Mijn Beste Vriendin - 2

Toen ik terug kwam in mijn kamer keek ik op mijn telefoon en zag dat ik een Whatsapp berichtje had ontvangen. Hij was van mijn beste vriendin Martine: “Het is warm, mijn ouders zijn de hele week op de camping, en eigenlijk verveel ik me een beetje. En jij?” Ik appte terug “Het is hier ook warm, en ik heb ook niets te doen”. “Maar misschien heb ik wel weer iets voor je…” appte ik erachteraan. Martine begon te typen “Wat dan? Je maakt mij nieuwsgierig”. “Weer een paar verkeerd geleverde slipjes en BH-tjes” appte ik terug. “Is het niks voor jou zelf dan?” appte ze weer terug. “BH-tjes hebben weer eens een te grote cupmaat dus daar heb ik niets aan, en de slipjes zijn roze, dus meer jouw kleur dan de mijne” antwoorde ik. Ze reageerde met een grote smiley.

Even was er geen reactie meer, maar toen stuurde ze weer een bericht “Heb je anders zin om hiernaartoe te komen? Dan kan je ook een keer blijven logeren als je dat wil en mag van je moeder. Ik heb het net aan mijn ouders gevraag en die vinden het prima”. Even dacht ik na, “Jeetje, logeren bij Martine…. Klinkt wel leuk. En spannend...”. “Maar hoe wou je dat doen met slapen dan? Op een luchtbed of zoiets?” appte ik, met een sip kijkende smiley. “We kunnen toch wel samen in mijn bed…?” was het antwoord van Martine, met een knipogende smiley. Even voelde ik een kriebel in mijn buik. “Je weet dat ik het liefst altijd naakt slaap he? Weet niet of jij daarop zit te wachten…?”. Ik voelde meer kriebels in mijn buik, en ik voelde hoe mijn gezicht een beetje rood kleurde. Even bleef een reactie van Martine uit, maar toen begon ze weer te typen “Wie weet doe ik dat zelf dan ook wel” met een verwarde smiley. Ik voelde mijn hart kloppen, en wist even niet meer wat ik daarop moest antwoorden.

Na een paar minuten appte ik verder “En hoe doen we dat met eten dan?”. Martine appte gelijk terug “Dan gaan we even naar Appie een pizza halen”. “Oké” antwoorde ik, “maar dan moet ik het eerst even aan mijn moeder vragen”. Ik stuurde een appje naar mijn moeder en een minuut of 5 later appte ze al terug dat het prima was. “Mijn moeder vindt het ook prima, en dan neem ik wel weer wat te drinken mee” appte ik met een knipogende smiley. De laatste keer dat ik bij Martine geweest was had ik een fles witte wijn van thuis meegenomen (die mogen wij zelf nog niet kopen; nog geen 18), en daar hadden we lekker van zitten drinken totdat we allebei best wel wat aangeschoten waren. “Is goed! Zie ik je straks?” appte Martine terug. “Ja, ik ga even mijn spullen pakken en aankleden, en dan fiets ik naar je toe.” “Jij bent natuurlijk nog naakt…” antwoorde Martine nog terug met een blozende smiley. Ze wist er alles van dat wij thuis vaak naakt rondlopen, want ze is hier verschillende keren geweest als we uit school kwamen, terwijl mijn zus naakt rondliep of naakt in de kamer zat. Daar moest ze eerst wel aan wennen, maar inmiddels weet ze het. En ook mijzelf heeft ze wel vaker helemaal naakt gezien. Haar daarentegen heb ik alleen maar enigszins naakt gezien als ze de lingeriesetjes die ik aan haar gaf ging aanpassen. Dan ging ze altijd een beetje met haar rug naar mij toe staan, zodat ik de voorkant toch niet kon zien.

“Eerst maar eens tegen Monique zeggen dat ik wegga”, dacht ik, en ik liep naar buiten. Monique was in slaap gevallen, en terwijl ik naast haar stond maakte ik haar voorzichtig wakker. Monique deed haar ogen open, keek opzij zag direct mijn compleet kaal geschoren gleufje. “Ow, dat staat je veel mooier dan dat streepje” zei ze terwijl ze iets overeind kwam, en ze voelde gelijk met haar vingers aan het nu glad geschoren stukje. “Voelt dat lekker?” vroeg ze. “Nou zeg, Monique!!” antwoorde ik. “Ow, zo bedoel ik het helemaal niet! Maar is het een lekkerder frisser gevoel, nu alles eraf is?” “Ah, zo, ja, ik geloof het wel. Maar ik ga zo weg, een nachtje logeren bij Martine. Ik heb het al aan mama gevraagd, en die vind het goed”. “Oh, oké” zei Monique. “Veel plezier dan. Misschien moet ik het zelf ook maar eens helemaal kaal maken”, zei ze er nog achteraan terwijl ze zich weer liet zakken op het ligbed.

Ik liep weer terug naar mijn kamer en pakte mijn rugtas om de spullen in te doen die ik mee wou nemen. “Even denken, tandenborstel en tandpasta, mijn tablet, oplader, en die lingerie. Nu nog even bedenken wat ik nu dan aandoe”. Ik keek in mijn la met slipjes, en begon even te zoeken. Ik bekeek enkele slipjes en bedacht “maar ik zou natuurlijk ook één van die nieuwe stringetjes aan kunnen doen”. Ik legde het zwarte en blauwe lage stringetje en het zwarte stringetje met open onderkant naast elkaar op mijn bed. “Welke zou ik aandurven….” vroeg ik me af. Terwijl ik ernaar keek bedacht ik me dat die met een open onderkant wellicht niet zo handig zou zijn op de fiets, want dan zou ik met mijn doosje zo op het zadel zitten. Die viel dus af. “Blauw of zwart…?” Ik keek in mijn kast wat ik verder aan zou doen.

Eigenlijk was die keuze snel gemaakt, want zeker met dat warme weer vindt ik een lang T-shirt wat tot over mijn billen komt, en dan verder geen broekje of rokje, gewoon veruit het lekkerste. “Die oranje dan maar” zei ik hardop. “en dan het zwarte stringetje eronder” dacht ik verder. Ik stak weer één voor één mijn voeten in het stringetje en terwijl ik iets door mijn knieën zakte trok ik de bandjes aan de zijkanten weer tot op mijn heupen. Het bandje aan de achterkant gleed weer tussen mijn billen, en het slipje zat gelijk weer prima op zijn plek. Ik liep weer even naar de spiegel, en zag dat de bovenkant van het kleine driehoekige stukje half doorschijnende stof bíjna tot aan de bovenkant van mijn gleufje kwam. Daarboven was het nu wel heel erg mooi glad. “Erg spannend…” dacht ik in mezelf, en ik liep terug naar mijn kamer. Ik trok het oranje longshirt over mijn hoofd, en het shirt gleed soepel langs mijn lichaam omlaag. Weer liep ik naar de spiegel “mooi, lang genoeg, dus je ziet niet wat eronder zit” dacht ik in mezelf.

Weer liep ik terug naar mijn kamer, om mijn open sandalen uit de kast te pakken. Ik heb mooie platte, open sandalen, met een hielbandje die je vastmaakt door ze met een soort veterbandjes om je enkels te wikkelen. Ik ging op bed zitten, trok ze aan en maakte ze vast. De rest van de stringetjes stopte ik ook in mijn rugtas, en keek nog even of ik niets vergeten was. “O ja, portemonneetje met ID-pas natuurlijk, en een paar mondkapjes” en ik stopte ze in de tas waarna ik deze dicht ritste. Ik liep nog even naar buiten naar Monique om te zeggen dat ik nu weg zou gaan. “Ja, veel plezier!” riep ze met haar ogen dicht. Terwijl ik naar mijn fiets liep bedacht ik me dat ik nóg wat vergeten was; ik zou nog iets te drinken meenemen! Ik keek in de koelkast, maar daarin stond dit keer geen fles witte wijn. “Hmm, verdorie” dacht ik. Even twijfelde ik wat nu te doen, maar toen bedacht ik me om een fles Bacardi mee te nemen “met Cola is dat met dit weer ook wel lekker denk ik” bedacht ik me. Uit de drankenkast haalde ik een aangebroken fles Bacardi, stopte hem in mijn rugtas en liep naar mijn fiets.

Met het rugtasje op mijn rug fietste ik de straat uit. Ik voelde de wind een beetje onder mijn longshirt, en dat was op mijn kale huid een heerlijk aangenaam gevoel. Op mijn gemakje fietste ik de brug over richting het huis van Martine. Ze woonden in een mooi flatje in een buitenwijk van Amsterdam, op een kwartiertje fietsen van mijn huis. Daar aangekomen zette ik mijn fiets in het fietsenrek en terwijl ik op mijn hurken naast mijn fiets ging zitten zette ik deze met mijn kabelslot op slot.

Benieuwd hoe het verder gaat?