Het valt soms niet mee om een verhaal te verzinnen en daadwerkelijk door te schrijven om het af te maken, soms is de inspiratie op zoals in mijn laatste verhaal.

Ik hou voornamelijk van diepgaande (geile ) verhalen waarin je meegenomen word door de hoofd karakters. Na "de leerling "kreeg ik de reactie om het verhaal vanuit een ander hoofdpersoon te schrijven, maar voor mij was het verhaal af.

Toch komt mijn inspiratie "door de leerling " terug in dit verhaal, maar zal het zeker anders gaan worden dit word een verhaal opzichzelf met andere karakters die waarschijnlijk raak vlakken hebben met elkaar.

Toch een diepgaand verhaal maar dit keer meer gericht op een wereld van onderdanigheid en extremere sex. Vandaar de titel, de eerste delen zullen niet al te veel sex bevatten, een verhaal moet naar mijn menig opgebouwd worden hoofdpersonen moeten een karakter gaan vormen in je hoofd.

Je bent aangenomen...

Ik staar naar de brief in mijn handen en kan bijna niet geloven wat ik zie. Voor de derde keer lees ik deze opnieuw.

Je bent aangenomen voor de opleiding creatief toneel en kunst aan het Wells College.

Ik kan het bijna niet geloven. Honderden jonge acteurs hebben auditie gedaan. Ik had nooit gedacht dat ik door de selectie heen zou komen.

Ik kijk opnieuw naar de brief in mijn handen en besef nog steeds niet zo goed of dit wel waar kan zijn, en denk terug aan de dag dat ik auditie deed voor het Wells College..

Hartje Amsterdam, het was een warme ochtend vooral de hitte in de tram maakte het bijna ondraaglijk. Dit was één van de eerste keren dat ik echt in amsterdam was. Het was een warboel van mensen. De paniek, de agressie en de extreme hitte op de vroege ochtend zorgde voor een abnormale drukte.

Tot overmaat van ramp verdwaalde ik onderweg naar het College.De meeste mensen hadden het te druk om me te helpen bij de vraag of iemand wist waar ik zou moeten zijn.

Uiteindelijk bood een wat oudere man aan om me te helpen. Hij nam me mee door een wir war van straatjes, langs mooie herenhuizen en grote grachten panden.

Voor het terrein lag een grote groene gazon en een stuk bos.'Hier is het dan', antwoorde de oude man' het College van Marc wells.'

Ik wilde antwoord geven maar de oude man ging gestaagd verder 'ik heb alleen maar slechte dingen over hem gehoord hij schijnt nogal ongelooflijk arrogant te zijn. Een koude kikker.'

Nog onder de indruk van dit grote gebouw knik ik 'dat heb ik ook gehoord, maar ik denk dat hij alle reden heeft om zo te zijn hij is ten slotte Marc Wells een bekende acteur.Hij is niet heel veel ouder dan ik en wat heeft hij al niet allemaal bereikt?'

De man keek naar me en vroeg zich vast af wat zo'n jonge kerel in een vaal t shirt en een verschoten spijkerbroek hier kwam zoeken.

Vanuit de man kijk ik opnieuw naar het indrukwekkend gebouw. Voordat ik het grote ijzeren hek open duw bedankt ik de man en hoor mezelf mompelend zeggen 'ik probeer aangenomen te worden'.

'Nou veel succes dan maar .' de man verliet me en ik stond nog steeds vol bewondering naar het gebouw te staren.

Ach wat had ik te verliezen? Dit was toch een geweldige ervaring! Ik was niet eens zenuwachtig.

Ik had niet het idee dat ik hem Marc Wells meteen zelf zou gaan ontmoeten tijdens de auditie.

Toch begon ik steeds meer spijt te krijgen van mijn nonchalante kleding keuze. De vrouw die me welkom had geheten had me opgenomen met een kritische afkeurende blik.

Toen ze niet eens onopvallend haar blik over me neer streek. In mijn t shirt en vale spijkerbroek met daaronder mijn afgetrapte sneakers haalde ik niet wetend hoe ik hier op moest reageren mijn hand door mijn zon gebleekte haren.

Waarnaar ik me besefte dat ik ook mezelf niet geschoren had. Mijn lichte blonde stoppels waren vast duidelijk te zien.

Op een of andere manier wist ik de grote auditie ruimte te vinden te midden van dit grote gebouw. Toen ik de zaal binnenkwam zag ik twee mensen achter een lange tafel zitten.

De vrouw aan de linker kant herkende ik amper. Later hoorde ik dat ze een beroemde actrice was om haar musical rollen.Toen ik zag wie er naast haar zat, viel ik bijna over mijn eigen voeten.

Hier recht voor me zat Marc Wells , de eigenaar van dit enorme gebouw en een groot acteur. Zijn licht bruine haren zat anders dan in zijn films, maar zijn blauwe ogen onder zijn dikke bruine wenkbrauwen waren haast even intens. Hij droeg een zwart t -shirt waar hij er slank en gespierd in uitzag.

Zijn kaken waren hoekig en duidelijk aanwezig, zijn wangen waren wat hol. Zijn huid was erg bleek waardoor hij een soort van kille een beetje gevaarlijke uitstraling had.

Ik stond daar alleen maar als een idioot te staren naar hem. Hij was in het echt nog fascinerender. Ik keek naar zijn lippen die enigszins een geamuseerde indruk maakte.

Hij was echt heel knap, maar de harde arrogante blik in zijn ogen vertelde me dat hij geen onzin dulde en tot dusverre niet onder de indruk was van deze slanke nonchalante jongen die voor hem stond in zijn " gewone kloffie."

Hij had een lage stem die elk woord duidelijk uitsprak. Hij stelde zich voor als Marc Wells eigenaar van het College en tevens degene die ook dagelijks college's geeft aan studenten.

En jij bent?

' Euhm ik ben Tim,' zei ik en voelde hoe mijn keel bijna dicht gesnoerd werd.Ookal probeerde ik het, ik kon mijn blik haast niet van hem losmaken.

Zijn blauwe ogen waren een soort van magneten. Hij beantwoorde mijn starende blik en leunde naar voren op zijn beide ellebogen.

'Leuk dat je je zich zo voor ons hebt opgedoft vandaag, Tim.'

Ik keek onbeholpen naar mijn witte t- shirt en mijn vale verwassen spijkerbroek. ' ja euhm mijn mentor had gezegd dat ik me nonchalant moest kleden voor audities dus vandaar.'

Hij trok zijn ene wenkbrauw op 'nou dat is je dan gelukt Tim.'

Hij bleef me op een haast doordringende manier aankijken, dat ik echt bijna uit mijn evenwicht raakte door hem. Ik merkte dat ik mijn voeten steeds verder uit elkaar zette waardoor mijn schoenen piepte en een korte streep achter liet op de vloer.

We staarde elkaar een tijdje aan, waardoor ik haast ongemakkelijk begon te worden. Eindelijk leek hij zijn blik los te maken van de mijne waarnaar hij naar achter ging zitten en met zijn pen rond zijn lange slanke vingers begon te draaien.

'Oké Tim zonder achternaam laat maar eens zien wat je kunt.'

Hoewel ik niet naar hem keek zag ik vanuit mijn ooghoeken dat hij naar me bleef kijken. Toen ik klaar was, klapte de vrouw naast hem. Marc keek me onbewogen aan ik vermoedde dat ik nog veel meer zou moeten doen om enigszins indruk op hem te maken.

Ik had al snel door dat hij moeilijk te imponeren was.

Ik liep terug naar de deur en zonder nog een blik op hem te werpen,bedankte ik vooral hem voor zijn tijd.

Dat was mijn auditie in nog geen tien minuten tijd stond ik alweer achter de gesloten deur en keek op naar de overvolle ruimte van mensen. Jonge mensen die net zoals ik een ambitie hadden en wachten totdat ze naar binnen mochten.

Het is moeilijk te begrijpen dat één man in nog geen tien minuten tijd zo'n verpletterende indruk op me had gemaakt.

Zijn ogen.. Zijn lichaam.. Hij had iets kils maar tegelijk ook iets spannends.

Terug in de metero bijt ik de nagel van mijn duim. Deze ontmoeting doet me toch meer dan ik wil toegeven.

Ik twijfel of ik dit moet door zetten. Met de wetenschap dat hij een reputatie heeft als arrogante koele kikker,volgens de bladen zijn scripts niet eens leest! Deze onwaarschijnlijke mooie kille man zou misschien mijn docent gaan worden!

Misschien word het hoog tijd dat ik zelf wat gehard word. Misschien is hij precies wat ik nodig heb! Een dominante arrogante man die precies weet wat hij wil. Niet zo iemand als ik die overal nonchalant tussen in fladderd wat helaas ook terug te zien is in mijn kleding stijl en mijn leven.

Mijn leven is niet echt bijzonder te noemen in tegen stelling tot de zijne. Zelfs de sex die ik gehad heb was tot nu toe niet echt spetterend te noemen. Geen extase of vrijwillige onderwerping aan een man zoals hij. Ik was te onzeker, te verlegen om dit aan te kaarten tijdens mijn sex avontuurtjes. Geen enkele jongen waar ik sex mee had gehad zou dit waarschijnlijk ook kunnen. Vaak te jong, net uit de kast net als ik en geen tot weinig ervaring. Dus verre van dominant.

Het bleef bij een fantasie. Een man, een knappe man zoals hij die me onderwierp aan een sexueel genot, die me betoverde met zijn arrogantie en me liet doen wat hij wilde.

Ik fantaseerde hier al langer over. Kijkend naar mij zou niemand ooit op het idee komen dat ik hier echt zo over dacht het lijkt me namelijk enorm geil om dominant behandeld te worden. Als een bezit van een ander. Ik Tim twintig jaar oud een nonchalante gewone jongen uit een gewoon saai dorp in een gewoon bijna voorspelbaar leven. Had net even andere fantasieën dan de meeste anderen waarschijnlijk.

Het is de avond voordat ik vertrek naar hartje Amsterdam. Intern voor negen maanden in zijn college. Ik heb de mogelijkheid gekregen om een opleiding bij hem te volgen met vele andere studenten, wat samengesteld is uit een selectie van meer dan honderd studenten.

Ik voel me gevleid dat ik uitgekozen ben en vooral door dat ene zinnetje die hij onder aan de aanmeldings brief schreef " ik heb van je auditie genoten Tim". Dit kwam meer als een soort van schok. Hij leek niet echt onder de indruk tijdens mijn auditie.

Toch heb ik even getwijfeld vooral na het gesprek met mijn oudere zus Tess of ik wel echt moest gaan. 'Hoe ga je iets leren van hem Tim? Straks staar je alleen maar naar zijn gezicht'. Ik schiet in de lach, ik vertel haar altijd alles, ze kan goed luisteren en is een kei in advies geven.'Hij is een briljante acteur,' antwoord ik haar.

'Maar dat komt alleen omdat hij geschift is Tim, hij is gewoon verknipt alle goede acteurs zijn verknipt en arrogant,'is haar conclusie.

'Fijn dat je zoveel tassen bij je hebt,' zegt tess terwijl ze haar auto voor het grote gebouw parkeerd.'Niet slim want het lijkt of er veel trappen zijn.' vervolgt ze.

We volgen een bordje met STUDENTEN VLEUGEL en zien een slungelige jongen met lichte haren zijn tassen uit zijn auto

laden. Hij loopt voorbij en zegt niet eens gedag.

Ik volg de aanwijzingen en kom erachter dat ik een eigen kamer heb op de bovenste verdieping. Ze neemt afscheid van mij en ik besef dat ik het vanaf nu zelf moet doen.

Ik kan bijna niet wachten op het moment dat ik les ga krijgen van hem. En na het opruimen van mijn spullen val ik pas laat onrustig in slaap.

De volgende morgen neem ik een uitgebreide douche, er is pas vanmiddag om half drie een bijeenkomst dus tijd genoeg.

Ik besluit iets meer werk te maken van mezelf dan bij de auditie.

Ik ben wat nerveus dus ik besluit eerst wat rond te gaan wandelen in de grote tuin richting het bos.

Vroeger als klein kind speelde ik vaak samen met mijn zus in de bossen, wat niet moeilijk was daar we er praktisch langs woonde. De geur van dennenaalden en het zachte mos onder mijn blote voeten vond ik heerlijk.

Nadat ik een paar passen in het bos heb gezet op mijn blote voeten met mijn sneakers in mijn beide hand, hoor ik ver achter me een auto over het parkeer terrein rijden.

Ik gluur door de bomen en zie Marc Wells' uit een zwarte ford mustang komen. Hij laat zijn elleboog op de vochtige zwarte motorkap rusten en hij kijkt op naar de collegegebouwen.

Hij draagt een zwart pak met een licht overhemd, haalt een sigaret uit zijn broekzak en steek deze aan terwijl hij diep inhaleert. Hij loopt naar een van de college gebouwen en inspecteert het metselwerk, zijn ogen lijken een scheur die helemaal tot aan het dak loopt te volgen.Hij loopt terug naar zijn auto, rokend en starend.

Ik blijf naar hem kijken, kan nauwelijks ademhalen en zie hem dan plots rokend mijn richting in draaien. Tot mijn onsteltenis kijkt hij precies naar de plek waar ik naar hem sta te staren. Heeft hij me gezien? Ja dat heeft hij.

Hij loopt in één richting naar me toe,er speelt een geamuseerd glimlachje om zijn lippen heen. Hij ziet er nog beter uit dan dat ik me herinner. Groot, groter dan dat hij er uitzag tijdens onze auditie.

'Tim, wat doe jij hier?

Ik besef dat hij me ten minste herinnerd. Zijn ogen verstraken zich naar mijn blote voeten.Wat zal hij wel niet denken van mij: dat ik door de bossen sluip en hem bespioneer.

'Mag ik vragen wat je hier doet op je blote voeten? 'Eh... ik was de bossen aan het verkennen.' wat enigszins raar uit mijn mond klinkt.

'Op je blote voeten? Marc staart me even aan. Net zo intens zoals op die warme dag, de dag van de auditie.

Ik kijk hem aan. Het is niet eerlijk. Hij houdt me weer vast met die ogen van hem. Ik sta aan de grond genageld. Ik kan niet nadenken. Ik sta op het punt te antwoorden. Maar hij is me voor 'je bent appart Tim net zoals op je auditie,' hij wrijft met zijn duim en wijsvinger over zijn oor. 'Weet je ,' fluisterd hij haast. 'Ik weet het niet Tim ... maar je intrigeert me al vanaf het eerste moment.' We kijken elkaar aan en ik voel hoe mijn beide wangen haast gloeien. Ik zoek naar woorden om te antwoorden.

Maar ineens draait hij zich om en beent weg. Verbluft kijk ik hoe hij van me vandaan loopt. Zonder een verklaring schuldig wat hij nu precies bedoelde met 'die opmerking.'

Mijn eerste college later in de middag met hem is nu iets groots geworden.Na onze korte ongemakkelijke ontmoeting in het bos. Weet ik niet meer wat ik van zijn woorden moet denken.Mijn gedachte om hem opnieuw te moeten zien, hem onder ogen te moeten komen is beangstiger dan ooit.

Terwijl ik in de korte rij sta , klem ik mijn boeken stevig tegen mijn borst en voel ik mijn hart ertegen bonzen. Ik denk aan onze korte ontmoeting van vanmorgen in de bossen. Zijn opmerking en mijn naam die hij zonder na te denken in één vloeiend woord uitsprak. Ik zou bijna denken dat ik dit alles gedroomd heb. Een wankel gevoel alsof ik vele ritjes op de kermis heb gehad. Ik ben ongelooflijk zenuwachtig en moet na twee korte ontmoetingen erkennen dat ik nu al compleet in de ban ben van hem.

Ik kijk op mijn horloge. Nog vijf minuten maar ik sta al ruim tien minuten voor de college deur. Tussen andere studenten in.

Iemand fluisterd:' sssst!'

Ik draai me om en kijk de man aan die ik een paar uur geleden tegen kwam in het bos. Ik was al van plan om de andere kant op te kijken .Net te doen alsof de hele ongemakkelijkheid daar in het bos niet gebeurd is. Maar dat is niet nodig hij negeert me volkomen net zoals de rest van de studenten.

Ik stel me voor dat hij gewent is om zijn zin te krijgen, en dat iedereen onderdanig tegen hem is. Als hij langs me af loopt ruik ik zijn frisse maar sterke parfum geur.

Hij stopt vlak voor me en draait zich nu alleen naar mij om en kijkt me recht aan. Ik probeer adem te halen wanneer zijn blik over me heen glijdt tot aan de grond.

'Je hebt je schoenen weer aan? Hij tilt zijn donkere wenkbrauw op en schenkt me een vreemd glimlachje waardoor mijn hart samen knijpt.

Mijn keel lijkt haast dicht geknepen en ik voel hoe mijn boeken uit mijn handen glijden. Met een bons vallen ze één voor één op de grond.

Sukkel!

Ik hurk neer en Marc hurkt samen met me neer. 'Zenuwachtig omdat dit je eerste dat is?' zijn gezicht is vlakbij. Hij raapt mijn boeken op en geeft ze terug. Zijn vingers raken de mijne en ik voel kippenvel over mijn hele armen.

' Niet zenuwachtig zijn Tim,' zegt hij uiteindelijk waarnaar hij zich van me af keert om de college zal in te lopen.

Iedereen volgt hem naar binnen, maar ik ben te verbluft om in beweging te komen.Tegen de tijd dat ik mezelf herpakt heb om de zaal binnen te lopen, zijn er nog alleen maar op de voorste rij plaatsen over.

En dat is niet wat ik wilde, inwendig vloek ik.

Ik merk dat iedereen naar me kijkt, maar het enige waar ik me op kan concentreren is Marc. Hij wacht tot iedereen is gaan zitten. Om precies te zijn hij wacht tot ik ben gaan zitten, de laatste student die de zaal binnen is komen lopen. Hij sluit de deur van de college zaal en loopt naar een projectie scherm waar de woorden Wells College op lijken te dansen.

Hij is maar een meter van me vandaan en ik voel me steeds meer... Ik weet het niet, het lijkt alsof hij door me heen kijkt.

'Tja eerste jaars,' hoor ik hem bijna neerbuigend zeggen, hij steekt zijn duimen in zijn broekzak.

'Ik denk dat jullie zoal alles al van me weten!! Acteur die arrogant is , grof , duldt geen flauwekul, drijft graag zijn zin door, ik zal vertellen hoe het zit. Ik ben nog erger dan de kranten doen geloven.' Hij vertoont een glimlachje ' ik ben lastig en als jullie niet je uiterste best doen kun je meteen vertrekken duidelijk?'

Zijn blik gaat rond één voor één kijkt hij ieder recht aan. Zijn blik blijft heel even op de mijne hangen een fractie van een seconde.

Ik begin me steeds meer af te vragen wat het precies is wat hij van me wil.

'Het is duidelijk dat hij van beide geslachten houdt ten minste als we de bladen moet geloven,' giechelt een blonde jonge vrouw naast me. Ik voeg me bij een groepje na zijn college in de grote kantine. We hadden vanmorgen al met zijn viertjes bij elkaar gezetten tijdens het ontbijt.

Ze gaat ongevraagt verder 'Pas stond er nog een nieuw schandaal over hem nou ja eerder een speculatie, hij zou houden van touwen en roeispanen in de slaapkamer en graag de touwtjes in handen hebben.' Dat zouden verschillende sex partners van hem naar buiten hebben gebracht.'

' Alles wat bladen naar buiten brengen is vaak niet waar' antwoord Ryan een iets wat gezette jongen in het groepje maar zeker niet lelijk zijn gezicht is op een bepaalde manier erg mooi en gaaf en hij heeft een enorme persoonlijkheid.

'En bovendien wat hij privé doet moet hij toch zeker zelf weten? Hebben we niet allemaal onze sexuele voorkeuren? Gaat hij onstoorbaar verder.

Misschien wil ik dit gesprek wel steeds minder horen. Zijn voorkeuren en met wie hij het allemaal gedaan heeft. Hij heeft niet alleen bij mij een indruk achter gelaten maar zeker ook bij menig vrouwen. Niemand lijkt uitgepraat te zijn over hem.

Voordat we de college zaal verlieten kreeg ieder een velletje papier van hem uitgereikt.De rolverdeling van een aankomend stuk. Ik kwam al snel tot het besef dat ik een prominente rol had gekregen. Achter elke rolverdeling stond een naam van een docent en een tijd erbij.

Laat er nu achter mijn naam zijn naam staan met een tijd erbij . Morgen middag precies te zijn ben ik alleen met hem een uur lang in de theaterzaal!!

Mijn hart bonst in mijn borst als ik in de gaten krijg dat de rest van het groepje bij een andere docent staat ingedeeld. Ik ben een van de weinige studente die voor een langere tijd bij hem staat ingedeeld.

Eerst voelde ik een soort spanning laten we het een korte paniek reactie noemen. Maar wat doe je als je een kans krijgt een grote kans om met hem alleen te zijn. Hij reikte mij het briefje aan met de rolverdeling, hielt even het briefje vast voordat hij losliet waardoor hij mijn volle aandacht had. Hij keek me recht aan zonder glimlach, zijn gezicht verraadde niets. ten slotte fluisterde hij zacht 'Ik kan niet wachten Tim tot morgen...