Beste mensen,

Heel veel plezier met het lezen over de ervaringen van Tobias in het vierde deel van de verhalenreeks.

Groetjes,

Joost

Toen ik wakker werd, voelde ik een zware hand over mijn schouder liggen. Ik lag op mijn zij met mijn benen opgetrokken. Diederik lag achter mij en vormde de bigspoon. Aan zijn rustige ademhaling hoorde ik dat hij nog diep in slaap was. Ik pakte zijn arm stevig vast en gebruikte het om mij dichter tegen Diederik aan te nestelen. Wat genoot ik hier intens van.

Na een tijdje hoorde ik dat Diederik aan het ontwaken was. Ik draaide mij om en keek naar zijn schattige ontspannen gezicht. Mijn linkerhand legde ik op zijn borst, met mijn rechter streelde ik over zijn arm. Zijn ogen openden zich langzaam, meteen verdronk ik weer in de helderblauwe ogen die zich opdoemden. Een warm gevoel sloop in mijn lichaam en een glimlach verscheen op mijn gezicht. Ik zag de blik van Diederik mijn ogen verlaten en afzakken richting mijn lippen. Mijn hoofd bracht ik dichter naar hem toe, ik kuste hem op zijn voorhoofd, neus en lippen. Hij beantwoordde dit door zijn mond iets te openen, een intieme zoen volgde. Diederik onderbrak de zoen, legde mij op mijn buik en ging bovenop mijn billen zitten. Uit zijn nachtkastje pakte hij een flesje, ik voelde enkele druppels warme olie op mijn rug vallen.

De handen van Diederik verdeelden de olie gelijkmatig over mijn nek en rug. Ik voelde hoe hij met zijn duimen de spanning van de spieren uit mijn hals weg duwde. Zijn handen daalden iets af, krachtige doch liefdevolle bewegingen van zijn hand masseerden de spieren in mijn nek en schouders. Mijn lichaam vulde zich met een enorme warmte en kleine kreuntjes ontsnapten uit mijn mond. De massage die ik ontving was er niet zomaar een, ik voelde de liefde die er van uit ging. Zijn handen daalden langzaam af richting mijn onderrug. Op dit moment was ik zo ontspannen, mijn ademhaling was heel rustig en ik genoot van elke seconde. De handen van Diederik daalden nog iets verder af en ik voelde dat Diederik wat lager op mijn benen ging zitten. Zijn handen pakten mijn billen vast en ook daar ontving ik een krachtige passievolle massage. Opnieuw ontsnapte er een kreun uit mijn mond toen Diederik mijn billen spreiden en met zijn duimen krachtig langs mijn sterretje masseerde. Het liefste wilde ik dat hij doorging, maar hij onderbrak de massage en kuste in mijn nek. “Volgende keer gaan we wel verder,” fluisterde hij in mijn oor. “We moeten ons nu wel gaan klaar maken voor school,” zei Diederik toen hij van mijn benen af klom en uit bed stapte.

Ik schoot in de onderbroek die Diederik die avond ervoor voor mij gepakt had. De broek die ik gisteren aan had kon nog wel een dagje, maar het liefste ging ik toch wel in een schoon shirt naar school. Gelukkig had Diederik daar genoeg van liggen. Kletsend en elkaar een beetje plagend maakten Diederik en ik ons klaar voor school. We kwamen uiteindelijk net op tijd aan op het station om de trein te halen. Eenmaal ingestapt zagen we Thom zitten, we liepen naar hem toe en gingen bij hem zitten. “Zooo, daar zijn mijn beste vriend en de jongen waardoor mijn beste vriend pas na een paar uur op mijn appjes antwoordde. En dan ook nog heel kort en bondig. Jullie hebben het vast leuk gehad,” Thom vond zijn opmerking zelf hilarisch. Ik voelde toch dat ik wat rood werd, deze twee jongens waren immers de enige twee die wisten dat ik gay ben. Voor mij was dit nog spannend. Diederik reageerde er heel soepel op en ging mee in de opmerking van Thom. “Dat hebben we zeker,” zei hij terwijl hij zijn hand op mijn been sloeg.

Diederik en ik volgend beide een ander pakket, een deel van onze vakken volgden wij hierdoor niet samen. Enerzijds vond ik dit heel erg jammer, anderzijds bood dit mij ook de gelegenheid om meer tijd door te brengen met mijn beste vriend Thom. Eigenlijk heb ik hem de laatste twee dagen best wel een beetje links laten liggen. Hier voelde ik me best wel een beetje schuldig over. “Sorry,” zei ik. “Dat ik last-minute afzegde gisteren.” Thom lachte en zei: “Ik snap je helemaal hoor! Je hebt al zo vaak aan die jongen gedacht en nu blijkt hij jou leuk te vinden. Die kans moet je dan natuurlijk meteen pakken. Maar dit weekend ga je wel nog mee naar het feestje bij onze voetbalclub, toch?” Ik voelde een mate van opluchting komen uit de woorden van Thom. “Natuurlijk ga ik mee, zin in!” Ondertussen vroeg de leraar om aandacht en begon de les.

“Wat hebben jullie eigenlijk allemaal uitgespookt gisteren en vannacht?” Thom stelde deze vraag alsof het de normaalste zaak van de wereld was. De eerste les van die dag was afgelopen en we liepen over de gang naar de volgende les. “Niet hier,” antwoordde ik Thom. “Straks vangt iemand iets op.” De angst dat mensen erachter zouden komen dat ik gay ben, was heel groot. “Dat maakt toch niet uit,” drong Thom een beetje aan. Maar uiteindelijk had hij er wel begrip voor. “Vertel het maar na school, je gaat vandaag wel naar huis toch?” Ik knikte instemmend. “Diederik heeft vandaag ook een uur langer les.”

De bel ging voor de start van de pauze. De meeste van ons leerjaar gingen altijd naar het dorp, om wat te eten te halen. Zo ook deze specifieke dag. Ik sprong achterop de fiets bij Thom en liet me lekker luxe richting de supermarkt brengen. Daar koos ik was lekkere broodjes en kocht ik ook wat drinken. Zoals gewoonlijk was iedereen eigenlijk weer veel te laat vertrokken richting school en het hele leerjaar komt tegelijk aan bij school. Daar zag ik Diederik op het schoolplein staat, hij keek opgewekt toen hij mij aan zag komen en liep meteen op mij af. Voor ik het wist nam hij mij vol op mijn mond. Mijn adem stokte en ik wist niet hoe ik moest reageren. Hier was ik totaal nog niet aan toe. “EHH VIEZE HOMOOOOOS!!!” Waar het vandaan kwam, wie het was ik wist het niet. Tranen brandden in mijn ogen en ik rende de school in.

Ik rende door de klapdeuren, de aula door, trap op, naar links, de gang door, langs de afdelingsleider, nog een keer links en ik dook de wc’s in. Van dit toiletblok wist ik dat je de hele ruimte kon afsluiten. Dit deed ik dan ook, waarna ik mezelf op de grond liet vallen. Tranen vloeiden over mijn wangen, ik voelde een helse pijn maar waar deze vandaan kwam kon ik niet plaatsen. Geen besef van tijd had ik, maar na enige tijd hoor ik geklop op de deur. “Tobias, we weten dat je binnen bent,” ik herkende de stem van de afdelingsleider. “Doe alsjeblieft even open.” Ik hield mij stil, ik wilde gewoon alleen zijn. “Tobi, alsjeblieft,” de stem van Thom zorgde ervoor dat ik brak. “Alleen Thom!” Antwoordde ik, terwijl ik de deur op een kier zette. Thom stapte binnen waarna ik de deur meteen sloot.

Ik zette mij weer neer tegen de deur, Thom kwam naast me zitten en sloeg een arm om mij heen. Tranen met tuiten jankte ik over zijn schouder, ik wist niet meer hoe te stoppen. Thom pakte mij nog steviger vast en wreef over mijn arm. “Laat het lekker lopen,” fluisterde hij mij begripvol toe. “Het komt allemaal goed Tobi. Ik ben er voor je.” Vervolgens zaten we zeker vijf minuten zwijgend tegen elkaar aan. Ik jankend, hij mij stevig vasthoudend om mij te kalmeren. Hij merkte dat ik iets bekoeld was toen hij mij vroeg: “Zullen we naar meneer Platjes toe lopen?” Ik stemde in en stond op. “Wel zonder Diederik.”

“De opmerking die tegen jou gemaakt is, is niet goed te praten. Ik verzeker je dan ook hoogstpersoonlijk dat ik ga onderzoeken wie dit gezegd heeft en het zal ook zeker consequenties hebben.” De afdelingsleider, meneer Platjes, stak een monoloog af. Wat hij zei maakte mij allemaal niet zoveel uit. Die opmerking was niet eens de reden waarom ik zo reageerde. Ik was er gewoon nog niet aan toe om uit de kast te komen en al helemaal niet op deze manier. Hij ratelde nog even door, maar ik luisterde totaal niet wat hij zei. “Spreken we dat af?” Ik schrok op toen ik die woorden hoorde, keek naar Thom en zag hem instemmend knikken.

Ik zat achterop de fiets bij Thom, blijkbaar had de afdelingsleider mij de rest van de dag vrij gegeven om alles te laten bezinken. Ook Thom had dat profijt bij, hij mocht namelijk mee om mij te ondersteunen als beste vriend. Verder zou er een onderzoekje ingesteld worden naar wie de opmerking maakte. Terwijl ik achterop de fiets zat bij Thom, voelde ik alweer tranen branden in mijn ogen.

Vandaag zou ik sowieso al mee gaan naar het huis van Thom. We eten altijd samen en gaan dan altijd samen naar de training. Beide voetbalden we in hetzelfde vriendenteam. Bij onze club zaten nog meer mensen van onze middelbare school, dus heel veel zin in de training had ik niet. Angstig dat “het nieuws” al volledig uitgelekt zou zijn. “Wil je praten over wat er gebeurt is,” Thom doorbrak een stilte toen we bij hem thuis waren aangekomen. “Of wil je liever even gamen en ontspannen?” Ik koos voor optie twee en zo zaten we niet veel later schouder tegen schouder op Thoms bed en speelden we een aantal potjes FIFA.

“Weet je,” begon ik opeens. “Diederik is een hele leuke jongen, ik vind het heel leuk als ik met hem ben en ik voel mij ook op mijn gemak.” “Maar?” “Maar ik weet niet of ik blij ben met wie ik ben.” Opnieuw stroomden er tranen over mijn wangen. Thom pauzeerde het spel, sloeg zijn arm om mij heen en begon mij te troosten. “Tobi, je bent een geweldige jongen. Dat je gay bent, verandert dat niet. De mensen die daar moeite mee hebben, zijn zelf het probleem. Knoop in je oren dat je je nergens voor hoeft te schamen. Je bent wie je bent en daarin ben jij fantastisch.” Hij trok mij stevig tegen zich aan en liet mij tot rust komen. “Kom we gaan eten maken, anders krijgen we er last van tijdens trainen.

Terwijl we wachtten tot de oven klaar was om de lasagne te bakken, keek ik voor het eerst sinds het gebeuren op mijn telefoon. Ik zag dat whatsapp geëxplodeerd was. De groepschat van ons leerjaar had dik 500 berichten, echt lezen deed ik het niet. Maar mijn naam zag ik meermaals voorbij komen. Daarbij zag ik ook heel veel regenboogvlaggen en harten emojis, dat deed me wel goed. Ik had ook nog een aantal privé berichtjes gekregen. Een aantal daarvan, namelijk die van degene met wie ik de beste band heb, besloot ik te beantwoorden. De rest liet ik nog even ongelezen. Natuurlijk had ook Diederik mij meerdere berichtjes gestuurd en hij had ook meerdere pogingen gedaan om mij te bellen. In de berichtjes las ik dat Diederik dacht dat ik al out was en hij bood dan ook zijn excuses aan. Maar ik wist nog niet wat ik tegen hem moest zeggen.

Nadat Thom en ik gegeten hadden, besloten we nog een paar potjes FIFA te spelen voordat we ons gingen omkleden voor de training. Dit deed mij goed en zorgde ervoor dat ik mijn gedachten even helemaal bij iets totaal anders kon hebben dan mijn dramatische comingout. Eenmaal op de club werd ik hier wel opnieuw mee geconfronteerd. Doordat een aantal leden ook op mijn school zaten, was vrijwel iedereen op de hoogte gebracht. Niet dat er opmerkingen gemaakt werden, maar na de training merkte ik wel dat een aantal jongens opeens niet meer douchten terwijl ze dit wel altijd deden. Als het daar bij zou blijven, dan zou ik dat niet erg vinden.