Ik kan me voorstellen dat de situatie nog wat uitleg vereist. Wie waren wij en hoe kwamen we hier terecht? Het was niet makkelijk, en zeker niet logisch, zoals wij nu met elkaar omgingen. En al met al was het in een vrij korte tijd zo gekomen, maar dat wilde niet zeggen dat het allemaal voor de hand lag. Er was genoeg gebeurt.
-
Laat ik bij het begin beginnen. Mijn naam is Lex, ik ben dertig jaar oud en kom uit een dorpje in de regio Drechtstreken, wat Dordrecht als grootste stad kent. Daar ben ik geboren en getogen, niet in de stad, maar in de streek. Vanuit m’n ouderlijk huis kon ik de stad aan de oevers bijna zien liggen. Ik was twaalf en ging op het dorp naar de Havo, daar leerde ik via een goede vriend zijn zus kennen. Louise dus. En alhoewel er toen natuurlijk nog niks speelde wat bijna twintig jaar later wel speelde, begon hier het begin, nu ik er op terug kan kijken.
-
Als jong ventje vond ik zijn oudere zus natuurlijk meteen een ware godin, al kwam er nooit wat van. Ik kon ook goed met zijn ouders opschieten en was ook meerdere keren met hun op vakantie geweest waarin mijn liefde voor Louise iedere keer weer werd aangewakkerd. Een keer zo sterk dat het de vriendschap met mijn jeugdvriend op het spel zette. Hij had meerdere vrienden die al te kennen hadden gegeven zijn zus wel te zien zitten, op wat voor manier dan ook. Ik had niks laten merken, en hield dat ook zo. Daarnaast wist Louise van niks. Zij was ouder, wij waren nog maar jongetjes. Ook toen we de zestien passeerden. Het kwam er op neer dat ik het mijn vriend niet kon aandoen. Ik was er voor hem, en niet voor zijn zus. Een andere vriend van ons had dit niet zelf uitgevogeld en had het er tegen die tijd wel een keer op gewaagd, wat dus tot spanningen leidde.
-
Dus zag ik er verder maar vanaf en het leek er ook op dat Louise oprecht, en totaal, geen interesse in mij had. Ik geloofde niet in sprookjes, dus ook niet in het feit dat iemand zoals zij iets kon gaan voelen voor een jonger iemand zoals ik. We hielden wel contact maar zij verhuisde na haar studies naar Amsterdam en meer dan wat appen zat er vaak niet in. Gedurende de acht jaar van mijn pubertijd, was zij een aanwezigheid geweest, een schim die af en toe opdook en mij dingen liet voelen die ik eigenlijk niet kende. Maar ondertussen werden we volwassen. Zij had al vriendjes gehad, ik helaas nog geen vriendinnetje. We waren kennissen geworden. Maar als ik haar dan weer een keer zag, voelde ik me zo goed. Ook al had zij het enkele jaren later zo zwaar gekregen. Dat was toen nog allemaal een ‘ver van m’n bed’-show. Letterlijk en figuurlijk. Maar de tijden zouden veranderen.
-
Eigenlijk deed ze er het grootste deel van m’n leven niet toe, hoe gek dat nu achteraf ook klinkt. Ik fantaseerde ook nauwelijks over haar. Daar voelde ik te veel schuld voor en daarnaast waren er tal van andere dames die mijn hoofd gek maakte, van mijn leeftijd of jonger, en waar ik dacht wel een kans te hebben. Ik bleef altijd realistisch, ook als het op dit gebied aankwam. Ik was langer maagd dan me lief was, maar dat lag niet aan m’n ‘drive’, zal ik maar zeggen. Die was er al erg vroeg bij.
-
Na m’n Havo probeerde ik het hogerop op de hogeschool. Maar twee keer faalde ik. Ik was negentien toen ik op het Mbo terechtkwam en daar Linde leerde kennen. Het eerste jaar vielen we elkaar nauwelijks op, maar aan het einde van het eerste jaar ontstond er plots een liefdesdrama wat zijn weerga niet kende. Als je het mij vraagt… Ik raakte verliefd, obsessief bijna. We gingen ook een keer uit en ze had me zelfs gezoend. En als ik niet zo’n klungel was geweest was er die eerste date misschien wel veel meer gebeurd. Ze vond me toen echt heel leuk. Maar de klungel in mij was ook schattig en trok haar op een andere, bepaalde manier aan. Niet de man die ze wilde al leek het zo goed te gaan, maar eerder een broertje, ook al was ik ruim drie jaar ouder... Dus koos ze een week later voor een ander en het drama kon beginnen.
-
De rest van de opleiding bleef ik bij haar in de klas zitten en bleef ik ook verliefd op haar. Zeker ook omdat ze me vaak zei ook verliefd op mij te zijn of dat ze me niet graag met een ander zou willen zien, en zo voort, en zo voort. Ze zei me zelfs van me te houden, terwijl ze met een ander had. Het sloopte me. En ook onze relatie. Ik kreeg in die tijd wel een relatie met een ander meisje, al bleef ik altijd aan haar denken. Haar aanwezigheid zette mijn relatie op het spel en na de opleiding verzocht ik haar geen contact meer met mij te zoeken. En ze wist wel waarom en legde zich daar ook bij neer. Al ging dat niet zonder slag of stoot. Ik wist dat ik nog altijd belangrijk voor haar was en op mijn manier een belangrijke rol had gespeeld in haar leven, zoals ze dat ook in het mijne had gedaan. Het viel me erg zwaar om haar af te kappen. Ze zag me ondertussen als een vertrouwenspersoon en of ze toen nog wat voor me voelde, wist ik niet meer en zou ik waarschijnlijk ook niet te weten komen. Maar ik dacht elke dag nog aan haar, zoals ik dat gedaan had voor die tijd. En ik ging er ook vanuit dat ik dat de rest van m’n leven zou blijven doen. Linde was echt bijzonder voor mij.
-
Mijn eigen relatie was echter verre van perfect en mijn carrière ook. Het leven zat even niet mee. Daar waar ik voor geleerd had, deed ik nog geen twee jaar, voordat ik fulltime de horeca inging. Met mijn vlotte babbels had ik al aardig wat jaartjes op het terras gestaan als bijbaan, maar kwam nu in een openkeuken te werken. Hier leerde ik Lissa kennen. Twee jaar lang hoopte ik iedere dag ingeroosterd te worden met haar. Ik was vanaf het eerste moment verliefd op haar geworden en ze was lief en schattig en ongelofelijk knap. Zij studeerde nog en dit was haar bijbaan in de horeca. Ze was veel te goed voor me. Ze studeerde aan de uni, deed er twee tegelijk. Ik was maar een sukkel met een vaste baan in de horeca. Zo voelde ik mij. Eigenlijk was ik een sukkel omdat, ondanks dat ik in een relatie zat die serieuze vormen begon aan te nemen, ik alleen maar aan andere meisjes kon denken, en dat al van begin af aan. Ik was niet gelukkig. Niet op m’n werk en ook niet thuis.
-
Ik woonde samen, het huis op mijn naam, toen ik weer van baan wisselde. Nu kwam ik in een slijterij te werken en liet ik Lissa achter waar ik nog wel contact mee onderhield. Ondertussen wist ik van de problemen van Louise en kon daar over meepraten. Ik was ondertussen ook al een paar keer naar een psycholoog gestuurd en had een soort psychose ervaren. Ik schoof dat maar af op m’n werk en op de lastige thuissituatie waarin ik was opgegroeid, met ziekte in de familie. Maar ik had altijd het idee dat ik ongelukkig was omdat ik niet het leven leidde wat ik wilde leven. Ik was bij de verkeerde en had nu ‘weer’ iemand beter ontdekt. Dat frustreerde gewoon enorm, maar ik had de ballen niet om eerlijk te zijn in m’n relatie. Toen nog niet.
-
Het ongeluk hield aan, ook al was m’n nieuwe baan een stuk leuker. Vandaag de dag ben ik nog steeds slijter en had ik zelfs een eigen filiaal. Ik had dan ook dit weekendje voor de drank gezorgd, niet dat er zoveel werd gedronken. We waren immers waren normale, keurige mensen.
-
Ik appte Lissa toen zo nu en dan en had het dan over een vriend van mij die depressief was en dacht aan een voortijdige levensbeëindiging. Erg dramatisch allemaal, dat weet ik ook wel. Maar echt nuchter nadenken doe je dan niet meer. Dit was ongeveer anderhalf jaar geleden. Het duurde echter niet lang voordat Lissa doorhad dat het natuurlijk om mij ging, en niet om een ‘vriend’ van mij. De reden waarom ik haar überhaupt appte was dat zij psychologie had gestudeerd naast rechten. Zij kon me misschien wel helpen, dacht ik. Dat dacht ik niet echt. Ik wilde haar gewoon in m’n leven behouden. En dat zou ze doen ook. Meer dan ik of zij zich had kunnen voorstellen.
-
We spraken af. Mijn vriendin, Nicola, vond het niet fijn dat ik hulp zocht bij een jonger, knapper en leuker meisje dan dat zij was. Dit waren haar woorden. Ja, ik was ongelukkig met Nicola, maar dat hoefde zeker niet zo te zijn. Ik vond haar ongelofelijk aantrekkelijk en had ook zeker diepe gevoelens voor haar. Maar ik kon en mocht er gewoon niet zo veel mee. Ik was veel sensueler dan dat zij was, en daar schaamde ik me voor. Ik kon dat ei niet kwijt. En ik begreep het wel dat ze niet wilde dat ik afsprak met Lissa. Ze had me al eens betrapt met een glimlach op m’n gezicht omdat ik met Lissa zat te appen. En ondertussen had ik al acht jaar een relatie met deze Nicola. Een vrouw, die op haar uiterlijk, misschien wel te hoog gegrepen voor me was, maar me toch ongelukkig maakte, omdat ze een tikkeltje egocentrisch door het leven ging. En als ik één ding niet was – even afkloppen – dan was dat wel egocentrisch. Ik leefde voor een ander. Altijd al gedaan, en nu nog steeds. Maar leven voor iemand die je ‘te weinig’ teruggeeft, is geen leven.
-
Het was fijn om Lissa weer te zien en na een aantal gesprekken durfde ik wat meer open te zijn en legde ik het probleem op tafel wat in mijn ogen voor m’n ongeluk had gezorgd. Toen kwamen we pas ergens.
-
Ik was net klaar met de Havo toen ik begon met schrijven. Een paar maanden daarvoor ontdekte ik een website waarop mensen ondeugende verhalen plaatsten en ik las dat en had met mijn ‘drive’ en fantasie een goede basis om zelf te gaan schrijven. Het begon slecht, maar ging steeds beter. Vaak schreef ik over dezelfde persoon onder verschillende namen. Het was natuurlijk Linde, waardoor ik zo geobsedeerd was geraakt. Natuurlijk niet toen ik zestien was, maar na m’n twintigste toen het ook bijna een dagelijkse bezigheid was geworden. Iets wat ik niet meer deed uit schaamte nu ik samenwoonde. Lissa kreeg wel rode oortjes toen ze mij dit hoorde opbiechten maar adviseerde er toch meer voor uit te komen zodat ik er weer mee verder kon. Op dit moment speelde er verder nog niets tussen mij en Lissa. Zij hielp mij zoals een vriend dat zou doen, al waren de details vanaf het begin al wel aan de pikante kant. Ik raakte gefrustreerd als ik niet schreef. Dat leek ze me duidelijk te willen maken, en kon me daar wel iets bij voorstellen.
-
Nicola vond dit niet leuk, toen ik dit opbiechtte, en ze was nieuwsgierig en wilde dan ook lezen wat ik schreef. Dat had ik liever niet. Ik schreef niet over haar, maar wel vanuit de ik-persoon. Dat riep een hoop vragen op bij haar en de reden was duidelijk waarom ik niet over haar schreef. Ik verlangde naar een ander.
-
Lissa was coulanter. Na een korte periode waarin mijn relatie alleen maar achteruit ging, en ik ook niet meer aan schrijven toekwam, vroeg ze me een keer nieuwsgierig waar ze die verhalen dan kon vinden. Ze was gewoon nieuwsgierig, los van de ‘behandeling’. Misschien stond er iets in wat haar kon helpen met mijn hulpvraag, maar ik merkte ook dat er misschien wel iets in haar was aangewakkerd. Ik was nu meer een studieobject geworden voor de nog studerende Lissa dan een vriend of kennis. Maar dat gaf niet. Haar aandacht was hoe dan ook fijn en dat ze het wilde lezen, vond ik spannend. Dus gaf ik haar het webadres en de valse naam waaronder ik schreef.
-
Een paar weken later kwam ze met een voordehand liggende conclusie.
,,Je lijkt over dezelfde persoon te schrijven. Of in ieder geval hetzelfde type. Vaak dan, niet altijd.’’ Ik liep rood aan. Er waren dingen die ik geschreven had, die wellicht wat ‘extreem’ waren voor iemand zoals zij. Ik vond het eigenlijk doodeng dat ze het ging lezen, hopende dat ze me nog steeds kon zien als die ‘normale’ jongen die ik in het echte leven ben. Maar ze had wel een punt.
-
,,Linde heet ze.’’ zei ik haar ook meteen. ,,Ben al jaren verliefd op haar en ze is m’n muze geworden, kan ik wel zeggen.’’ zei ik zonder schaamte tegen een meisje waar ik ook verliefd op was.
,,Je mist haar.’’ zei ze me. ,,Je pijn is soms voelbaar.’’ maakte ze er van. Ik kon alleen maar toegeven.
,,Zo gaat dat soms. Een grote jongen zijn en het gewoon van je af schrijven.’’ gaf ik als reden om zoveel over Linde te schrijven.
,,Misschien… Weet ze dit?’’
,,Ja. Althans, ze weet dat ik schrijf. Ik heb haar wel eens iets laten lezen. Iets wat echter over een ander uit onze klas ging… Niet zo slim, misschien. Maar ze weet dat ik schrijf en heb wel meer naar haar gestuurd. Ook als het over haar ging, maar dan wel stukjes waarin dat niet perse naar voren kwam, zeg maar. Snap je? Pff, ik wilde zo graag dat ze wist hoe ik over haar dacht, haar wilde beminnen en laten zien wat echte liefde was, volgens mij. Ik had mezelf nogal hoog zitten, toen.’’ lachte ik tot slot.
-
,,Toen?’’ vroeg ze me. Je wat recentere verhalen zijn niet heel veel anders. Ik wist soms niet wat ik las.’’ lachte ze er open om. Lissa was eigenlijk een heel stug meisje wat zeker niet zomaar open kon praten over dit soort zaken. Ik deed dat ook niet makkelijk, maar ze had het voor elkaar gekregen toch een professionele setting te creëren met de gesprekken die we voerden, al was het nog zo persoonlijk. Ik kende Lissa op dit moment bijna drie jaar en vreemden waren we zeker niet van elkaar.
-
,,Mijn oog viel ook op een verhaal over een blonde collega van je…’’ liet ze toen vallen. Ik gniffelde er stiekem om. Een verhaal wat zich afspeelde in een restaurantje…
,,Betrapt.’’ zei ik lollig alsof het verder niets betekende. Ze humde glimlachend en liet het daar dan ook bij. Ze durfde niet verder te vragen, en ik durfde niet verder te vertellen. Maar die lach op haar gezicht was het kantelpunt. De professionaliteit was meteen weer verdwenen en het was duidelijk dat ik iets voor haar voelde. Mijn verhalen gingen niet allemaal puur over seks maar ook over alles daaromheen. Gevoelens en zo. Dat had ze ook moeten lezen. Ze wist misschien wel te veel. Maar ik wist dat zij ooit een oogje op me had. Ik hoopte dat. Dat zeiden onze collega’s al van begin af aan. Daar deed ik natuurlijk niets mee want ik was braaf en zat in een relatie. Maar toch… Je fantaseert wel eens en dan dwaal je wel eens af en dan… Het kon verkeren in een paar jaartjes… En dit was het begin daarvan.
-
Ik begon Lissa vaker te zien, soms wel een paar keer per week. Ik ervoer minder ‘depressieve’ klachten en we hadden het steeds vaker over Linde en mijn verhalen, en minder over Nicola en de relatie die gered moest worden. Ik kon merken dat het iets in haar had aangewakkerd en ze leek het met elke sessie steeds interessanter te vinden. Ik wist het nog niet, maar had al wel een vermoeden. Seks was niet vanzelfsprekend voor haar, al was ze nog zo knap en lekker op te zien. Ze was stug, nuchter, misschien wel preuts. En nu kwam ze wat los. Ze wilde meer weten. Ze dacht dat ik het allemaal wist, omdat ik er zoveel over schreef. Zou kunnen. Mijn voorkeuren kwamen aanbod in m’n verhalen en daar kon ik levendig over schrijven. Dit interesseerde haar, op de een of andere manier, enorm.
-
Zo ook mijn voorkeur om gepijpt te worden ten opzichte van echte seks, iets wat ik meerdere malen uitvoerig had belicht. Dat het wellicht te maken had met het feit dat in mijn bijna negenjaar durende relatie ik maar een aantal keer seks heb gehad met Nicola, en geen van allen was echt fijn. Pijpen kon ze dan weer wel, maar deed ze liever niet. Dus verlangde ik ernaar, dus schreef ik erover. Dat was wat zij concludeerde, zo zei ze het. Er zat wel wat in, denk ik. Zelf had ze nog nooit een bj gegeven, biechtte ze daarna op. In mijn verhaal natuurlijk wel. Daarom begon ze erover. Het was informatie waar ik niets aan had, maar misschien wel wat mee moest doen, zo bracht ze het. Ik vond het opmerkelijk, maar het tekende haar ook. Lissa was braaf en lief. Ze was geen sletje en zeker geen hoertje. Zij deelde geen bj’s uit in de bosjes, maar leek wel nieuwsgierig te zijn naar het concept. Onze gesprekken kregen een andere lading. Dit waren de leuke gesprekken waarvoor we terugkwamen. Het was allemaal opeens zo spannend.
-
Er kwam een punt te staan achter mijn relatie van bijna negenjaar met Nicola. Negen jaar... Zo lang was ik ook ongelukkig geweest, en voelde me enorm opgelucht, al was het nog zo moeilijk. Leg maar eens uit dat je iemand bijna negen jaar voor de gek houdt. Dat is gewoon pijnlijk, hoe dan ook. Haar ouders kwamen niet uit de Drechtstreek, maar uit het oosten van het land, en het was dan ook niet logisch als zij hier zou blijven. Het huis stond ook op mijn naam, en voordat ik het wist, had ik het rijk voor mezelf alleen.
-
Dat was nog eens leven. Wat een vrijheid. En wat een verantwoordelijkheid. Ze had best een goeie baan en ze betaalde braaf mee. Dit werd nog lastig. En daarnaast had ik me nog nooit zo schuldig gevoeld. Het voelde alsof ik haar al negen jaar geleden had kunnen vertellen dat het niet zou gaan werken. Ik had haar, haar ouders, mijn familie, en onze vrienden negen jaar voor de gek gehouden. Negen jaar waarin natuurlijk veel meer was gebeurd dan alleen een potje slechte seks… En toch was dat het enige wat telde. Over ‘egocentrisch’ zijn gesproken…
-
Alleen was ik niet. Ik sprak nog steeds met Lissa af, en steeds minder bij haar thuis en al snel alleen nog maar bij mij thuis. En het ging steeds minder om mijn psychische welgesteldheid. Want die werd steeds beter. Ze kwam een keer eten en we gingen ook een paar keer uit. Ze wist wat ik voor haar voelde, met haar wilde, maar zelf had ze nog nooit iets gezegd wat daar op leek aan mijn adres. Ook ik had het nooit echt uitgesproken naar haar toe. We draaiden er flink om heen. Ik begreep ook niet zo goed wat ze nog met me moest, maar naar haar zin leek ze het altijd wel te hebben. Ik schreef ook weer, en zo ook een verhaal waarin een ongelofelijk aantrekkelijke patiënt bij een ontzettend lekker psychologe kwam. Hier ging ik vol in op en het duurde even voordat ik het haar liet lezen. En nu niet zoals ik Linde toen wat liet lezen. Nee, dit lag er heel dik bovenop. In mijn verhaal vertelde ik Lissa dat ik haar wilde en wel zo snel mogelijk. Ik noemde haar bij naam en had de tijd genomen voor alle details. En ook nu ging het niet alleen om seks.
-
Lissa was zo goed als maagd. Ze had een relatie toen ze zeventien was en dat duurde twee jaar. Toen had ze wel seks, maar daarna niet meer. Ik was ook praktisch maagd. Voor het eerste gedaan op m’n twintigste maar naderhand zo weinig dat ik nauwelijks nog wist hoe het voelde. We hadden dus wat te ontdekken. Met die instelling begonnen we wat.
-
Ik leek eerst in het verhaal te beschrijven hoe het ging en moest en in welke volgorde. Een soort blauwdruk voor wat echt zou kunnen gebeuren. Met die reden had ik het niet geschreven, maar het begon wel zulke vormen aan te nemen. Met Lissa ging ik alles weer een keer voor het eerst doen. Een eerste kus, een eerste trekbeurt, een eerste keer vingeren, een eerste keer pijpen en beffen, en natuurlijk een eerste keer echte seks. En na van lieverlee een eerste keer seks met anderen… Maar dat concept was ons in het begin nog volkomen vreemd, en kwam ook niet in het verhaal voor.
-
De eerste kus was fijn. Een bevestiging dat mijn gevoelens voor haar niet misplaatst waren en dat zij die prima kon beantwoorden. We hadden op een warme voorjaarsavond een ijsje gehaald en wandelde langs het water met zicht op de historische binnenstad van Dordrecht. We zochten een bankje uit, babbelden wat, ik keek m’n ogen uit door hoe ze aan haar ijsje likte, en toen we het even gehad hadden over ons, was het duidelijk. Ze vond me minstens zo leuk als ik haar. De kus kon volgen. Voorzichtig hielden we elkaar vast en drukten we de lippen tegen de ander aan en plots kon ik alles loslaten. Ik voelde me gelukkig en vrij en vooral heel erg opgelucht. Alleen het aanraken van haar lippen was genoeg om alles te doen vergeten wat mij vanaf m’n twintigste had achtervolgd. Lissa lukte het wel om Linde te verdrijven uit m’n hoofd. Wel op dit soort momenten.
-
Ze kwam vaker bij mij langs. We hadden een relatie, al hielden we het stil. Ze woonde ook niet bij me in, en als ik bij haar was, kon het ondertussen goed vinden met haar ouders, en haar zusje die ik al kende, leek ik wel haar vriendje, maar was ik het niet. Dat we soms stiekem lagen te zoenen op haar kamer, was vast geen geheim meer. Maar het was okay zo.
-
Ze vroeg me al snel of het gek was dat ze meer wilde, en dat ze ook best nieuwsgierig was. Ik deelde dat natuurlijk compleet met haar en zo vonden we elkaar ook op een ander gebied. Ik 29 en zij toen nog 25, gingen elkaar ontdekken op het seksuele en dat in ons eigen tempo. We hielden daar toch een beetje de bekende blauwdruk bij aan waarbij stap voor stap elkaars lichaam meester zouden worden. Zoenen werd tongen en al snel raakten handen op plekken verdwaald waarbij we het nog warmer kregen. Ze ontdekte al snel m’n ‘drive’ en dat vond ze geen enkel probleem. Ik begon te zien dat seks ook leuk kon zijn en leuk gevonden kon worden door een ander. Zij was juist blij met mijn bereidwilligheid en het kwam haar alleen maar goed uit. Ik was ook nu nog altijd haar studieobject en je zou onze relatie ook als een groot experiment kunnen zien. Ons tempo lag hoog, maar we raakten nooit uit geëxperimenteerd. Zelfs na een jaar verkering was dat in feite nog steeds zo – zie het weekend wat we plande met onze goede vriendin, die in dat eerste jaar nog vreemden waren voor Lissa.
-
Ze wilde weten hoe het voelde om een orgasme te krijgen, en ik dacht dat ik wel wist hoe dat moest. Ik had namelijk op ‘papier’ heel veel ‘ervaring’. Ik had zoveel over seks geschreven dat ik heus wel wist hoe het moest. Al bleef het toch spannend toen ik haar voor het eerst wilde vingeren. Zoenend stond ze het toe, en lag ze in m’n armen, m’n handen in haar broek. Ik had dit soort dingen al wel vaker gedaan, en ook met succes. Maar nooit had het geleid naar meer. Niet met Nicola, maar wel met Lissa. Kreunend lag ze in m’n armen, of onder m’n lichaam, zat ze naast me in de auto of op de bank voor de tv, en genoot ik hoe haar lichaam elke keer weer begon te trillen van opwinding nadat ik m’n vingers tussen haar gladde schaamlippen had laten gaan, over haar klitje had laten wrijven, of haar hadden gepenetreerd. Ze bleef haar stille en lieve zelf, maar was zeker niet vies van alles omtrent seks. Ze vroeg er nooit om, maar ik leerde al snel hoe ik kon aflezen dat ze wel wilde. Ze werd steeds interessanter.
-
Onhandig begon ze mij een keer af te trekken, maar binnen de kortste keren had ze er een ware kunst van gemaakt. Ik was minstens zo groot als ik in m’n verhalen omschreef, en ook al was ze helemaal niet het type wat daar waarde aan zou hechten, had ze wel toegegeven dat ook een beetje te hopen. Het was heel wat, dat kon ik best zeggen. Ze had er haar handen vol aan. De eerste paar keren waren ongemakkelijk en ook een beetje pijnlijk. Maar waar Nicola zich dan beledigd voelde en het opgaf, ging Lissa op zoek naar oplossingen en las ze zich in. Ze leerde technieken aan en kwam ook met glijmiddel voordat ze ontdekte dat speeksel net zo goed werkte.
-
Terwijl ze nog aan het leren was hoe te trekken, kwam haar mond dan ook al in beeld. Zij wilde dit wel. Zij wilde wel pijpen en mij gewoon laten genieten zonder daar moeilijk over te doen. En niet omdat het perse van mij moest. Zij was nooit moe, zij voelde zich nooit gepasseerd en er werden al helemaal geen scores bijgehouden. Het was niet: jij nu, want ik ben de vorige keer gekomen. Nee, we deden gewoon wat we wilden met elkaar en zo ontstond ook al vrij vroeg de cultuur van het blijven geven om de ander. Zo werd onze relatie. Zij trok en pijpte, en ik vingerde haar en begon haar ook te beffen, wanneer ik maar wilde. Onze ‘geheime’ relatie bleef wel om meer dan alleen seks draaien, maar de seks zelf draaide gewoon ontzettend goed binnen onze relatie. Standje 69 werd al snel een favoriet. Waar ze bij het pijpen eerst ook moeite had, deed ze dat binnen de kortste keren al alsof ze nooit anders gedaan had. Na jaren nauwelijks aan m’n trekken te zijn gekomen, had ik nu iemand gevonden die niet anders deed. En zij kon hetzelfde zeggen over mij. Dat deed ze ook.
-
Echte seks liet ook niet lang op zich wachten. Ik gruwelde van condooms. Nicola wilde altijd met condooms, maar die krengen zaten altijd zo strak dat ik m’n stijve soms al verloor voordat ik in de buurt kwam. En klaarkomen zat er dan helemaal niet meer in. Lissa wilde ook met condooms aan de slag gaan, maar ik kon het echt niet. Tot die tijd deden we het met handen en mond. Lissa zat niet aan de pil, en wilde dat ook niet. Ik weer wel. Dat zorgde toch even voor wat spanning. Uiteindelijk gaf ik toe en gingen we seks hebben met een condoom. Onze eerste keer.
-
Maar het mocht niet baten dat Lissa wel gewillig en geil was. Het condoom omdoen was meteen een drama en Lissa zag meteen in waarom ik hier zo moeilijk overdeed. Dat ding werd knalrood en het afrollen van het condoom alleen al was zo’n heils karwei dat het niet meer leuk was. Het deed ook echt zeer. Dus zagen we er vanaf, en deed Lissa iets, wat ik eigenlijk niet van haar durfde te vragen. Lissa ging voor mij aan de pil, zoals ik voor haar het condoom wilde proberen. Alles wat we deden, deden we voor elkaar, daar begon onze relatie om te draaien. Zo zag zij het nu. Toen de pil eenmaal begon te werken was het dan ook tijd voor een tweede kans.
-
Deze ging echter ook niet door. We hadden heerlijk gezoend en ik had er alles aan gedaan om het haar zo veel mogelijk op haar gemak te maken, ook met voorspel en alles, maar het mocht toch niet baten. Ze vond het gewoon enorm spannend. Maar dan ook echt enorm. Zoals ik al zei, was dit meisje wat ik leerde kennen niet te vergelijken met het meisje op de bank in het vakantiehuisje een jaar later.
-
We werden nooit boos op elkaar en waren altijd alleen teleurgesteld in onszelf en niet op de ander.
,,Volgende keer beter.’’ zei ik haar. En zo simpel was het dan ook.
-
We hadden iets gedronken, en ze was iets losser. Ik had haar heerlijk gebeft met het idee het daar ook bij te houden. Maar toen ik daarna op haar lag en we lekker aan het tongen waren, voelde ik plots hoe haar hand m’n paal naar haar natte poesje bracht. Deze keer hadden we het niet van te voren aangekondigd, dus lag er ook minder druk. En voordat ik het wist voelde ik voor het eerst in m’n leven het genot wat een krap en nat kutje kon brengen. Ook al had ik nog zoveel erover geschreven, had ik het me nooit kunnen voorstellen. Seks is echt ongekend. En in haar ogen bespeurde ik dezelfde verwondering. Hijgend keken we elkaar aan in ongeloof, met dat we kwamen en één werden.
-
Het lukte gewoon. Driekeer is scheepsrecht. We hadden seks, en het was lekker. Ze moest wel even wennen, en gaf achteraf ook wel aan dat het soms een beetje pijn deed. Maar ik kwam best wel snel klaar, een teken van hoe lekker het wel niet was, en daar had zij voor gezorgd. En ik had ook aan haar gedacht en me teruggetrokken voordat ik kwam. Toen nog wel. Later al niet meer. We deden het zeker een paar keer in de week. Soms alleen wat hand- en mondwerk, maar steeds vaker alles wat er bij kwam kijken. Zij was de eerste die ik belde als ik vrijetijd had, en ik de eerste die ze appte als zij tijd had. We bedreven de liefde en vierden het leven en de lust. Al snel mocht ik wel in haar komen en vond ze het ook fijn. Sperma begon ze ook minder vies te vinden en grenzen werden zo nu en dan opgezocht. Me even snel klaar pijpen tijdens het winkelen in een pashokje of haar gezicht ter beschikking stellen als canvas waar ik met mijn zaad op mocht schilderen, werden een ‘normaliteit’. Alles voor het experiment. En verder bleven we gewoon heel normaal…
-
Dit was een nieuw begin, een nieuw hoofdstuk in m’n leven. Maar wat ik nog niet doorhad was dat dit nog maar het begin was, een soort inleiding van wat echt het nieuwe hoofdstuk in mijn leven werd. Een hoofdstuk wat in minimaal zes andere levens wat teweeg zou gaan brengen. Hoe meer en hoe beter de seks met Lissa was, des te minder hoefde ik over seks te gaan schrijven en verloor het de therapeutische werking. Leuk was het nog wel. Maar in het echt seks hebben met een ongelofelijk knap meisje was nog veel leuker. Toch was het niet de laatste keer dat m’n verhalen een rol zouden gaan spelen in het echte leven.
-