Het Begin... In Marokko - 8

De straat inrijdend zie ik allemaal mensen buiten staan. Fatima had met mijn GSM Appie gebeld. Ik had niet verstaan wat ze zei maar neem aan dat het was om onze aantocht aan te kondigen. Iedereen was er. De ouders en broertjes en zusjes van Appie en Fatima, Appie zelf en zelfs mijn ouders. Iets dat ik niet verwacht had, daar zij altijd veel te druk zijn met werk. Heel hard verwarmend. Terwijl het busje nog niet stil stond, werd de zijdeur al opengetrokken. Enthousiast werden we begroet. Fatima en Jasmin stapte uit en werden meegetrokken door de broertjes en zusjes van haar. De taalbarrière was hier in mindere maten aanwezig. Daarna stapten Aisha en ik uit. Appie trok ons mee naar zijn ouders en we werden begroet alsof we familie waren. Ze waren zo blij dat we veilig teruggekomen waren en Aisha nu veilig in Nederland was. Ondertussen waren mijn ouders er ook. Aisha stelde zich verlegen voor. De reactie van mijn ouders verbaasde mij het meest. Aisha werd zo hartelijk begroet, alsof ze elkaar al jaren kenden, alsof het hun schoondochter was. Na alle kennismakingen en het uitladen van het busje, gaf Appie aan dat er nog een verrassing op ons wachtte. Hiervoor kwamen er 2 blinddoeken tevoorschijn. Deze moesten Aisha en ik beide op doen. We werden blind geleid naar de tuin. Ik wist absoluut niet wat mij te wachten stond, maar ik had het nooit kunnen raden. Wanneer de blinddoek afgedaan werd zag ik een bouwplaats achter in de tuin. De heg tussen beider tuinen was weggehaald en het leek nu een grote tuin. Ik wist niet goed wat te zeggen. Ik snapte het niet. Appie zag de verbazing op mij en Aisha haar gezicht. Maar nog voor dat hij iets kon zeggen, deed mijn vader het woord. Hij legde uit dat hij en zijn vrouw het verhaal van Aisha zo erg vonden, ze op bezoek zijn gegaan bij de ouders van Appie. Samen hebben ze gesproken over de situatie die er zou ontstaan. Natuurlijk hadden mijn ouders genoeg plek in huis om de zolder vrij te maken voor Aisha en Jasmin. Zij zouden ze met liefde ontvangen. Op dat moment belde Appie via de telefoon van zijn oom op. Appie bracht verandering in de zaak. Hij vertelde mijn ouders dat Aisha en ik smoorverliefd op elkaar geworden waren. Hij zou de dag erna terug naar huis vliegen. Omdat deze informatie de zaak een beetje veranderde twijfelde mijn ouders een beetje of de zolder wel de juiste oplossing was. Daarop kwam Appie met een geweldig idee. En dat idee lag hier voor ons. Er zou een klein appartementje in een schuurvorm komen. Omdat het kort dag was en aan een tuinhuisje regels verbonden waren qua grote kwam Appie met het geweldige idee. Waarom niet verdelen over 2 tuinen. Dan kon je 2x zo groot bouwen dan in 1 tuin, zonder vergunning aan toe hoeven vragen.

Nadat mijn vader dit een dag later gecheckt had, en bleek toegestaan, heeft iedereen meegeholpen de voorbereidingen te treffen. En nu is er 1 grote tuin met achteraan een bouwput. Hier was de fundering al gestort en binnen een paar dagen zou het appartement gebouwd kunnen worden.



Aisha hield het niet droog. Ze was zo ontroerd. Mijn vader waarschuwde dat wij er wel rekening mee moesten houden dat wij voorlopig op de zolder moesten overnachten. Met zijn drieën op de zolder was behelpen, maar het zou moeten lukken. Hier moest mijn moeder om lachen. Er waren maar 2 slaapplekken gemaakt. Een beetje beteuterd maar wel begrijpend knikte ik. Ik nam mijn en de dames spullen. Een korte rondleiding gevend door het huis kwam ik aan bij mijn slaapkamer. Maar dat klopte niet. Er stond een klein bed, er hingen frozen posters aan de muur. Appie was ondertussen achter ons aangekomen en schaterde van het lachen. Hij plaagde mij dat hij mijn kamer gerestyled had. Aisha en ik konden hier wel om lachen toen Appie uitlegde dat het mijn moeder een beter idee leek als Jasmin een eigen kamer had en ze niet steeds die enge zoldertrap op moest gaan. Iets dat mij in de oren klinkt als, dat Aisha en ik meer privacy hebben. Op de zolder aangekomen stond mijn bed daar. Ook was het aangekleed, iets dat mijn moeder gedaan moest hebben. Ik was sprakeloos, maar Aisha zowaar nog meer. Dit had ze nog nooit meegemaakt. Ze draaide zich om en gaf aan dat ze mijn ouders moest bedanken. Maar niet voordat ze Appie een dikke zoen op de wang gaf, om hem te bedanken. Appie blozend achterlatend bij mij vertelde hij mij alles wat er was gebeurd en op mijn beurt vertelde ik hem ook van de terugreis. Natuurlijk liet ik bepaalde dingen eruit. Appie nam me mee naar mijn vaders werkkamer waar hij mij de tekeningen van mijn nieuwe appartementje liet zien. Appie die een geweldig tekenaar is, had dit ontwerp echt prachtig gemaakt. Het was klein maar knus. Een grote woon-/eet kamer met de keuken erin. Daarnaast waren er 2 slaapkamers aan 1 kant en aan de andere kant was er de badkamer en een kleine werk/logeerkamer. Dit was mega. Klein knus maar heel mooi. Ik maakte snel een paar foto’s met mijn mobiel van de tekeningen.

’s Avonds had Appie zijn moeder en oma een heerlijke maaltijd bereid. Omdat het mooi weer was, kwam het voordeel van een grote tuin al. Er werd een hele grote tafel neergezet en het was alsof wij een familie waren. Er werd gegeten en gedronken en vele verhalen uitgewisseld. De kinderen waren al snel uitgeblust en naar bed gebracht. Aisha en ik waren ook moe, maar wij konden niet opstaan en weggaan wat er allemaal voor ons gedaan was. Natuurlijk was ik hier dankbaar voor en Aisha nog vele malen meer. Een uur later werd er gelukkig afscheid genomen, en na meegeholpen te hebben met de tafel afruimen, gingen Aisha en ik richting de zolder. Onderweg namen we nog een kijkje op de kamer van Jasmin, die heerlijk lag te slapen. We liepen verder naar de zolder en er werd geen woord gezegd. En toch had ik het gevoel dat onze blikken meer dan 1000 woorden over brachten. Op onze kamer keek Aisha rond. Appie had mijn spullen allemaal naar deze ruimte gesleept, maar gelukkig de echte jongens spullen weggestopt. Mijn moeder had er echt een romantische sfeer ingelegd. Kaarsjes, kussentjes, mandjes. Allemaal dingen die ik zelf niet zo snel zou plaatsen, maar wel mooi stond. Aisha had plaats genomen op bed en ik zag een verdwaald traantje. Toch wel ongerust kwam ik naast haar zitten en sloeg een arm om haar heen. Toch wel een beetje ongerust vragend wat er was, bleek het gelukkig een traantje van geluk en ongeloof te zijn. Ze had dit niet verwacht. Ikzelf ook niet, maar ik beloofde haar dat ik geen seconde getwijfeld had of enigszins spijt.

We kleedde ons uit en kropen in bed. Aisha kwam tegen mij aan liggen. Haar mond vond de mijne. Zachtjes kuste ze mijn lippen. Haar zachte lippen op mijn lippen voelde als een schokje die tussen ons in knetterde. Zoveel liefde legde ze in deze kusjes. Steeds sneller volgden de kusjes elkaar op. Hierbij streelde ze de zijkanten van mijn gezicht. Haar mooie diepe ogen keken mij aan, ze straalde geluk uit. Iets dat ik tot dan toe nog niet eerder zo fel gezien had. Langzaam opende ze haar lippen en ik ging als automatisch mee. Onze tongen vonden elkaar en raakte in een innige tongzoen verwikkeld. Mijn hand lag op haar rug en streelde haar zachtjes. Na een tijdje kwamen we weer los van elkaar maar bleven wel in elkaars armen liggen. Dit was zo fijn. We praatte over alles wat de afgelopen dagen, weken gebeurd was. Hoe onwerkelijk alles was. Ik was zo blij dat ik vroeger goed opgelet had op school. Nu kwamen alle Engelse lessen en de vele skype gesprekken met andere gamers goed van pas. Met Aisha op mijn borstkas liggend, mijn arm om haar heen geslagen, vielen wij in slaap.

De volgende ochtend werd Aisha onwennig wakker. Ze moest zich goed oriënteren waar ze was. Met een glimlach op mijn gezicht liep ik naar het toilet. Op de overloop zag ik een dienblad staan met ontbijt erop. Dit bracht ik natuurlijk meteen naar Aisha toe alvorens naar het toilet te gaan. Verbazend over het overvloedig aanbod liet ik haar even alleen. Nadat ik van het toilet kwam, nam ik een kijkje bij Jasmin. Ze was half wakker, maar toen ze mij zag kwam ze met haar armen. Ze wou bij mij om de nek hangen. Na haar een dikke knuffel gegeven te hebben, nam ik haar mee naar haar moeder. Die was natuurlijk blij om haar dochter weer te zien. Ik liet ze weer alleen en ging op zoek naar mijn ouders. Er was een hoop gebeurd maar was vooral verbaasd over hoe meegaand ze waren. Ik trof mijn ouders aan in de keuken. Nogmaals kwam mijn dank in overvloed, waarbij mijn vader benadrukte dat het onze plicht is om mensen in nood te helpen. Daar was ik het natuurlijk helemaal mee eens. Mijn moeder overhandigde mij een enveloppe. Deze enveloppe was nog voor mijn verjaardag, maar ze waren het helemaal vergeten mee te geven. Ook al begeleide het met de woorden dat ik deze niet meer nodig had, daar ik het al had. Nieuwsgierig als ik was, scheurde ik snel de enveloppe open. Er zaten 2 briefjes in een mooie verjaardagskaart. Het eerste briefje was een tegoedbon voor een snel lessenpakket autorijden. Iets waar ik al een hele tijd voor spaarde, en het geld nu kon gebruiken voor een eerste auto. Het tweede briefje was een lot. Voor de loterij die op zaterdag was. Nogmaals zei mijn moeder dat ik die nu niet meer nodig zou hebben nu ik al het lot uit de loterij gevonden had.

De dag ging snel voorbij, Aisha had alle kasten ingeruimd met haar en Jasmin haar spullen. Dit was snel gebeurd omdat ze niet veel had mee kunnen nemen. Daarom had mijn moeder haar meegenomen om wat kleding te halen, zeker ook omdat ze geeneens een goede regenjas voor haar en Jasmin had. Ondertussen waren mijn vader en de buren druk bezig om de bouwplaats klaar te maken zodat de volgende dag het appartement konden plaatsen.

In de avond waren we allemaal moe van de nieuwe indrukken en lagen al vroeg op bed. Aisha stond nog onder de douche maar had wel al de kaarsjes aangedaan. Ze had nog een verrassing voor mij. Op de achtergrond had ik een zacht muziekje aangezet en lag heerlijk op bed. Maar toen de deur van de kamer openging was ik verbaasd. Ze kwam binnen in een prachtige kimono. Eentje die mooi haar figuur accentueerde. Aisha had een blik in haar ogen die ik al goed van haar kende. Het kon nog wel eens een leuke avond worden…….