijn en laat Marnix het appje van “D” zien. ‘Wat moet ik hier mee?’ vraag ik aan Marnix.
‘Nou, nu je zijn nummer hebt kan je in ieder geval vragen wie hij is en wat hij nu eigenlijk wil.’
Bedenkelijk staar ik naar mijn telefoon. Is het slim om te gaan appen?
‘Hoe komt hij trouwens aan je nummer?’
Ik haal mijn schouders op. ‘Geen idee’
Met een diepe zucht stop ik mijn telefoon weg.. ‘Wil je nog wat drinken?’
‘Ja lekker.’ Is zijn korte maar eigenlijk duidelijke antwoord. Ik sta op en loop naar de keuken. Even later loop ik terug met twee glazen cola en stap op hem af om zijn glas aan te reiken. Maar ik verlies mijn evenwicht doordat ik met een voet achter het vloerkleed blijf haken en ik val voorover richting Marnix. De glazen houd ik stevig vast maar door mijn val vliegt de complete inhoud over Marnix zijn borst en kruis. Op mijn knieën met de glazen nog in mijn handen kijk ik verschrikt naar Marnix. ‘Shit, sorry ik…’ maar dan zie ik de blik in Marnix zijn ogen en ik barst in lachen uit. Marnix staat op, kijkt naar zijn natte kleren en begint dan ook te lachen. ‘Bedankt, nu ben ik zeiknat.’
Ook ik krabbel overeind en kijk achter hem. Na een snelle visuele inspectie kijk ik lachend naar Marnix. ‘Jij hebt wel netjes alle cola opgevangen want de rest is nog schoon!’
‘En nu?’ vraagt hij me terwijl hij naar zichzelf kijkt.
‘Nu kan je wel kleren van mij lenen. Als je wilt kan ik deze kleren in de was doen. Kom, naar mijn slaapkamer.’ Zonder op antwoord te wachten loop ik voor hem uit, Marnix volgt zwijgend. In mijn kamer aangekomen loop ik naar de kledingkast en zeg terwijl ik met mijn rug naar hem gekeerd sta. ‘Kleed je maar uit.’
Nadat ik een oud trainingspak heb gevonden draai ik me om. Marnix staat inmiddels met ontbloot bovenlijf voor me en knoopt net zijn broek los. Mijn mond valt iets open terwijl ik naar de halfnaakte Marnix kijk. Marnix laat zijn broek zakken en dan zie ik dat ook zijn boxer nat is. ‘O, ik zal ook een boxer voor je pakken zie ik’ zeg ik zonder hem aan te kijken en draai me weer snel om. Ik pak een schone boxer en draai me weer om. Marnix kijkt verlegen en houdt zijn handen voor zijn kruis terwijl hij zijn natte boxer nog aanheeft. Pas nu besef ik me dat hij al die tijd geen woord meer heeft gezegt. Ik besluit de stoute schoenen aan te trekken, hoever kan ik gaan?

Ik stap op hem af en zeg terwijl ik hem aanraak bij zijn buik. ‘Je plakt helemaal, kom.’ Ik pak hem zacht vast bij zijn bovenarm en trek hem mee mijn slaapkamer uit. Hij laat zich meevoeren en samen lopen we naar de badkamer. Daar zet ik de kraan van de wastafel open en even later stroomt er warm water uit. Snel pak ik een schone washand. Deze maak ik nat en draai me weer naar hem toe. Ik vermijd zijn blik en begin over zijn bovenlichaam te wrijven. Hij laat het wonderbaarlijk toe en af en toe knijp ik iets in de washand waardoor zijn boxer alleen maar natter wordt. Ik zoek zijn blik, onze ogen vinden elkaar. Ik kijk van zijn ogen naar zijn mond en weer terug, hij doet hetzelfde bij mij. Langzaam stap ik iets dichterbij en buig iets voorover. Op het moment dat hij zijn ogen sluit overbrug ik de laatste centimeters en raken onze lippen elkaar. Gelijktijdig openen we onze monden en vinden onze tongen elkaar. We raken verstrengeld in een heerlijke rustige tongzoen. Hmm, wat heerlijk, ik wist natuurlijk al dat hij goed kan zoenen maar wederom overtreft hij mijn verwachtingen. Mijn handen glijden naar zijn heupen en dan trek ik hem tegen me aan. Mijn harde erectie duwt door mijn broek tegen zijn bovenbeen. Voel ik nou ook iets bij hem groeien? Zo staan we, zeker vijf minuten roerloos te zoenen. Licht hijgend verbreek ik de zoen en kijk hem diep in zijn ogen. ‘Zal ik de rest ook even wassen?’
‘Eh, nee, dat doe ik zelf wel.’ Klinkt Marnix hees.
Ik frons even en zet een stap naar achteren. Ik reik hem de washand aan. ‘Ik zal je wat privacy geven, ik ben in mijn kamer.’
‘Dank je Jesse.’

In mijn slaapkamer ga ik op mijn rug op mijn bed liggen en staar naar het plafond. Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Even later stapt Marnix gekleed in mijn kleren mijn slaapkamer in. Ik glimlach, het ziet er wel grappig uit. Even lijkt hij te aarzelen maar loopt dan ook naar mijn bed en gaat naast me liggen. Samen staren we naar het plafond. ‘Sorry Jesse’ zegt hij even later.
‘Waar schaam jij je nou precies voor?’
‘Nou, eh, ik eh, ben bang dat ik niet aan je verwachtingen zal doen.’
‘Waarom niet?’
‘Ik ben klein geschapen.’
Na deze woorden draai ik me op mijn zij richting Marnix. Hij blijft stug naar het plafond staren. ‘Het maakt mij echt niet uit hoe groot die is hoor.’ Het blijft stil van zijn kant. ‘Weet je hoeveel jongens ik al naakt heb gezien Marnix? Weet je dan niet hoeveel jongens niet aan jou kunnen tippen? Jij bent mooi, echt mooi.’
Nog steeds kijkt hij naar het plafond. ‘Meen je dat?’
‘Ik weet wat’ zeg ik terwijl ik van het bed afklim. Ik zoek de afstandsbediening van de rolluiken en laat ze omlaag gaan. Ik loop naar een lichtknop en zet het licht aan. ‘Ik loop deze kamer uit en trek al mijn kleren op de gang uit, ondertussen kleed jij je hier helemaal uit, doe je het licht uit en ga je onder de dekens liggen. Dan roep je, kom ik naar binnen en ga ik bij je in bed liggen. Daarna zien we wel. Oké?’
Nadat ik een aarzelende “Oké” hoor uit Marnix zijn mond loop ik de gang in en doe ik de deur dicht. Ik kleed mezelf helemaal uit en kijk naar beneden. Mijn lul schokt ietsjes en vult zich langzaam met bloed. Ik streel even over mijn gladde huid en wacht in spanning af op een teken van Marnix. ‘Ja, kom maar.’ Hoor ik en ik grijns in mezelf. Ik open de deur en door het licht in de gang zie ik Marnix zijn hoofd boven de dekens. Ik stap naar binnen en doe de deur dicht. Door de complete duisternis stap ik voorzichtig richting mijn bed. Als ik er eindelijk ben hoor ik Marnix gespannen ademhalen. Ik kruip naast hem onder de dekens en samen liggen we even naast elkaar op onze rug in het duister naar het plafond te staren. Na een minuutje draai ik me op mijn zij en beweeg mijn hoofd naar zijn hoofd. Mijn lippen raken zijn wang en ik geef hem een kusje. Hij draait zijn hoofd en als onze lippen elkaar raken gaan deze direct open. Onze tongen vinden elkaar en we beginnen te zoenen. Na enkele minuten leg ik mijn hand op zijn borst en begin hem te strelen. Al cirkelend ga ik steeds iets lager. Plots voel ik Marnix zijn hand bij mijn bovenbeen en hij glijdt met zijn hand direct richting zijn hoofddoel. Ik ben al keihard en ik geef een zucht van opwinding als hij mijn lul beet pakt.

Ondertussen glijdt mijn hand verder naar beneden en ik voel zijn schaamhaar, als ik nog iets verder ga voel ik plots zijn lul welke half hard is. Ik pak hem vast en ik voel hem harder worden in mijn hand. Hij heeft gelijk dringt tot me door, hij is niet erg groot. Hij past in mijn hand. Voorzichtig begin ik hem af te trekken en hij begint te kreunen. Dit is mijn eerste keer dat ik een andere lul dan de mijne in mijn hand heb. Even stoppen we met zoenen en trekken elkaar rustig onder de dekens af. Beide genieten we stil van elkaars aanrakingen. Na een paar minuutjes zachtjes trekken kus ik zijn nek. Ik ga onder de dekens en kus zijn borst, ondertussen laat hij me los en ik kruip verder omlaag. Ik zoen zijn buik en navel en ga steeds lager. Marnix zijn ademhaling is snel en oppervlakkig. Als ik bij zijn lul kom stop ik met trekken en lik met het puntje van mijn tong over zijn eikel. Gek, geen voorvocht. Ik ben zelf al kletsnat!. Ik ga verder en duw mijn lippen om zijn eikel terwijl ik zijn ballen door mijn hand laat rollen. Zonder moeite neem ik zijn hele pik in mijn mond en begin ik hem zachtjes te zuigen terwijl mijn hoofd op en neer gaat. Marnix blijft roerloos liggen en is muisstil. Er komt zelfs geen kreun uit zijn mond. Ik stop even met pijpen en begin hem weer af te trekken. Direct begint hij te kreunen en te kronkelen. Ik verhoog mijn tempo en verstevig mijn grip. ‘Oh, wacht alsjeblieft, stop even.’ Klinkt het smekend twee minuten later.

Ik stop, klim op hem en zoen hem opnieuw. Direct raken we opnieuw verstrengeld is een tongzoen. Zijn hand grijpt tussen ons in en pakt me vast. Op zijn beurt begint hij me hard af te trekken. Hij trekt mijn voorhuid telkens zo ver en hard terug dat het bijna zeer doet. Toch wil ik hem niet laten stoppen en voel al snel dat ik bijna ga komen. Dus ook snel grijp ik hem vast en begin met trekken. Mijn hoofd begraaf ik in het kussen naast zijn hoofd. We hijgen, we kreunen en plots voel ik mijn hand nat worden en weet dat hij klaarkomt. Het idee dat ik een andere jongen heb laten klaarkomen vind ik zo geil dat ik spontaan mijn lading over hem spuit. Marnix stopt met trekken als er niks meer uitkomt. Uitgeput van de ontlading laat ik me naast hem vallen. Nog even liggen we in het duister uit te hijgen.

Langzaam vertraagd onze ademhaling en ik moet moeite doen om niet in slaap te vallen. Naast me wordt het ook steeds stiller. Na een paar minuten fluister ik. ‘Marnix?’ Maar ik krijg geen reactie behalve een rustige diepe ademhaling.