,,Nee, hoor. Ik zoek gewoon leuke en spontane meiden. Die wel hard kunnen werken, maar ook van een pleziertje houden. Die het niet erg vinden om er af en toe gewoon mooi bij te staan en die voor een promotie misschien net iets extra’s geven; als je begrijpt wat ik bedoel?’’ Ik hoorde het aan en dacht: Jezus, die is gek. Dat kon hij niet menen. Het meisje wat tegenover hem zat keek met een licht ontdaan gezicht naar de meneer die haar een baan aanbood. Ze voldeed vast aan zijn criteria. Ze kwam leuk en spontaan over. Volgens mij een ander woord voor ‘lekker’, maar wie ben ik. Ik zat stiekem mee te luisteren, en had haar horen vertellen wel ervaring te hebben in de horeca. Dan wist ze ook wat hard werken was.
,,En met ‘’iets extra’s’’ bedoelt u wat precies?’’
,,Nou, je weet wel.’’ Een stilte volgde en hij gebaarde met zijn handen alsof het zo voor de hand lag. Zijn handen vormden zich boven de tafel en ik zag hem er langs kijken richting haar borst, die goed gevuld was en mooi omhoog werd gedrukt door een push-up. ,,Je loopt er toch voor niets zo bij…’’
,,Ugh!’’ liet ze zich toen uiteindelijk uit.
,,Nou, nou. Rustig maar. Dit doen ze allemaal. Maar voor een flinke opslag gaan de meesten toch echt om.’’ Of het waar was, viel niet te controleren. Ik keek even om me heen en zag wat van zijn personeel rondlopen. Als dat waar was, was hij de gelukkigste man op aarde. Allemaal van die ‘mooie’ en ‘spontane’ meiden, als je begrijpt wat ik bedoel.
,,Maar wat geef je ze dan?’’ leek ze al te breken. Ik kon het amper geloven.
,,Eén ‘bj’ in de week en ik gooi er honderd bovenop.’’ legde hij haar moeiteloos voor. Meteen nam ze wat afstand.
,,Je bent gek.’’
,,Nee, rijk.’’
,,Ja, maar… Je kan niet zomaar…’’
,,Als je nu mee komt naar m’n kantoor geef ik je een maandloon van ongeveer 1700 netto. Dat is de basis. Afhankelijk van hoe je opstelt, zowel in mijn kantoor als daarna hier op de werkvloer, kan dat oplopen tot ruim 2000. Als je me niet gelooft, vraag het maar aan iemand hier. En geloof je het dan nog niet, dan is dat jou gemis.’’ Ik had geen idee hoe makkelijk het was als je geld had om dit soort lekkere wijven zomaar te strikken. Want ja hoor; ze stond op en volgde hem naar binnen zijn kantoor in. En iedereen kon horen hoe zij haar contract tekende…
-
*
Of...
*
-
Amanda:
Ik weet het nog goed, de dag waarop ik hem voor het eerst ontmoette. Ik was alleen in de sportzaal. Alleen als in zonder vriendinnen. Ik kwam hier ook te vaak voor hun om elke keer weer mee te gaan. Maar alleen was ik nooit. Zeker een reden waarom ik hier zo graag kwam. Ik hield van de aandacht, en zo’n beetje elke jongen of man, jong of oud, keek vroeg of laat wel een keertje mijn kant op. Daar hield ik enorm van. Daar deed ik het voor. Daarom was ik hier. En door hier zo vaak te zijn, kreeg ik alleen nog maar aandacht.
-
Zijn naam was Dominic. Een lange en donkere man van begin dertig. Ik had hem hier nog nooit gezien, maar hij sprong meteen in het oog. Veel fitter dan de meesten hier. En nu was ik het een keer die m’n ogen niet van een ander af kon houden. Ik had altijd al een ding voor donkere types. Waarom wist ik niet zo goed, maar het bracht wat meer spanning met zich mee dan bij iemand met hetzelfde kleurtje als ik. Hij had opgeschoren haren met bovenop nog een lapje krulletjes. Hij droeg een eenvoudige tanktop waardoor zijn gespierde torso goed naar vorenkwam. Uit z’n kort broekspijpjes staken twee boomstammen van benen. Dit was wel echt helemaal mijn type. Het duurde ook niet lang voordat ik hem een keer naar mij zag kijken. Ik keek toen ook naar hem, en schaamde me er niet voor. Ik zou niet weten waarom wel. Eén blik hadden we nodig en niet veel later zag ik de enorme kerel op me af lopen en zette ik m’n liefste glimlach op.
-
Dominic:
Ik had deze sportschool nog niet gehad, maar er was me verteld dat hier wel wat goed vlees in de kuip zat. Ik kwam hier ook niet vandaan. Het was maar een boerendorp om te zien. Maar ik dacht het toch te proberen. Bij binnenkomst zag ik al snel dat het merendeel man was, en waar ik voor kwam, leek er niet te zijn. Totdat mijn oog viel op een mooi blond meisje. Precies mijn type, precies waar ik voor kwam. Ik wachtte heel even af en probeerde het cooltjes te spelen. Ik zag er uit als een atleet, en dat moest ik ook even laten zien. Zo begon het indruk maken.
-
Ik zag zo’n beetje iedereen naar haar kijken. En ik moest toegeven; het kostte mij ook moeite m’n ogen van haar af te houden. Een poppetje om te zien. Mooi lichtblond haar tot aan halverwege haar rug, een goed onderhouden lichaam wat ik het label ‘strak’ kon geven. Een heerlijk kontje, een heerlijke platte buik, strakke beentje en een goede voorgevel. Dat er dan mooi bijpassend gezichtje bijzat, maakte haar compleet. Een beter voorbeeld van een bimbo kon ik niet schetsen. En wie had dat gedacht hier te vinden. Ik niet.
-
Ik voelde haar naar me kijken. Ze was niet bang. Dat merkte ik meteen. Mooi, dacht ik. Dat maakt het makkelijker.
-

Ja, en hoe dit verder gaat, geen idee! Ik zit in een 'schrijverscrisis' en wilde gewoon eens weten waar nu nog behoefte aan is in deze gekke tijden. Suggesties, ideeën en verzoekjes zijn dus van harte welkom. Ik hoop zo mijn steentje bij te dragen!