Mindplay - 2

Nadat ik je mijn Kik naam heb gegeven verschijnt er al direct een berichtje van jou op mijn scherm; “fijn dat ik je mag toevoegen, je hebt mij nieuwsgierig gemaakt!”
“Nou anders jij mij wel, maar ik moet nu gaan hoor, anders vragen mijn collega’s zich af waar ik blijf”.
Ik sta op en vervolg mijn wandelingetje door het park terug richting mijn werk. Dit was een verrassende pauze!

Terug op kantoor doe ik mijn best om mij weer op mijn werk te focussen. “Mel, wil je ook een theetje?” hoor ik mijn collega vanuit de keuken roepen. “Ja graag!” antwoord ik.
Enkele minuten later komt mijn collega aangelopen “hier Mel, lekkere verse gemberthee!”
Ik kan een grijns niet onderdrukken en terwijl ik de thee van mijn collega aanpak en haar bedank, voel ik dat ik het nu alweer warm krijg van binnen en volgens mij verschijnt het rood ook al op mijn kaken.

Ik maak een foto van de thee en stuur je een berichtje; “bedankt voor je uitleg over gember hè, hoe kan ik mijn gezicht nu in de plooi houden hier op het werk?”
“Geloof me, als je me lang genoeg kent, dan leer je dat vanzelf” stuur je terug.
“Wie zegt er dat ik je goed wil leren kennen Joep?” “Je reactie op de gember en dat je mij je kik naam hebt gegeven is daar al het antwoord op, toch Melanie?”
“Dat heb ik puur en alleen gedaan omdat ik nieuwsgierig ben naar de gember hoor, meer niet!” kaats ik terug. “Hmm is dat zo dame? Volgens mij ben jij nieuwsgierig naar meer als dat. Onze fets matchen, je bent nieuwsgierig naar hoe ik “gember” zo goed heb kunnen omschrijven, je voelde het nu al en je wilt het nog veel meer voelen. Stiekem ben je nieuwsgierig wie ik ben, of je me misschien wel kent en jij rust vast niet voordat je dat hebt gevoeld en voordat je dat weet. Oh en jij wilt vast en zeker leren je gezicht goed in de plooi te houden, dat weet ik zeker”.

Grr... ik wil het niet, maar door hoe je op mijn reacties reageert word ik alleen maar nieuwsgieriger naar je. Je bent gevat en je hebt dondersgoed door wat je aanricht. Wat zal ik hier eens op reageren, want je hebt gelijk, maar dat is natuurlijk niet wat ik ga zeggen.
“Ok, vanavond 20.30 hier op Kik, heb ik naast Gember nog meer nodig?”
Eigenlijk had ik je nog wel willen zeggen dat ik heel goed zelf kan leren mijn gezicht goed in de plooi te houden, maar ik gok dat ik dan vanavond al een extra uitdaging van je zal ontvangen om dat te bewijzen met de gember en nee ik ga je echt geen foto sturen. Je woont mij te dichtbij.
“Alleen gember is genoeg hoor, maar wat leuks aantrekken mag natuurlijk altijd”.
Ik durf te wedden dat jij nu met net zo’n grijns op je gezicht zit als ik zelf.

Ik drink mijn thee op en ga ondertussen verder met mijn werk. Mijn oog blijft echter tussendoor steeds naar de plakjes gember trekken in mijn glas. Wat zou het voorproefje zijn wat je voor mij in petto hebt?

Na een paar uurtjes rond ik mijn werk af en ga ik richting huis. Ik maak wat eten voor mijzelf en na het eten rommel ik nog even wat in huis totdat het 20.30 is.
Ondertussen bedenk ik mij wat ik zal doen wanneer je me vraagt een foto te sturen. Ik ga er namelijk vanuit dat jij net zo goed als ik wil weten of we elkaar soms kennen.
“En, heb je jezelf nog kunnen concentreren op je werk?” Stuur je me. Ik antwoord dat dat prima gelukt is en daarna kletsen we eerst wat verder over wat bdsm nu eigenlijk zo leuk maakt en wat onze grenzen een beetje zijn. Naast mijn harde grenzen geef ik aan dat ik er ook niet zo van houd om bepaalde soorten foto’s en filmpjes te sturen, niet cammen en niet bellen. Zo dek ik mijzelf alvast een beetje in hoop ik. “Maar je wilt toch zeker wel weten wie ik ben toch?” Stuur je me. “Ja, dat wil ik wel” en direct daarna ontvang ik een foto van je. Ik ben opgelucht dat ik je niet herken en aangezien dat niet het geval is, besluit ik je toch ook maar een gezichtsfoto terug te sturen.
“Heerlijk koppie, maar nee ik ken jou ook niet” stuur je me terug.

“Heb je de gember al klaar liggen Melanie? Stuur daar maar even een foto van!”
Ik loop naar de keuken en doe wat je van mij vraagt. “Super, snijd daar maar even een plakje van af en wat heb je aan Melanie? Beschrijf het zo gedetailleerd mogelijk”
Ik antwoord dat ik een zwarte spijkerbroek aan heb, een groene satijnen blouse, met daaronder een zwart kanten BH en idem hipster.
“Dat is helemaal perfect Melanie, ik krijg daar gelijk een mooi beeld bij en het is perfect voor wat we nu gaan doen, ben je er klaar voor?”

“Stuur mij nog maar even 1 gezichtsfoto van nu Melanie”. “Waarom moet ik nu weer een foto sturen, je hebt me toch net al gezien?”
“Melanie, je hebt net ook een foto van je gezicht gestuurd en meer vraag ik je niet, dus doe het nou maar, dan zul je daarna gaan ervaren wat gember is.”
Ik snap niet zo goed wat je hier nu precies mee wilt, maar goed ik maak een foto en stuur deze naar je toe. “Top gedaan Melanie, maak nu je broek maar even los, haal met je vingers je schaamlippen van elkaar er zorg dat je klitje bloot komt te liggen. Leg daar het schijfje gember op, druk je slipje er tegenaan en maak je broek weer vast.”

Ik volg je instructies goed op en heel even voel ik nog niks, maar binnen een paar seconden voel ik het beginnen te branden. “Omschrijf precies wat je voelt Melanie!”
Het brandende gevoel op mijn klitje is heftig en lijkt alleen maar meer en meer toe te nemen. Ahh dit doet zeer!
“Heb je al spijt dat je nieuwsgierig was naar gember? Dit brandende gevoel gaat de komende minuten meer en meer toenemen, maar daarna maakt het plaats voor een gevoel dat je maar al te graag wilt ervaren.”
Volgens mij zit je mij flink in de zeik te nemen, dit kan nooit lekker gaan voelen, wat is dit een verschrikkelijk brandend gevoel. Ik sluit mijn ogen om het beter te kunnen doorstaan, maar wanneer ik ze net gesloten heb ontvang ik weer een berichtje van je; “ik wil dat je je ogen open houdt, stuur mij nog eens een foto van je gezicht.” Ik snap nu waarom jij die foto’s wilt... je wilt mijn gezicht kunnen lezen, lukt het mij mijn gezicht in de plooi te houden of niet? Ik maak een foto voor je en ondertussen is het brandende gevoel zo intens dat ik mij afvraag of ik hiermee door moet gaan, of dat ik het schijfje er gewoon vanaf moet halen.
“Beschrijf eens wat je nu voelt?” Het brandende gevoel moet nu wel op zijn hoogtepunt zijn, erger kan niet lijkt mij en terwijl ik dat denk, voel ik dat de pijn wat afneemt. De brandende pijn wordt minder, ik voel hoe gezwollen mijn klitje en mijn schaamlippen zijn en zonder met mijn vingers te voelen, voel ik dat ik hartstikke nat ben van het geil en dat beschrijf ik nu ook naar jou.
“Mooi, maak dan nog maar even een foto voor me en denk eraan, je mag niet aan jezelf zitten nu!”
Ik maak nog een foto voor je en ik zie zelf inmiddels ook wel de verschillen op de foto’s.
“Wat een mooie blosjes op je wangen en wat een heerlijk verlangen stralen jouw ogen uit Melanie. Dit heb je goed gedaan en daarom mag je nu wel klaarkomen... maar zonder jezelf aan te raken!”
“Denk maar aan hoe geil je nu bent, hoe erg je nu eigenlijk naar mijn pik verlangt en ondertussen span je al je spieren in je kutje steeds aan en dan ontspan je weer, net zo lang tot je je orgasme hebt bereikt, maar denk eraan... niks aanraken!”
Ik doe wat je mij opdraagt en ik merk dat ik echt een beetje van de wereld afraak. Wat een ontzettend lekker en geil gevoel is dit. Ik span en ontspan mijn bekkenbodemspieren en ik voel dat het niet lang gaat duren voordat ik ga klaarkomen. Van het brandende gevoel is echt niks meer over, dit is echt puur genot!
Ik span nog 1 keer mijn spieren aan en dit orgasme is echt overweldigend.
“Dankjewel dat je mij dit hebt laten ervaren Joep!” “Graag gedaan dame, maar vergeet je niet iets? “
Even weet ik niet wat je bedoeld, maar dan heb ik je door en maak snel nog een foto van mijn gezicht.
“Goed zo Melanie, zo wil ik het graag zien! Helaas voor jou was dit alleen wel een beetje te laat. Ik zal snel even een passende straf bedenken, maar knijp jij in ieder geval alvast maar even in het schijfje gember dame!”