Franse Vrienden - 12

Golfen ?
Ja, goed idee. En de honden ?? die mogen op hun eigen baan.
Iedereen heeft hier bijna een hond en als het niet druk is mogen ze aangelijnd meelopen als je alles maar opruimt en anders is er een groot afgebakend veld waar ze kunnen lopen. In het Horecadeel zijn ze gewoon welkom, aangelijnd natuurlijk. Verder is het een prachtig terrein waar je gewoon kunt wandelen enzo .
Mmmm dat enzo klinkt veelbelovend , grijnsde Bernard.
Ach ja, golf is toch nog wel een beetje een elitesport, je hebt enorme macho's bij de club, maar ook aardig wat twijfelheren en echtparen die wel eens wat anders willen. Zoals Vincent die je ontmoet hebt en die ik ook al eens vast heb mogen houden.
Zo, daar had je vast je handen vol aan dus en zo onbespoten ben je ook dus niet...
Nou, ik denk dat mijn verschillende ervaringen wel op een hand te tellen zijn hoor Bernard.
Wat ik met jullie de laatste 2 jaar beleefd heb is iets heel anders dan dat doen wat je alleen ook kunt en dan in alle rust. Er zijn hier niet veel echte gay mannen die ik ken en waar ik het van weet, die wil ik niet kennen. In de wat beter gesitueerde kringen hier zijn ze bijna allemaal getrouwd en gebeurt alles binnenskamers. Eigenlijk zoals met Pierre en Anne-Marie. Voor de buitenwereld nette echtparen, maar thuis een mislukt of schijnhuwelijk, of leven als broer en zus , zoals ik.

Tja, in Nederland is het allemaal wat opener, maar dat wil niet zeggen allemaal beter. Maar goed laten we gaan anders is de middag om voordat we het in de gaten hebben. Gewoon even snuffelen daar en goedendag zeggen.
Met onze auto ??? Maar dan moet er wel iemand achterin met de honden of de honden in de bak. Ik wil wel met de honden zeiden Bernard en Xavier tegelijk. Nou ja dan zit ik alleen voorin, hahaha.
Ik ga wel achterin, zei Bernard, dan kun jij naast je vriendje zitten en kan ik je goed in de gaten houden.
Rotjong ben je, grapte ik.

Golfen enzo
Het was niet zo ver 10 minuten rijden. En een enorm groot terrein en zo te zien een gezellig terras en home. Het was niet druk. Zullen we eerst een stukje lopen met de dames ?? Prima. Laat ons de enzo plekken ook maar zien. Ohhh, die zijn er overal waar bomen zijn.
We liepen wat rond groetten hier en daar mannen - vrouwen zagen we niet- die een balletje aan het slaan waren en opeens hoorden we iemand die: "Bonjour Bernard" riep...
We keken om en ik zag een knappe donkere vent van ongeveer midden 60, fors maar niet echt dik, rode broek aan en een donkere polo en een sweater om zijn nek. Hij had 2 clubs bij zich en blijkbaar alleen aan het oefenen.
“Vincent” schoot het gelijk door mijn hoofd.

Et Bonjour Xavier, vos amis ??
Ah Oui, Vincent, je les connais déjà quelques années. Des amis Neerlandais.
Wij hebben elkaar gisteren op de camping gesproken, wij hebben een plaats voor 3 maanden naast jullie, gisteren heb ik uw partner ontmoet.
Ah, leuk, nieuwe vaste buren voor een tijdje. Bernard had al zoiets gezegd.
O ja ??
Ja, dat we een leuke nieuwe buurman hadden.
Aardig van hem, wij zijn ook blij met hem en ik denk ook met jou als ik je zo zie. Zullen we even wat gaan drinken op het terras ???
Goed idee, even nader kennis maken. Xavier ken je natuurlijk al langer.
Ja hoor, wij komen geregeld bij hen over de vloer. Lekker zwemmen en eten. Gastvrije mensen. Hij heeft ooit al eens verteld over een Nedrlander die muziek maakt en ook een keer wat gespeeld en gezongen heeft bij hen thuis.
Ja dat klopt, dat ben ik. Op de camping zul je het ook met me moeten doen. Oh , dat wist ik niet.
Muziek maken bedoel je toch hè., hahah.
Ondeugende meneer ben je had ik van Bernard al begrepen.
Volgens mij lopen hier vier ondeugende heren, pareerde Vincent direct. Ik mocht hem wel. Xavier hield zich op de vlakte. Ergens leek hij wat jaloers door het snelle contact dat ik maakte met de “nieuwkomer”.
Ik keek hem aan en maakte met mijn ogen een geruststellende beweging die hij direct begreep. Xavier en ik spraken vaak met onze ogen. Dat voelde Bernard ook en hij wist dat wij echt meer voor elkaar voelden dan aleen het bed. Daarom waarschijnlijk ook zijn wantrouwen en angst mij te verliezen. Ten onrechte. Maar ik vond dat ik van meer mensen echt houden kon dan één. Zal wel een generatieprobleem zijn.

Bij het terras aangekomen zochten we een beschut plekje met wat privacy, alhoewel er weinig mensen waren. De wereld is klein hè Bernard. Dat had ik ook niet gedacht je vandaag hier aan te treffen. Je vrouw is op de camping.
Nee naar Aix , shoppen met een par andere dames.
Oh, ze laat je wel vaker alleen dus. Gelukkig wel, ik heb wel wat vrijheid van haar. Ze kent me. Hij knipoogde. Bernard zat naast hem op een bank en Xavier en ik er tegenover op stoelen. Vincent was duidelijk op oorlogspad, zijn hand rustte al op Bernard's knie, die daartegen geen bezwaar scheen te hebben. Voor mij was een vierde man niet nodig en al
Als hij wat wilde moest hij het maar op de camping doen, zoiets kon hij niet maken bij Xavier thuis, of Xavier moest hem uitnodigen, maar die scheen daartoe geen aanstalten te maken. Weg rustige middag, benieuwd waar dit op uit zal lopen. We waren met een auto en 2 honden., als de heren wat wilden moesten ze met Vincent’s vervoer wat regelen. Ik kon ook niet volgen waarover de 2 het in het Frans hadden, het leek me aardig geanimeerd.
Waarover praten zij Xavier, ik kan het niet volgen. Wat dacht je, Vincent probeert hem in bed te krijgen…. Ik vind dit niet leuk eigenlijk. Ik ook niet antwoordde ik. Als de heren wat willen gaan ze maar bij hem of op de camping. Mijn idee, antwoordde Xavier.
Ik vind het ok, maar niet bij mij thuis.
Ik vraag het gewoon, besloot ik.

Heren wat gaan we doen, het is aperotijd bijna en de keuken moet nog gedaan worden.
Bernard keek mij aan en antwoordde: Vincent heeft me net uitgenodigd bij hem thuis. Als jullie liever hebben dat ik mee ga, ga ik mee terug met jullie en anders brengt hij me morgenvroeg naar Xavier’s huis. OK, dan gaan wij zo richting Rognes weer. Pas op jezelf en doe geen rare dingen. We gaven Vincent en Bernard een kus en een hand en rekenden af, namen de honden mee en liepen naar de auto.

Ja, dat is ook Bernard Xavier….
Vind je het erg. Ach ja en nee, wij zijn fijn met ons 2-en en zij ook. Anders hadden we waarschijnlijk vanavond weer een trio gehad.
Ik vind het fijn dat ik alleen met jou ben Dick, hij kneep me in mijn arm en ik bestel zo lekker wat bij de catering.
Niks koken, niks afwassen, de hele avond voor ons. We waren bij de auto aangekomen, zetten de honden op de achterbank en stapten in. Xavier pakte mijn arm en trok mij naar zich toe en kuste me. Ik houd van je jongen, meer dan je beseft. Ik weet het Xavier, jij bent voor mij ook veel meer dan een date of een goede kennis.
Tranen kwamen nu bij mij. Niet doen , alles komt goed. Rijd maar rustig naar huis.
Een goed kwartier later opende Xavier de poort en al gauw zaten we samen met de honden in de apérohoek naast elkaar op de bank.
Op ons toastte ik, op ons lieve man toastte Xavier terug.
Best wel moeilijk hè, had je dit verwacht?
Totaal niet antwoordde ik, maar ik weet nu waar ik sta. Ik moet ook mijn keuzes maken. Ik wil niet eeuwig vlinderen. Ik accepteer een open relatie, maar deze move van Bernard was niet goed. Samen uit, samen thuis dacht ik zo.
Ik ook, had dit niet verwacht, later misschien, maar vind dit zo valse nichterig, dat ben ik van hem niet gewend. Het lijkt wel een wraakoefening. Als we allebei vrij waren wist ik het wel Xavier. Ja, ik ook, al een paar jaar. Wat is dit een moeilijke situatie hè, we kunnen geen kant op, met handen en voeten gebonden.
Kon ik hier maar blijven of voor mijn part nam ik je mee, maar het geeft zoveel ellende dat we moeten roeien met de riemen die we hebben.
Kom maar bij me nu, we moeten er het beste van maken en zeker niet onze dag laten verruïneren. Dit neemt niemand ons meer af vandaag. Kom even dichterbij me zitten dan kiezen we samen wat we gaan eten. We kozen een gevarieerde ovenschotel met sauzen en salade. Desserts waren er nog genoeg. Xavier zocht een lekkere witte wijn uit de kelder en opende die. Op ons. Op ons.


VINCENT

Ondertussen waren Bernard en Vincent ook vertrokken bij de golfbaan, na een paar drankjes in opperbeste stemming, niet zo verantwoord, maar gelukkig kwamen ze zonder kleerscheuren aan bij het chateau van Vincent. Zo jij hebt goed geboerd. Hard gewerkt bedoel je. Ja dat moet wel. Hij parkeerde zijn auto binnen de poort, sloot af en constateerde dat zijn vrouw er niet was.
Had die er kunnen zijn .
Jazeker, maar we respecteren elkaars vrijheden. Slapen doen we al jaren niet samen , we zijn allebei financieel onafhankelijk en hebben ieder ons eigen , goedlopende bedrijf. Beiden in de wijn. Zij exporteert en ik verbouw en maak wijn. Zij heeft vriendinnen, ik vrienden. Kinderen hebben we niet.
Ondertussen liepen we het " chateau" verder in, passeerden het productie gedeelte, dat nieuw en modern was en kwamen in het oude woongedeelte. Alles luxe. Maar wel met smaak.
Apéro ?, vroeg hij. Kleintje hoor, we hebben er al een paar op. Kom maar bij me zitten. Hij opende de veranderen en we kwamen op een groot terras met vele mogelijkheden en comfortabele zitplekken. Hij schonk in , ging zitten en wenkte de toch wel wat overdonderde Bernard. Santé, santé, ze klonken de glazen en kusten.

Ik had niet gedacht je zo gauw hier te treffen, sprak Vincent.
Puur toeval, of niet... Moet het zo zijn. Wat goed is komt snel.
Ik doe er liever wat langer over, grijnsde Bernard. Ik ook, maar dat gebeurt bijna nooit. Ik ben officieel niet uit de kast, alleen een paar intieme vrienden weten het.
Net zoals bij Xavier. Ja, te vergelijken ja. Wij zijn mensen die iedereen kent, voor de buitenwereld netjes getrouwd en succesvol, dus chantabel. Alhoewel ik dat nooit zou laten gebeuren. Zijn hand lag weer op Bernard 's been. Zullen we wat eten bestellen ? Hij pakte een lijst en we bekeken die. Het werd voor beiden een uitgebreide salade.
Met een half uur is het er. Mmm, dus even tijd om je prachtige borstpartij te exploreren. Als je dat wilt, antwoordde Vincent schijnheilig.
Bernard boog zich over hem en ontdeed hem van zijn polo. Merveilleux verzuchtte hij. Zo vol en zacht. Hij speelde met zijn handen door het grijs zwarte oerwoud dat Vincent's torso bedekte, zocht zijn tepels en zoog eraan.
Vincent kreunde. Goed zo papa, zei hij.
Papa, hoe oud ben je, grinnikte Bernard.
Jonger dan je denkt, het leven heeft mij getekend. Ik ben meer dan 10 jaar jonger dan jij, 64. En ik val op ouder. Ik zie er tamelijk macho uit, maar dat ben ik alleen in het gewone leven. Ik heb behoefte aan een oudere, strakke hand die me leidt in bed.
Ik zal mijn best doen zei, Bernard terwijl hij nu ook zijn broekriem open gespte. Een zwarte strakke, goed gevulde boxershort openbaarde zich. Bernard streelde de welving, die langzaam groter werd.
Ah oui, mais stop pour un moment. Ik haal 2 kamerjassen, ik kan moeilijk de traiteur naakt ontvangen.
Even later kwam hij terug met 2 velours donkerrode kamerjassen. Hij had zijne al aan , de andere was nog netjes opgevouwen en rook lekker fris gewassen.. Tja dan moet ik mij ook wel uitkleden. Dat was vlot gebeurd en even later zaten we combortabel op de veranda waar de avondzon nog sreeds een aangename warmte gaf. Het uitzicht over de bergen was indrukwekkend.
Heb jij geen zwembad ? Jazeker wel, kijk maar over de ballustrade. Bernard keek en zag een modern strak bad dat blijkbaar binnen onder het huis verder liep . Zo dat is niet mis, het lijkt wel een James Bond huis, heb je ook haaien ?? Ja , jij... ij mag me vandaag vangen. Bernard liep terup naar de veranda waar Vincent stond en omarmde hem en duwde zijn lijd stevig tegen hem aan. Offff, jij bet al hard, dat belooft wat zei Vincent.
Op dat moment ging de bel, dat zal de traiteur zijn. Moet je niet even wat anders aan trekken. Nee hoor, ik kom toch uit het bad … Dat zijn ze hier wel gewend.
Is ook zo. Hij was snel weer terig en stalde het eten uit op de eettafel op de veranda. Ohhhh dat ziet er goed uit. Wit, rood of rosé ?? Rosé graag, rood maakt me te snel slaperig, dat moet niet toch ?? Nee zeker niet, hahaha. Ze schoven aan tafel en begonnen te eten.


HUIZE XAVIER

Hoe zou het daar zijn, vroeg ik aan Xavier.
Geen idee en het interesseert mij ook niet echt, waarschijnlijk heeft hij bij dezelfde traiteur eten besteld als ik, want gekookt wordt er daar weinig. Veels te druk.
Je hebt niet zo'n hoge pet van hem op is het niet.
Hij is wel aardig, ziet er patent uit, maar speelt de hele dag toneel. De stoere macho. In bed weet ik het niet, ik heb hem alleen een keer aan zijn gerief geholpen op de golfbaan en hij mij. Handjob. Even snel. Maar het zou me niks verwonderen dat hij een sterke hand nodig heeft, nou die heeft hij nu dan wel..hahaha.
Ja dat klopt , Bernard kan tamelijk dominant zijn en ook wel eens doorslaan als hij erg geil is , want dan is de rem weg en gaat hij voor zijn eigen genot.
Arme Vincent dan. Veel zal hij ook niet meegemaakt hebben, alhoewel... Ik ken zijn “zakenrelaties” niet. In ieder geval is hij meer ervaren dan ik, maar daar is ook niet zo veel voor nodig. Ha, ha jij bent een natuurtalent Xavier, sensibel, ik hoef je niks te leren, ik kijk in je ogen en zie wat je wilt.
Dat klopt, ons contact is fantastisch, je zult me nooit pijn doen, zoekt mijn hot spots en vind die feilloos.
Hé daar zal de traiteur zijn. Xavier knoopte zijn jas dicht en liep naar de poort. Tien minuten latern schonk hij een witte chablis in en we begonnen te eten.
Ziet er goed uit. Ja prima altijd en niet te duur. Grote omzet hier en ze laten de prijzen normaal.
Het is nog warm hier, ja uit die jassen en het servet op schoot.
Ja dan krijg ik nog meer honger, prima. Jij bent ook onverbeterlijk. Ik mis jou net zo hard als jij mij in de winter, Xavier. Jouw beeld staat mij steeds voor ogen. Je foto's bekijk ik regelmatig en winden me op.
Hier evenzo jongen. We gaan het nog moeilijk krijgen. Zwijgend aten en dronken we verder, maar we genoten ook van elkaar's gezelschap. Ik voelde Xavier's been tegen het mijne. We keken elkaar aan en lachten. Komt tijd , komt raad, sprak hij...


TERUG IN HET CHATEAU

Niet zo snel, je wil me zat hebben lijkt het wel. Nee hoor, maar ik denk dat je de Franse gewoonte verleerd bent daar in dat koude landje in het Noorden. Nou dat valt wel mee hoor, maar ik ben even wat ouder en nooit zo'n drinkebroer geweest en ik word wat oncontroleerbaar als ik te veel op heb.
Oh heerlijk, daar houd ik van, ongeremde seks.
Pas maar op, straks piep je als een speenvarken, want ik ben dan een aardig dominante oudere heer.
Daar heb ik geen bezwaar tegen, grijnsde Vincent terwijl hij nog een keer inschonk.
Ik spreek je morgenvroeg wel, eens kijken wat je dan zegt. Vincent keek onder de tafel en lachte. Mmmm tja, niet mis. Jij ook niet hoor. Maar ik ben geen topman, Bernard, ik heb je niet voor niets mee gevraagd. Ik voelde gisteren gelijk wat voor vlees ik in de kuip had. Jij bent helemaal mijn man.
Weet wat je zegt, jongen, ik kan behoorlijk te keer gaan, stop maar met die wijn anders zou je morgen wel eens blij kunnen zijn dat ik weg ben.
Is het zo erg. Soms ja. Als mijn rem weg is ga ik gewoon voor mijn eigen genot, normaal ben ik heel sociaal en aardig en houd met de ander rekening. Te veel drank is voor mij niet goed, en voor jou ook niet.
Je hebt gelijk, ik wil een prettige geile nacht hebben en niet geradbraakt morgen jou zo gauw mogelijk weer bij Xavier afleveren.
Dat bedoel ik. Kom laten we afruimen en nog even van de zon genieten op de veranda en misschien straks even zwemmen nog en dan zien we wel. De spullen waren gauw aan kant en de afwas ging zoals bijna bij iedereen hier in de machine. Voldaan glijden wij ons op de bank in de zon.
Laat me je eens goed aanschouwen, ik heb je gisteren natuurlijk wel gezien, maar nu hoef ik het niet heimelijk te doen. Bernard ging naast de bank op de grond zitten en streelde hem. Ik moet zeggen dat gisteren die prachtige vacht mijn bloed als eerste sneller deed stromen en nu ik voel hoe zacht die is ben ik helemaal verkocht. Jij hebt je nooit geschoren daar hè ?
Nee hoor, puur natuur , mijn hele leven al.
Zo voelt het ook. Bernard's handen gleden over zijn hele lijf, hij richtte zich wat op en bewerkte met zijn mond zijn tepels. Oh mon Dieu, stoppen even, ik kom ontzettend snel als je dat doet, bewaar dat maar voor het eind. Ik zie het, lachte Bernard, de vlag gelijk in top.
Het laat jouw ook niet ongemoeid trouwens, antwoordde Vincent naar beneden kijkend en wat ben jij groot geschapen !
Vind je ?
Ik heb niet veel mannen in het echt zo gezien, negers op video's, maar hier ...nee... Ik weet niet of ik dat aankan.
Gewoon rustig aan en ontspannen, anders wat poppers. Geloof niet dat ik dat heb, of ja ...mijn vrouw heeft het, als we seks hadden wil ze dat anaal of ze gebruikt een dildo. Wacht even , ik kijk even in haar boudoir. Hij kwam terug met een doos met een aantal flesjes en ampullen. Wat is het beste, vroeg hij . Kijk eens aan, mevrouw heeft ook echte amylnitraat ! Ampullen , antwoordde Bernard.
Ik weet daar niets van. Haha, dat merk je dan straks wel. Heeft ze verpleegsters in haar vriendinnenkring, of dokters ? Gewoon kom je daar niet meer aan. Ik wil het ook wel weer eens proberen. Er zijn 2 doosjes vol ermee.
Ik denk wel dat ik weet van wie ze die heeft.en flesjes ook verschillende en sommige zijn al ooit geopend. Nou geef er daar maar eens een van. O ja, dit is de meest gebruikte. Ik zal eens wat nemen en dan moet jij op mijn pik letten. Bernard snoof en... Hij springt op...haha en het ontspant je anusspier, probeer maar, pas op de eerste keer voelt het gek aan. Vincent snoof nu ook wat op.Ik word warm , een beetje dizzy en geil. Ja, en dat doen de echte ampullen 5 x sterker. Je wordt er knap hoerig van en gezond is het ook niet, alleen heb je steeds meer nodig , dus alleen gebruiken als het echt nodig is.

Gaan we naar boven, naar bed nu ?
Prima. We liepen de trap op en kwamen in een waar speelparadijs, inclusief een open haard, een whirlpool en een sauna. Vincent liet zich op bed vallen. Doe wat je wilt, je mag alles met me doen. Ik zeg wel als ik het niet wil.
Tja, dat moest je tegen Bernard niet zeggen...hij begon hem te verwennen zonder einde en Vincent kronkelde alle kanten op van genoegen. Oohh wat doe je dat goed, dit heb ik nog nooit meegemaakt, ik wil je ook in me hebben nu.
Nu ? Ja nu... Hij reikte de vaseline aan en Bernard bereidde hem en zichzelf voor. Over condooms werd niet gesproken.
Hij zocht een ampul in het doosje een een zakdoek.
Ik kom zo in je. Ik geef je zo een zakdoek, je snuift diep tweemaal op en geeft de doek aan mij. Vincent gehoorzaamde , voelde zijn pik stijf worden en zijn hoofd warm en dizzy, hij voelde ook hoe Bernard pijnloos naar binnengleed en hem de zakdoek nogmaals aanreikte. Snuif maar gewoon door.
O ja,ja, neuk me Bernard, neuk me. Hard, hard en diep. De amylnitraat deed zijn werk hij werd bloedgeil en Bernard kon hem ongeremd nemen.
Wat een lekkere lul heb je. Vincent werd erg verbaal en lawaaierig. Bernard hield een ongebroken ampul bij de hand voor het slotakkoord. Terwijl hij hem grof penetreerde begon hij ook zijn tepels te knijpen, Vincent's voorvocht liep als een kraan, eigenlijk kwam hij al, maar doordat Bernard pauzeerde, werd dat nog even uitgesteld. Bernard wist dat als hij hem nu liet snuiven hij een heftig orgasme zou hebben. Maar eerst zelf.
Hij brak de ampul, doordrenkte de zakdoek, snoof en reikte hem toen Vincent aan. Bernard begon aan zijn slotakkoord, kneep keihard in de wijnmagnaat zijn tepels, terwijl die luidruchtig: Oui, oui schreeuwde en een enorme lading zaad op de lakens spoot en een ogenblik later doneerde Bernard zijn warme zaad in Vincent. Helemaal kapot rolden ze van elkaar en pas minuten later waren ze weer echt in de bewoonde wereld.
Ongelooflijk, wat kwam dat van diep, ben even kapot.
Ja, je wilde het zelf en het is nog niet eens avond...
Ik heb even rust nodig, lachte Vincent, ik had dit niet willen missen, was er zo aan toe...Kom maar tegen me aan liggen. Jij bent helemaal mijn man, ik heb behoefte aan een sterke hand Bernard. Wat heb je nog meer voor mij in petto.
Wat je maar wilt, ik word helemaal bloedgeil van je. Je hebt een prachtig lijf, bent intelligent en ja ik kan mijn dominantie niet echt thuis kwijt.
Bij mij wel, zolang het niet echt pijn wordt vind ik veel goed. Mijn tepels, speeltjes, spanking. Oh Bernard, woonde je maar hier.
Dat zegt Xavier ook al, die kan niet zonder Dick, als we nou die vrouwen in een huis zetten en wij met zijn vieren in een ander is er veel opgelost. Alleen de dames willen hun heren ook niet missen lijkt me.
Ja moeilijk Bernard. Het leven heeft ons gevormd en soms is het bijna onmogelijk om dat in een keer af te breken. Jij hebt het al een keer gedaaan heb ik begrepen en je bent redelijk gelukkig nu. Maar ergens zijn wij mannen eeuwige zoekers.

Ik denk dat je gelijk hebt Vincent, ik ben over het algemeen best tevreden zoals het nu is, maar merk nu ineens dat ik ook jaloers kan zijn.
Xavier en Dick ?
Ja, die zijn al 2 jaar eigenlijk totaal verknocht aan elkaar. Van Chantal weet ik dat hij altijd over Dick praat en hetzelfde gebeurt bij ons thuis het omgekeerde. Xavier voor en Xavier na... Eergisteren belde hij dat hij bij Xavier bleef slapen, toen ik met jullie en je vrienden een dagje weg was. Normaal heb ik daar geen probleem mee, maar die 2 voelen elkaar zo goed aan, dat is meer dan alleen knuffelen.
En ik voor jou ? Is dit een wraakoefening ?
Nee totaal niet , wij hadden ook meteen een klik op de camping, voordat er maar sprake was dat jij Xavier kende en voordat ik wist dat ze bij elkaar zouden slapen. Jij was voor mij direct bijzonder, ergens in je ogen zag ik hoe je was en dat klopt.
Ik weet ook niet wat het was, vanaf het eerste moment had ik dat zelfde gevoel. Je optreden, het vaderlijke, dat resolute.
Dat sprak me aan en na de eerste ervaring is dat alleen maar duidelijker geworden. Hoelang blijf je nu hier ?
Een week of 8 nog, dan een maand naar huis, dokters etc. Daarna nog een week of 5.
Ik zou je altijd om me heen willen hebben en niet alleen in bed. Ik mis een man zoals jij. Een stuk stabiliteit, ik heb dat nog nooit gevoeld bij een andere man. Het mooiste zou zijn als jullie hier ook zouden wonen. Ik moet nu mijn kop helder zien te krijgen wat ik wil, ik wil je regelmatig ontmoeten, op de camping, hier, maar ook zien we je echt bent en jij van mij. Het is nu allemaal nieuw. Maar ik ben bang dat het over 8 weken nog steeds nieuw is. Kom eens dichterbij.
Bernard was ook wat van streek, deze man was sterk, een persoonlijkheid, mooi, viriel, zorgde voor vreemde prikkels in zijn lijf die hij daarvóór niet kende. Hij zou echt van hem kunnen houden, waren dan al die jaren hiervoor niets geweest ? 75 was hij nu en voelde zich onzeker als een puber.

XAVIER EN IK

Fijn dat je er bent. En weer alleen. Ook al zeg je niets, ik kan met jou de hele avond naar de sterren kijken. Vijf maanden heb ik je niet gezien de afgelopen herfst en winter en toch was je er elke dag. Ik zou voor jou veel op kunnen geven. Elke blik, elke aanraking, elke beweging... ik word er sterker van , je geeft me energie die ik hier thuis niet heb gehad, alleen al je berichtje van een paar dagen terug dat je eraan kwam.
Ik keek hier ook naar uit lieve man. Hoe vaak heb ik je foto's die ik van je heb niet bekeken. En vooral je ogen, die soms bestraffend keken, van nu niet meer foto's, soms vragend, en soms uitnodigend en zacht, zoals die zonder bril.
Ik moest er een maken zonder bril. Die ogen, die ogen. Ik weet het ook niet meer soms.
Voorlopig zijn we in elkaars nabijheid, 8 weken. Kan ik je knuffelen, samen dingen ondernemen. En dan...ik weet het niet, ik voel dat er op een paar kilometer hier vandaan ook iets aan de hand is dat meer is dan een afspraakje voor een keer.
Denk je ?
Ja, zoals vanmiddag heb ik Bernard nog nooit meegemaakt. Gisteren door de telefoon hoorde ik al een vreemde opwinding over de nieuwe buurman. Die dus het hele seizoen naast ons staat...
Ja ook dat...ze zien elkaar dus bijna elke dag. Ik zou bijna dat chalet huren tegenover jullie, maar ik denk dat Chantal dat niet ziet zitten, alhoewel ze het helemaal niet erg vindt als jullie hier zijn. Ze weet ook best dat wij al wat gehad hebben en wat ik voor je voel, maar de hele tijd jou om me heen zal ze minder waarderen...denk ik... Ik ben niet zo sterk. Zij is een sterke vrouw, ik word dan boos en soms
onredelijk. Dat werkt averechts... Tja wat moeten we.
Vandaag gewoon genieten Xavier...kom hier, we zijn 68 beiden, niet gaan kniezen anders lukt dat lief zijn voor elkaar ook niet. Wat we nu hebben kan niemand ons afnemen. Leef vandaag !
Hij nestelde zich tegen me aan en we voelden ons een. Ik moest ineens denken aan de tekst vluchten kan niet meer, alleen schuilen bij elkaar..maar hoe zeg je dat in het Frans... zonder woorden dus...we streelden elkaar, niets wilds, vredig genieten..straks lekker samen slapen..we zien wel...en morgen ook...als we samen in een huid hadden kunnen kruipen hadden we dat nu gedaan..niets voelt zo fijn als een aanraking, een compliment of een vrijpartij met iemand waar je echt om geeft, ook al zullen anderen zeggen: wat zien die nou in elkaar.
Wil je nog wat eten of drinken?
Een digestiefje of eh warme chocolademelk met slagroom...
De wat ? Xavier keek verbaasd.
Ja dat nemen we wel eens in Nederland, vooral 's winters. Slaap je lekker op.
Nou voor mij een digestiefje hoor. Voor mij ook, we zijn hier in Frankrijk.
We knipten de kleine glaasjes leeg en keken elkaar aan. Naar boven ?
Ja , naar boven. Eerst even douchen en dan naar bed. Ach ja en de dames. Julie en Zora keken ons aan. Rondje tuin baas. Eerst jullie natuurlijk ! En het bad afdekken. Het was al bijna donker. Samen liepen we zwijgend en tevreden de ronde. Zo nu en dan raakten we elkaar aan en onze blikken ontmoetten elkaar. Gelukkig vroeg ik. Ja helemaal. Het is trouwens fris aan het worden, krijg het koud zo naakt. Het is pas mei, als de zon weg is , is het zo fris en er komen een paar mindere dagen aan.
Ik douche eerst en Xavier rommelde wat in de keuken, zette de koffie machine klaar en nog wat andere zaken voor het ontbijt. Toen hij fris de slaapkamer inkwam sliep ik al bijna. Moe ? Een beetje wel, was toch een enerverende dag. Maar kom er maar gauw bij, lekker je warme lijf voelen. Een kwartier later sliepen we al. Niet eens moegestreden, gewoon tevreden dicht tegen elkaar. Tomorrow is another day

Vervolg lezen ??? Franse Vrienden 13