Slavin Zitah - 4

Al weer een tijdje geleden sinds het vorige hoofdstuk. Sorry daarvoor.

Zoals u misschien nog weet uit de vorige drie hoofdstukken was ik Sex-Slavin in Rome in het jaar 222. Dat is inderdaad lang geleden en er golden toen andere Waarden en Normen.

Mijn Vader had schulden. Daarom had hij mij verkocht aan Meester Garibaldi, Handelaar in Slavinnen.

Verkocht door mijn lieve Vader was ik dus tot Slavin gemaakt. Was dat wel zo erg…?

Ik had daar ambivalente gevoelens bij. Natuurlijk was het niet fijn om mijn vrijheid te verliezen, maar er waren ook voordelen.

Van nature was ik altijd al onderdanig. Meester Garibaldi had dat alleen nog wat verder aangescherpt. Hij had mij met zijn Zweep en andere hulpmiddelen gedresseerd, afgericht en getraind. Hij had mij volledig onderworpen.

Ik vond het nu fijn om een Slavin te zijn. Ik wist wat mijn taak als Sex-Slavin was. Ik moest mij aanbieden aan mannen om geneukt te worden. Bukken, benen wijd en mijn kut aanbieden. Slavinnen werden altijd achterlangs geneukt. Meester Garibaldi had mij dat geleerd. Dat was helemaal niet erg. Ik hield van neuken. Altijd al. En achterlangs was toch het lekkerst.

Meester Garibaldi was vaak een goede, genadige en lieve Meester die mij minimaal éénmaal per dagdeel lekker neukte. Ik was immers zijn lievelings-slavin. De Trainingen waren fijn.

Maar Meester Garibaldi was een Handelaar dus hij ging mij ook weer verkopen.

Daarom stond ik nu volledig naakt geëtaleerd op de Slavinnen-Markt.

Nee, ik mag niet jokken. Ik was niet volledig naakt. Natuurlijk niet. Dat was immers verboden bij de Romeinse Wet en Meester Garibaldi hield zich aan de Wet.

Ik droeg daarom een brede leren Halsband. Die Halsband gaf mij in elk geval de illusie dat ik niet hélemaal naakt was.

Maar op die Halsband na was ik dus wel degelijk helemaal naakt en ik moest mijn naakte lichaam goed aan de Klanten presenteren. Handen achter het hoofd, tieten vooruit, kont naar achteren en de benen iets uit elkaar. Als ik mij niet goed genoeg presenteerde kreeg ik een zwieper met Garibaldi’s Zweepje op mijn blote billen. Dat was pijnlijk, maar ook lekker…

Terwijl ik zo gepresenteerd stond mochten de Klanten mij bekijken, bevoelen, betasten en penetreren. Dat deden de Klanten ook. Ik zou verkocht worden als een gebruiksvoorwerp.

Ik zou een andere Meester krijgen. Ik wilde dat niet. Maar een Slavin heeft niets te willen, dus ik moest het aanvaarden. Het was mijn lot. Zoals de Romeinen zeggen: Amor fati, heb uw lot lief.

Tot zover de samenvatting van de vorige drie hoofdstukken.

U mag natuurlijk reageren op dit verhaal, lieve Lezers.


Als u het niet meer weet mag u gerust de vorige drie hoofdstukken nog wel even nalezen.

Er was iets heel ergs gebeurd in het vorige hoofdstuk. Ik had een vreselijke fout gemaakt.

Terwijl ik te koop stond op de Slavinnen-Markt was ik klaargekomen zonder toestemming.

Meester Garibaldi had mij met zijn Zweepje en met zijn vingers zodanig gestimuleerd dat ik wel klaar moest komen. Maar het mocht niet. Ik had geen permissie gekregen. Ik kon er dus niets aan doen, maar het was wél mijn schuld…

U moet weten, lieve Lezers, ik kom snel klaar. Ik ben namelijk hoog sensitief. Ik kan er niets aan doen, heus niet. Ik kom gewoon heel snel klaar. Vanaf mijn twaalfde jaar al.

Soms kom ik spontaan klaar zonder duidelijke reden. Als puber had ik dat heel vaak.

Ik was een mooie Meid en dat ben ik nog steeds. Als meisje van dertien had ik al opvallend grote borsten. Ik kreeg veel aandacht van jongens en mannen. Ik vond dat wel lekker… Toen al.

Als een volwassen man of een mooie jongen intensief naar mij keek kreeg ik meteen lekkere tintelingen in mijn kut. En soms kwam ik dan zomaar spontaan klaar. Heel gênant was dat… Maar ook wel lekker, natuurlijk.

Sindsdien kom ik meerdere keren per dag klaar. Het is lekker, maar soms ook erg ongemakkelijk.

Zijn er lezeressen die dit ook hebben? Laat het mij weten alstublieft?

Meester Garibaldi had mij geslagen met zijn Zweepje en mijn clit net zo lang gestimuleerd totdat ik klaar kwam. Maar ik mocht en kon het mijn Meester niet euvel duiden. Een Meester mag alles doen met zijn Slavin. Dat gaf mij nog niet het recht om klaar te komen. Geen enkel recht.

Slavinnen hebben sowieso geen rechten. Slavinnen hebben alleen maar plichten.

Het mocht gewoon niet! Niet zonder toestemming! O mijn God! Een cruciale fout! Dit zou gevolgen hebben, dat wist ik zeker.

Het ergste was misschien nog wel dat ook de Keurmeester, die iets verderop stond, het had gezien en gehoord. De Keurmeester moest mij nog keuren en een ongeoorloofd orgasme strekte natuurlijk niet in mijn voordeel…

Mijn orgasme was zeer luidruchtig geweest. Het ene orgasme is het andere niet.

Maar deze was wel heel erg heftig geweest, met veel geluid. Het kwam door de situatie.

In mijn totale naaktheid was ik zo weerloos en zo kwetsbaar.

Totale onderdanigheid, begrijpt u? U begrijpt het vast niet. Je moet het zelf meemaken om het te begrijpen. Mijn Meester die me met zijn Zweepje bewerkte en mijn clit stimuleerde met z’n vingers terwijl die twee Heren het lachend aanzagen.

Die combinatie van factoren was meer dan voldoende geweest voor een waanzinnig lekker orgasme…

Ik had het uitgeschreeuwd van genot. Daar kon ik op dat moment echt niets aan doen.

Geen excuus hoor… Absoluut geen excuus. Maar ik kon er werkelijk niets aan doen.

De twee Heren hadden het eerder terecht al opgemerkt. Ik was een perverse Slet die genoot van de Zweep. Een zuivere conclusie. Zo simpel was het.

Ze hadden gelijk. Zweepslagen waren voor mij eerder een beloning dan een straf.

Ik genoot van de Zweep. De Zweep wond mij op. Meester Garibaldi had al lang overtuigend aangetoond dat ik ontzettend geil werd van zijn zweepslagen.

Mijn lieve Meester wist precies wat hij deed. Ik kwam echt steeds bijna klaar als hij me met zijn Zweepje laag op mijn billen sloeg. Laag op mijn billen, vlak bij mijn kut.

Was ik pervers? Was ik echt een pervers geil Sletje omdat ik genoot van de Zweep?

Zo vreemd was dat echt niet hoor. Ik was heus niet de enige die genoot van de Zweep. Dat wist ik ondertussen wel zeker. Ook bij sommige andere Slavinnen had ik het gezien.

Slavinnen die goed afgericht zijn genieten altijd van de Zweep. Dat had Garibaldi tijdens de trainingen zelf gezegd.

“De Zweep waarderen… dat leren de Slavinnen tijdens de trainingen…”

Dat zei Meester Garibaldi. Wij moesten genieten van de Zweep.

“Jullie moeten genieten van de Zweep, Teefjes!” Dat zei hij als hij ons op de billen sloeg.

“Goede Seks-Slavinnen genieten van hun geestelijke en lichamelijke onderwerping.”


Zweepslagen schijnen heel opwindend te zijn voor héél véél Meiden. Ook Meiden die geen Slavin zijn kunnen genieten van slaag op hun billen… Dat weet ik zeker.

Misschien zijn er wel lezeressen van dit verhaal die dat kunnen bevestigen?

Laat het mij weten alstublieft?

Niet alle Meiden verkeren in een positie dat zweepslagen het dagelijkse normaal zijn. Ik had geluk dat ik tot Slavin gemaakt werd en zo’n lieve Meester had.

Meester Garibaldi gebruikte doorgaans zijn korte Zweepje, maar tijdens de trainingen werd meestal de lange Arabische Zweep gebruikt.

De Arabische Zweep was héél véél pijnlijker dan dat kleine Zweepje dat Garibaldi hanteerde.

Meester Garibaldi hanteerde de lange Arabische Zweep vrijwel nooit zelf. Hij had dat werk uitbesteed aan Archibald.

Archibald, de grote zwarte Slaaf van Meester Garibaldi was daarin gespecialiseerd. Archibald was tijdens de ‘trainingen’ net zo gekleed als de Slavinnen die hij moest trainen. Hij droeg dus alleen een leren Halsband. Archibald was een prachtige Man. Zijn mooie zwarte lichaam glom altijd van het zweet.

Archibald had tijdens zijn werk continu een stijve pik. Zijn grote lid stond voortdurend overeind tijdens de trainingen. Archibald nam zijn taak als Trainer zeer serieus. Dat moest hij ook wel. Archibald was een willoos instrument van Meester Garibaldi. Hij deed precies wat Meester Garibaldi van hem verlangde. Niet meer en niet minder. Archibald mocht ons trainen met de Zweep, maar hij mocht ons ook betasten en met zijn vingers penetreren.

Wij, de nieuwe Slavinnen, moesten er immers aan wennen om door vreemde Mannen betast te worden.

In een ander hoofdstuk kom ik daar nog wel meer uitgebreid op terug.

We moesten genieten van de Zweep volgens Garibaldi. Niet alle Slavinnen konden dat. Maar sommige Slavinnen kwamen gemakkelijk klaar onder de Zweep, net zoals ik.

Na een paar zwiepers met de Zweep wilden de meeste Slavinnen ook graag geneukt worden. Ze werden er dus zeer gewillig van… Dat was ook de opzet. Maar geneukt werden ze niet. Ze werden betast en gevingerd maar niet geneukt. Niet door Archibald in elk geval.

Archibald genoot wel van zijn werk, denk ik, maar toch was hij niet te benijden. Hij liep soms uren lang rond met een stijve pik, maar hij mocht de Slavinnen niet neuken. Nooit!

Dat moet pijnlijk voor hem geweest zijn.

Soms neukte Meester Garibaldi zijn Slavinnen zelf, maar ook niet te vaak.

“Een Sex-Slavin moet gretig blijven”, zei hij altijd. “

“Als ik mijn Slavinnen verkoop moeten ze een hongerige kut hebben.”

Hoe dan ook… Meester Garibaldi wist altijd precies wat hij deed. Ik hield van mijn Meester.

Maar nu stond ik hier naakt op de Slavinnen-Markt en had ik een cruciale fout gemaakt.

Klaarkomen zonder toestemming. Welke sancties kon ik nu verwachten?