Max En Jos - 20

Even later zei Jos bijna smekend “Kom op Max, ik wil je er helemaal in voelen en pomp me ook net zo vol als ik het bij jou heb gedaan”.
Dat liet ik me geen twee keer zeggen en duwde mijn pik rustig naar binnen, toen Jos eenmaal gewend was begon ik hem vol te pompen op de manier zoals hij dat graag had.
“O ja Max, spuit me vol wat doe jij dat weer heerlijk en hij begon met te bestoken met lieve en geile woordjes. Dat maakte me zo geil zodat ik al snel zijn darmen vol spoot, met mijn hand greep ik de pik van hem vast en wilde hem opnieuw aftrekken maar dat was te gevoelig voor hem dus liet ik los en ging op mijn rug liggen om bij te komen.

Eenmaal bij gekomen begonnen we ons innig te tongen, hoe lang dat weet ik niet maar we werden gestoord door Claus en Remco die kwamen kijken waar wij bleven.
“Gaat het lekker jongens”? vroeg Claus. “Tot zo even ging het heerlijk, maar wat vooraf ging was nog lekkerder dan het zoenen” lach ik. “Maar we waren toch al van plan om naar huis te gaan, wij hebben het hier wel weer gezien voor vandaag en tevens nog een leuke verrassing gehad ook”. “Hoezo verrassing”? wil Claus meteen weten. “Dat vertellen we dadelijk thuis wel anders moeten we het twee keer zeggen”.
Gezamenlijk lopen we richting van ons appartement, op het speelveldje zien we een groep kinderen staan en waar ook onze vier stiekeme zwemmers bij staan. Wanneer de vier ons zien lopen steken ze bijna tegelijk hun had omhoog als groet, wij groeten natuurlijk terug terwijl we langs het pleintje lopen om bij ons appartement te komen.
Er komt een meisje uit de groep aangelopen en spreekt ons aan “hallo ik ben Elsje, klopt het wat de jongens zeggen”? “Licht eraan wat ze zeggen wij zijn geen helderziende” zegt Jos. “Nou de jongens beweren dat ze zojuist betrapt zijn bij het stiekem naakt zwemmen in jullie zwembad, maar ook dat wij als het heel erg warm is mogen komen zwemmen”. “Dat klopt, maar het moet niet te gek worden niet dat jullie elke dag komen zwemmen maar hebben ze ook gezegd dat het enkel in Adams of eva’s kostuum mag”? “Wat U bedoeld helemaal bloot ook waar de jongens bij zijn”? “Ja en er moet altijd een volwassene bij zijn om toezicht te houden dat er geen gekke dingen gebeurt, het gaat enkel om zwemmen en eventueel zonnen” zeg ik en kijk dan naar Jos, Claus en Remco. “Dat hebben de jongens er niet bij verteld” zegt Elsje. “Dat van die volwassene weten ze ook nog niet, dat mag jij hun gaan vertellen want wij moeten nu echt verder” zeg ik weer.
Wij nemen afscheid van haar en lopen stil zwijgend verder naar huis, daar aangekomen nemen we nog alle een drankje op het balkon en Claus vraagt “wat was dat net eigenlijk met die kinderen”? “Dat was die verrassing waar ik het over had, wij hebben ze namelijk op heterdaad betrapt bij het zwemmen en wel in hun blote kont”. “Trouwens Rafael, kan jij er voor zorgen dat het gat in de heg zo spoedig mogelijk dicht word gemaakt”? “Dat is het eerste karweitje wat ik morgenvroeg ga doen”. “Maar wat was dat, dat ze mogen komen zwemmen”? wilde Remco nu weer weten. “Dat heb ik meer als grap gezegd, jullie denken toch niet echt dat de ouders ermee akkoord gaan dat hun kinderen bij ons in hun blootje komen zwemmen”? zeg ik luid lachend.
“Nee Max dat lijkt mij ook sterk dat ze dat gaan goedvinden” geeft Wim me gelijk. “Maar vergeet niet dat het openbare zwembad helemaal aan de andere kant van de stad is” oppert Inn die samen met José op hun eigen balkon zitten. “Is dat zo, daar heb ik niet aangedacht maar dat ze naakt moeten zwemmen schrikt de ouders vast wel af”.
Ondertussen was het al weer bedtijd geworden, wij wenste ons een goede nachtrust toe en Jos en Ik sprongen nog even onder de douche voor het slapen gaan. Terug op het balkon zagen we dat Claus al in de armen van Remco lag te slapen, vanuit de woonkamer hoorde we nog dat Bern met Rafael aan het praten waren. Jos en Ik volgde het voorbeeld van Claus en Remco, het geprevel van Rafael en Bern leek steeds verder weg te epen tot wij beide heerlijk in elkaars armen in slaap vielen. De volgende morgen werden heerlijk wakker gemaakt door het gezang van de vogels en de door de geur van vers gezette koffie die door Yvonne was gezet. Wij rekte ons uit en liepen vervolgens naar binnen, Bern en Rafael lagen nog in een diepe slaap het was wel een mooi gezicht om te zien hoe Rafael Bern veilige in de armen heb genomen.
“Goedemorgen, hebben jullie lekker geslapen “? vroeg Yvonne. “Ja heerlijk, maar ik zo nog een uurtje of wat verder kunnen slapen”. “Wat let je, jullie hebben nog vakantie”. “Dat weet ik maar mijn vriend moet vanmorgen afrijden, daarna gaan we een barbecue kopen voor in onze nieuwe tuin”. “Die kan ik jou ook metselen komt het kreunen vanaf de bank”. “Ook een goedemorgen Rafael, maar ik heb toch liever een barbecue die ik kan verplaatsen zo kan ik als het weer omslaat nog altijd onder de veranda verder gaan”. “Daar moet ik je gelijk in geven, met een vaste ben je ook altijd van de windrichting afhankelijk en zoals je al zei van het weer”. “Hebben jullie twee nog lang gepraat”? vraagt Wim die ondertussen ook was aangeschoven. “Ja, eigenlijk best wel. Bern wilde meer over die binnenvaartschool weten want het lijkt hem wel wat om op de binnenvaart te gaan”. “Daar kijk ik niet raar van op, het water trok heb altijd al aan hij kon uren naar de voorbij varende schepen zitten te kijken als we eens onderweg pauze hielden bij een rivier” zegt Yvonne. “Ik ben er nu ook eindelijk achter hoe Bern aan zijn naam komt, ook al had ik wel al een idee hoor” zegt Rafael. “Ja kijk, een Opa heette Bernard en de ander was Ernst dus hebben we gewoon van elke Opa de eerste twee letters gebruikt, nu weten de andere het ook” zegt Yvonne met een glimlachje. Jos kijkt op zijn horloge en zegt “Max het word tijd om ons klaar te maken voor vertrek” en tikt op zijn horloge. “Oei is het al zo laat lieverd, laten we dan maar gauw opschieten”.
Jos en Ik gingen ons snel aankleden nadat we een katten wasje hadden gedaan, bij vertrek wenste ze allemaal Jos succes bij het afrijden en nadat wij beloofd hadden om zo gauw we wat wisten te zullen bellen verlieten we het huis om naar het examenhuis te gaan.
Bij de auto vraag ik plagend “rij jij of rij ik schattebout”? “Nee lieverd, ik rij niet voordat ik het mag” speelt hij het spel mee.
Wij waren toch nog te vroeg op het examenhuis aanwezig en bestelde voor ons een kopje koffie om het wachten te overbruggen.
We zaten goed en wel of de examinator kwam naar ons toe en vroeg “wie van de heren is Jos Daniels”. “Dat ben ik maar we zijn veel te vroeg” zegt Jos. “Dat komt goed uit, als je wil kan je nu al afrijden want je voorganger heeft zich ziek gemeld”. “Ja dat is prima” zegt Jos en slaat zij koffie in een teug achterover gelukkig drinkt Jos zijn koffie altijd met melk maar deze keer was de melk uitgeschoten en dus was de koffie niet meer echt heet.
“Rustig Jos je kunt het, dit gaat vast en zeker lukken” en geef hem vlug een kusje op zijn mond in plaats van op zijn wang.
De examinator keek wel even vreemd maar zei of vroeg verder niets ( wat zou het hem ook eigenlijk aangaan ) Bij de les wagen moest Jos eerst een oogtest afleggen en laat hij nou uitgerekend mijn auto kiezen waar Jos het kenteken van moest oplezen daarna begon het afrijden. Jos vertelde me later na dat hij zijn voet niet stil kon houden van de zenuwen, waarop de examinator hem gerust stelde door even voor te stellen om rondom de wagen te lopen. Daarna nam Jos plaats achter het stuur, stelde zijn spiegels goed in en reed weg. Een goeie drie kwartier kwamen ze terug, beiden lachten ze op hun best dus ik had er een goede moed in. Jos was dus geslaagd maar wat hij niet wist was dat ik een fles whisky had en die aan hem gaf hij keek me raar aan want ik wist toch dat hij geen whisky dronk.
Ik zeg “geef die maar aan je rijleraar, want daar heb je jou papiertje aan te danken hij is een goede leraar voor je geweest”. Hierop vloog Jos me om mijn hals en zei “dat klopt Max daar had ik ook aan kunnen denken” en hij geeft me een vette pakkerd op mijn mond. Hij loopt naar de rijleraar en zegt “alstublieft die fles heb je verdien, maar nu niet gelijk leegdrinken bewaar hem voor thuis”. “Dat zal ik zeker doen Jos, fijn dat je geslaagd bent maar eigenlijk had ik het ook niet anders verwacht”.
Gezamenlijk dronken we nog een bakkie koffie op de goede afloop, samen met Jos zijn rijleraar zelfs de examinator kwam erbij zitten omdat hij nog tijd overhad. Er werd over van alles en nog wat gesprokken tot Jos opstond en even weg liep van de tafel om te gaan bellen en het thuis front in te lichten.
Even later kwam Jos terug en tikte op mijn schouder “wat doen we Max gaan we kijken naar de barbecue, of blijf je hier plakken”? vraagt hij met een glimlachje. “Nee Jos, laten we maar gaan je weet dat we vanmiddag nog bezoek krijgen”.
Dus namen we afscheid van de rest en liep naar de auto.
Bij de auto zegt Jos “ik zou graag rijden, maar wacht toch liever tot ik het rijbewijs in mijn hand kan houden”. “Ja dat lijkt me beter, zal je net zien dat er dan nog iets gebeurt ook al zou het niet je schuld zijn”.
Dus kroop ik zelf achter het stuur en reed in de richting van het tuincentrum waar volgens Inn we een goede kans van slagen zouden hebben.
“Wat wil je eigenlijk Max, een op gas of een heerlijke ouderwetse barbecue op houtskool”? “Dat laatste Jos, er gaat naar mijn mening niets boven een houtskool vuurtje dan trekt de reuk van het hout en de aroma van de vuurgekruide lekker in het vlees”. “Dat vind ik ook Max, ik vind het ook lekkerder en vooral gezelliger op gas gaat het veel te snel naar mijn mening”.
Op de parkeerplaats moest ik nog flink zoeken om een plaatsje te bemachtigen, ook al was het flink heet en er veel mensen naar het zwembad waren omdat de schooljeugd nog volop vakantie hadden. Jos liep naar de plattenkarretjes en samen gingen we naar binnen en slenterde we door de winkel en keken links en rechts om ons heen tot we iemand vonden van het personeel de jonge man zag ons ook en kwam vriendelijk naar ons toe gelopen en begroete ons.
De jonge man vroeg meteen “kan ik jullie helpen heren”? “Ja we zijn op zoek naar een barbecue” zegt Jos. “oké dan moeten we deze kant uit, ik hoop dat ik jullie kan helpen want normaal sta ik op de afdeling van de airco’s maar U ziet hoe druk het is vandaag dus ben ik een beetje een vliegende keeper” lacht hij. Ik kijk Jos aan en zeg “dat is het tegenover gestelde van een barbecue, maar als we die hebben lopen we nog even mee naar U afdeling en kijken we of U goed kunt praten en lopen we straks mogelijk met beide apparaten de deur uit”.
Dus lopen we eerst de hele zaak door en komen uiteindelijk op de afdeling waar de barbecues staan te pronken, de verkoper laat ons enkele modellen zien maar die zijn allemaal op gas.
“Heeft U ook nog die ouderwetse, die gewoon met houtskool gestookt worden”? vraagt Jos. “Ah, we hebben het hier met kenners te doen ikzelf vind namelijk ook niets lekkerder dan een vuurtje van houtskool”. “Dat hebben wij ook al gezegd, mijn toekomstige echtgenoot en Ik” zeg ik terwijl ik Jos verliefd aankijk.
De verkoper laat ons enkele modellen zien die nog met houtskool worden gestookt, het blijkt dat ze ook nog eens een stuk goedkoper zijn dan die op gas.
Ik vraag aan de verkoper “hoe komt het eigenlijk dat die goedkoper zijn dan die op gas meneer”? “De meeste mensen gaan tegenwoordig voor het gas, het lijkt wel of ze geen tijd meer hebben om lekker rustig te barbecueën het moet tegenwoordig allemaal snel, snel gaan”. “Nou bij ons niet hoor, bij ons kan het niet lang genoeg duren” zegt Jos en pakt me even stevig vast.
Een paar mensen kijken ons aan met een vies gezicht en schudden hun hoofden.
“Is er wat, vraag ik verergerd? Dat doen wij toch ook niet bij jullie als jullie elkaar een knuffeltje geven”zeg ik en kijk daarbij Jos en de verkoper aan. “groot gelijk meneer, wat is daar nou mis mee het maakt toch niets uit of het nu om man/ vrouw, man/ man of vrouw/ vrouw gaat in de bijbel staat zelfs geschreven ( heb U naaste lief )”zegt de verkoper en ik geef mijn vrouw ook vaak en knuffel of zoen in het openbaar.
Samen schieten we in de lach, wat niet door de andere in dank word afgenomen. De filiaalhouder stond ook op een afstandje toe te kijken en kwam meteen polshoogte nemen wat er aan de hand was.
“Mr. Hendriks, wat is hier aan de hand”? vraagt hij aan de verkoper.
Jos mengt zich in het gesprek nog voordat onze verkoper antwoord kon geven , hij pakt het naamplaatje vast en bestudeerd de naam die er op stond.
“Nou meneer Peeters, er was niets aan de hand er waren enkele mensen die jaloers waren dat mijn partner me een knuffel gaf en dat lieten ze ons merken. Hierop heeft mijn toekomstige man zijn ongenoegen getoond en netjes gevraagd of wij dat ook deden als zij elkaar een zoen of knuffel geven in het openbaar”. “O ja, mhm dat hoeft natuurlijk ook niet, het is nogal een verschil of het een paartje doet of jullie”. “Waar is het verschil als ik mag vragen, wij zijn ook een paartje en hebben net zo het recht om elkaar een knuffel te geven, of denkt U daar anders over meneer Peeters was het toch, maar let op met wat U nu gaat zeggen ik ben echt niet te beroerd om een klacht tegen U in te dienen mijn Vader is namelijk advocaat en weet mensen aan te pakken”.
“Sorry meneer, maar het is wel een beetje aanstootgevend of vind U dat niet”? “O ja natuurlijk, een heterostelletje mag dat wel en een homostelletje of lesbische paartje niet. Mag ik nu het adres van U baas hebben, dan weet ik waar ik mijn klacht naar toe moet sturen want U bent nog niet van me af hou daar maar rekening mee”. “Zo bedoel ik dat niet meneer”. “Daar is het nu te laat voor, o ja voor ik het vergeet meneer Hendriks hier heeft U mijn kaartje mocht U last krijgen van hem daar neem gerust contact met mij op mijn advocaat zal U ook verdedigen op mijn kosten natuurlijk”. “Kunnen we daar niet nog even over praten bij een kopje koffie”? vraagt die meneer Peeters.
Ik neem die meneer Peeters bij zijn schouders en zet hem rustig opzij.
“Meneer Hendriks, kunnen we nu verder gaan met waar we meen bezig zijn”? “Ja natuurlijk daar word ik voor betaald niet waar”.
We lieten die meneer Peeters verbouwereerd achter en keken verder naar de barbecues. Onze keuze was snel gemaakt en liepen vervolgens nog naar de afdeling van de airco’s.
Daar aangekomen zei hij meteen “dat meneer laat U maar weg hoor ik heet Bastiaan en voor vrienden is het gewoon Bas. Bas gaf een goeie uitleg wat het voordeel is van een verplaatsbare airco met of zonder slang”.
Op zijn advies heb ik besloten om die zonder slang te nemen, hij hielp nog even mee om alles in te laden in onze auto.
Bij de auto vraagt hij “dat met die advocaat klopt toch hopelijk wel hè, ik verwacht inderdaad dat ik last ga krijgen met hem hij is geen gemakkelijk baasje”. “ Mijn vader is geen advocaat, maar wees gerust ik heb links en rechts goede connecties en het gaat echt allemaal goed komen misschien lukt het me wel dat jij straks filiaalleider word” en lachend nemen we afscheid van Bas.
Nadat we thuis waren aangekomen werd er natuurlijk volop over het voorval in het tuincentrum gesproken, maar eerst werd Jos natuurlijk gefeliciteerd met het behalen van zijn rijbewijs.
“Jee Max waar haal je de moed vandaan om zoiets te zeggen”? zegt Wim. “Och dat is niet zo moeilijk, vroeger speelde ik vaker poker met mijn vrienden en daarbij heb ik leren bluffen” lach ik. “Ja maar ik ging het zelfs ook geloven wat jij vertelde over je Vader” zegt Jos met een blosje op zijn wangen. “Teken dat ik er echt goed in ben, maar Wim help je me wel bij het opzetten van een brief die ik echt naar hun hoofdkantoor ga sturen”. “Natuurlijk en als het echt hoog komt regel ik ook een goede advocaat, want die heb ik nu al in gedachten hij is specialist op het gebied van discriminatie en aanverwante zaken”. “Rafael, help je ons mee met het monteren na het middageten”? vroeg ik hem. “Natuurlijk Max, dat is geen probleem, maar die airco zou ik voorlopig nog hier laten staan”. “O jij bent bang voor diefstal tijdens het verbouwen”? “Ja dat hoor je wel vaker, toen ik nog in de bouw zat werd er eens in het weekend in zes nieuwbouw woningen de CV ketel weg gehaald en tevens de koperen leidingen”. “Er werd natuurlijk om gelachen door de bouwvakkers, maar de aannemer zat wel met een flinke strop. Op vrijdagmiddag werden ze afgeleverd en bij controle op zaterdagmorgen waren ze al weg”.
Na het eten werd er aan gebeld, wij waren in de veronderstelling dat Johan en Maarten het waren die zouden komen om te zwemmen. Uiteindelijk was het een van de ouders van de kinderen .
Hij stelde zich netjes voor als zijnde Gerardus de Vader van het bijdehandje die stiekem was komen zwemmen hij bood zijn excuus aan voor het gedrag van zijn zoontje.
“Kom verder Gerardus, wilt U een kopje koffie of zo” nodigde Jos hem uit dat de helft van ons naakt waren daar trok hij zich niets van aan. Hij liep achter Jos aan naar de keuken, daar zag hij Claus, Remco en José in hun nakie. “Ik geloof dat mijn zoontje niet heeft gelogen over het fait dat ze mogen komen zwemmen maar enkel als zij ook naakt gaan zwemmen en er een volwassenen bij is”. “Dat klopt, wij hebben ze vanmorgen betrapt en gezegd dat ze niet meer stiekem mochten zwemmen, ze waren wel welkom bij echte tropische warmte en ze moesten ook naakt zwemmen maar wel onder begeleiding van een van de Ouders”. “Dat is heel aardig van jullie, want zoals jullie weten ligt het enige zwembad aan de andere kant van de stad. Jullie weten hoe de jeugd is en we laten ze dan ook nooit alleen naar het zwembad fietsen ook al zijn de meeste al bijna 14 jaar maar zo’n meute kinderen zijn een gevaar op de weg”. “Daar heeft U of eigenlijk jullie helemaal gelijk in Gerardus”. “Zeg maar gewoon Ger, dat doen ze hier allemaal in de beurt”.”Maar dat ze van ons naakt moeten zwemmen stoort jullie niet”? wilde ik weten. “Mij in ieder geval niet Max, het is tevens een geruststelling dat Jij er op bestaat dat er een of meer Ouders bij zijn. Morgen hebben we weer onze maandelijkse bij een komst in het wijkhuisje, daar hadden wij jullie graag bij gehad om over deze kwestie met jullie te kunnen praten”. “Morgen zeg jij” ik keek Jos even aan en die trok zijn schouders op als teken dat het goed was.
Ger stond op en gaf ons allemaal een hand en ging vervolgens weg, bij de deur kwamen Johan en Maarten net aan lopen.
“Ah daar heb je de andere stiekeme naakt zwemmers” lach ik naar de beide jongens de van schrik een rode kleur kregen. “Wees maar niet bang hoor, zij hebben vanmorgen mijn zoon met twee vriendjes op hetere daad betrapt bij het eveneens naakt zwemmen” zei Ger. Hij gaf ze een hand en zei “in de toekomst zullen jullie je vermoedelijk wel eens zien, maar dan zijn er ook vermoedelijk meiden bij”. Maarten zei “dat laatste hoeft voor mij niet echt” meteen slaat hij zijn hand voor zijn mond en loopt knal rood aan, het was er schijnbaar eerder uit dan bedoeld. “geeft niet hoor Maarten, jij bent wie je bent en dat is goed zo” zei Jos die er bij stond en Maarten even vast na en een troostende knuffel gaf.
Ook Johan werd door Jos geknuffeld, Ger liep lachend verder en zwaaide naar ons en hij hoopte dat wij beide er morgen in het wijkhuisje bij waren, ook al hadden we het toegezegd. Kom verder jongens en ze liepen prompt met ons mee naar de keuken, maar in de keuken bleven ze opeens staan en keken verbaasd naar de bloteriken die wederom gespannen naar de jongens keken.
“O ja, dit zijn Claus, Remco en José die zijn extra een dag langer gebleven toe ze hoorde dat jullie twee van middag zouden komen zwemmen, zij wilde wel eens een paar inbrekers leren kennen” lach ik. “Kom op Max plaag die twee nou niet extra, ze zijn net zo’n lief stelletje als Claus en Remco”.
Nu was het aan de tijd voor die twee om een kleurtje te krijgen en juist op dat moment kwam Bern naakt binnen gelopen maar had wel alvast een badlaken en sportbroekje bij zich.
Nadat hij zich netjes had voorgesteld zegt hij “kom op waar wachten jullie nog op, haal jullie badlaken en trek jullie broekjes aan dan kunnen we eindelijk gaan zwemmen”.
Max gaf de reservesleutel van het huis aan Claus en nadat ze hun broekjes aan hadden getrokken vertrok het groepje naar het huis maar vooral naar het zwembad.
Wij riepen hun nog na “straks komen wij ook allemaal, er moet nog gewerkt worden” of ze het gehoord hadden weten we niet ze waren zo druk aan het praten met elkaar.
Het appartement werd door ons netjes opgeruimd toen dat klaar was dronken we nog eventjes wat voordat wij ook naar het huis gingen Yvonne en Wim wilde ook een frisse duik nemen en Rafael, Jos en Ik zouden de nieuwe barbecue ineen zetten. Bij aankomst in de tuin was het een leven van jewelste, het leek wel of we binnen kwamen in een openbare zwembad waar honderden kinderen aan het spelen en schreeuwen waren.
“Zeg jongens kan het wat zachter, denk een beetje aan de buren” was het eerste wat ik zei.
Ik kreeg bijval van Yvonne en Wim die ook hun kinderen tot de orde riepen en meteen was het een stuk rustiger bij het zwembad. Ondertussen waren wij begonnen met het uitpakken van de barbecue en het controleren van de onderdelen volgens de beschrijving die erbij hoorde.
Johan kwam ook even kijken, Ik vroeg “Wat is er Johan, vind je het niet leuk dat de andere erbij zijn”? “Ja wel Max, maar ik weet niet hoe ik het zeggen moet, eigenlijk hadden Maarten en ik gehoopt dat wij ons ergens terug even konden afzonderen, als je weet wat we bedoelen” zegt hij met een blosje op zijn wangen.
“O dat bedoel je” ik zal het even gaan regelen zeg ik met een knipoogje. Ik liep naar het zwembad en zei “luister eens mensen Johan en Maarten willen even niet gestoord worden, ze gaan even in het schuurtje wat uitrusten”. “Ja ja dat uitrusten willen Remco en ik ook wel hoor” lacht Claus.”Dat zal je toch echt aan die twee jongens moeten vragen of jullie welkom zijn om uit te rusten”.
Johan en Maarten vonden het niet erg dat ze mee gingen, want ondertussen was wel duidelijk dat Claus en Remco ook een stelletje waren, dus liepen ze met hun vieren naar het schuurtje.
In het voorbij lopen zei Bern “denk eraan niet te hard kreunen, snel verbeterd hij het laatste ik bedoelde natuurlijk snurken” maar hij had meteen een draai om zijn oren gekregen van Yvonne. Au roept hij gespeeld “iedereen kan zich toch wel eens verspreken” lacht hij geniepig. Nu greep Wim zijn zoon vast en smeet hem met een boog in het zwembad zelf sprong hij er achteraan en greep hem opnieuw vast en zegt “kom hier dan zal ik je dat verspreken wel eens afleren” en duwt hem onderwater.
José en Yvonne staan op de kant te lachen en hebben niet in de gaten dat Jos een spurt neemt en ze beide het water in duwt. Ondertussen hebben de vier jongens het schuurtje bereikt en gaan naar binnen, onwennig keken ze elkaar aan gooide wat dekens op de grond en in het midden werden lege kratten opgestapeld zodat ze toch iets of wat privacy hadden. Claus en Remco waren de eerste die elkaar begonnen te tongen en zich door de knieën lieten zakken, Johan en Maarten zagen hoe de stijve piemels over elkaar schoven. Maar nu begonnen ook die twee elkaar te tongen en gingen op de dekens liggen, na de tongzoen gingen de twee in standje 69 liggen en begonnen elkaar te pijpen ( meer als pijpen en treken hadden de twee nog niet gedaan, oké een beetje gevingerd hadden ze ook wel gedaan) Claus liet Remco op zijn handen en knieën zitten en begon Remco zijn hol nat te maken om hem te gaan vol pompen maar eerst ging er een vinger in.
Maarten die boven op Johan lag zag dat omdat de kratten te laag waren kon hij alles zien, ook toen Claus zijn pik tegen het sterretje van Remco zette om naar binnen te gaan.
“Doet dat geen pijn”? vraagt hij verschrikt. “Niet als je het gewend bent, de eerste keer doet het wel pijn maar de vergaat snel en komt er een heerlijke genot voor in de plaats maar hebben jullie dat nog nooit gedaan”? stelde hij als weder vraag. “Nee verder als wat trekken, pijpen en een klein beetje vingeren zijn we nog niet gegaan uit angst voor de pijn” zegt hij.
Ondertussen is Johan overeind gekomen in zit toe te kijken wat er zich bij hun buren afspeelde.
“Houden jullie je vandaag nog maar bij het pijpen of trekken en kijk eventueel toe hoe ik Remco neuk, als wij hier wonen komen jullie twee maar eens langs op een avond dan leren Remco en ik jullie dat wel als jullie dat willen”. “Ja graag zeiden ze bijna in koor, maar wilde Maarten weten vinden jullie het goed dat wij toekijken”? “Dat heb zojuist toch al gezegd, kijk maar rustig hoe ik Remco ga volspuiten hij vind het zelf geil als er toeschouwers bij zijn” en geeft Remco enkele tikken op zijn strakke billen en trekt ze dan verder uiteen en drukt zijn pik naar binnen.
Remco geeft geen kik van de pijn, maar begint meteen te kreunen Claus houdt met een hand de mond dicht om het gekreun te smoren met de andere hand houdt hij zich vast aan de heup van Remco.
“kunnen jullie me helpen jongens”? “Waarbij, wat kunnen we doen voor jullie”? zegt Johan. “Kom erbij zitten en een van jullie moet Remco aftrekken en de andere mag met zijn ballen spelen”. “Ja maar dan komen we zelf niet klaar” Oppert Maarten. “Als jullie Remco verwennen dan pijpen we jullie twee na afloop naar een onvergetelijke hoogtepunt dat beloven we jullie”.
De jongens lieten het zich geen tweede keer zeggen en wisten niet hoe snel ze de kratten weg moesten halen, Johan greep meteen de ballen vast van Remco en begon ermee te spellen, Maarten nam de pik van Remco in de hand en begon hem te trekken maar toen hij het voorvocht uit die zijn pik zag lopen ging zijn mond naar de eikel en likte hij die schoon. Johan liet zijn vrije hand over de billen van Claus glijden en drukte zelfs zijn vinger door die zijn kringspier en begon hem te vingeren.
“O ja, ga door Johan maar er is nog plaats genoeg voor meer vingers hoor, ik ben wel wat gewend net als Remco die lust er net zo pap van als ik” kreunt hij verder.
Hierop duwt Johan een tweede vinger naar binnen en even later de derde en vierde, Claus had geluk Johan had echt lange vingers of dat nou kwam door het bespelen van de piano of dat het een natuur verschijning was dat doet niet ter zaken hij kon in ieder geval lekker diep in Claus zijn hol binnendringen.
Claus begon nu ook steeds harder te kreunen en riep “Ja, ik ga komen, o ja heerlijk ga vooral door Johan ik ga Remco zo vol spuiten als nooit van te voren, nu niet stoppen” en met een gesmoorde kreet ontlaad hij zijn ballen en spuit een gigantische hoeveelheid jongensnectar in de darmen van Remco op het zelfde moment spuit ook Remco zijn pik leeg in de mond van Maarten.
Beiden jongens vallen naast elkaar op de dekens en moeten een hele tijd bijkomen van de inspanning die ze hebben geleverd en vooral van het spuiten, Claus had zelfs pijn aan zijn ballen.