Borderline - 24

Zonder het te overdrijven, kan ik zeggen dat ik geweldig geslapen heb. Blijkbaar ben ik in mijn slaap uit de geborgen armen van Lars gerold. Het voelde echt goed om door hem vast gehouden te worden, na de fantastische seks die we hebben gehad. Lars slaapt nog. Hij lijkt zo vredig. Zo meer ontspannen sinds ik hem zag in het ziekenhuis. Een Engels ontbijtje dan maar. Nu niet uit een misplaatst schuldgevoel, maar omdat hij de beste echtgenoot is die ik mij kan wensen. En omdat ik van hem hou natuurlijk. Ik sluip uit bed, trek mijn slipje aan en loop stilletjes naar beneden. Ik sloof mij uit. Het resultaat mag er dan ook zijn. Lars is wakker als ik de slaapkamer betreed. Zijn lach is meer waard dan al het goud in de wereld. Ik ga naast hem liggen terwijl mijn mannetje geniet van zijn ontbijt. Tussendoor krijg ik een aantal keren spontaan een kus, waaruit blijkt dat hij niet alleen tevreden is met zijn voedsel. Als Lars naar de badkamer gaat, maak ik mijzelf een boterham. Ik moet ten slotte zelf ook ontbijten. Lars is klaar met zijn ochtend ritueel, als ik ook naar de badkamer ga. Ik aai een keer over zijn net gladgeschoren wang en laat de heerlijke geur van zijn aftershave tot mij doordringen. Nog een snel kusje voordat Lars zich gaat aankleden. Zelf spring ik onder de douche.

Ik geniet van het warme water over mijn lichaam. Geen idee wat in het hotel is gebeurd, maar ik heb er mijn man door terug gekregen. Na gisteravond is mij in ieder geval duidelijk, dat seks met mijn man veel beter is dan met een andere man. Het is niet zo dat ik niet heb genoten van bepaalde mannen. Integendeel zelfs. Soms had ik echt goede seks, maar met hen heb ik niet die band die ik met Lars wel heb. Daardoor is intiem zijn met mijn man net iets bijzonderder. Geen andere man kan mij dat gevoel geven. Oké, als ik eerlijk ben dan was er één andere man waarbij het ook extra intens was. Marck. Maar hij is niet meer in beeld en zal dat ook niet meer komen. Niet meer aan hem denken dus. Rustig was ik mijn hele lichaam. Lekker langzaam, zodat ik langer kan genieten van het aangename water. Mijn schaamhaar is goed gegroeid. Niet verwonderlijk, gezien het zeker een maand geleden is sinds ik mij geschoren heb. Het is nog niet die volle bos uit mijn pubertijd, maar ik schat dat de gitzwarte haartjes zeker één tot anderhalve centimeter lang zijn. In ieder geval langer dan toen ik het getrimd had. Wat moet ik er mee? Ik moet in ieder geval mijn bikini lijn bijwerken. Laat ik het gewoon groeien of ga ik het weer kort trimmen? De noodzaak om het helemaal af te scheren is er niet meer, nu meneer ‘allergisch voor schaamhaar’ het niet meer controleert. Nee verdorie, nu denk ik alweer aan Marck. Toch pak ik mijn mesje en scheer mij overal weer lekker glad, dus ook mijn schaamstreek. Het voelt goed en ik vind dat het bij mij past. Ik doe het niet meer voor Marck, maar omdat ik het zelf wil. Het voelt ook prettig als ik er zachtjes met mijn hand over wrijf.

We doen verder niet veel. We hangen wat in huis, maar het voelt vertrouwd. Voor het avondeten maakt Lars pannenkoeken. Ik vraag hem of het goed is als ik een afspraak met Naomi maak. ten slotte moet ik met haar ook nog het een en ander uitpraten. Mijn man vindt het geen probleem. Of dat echt zo is, dat weet ik niet. Hij geeft mij in ieder geval de ruimte om te praten met de vrouw waarmee hij mij bedrogen heeft. Dat kan ik waarderen. Ik bel Naomi. Ze neemt bijna direct op. Ze vindt het goed als ik meteen langs kom. Lars zegt dat hij dan een stukje gaat rennen. Zondag wil hij weer gaan voetballen, en hij moet dringend wat aan zijn trainingsachterstand doen. Mijn bezoek aan Naomi komt dus ook voor hem eigenlijk goed uit. In de auto laat ik het komende gesprek al een paar keer door mijn hoofd gaan. Ik moet Naomi op haar fout wijzen, zonder dat we opnieuw ruzie krijgen. Het hoofddoel blijft verzoening.

Het valt mij meteen op dat Naomi er slecht uit ziet. Het blijkt dat zij ook al sinds het begin van het jaar slecht in haar vel zit. Wat ik mij niet heb gerealiseerd, is dat ook haar hele leven overhoop is geworpen. Ze heeft niet alleen mij als beste vriendin verloren, maar ook de man waar ze gelukkig mee was. Natuurlijk is dat haar eigen domme fout, maar het is toch zielig om Naomi zo te zien. Het gesprek gaat dus niet over haar slippertje met Lars, maar over hoe ongelukkig ze is. Hoe zeer ze Gaston mist. Voor de verandering heeft ze het niet over een vervelende ex, maar legt ze reden van de breuk bij zichzelf. Zoveel zelfreflectie heb ik bij Naomi nog niet meegemaakt. Gaston heeft echt veel bij haar los gemaakt. In alles merk ik dat ze nog steeds verliefd op hem is. Ik heb echt met haar te doen en ik probeer de goede vriendin van vroeger te zijn. Zo goed als ik kan probeer ik haar te troosten. Naomi beurt behoorlijk op, maar het gemis van Gaston kan ik natuurlijk niet ongedaan maken.

Hoewel we het niet gehad hebben over het onderwerp dat ik wilde bespreken, ga ik tevreden naar huis. Lars is thuis en al onder de douche geweest. We knuffelen alsof we elkaar jaren niet meer hebben gezien. Ik denk dat mijn man blij is dat ik niet gefrustreerd thuis ben gekomen van mijn gesprek met Naomi. Hij vraagt niet naar hoe het gesprek was, maar dat is niet vreemd. Vroeger deed hij dat ook nooit als ik bij Naomi was geweest. De rest van de avond brengen we door met tv kijken. Een glaasje fris erbij en een zak chips. Redelijk op tijd gaan we naar bed. Ik heb wel weer zin in een potje rollebollen met Lars, maar ik wil mijn hand niet overspelen. Nog een knuffel en dan kruip ik met mijn rug tegen hem aan. Zijn arm slaat hij om mij heen. Ik voel niet hards tegen mijn billen, maar dat kon ik ook niet verwachten. Het is goed zo.

De week vliegt om. Het is alweer vrijdag en er staat een bezoek bij Milou op de planning. Hoe prettig de gesprekken met haar ook zijn, denk ik dat we de therapie langzaam af kunnen sluiten. Net als vorige keer praten we eerst met ons drieën. We hebben het over onze relatie en gelukkig ziet Lars een toekomst met mij ook positief. Na deze week had het mij ook verbaasd als hij wat anders zou zeggen. Dan neemt Milou wat tijd om alleen met Lars te praten. Ik neem dan plaats in de wachtkamer. Natuurlijk ben ik benieuwd wat er in Milou’s kantoor besproken wordt, maar ik kan er mee leven dat dit voor mij geheim blijft. ten slotte heb ik Milou ook dingen verteld waarvan ik liever niet heb dat Lars die te weten komt. Wisseling van de wacht. Als afsluiter doet Milou een sessie met mij. Ik neem plaats op haar bank. Benieuwd naar waar we het vandaag over gaan hebben instaleer ik mij eens goed.

“Nou, Maaike. Naar aanleiding van onze gesprekken en mijn observaties heb ik een diagnose kunnen stellen.”

Hè, wat? Diagnose? Er is toch niks mis met mij. Ik kijk Milou verbaasd vragend aan.

“Maaike, je hebt borderline. In jouw geval uit zich dat in een onbedwingbare drang naar seks. Om aan die behoefte te voldoen ben je, bewust en/of onbewust, bereid onaanvaardbare risico’s te nemen. Dat heb je in het verleden gedaan, en dat zal je zonder verdere begeleiding in de toekomst opnieuw gaan doen.” Milou zwijgt verder. Waarschijnlijk om mij tijd te geven om het te verwerken. Nou, dat mens heeft ze zelf niet meer op een rijtje. Ik ben even te kwaad om te reageren.

“Vrij vertaald,” gaat Milou verder met haar verhaal, “heb je een seksverslaving.” Ik schud hard met mijn hoofd. Een cynisch lachje kan ik niet onderdrukken. Hoe ga ik haar eens zonder boos te worden duidelijk maken dat ze er volledig naast zit.

“Ik denk dat je mijn woorden verkeerd hebt geïnterpreteerd. Ik heb misschien een normaal gezond libido, maar dat kun je geen verslaving noemen.” Ik ben best trots op mijzelf dat ik zo rustig en overtuigend ben geweest.

“Ontkenning is normaal, Maaike. Waar we het eerste aan gaan werken is, dat je inziet dat je ziek bent. Vandaar werken we aan herstel. Ik zou graag hebben dat je meedoet aan praatsessies met lotgenoten.”

Misschien ben ik toch niet helemaal duidelijk geweest.

“Er valt niets te ontkennen. Je snapt er helemaal niets van!” Wat denkt die domme trut wel niet. En dan blijft ze ook nog zo rustig.

“Je nam een groot risico door Lars te vertellen dat je seks met andere mannen ging hebben. Dat had je relatie kunnen kosten. Zonder seksverslaving had je die beslissing niet gemaakt.” Dat is onzin. Het was gewoon een goede keuze. Ik kan er ook niets aan doen dat Lars nooit zin heeft in seks. Het is niet dat ik seksverslaafd ben, maar het komt omdat Lars een veel te laag libido heeft. Daarbij was hij het er mee eens. Aaagh! Ik kan dat mens wel wurgen.

“Je hebt onbeschermde seks met heel veel verschillende mannen. Dat komt omdat je wat veiligheid betreft geen rem hebt. Zonder borderline had je dat nooit gedaan.” Ook onzin. De meeste mannen hadden gewoon een huwelijk en eenmalig zin in een verzetje met iemand anders. Niet de mannen waarbij ik risico liep op een soa. Waarom luister ik nog naar deze nonsens?

“Je hangt de hoer uit, zonder dat in een veilige omgeving te doen. Je kunt nooit weten wat voor psychopaat je oppikt. Het is een wonder dat het niet veel eerder mis is gegaan. Door de borderline zie je ook hier het gevaar niet. En dat komt alleen door je ziekelijke drang naar seks.”

Nu heb ik er genoeg van. Wat laag om er iets bij te betrekken waarvan niemand weet wat er precies is gebeurd. Waarom doet ze mij dit aan? Wat is haar motief? Wat heeft ze ineens tegen mij. O, wacht. Dat ik die niet zag aankomen.

“Stomme trut! Je hebt het natuurlijk op Lars gemunt. Je denkt zeker door mij als gek weg te zetten, je vrij spel hebt bij mijn man. Hebben jullie het al gedaan? Godverdomme, ik wist het wel. Jullie hebben zonet zeker ook met elkaar liggen vozen. Rot toch op, kutwijf!” Ik ben hier helemaal klaar mee. Milou probeert mij nog tegen te houden, maar ik storm woedend naar buiten. Lars staat verbijsterd in de wachtkamer. Mijn tirade kan hij onmogelijk gemist hebben. Ook mijn man komt niet verder dan “schat...?” Ik ben al door de deur naar buiten gestormd. Shit, waarom zijn we met de auto van Lars gekomen. Ik trap eens hard tegen de voorband. Au, godverdomme! Dat doet pijn. Twee handen grijpen mij beet. Het is Lars. Hij trekt mij stevig tegen zich aan. Ik probeer mij aan zijn greep te ontworstelen, maar Lars laat mij niet los. Dan vloeit alle kracht uit mijn lichaam. Ik moet huilen. Tranen stromen over mijn wangen. Tranen van boosheid. Tranen van verdriet. Tranen van frustratie.

Als ik bedaard ben opent Lars de auto. Het is ijzig stil op weg naar huis. Lars maakt een kopje thee terwijl ik mij klein maak op de bank. Hij komt naast mij zitten. Eerst zegt hij niets. Ik denk dat hij naar de juiste woorden zoekt. Zelf denk ik dat het beter is dat ik ook niets zeg?

“Meende je het serieus dat ik seks heb gehad met Milou?” Lars verbreekt dan toch de stilte. Hij heeft dus inderdaad gehoord dat ik dat gezegd heb. Ik schreeuwde dan ook wel erg hard. Meende ik het serieus? Op dat moment wel. Maar nu ik er rustig over nadenk, kan ik mij na de afgelopen week niet indenken dat Lars mij opnieuw zou bedriegen. Hij heeft zo zijn best gedaan om onze relatie nieuw leven in te blazen. Nee, hoewel hij door zijn eerder overspel de schijn tegen heeft, denk ik niet dat hij seks heeft gehad met Milou. Ik schud dan maar met mijn hoofd.

“Ik weet dat je gesprekken met Milou besloten zijn, maar mag ik weten wat er aan de hand is?” Op de een of andere manier dacht ik dat Milou dit al met Lars had besproken. Zijn vraag verbaasd mij dus. Milou is dus discreter geweest dan ik dacht.

“Ze zegt dat ik seksverslaafd ben. Borderline geloof ik dat ze het noemde. Dat ik onnodige risico’s neem omdat ik het gevaar niet zie. Ze heeft het mis. Ik ben niet seksverslaafd!”

Langzaam kan ik de ergernis niet meer uit mijn stem houden. Lars blijft rustig.

“Maar als Milou nu wel gelijk heeft, is het dan niet verstandig om er iets aan te doen?” Wat? Op dit moment kan ik de steun van Lars wel gebruiken. Dat hij de kant van Milou kiest, kan ik echt niet waarderen.

“Met het risico dat je weer denkt dat ik seks heb gehad met Milou, maar ik denk echt dat ze goed is in haar vak. Geef het een kans. Laat Milou je helpen. Ook als blijkt dat je niet seksverslaafd bent, kan therapie geen kwaad, toch?” Lars snapt het echt niet.

“Denk jij ook dat ik seksverslaafd ben?” Tot mijn verbijstering knikt Lars met zijn hoofd. Dit kan toch niet waar zijn. Opnieuw worden mijn ogen nat. Ik sta op en ga naar boven. Ik wil Lars even niet zien. Uit verveling kruip ik in bed en lees verder in mijn kasteelroman. Af en toe dommel ik even weg. Alleen voor het avondeten kom ik even naar beneden. Hoewel Lars probeert een gesprek op gang te krijgen, zwijg ik hem dood. Na het eten ga ik terug naar boven. Al lezend wordt het laat. Ik ga slapen, nog voordat Lars ook naar bed komt.

De volgende morgen sta ik vroeg op. Lars ligt nog te slapen. Ik bel Naomi. Met een slaperige stem neemt ze op. Ik vraag of ze zin heeft in een gezellige meiden dag. Ze stemt in. Meteen stap ik in mijn auto en rij naar mijn vriendin. Ze is aangekleed en heeft ontbeten. We kletsen even en gaan dan naar het centrum. Winkel in en winkel uit. Het is goed om mijn gedachten te verzetten, en dat lukt bij Naomi. Op zo’n moment realiseer ik mij pas hoe erg ik mijn beste vriendin heb gemist. Ook Heb ik het idee dat de oude Naomi terug is. We lunchen in een eetcafé. Daarna gaan we vrolijk verder shoppen. Het avondeten nuttigen we bij Naomi. Spontaan besluiten we om nog eens ouderwets uit te gaan. We wandelen naar het uitgaanscentrum. Daar lopen we wat kroegen af en gaan zo nu en dan de dansvloer op. Wat we vooral doen, is ons vol laten lopen. Ik kan mij niet meer herinneren dat we ons nog eens zo hebben laten gaan. We hebben een geweldige avond. Na de wijntjes gaan we over op bessenjenever. Ik merk al snel dat ik dit niet meer gewend ben. Naomi ook niet. Volgens mij waggelt ze nog meer dan ik.

Net als ik weer eens terug ben van het toilet, omdat ik het gevoel heb dat mijn blaas sneller vol loopt dan ik hem kan ledigen, ga ik nog even dansen. Naomi staat toch met een bekende te kletsen. Waar ze vandaan komen weet ik niet, maar ineens staan er enkele jonge mannen om mij heen te dansen. Studenten denk ik. Het lijkt wel of ze mij hun kunstje willen laten zien, om mijn aandacht te trekken. Blijkbaar doe ik het nog goed bij de jongvolwassen mannen. Ondanks mijn toch behoorlijk beschonken toestand, motiveert mij dat om ook mijn beste beentje voor te zetten. Eén van de jongens valt het meeste op. Niet dat hij zoveel knapper is dan de anderen, maar het is zijn manier van bewegen. Het is wat soepeler, maar zeker ook sexy. Steeds meer richt ik mij op hem en de andere jongens druipen een voor een af. De jonge man komt steeds dichterbij, tot hij het aandurft om zijn handen op mijn heupen te leggen. Daarop leg ik mijn handen op zijn armen. Als er weer een of ander onbekend dance nummer is afgelopen, legt hij een arm om mijn schouder. Ik loop met hem mee, terug naar de toiletten.

Tegenover de deur van de damestoiletten pakt hij mij bij mijn polsen. Met mijn handen boven mijn hoofd duwt hij mij tegen de muur. Zijn hoofd komt naar mij toe en hij kust mij vol op mijn mond. Ik beantwoord zijn kus volmondig. Zijn tong danst met de mijne. Ik voel vanonder dat heerlijke gevoel ontstaan. Ik druk mijn onderlichaam strak tegen hem aan. Ik voel dat er behoorlijk wat in zijn broek zit. Ja, daar kan ik wel wat mee. Hij laat mijn linker pols los. zijn vrij gekomen hand grijpt één van mijn borsten. Ik kreun in zijn mond als ik mijn vrijgekomen hand op zijn achterhoofd leg. Het voelt goed. Ik wil deze knul, desnoods hier bij de toiletten. Plots voel ik twee extra handen. Met wat moeite lukt het ze om de knul bij mij weg te duwen. Wat nu weer? Het is Naomi. Ze kruipt tussen de man en mij in kust mij nu ook op mijn mond. Ik ben verbijsterd. Wat flikt ze mij nu! Ze verbreekt de kus en draait haar hoofd naar de knul. Ze imiteert hem ook door haar hand op mijn borst te leggen.

“Sorry gast, maar deze meid slaap vannacht bij mij.”

“Okéééé” zegt de knul, terwijl hij zijn handen afwerend in de richting van Naomi richt. Hij draait zich om en loopt weg.

“Godverdomme, Maaike. Waar ben jij in vredesnaam mee bezig! Als je Lars definitief uit je leven wilt verbannen, dan moet je zo doorgaan. Ik weet niet welke regeling jullie nu hanteren, maar ik denk niet dat hij het nog een keer gaat pikken dat jij met een ander het bed in duikt. Kom mee!” Naomi trekt mij mee. Ze loopt ineens weer behoorlijk stabiel. Ik waggel met haar mee. Wat is er net gebeurd? Heeft ze mij nu echt die lekkere jongen door mijn neus geboord? Hoe durft ze! En heeft ze mij nu zonet echt gekust en heeft ze aan mijn tiet gezeten? Ik ben echt verbouwereerd over wat zich net heeft afgespeeld. Eenmaal in de frisse lucht trekt Naomi mij nog steeds mee aan mijn hand. Ik realiseer mij nu wel dat dit misschien niet het juiste moment was om seks te hebben. Niet zo vlak na mijn meningsverschil met Lars. We moeten het eerst uitpraten, voordat ik weer wat actiever kan zijn op seksgebied. Daarom zal ik er deze keer niets over zeggen tegen Naomi. Maar ze moet mij dit niet nog een keer flikken. Toch ben ik nieuwsgierig.

“Waarom kuste je mij. Je gaat mij toch niet vertellen dat in al die jaren dat ik je ken, ik gemist heb dat je biseksueel bent?” Ik zie Naomi weer ontspannen. Haar mond vormt een lachje.

“Ik wilde die gast doen geloven dat jij lesbisch bent, zodat hij wat sneller af zou druipen. Volgens mij is het gelukt.” Ja, dat is niet te ontkennen.

Bij Naomi thuis aangekomen, gaan we direct naar haar slaapkamer. We kleden ons uit. Ik krijg een nachthemd van mijn vriendin ze trekt zelf ook haar nachtkleding aan. Het nachthemd zit wat krap. Vooral mijn borsten puilen er bijna bovenuit en het stuk textiel komt nauwelijks voorbij mijn billen. Voor één nachtje moet het maar. Even twijfel ik. Dit is ten slotte wel het bed waarin Gaston mijn man met Naomi heeft betrapt. Ik zet mij er overheen. We kruipen in bed en wensen elkaar welterusten. Veel meer krijg ik niet meer mee.

Het is al laat als ik wakker word met hoofdpijn en een onaangenaam gevoel in mijn buik. Met Naomi is het niet veel beter gesteld. Ik kan mij niet meer herinneren wanneer ik voor de laatste keer een kater heb gehad, maar zoals ik mij nu voel is dat maar goed ook. Een boterham krijg ik niet door mijn keel. Maar een kopje thee doet verbazingwekkend goed. Ik neem afscheid van Naomi en rijd naar huis. Tijd om het uit te praten met Lars en hem duidelijk te maken dat ik niet verder wil met de therapie. Lars is er echter niet. Waar is hij? Hij zal toch niet zijn biezen gepakt hebben? Hij is toch niet weglopen, omdat we het eergisteren niet met elkaar eens waren? Ik voelde mij al niet helemaal lekker, maar ineens lijkt het wel of ik geen lucht meer krijg. Lars kan niet weg zijn. Niet nadat ik hem weer terug heb gekregen. Nog een scheiding kan ik niet aan. Paniek maakt zich van mij meester. Ik wil mijn man terug. Ik doe zelfs die domme therapie voor hem als het nodig is. Dan hoor ik de achterdeur. Gelukkig, het is Lars. In zijn hand zijn sporttas. Zijn haren nog nat van het douchen. Natuurlijk, het is zondag. Hij is gewoon gaan voetballen. Ik ben zo opgelucht.

“Hoi schat. Hebben jullie gewonnen?”

Lars zegt niets, maar loopt naar boven. Als dit als ‘straf’ is bedoeld omdat ik vrijdag hetzelfde deed, dan is het wel erg kinderachtig. Ik loop achter hem aan. Op de badkamer doet hij zijn gebruikte spullen in de wasmand.

“Schat, we moeten praten,” zeg ik. Lars draait zich naar mij toe. Ik schrik van de boosheid op zijn gezicht.

“Praten? Oké. Begin dan maar eens met vertellen waar je bent geweest.”

“Uh, bij Naomi. Ik ben bij haar blijven slapen.” Lars schudt met zijn hoofd.

“O. Bij Naomi. En je kon niet even de moeite nemen om mij dat te vertellen. Ik dacht dat je weer bij mij weg was. Dat het definitief over was tussen ons. Je hebt echt geen idee hoe klote ik mij heb gevoeld toen je weg was. En nu moet ik geloven dat je bij Naomi was. Was je echt bij Naomi of heb je de nacht weer met een andere man doorgebracht? Als dit alles is omdat je niet verder wil met de therapie, nou, prima dan. Van mij hoef je niet. Maar stop met mij te behandelen als oud vuil. Ik ben je man, verdomme. Niet die kerel die toevallig in je huis woont.”

Zo, wat een tirade. Daar moest iemand nodig even wat frustratie kwijt. Als mij iets duidelijk is geworden, dan is het wel dat Lars meer aan therapie toe is dan ik. Hij zegt dat ik in ieder geval niet verder hoef met die therapie, dus dat gaat al goede kant op. Hij heeft wel gelijk dat ik hem had moeten zeggen waar ik was, al overdrijft hij wel in zijn bewoordingen. Ik vind het vervelend dat hij dacht dat ik bij hem weg was, zeker na mijn paniekaanval van zonet. Hij moet hetzelfde hebben gevoeld. Dat betekent wel dat hij net zo graag met mij verder wil als ik met hem.

“Sorry dat ik niet heb laten weten waar ik was. Dat was dom van mij. Ik zal het nooit meer doen. Maar ik was echt bij Naomi, dat kun je bij haar navragen.” Ik ben Naomi nu dankbaar dat ze mij bij die jongen heeft weggetrokken, want ik had dit nu echt niet aan Lars kunnen uitleggen als ik bij een andere man was blijven slapen. Lars komt naar mij toe en pakt mij vast.

“Het is al goed, maar laat mij alsjeblieft nooit meer zo schrikken.”

Het is nog enigszins stroef, maar we gaan de rest van de dag weer normaal met elkaar om. Ik ben echt opgelucht dat het therapie verhaal uit de lucht is. We gaan vroeg naar bed, want morgen moeten we beiden weer voor het eerst naar het werk. Nog snel een kus en een knuffel voordat we gaan slapen.

Hoewel Mia en Lisa op bezoek zijn geweest in het ziekenhuis, ben ik oprecht blij om ze weer te zien. Nu ik weer op het werk ben, is alles weer bij het oude. Ook met Lars komt het helemaal goed, daar ben ik van overtuigd. Mijn baas is ook blij om mij te zien. Mia heeft mijn taken zo goed als mogelijk opgevangen, maar heeft natuurlijk niet die onverdeelde aandacht voor hem gehad. Al snel zit ik in mijn vertrouwde ritme. ‘s Middags gaat mijn mobiele telefoon. Het is mevrouw Janssen-Hellenbrand, de inspectrice van de politie. Ze vertelt dat ze op het internet een video hebben aangetroffen, waar ik met hoogste waarschijnlijk in te zien ben. Ze vraagt of ik deze avond nog naar het politiebureau kan komen, om de video te bekijken. Ze hoopt dat ik mij daardoor weer kan herinneren wat er precies is gebeurd en dat dit leidt tot aanhouding van de daders. Ze waarschuwt mij wel dat de video schokkend is. Het nieuws slaat in als een bom. Ik twijfel en zeg dat ik haar terug zal bellen. Meteen neem ik contact op met Lars. Eerst neemt hij niet op, maar even later belt hij terug. Hij moest zijn auto eerst langs de kant zetten. Ik vertel hem wat ik heb gehoord en vraag zijn mening. Lars kaatst de bal meteen terug en vraagt wat ik wil. Ik zeg dat ik die video wel wil zien, maar dat ik ook nog twijfel. Lars adviseert mij om dan eerst contact op te nemen met dokter Evers.

Even later is het gelukt om de dokter aan de lijn te krijgen. Hij wil geen advies geven, maar waarschuwt mij wel. Gezien de tijd die al verstreken is sinds mijn ‘ongeluk,’ denkt hij niet dat mijn herinnering nog terug komt. De video kan wel een valse herinnering veroorzaken. Mijn hersenen hebben dat wat is gebeurd, niet voor niets gewist. Dat is een beschermingsmechanisme. Het kijken van de video kan juist de trauma’s oproepen die ik heb verdrongen. Als ik echter het onderzoek verder wil helpen, dan moet ik gaan kijken. Hij adviseert wel een hulpverlener mee te nemen die ervaring heeft in het verwerken van trauma’s. Dan neem ik weer contact op met Lars. Ik vertel hem het verhaal van dokter Evers, en zeg dat ik graag wil weten wat mij is overkomen. Lars stelt voor om Milou te vragen. Zij zou daar zeker geschikt voor zijn, maar na mijn tirade van de vorige keer twijfel ik of zij het wil doen. Ik durf het haar daarom ook niet te vragen. Lars biedt aan dat hij het haar zal vragen. Ik ga ermee akkoord. Het duurt een tijdje voordat ik wat hoor. Als mijn telefoon eindelijk over gaat, heb ik Milou aan de lijn. Ze heeft al contact gehad met Janssen-Hellenbrand en een afspraak gemaakt voor half acht. Als het mij niet uit komt, kan het ook op een ander tijdstip. Ik vind het prima, zowel het tijdstip als ook dat Milou ondanks ons meningsverschil er bij wil zijn.

Sindsdien voel ik de spanning in mijn lijf. Lars is gelukkig ook op tijd thuis, zodat we vroeg kunnen eten. Tijdens de avondmaaltijd vraagt Lars of hij mee mag. Hij wil er bij zijn om mij te ondersteunen. Hij overvalt mij met deze vraag. Het is lief aangeboden, maar wil ik dat Lars ziet wat er is gebeurd? Wat als er iets op staat wat nadelig is voor onze relatie? Ik haal zijn woorden van gisteren terug. Hem nu buitensluiten kan hem weer dat gevoel geven dat hij ‘maar’ de man is die toevallig in mijn huis woont. Ik zeg hem dus dat het goed is. Precies om half acht melden we ons bij Janssen-Hellenbrand. Milou is er al. De politie agente zegt dat ik er verstandig aan heb gedaan om zowel persoonlijke als professionele ondersteuning erbij te vragen. De video blijkt op het dark web aangetroffen te zijn. Dat is volgens Janssen-Hellenbrand een internet die is afgesloten van het ‘normale’ internet en veel door criminelen wordt gebruikt. Meer vertelt Janssen-Hellebrand niet vooraf. Wel waarschuwt ze mij nog eens dat de beelden schokkend zijn en vraagt ze of ik er klaar voor ben. Nu wil ik het zien ook en ik knik.

Op de laptop die voor ons staat wordt de video gestart. In beeld verschijnt een kamer. Het is er een die ik herken als van het Amrâth hotel. Ik heb er daar ten slotte genoeg gezien. Natuurlijk weet ik niet specifiek welke kamer het is. Ineens kom ik letterlijk het beeld in gestruikeld en val ik op de vloer. Direct verschijnen er ook vijf mannen, allen gekleed in een onderbroek en een bivakmuts. Gezichten zijn dus niet te herkennen. Ze beginnen mij te slaan en te schoppen. Oké, dit is al niet leuk om te zien. Lars slaat een arm om mijn schouder en zegt “vuile smeerlappen.” De mannen blijven mij maar toetakelen. Ik probeer met mijn armen mijn lichaam te beschermen, maar dat lukt natuurlijk niet. Op een gegeven moment beweeg ik niet meer. Mijn lichaam ligt roerloos op de vloer. Toch gaan de mannen nog even door met slaan en schoppen. Ineens stoppen ze. Ik word languit op mijn rug gelegd. Een zesde man verschijnt in beeld met een pistool. Hij richt op mijn lichaam en er klinkt een luide knal. Ik wend mijn blik af en val bij Lars in de armen. Janssen-Hellebrand stopt de video. Het duurt even voordat ik Lars weer los laat. Milou vraagt of het nog gaat. Ik knik voorzichtig.

“Ik snap het niet. Ik ben toch niet beschoten?” Janssen-Hellebrand begint uit te leggen dat dit een zogenaamde snuff video is. Daarin wordt iemand vermoord en daarna verkracht. Er zijn snuff video's van verschillende kwaliteit. De meest zijn helemaal nep en dat is er ook vanaf te zien. Vaak met slechte actrices die als ze ‘dood’ zijn wel nog erg veel bewegen. Deze video is van hoge kwaliteit. Doordat ik eerst bewusteloos ben geslagen, lijkt het of ik echt dood ben. Dat het slaan en schoppen echt is, dat is goed te zien. Het schot is wel in scène gezet, maar voor de kijker is dit niet te achterhalen. De kijker denkt dat ik echt dood ben, en daarom worden voor deze kwaliteit video’s op het dark web grof geld geboden. De enige mazzel die ik blijkbaar heb gehad, is dat ik niet echt ben neergeschoten, want dat gebeurt ook. Weliswaar in maar een heel klein percentage, maar toch.

De politie agente vraagt of ik door de beelden nu weer wat kan herinneren. De mannen dragen wel bivak mutsen, maar wellicht is mij iets opgevallen toen ik geslagen en geschopt werd. Een tattoo, een litteken of een bepaalde geur. Sprak er iemand met een bepaald accent of iets anders opvallends wat het onderzoek kan verder helpen. Er komt echter niets terug. Ik verontschuldig mij daarvoor bij Janssen-Hellenbrand, maar zij zegt dat het niet erg is. Het was het proberen waard. Ze is mij al dankbaar dat ik überhaupt gekomen ben. In principe kan ik haar verder niet helpen, omdat ik in de rest van de video bewusteloos ben, maar als ik wil mag ik hem afkijken. Ik kijk vragend naar Lars en Milou. Tot mijn verbazing is het Milou die mij adviseert om verder te kijken. Ik ben heel eerlijk ook wel benieuwd, al weet ik dat ik naar mijn eigen verkrachting ga kijken. De video wordt weer gestart.

Ik word hardhandig uitgekleed. Mijn ‘levenloze’ lichaam wordt opgetild en ruw op het bed gegooid. Vervolgens word ik close up in beeld gebracht. Boven mijn linker borst is een schotwond te zien, alsof ik door het hart ben geschoten.

“Schmink” hoor ik Janssen-Hellenbrand zeggen. “Niet van echt te onderscheiden.” Ik word met mijn hoofd achterover over de bedrand gelegd. Een man klimt op het bed en duwt mijn benen wijd. Zijn condoom loze pik duwt hij wreed in mijn kutje en begint mij hard te neuken. Twee mannen staan bij mijn hoofd. Een maakt met zijn handen mijn mond open. De ander steekt zijn stijve paal erin en begint net zo hard te rammen als de andere man. Mijn lichaam deint mee met elke stoot. Op de een of andere manier kan ik mij afsluiten voor wat ik zie. Het is alsof ik er boven zweef en naar iemand anders aan het kijken ben. Lars heeft het er duidelijk moeilijker mee. Hij ziet zijn vrouw verkracht worden. Ik pak hem stevig vast om hem troost te bieden. Een van de mannen is klaar gekomen in mijn gortdroge kutje. Ik snap nu waar ik die inwendige bloedingen van opgelopen heb. Even later komt de andere man ook klaar. Gedeeltelijk in mijn mond, maar ook over mijn gezicht. Omdat ik met mijn hoofd achterover lig, sijpelt het sperma weer uit mijn mond.

Hardhandig word ik op mijn buik gedraaid, met mijn benen naast het bed. De volgende man kruipt tussen die benen en duwt met veel geweld zijn pik in mijn kontje. Dan begint hij mij beestachtig uit te wonen. Uiteindelijk spuit hij zijn lading in mijn darmen. Vervolgens word ik weer geheel op het bed gelegd. De volgende man neukt mij in mijn kutje. Hij heeft best lang nodig, maar vlak voordat hij klaarkomt trekt hij zich terug om zijn zaad over mijn buik te spuiten. Ik word weer op mijn buik gedraaid, nu weer met mijn hoofd over de bedrand. Eén van de mannen neemt mij in mijn achterpoort. Een ander pakt mijn hoofd. Een derde helpt om zijn pik van onderen in mijn mond te krijgen. Dan pakt nummer twee mijn hoofd stevig beet en beweegt het hardhandig op en neer. Uiteindelijk wordt eerst mijn kont en onderrug vol gespoten. Daarna trekt de man die mijn mond neukt zijn gereedschap terug. Hij spuit zijn sperma goedje over mijn hoofd. Zijn witte spul contrasteert enorm met mijn zwarte haren.

Alsof het nog niet genoeg is, worden zowel mijn kutje als mijn kont bewerkt met enorme dildo's. Maar goed dat ik bewusteloos ben, want dit lijkt mij bijzonder pijnlijk. Daarna word ik weer in alle gaatjes hard genomen. Meerdere ladingen sperma ontvang ik mijn mond, vagina en darm, maar ook in mijn gezicht en over mijn borsten. Uiteindelijk duurt alleen het verkrachtingsgedeelte al een uur en een kwartier. De mannen lopen uit beeld. Er wordt nog ingezoomd op mijn door sperma besmeurde, roerloze lichaam. Dan stopt de video.