Korfbal - 60

De volgende ochtend werd ik wakker doordat Sasha haar best deed om Kyara uit een mensenkluwen te ontwarren, omdat ze naar school moest. Sasha was zich meer en meer aan het ontwikkelen tot onze house manager: ze regelde alles als we thuis waren. Alles was altijd schoon en eten was altijd voorhanden; op welk moment we ook thuis kwamen.
Ook aarzelde ze niet, zoals nu ook, om iemand aan te pakken, onder de douche te proppen, snel een goede look te geven en op het goede spoor van de dag te zetten met een brunchpakketje en een gevulde dopper.

Ik was er wakker van geworden, maar Jolanda niet. Ik gaf haar een harde klap op haar wang en riep uit: “En, jij wil een PA worden? Jij moet eerder wakker zijn dan mij! Waar is mijn post, waar is het lijstje van dingen die je vandaag moet doen?”
Een beetje drillen zou geen kwaad kunnen. Zeker niet, omdat ze zeker vier jaar lang op haar kont had gezeten: vet verzamelen en mannen naar haar tieten laten kwijlen…

Jolanda veerde omhoog, vloog naar de badkamer om haar kont schoon te maken: mijn sperma was inmiddels opgedroogd en het was voor mij overduidelijk, dat ze dat heel goed voelde.
Daarna knuffelde ik met Iris en Irina. Het gebeurde niet vaak, dat ik met hen beide intiem kon zijn. Irina bleef een soort van afstand bewaren. Een gereserveerdheid die ik niet kon plaatsen.
Was het angst? Was het bindingsangst?
Ik wist het niet, maar het was duidelijk, dat we heel erg van elkaar genoten op dat moment.

Deze keer geen seks, maar onze schurende lijven veroorzaakten wel veel intimiteit. Ik begon het voelen van andermans naakte lichamen steeds lekkerder te vinden. Soms beeldde ik me in, dat ik een paling was en heerlijk glibberend in een emmer mezelf en anderen langs elkaar voelde gaan. Die immense overlading van mijn zintuigen: dat was waar ik enorm van genoot.

Ik douchte en ontbeet. Toen ik bijna klaar was met mijn ontbijt, kwam Jolanda naar me toe. Ze had, voor de eerste keer, een schema van de dag gemaakt. Dat zag er in eerste opzet goed uit. We bespraken het en ik gaf haar een aantal verbeterpunten aan.
Toen we zo goed als klaar waren, zei Jolanda: “Ik heb de toiletboy een mailtje gestuurd. Ik kreeg binnen een paar minuten al een reactie met al zijn adresgegevens. Hij wil dus goed bereikbaar zijn, wat zijn enthousiasme weergeeft. Hij schrijft, dat hij vandaag de hele dag beschikbaar is en dat hij onder alle voorwaarden een afspraak wil hebben”.

Dat hij een obsessief persoon was, was me al duidelijk, maar hij leek me ook grenzeloos en misschien nog wel meer… Wat ‘moesten’ we met zo’n persoon…
Maar, aan de andere kant: wat moest zo’n persoon met iets of iemand anders… Ik keek Jolanda aan en zei: “Wat vind je van hem?”
Ze zuchtte en zei eerlijk: “Ik vind hem heel raar. Hij lijkt maar één passie te hebben. Hij is op dit moment schoonmaker. Hij zit het liefst in de nachtdiensten, maakt het liefste de toiletten schoon en hij hoopt elke avond weer, dat hij ontvoerd wordt en dat hij de meest vernederende klussen moet doen, terwijl een strenge meesteres hem in de gaten houdt”.

“Waar werkt hij nu?”
“Bij een soort uitzendbureau voor schoonmakers. Hij doet meestal evenementen en festivals, omdat het de meest ranzige plekken zijn om schoon te maken en omdat hij daar gek op is”.
“Die gast is gek….”, mijmerde ik hardop.
Jolanda lachte en zei: “Hij niet alleen hoor!”
We deden een boks en ik zei: “Ik wil weten waar hij vandaag schoon moet maken. Een uur na het begin van zijn werk wil ik daar zijn. We vernederen hem, halen hem weg en als hij mij bevalt, kan hij in dienst komen van ons schoonmaakbedrijf. Dan kan hij de hele dag alle toiletten die van ons zijn schoonmaken”.
Jolanda knikte en zei: “Ik denk dat ik snap hoe je het bedoelt en ik ga het regelen”.

De rest van de dag gebruikte ik om samen met Johan alles van het laatste weekend te regelen en te evalueren. We hadden een enorme opbrengst gerealiseerd, zelfs zonder het tripje met Rachel, wat ons ook nog tientallen duizenden euro’s opleverde.
We verwerkten alles in de boekhouding, want we realiseerden ons heel goed, dat we een bijzondere plek in de maatschappij vervulden. We waren zowel weldoeners als ook seks-exploitanten. Dat gaf natuurlijk kift en afgunst, wat tot haat uit zou kunnen groeien. Daar wilden we ons bij voorbaat al tegen wapenen, zodat we gelijk antwoorden zouden kunnen geven als er morrende geluiden zouden komen.
We hadden veel te verliezen, maar niets te verbergen en dat mocht iedereen weten.

Iets na 18 uur kwam Jolanda naar me toe en vertelde dat ze vandaag heel veel had geleerd bij de theorielessen en dat haar hoofd overstroomde. Ze vroeg of het goed was dat ik samen met Kyara naar de toiletboy zou gaan. Ze had Kyara al gevraagd en zij vond het prima.
Ik keek Jolanda aan en ze was erg bleek. Ik gunde haar de rust, zodat ze een paar dingen een plekje kon geven in haar nieuwe leven. Haar oude leven was volkomen ondersteboven gegooid!
Jolanda vertelde, dat ik samen met Kyara om 19:30 op een bepaald adres moest zijn om de toiletboy te ontmoeten. Deze keer was het een scholengemeenschap waar hij aan het werk was. De bewaking was geïnformeerd, dat er iemand zou komen om de toiletboy op te halen voor een surprise party.

Kyara en ik waren er om 19:30 uur en Kyara stapte uit. Ze droeg hoge zwarte laarzen, die tot boven de knieën reikten. Daarboven een paar netkousen. Daar weer boven droeg ze een zwarte catsuit in de vorm van een gympak. Ze zag er overtuigend uit als Domina en in de auto leek ze heel erg zelfverzekerd.
Om haar outfit compleet te maken, stak ze in de ene laars een rijzweepje en in de andere laars een cane. Als ze zo in een binnenstad van één van de grote steden zou lopen, zouden heel veel mensen met een boog om haar heen lopen!
In de kleinere provinciesteden zouden de mensen juist eerder om haar heen drommen om naar haar als attractie te kijken.

We liepen naar binnen, waar een bewaker ons vroeg wat we kwamen doen. Kyara deed haar zonnebril op en zei, dat ze een man op kwam halen, die halverwege de dertig was en die waarschijnlijk op dit moment de toiletten aan het schoonmaken was.
De bewaker snapte er niets van, maar na aandringen drukte hij op een knop en riep alle schoonmakers naar de balie.
Gaandeweg kwam iedereen er aan en ik zag een paar mannen die mogelijkerwijs voldeden aan het profiel. Toen iedereen er was, nam Kyara het zweepje in haar hand en zei: “Ik ben hier voor een surpriseparty. Het is voor een man, dus alle vrouwen kunnen weer aan het werk”.

Bijna niemand ging weer aan het werk, want iedereen was te nieuwsgierig wat er zou gebeuren: Kyara zag er namelijk erg spectaculair uit! Maar, met een paar zwiepende gebaren van haar zweepje gingen ze schoorvoetend toch weg.
Kyara ging door: “Het is voor een man tussen de 30 en 40 jaar oud”.
Er bleven drie mannen staan, want de rest joeg ze weg. Twee duidelijk allochtone mannen en een man met een Nederlands uiterlijk. Dunne krulletjes, kalend, ongeveer 1,70 meter klein, met hangende schouders.

Kyara sprak één van de allochtone mannen aan en vroeg: “Hoe leuk vind jij het om de toiletten schoon te maken hier?” Hij keek verwonderd en zocht hulp bij zijn collega. Die vertaalde de tekst en hij schudde zijn hoofd. De man gaf antwoord en zei: “Hij vindt het erg niet leuk”.
Toen vroeg ze het aan de andere man: “Ik vind ook niet leuk”.

Daarna naar de derde overgebleven man: “En jij? Wat vind jij ervan om WC’s schoon te maken?”
“Hij keek even schichtig om zich heen, maar eigenlijk wist hij al, dat hij ‘betrapt’ was. Hij zei: “Ik vind het prima om WC’s schoon te maken, mevrouw”.
Kyara knikte goedkeurend, omdat de man haar ondanks haar leeftijd aansprak als ‘mevrouw’.

Ze wenkte hem naar zich toe en zei: “Wat is je naam?”
“Ik heet Toby, mevrouw”.

Ik moest echt oppassen dat ik niet in mijn broek zeek van het lachen! Toby voor een toiletboy! Zijn ouders hadden wel een vooruitziende blik gehad bij zijn geboorte! Kyara loste het listig op en zei: “Wat een mooie naam, Toby. Ik kom je ophalen”.
Tegen de beide mannen zei ze: “Zoek vijf mensen die vanavond samen zijn dienst over zullen nemen. Die krijgen er van mij 10 euro voor. Ik denk dat Toby een tijdje een andere klus gaat doen, dus willen jullie aan jullie werkgever doorgeven dat hij de komende tijd niet ingeroosterd hoeft te worden?”
“Komt goed. Geef dat geld maar hier en ik regel het wel met de baas”.
Kyara gaf 50 euro aan hem en ze wees Toby met de zweep naar de uitgang. Toen hij niet snel genoeg reageerde, zwiepte ze even. Hij sprong meer dan een meter vooruit en was snel buiten. Ik had nog even non-verbaal contact met de bewaker en ondanks dat hij er geen snars van begreep, was hij er wel mee akkoord.

We hadden de Tesla van Kyara meegenomen en daar was maar heel weinig ruimte in… Ik reed, Kyara zat naast me en achter ons hing/lag Toby.
De eerst vijf minuten spraken we geen woord. Daarna seinde ik naar Kyara, dat ze iets met Toby moest gaan doen.
Ze zei: “Waarom denk je dat we jou meegenomen hebben?”
Toby antwoordde: “Ik denk omdat ik een brief geschreven heb?”
“Wat voor brief?”
“Een brief naar Amor, waar ik vraag om de toiletten schoon te mogen maken”.
“Inderdaad. Uit de vele brieven ben jij gekozen. Jij bent de gelukkige die mag laten zien hoe goed en grondig je de toiletten schoon kan maken”.
“Dank u, mevrouw”
“Meesteres voor jou Toby. Meesteres”.
“Zeker, Meesteres!”

“Vertel eens iets over jezelf, Toby”.
“Ik ben 34 jaar oud, ik woon in een klein appartementje in Rotterdam en ik verdien met schoonmaken net genoeg geld om mijn huur te betalen en wat eten te kopen. Mijn kleding krijg ik van wat buren en andere dingen heb ik niet nodig”.

Het was even stil en ik merkte dat Kyara aan het nadenken was. Toen vroeg ze: “Beschrijf je slaapplaats eens?”
Toby kreeg een knalrood hoofd en vroeg: “Moet dat echt, meesteres?”

Kyara trok de zweep uit haar laars, dreigde er in de kleine ruimte even mee en zei: “Ja. Heel erg: Ja!”
Toby’s schouders zakten een stukje en hij zei: “Ik heb een klein matras in het bad gelegd. Daar slaap ik meestal. Het is er koud en doordat het toilet er naast staat, stinkt het er best veel. Als er mensen komen, haal ik het matras weg en stop ik het onder het bed wat ik nooit gebruik.
Ik nodig graag veel mensen uit en geef ze dan veel te drinken. Dan moeten ze vaak nog even bij mij plassen. Ik vind het heerlijk om dat dan weer op te mogen ruimen”.
Kyara knikte en zei: “Maakt het dan nog uit wiens pis je op moet ruimen?”

“Nee, maar als ik weet dat er een vrouw, die jonger is dan mij op de WC heeft geplast, vind ik het veel leuker om de WC schoon te maken”.
“Heb je wel eens pis opgedronken?”
“Ja, zeker mevrouw. Ik heb mijn eigen pis al vaak geproefd, maar ook de urine van veel anderen. Als er niemand in de buurt is, proef ik vaak even aan een toiletpot”.

Ik griezelde. Heel erg. Zo erg, dat Kyara het merkte. Kyara zei: “Wat vind je daar zo leuk aan?”
“Ik vind het heerlijk om het afval van een ander te recyclen. Door dat te doen voel ik me nuttig. Op die manier voel ik me blij”.

Ik vroeg: “Woon je alleen? Of met begeleiding?”
Hij zei trots, dat hij al meer dan vijf jaar zonder begeleiding woonde. Ik vroeg: “Weet je begeleiding van je toilet fetisj?”
Hij keek onbegrepen en ik verduidelijkte: “Weet je begeleiding dat je het schoonmaken van toiletten heel leuk vindt?”
Hij knikte en zei: “Zeker! Ik mag van hen altijd heel veel WC’s schoonmaken!”

Ik zuchtte even en bedacht me, dat Toby wel een heel bijzonder geval was… Maar, daardoor zou hij misschien wel een heel mooi geval kunnen worden.
Kyara zei: “Als ik moet pissen, zou je het dan opdrinken?”
“JA! Natuurlijk mevrouw. Het is voor mij het heerlijkste wat er is, zeker omdat u vrouw bent en nog heel jong bent”.

Ik had mijn bedenkingen over het IQ van deze man, maar we konden het wel proberen. Ik stopte de auto en zei: “Ik moet even pissen. Toby: meegaan”.
Hij maakte de gordel snel los en hij sprong uit de auto. Ik begon te pissen en hij kwam dichtbij. Ik zei: “Je mag je lippen om mijn eikel sluiten, zodat er niks verloren gaat”.
Ik hoorde Toby hummen en hij deed zijn mond fluweelzacht om mijn eikel.

Het kostte me veel moeite om te pissen, omdat mijn pik verstijfde door zijn aanraking, maar uiteindelijk spoot ik zijn mond vol, die tot mijn verbazing niet overliep. Toby opende zijn keel gewoon en liet mijn urine rechtstreeks mijn maag in lopen! Die kerel had wel ‘iets’ bijzonders!
Toen ik klaar was, instrueerde ik hem om mijn eikel schoon te likken, wat hij netjes deed. Daarna reden we verder. Ik wisselde een vragende blik uit met Kyara en allebei waren we in aanraking gekomen met een fetisj waar we wel wat mee gedaan hadden, maar zo heftig als dit hadden we nog niet eerder bij de hand gehad.
Toby likte zijn lippen schoon en zag er gelukkig uit. We waren al snel in De Amer en even later stopten we bij Amor.

We namen de achteringang en kwamen in de hal uit, die naar de lobby leidde. Ik zei: “Als je het goed doet, zou je een baan in dit hotel kunnen krijgen. Er zit ook een restaurant en een soort seksclub aan vast. Als je laat zien dat je een toegewijde schoonmaker bent, die vooral de toiletten heel goed schoon kan maken, zal ik proberen je toe te laten voegen aan ons schoonmaakteam”.
Toby begon te stuiteren van geestdrift en zei: “Waar mag ik beginnen?”
Ik zei op een waarschuwende toon: “Je gaat alle deuren langs en je vraagt heel nederig en beleefd aan iedereen die open doet of je het toilet een extra schoonmaakbeurt mag geven”.
Hij knikte en hij sprintte naar de dichtstbijzijnde deur. Hij klopte netjes aan, maar er deed niemand open. Hij ging naar de volgende, waar iemand opendeed die chagrijniger was dan ik bij een gast vond passen (waar ik dus een aantekening bij maakte) en hij zei: “Ik stond net op het punt om te gaan schijten, dus als je over een kwartiertje terugkomt, kan je je gang gaan”.
Toby bedankte al buigend de meneer en hij beloofde om terug te komen. Daarna ging hij door naar de volgende kamers, waar hij zijn gang mocht gaan. Daarna ging hij terug naar de barse man en nadat Toby had aangebeld, deed de man open, wees hem naar de plee en liet Toby daar zijn ding doen.
Ik rook dat de hele kamer stonk naar stront. Het was echt adembenemend. De gast had niet alleen het toilet, maar ook het badgedeelte onder gescheten. Zelfs hoog op de spiegel zaten nog strontspetters…
Die ‘gast’ hoefde van mij niet nogmaals een kamer te boeken… Weer een aantekening…

Toby keek rond en het leek alsof hij zich in een paradijs waande en hij ging heel snel aan de slag. Hij genoot van zijn werk en het zweet stond op zijn voorhoofd. De gast keek verwonderd naar de passie die de man in zijn werk legde en ik knipoogde naar de man. Ondertussen zei ik, dat het lang geleden was, dat één enkele kerel zo’n bende had veroorzaakt. De gast knipoogde terug en zei: “Als je stagiairs hebt, moet je ze ook goed laten trainen”.
Ik stak mijn duim omhoog en het was duidelijk dat deze man helemaal door leek te hebben wat onze bedoeling met Toby was. Toen Toby klaar was, wenkte de man dat Toby dichterbij moest komen. Hij zei: “Ik heb net lekker gescheten, maar het pleepapier was op. Daarom wil ik dat je mijn kont heel goed schoonlikt”.

De man bood zijn achterste aan en Toby schroomde geen moment om het kontgaatje van de man schoon te lebberen. Met lange halen likte hij ook de laatste resten weg en de man was blij met hem. Hij zei: “Als ik weer een keer moet schijten, dan zal ik wel even bellen, dan kan deze kontenlikker komen om me schoon te maken. Dat is een stuk beter voor het milieu dan al die WC papiertjes!”

Ik deed een high-five met hem, maar ik was serieus in verwarring wat hij echt meende en wat hij zei.
Whatever…
Hij had ons selectieproces prima begeleidt en we liepen door. We kwamen bij de kerkruimte en met alle lampen aan, zag Toby alle attributen. Die deden hem helemaal niets. Hij zag er geen gevaar, maar ook geen opwinding in.
Daarna kwamen we bij de eigenlijke ingang, waar ook de kleedruimte, doucheruimte en lockertjes waren. Toen hij de verzameling toiletten en douches zag, zei Toby: “Daar, op die korte bank, dat zou voor mij een ideale plek zijn om te slapen. Ik lig dan tussen de toiletten en de douches in. Beide zijn meestal de ranzigste plekken van elk gebouw. Ik vind het heerlijk om juist daar tussen te mogen slapen. Het liefst zou ik in een bad slapen met een kussen er in, maar als dat er niet is, dan is dit echt heel erg goed!”

Ik snapte wat hij zei, maar zijn gevoel kon ik echt niet volgen. Kyara leek het wel te kunnen. Ze sloeg een arm om Toby heen en zei: “Wat moet het heerlijk zijn om je ideale plek te hebben gevonden. Wat mij betreft mag je vanaf nu beginnen, hier bij Amor. Jij bent vanaf nu de chef van alle WC’s die op het terrein staan en dat zijn er veel meer dan je nu gezien hebt. Jij moet ze brandschoon houden. Als er een klacht is, dan zal ik je afranselen. Als er een compliment is, zal ik dat ook duidelijk maken, misschien wel door je mijn pis te schenken.
Op het totale complex zijn heel veel WC’s, waaronder zes in de woonhuizen, één in elke hotelkamer, een cluster bij de ingang en ook een cluster bij de centrale hal. Zoek ze op, leer ze uit je hoofd en als je een fout maakt, zal ik jou corrigeren. Geloof maar gerust: Dat gaat veel pijn doen!”

Toby keek haar aan en zei: “Ik zou heel graag willen weten op welke manier Kyara mij dan pijn gaat doen”.
Kyara ging streng voor hem staan en zei: “Zeg nooit meer Kyara tegen mij. Nooit meer! Meesteres is het voor jou, toiletboy!”
“Sorry Meesteres, okay meesteres. Kunt u me vertellen op welke manier u me dan pijn gaat doen?”

Kyara keek Toby even in zijn ogen, maar ze zei niets. Toen hij heel even wegkeek, liet ze een keiharde striem van de cane op zijn strakgespannen spijkerbroek neerdalen.
Zijn ogen sprongen wijd open en de pijn was bij hem duidelijk nog niet bekend. Kyara zei: “Ik heb voor elke fout een passende straf. Als je hier kan en mag blijven werken, ga je die allemaal vast een keer meemaken. Wat je net voelde, was een milde straf.
Hier in het complex hebben we ook kooien, waar je dagenlang zonder voedsel opgesloten kan worden. Dan krijg je af en toe wat water over je gesproeid, zodat je wel water krijgt, maar zodat je het ondertussen ook vreselijk koud hebt.
Ook kunnen we elektrocutie toepassen. Als dat op je ballen en je pik wordt gezet, dan leer je heel snel.

Hop, hop! Aan de slag en laat maar zien dat jij de plek die we je hier aanbieden ook echt verdient!”

Toby speerde weg en maakte vele toiletten schoon. Kyara liet hem ook de andere ruimten zien, die hij ook schoon moest maken.
Het was inmiddels bijna middernacht geworden en Kyara ging naar bed, want ze moest morgen gewoon weer naar school. Ik gaf Toby een heleboel dekens en zei: vannacht slaap je in de lockerruimte van het complex. Maak maar een plekje en morgen praten we verder. Ik denk dat je je bij de pisbakken ook prima op je plek zal voelen”.

Toby knikte. Hij zag er heel vermoeid uit, maar toch straalde hij. Ik zei als afsluiting: “Als je hier morgenochtend om 8 uur nog bent, dan gaan we er van uit dat je wilt blijven en dan zullen we samen bepalen op welke manier we samen verder kunnen gaan. De keuze is aan jou: de buitendeur is niet op slot; je kan vrijelijk naar buiten lopen”.
Toby knikte en zei: “Ik denk dat ik hier wel pas, meneer. Ik wil jullie, maar vooral meesteres Kyara heel graag dienen”.

Ik gaf hem een paar klopjes op zijn hoofd en ik liep weg.
Ondertussen bedacht dat er wel heel veel bijzondere mensen op deze aarde ronddoolden. Hoe is het mogelijk om het potentieel van al die mensen te ontdekken en tot bloei te laten komen?!