Hij laat het papier los en kijkt me recht aan 'ga beginnen met instuderen,' zegt hij ik zie je morgen middag.'
Ik kijk naar het papier en begin bijna te stammelen 'ik weet niet of ik mijn tekst in deze korte tijd kan leren.'
Hij kijkt me aan met een glimlach die ik niet goed kan plaatsen en fronst zijn voorhoofd 'het zijn maar een paar bladzijden. Je hebt voldoende tijd, een goed acteur moet en kan improviseren dus stel je niet aan Tim.'
Hij beent richting zijn koffer en kijkt me nog één keer vluchtig aan 'audities komen soms uit de lucht vallen. Wil je controle? Dan had je leraar moeten worden, succes Tim.' met deze woorden beent hij naar buiten, en laat mij nerveus achter.

Ik bekijk mezelf in de spiegel. Mijn lippen zijn vol en mijn groen/ blauwe ogen hebben een mooie aparte kleur met lange wimpers.Ik ben zeker niet onaantrekkelijk maar niet zo verbluffend mooi als al die vrouwen waarmee hij op de talloze foto's staat.
En wat ook nog eens aan me knaagt is dat ik dus geen vrouw ben. De roddels waren, ten minste als ik het zou moeten geloven dat hij op beide geslachten zou vallen maar helaas valt hier weinig over terug te lezen. Geen relatie's of slippertjes met mannen staan er beschreven.
Ik weet dat ik door zou moeten gaan met instuderen van de tekst. Maar mijn vingers blijven over het toetsenbord schrollen waarin ik zijn naam Googel.
Marc Wells vriendin, er verschijnen talloze foto's op allerlei feestjes en premières. Ik lees alle artikelen die ik maar zo ongeveer tegen kom over hem. Over Marc die ' de hele nacht ' met iemand feest of een ' hotel verlaat.' maar in geen enkele artikel word gerept over een vaste vriendin of partner.
Als al deze mooie vrouwen hem niet tot een relatie kunnen overhalen, denk ik dat er voor niemand hoop is en al zeker niet voor mij waardoor ik me enigszins teleurgesteld voel.
'Waarom,Tim? Denk je nu echt dat hij maar enigszins geïnterseerd is in jou? Een saaie gewone student uit een boerendorp, tuurlijk niet!'
En toch, het is gevoel die ik niet kan beschrijven. Een nieuwschierige aantrekkingskracht en niet alleen vanuit mijn kant..

Na een uur te hebben liggen draaien in bed over morgen middag , beluit ik dat het genoeg is geweest. Ik ga een wandeling maken waardoor ik mezelf moe probeer te maken. Het is of dit of de hele nacht door blijven woelen.
Ik sta op en trek mijn slippers aan samen met een jogging broek en een t shirt. Ik ken veel mensen die ' s avonds bang zijn voor het bos, maar ik niet .Ik vind het heerlijk.
Alles is er stil en vredig het heeft iets magisch.
Ik loop richting het meertje dat midden in het stuk bos ligt, trek mijn slippers uit en ik laat mijn beide voeten in het meertje zakken.
Het ijskoude water prikt op mijn blote huid. Ik rol mijn joggingbroek nog hoger op en ga er met mijn voeten nog dieper in waardoor de modder een zuigend geluid tussen mijn tenen maakt.
Het weerhoudt me er nog steeds niet van om me nog verder het water in te schuiven ik geniet van het water en de stilte om me heen,als ik plots mijn evenwicht verlies en met mijn volle gewicht naar voren schuif recht het koude meertje in.
Ineens zie ik het maanlicht en ik hoest en proest als ik boven water kom. Ik schud het water uit mijn haar en ogen en kruip het koude water uit op mijn handen en voeten.
Als ik mijn hoofd optil en op kijk door mijn natte wimpers heen,kan ik werkelijk niet geloven wat ik zie. Daar, ruim een meter hoger staar ik hem recht aan in zijn intens blauwe ogen, de blauwe ogen van Marc.
Terwijl ik probeer recht op te gaan staan hoor ik hem zeggen 'waar ben jij in vredesnaam mee bezig?' hij is boos. Nee hij lijkt eerder woedend. Zijn kaak heeft een harde lijn en ik zie zijn ogen verscherpe tot een irritatie.
'Ik ... Euhm niets. Ik was niets aan het doen.'
Hij fronst zijn wenkbrauwen en trekt me zwijgend een stukje verder van de water kant af. 'Wat doe je hier in godsnaam ' s Nachts je had kunnen verdrinken.
'Ik verdink niet,' antwoord ik trillend van de kou. Mijn natte kleren zitten tegen mijn lichaam aan geplakt en het water druipt op de grond.
'Hoe wist je dat ik hier was?' is het enigste wat ik kan uitbrengen.
Hij kijkt me recht aan nog steeds met een verstrakt gezicht 'ik was in het theater en hoorde iemand rondsnuffelen en dacht dat het een inbreker was. Ik had me geen moment bedacht dat een student het s 'Nachts in zijn hoofd zou halen om hier te gaan pootjebaden.'
Hij antwoord niet meer, kijkt me aan en ik word gesommeerd om met hem mee te lopen, rillend, nat en weerloos loop ik achter hem aan.
Hij opent de portier van zijn ford mustang 'hier, in de auto word je sneller warm.' Ik kijk om me heen 'maar dan verpest ik je leren autobekleding,' antwoord ik nu haast beschamend.
'Die bekleding kan me geen zak schelen,' snauwt hij 'het enige waar ik nu mee zit is dat jij niet onderkoelt raakt. Jezus hoe kom je erbij?
Ergens is dit een lachwekkende belachelijke situatie maar ik voel dat ik niet in lachen kan uitbarsten. Niet met hem langs me.

Ik ga zitten in de passagiers stoel en voel hoe mijn natte kleding zuigend tegen het leer aan komt. Marc buigt zich over me heen en doet de steutel in het contact , waarnaar de verwarming aanslaat.
Ik kijk naar zijn slanke gespierde arm die langs mijn borst afreikt. Hij draagt nog steeds het zwarte t- shirt met korte mouwen. Zijn armen zijn sterk en gespierd. Hij lijkt de kou totaal niet op te merken, ook al zitten er natte plakken en water druppels van mijn op zijn t - shirt en armen.
'Trek je kleren uit ,' snauwt hij me toe.
'W ... Wat? Stamel ik.
'Je kleren. Nu!! voor je een longontsteking oploopt. Ik heb hardloop spullen in de kofferbak. Die kun je aandoen.'
Voordat ik kan antwoorden loopt hij in driftige passen naar de kofferbak en komt terug met een dikke grijze trui en een lichte jogging broek.
Ik pak deze aan en aarzelend stap ik de auto uit. Zijn blik glijdt over mijn natte kleren.'Nou kom op waar wacht je op?'
Ik leg het stapeltje kleren op het dak van zijn auto. En met trillende ijskoude vingers probeer ik mijn natte vast plakkende t-shirt te pakken en over mijn hoofd uit te trekken wat niet lukt. Zeker nu ik voel dat hij naar me staat te kijken. Me helemaal opneemt van top tot teen. Het maakt me nu toch een tikkeltje onzeker en zenuwachtig.
Ik voel een frustratie dat het niet lukt. Ik krijg mijn natte t - shirt niet omhoog getrokken.
Hij zucht en staat nu recht voor me op nog geen enkele centimeters van me af. Ik voel de warmte van zijn lichaam en zijn heerlijke dwingende geur, een mengsels van aftershave en iets houtachtig.In één ruk pakt hij het t-shirt vast en trek deze over mijn hoofd. Zonder af te wachten trekt hij hierna nogmaals met een ruk bijna dwingend de natte jogging broek naar beneden, waarbij hij duidelijk laat zien dat hij twijfels of een afwachtende houding niet duldt Hij houdt me vast waarbij ik mijn natte broek verder uitschop.
Met alleen nog maar een strakke natte boxer aan sta ik rillend voor hem. Ik wil het stapeltje kleren van de auto af halen terwijl ik hem hoor vragen 'Ga je die niet uitdoen? Doelend op mijn natte boxer.
'Of moet ik je hier ook mee helpen?' verbouwereerd kijk ik hem aan, zijn ogen hebben iets dwingens en ik besef maar al te goed dat het goed is dat ik het koud heb. Toegevend dat dit moment me enigszins opwind. De manier hoe hij voor me staat en naar me kijkt. Als een soort van prooi die vrijwillig toegeeft aan alles wat hem opgedragen word. Zijn gedrag is overheersend en dwingend en ik kan het niet helpen dat ik me hierdoor aangetrokken voel.
Hij ziet mijn twijfel en aarzeling, en stapt nog dichterbij waarbij ik hem dwingend hoor zeggen 'dan doe ik het wel' waarbij hij zijn vingers achter de band van mijn natte boxer sluit me strak aankijkt en ruw mijn strakke natte boxer naar beneden trekt die halver wege mijn benen opstroopt en blijft hangen. Niks geen afwachtende houding. Zijn blik blijft op de mijne gericht hij lijkt geamuseerd door het feit dat ik niks voor hem probeer te verbergen. Ik laat hem mijn koude natte naakte lichaam zien zonder me hier enigszins voor de schamen. Ergens hoef ik dit ook niet.
Mijn pik is ondanks de kou toch half stijf geworden.Ik kan het onmogelijk verdoezelen dat deze situatie me opwind.
Hij kent totaal geen schaamte en lijkt niet te verbergen moeite te doen om zijn blik af te wenden van mijn lichaam. Het is gênant maar tegelijkertijd opwindend om hier nat en naakt voor deze mooie man te staan die er totaal geen problemen mee lijkt te hebben dat zijn student hier midden in de nacht zo voor hem staat, met een steeds harder wordende pik.
Zijn ogen maken zich even los van de mijne en blijven een fractie van een seconde hangen op mijn stijve.
'Vind je dit opwindend Tim? Doelend op mijn pik. Zijn blik is strak op me gericht, zijn gezicht geeft geen enkele detail prijs van deze situatie. Alsof hij alles onder controle heeft. Het zelfs geil lijkt te vinden om zichzelf zo onder controle te hebben en ziet dat ik dit niet kan, onmogelijk.
Meer dan enkele minuten blijven we zo staan kijkend naar elkaar. En ik besef me steeds meer hoe raar het moet zijn dat een student hier naakt voor zijn docent staat.
Ik wil dat hij iets doet. Me aanraakt, vast houdt of me duidelijk maakt dat dit niet kan. In ieder geval iets om deze steeds meer gênante schaamte loze situatie te beëindigen.
Het enigste wat hij kort laat zien is een klein glimlachje waarnaar hij de stapel kleding in mijn handen duwt 'ga je aankleden voordat je een kou vat,'is zijn korte bevel meer niet. Ik pak zijn kleding enigszins verward opnieuw aan en zie hoe hij zich van me afdraait om vervolgens hangend tegen zijn auto aan een sigaret op te steken. Ik hoor hoe hij de rook diep in ademt, in de kilte van de nacht.
Is een teleurstelling het juiste woord? Ik had gehoopt of nee ik had bijna willen smeken om meer. Ik was klaar voor hem, klaar om te ervaren wat hij van plan leek te zijn.
Ik word onzeker van hem, hij lijkt me steeds meer in zijn macht te krijgen. Dat ik eng maar ergens ook fasinerend.

Ik kijk naar zijn kleding die aangetrokken heb. Mijn natte spullen prop ik in elkaar als een soort van natte bal. Ergens wil ik er niet aan denken hoe slordig mijn gezicht en haren er uit moeten zien.
Door het auto raampje kijk ik naar Marc, die zijn hoofd wat lijkt te draaien. Uit zijn ooghoeken kan hij kennelijk zien dat ik klaar ben. Hij gooit zijn sigaret op de grond drukt deze met zijn voet uit en loopt terug om de auto heen.
'Beter?' hij tikt op beide ventilators om te controleren of er een warme stroom van lucht uit komt. 'Ja dank je,' zeg ik zacht. En voel hoe de kou en de opwinding langzaam lijkt te zakken.
'Wat deed je daar? Wat bezielde je om daar midden in de nacht rond te gaan spoken. Ik kijk hem kort aan en antwoord 'ik kon niet slapen,' ik ben wat zenuwachtig voor morgen.
Mijn vingers in mijn schoot lijken nog steeds zenuwachtig te trillen wat ik maar niet onder controle lijk te krijgen. Ik zie dat hij er naar kijkt. Hij pak mijn beide handen vast en houdt ze tegen de warme ventilators. Ik word ongemakkelijk door zijn aanraking die zo onverwacht lijkt te zijn.
Hij kijkt me fronsend aan 'ik wilde je alleen maar warm maken.' Ik voel nu pas hoe moe ik eigenlijk ben en kan een gaap niet onderdrukken.
'Moe?'
Ik knik zacht en ontwijk zijn blik.'Ik breng je terug naar de studentenvleugel.'


Ik ben vroeg,belachelijk vroeg. De deur van het theater zaaltje is open, dus ik stap nerveus naar binnen. Over precies twee uur heb ik een repetitie met hem hier alleen. Wat me bijna doet huiveren.
Voor nu is er nog uitleg en instructies voor alle studenten.
Ik neem plaats op de eerste rij op dezelfde stoel. Ik blader zogenaamd nonchalant door mijn repetitie bladderen en hoor mede studenten binnen druppelen.
Ik teken van die rare poppetjes op mijn notitie blok om mezelf überhaupt nog een houding te kunnen geven. Nadat ik nog meer krabbels en stom zinnige poppetjes heb getekend , voel ik dat er iemand naar me kijkt en beginnen mijn ogen nerveus te knipperen.
Ik kijk op. Mijn blik ontmoet de zijne, zijn ogen lijken nog intenser en blauwer. Hij went zijn blik van me af en beent naar het podium, met zijn laptopkoffer onder zijn sterke armen.
Met een klap gooit hij zijn koffer dicht en kijkt ieder één voor één aan.
'Goede middag studenten,' nog een aantal dingen. Hij lijkt niet meer naar me te kijken en ik voel me ergens opgelucht hierdoor goddank heb ik het niet al te erg verpest vannacht.
'Ik wil jullie verborgen talenten eruit halen,' gaat hij verder ,we hebben allemaal onzekerheden en verbogen geheimen.' Als acteur dien je je emoties onder controle te hebben, discipline te hebben.'
' Ik sta erop dat jullie jezelf aan mijn regels houden, wie niet gehoorzaam is vliegt eruit, duidelijk? Ik duld geen onzin wie het hier niet mee eens is kan nu opstaan en richting de deur lopen.' een stilte volgd.
Hij loopt langs het lege whiteboard. Zijn blik blijft op me rusten, 'ik was vroeger net zoals jullie, zenuwachtig bang, geen controle, zelfs angstig.
'Je moet angst zien als een emotie die je onder controle moet houden. Al je ervaringen die goed of slecht zijn al je vernederingen , je slechte herinneringen is slechts een angst die je onder controle moet houden, begrepen?
Door de manier waarop hij het uitspreekt heb ik het gevoel dat hij het over zichzelf heeft.
Als alle Studenten zacht naar buiten schuifelen blijf ik alleen met hem achter.
Ik zie sommige studenten vreemde blikken naar me werpen. Ik wacht totdat de laatste de zaal heeft verlaten en loop dan voorzichtig naar hem toe.
Hij kijkt niet op maar werpt een zijlingse blik.'Wat kan ik voor je doen Tim? toch niet van plan om weer ' s Nachts te gaan zwemmen hoop ik?'
Ik glimlach 'enigzins verlegen 'nee niet echt.'
En?
' Ik eehm wilde vragen of je het meende ...van vannacht voordat ik de auto uit stapte?
' Wat?'
' Dat we vanmiddag dat andere stuk gaan oefenen, wij samen alleen?
Hij richt zijn hoofd omhoog en kijkt me weer recht aan met zijn soms haast kille blik.' Ik meen alles wat ik zeg Tim.. Waarom?'
'Nou omdat ... Euhm .. Het nogal intiem is ... Ik bedoel.'
Hij komt omhoog en draait zijn lichaam recht voor de mijne en kijkt me aan met een zelfverzekerde blik ' waar ben je bang voor Tim? Ik heb je al naakt gezien dus dan kan het probleem niet zijn? of wel?'
'Ik .. Ik bedoelde meer die kus scene.. die je wil oefenen.. hoe zie je die voor je?, die speelt zich namelijk af tussen een man en een vrouw..' hij haalt zijn schouder op 'elke acteur moet kunnen improviseren wat is het probleem?'
'Dat ik geen vrouw ben Tim? Volgens mij had je daar vannacht ook geen moeite mee als ik me het goed herinner. Hij draait zich nog zonder op een antwoord te wachten van me af. Kijkt op zijn horloge 'tot straks Tim.' waarnaar hij vervolgens in grote passen langs me af beent zonder me nog een blik waardig te gunnen.
Wat heeft hij toch? Ik lijk als een soort van was in zijn handen te zijn. Zodra hij zijn blik op me laat rusten lijk ik haast te smelten.

Oké als hij dit zo wil dan kan hij het krijgen zeg ik bijna hard op tegen mezelf. Als hij wil dat ik hem kus en smachtend smeek om meer in die scene prima dan zal ik doen wat hij van verlangd en zelfs nog veel meer...