Dit verhaal is het resultaat van een samenwerking tussen slet Julia'>Slet Julia en Oelewapper.

Onze manier van schrijven en onze belevingen in onze verhalen zijn compleet verschillend, van romantisch tot extreem. In dit verhaal proberen wij van die twee uiterste belevingen één verhaal te maken, om tot het midden van die twee werelden te komen en beiden iets te leren van elkaars wereld.

Veel leesplezier! - Slet Julia & Oelewapper

***

Oelewapper

Ik sta voor de grote toegangspoort van een kasteel, midden in de Limburgse bossen. Ik vraag me af hoe ik in Godsnaam in deze situatie verzeild ben geraakt.

Ongeveer een maand geleden ontving ik een bijzondere mail.

“Amplifica finientem - Verruim je horizon”.

Dat was het onderwerp. Weer een of andere spammail, dacht ik. Ik klikte de mail aan om hem te verwijderen. Het enige wat ik zag, was een QR-code. Mijn aandacht was onmiddellijk getrokken. Dit soort marketingnieuwigheden vind ik altijd wel leuk om te ontdekken.

Met mijn iPhone scande ik de code. Een webpagina opende zich. Er verscheen een uitnodiging voor een evenement dat een nieuwe ervaring in mijn leven beloofde te zijn.

Onderaan stond een knop waarmee ik de uitnodiging kon aanvaarden. De website zag er professioneel uit. Ik wist niet welke organisatie dit op poten had gezet, maar ze waren in elk geval heel creatief.

Ik stond op het punt om de uitnodiging weer weg te swipen, tot mijn oog op een voor mij niet onbekende naam viel. Roberteros. Ik las de hele zin.

“U ontvangt deze VIP-uitnodiging omdat u bent voorgedragen door Roberteros.”

Ik kende deze naam van Opwindend.Net, de erotische verhalensite. Hij was de schrijver van enkele uitmuntende series uit het extremere genre. Ik had al wel eens een reactie geschreven op zijn verhalen, maar verder kende ik hem totaal niet. Eerlijk gezegd lees ik zijn verhalen enkel omdat hij zo’n goede schrijver is. Het hele onderdanigheidsgegeven gaat wat aan mij voorbij. In mijn hoofd zijn vrouwen prinsessen die je op handen moet dragen in plaats van hen vast te binden. Ik had snel gekeken of ik op de site zijn mailadres kon vinden. Helaas.

Ondertussen was mijn nieuwsgierigheid wel danig gewekt. Na een controle van mijn agenda, klikte ik dan ook op de Aanvaarden-knop. Meteen gebeurden er een paar dingen tegelijk. De Wallet-app van mijn smartphone sprong open. Een toegangskaart met een nieuwe QR-code was toegevoegd. Een ping weerklonk vanuit mijn online agenda. Het evenement stond ingepland. In mijn mailbox was een mail toegekomen met enkele praktische afspraken: tijdstip, locatie en dresscode. Nu pas viel mijn oog op de slogan van het evenement.

“Vanitas et deditus esse voluptatibus corrumpunt corpora nostra, sed vitam facit cunnus.”

In een ver verleden had ik wel wat Latijn geleerd, maar er lag een dikke laag stof op. Gelukkig bestaat er zoiets als Google Translate. Toen ik de vertaling op mijn scherm las, moest ik toch wel even slikken.

“IJdelheid en een verslaving aan lusten vernietigen onze lichamen, maar een slet maakt het leven.”

Wat is dit nu weer? Een slet maakt het leven? Waarvoor had ik net een uitnodiging aanvaard? Wanneer leer ik het nu eens om dingen eerst te lezen en te overdenken alvorens ik als een overactief kind overal op klik? Wat moest ik hiermee doen?

Ik las de titel nogmaals. “Verruim je horizon.” Misschien moest ik dat maar eens doen. Ik zou in elk geval een boeiende avond tegemoet gaan.

***

Slet Julia

Ik zit naast mijn Meester in de auto op de snelweg. Er heerst een doodse stilte. De radio staat niet aan en Meester en ik wisselen geen woord met elkaar. Het is behoorlijk druk op de weg. Rechts van ons rijden vrachtwagens, auto’s geheel bepakt met spullen en ook hier en daar een auto met caravan erachter. Het is vakantie, hoogzomer en prachtig weer, dus veel mensen zoeken de zon in het zuiden op. Maar ik heb nog geen enkel idee waar Meester en ik naartoe rijden.

Ik kijk op het dashboard om te zien hoe laat het is. 10.09 uur. in de ochtend zie ik. Iets meer dan een uur geleden heeft Meester me verteld dat ik in de auto moest gaan zitten en dat er een aantal spannende dagen te wachten staan voor mij. Wat dat inhield, vroeg ik hem niet. Het is ongepast om twijfels te zetten bij de opdrachten die Meester geeft, dus braaf volgde ik zijn orders op en wachtte ik in de auto op hem. Een paar minuten later kwam hij aanlopen, smeet hij een tas op de achterbank en stapte hij achter het stuur. We gingen meteen op pad.

De reis duurt lang en gaat steeds verder naar het zuiden. Na enkele uren komen we aan bij een grote oprijlaan, met aan het einde een prachtig kasteel omgeven door een bos. Meester rijdt de auto over het grind in de richting van de parking, waar we niet als enige staan.

“Kom maar mee sletje,” zegt hij tegen mij en hij maakt het portier voor me open. “We zijn er.”

Blij dat de reis erop zit en dat ik eindelijk de benen kan strekken, stap ik uit de auto. Hand in hand lopen Meester en ik de oprit af, in de richting van dat mooie kasteel. Nog steeds praten we niet met elkaar. Ik ben nu toch wel nieuwsgierig wat we hier doen. In mijn hoofd spelen al allerlei scenario’s af van wat er straks kan gebeuren.

“Misschien neemt hij me mee voor een spannende wandeling door het bos.” Die gedachte komt toch het vaakst bij mij op, maar waarom hebben we dan dit hele stuk naar hier gereden, naar precies dit bos, als elk willekeurig bos zou voldoen voor een geile ervaring in de openlucht?

Maar we lopen het bos niet in. We blijven op de oprijlaan en het grind knarst en kraakt onder mijn schoenen. “Het kasteel dan misschien bezoeken?” denk ik weer, maar dit kasteel lijkt me helemaal niet open voor bezoekers. De nieuwsgierigheid wordt me te veel. “Meester, wat …”

“Stil sletje”, zegt Meester streng om mij het zwijgen op te leggen. “Straks zal alles duidelijk worden.”

De rest van onze wandeling houd ik me stil, zoals van een braaf sletje verwacht wordt. Aan het einde van de oprit begint een groot bordes met de mooie voordeur van het kasteel. Ik wil het bordes al opstappen, maar dit was niet het plan van Meester. Samen lopen we rechts het kasteel om over een smal strookje gras.

Als ik nog een keer naar het kasteel kijk, ziet het er verlaten uit. De luiken voor de ramen zijn bijna allemaal dicht, en daar waar ze open zijn, zijn de gordijnen gesloten. Zodra we aan de andere kant van het gebouw zijn, zie ik weer een deur, deze een stuk kleiner dan die op het bordes.

We staan voor de deur, en Meester klopt aan. Zou er dan toch iemand zijn? Wat doen we hier? De gedachten spoken snel door mijn hoofd heen. Als er niet wordt opengedaan, wil ik opnieuw Meester wat vragen. Maar wanneer ik mijn mond open, hoor ik gestommel aan de andere zijde van de deur. Met een grote zwaai gaat hij open.

Een man van een jaar of dertig komt tevoorschijn. “Password?” Meer vraagt hij niet. Ik heb geen idee wat dit te betekenen heeft, maar Meester wel.

“Julia,” zegt hij. Even denk ik dat hij mij een vraag wilt stellen, maar de man in de opening van de deur stapt opzij en laat ons binnen.

Meester en ik stappen naar binnen en lopen een gang door. Als ik nog één keer achterom kijk, zie ik dat de man de deur naar buiten weer gesloten heeft en een andere kant oploopt.

Samen lopen we naar het einde van de gang. Hier gaat de gang over in een grote kamer, waar we niet alleen zijn. Er zit een jonge vrouw van ongeveer vijfentwintig op haar laptop te werken. Zodra ze ons ziet, staat ze op en richt ze zich tot ons.

“Welkom! Ik zal me even voorstellen. Mijn naam is Tessa,” zegt ze terwijl ze ons een hand geeft. “Jullie zijn uitstekend op tijd voor de voorbereidingen van de veiling van vanavond.”

Mijn ogen gaan van Tessa naar Meester, die een brede grijns op zijn gezicht heeft.

“Verrassing, sletje Julia,” zegt hij opgewekt. “Ik snap u niet helemaal Meester,” zeg ik een beetje verward. “Een veiling?”

***

Hier sta ik dus, piekfijn uitgedost in een donker pak op een wit hemd. Een donkere stropdas en leren schoenen maken het plaatje af. Op de parking achter mij staan enkele tientallen auto’s. De nummerplaten leren me dat hier vanavond een internationaal gezelschap aanwezig zal zijn.

In de ontvangsthal van het kasteel staan enkele hostessen. Ze zien er ongelofelijk sexy uit. Stuk voor stuk lijken ze van de cover van een glamourmagazine te zijn gestapt.

Ze staan een beetje verspreid door de hal en zijn elk bezig met hun eigen taak. Hierdoor kan ik hen van alle kanten bekijken. Ze dragen een soort van bedrijfskostuum, als je van een kostuum kan spreken.

Het is gemaakt uit een bordeauxrode stof die afgezoomd is met een felgeel randje, en bestaat uit een kleine bikinistring met een soort van strak gespannen hemdjasje dat weinig aan de verbeelding overlaat. Het immense decolleté van dit hemdjasje laat het grootste deel van hun borsten zien. Net boven hun broekje gaan de slippen van het jasje weer helemaal open. Aan het uiteinde van de slippen loopt het gele koordje door in een jarretelle die met kniehoge kousen is verbonden. Aan de achterzijde loopt het jasje tot net boven de billen. Het uitzicht is oogverblindend.

Het is de eerste keer in mijn leven dat ik modellen in zo’n uitermate sexy pakje in het echt zie. Ik had dit nooit verwacht, maar een lichte vorm van geilheid omhult me als een nevel.

Een van de gastvrouwen komt met een stralende glimlach op haar lippen naar me toe. Het is een bloedmooie vrouw. Ze heeft een exotische, licht getinte huid, maar het is moeilijk om haar gezichtskenmerken te situeren. Het lijkt wel of een professionele photoshopper de mooiste vrouwen ter wereld heeft samengevoegd in één gezicht. Deze vrouw straalt klasse en vrouwelijkheid uit. Ze is duidelijk way out of my league.

“Good evening sir, may I see your invitation please?”, vraagt ze met een zachte stem. Ik toon haar de digitale toegangskaart, die ze snel met een toestel scant. Ze werpt een korte blik op een schermpje. “Welkom, meneer Oele”. Naadloos is ze naar het Nederlands overgeschakeld.

Ze komt naast me staan, en haar hand glijdt langs mijn rug naar beneden. Aan de onderkant van mijn billen stopt ze. Haar hand ligt nu recht op de scheiding. Heel kort duwt ze met haar middelvinger tegen mijn bilspleet, en legt dan haar arm rond mijn middel.

Ik kijk haar lichtjes geschrokken aan. Een schalkse knipoog doet me even wegsmelten voor de charme van de hostess.

Ze begeleidt me naar een een grote zaal met een immens podium. Voor het podium staan een dertigtal ronde tafels door de ruimte verspreid. Ik kijk even rond. De meeste tafels zijn al bezet. Er zijn hoofdzakelijk mannen aanwezig. Hier en daar zie ik ook een vrouw aan een tafeltje zitten.

Ik krijg een tafel achteraan in de zaal toegewezen. Dat vind ik niet erg. Ik ben hier toch alleen maar als toeschouwer aanwezig. Ik heb me voorgenomen om de kat wat uit de boom te kijken. Zodra het me te gortig wordt, ga ik gewoon terug naar huis. Op deze manier zal het niet te veel opvallen als ik wegga.

De hostess geeft me een oortje en vraagt deze in te doen. Ze draait zich om en heupwiegend loopt ze van me weg, richting de bar. Mijn ogen volgen haar bolle kontje dat een sensuele Salsa in slowmotion lijkt te dansen.

Een zacht klassiek muziekje galmt door mijn hoofd. Een zwoele vrouwelijke stem komt boven de muziek uit. “Meneer Oele, ik ben Lisa, uw persoonlijke gastvrouw voor vanavond. Ik heb u net naar uw tafel begeleid. De rest van de avond kunt u via het oortje met mij communiceren. Het is mijn taak u deze avond bij te staan. U mag uw wensen aan mij kenbaar maken. Hebt u graag iets te drinken?”

Ik bestel een glas rode wijn. Terwijl ik wacht kijk ik naar de andere tafeltjes.

Ik kan mijn ogen niet geloven. Aan sommige tafeltjes is de gastvrouw mee aangeschoven. Ze worden niet enkel gebruikt om drankjes te brengen, maar ook om meer intieme wensen te vervullen. Ik zie mannen en vrouwen kussen met hun gastvrouw. Enkele mannen worden onder hun tafeltje gepijpt, te zien aan de kontjes die onder het tafellaken uitsteken.

Plots staat Lisa naast me met mijn wijn. Ze kijkt me met een geile blik aan en vraagt: “Kan ik u nog verder van dienst zijn?”

Hoe opwindend dit alles ook is, het kost me heel veel moeite om me niet te laten meeslepen door deze surrealistische situatie. Met een krop ik mijn keel bedank ik Lisa en zeg ik dat ik ok ben. Mijn erectie zit gelukkig mooi verborgen onder het tafelkleed.

Nog één keer kijk ik naar de prachtige billen van Lisa terwijl ze zich discreet verwijderd. Naar de andere tafeltjes durf ik niet meer te kijken. Het zou mijn sluimerende opwinding enkel versterken. Ik wil mijn hoofd erbij kunnen houden. Mijn blik valt op het podium. Aan de achterzijde staat een wandvullend scherm opgesteld. Hierop worden de ondertussen bekende Latijnse woorden getoond: Amplifica finientem - Vanitas et deditus esse voluptatibus corrumpunt corpora nostra, sed vitam facit cunnus.

Verder is het podium leeg. Wat zal er zo gebeuren?

***

Zenuwachtig sta ik in de coulissen te wachten met de andere sletjes tot het onze beurt is om op te gaan. Stilletjes herhaal ik voor mezelf nog een keertje wat er van mij verwacht wordt en hoe ik me moet gedragen op het podium. In mijn gedachten denk ik weer terug aan deze middag.

Tessa legde me alles uit toen ze de vragende blik in mijn ogen zag. Ze vertelde dat Meester haar benaderd had met de vraag of ik kon deelnemen aan een veiling voor sletjes.

“Weet je nog, sletje, dat je tegen me zei dat je graag uitgeleend wilde worden?”

Wat Meester zei, was helemaal waar. Hier hadden we het al een paar keer met elkaar over gehad. Het is een fantasie van mij om te ervaren hoe het zou zijn om uitgeleend te worden aan een onbekende. Dat vandaag de dag was dat dit ook daadwerkelijk zou gebeuren, had ik niet zien aankomen.

Eenmaal gerustgesteld door Meester dat alles goed zal komen en dat er geen enkel gevaar is, vervolgde Tessa haar uitleg over vanavond. Zij zou vanavond de rol van veilingmeester op zich nemen en het publiek over mij vertellen. Er zouden ongeveer 30 gasten aanwezig zijn, allemaal van tevoren geselecteerd. Enkel op vertoon van hun uitnodiging zouden ze naar binnen mogen.

Tessa nam ons mee voor een rondleiding door het kasteel. Nu pas viel me op dat Tessa een hele mooie vrouw is. Ze heeft prachtig rood haar dat sierlijk over haar schouders hangt. Haar ogen zijn diepblauw en kijken je indringend aan als ze tegen je praat. Ze draagt een wit topje dat ze strak heeft weggestoken in haar blauwe spijkerbroek, waardoor haar lichaam er geweldig uitziet. Een grijs jasje en hoge naaldhakken maken haar outfit af,waardoor ze uitstraalt dat ze de baas is en de organisatie strak in handen heeft.

De rondleiding gaat door het hele kasteel en Tessa weet overal wel iets over te vertellen. Zo schijnt dit kasteel vaak gebruikt te worden voor dit soort bijeenkomsten. Van binnen ziet het er helemaal niet verlaten en leegstaand uit. Sommige ruimtes zijn al mooi opgemaakt voor de veiling van vanavond, in andere kamers wordt nog hard gewerkt door dames in bordeauxrode outfits om alles af te krijgen.

De rondleiding wordt afgesloten in de grote zaal met het podium.

“Zo Julia, nu je alles hier gezien hebt en weet wat de bedoeling van vanavond is, is het de hoogste tijd om de andere sletjes te ontmoeten. Loop je even mee naar achteren?”

Tessa neemt mij en Meester mee naar een kamer die ingericht is als kleedkamer. Snel begin ik te tellen, en ik kom tot negen andere meiden. Sommigen zijn zichzelf aan het aankleden, anderen staan helemaal naakt met elkaar te praten en weer een paar anderen zijn bezig om zichzelf op te maken voor de spiegel. Het wordt professioneel aangepakt vanavond, speelt er door mijn gedachten.

“Ga jij maar even kennis maken, sletje Julia,” zegt Meester en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd, “dan zie ik je straks bij de repetities!” Na die woorden loopt hij samen met Tessa de gang uit en blijf ik bij de sletjes achter in de kleedkamer.

In de loop van de middag en het begin van de avond wordt me steeds meer duidelijk over de veiling van vanavond. Alle sletjes zullen voor een bepaalde tijd uitgeleend worden aan één van de gasten. De hostessen zorgen ervoor dat het hele kasteel tiptop in orde is en samen met veilingmeester Tessa repeteren de andere negen sletjes en ik voor de veiling.

Ik moet Meester echt prijzen en danken voor zijn keuze van deze veiling. De organisatie heeft duidelijk ervaring met dit soort avonden en denkt werkelijk overal aan. Elk sletje geeft onder leiding van Tessa haar eigen show op het podium, zodat de gasten een goed beeld krijgen van de sletjes. Het belooft een spannende avond te worden.

Dan schrik ik plotseling op uit mijn gedachten. “Succes op het podium, sletje Julia,” fluistert Meester in mijn oor. “Ik zie je na je optreden.” Met een kus op mijn wang neemt hij afscheid van me. De veiling gaat beginnen.

***

“De veiling zal zo van start gaan, meneer Oele. Aangezien dit uw eerste bezoek is, zal ik u kort uitleggen hoe de veiling verloopt.” De muziek is gestopt en de stem van Lisa klinkt in mijn oor.

“Straks komen er verschillende sletjes na elkaar het podium op. U krijgt van elk sletje een voorstelling en een test van de veilingmeester te zien. Als u geïnteresseerd bent om het sletje op het podium te lenen voor het maximum van een week, dan kunt u op de knop voor u op tafel drukken. De slet mag uit alle geïnteresseerden een tijdelijke meester kiezen. Indien een sletje u kiest, dan kunt u ervoor kiezen om verder deel te nemen aan de veiling, of ik kan u direct naar uw leensletje en haar meester begeleiden om de leenvoorwaarden vast te leggen. Hebt u nog vragen, meneer Oele?”

Ik ben verbouwereerd. Een sletjesveiling? Een sletje lenen voor een week? Dit is pure slavernij en prostitutie. Dit gaat toch in tegen de rechten van de mens? Waarin ben ik verzeild geraakt?