Voor wat … hoort wat!

Het probleem

‘Roep me niet zo na!’

Shiloh zuchtte, het leek een haast onmogelijke opdracht om dit team om te vormen tot een goedlopende machine. Kwaad keek ze naar de twee meiden die als laatste de bal gespeeld hadden.

Na drie jaar lang zwoegen had Shiloh eindelijk de kans gekregen om als kapitein de ploeg te mogen leiden. Helaas voelde het nu meer aan als een afdankertje. Lacrosse was niet erg populair op de dure privéschool. De meeste studenten, ouders en leerkrachten volgden liever het Football team.

Ze had altijd hetgeen gehaat wat de meeste anderen leuk vonden. Misschien kwam dat ook wel omdat ze niet tot het groepje populaire leerlingen hoorde. Haar koppigheid en vastberadenheid schrikte veel anderen af, met als gevolg dat ze de stempel van omhooggevallen trut kreeg.

Fysiek was ze pas in de laatste twee jaren veranderd. Ze was altijd erg klein geweest, maar dankzij een groeispurt was ze toch voorbij de één meter zestig geraakt. En eindelijk had ze op haar zeventiende ook borsten gekregen, een kleine B – cup. Ze was altijd erg lenig en sportief geweest. Ze had lang turnen gecombineerd met ballet. Toen ze naar de grote school ging, had ze besloten om een groepssport te kiezen. Lacrosse sprong eruit, want dat was waar alle andere sportieve kneusjes zaten.

Shiloh draaide zich om en krabde even aan haar hoofd. Haar lange blonde haren waren strak in een Franse Vlecht gebonden, zodat ze er geen last van had tijdens het sporten. Ze brulde iets tegen een andere speelster, waarna ze begon te lopen. Soepel gleed haar lichaam over het veld. Met een snelle beweging gooide ze de bal met de stick naar de andere meid. Met eenzelfde souplesse scoorde die. Tevreden draaide Shiloh zich om naar de anderen en riep:

‘Zo moet je het doen.’

Een paar uur later was de training gedaan. Shiloh had er een gewoonte van gemaakt om als laatste te douchen. De andere waren zich dan al aan het omkleden, maar dat vond ze niet erg. Ze genoot om alleen te zijn. In haar hoofd bereidde ze de komende training voor. De sport was, meer dan ooit, haar belangrijkste drijfveer. Iets wat ze helemaal zelf onder controle had en waarbij men niet met de vinger zou kunnen wijzen naar haar rijke ouders.

Hoe dichter de officiële start van de competitie kwam, hoe nerveuzer ze werd. Twee trainingen per week werden er vier. Alleen wilde de schooladministratie niet meewerken. Met het goede weer in maart wilde ze alleen nog maar buiten trainen, maar Coach Johnsson had het grote veld helemaal afgehuurd, ondanks dat het Football seizoen al lang afgelopen was.

‘Je moet het maar met de coach bespreken’

Was het enige antwoord dat ze kreeg. Vastberaden liep ze naar de populaire coach. Anders dan bij Football moest ze alles doen, omdat er geen betaalde coach voor Lacrosse was. Zelfzeker klopte ze op de deur van zijn bureau. Een grom maakte duidelijk dat ze naar binnen mocht.

Coach Johnsson was halverwege de veertig. Hij was een echte stadsjongen die in de Bronx opgegroeid was. Hij had de slechte achterbuurten weten te ontsnappen dankzij de sport en na een korte professionele carrière had het hem uiteindelijk een schoolcarrière als coach opgeleverd. Hij was, buiten het kuispersoneel gerekend, de enige zwarte medewerker op de dure privéschool.

Wat argwanend keek hij dan ook naar Shiloh toen die in zijn kantoor binnenwandelde. Ondanks dat er de afgelopen decennia ook een hoop leerlingen met andere huidskleuren en achtergronden de school attendeerde, waren het nog vooral witte geprivilegieerde jongeren. Met een fijn glimlachje gebaarde hij aan Shiloh dat ze moest blijven staan. De meid begon dapper met haar uitleg:

‘Coach, ik ben de kapitein van het Lacrosse team en ik zou graag op het grote oefenveld willen trainen. Omdat u die velden heeft …’

Coach Johnsson gromde opnieuw en deed teken dat ze moest zwijgen. Opstandig keek ze hem aan terwijl hij met een brede glimlach aan zijn uitleg begon:

‘Die velden heb ik nog nodig voor de trainingen. De jongens hebben belangrijke try – outs voor de universiteiten. Ik vrees dus dat je ergens anders moet oefenen.’

Hij keek weer naar zijn computerscherm. Voor hem was het gesprek voorbij. Kwaad bleef Shiloh staan en iets luider begon ze opnieuw te praten.

‘U heeft het veld toch niet heel de tijd nodig. Misschien kunnen we wel een schema uitwerken …’

De coach begon hard te lachen. Geamuseerd keek hij naar het gezicht van de meid. Een lichtroze blos was op haar witte gezicht te zien. Eigenlijk vond hij wel dat ze er enig uitzag. Het was geen geheim dat de coach graag met andere vrouwen, zoals rijke mama’s aanpapte, ook al was hij al twintig jaar getrouwd en vader van drie kinderen.

‘Beste juffrouw …, ik ben er zeker van dat het Lacrosse team voldoende heeft aan binnen trainen of op het veldje in het park. Als je me nu wil excuseren, ik heb iets belangrijker te doen dan naar jou te luisteren.’

Shiloh trilde van ingehouden woede. Ze draaide, na een laatste boze blik, zich om en wandelde het lokaal uit. Coach Johnsson keek tevreden naar de lekker schuddende kont van de meid. Hij tikte zachtjes op zijn bureau en stelde zich even voor hoe het zou zijn om haar te neuken. Ook al vond hij witte mensen vaak irritant, sommige van de meiden waren wel lekker.

Het bruut afwijzen van haar plannen had Shiloh alleen maar meer moed gegeven om verder te gaan. Ze had de rector aangesproken en die was tot de conclusie gekomen dat een nieuw gesprek misschien tot een oplossing zou kunnen zorgen. Zodoende eindigden de coach en Shiloh een paar dagen later in het lokaal van de rector. De coach had als eerste mogen spreken. Hij vertelde, met gevoel voor drama, dat de laatstejaars in zijn team de trainingen hard nodig hadden om bij de juiste universiteit te raken. Omdat het meestal jongens waren die uit achtergestelde wijken kwamen, hadden ze de sportbeurs nodig om verder te kunnen studeren.

‘Is er echt geen mogelijkheid om een uurtje per week te voorzien voor …’ Probeerde de rector om toch nog tot een overeenkomst te komen.

‘Maar een uur per week … ik wil …’ Onderbrak Shiloh hem onmiddellijk.

De coach begon te lachen. Ze keek hem boos aan. Hij knikte naar de rector en zei:

‘Mijn beste, met deze meid valt niet te praten. Ik wil gerust een uur opofferen, maar kijk dan is ze nog niet tevreden.’

De rector schraapte zijn keel en zei iets luider:

‘Shiloh, je moet begrijpen dat Football … eh … net een tikkeltje belangrijker is voor de school.’

Ongelovig keek ze de rector aan. Ze wilde weer iets zeggen, maar coach Johnsson was haar voor:

‘Natuurlijk is het tof dat een bende meiden wat met een balletje kunnen spelen. Weet je wat, ik doe wat meer water bij de wijn. Kom straks even langs en dan maken we gauw dat schemaatje.’

De rector knikte tevreden met het voorstel van de coach. Shiloh daarentegen voelde zich in de val gelokt. Tot een halfuur geleden had de rector haar gelijk gegeven dat ze recht had op meerder trainingsuren per week en nu moest ze het doen met een uurtje per week.

Een deal

Het had echter geen zin meer om nog te protesteren. Coach Johnsson verliet het kantoor tevreden en de rector wuifde alle argumenten weg. Er zat niets anders op dan ’s middags naar de coach te gaan. Triomfantelijk keek hij naar Shiloh toen die in zijn kantoor binnenwandelde.

‘Sluit de deur maar even.’ Zei hij snel.

Hij had de jonge meid niet zomaar nog eens bij hem langs laten komen. Via één van zijn spelers was hij te weten gekomen dat Shiloh wiet op school kocht. Meer nog, hij had hem enkele berichten laten zien waarop duidelijk was dat ze een bepaalde hoeveelheid ervan kocht. De school had een zero tollerance beleid als het op drugs aankwam. Zelfs met rijke ouders kon ze het dan wel vergeten.

Vrolijk glimlachte hij naar haar. Ze bleef staan en keek arrogant terug.

‘Dus je wilde een uurtje of meer per week, hé.’

Ze knikte en bleef hem strak aankijken met haar blauwgrijze ogen. Coach Johnsson klakte met zijn tong en deed alsof hij op een papier keek.

‘Wel, … misschien kan ik je komende dinsdag wel twee uren geven.’

Hij liet zijn blik weer over Shiloh gaan. Ze teutte haar lippen en hief haar schouders op.

‘… Alleen verwacht ik daar wel iets voor.’

Shiloh kon zich niet langer inhouden en begon vurig haar ongenoegen te uiten. Lachend stak hij zijn hand op en liet haar weer zwijgen. Uiteindelijk was hij nog altijd onderdeel van het onderwijzend personeel en moest ze respectvol blijven.

‘Je mag het oneens met me zijn, maar misschien dat de rector het … anders bekijkt als blijkt dat je drugs op de schoolcampus gebruikt.’

Vragend keek ze de coach aan. Ze wilde hem een repliek geven, maar hij beschreef enkele berichten die ze verstuurd en ontvangen had. Met een rood aangelopen gezicht keek ze nu verbaasd. Iemand had haar verraden. Zich in het nauw gedreven reageerde ze bits:

‘Dus … zo raak je van me af, hé.’

Coach Johnsson grinnikte. Hij vond het wel leuk om haar op stang te jagen. Wat opgewonden vroeg hij zich af hoe ver hij het zeventienjarige meisje kon krijgen.

‘Mja, … weg wil ik je niet. Dat zou immers zonde zijn voor het Lacrosse team, hé. Misschien dat je … gewoon … iets doet dat me overtuigt om je een uurtje extra te geven op dinsdag.’

Shiloh leek hem niet te volgen. Wat kon ze in hemelsnaam doen. Plots daagde er iets. Zijn ogen staarden naar haar trui, ter hoogte van haar borsten. Met rollende ogen en gedegouteerd zei ze:

‘Wilt u soms mijn … borsten zien?’

De coach hief deze keer zijn schouders op. Met een gemene lach op zijn gezicht keek hij naar Shiloh. Die voelde haar wangen rood worden. Het liefst wilde ze hem uitmaken voor het stuk stront dat hij was. Alleen wilde ze zo graag met haar team de competitie spelen. Zonder verder nadenken trok ze haar trui uit. Vervolgens trok ze het shirt eronder omhoog.

De coach floot bewonderend. Zijn ogen gleden over de witte huid van de meid. Ze had een mooie strakke buik en daarboven twee leuke borstjes met rozige tepels. Ze droeg helemaal geen bh, misschien had ze besloten dat de trui die ze aanhad dik genoeg was om geen ongewenste kijkers te hebben.

Na een minuutje deed ze haar shirt weer omlaag. Ze keek kil voor haar uit en op een rustige toon zei ze:

‘Dus dat is dan twee uur op dinsdag.’

Coach Johnsson knikte. Hij liet Shiloh gaan en bedacht zich dat hij wel meer plezier kon hebben aan de meid. Het vluchtig laten zien van haar borsten was maar koud bier bij wat hij nog wel wilde uitproberen.

De training

Zoals afgesproken kreeg het Lacrosseteam op dinsdag het veld twee uren na elkaar. De training verliep goed en zonder incidenten ruimde Shiloh alle spullen op. Ze had niet gezien dat coach Johnsson er ook was. Ze was helemaal alleen achtergebleven en plots voelde ze een hand op haar billen. Ze draaide zich boos om en keek recht in de ogen van de coach.

‘En … was het een goede training.’

Ze beet op haar onderlip, terwijl ze een stap opzij zette.

‘Eh … ik wilde even horen of je nog van dergelijke extra uren wilde hebben deze week?’ Ging hij verder. Zijn al te vrolijk gezicht verried dat hij best wel wat plezier had. Shiloh keek over haar schouders heen om te zien of er nog iemand was buiten hen twee.

‘Ja, maar ik heb …’ begon ze, maar de coach onderbrak haar en zei:

‘Enkel voor vandaag gold die deal.’

De coach wachtte tot die informatie volledig bij haar was ingedrongen. Ze keek hem erg opstandig aan. Haar gezicht was wat rood van de inspanningen tijdens de training, maar de blos op haar wangen werd donkerder.

‘Wat wil je dan …’

Coach Johnsson zuchtte even, want erg snel van begrip vond hij haar niet. Hij zette een stap naar voren en duwde zijn hand tegen het trainingsshirt van de meid. Zacht kneep hij op haar borsten en zei fluisterend:

‘Als je even met me meegaat, dan kan ik het je wel uitleggen.’

Het bleef even stil. Shiloh bewoog niet. Ze staarde naar de grond en overwoog snel alle opties. Ze voelde zijn hand door de dunne stof kneden. Snel siste ze:

‘Oké, maar snel.’

Ze draaide zich om. Hij liep haar voorbij en ze volgde hem naar de jongenskleedkamers. Hij leunde tegen de tafel en keek hoe Shiloh de deur achter zich sloot.

Automatisch trok ze haar shirt uit en schoof ze haar sport-bh omhoog. Verlekkerd keek de coach naar haar lekker borsten. Vlug herpakte hij zich en zei:

‘Oké, maar die heb ik vorige keer ook al gezien.’

Shiloh antwoordde vlug:

‘En u heeft net aan ze zitten voelen.’

Grinnikend moest hij toegeven dat ze wel bijdehand was. Kalm probeerde hij opnieuw:

‘Dat klopt, maar als we voor elke training hetzelfde spelletje moeten spelen, dan gaan we vaak hier zitten. Misschien kunnen we iets … meer nu doen en zo een aantal weken in orde brengen.’

Shiloh dacht even na. Het was naïef om te denken dat hij haar na vandaag met rust zou laten. Ze kneep in haar zij. Ze wist dat de coach haar chanteerde, maar aan de andere kant moest hij ook wel weten dat wat hij deed niet zo koosjer was. Misschien kon ze haar profijt hier wel uit halen.

‘Als ik instem, … dan alleen maar zaken die ik ook wil!’ Ze zei het duidelijk en traag.

Coach Johnsson knikte. Ze beet op haar tong en besloot gewoon op haar gevoel af te gaan. Spanning gierde door haar lijf. Ze was niet bang of zo. Rustig ontdeed ze zich van de bh. Even streelde ze haar borsten en ze zag de ogen van de coach verlekkerd naar haar kijken.

Ze was niet erg ervaren op seksueel vlak, maar een aantal keren had ze een jongen wel helpen rukken. Een knappe Latino die bij haar thuis de tuinen onderhield had ze ook een paar keer oraal bevredigd. Shiloh had geen zin om verder naakt te gaan, dus ze besloot om aan de coach zijn lul te rukken. Ze zette enkele stappen voorruit en zei:

‘Misschien kan ik u laten klaarkomen door … eh …’

Vlug maakte hij zijn trainingsbroek los en haalde zijn penis naar boven. Ze had een erg grote penis verwacht, maar dat leek wel mee te vallen. Ze knielde naast hem neer en liet haar handen over zijn stijve penis glijden. Met haar wijsvinger en duim trok ze zijn voorhuid naar beneden. Opgewonden begon hij in haar borsten te knijpen.

Zijn eikel voelde droog aan. Ze wilde wat speeksel op haar vingers spugen, maar de coach tikte tegen haar hoofd en zei:

‘Met je mond gaat het sneller.’

Ze keek naar zijn donkere ogen. Hopend dat het inderdaad sneller zou gaan, liet ze haar mond op zijn eikel zakken. Ze sloot haar lippen en begon met haar tong rondjes te maken langs zijn gevoelige roede. Coach Johnsson nam haar vlecht vast en duwde haar hoofd dichter tegen zijn middel aan. Zijn lul gleed dieper in haar mond. Snel zoog ze zo hard als ze kon.

Met haar handen streelde ze over de basis van zijn staaf en zacht kneep ze in zijn balzak. De coach kreunde tevreden en zei fluisterend zaken, zoals:

‘Mmm … Je hebt een echt lekker pijpmondje.’
Shiloh liet haar tong sneller over de man zijn eikel glijden en zoog nog harder. Alleen kon hij er best wel een tijdje tegen. Uiteindelijk moest de meid even adem happen en de lul uit haar mond laten zakken. Een beetje hijgend keek ze naar de coach. Vrolijk kneedde hij haar borsten weer. Met zijn vingers kneep en trok hij aan de roze tepels.
Een tweede keer liet Shiloh haar mond over zijn penis zakken. Ze zag het als een uitdaging om hem deze keer wel klaar te laten komen. Zijn lul was al goed glad van haar speeksel. Ze begon rustig en bedacht dat hij minder zout smaakte dan de tuinman. De coach liet zijn hand weer op haar hoofd rusten en duwde haar een beetje richting zijn middel. Ze liet de penis dieper in haar mond glijden. Op een aardig tempo begon ze haar gezicht heen en weer te schuiven. Ze zoog hard om nadien met haar tong de roede weer lekker nat te maken. Naarmate de minuten verstreken voelde ze dat hij haar hoofd nog meer richting zijn middel duwde. Dat kon alleen maar betekenen dat hij er bijna was. Ze sloot haar ogen en liet haar mond nu zelf zo ver mogelijk over zijn staaf glijden. Ze voelde zijn eikel tegen haar keel drukken. Hij hield haar hoofd met beide handen vast en kreunde erg hard. Shiloh probeerde haar eigen kokhalzen te negeren en net op het moment dat ze dacht dat ze het niet langer kon volhouden, kwam hij klaar.

Hij liet haar los. Naar adem happend liet ze de lul grotendeels uit haar mond glippen. Enkel zijn eikel, die nog steeds zaad aan het spuiten was, bleef in haar mond. Ze slikte het zoute goedje in en verslikte zich. Coach Johnsson lachte hardop. Hij streelde haar rug. Ze keek hem boos aan. Hij knikte tevreden en gaf haar een zakdoek aan. Snel stond ze op en begon haar mond, kin en wangen droog te maken.

Omdat de meid nog steeds naast hem stond, liet de coach zijn handen over haar buik strelen. Haar vel voelde zacht aan. Hij duwde zijn vingers een beetje in haar huid en ietwat elastisch gaf het een tikkeltje mee.

Onderzoekend schoof hij zijn hand verder naar beneden. Zijn vingers gleden makkelijk onder het bandje van haar sportrok. Shiloh wilde een stap achteruit zetten, maar met zijn andere hand hield de coach haar tegen. Hij kneedde haar billen, terwijl enkele vingers onder haar slipje tastte.

Hij voelde dat de meid zich helemaal opspande. Het zou maar voor even zijn. En toch wist hij heel wat te ontdekken. Hij voelde donzig schaamhaar en ze was een beetje nat. Snel trok hij zijn hand weer weg. Smalend keek hij Shiloh aan en zei:

‘Oké, … dat is voor de komende maand in orde dan.’

Ze schudde haar hoofd en antwoordde opstandig:

‘Met dat laatste erbij is het minstens voor twee maanden.’

Grinnikend petste hij op haar billen.

‘Oké, … maar tegen dan moeten we weer in overleg gaan.’

Shiloh knikte en begon zich snel aan te kleden. Een paar minuten later was ze de kleedkamer uit en begon ze verder op te ruimen. Ietwat opgewonden reed ze met haar klein autootje naar huis.