Eindkamp Vijf Havo

Kijk, dat tijdens het examenkamp van vijf Havo meer dan de helft van de meiden geen ondergoed aan heeft is min of meer te verwachten zeker op ’t Boszicht. Een gedeelte neemt zelfs helemaal geen ondergoed mee. Zoals ieder jaar gieren de hormonen door het lijf van de 17-18 jarige tieners. Ook dit jaar zal er wel weer het nodige gaan gebeuren. Het is niet ongebruikelijk dat een meisje zwanger van eindexamenkamp terugkomt. Een jaar waren het er zelfs drie.

Dit jaar is het anders. Er hangt iets onbestemds in de lucht. Vanochtend bij vertrek in de bus al.

Het lijkt alsof, met name de meiden, steeds brutaler en groffer in de mond worden. Gebeurde het een en ander vorige jaren nog min of meer in het verborgene. Dit jaar maken ze er open en bloot grappen over. Roepen zelfs schunnige opmerkingen richting leraren.

Vanmiddag kwamen we aan bij groepsaccomedatie Narcis. Wat blijkt, uitgerekend tijdens het verblijf van onze examen klassen HAVO verblijven er vijf bevriende kinderrijke gezinnen waarvan twee met grootouders. Als er iets niet samen gaat.

We zitten nu aan het gezamenlijke avondbuffet en ik zie het al fout gaan. Net al zag ik al dat Brenda en Katja, verreweg de twee brutaalste van het stel, een praatje aanknoopten met een van de vaders.

De meiden hebben weer veel te weinig aan. Wat wij als leraren ook proberen. Het lijkt eerder averechts te werken. Het wordt allemaal steeds extremer. De brutaalste meiden botsen “per ongeluk” tegen de vaders aan en zeggen dan “sorry meneer”. Ik zie hun vrouwen al afkeurend kijken en hoor opa en oma opmerkingen maken over hun kleding.

Het is inmiddels alweer twee uur in de nacht. Ik, Rietsema van Natuurkunde overigens, moet vannacht surveilleren. Ik ben nu al doodop. Het was een lange vermoeiende dag en na veel moeite hebben we iedereen in bed en is het rustig op de 4 a 6 persoons slaapkamers. Jongens en meiden gescheiden uiteraard al gaat dat meestal niet lang goed. Vorige jaren hebben we dit nog met grote moeite kunnen handhaven. Voor dit jaar weet ik het eerlijk gezegd niet.

Vier uur: Hoor gestommel op de gang tussen jongens en meidenverblijven. Zoals ieder jaar begint het gedoe weer. Er zijn altijd weer jongens die het proberen. Vaak flink aangespoord en uitgedaagd door de meiden. Ik zie een Daan, een Tim en Max. “Heren wat is precies de bedoeling ? ”. Ze druippen af.

Zes uur: Shit, ben in slaap gevallen, oh nee wat stom van me. Alles lijkt nu rustig maar dat zegt niets Wat een ellende ik ben nu 59 denk erover om eerder te stoppen. Dit trek ik niet langer.

Acht uur ontbijtbuffet: Rietsema slaapt en ik, Le Jeune van Frans, heb nu de hoofdverantwoording.

Verderop zie ik een echtpaar in een nogal heftig gesprek verwikkeld. De man staat op een gegeven moment op en verlaat de ruimte. Besteed er verder geen aandacht aan. Tegen half negen staat de vrouw van het echtpaar echter voor me. Ze lijkt erg kwaad en steekt meteen nogal grof van wal vind ik.

“Meneer wilt u eens wat beter op die sletjes van u letten”. Ik wist niet wat ik hoorde. Wat was dit nu weer. Wist de vrouw te kalmeren en wat bleek. Katja van Wersch was die nacht door haar betrapt tijdens het pijpen van haar man in een nisje in de gezamenlijke keuken. Ze sprak deze woorden, ook dat “pijpen”, nogal luid. Snel keek ik om me heen. Gelukkig leek niemand het gehoord te hebben.

Tijdens een lang en moeilijk gesprek bood ik namens “t Boszicht mijn welgemeende excuses aan en verplichte mij ertoe de zaak tot op de bodem uit te zoeken. Dit kon natuurlijk niet door de beugel.

Het was inmiddels negen uur en Katja van Wersch zat nog in de eetzaal. Ik zag dat ze met haar vriendinnen de grootste lol had. ‘Mevr van Wersch wilt u mij even volgen wij hebben wat te bespreken” Dit maakte geen indruk op het brutale nest. Ze lachte wat tegen haar vriendinnen en liep achter mij aan.

Mijn collega’s waren allen op pad, ik was allen met Katja in onze slaapzaal. “wat moest ik zojuist horen Katja ?” zei ik streng. “Je mag het mezelf vertellen”.

“Och Meneer, het was toch maar een beetje pijpen, ik heb niet eens met hem geneukt of zo”’

Ik geloofde mijn eigen oren niet. “wil je dat even herhalen”.

Dat deed ze niet, begon weer wat te lachen, zakte onderuit en spreidde haar benen. Zeer kort jurkje en geen onderbroek. Ik werd heel kwaad en tot mijn verrassing ook opgewonden.

Met alle macht probeerde ik in mijn rol te blijven maar werd onzeker. Leerlingen hebben hier een feilloos gevoel voor. Ik was verkocht. Ze zei niets, haalde een borst uit haar topje en begon de tepel te strelen.

Weet niet meer wat me bezielde, werd overvallen door zeer tegenstrijdige gevoelens. Plotseling stond ik op, pakte het brutaaltje beet en legde haar over mijn knie. Rokje omhoog en flinke klappen op haar billen. Hoewel ik flinke klappen uitdeelde en haar billen flink rood werden leek dit haar weinig te doen, integendeel. Het werd steeds extremer. “Ja meneer ik ben een stout meisje, ik heb straf verdiend”. Ik raakte geheel buiten zinnen, probeerde nog harder te slaan en zei diingen als “Zo dat zal je leren”. “Vieze vuile meid”.

Plots stond ze op, keerde mij haar rug toe en duwde haar flink roodgeslagen billen nadrukkelijk mijn kant op.

Ze keek over haar schouder en lachte gemeen. “Ik ben heel blij met de acht op mijn examenlijst voor Frans en wat zullen mijn ouders trots zijn”. Ze rechte haar rug en liep de slaapzaal uit zonder nog een woord te zeggen of mij nog een blik waardig te gunnen.

Ik was totaal in shock, van de eerste 10 minuten weet ik mij niets meer te herinneren. Toen ik weer enigszins bij zinnen kwam realiseerde ik mij pas goed de ernst van de situatie en wat de gevolgen zouden kunnen zijn. Deze meid had nu vrij spel. Gelukkig over een maand al de diploma uitreiking maar wat nu, wat de komende dagen?

Leerlingen 5 HAVO zouden lunchen tijdens excursie. Geen idee waar die Katja was gebleven.

Avondmaaltijd: Franssen van Nederlands kwam naar mij toe, hij had Katja gemist en vroeg of ik er meer van wist. Ik mompelde iets over buikpijn. Hij leek daar genoegen mee te nemen. Over die Franssen deden trouwens wat vreemde verhalen de ronde op ‘t Boszicht.

24 uur: Tot overmaat van ramp heb ik nu ook nog wachtdienst vannacht. Vreselijke hoofdpijn.

Katja kwam tegen de avondmaaltijd eens opdagen, geen idee waar ze heeft gezeten. Zat ongegeneerd te lachen met vriendinnen en te provoceren. Kwam een aantal keren in werkelijk niets verhullende kleding langs de lerarentafel gelopen. Ik deed alsof ik niets zag en druk in gesprek was. Het is nog een drukte van belang op de slaapzalen. Ik zit hier aan het einde van een lange gang met achter mij de nooduitgang. Rechts de meiden, links de jongens. Alles zou nu rustig moeten zijn maar dat is het allesbehalve.

2 uur: Langzaam wordt het wat rustiger op de kamers. Ik begin eindelijk een beetje vertrouwen te krijgen in een goede afloop als er rechts bij de meiden een deur open gaat. Voor de zoveelste keer dit eindexamenkamp weet ik niet wat ik zie. Ik ben toch niet in slaap gevallen en gaan dromen ? Vanuit de eerste meidenkamer aan het einde van de gang komen Katja en Laura poedelnaakt naar mij toe gelopen.

Ongelooflijk ! Ze komen veel te dicht bij staan. Katja: Dag meneer Le Jeune . Ik ben na vanochtend maar een stukje gaan lopen over het terrein moest even bijkomen hoor zegt ze , weer gemeen lachend. En ik ben me daar toch een lekker mannetje tegen gekomen. Ja wat je begint moet je afmaken, toch ? Ik probeer wat naar achteren te gaan zitten maar daar is geen ruimte. De borsten van Katja zitten zowat in mijn gezicht.

Laura komt nu voor mij staan. Haar borsten zo mogelijk nog dichter bij mijn mond, op minder dan een centimeter, zou er zo in kunnen happen.

Katja: Foei Foei stout meneertje ,wat ik nou gehoord heb ! Toch nog bedankt voor die negen voor mijn laatste toets. Ze bukt zich iets, haalt haar borst over mijn gezicht naar boven.

Beide meiden draaien zich nu om en lopen heupwiegend een zes persoons jongenskamer binnen !

2u15: Kom langzaam weer tot mezelf. Wat nu te doen ? Kan op zijn minst even aan de deur gaan luisteren. Naar binnen kan ik niet. De meiden hebben mij in hun macht. Een woord tegen de rector en mijn carrière ligt aan diggelen en erger. Ik leg mijn oor tegen de deur. Op de achtergrond hoor ik rumoer maar het meeste geluid is dat van gehijg. Soms ook een klap, met daarna een soort van kreet.

Ik begin ernstig te twijfelen aan mijzelf. Hier sta ik dan, al 25 jaar een gerespecteerde docent en collega. Hier sta ik midden in de nacht aan een deur te luisteren en durf niet naar binnen te gaan.

Dit kan en mag niet waar zijn. Ik ben toch zeker niet bang voor een stelletje pubers.

2u20: Ik gooi de deur open. Mijn mond viel open, ik bevroor. Totaal verbijsterd, perplex.

Voor mijn ogen ontvouwt zich een tafereel dat zo uit Sodom en Gommora zou kunnen komen.

Twee matrassen op de grond met daarop op hun rug twee jongens. Met hun gezicht naar de deur zitten Laura en Katja op hen en zijn duidelijk aan het copuleren. Op zich al schokkend genoeg zou je zeggen. Twee andere jongens zitten op hun knieën voor hen en ik zie duidelijk hun penissen in de monden van de meisjes. De laatste twee jongens zitten op hun knieën achter hen en bewegen hun penissen tussen de billen van de meisjes. Het kan niet anders of die moeten erin zitten.

Ze beginnen me gewoon uit te lachen. Laura: Meneertje toch, u bent ook nog een vieze gluurder.

Foei ! Ik zie dat zij sperma op haar kin heeft. De tieners beginnen te gieren van het lachen. Katja:

Willen wij allemaal een tien voor Frans ! Er gaat een instemmend gejuich op. JAAA!!

“Ach Meneertje u mag rustig blijven kijken hoor als u dat zo leuk vind, misschien mag u wel een heel klein beetje meedoen”.

Ik wordt duizelig, een steek in mijn hoofd en ik stort neer.