Het Leger Van De Prins - 7

Ik ben bevangen door de schoonheid van het moment, de aanblik van mijn blote mooie in- en inwitte halfzusje, die er met haar bos woeste rode krullen en groene ogen zo erotisch uitziet. En dat terwijl ze voor het eerst in haar leven een lul in haar mond neemt, mijn zizi.
Zelden duurde het zo lang voor mijn broek is losgeknoopt. En zelden was het zo opwindend. Eindelijk heeft ze mijn nog niet helemaal stijve zizi ontbloot en voorzichtig likt ze eraan. Ik heb de neiging hem meteen dieper haar mond binnen te duwen, maar ze is niet zomaar een kasteelmeid…

Gisteren is Charles de Blanchard vanuit zijn hertogdom Montauban weer gearriveerd in Versailles, om volgens de nadrukkelijke wens van Louis de veertiende deel te gaan nemen aan de strategielessen van prins Condé, maarschalk Luxembourg. De koning wil namelijk zijn broer Philip bevelhebber maken van het leger dat de Spaanse Nederlanden moet gaan veroveren, en Charles moet hem daarin als zijn adjudant bijstaan.

Nu, een dag later na zijn eigen aankomst, blijkt dat zijn halfzusje Claire hem illegaal met het extra personeel vanuit Toulouse is nagereisd. Charles heeft besloten dat ze een week mag blijven en haar als zijn nichtje Freule de Blanchard uit Perpignan te introduceren, in de hoop dat niemand in Versailles zich de leden van die verarmde en vergeten tak van zijn familie herinnert. Maar tegelijk wil hij ook van de nood een deugd maken. Enkele dagen terug in Toulouse namelijk heeft Claire hem, zogenaamd bang voor het hevige onweer, verleid om haar te ontmaagden en nu is het ‘voor wat hoort wat’. Charles gaat haar aanvullende sekslessen geven...


Het behagen van een paal

Het voelt heerlijk zoals Claire zachtjes en bijna aarzelend mijn al stevige neuklans met haar tong verkent. Ik kan me eigenlijk niet herinneren dat het ooit zo opwindend was. Juist het voorzichtige en bijna subtiele cirkelen van haar tongpunt om het randje van mijn eikel maakt me bijna gek van verlangen om me in haar te stoten.
Zachter dan zacht likt ze uiteindelijk mijn hele eikel en maakt dan smakgeluidjes: ‘je proeft een beetje zoutig, Charles. Lekker wel eigenlijk’ zegt ze giechelend. Mmm, dat maakt dat ik nieuwsgierig wordt naar háár smaakje, dat moet ik straks dan ook maar eens verkennen.

Nadat Claire met haar tong mijn hele paal heeft afgelikt neemt ze het bovenste deel in haar mond. Ik voel hoe ze haar lippen sluit achter het randje van mijn eikel en hoe ze me voorzichtig wat verder in zich neemt. Ik kan het dan echt niet meer tegenhouden, ik duw zachtjes mee en al gauw zit ik tot halverwege de lengte van mijn queue in haar. Ik merk dat ze al wat in ademnood komt en wil niet te ver gaan, dat is iets voor een andere keer. Ik houd me daarom verder in en beleef genietend de zachte nauwe warmte van haar mond om mijn paal.

Na enkele minuten trek ik me terug uit Claire haar mond, til haar op en leg haar op mijn bed. Ik kleed mezelf ook helemaal uit, spreid haar benen, ga er tussen liggen en lik dan haar petit chat langzaam van beneden naar boven open, tot tegen haar genotsknopje aan. Bijna nooit doe ik dit omdat ik niet op deze manier tussen de benen van de kasteelmeiden wil zijn, maar dit is anders, dit is mijn halfzusje. Ze heeft een lekker smaakje, net als ikzelf blijkbaar een beetje zoutig maar ik proef ook nog wat anders, iets bitters, iets kruidigs, geen idee wat het is maar op de een of andere manier windt het me extra op.

Al snel steigert Claire keer op keer tegen mijn mond op als ik met het punt van mijn tong haal knopje aanraak, het is daar blijkbaar heel gevoelig voor haar. Als ze steeds heftiger reageert en kreunt kruip ik uiteindelijk over haar lichaam naar boven, zet mijn zwaard voor haar schede en glijdt één keer tot mijn gevest in haar. Claire reageert uitzinnig, ze slaat haar benen om mijn heupen en gilt het uit. Als ze nu al klaar komt is het volgens mij een geboren seksdiertje, ik maak dit bij de meiden die ik neuk normaal gesproken nooit mee.

Het effect is dat ze me er behoorlijk mee opnaait, met lange halen begin ik mijn zusje te neuken, als een paard in galop me in een straf tempo terug trekkend en weer in haar beukend. Doordat Claire onder mij uitzinnig te keer gaat zorgt het ervoor dat mijn zaad er ook alweer snel is, ondanks dat ik eerder vandaag Cilly ook al enkele keren flink heb doorgepaald. Als uiteindelijk mijn zaad zich voor de uitgang heeft verzameld voelt het bijna goddelijk om me in het nauwe schachtje van Claire te legen. Er lijkt geen einde aan te komen, keer op keer schiet ik in haar en als ik eindelijk alles kwijt ben voel ik hoe ik haar gevuld heb en hoe mijn queue daardoor nu soepeltjes in haar op en neer glijdt.

Maar jammer genoeg is het blijkbaar mooi geweest voor vandaag, ik voel hoe ik verslap en uiteindelijk uit Claire’s warme tunneltje glip. Ze wil echter nog niet dat ik van haar af ga, ze houdt me vast in de klem van haar benen om mijn heupen. Ik laat het gebeuren en na een tijdje van zo stil op haar liggen word ik me gewaar dat dat óók fijn is, het samen nagenieten en voelen hoe onze lichamen tot rust komend tegen elkaar aan ademen en bewegen.

Ten aanval!!

Uiteindelijk zijn Claire en ik tegen elkaar aanliggend in slaap gevallen en eigenlijk is dit zo’n beetje de eerste hele nacht geweest dat ik tot de morgen een vrouw in bed had. Het was een bijzondere gewaarwording om zo naast mijn zusje wakker te worden en het voordeel daarvan was dat ik haar vanochtend meteen nog een keer kon neuken. Aanvankelijk sliep ze door maar toen ik haar benen had geopend, haar gleufje weer glad had gemaakt, in haar was gegleden en me ijverig in haar op en neer begon te bewegen werd ze wakker. Eerst zeurde ze een beetje ‘wat doe je nou Charles’, maar al snel daarna deed ze weer enthousiast aan het spel mee. Nadat ik me weer helemaal in haar geleegd had heb ik me opgefrist, Jean orders gegeven om Claire in een van de andere kamers te huisvesten en ben vervolgens naar de bijeenkomst met maarschalk Luxembourg vertrokken.

Achter de audiëntiezaal van de koning loopt een brede gang en daar weer achter is het ‘centre de règne’, het regeringscentrum ingericht. In een reeks van grote en kleinere zalen en kamers zitten overal mensen te praten of te werken. Hier is in alle opzichten te zien hoe de macht en de besluiten van de koning doorwerken in de dagelijkse routine van zijn ministers en talloze andere mensen.

Tot mijn verrassing is bij deze eerste bijeenkomst ook de koning zelf aanwezig. Verder zijn er maarschalk Luxembourg, prins Philip, de minister van oorlog msr. Le Tellier, twee generaals van wie ik de namen niet heb onthouden en natuurlijk zoals altijd ook de persoonlijke dienaar van de koning, msr. Bontemps.

De koning neemt als eerste het woord, hij vertelt waarom het nodig is de Spaanse Nederlanden te veroveren op de Hollandse republiek. In Europa zijn er allerlei ingewikkelde strategische allianties tussen landen zoals Engeland, de Hollandse Republiek, Duitsland, Oostenrijk, Spanje en Italië, maar wat betreft de koning is het een te kwetsbaar bouwwerk van afspraken om er echt op te kunnen vertrouwen. Keer op keer blijkt een land voor het eigen belang te kiezen, daarmee ingaand tegen afspraken met andere landen. Om die reden heeft de koning besloten om aan de noord- en zuidgrenzen delen van landen te veroveren, om zo een kordon te krijgen tegen vooral de dreiging vanuit Duitsland, Oostenrijk en Spanje. Afrondend maakt hij officieel bekend dat zijn broer Philip deze eerste volgend voorjaar te starten campagne zal leiden en dat ik zijn adjudant zal zijn.

Philip zit letterlijk te glimmen van blijdschap. Het is eigenlijk voor het eerst dat zijn koninklijke broer hem zó in vertrouwen neemt, en eindelijk het wantrouwen tegen Philip, dat hun moeder zo heeft aangewakkerd, achter zich lijkt te laten. We praten na zijn toelichting kort nog wat door over de exacte regio’s die de koning veroverd wil zien en over het beschikbare budget. Dan staat Louis op en zegt tot slot: ‘broeder, heren, ik vertrouw erop dat u tot een modern en goed doordacht aanvalsplan komt, ik zie dat graag over enkele maanden verschijnen. Dan vertrekt hij, met in zijn kielzog Bontemps en Le Tellier. ‘Nou heren,’ zegt maarschalk Luxembourg vervolgens, ‘zullen we het dan inderdaad maar eens over moderne oorlogsvoering gaan hebben?’

Spelletjes spelen

In de afgelopen dagen heeft Claire een metamorfose ondergaan, van het eenvoudige landmeisje dat ze was is ze omgetoverd tot een behoorlijkmondaine freule. Versailles lijkt wel een natuurlijke biotoop voor haar te zijn, ze gedraagt zich al alsof ze er altijd heeft gewoond. Het is wonderlijk hoe ook haar uiterlijk daarin is meegegaan, ze is een opvallende schoonheid geworden met haar uitbundige rode haar en helse groene ogen. Met haar garderobe is het nog even behelpen, er is van alles besteld bij de kleermakers in Parijs, maar met hulp van Cilly zijn er al via haar netwerk van andere kamermeisjes uit allerlei garderobes van adellijke dames de mooiste jurken tevoorschijn getoverd, stiekem, zonder dat die dames er weet van hebben.

En nu staat mijn halfzusje daar als het mooiste meisje van het hof, opgetut als een echte grande dame, klaar om met me naar de spelletjesavond te gaan.
Het leven in Versailles voltrekt zich langs een patroon met als permanente kern ‘zien en gezien worden’. In de morgen houden de meeste edellieden zich bezig met hun eigen zakelijke besognes rond hun landgoederen en daarna zijn er de wandelingen in de tuin of ritjes in de omgeving. Iedere avond komt men vervolgens na het diner bijeen in de grote salon en daar gaat het erom of je met de juiste mensen kunt verkeren.

Enkele keren per week is er een opvoering van muziek, ballet of toneel, waar de koning een grote vinger in de pap heeft, en verder is er één keer per week de beruchte spelletjesavond, ooit opgezet door Philip. Die heeft me verteld dat de avond over het algemeen netjes verloopt zolang zijn broer erbij is maar zodra Louis zijn hielen heeft gelicht begint het grote gokken, en daar gaat het lang niet altijd alleen maar om geld. Soms wisselen hele landgoederen van eigenaar of krijgt de winnaar het gebruiksrecht op een mooie dame, of heer…

Het is deze spelletjesavond dat ik voor het eerst officieel Claire in Versailles introduceer als mijn ‘nichtje’. Aan mijn arm doet ze haar intrede in de grote Salon en geen idee of het nou wel of niet komt doordat ik behoorlijk ben opgeklommen in de rangorde van het hof, direct al valt me op dat veel heren interesse in haar tonen. Ook wordt ze intensief nagekeken door de dames, die daarna achter hun waaiers meteen commentaar leveren. Door haar greep op mijn arm voel ik dat Claire goed in de gaten heeft wat er gebeurt en om haar moed in te spreken fluister ik dat dit allemaal ook maar gewoon mensen zijn, en dat ze zich niks van hun poespas of commentaar moet aantrekken.

Ik zie dat het helpt, ze wordt wat vrijer in haar bewegingen en als we uiteindelijk aankomen in de hoek waar Philip en zijn kornuiten resideren is ze meteen het middelpunt van alle belangstelling. Ze wordt vanaf het moment dat we aankwamen omringd door zeer geïnteresseerde jongeheren en als ik haar uiteindelijk aan hen overlaat en naast Philip neerplof grijnst die me toe en zegt hij: ‘alors, mon ami Charles, nou snap ik wel dat je van de damesliefde bent. Ik sluit niet uit dat die jongedame ook mij nog om haar vingertje zou kunnen winden.’ Ik grijns terug en zeg: ‘helaas, uwe hoogheid, ze is mijn nichtje. En zoals u weet is het niet wijs om familiebanden al te strak aan te halen.’
Met een opgetrokken wenkbrauw kijkt hij me daarna ongelovig aan, en eerlijk is eerlijk, hij heeft me door, hij weet inmiddels al wel dat het me nooit zou lukken om van dit mooie hapklare brokje af te blijven.

‘Hoe vind je tot nu de bijeenkomsten met Luxembourg?’ vraagt Philip dan, ineens serieus. ‘Heel leerzaam’ is mijn reactie. ‘Het is wel duidelijk dat er in de krijgskunde wat aan het veranderen is, dat steeds meer de hele bevolking erbij wordt betrokken in plaats van alleen maar de vrijwillig dienende soldaten. We kunnen daar als we die brede volkssteun goed organiseren echt ons voordeel doen.’ Philip klinkt, nadenkend: ‘ja, dat lijkt mij ook, hoewel het natuurlijk ook een gevaar in zich heeft. Het kan wel leiden tot meer ontberingen voor de bevolking en daar moeten we toch wel een beetje mee uitkijken.’ En zo praten we een tijdje door, tot ineens de grote deuren open zwaaien en msr. Bontemps met drie harde tikken van zijn stok de koning aankondigt.

Dubbele blikseminslag

Zoals altijd komt Louis in een straf tempo binnen gelopen en dit keer is hij vergezeld van zijn koningin, Maria Theresia. Hun gevolg bestaat uit een veelheid van hovelingen, sommigen met een nuttige functie maar de meesten lopen daar alleen maar om op te vallen en te laten zien hoe belangrijk ze zijn. Voordat de spelletjes beginnen maakt de koning weer zijn rondje, dit keer met Maria Theresia en enkele van haar hofdames. Op het moment dat hij bij ons gezelschap aankomt lijkt het alsof er een dubbele blikseminslag is. De eerste is voor koning Louis, zijn oog valt meteen op Claire en met een sierlijke buiging maakt hij kennis met haar. Tegelijk overkomt mij hetzelfde met een jongedame, of beter gezegd meer nog een meisje, dat zich in het gevolg van de koningin bevindt.

Als ik voor haar een buiging maak en me voorstel, steekt ze me een kleine sierlijke hand toe waar ik een kus op druk. Pas als ik haar dan vragend aankijk zie ik dat ze heftig bloost, maar als ik dan zo vriendelijk mogelijk een knikje geef stelt ook zij zich voor en blijkt ze de jongste dochter van de hertog van Catalonië te zijn, een provincie van Spanje die voor een deel aan mijn hertogdom grenst. Ze is práchtig om te zien en op de een of andere manier weet ze me direct op te winden, het is alsof ze alleen al door me aan te kijken meteen mijn queue in beweging weet te krijgen, die al verlangend naar haar in mijn broek begint te groeien. Om dat zwellende orgaan te verhullen knoop ik snel maar zo onopvallend mogelijk mijn lange getailleerde jas dicht.

Het meisje blijkt Isabella te heten en zelden heb ik zo’n pareltje gezien: fijn gebouwd, kleine maar toch duidelijk aanwezige borsten die opbollen in haar lage decolleté, lange op het zwarte af krullend haren en intrigerende hazelnootbruine ogen, waar ondanks haar verlegenheid duidelijk aan te zien is dat ook ik haar ben opgevallen. Als ik na de kennismaking weer naast Philip neerplof buigt hij zich naar me toe en fluistert hij: ‘werk aan de winkel, Duc de Montauban, dat hapje kan je niet laten liggen, misschien is zij wel je toekomstige hertoginnetje. Maar ben wel voorzichtig, want haar papá woont zowat naast je en ik ken hem, daar wil je geen ruzie mee hebben.’

Philip heeft gelijk, ik ga werk van haar maken, met een grijns een klap op zijn knie gevend sta ik op en drentel ik achter het koninklijke gezelschap aan, waar mijn ‘nichtje’ Claire zich ook al in bevindt, min of meer achteloos meegetroond door de koning. Iedereen weet dat hij wel pap van de dames lust en het lijkt erop dat Claire zijn volgende verovering moet worden. Omdat ik me verantwoordelijk voor haar voel wil ik van nabij een oogje in het zeil houden en dat geeft me meteen de kans bij dat Catalaanse meisje in de buurt te blijven.

Deze avond zal ik niet gauw vergeten. Normaal gesproken is de koning al snel weer vertrokken, maar dit keer raakt ook hij verzeild aan een kaarttafel en organiseert hij het gezelschap zó dat Claire naast hem komt te zitten. Naast haar neem ik plaats en het lukt me om aan mijn andere zijde Isabelle te krijgen. Ook de koningin speelt mee, ik zit tegenover haar, ze is net als haar nichtje Isabelle een donkere Spaanse schone en het is bijzonder om te zien hoe ze met deze situatie omgaat, natuurlijk heel goed beseffend dat haar man weer een verovering op het oog heeft. Ze weet op de een of andere manier mijn grote respect te winnen door haar houding, zo koninklijk en zo boven de situatie verheven, terwijl dat toch echt niet gemakkelijk kan zijn voor haar.

Omdat de koning in de salon is worden de inzetten laag gehouden maar toch komen wij aan onze tafel in een spannend spel van winnen en verliezen terecht en het is leuk om te zien dat ook Louis blijkbaar toch maar een gewoon mens is, die als hij verliest chagrijnig wordt. Ik zie dat enkele spelers daardoor hun spel aanpassen om hem te laten winnen, maar ik weiger daarin mee te gaan en herhaaldelijk komen de koning en ik daardoor behoorlijk tegenover elkaar te staan in het spel. ‘Hmm, Montauban’ gromt hij op een gegeven moment, ‘ik hoop dat je net zo goed oorlog voert straks als je nu speelt.’ Ik zet mijn breedste en onschuldigste glimlach op mijn gezicht en antwoord: ‘maar natuurlijk majesteit, u kunt te allen tijde op mijn volledige inzet rekenen, zonder aanziens des persoons.’

Dat breekt het ijs, de koning lacht hartelijk en besluit dan dat het mooi is geweest. De koningin benut het moment om zich terug te trekken met enkele van haar hofdames, waarop de koning Claire uitnodigt om nog een ronde te maken met hem door de salon. Dat geeft mij de kans om in gesprek te gaan met Isabelle en we flirten er vervolgens ijverig op los. Op de een of andere manier slaagt dat nog jonge meisje erin me volledig te betoveren. Alsof ik een tiener ben weet ze mijn hormonen op te stuwen tot mijn paal snoeihard is en pijnlijk wordt afgekneld door mijn broek. En ook aan dit mooie dametje zie ik dat ze behoorlijk opgewonden geraakt, haar wangen laten blosjes zien die er een half uur terug nog duidelijk niet waren.

Wie van de dames

Maar ik herinner me goed de waarschuwing van Philip om het rustig aan te doen met haar en als ik merk dat de koning zich langzaam richting de uitgang beweegt bied ik Isabelle mijn arm aan en begeleid ik haar naar zijn gezelschap. Mijn tijd met haar komt nog wel. Tegelijk pik ik Claire op, wat duidelijk tot een teleurgestelde reactie leidt bij zowel haar als de koning. Ik begrijp hem wel maar ik gooi mijn halfzusje toch echt nog niet voor de wolven, het is aan het hof alom bekend dat veel van de ‘seks-hapjes’ van de koning naderhand weinig respect meer krijgen. Dat laat ik mijn halfzusje niet overkomen en het lukt me haar bij de koning vandaan te plukken.

Even later lopen we zwijgend samen terug naar mijn appartement. Eenmaal daar aangekomen valt Claire boos tegen me uit, dat ze het zo naar haar zin had en nog niet weg wilde en wel bij de koning had willen blijven en…
Wat vervolgens ook mij nijdig maakt, want ik heb ten slotte dat mooie Spaanse meisje moeten laten schieten: ‘hallo zusje, jíj bent hier binnen komen vallen en ík mag je hier nu een beetje lopen beschermen. En neem maar van mij aan dat dat hard nodig is. Of wil je echt zo graag het zoveelste seksspeeltje worden, eerst van de koning, die je daarna doorschuift naar een of andere hertog of markies of weet ik wat?

Dan komen de waterlanders opzetten waardoor ze me weet te vertederen en mijn boosheid verdwijnt als sneeuw voor de zon. Ik geef haar een knuffel en zeg: ‘nou zusje, ga nou maar gauw naar je kamer, je bed in. Laat Cilly je helpen met uitkleden en vraag haar daarna naar mij te komen want ik moet echt dringend nog neuken.’ Wat ik nou weer fout doe weet ik niet maar nu beginnen de tranen van mijn halfzusje écht op gang te komen. En dan komt het hoge woord eruit, dat ze helemaal niet naar haar eigen kamer wil maar ook zo haar behoeftes heeft en dat niemand daar aan denkt en dat ze graag bij me wil blijven en of ik haar dan niet kan helpen met zich uit te kleden en of ik dan niet met haar zou willen…

Aha, waait de wind uit díe hoek, nou, dat lijkt me ook prima. De daad bij het woord voegend ga ik achter haar staan en begin ik haar jurk los te rijgen. Het is altijd een heel gepriegel om dames uit hun kleding te krijgen maar als ze uiteindelijk bloot voor me staat zie ik door haar tranen heen aan de blosjes op haar wangen dat ook zij toch behoorlijk opgewonden is geraakt. Met een paar stevige tikken op allebei haar billen stuur ik Claire richting mijn bed, kleed dan ook mezelf in rap tempo uit en stort me vervolgens op haar. Als ik haar benen uit elkaar duw zie ik dat haar petit chat al behoorlijk nat is, toch maak ik haar nog extra glad met flink wat van mijn spuug en jaag dat in één beweging mijn op springen staande lans diep haar lijf in, alsof ik geen minuut meer te verliezen heb.

In extase

Eenmaal diep in haar aangekomen leun ik op mijn armen steunend boven haar gezichtje en kus dan een voor alle tranen weg: ‘die kun je nu wel missen, zusje, want dit wilde je toch?’ Als antwoord slaat Claire haar goddelijk lange benen stevig om mijn heupen en spoort ze me met haar hakken aan in haar te gaan bewegen. Dat hoeft ze wat mij betreft niet te herhalen, dat mooie maar nog onbereikbare Catalaanse meisje heeft me behoorlijk opgefokt. Ik ben daarom blij dat ik mijn paal de broodnodige levensruimte kan geven, jammer genoeg niet in de schoot van die donkere beauté maar in ieder geval dan toch in die van een andere schoonheid.

Ik trek me bijna helemaal terug uit mijn halfzusje tot ze me een beetje zenuwachtig met haar hakken probeert terug te duwen, heel even houd ik haar zo in spanning en dan stort ik me zo krachtig mogelijk terug in haar. Ik voel hoe onze lichamen elkaar hard raken en dat maakt een behoefte in me los om mijn halfzusje er met mijn zwaard stevig van langs te geven, een beetje straf heeft ze wel verdiend. Keer na keer na keer rag ik me hard en stevig tot het allerdiepste punt in haar, waardoor we allebei al gauw beginnen te transpireren. Het maakt het allemaal nog lekkerder, onze lichamen die glanzen van het zweet en soepeltjes over elkaar glijden terwijl ik mijn halfzusje steeds weer doorklief met mijn zwaard, alsof ik probeer er mee in haar keel uit te komen.

Op de een of andere manier lukt het ons allebei de spanning lang vast te houden en hard door te neuken, maar als op een gegeven moment Claire zich als een boogje onder me spant en haar bekken naar me toe kantelt om me nog dieper in haar te krijgen voel ik dat ze niet ver is van een orgasme. Met nog een paar flinke stoten weet ik haar over het randje te duwen waarna ze haar ogen sluit en ze in een totale extase lijkt te komen. Het is extraordinaire erotisch om te zien ze haar hoofd met die ontplofte rode krullenbos op en neer rolt op het kussen terwijl ze haar witte slanke bezwete meisjeslijf tegen me aan perst en haar schachtje stevig om mijn paal omklemt. Ik laat het gebeuren en leg me over haar heen, haar borsten onder me plettend, terwijl ik me zachtjes door beweeg waardoor haar extase lang aanhoudt.

Als ik op een gegeven moment voel dat haar orgasme wegtrekt ga ik van mijn halfzusje af, zeg haar dan op handen en knieën te gaan zitten, pak haar haren stevig vast en rag me dan in een keer weer diep in haar. En alsof ik te paard zit berijd ik haar nu hard en lang, mijn paal steeds weer met ijzeren geweld volledig in haar duwend, in een soort van galopperende cadans, alsof ze mijn strijdros is en ik met haar terwijl ik haar tot hoge snelheid aanspoor de vijand op de hielen zit.

Opnieuw komt Claire klaar en kreunend laat ze zich voorover zakken, haar gezicht tegen het dek duwend waardoor nu alleen haar billen nog omhoog steken. Prima, dat neukt nog beter en ijverig ga ik door met haar uit te wonen. Ik heb geen idee wat er in al die drankjes vanavond zat, zo lang als nu heb ik het nog nooit volgehouden, maar als na een tijdje Claire een beetje klagelijk mompelt dat het pijn begint te doen pomp ik nog enkele keren wat zachter in haar en weet dan zo mijn orgasme op te wekken. In extase spuit ik me in haar leeg en als al mijn zaad eindelijk mijn queue heeft verlaten laat ik me op haar rug zakken en zo vallen we samen op onze zij, ik nog steeds half in haar en voor we het beseffen zeilen we zo onze slaap binnen.



Tot slot

In de maanden hierna werkten Philip en Charles samen met de grote prins Condé een vernuftig aanvalsplan uit, wat in 1677 bij Kassel tot een daverende overwinning leidde op de prins van Oranje en zijn leger van de Hollandse republiek.
Vreemd genoeg was dat succes wél weer reden tot een verwijdering tussen de koning en zijn broer. Louis ging Philip opnieuw wantrouwen toen bleek dat hij zo’n strategisch inzicht had. Nooit meer vertrouwde hij hem een belangrijke opdracht toe...
Charles wist Claire uit de handen van de koning te houden, ter compensatie neukte hij haar wel zelf vaak en lang en hard en uiteindelijk huwde hij haar uit aan een baron in zijn hertogdom.
Op zijn dooie gemakje maakte hij ondertussen het Catalaanse hertogsdochtertje Isabelle het hof en na hun huwelijk verlieten zij met toestemming van de koning Versailles om in het hertogdom te gaan wonen.
Dat bleek weer helemaal op orde te zijn, dankzij het geld van de koning en de inspanningen van zijn broer Richárd.
Omdat die inmiddels heel gelukkig bleek te zijn met Anne-Sophie én omdat ze zich netjes gedroeg kwam Charles zijn belofte na en verscheurde hij de schuldbekentenis van haar diefstal.



Fijn dat je dat je dit verhaal hebt gelezen, ThnX!
Ik vond het weer eens leuk erotiek en seks met een beetje bijzondere geschiedenis te vermengen, want ten slotte kent toch bijna iedereen dat grootse kasteel van Versailles, waar dus gewone mensen net als jij en ik leefden.
Laat je me weten wat je er van vindt? X. Zazie