Franse Vrienden - 13

Tegen een uur of half acht drukte een natte neus tegen mijn wang.

Julie.
Naar buiten baas. De plek naar me was al leeg. Ik moest wel diep geslapen hebben. Trok snel een ochtendjas aan en ging naar beneden, ik rook de koffie al en zag de gedekte tafel in de woonkamer. Het is vochtig buiten, lekker binnen maar. Xavier omhelste me en we kusten hartstochtelijk. Miste je al... Ja iemand moet het werk doen hè , maar je sliep nog zo vast. Heb een tijd naar je liggen kijken en zelfs dat was opwindend. Dan gaan we zo nog even terug naar boven ?
Als je wilt, mij hoef je dat niet te vragen. We ontbeten op ons gemak en doken toen nog even onder de lakens voor een bevredigend samenzijn. Waar haal je het vandaan, vroeg ik toen ik zijn buik afdroogde. Komt door jou, je zorgt voor een continue zaadproductie bij mij. Maar het gaat om het gevoel,
ik zie ook dat jij geniet en een goed orgasme hebt. Vind je het niet erg ? Nee hoor, slikken zou ik toch niet snel doen en het scheelt witte was, lachte hij. Kom hier. Ik drukte hem tegen me aan. Zo fijn met jou. Samen douchen ? Ja, elkaar lekker afsoppen en afdrogen en dan toch maar wat aantrekken vandaag. Ben benieuwd hoe laat de andere tortelduifjes komen.

De andere tortelduifjes waren nog niet zo ver, na een goede nachtrust op het chateau was er nog volop actie onder de lakens.
Vincent kon niet meer zeggen dat hij nog maagd was. Bernard liet hem deze morgen in alle standen dit ervaren en daarna moest hij hem helemaal leegzuigen.
Goed zo jongen, zo moet het en spuit me nu maar onder. Totaal kapot weer sliepen ze weer in en pas tegen half 10 ontwaakte Vincent als eerste, sloop uit bed en bracht even later het ontbijt, ze kusten en leken ook aardig gelukkig met elkaar. Het zou moeilijk worden, dacht Bernard en was ook benieuwd hoe het weerzien zou zijn. Zouden ze straks met zijn vieren lunchen of zou er een gespannen sfeer heersen. Jalouzie ??

GOEDEMORGEN...

Tegen 11 uur werd er aan de poort gebeld. Daar zullen ze zijn. Ik laat ze wel binnen.
Xavier liep naar de poort en gebaarde Vincent zijn auto binnen het hek te parkeren. Ik zag dat ze uitstapten en hem begroeten en een paar woorden wisselden. Het weer was ondertussen genoeg opgeklaard om op het terras plaats te nemen.
Café, vroeg Xavier.
Ah oui, fort svp., grijnsde Vincent.
Zullen jullie wel nodig hebben zo te zien.
Is het zo erg ,vroeg Bernard. Nou echt uitgeslapen zien jullie er niet uit. Ja, was tamelijk explosief vannacht en hier?
Eerlijk gezegd lekker relaxt en betrekkelijk rustig. Ik wreef ondertussen Xavier over zijn rug die de koffie serveerde. Blijven jullie een hapje eten zo. Als dat zou kunnen, lekker. Natuurlijk kan dat, en zwemmen is ook ok. De zon komt er weer flink door. Het leek even op een mistig dagje, maar gelukkig klaart het toch op.

Het was gisteren wel even een verrassing hè, sprak Vincent. Ja, een beetje wel.
Voelden ons wel wat voor het blok gezet, maar ja wat goed is komt snel.
Wat bedoel je, beet Bernard me toe. Ben je jaloers ?
Nou eerlijk gezegd niet, dat zijn we nooit geweest toch. Het lost ook niks op.
Maar het ging allemaal wat abrupt. We waren wat perplex. Ik hoop dat je dat begrijpt.

Bernard knikte en in een keer waren er tranen. Vincent ging naar hem toe en sloeg zijn arm om hem heen. Wat is er.
Ja, ik ben jaloers misschien, al 2 jaar op hen. Ik voel dat er meer is en dat als ik en Chantal er niet waren zij allang bij elkaar zouden leven. Daar zou je wel eens gelijk in kunnen hebben, zei Xavier nogal hard, maar daar hebben we het gisteren ook al over gehad. Maar er is toch ook meer, Vincent was geen wraakoefening lijkt me, als dat wel zo is dan vind ik dat zeer pijnlijk voor hem.
Nee, dat is niet zo, het is wel zo dat ik thuis seksueel niet meer vind wat ik nu zoek, mede door het "Xavierisme" van Dick en door mijn eigen veranderde behoeftes, die ik bij Vincent wel beantwoord vindt.
Maar is het dan nodig om alles op de vuilnishoop te gooien en als waardeloos te benoemen.
Bernard's tranen kwamen weer. Ik weet het niet meer, ik weet het niet meer. Ik haalde wat water en liet hem drinken. Dank je, zei hij, het is zo moeilijk, ik ben straks 76 en denk soms is het allemaal nog de moeite waard. Of moet ik het gewoon accepteren zoals het is en aanpakken wat de dag me biedt. Ik denk als we inderdaad hier leefden het makkelijker was.
Misschien, maar bij ieder van ons is er een geschiedenis die je niet zo maar kunt uitgummen. Als er 2 van ons geen vrouw hadden was het ook al anders, dan zouden we gewoon als 4 vrienden kunnen leven, alhoewel dat ook spanningen zou geven, maar dat doet het met 2 mensen ook.
Maar, aan tafel nu, het eten is klaar, vlees kun je zelf grillen wat je wilt en salade en brood heb ik al op tafel gezet, tast toe.
Alles was weer in een rustiger vaarwater gekomen en de ergste brand leek geblust. Na het eten gingen we naar het badterras en we sliepen eigenlijk alle vier vrij snel in.
Ik was de eerste die ontwaakte en haalde een paar glazen met vruchtensap en ook wat fruit.
Een voor een zat iedereen weer , zij het nog wat suffig, op zijn ligstoel.
Oh lekker zeg, ben dorstig, zei Bernard. En ik wil zo ook even opfrissen. Iedereen denk ik wel, het water is lekker. Nou ja voor Nederlanders...Jij bent een koukleum Xavier, 26 graden bijna en als ik er in ben ben je zo warm.
Is hij zo heet , vroeg Bernard pesterig. Nou hij brengt me meestal snel op temperatuur, dat zeker, wil je dat even zien ?

Uh, uh, uh, geen nichtenrelletjes uitlokken Xav, zo zijn we niet.
Och, misschien zou ik het wel opwindend vinden, flapte Bernard eruit, ik ben behoorlijk voyeuristisch en exhibitionistisch heb ik gemerkt en veel dominanter dan ik dacht.
Zoek je dat dan . .? Ik heb dat nooit gemerkt in al die jaren.
Dat merk ik zelf pas een paar jaar, ik verander, Vincent is behoorlijk sub en dat is voor mij een kick. Jij bent ook redelijk prominent, Xavier weet ik niet, stiller in ieder geval, maar ook soms streng.
Ik ben een zacht mens, maar laat niet over me lopen, antwoordde Xavier. Maar echt harde aanpak is niks voor mij, tepels, ja, maar verder...nee niet mijn ding.
Ik ben in bed tamelijk onderdanig, heb graag dat men mij leidt, sprak Vincent.
Bernard kan dat erg goed. Voyeurs zijn we denk ik allemaal...
Xavier was bij mij komen staan in het bad, ik sloeg mijn arm om zijn middel, hij keek me aan, kus me, vroegen zijn ogen, toon me dat je van me houdt. Het is uitgesproken, neem me. Ik kuste hem, drukte mijn lijf tegen hem aan, zijn zachte, harige lijf.
Vincent en Bernard zagen het en begrepen het, viens, kom hier, zei Bernard die op de rand van het bad zat, suce moi, en Vincent sloot zijn lippen om zijn pik en begon hem oraal te bevredigen. Ik vind dit wel geil Bernard.
Bernard kreunde, doorgaan, laat zien wat je kunt, je bent de jongste. De hele situatie van bekijken en bekeken worden, maakte Vincent wel ontzettend geil en ik zag voor het eerst hem in volle glorie en dat was niet niks, maar Xavier zag en voelde alleen mij.

Je te vieux. Ici ? N ' importe ou.
Je te veux sentir dans mon cul. Ik manoeuvreerde mijn pik naar binnen, maar soepel ging het niet zonder glijmiddel. Xavier klom uit het bad, liep naar de doucheruimte en voorzag zichzelf van achteren ruimschoots van vaseline, kwam terug en liet zich weer in het water zakken.
De vaseline zette hij op het tafeltje bij de ligstoelen.
Dat doe je express ondeugd, fluisterde ik in zijn oor, je wilt ze bezig zien. Hij grijnsde wat gemeen. Je bent een vies mannetje, lachte ik, kijken wat er gebeurt. Ondertussen was ik moeiteloos in hem gegleden en neukte hem langzaam.
Vincent had Bernard ook op volle sterkte gebracht. Bernard dirigeerde hem naar de ligbanken en gaf aan dat hij op zijn buik moest gaan liggen. Hij pakte de vaseline, bevette zijn pik en nam hem zonder omhaal. Vincent piepte wel even maar al snel was hij al weer net zo geil als vanmorgen.

Xavier genoot dubbel, ik wist dat hij graag keek, het maakte hem nog geiler dan hij normaal al was. Ik kon hem ongeremd nemen nu. Maar ik wilde hem zien, op zijn rug. Hem zien genieten. Kom mee. Wat wil je ?
De tafel.
We liepen naar de eettafel en ik legde een van de kussens van de stoelen erop. Op je rug, benen op mijn schouders. Ik gleed weer bij hem binnen. Ik voelde dat ik zijn prostaat toucheerde. Bij elke stoot parelde er voorvocht.. Niet veel later gaf Bernard Vincent eenzelfde behandeling aan het andere eind van de tafel. Ik keek hem aan, maar hij zag me niet, als in trance staarde hij naar de kreunende Vincent, die maar o oui, a oui riep...
Ik wil ze zien fluisterde Xavier, ik draaide hem enigszins, zodat hij de anderen kon zien en hij sommeerde me hem nu sneller en dieper te neuken, hij pakte zelf zijn tepels en kneep ze bijna fijn, zijn ogen waren nu gesloten en zonder waarschuwing spoot hij handsfree zichzelf onder, wat mij zo geil maakte dat ik een fractie later ook kwam. Bernard keek nu wel en roffelde steeds sneller en ruwer in Vincent, , met een lange soort overwinningskreet spoot hij hem vol en Vincent hielp zichzelf tegelijkertijd aan zijn gerief.

Oh jongens, dit was geweldig zuchtte Bernard , dit wil ik nu.
En ik heb nog over, ik voel het, wacht Vincent, ongelooflijk, na een paar snelle handbewegingen kwam er nog een golf die Vincent geheel consumeerde, geen druppel werd verspild.

Zo kende ik hem niet, wat er in hem geslopen was weet ik niet, maar deze Bernard was niet de mijne meer. En ik merkte nu ook dat Xavier ook zijn perverse kanten had, maar niet de omslag die ik zag bij mijn partner.
Bernard had dus blijkbaar 2 uitersten, of hij liet zich keihard nemen of hij was de strenge meester.
In Vincent had hij de gehoorzame man gevonden, mij vroeg hij de laatste tijd om rücksichtslos hem te enteren.
Het was nog net geen BDSM, maar wel op het randje.
Als we hier zouden wonen en er geen vrouwen zouden zijn was er geen enkel probleem.
Maar ja, we woonden hier niet en de dames hadden niet genoeg aan elkaar. Het grootste probleem was dat Bernard en ik elkaars contact een beetje kwijt waren. The thrill is gone zou BB King zingen. Vincent en Xavier zouden goed in de puzzel passen. Voorlopig moesten we maar roeien met de riemen die voorhanden waren. Eerst de komende weken maar eens afwachten...


Meer Lezen ? Franse Vrienden 14