Hoe ging het eraan toe op de Slavinnen-Markt van Rome in het jaar 222.

Dit is het derde deel uit mijn Dagboek dat ik hier publiceer.

Een lesje geschiedenis zoals u het op school nooit kreeg.


Rome, 18 juni 222. De Slavinnen-Markt.

In het vorige hoofdstuk heeft u gelezen dat Meester Garibaldi mij naar voren haalde.

Ik droeg alleen een Halsband. Spiernaakt met een keurig kaal geschoren kut werd ik zo geëtaleerd. Ik moest verkocht worden. Ik werd door Meester Garibaldi met zijn Zweepje op mijn billen geslagen en moest een dansje doen. Tot zover de samenvatting van het vorige hoofdstuk.


Meester Garibaldi noemde mij Mooie Zitah. Ik was zijn lievelings Slavin.

Er waren een stuk of vijf potentiële Klanten. Als echt vijf Mannen mij wilden kopen zou ik waarschijnlijk bij opbod verkocht worden.

Maar Ik moest voordat ik verkocht werd natuurlijk eerst nog wettelijk gekeurd worden. De wettelijke Keuringen waren verplicht en verliepen volgens een vast Protocol. Een Sex-Slavin moest volgens dat Protocol aan een aantal strenge eisen voldoen. Eén van de belangrijkste eisen was natuurlijk dat ze goed moest kunnen neuken. Daar werd een Slavin ten slotte voor gekocht. Maar er waren veel meer eisen waaraan een goede Sex-Slavin moest voldoen. In hoofdstuk vijf wordt de Slavinnen-Keuring uitgebreid behandeld.

De Staat had de wettelijke Slavinnen-Keuringen ingesteld om te voorkomen dat er inferieure Sex-Slavinnen verkocht zouden worden. Alleen goedgekeurde Sex-Slavinnen mochten verkocht worden.

De wettelijke Keuring werd altijd gedaan door een officiële, door de Staat aangewezen Keurmeester. De Keurmeesters waren meestal iets oudere, goed opgeleide mannen met zeer gedegen anatomische kennis. Vaak waren het artsen. Het keuren van Slavinnen deden ze er niet zomaar bij, het was hun Werk. Het was een belangrijke taak en de Keurmeesters werden daarvoor royaal betaald door de Staat. Slavenhandel was in Rome in het jaar 222 een serieuze aangelegenheid.

Als een Sex-Slavin goedgekeurd was kreeg ze een Brandmerk op haar linker bil en haar Eigenaar kreeg een officieel Document. Brandmerk en het Document hoorden onlosmakelijk bij elkaar en waren noodzakelijk om haar te kunnen doorverkopen. Het brandmerken werd gedaan door een locale Smid.

Een afgekeurde Sex-Slavin zonder Brandmerk kon nog wel als Huis-Slavin verkocht worden maar bracht dan aanzienlijk minder op. Het Brandmerk was dus zeer belangrijk en iets om trots op te zijn.

Veel Handelaren, waaronder Garibaldi lieten hun Slavinnen het liefste ter plekke Keuren en brandmerken op de Slavinnen-Markt onder het toeziend oog van de potentiële Klanten en de vele geïnteresseerde toeschouwers. De Klanten mochten alles zien. Transparantie was heel belangrijk volgens Meester Garibaldi.

Er was altijd veel belangstelling voor het bijwonen van de Keuringen. Waarschijnlijk kwam dat mede omdat veel Keurmeesters er nogal een show van maakten. Ook bij het brandmerken waren altijd veel toeschouwers. Meester Garibaldi vond dat fijn want dat leverde hem weer veel gratis publiciteit op.

Potentiële Klanten - de rijke Heren die een Seks-Slavin konden betalen - mochten de Slavinnen uiteraard van dichtbij bekijken. De nieuwsgierige toeschouwers, het gewone volk, het plebs, mochten ook wel kijken, maar moesten een zekere afstand houden.

De Smid stond al klaar om mij te ‘stempelen’. De Smid was een brede, gespierde kerel met een dikke kale kop en ontbloot bovenlijf. Hij stond iets verderop enigszins verveeld met z’n armen over elkaar. Zijn ijzer had hij al in het vuur liggen maar hij was nog lang niet aan de beurt.

Ook de Keurmeester die mij zou keuren stond al klaar om zijn belangrijke taak uit te voeren. Het was een oudere, gedistingeerde Heer, met lang grijs haar en een halflange grijze baard. De Man droeg een lange purperen mantel waarin een soort split zat ter hoogte van zijn kruis. Die split was functioneel. Zo kon hij zijn ‘apparaat’ tevoorschijn halen voor de laatste fase van de Keuring.

De Keurmeester keurde de Slavinnen niet uitsluitend met zijn ogen en zijn handen. Ook zijn stijve ‘apparaat’ moest hij ten slotte in stelling brengen. Een Sex-Slavin moest immers goed kunnen neuken en de Keurmeester werd geacht dat te testen. Dat de Keurmeesters oudere mannen waren maakte niet uit. Zolang ze nog een erectie kregen en konden neuken mochten ze hun taak uit blijven voeren. Het maakte mij ook niet uit. Oudere mannen waren misschien iets minder viriel, maar konden vaak nog lekker neuken. Oudere mannen hadden meer ervaring neukten daarom vaak beter dan jonge mannen. Dat was in elk geval mijn ervaring…

Het neuken van de Slavin was het laatste onderdeel van de officiële Keuring.

De Keurmeester wreef in zijn handen. Hij keek verlekkerd naar mij. Hij likte demonstratief zijn lippen en leek er wel zin in te hebben. Ik keek ook naar hem en glimlachte verlegen. De Keuring was heel belangrijk. Er hing veel vanaf voor Meester Garibaldi en voor mij. De Keuring bepaalde mijn waarde. Ik wilde Meester Garibaldi niet teleurstellen. Mijn lieve Meester moest een goede prijs voor mij krijgen.

De Keuring bepaalde ook mijn verdere leven. Als dure Sex-Slavin waren mijn vooruitzichten aanzienlijk beter dan als goedkope Huis-Slavin.

Meester Garibaldi noemde mij altijd Mooie Zitah en prees mijn kwaliteiten. Meester Garibaldi hield van mij. Ik was zijn favoriete Slavin. Hij gaf mij altijd complimentjes. Hij masseerde mijn borsten en zoog aan mijn tepels. Dan zei hij altijd dat ik zulke mooie grote tieten had. Hij streelde mijn billen en zei dat ik een lekkere ronde kont had. Hij stak twee vingers in mijn kut en zei dat ik een lekker strak kutje had. Hij zei dat ik een super vrouwelijke, lekkere, sexy, geile slet was. Ik glom van trots als ik zulke mooie complimentjes kreeg.

Meester Garibaldi zei ook dat ik lekker kon neuken. Hij kon het weten want hij neukte me dagelijks en genoot er telkens weer van. Ik verveelde hem nooit.

Meester Garibaldi noemde mij de perfecte Sex-Slavin. Maar dat maakte nu allemaal niets meer uit. Ik was Garibaldi’s schatje, maar ik was bovenal gewoon Handelswaar. Ik moest verkocht worden en wel zo duur mogelijk.

Het uiteindelijke oordeel was nu toch echt aan de Keurmeester. Hij kon mij maken of breken. Mijn hele toekomst hing af van zijn oordeel. Hij moest mij goedkeuren. Anders kreeg ik geen Brandmerk op mijn kont en kon ik niet verkocht worden als Sex-Slavin.

Maar de Keurmeester was ook nog niet aan de beurt. Hij moest net als de Smid nog even op afstand blijven en rustig z’n beurt afwachten.

Meester Garibaldi bepaalde wanneer de Keurmeester aan de beurt was. Hij was uiteindelijk de baas over zijn eigen Handel.

Eerst mochten de serieuze Klanten mij nog even goed bestuderen en beoordelen. Garibaldi was een welwillend mens. Zeker als het zijn Klanten betrof. De Klant was Koning en Koning Klant mocht niet gehaast worden.

Serieuze Klanten mochten een Seks-Slavin intensief bekijken en als ze dat wilden mochten de ze haar ook wel even betasten. Een soort eenvoudige Klanten-Keuring. Neuken mochten ze haar niet. Dat was alleen voorbehouden aan de Keurmeester. Ik wist dus al dat de Klanten mij niet zouden neuken.

De echt serieuze Klanten mochten een aangeboden Sex-Slavin dus goed bekijken en betasten. Ze mochten haar ook wel even met de vingers penetreren om te controleren of ze een strak kutje had. Natuurlijk mocht dat. Een strak kutje was uiteraard een essentieel onderdeel van een Sex-Slavin. De Klanten zouden mij dus ongetwijfeld penetreren en vingeren, maar niet neuken…

“Eerst kopen en dan pas neuken,” zei Meester Garibaldi altijd.

Vijf min of meer serieuze Klanten waren er die dag. Maar niet alle Klanten waren écht serieus genoeg om mij ook daadwerkelijk te willen en te kúnnen kopen. Veel zogenaamde

serieuze Klanten hadden helemaal geen geld en kwamen gewoon om naar naakte Meiden te kijken. Meester Garibaldi doorzag dat soort voyeuristische armoedzaaiers meestal snel en hield ze op afstand. Ze speelden verder geen rol.

Twee Heren vielen echter al snel op. Zij waren erg enthousiast en ze zagen er op het eerste gezicht ook vermogend genoeg uit. Meester Garibaldi knikte welwillend naar de twee. Ze knikten vriendelijk terug en kwamen geleidelijk aan steeds dichterbij staan om mij beter te kunnen beoordelen. Meester Garibaldi taxeerde de Heren nogmaals kritisch. Ze droegen dure kleding en gouden sieraden. Welgestelde Heren dus. Garibaldi liet ze daarom hun gang gaan. Ze stonden uiteindelijk slechts nog op armlengte van mij verwijderd. Ze konden mij nu zelfs aanraken als ze dat wilden. En ik denk dat ze dat ook echt wel wilden…

“Ken je ons niet meer Teefje?” zei de ene Heer.

Ik schrok ontzettend van deze vraag. Moest ik die Heren kennen?

“Wij kennen jou wel,” zei de andere lachend.

“Wij zijn vrienden van jouw Vader. Hij noemde jou ook al Mooie Zitah. Wij zijn vaak bij hem thuis geweest. En we zijn ook regelmatig op zijn onvolprezen Feesten geweest. Geweldige Feesten waren dat. Dat vergeten wij nooit. Toffe vent, die Vader van jou.”

Ik bloosde tot diep in mijn hals. Ik geneerde me rot. Nu die twee zo dichtbij stonden kwamen ze mij wel enigszins bekend voor. Maar mijn Vader had zoveel vrienden. Zijn Vrienden interesseerden mij meestal niet. Oudere Mannen interesseerden mij sowieso niet. Moest ik al die oude koppen soms onthouden? Op de Feesten van mijn Vader mocht ik niet komen. Daar gebeurden dingen die ik niet mocht zien. Maar ik wist heus wel wat daar gebeurde. Ik had echt wel eens stiekem vanachter een gordijn gekeken. Er werd daar héél veel wijn gezopen en er werden Sex-Slavinnen geneukt. Ware orgiën vonden daar plaats.

Deze Mannen waren mij kennelijk ontgaan maar zij kenden mij dus wel. Ze waren waarschijnlijk ook wel eens bij ons thuis geweest. Misschien hadden ze wel bij ons aan tafel gezeten? Ja… vast wel… Geleidelijk aan drong het tot mij door wie deze Heren waren. Ik mag hun namen niet noemen om hun privacy niet te schenden. Ik zal ze daarom verder maar aanduiden als Heer M en Heer B.

“Toen wij jou de laatste keer zagen droeg je nog een mooie donkerblauwe satijnen jurk en was je behangen met gouden sieraden. Dat stond je echt heel goed,” zei Heer M.

“Maar deze leren Halsband staat haar ook erg goed,” zei Heer B. Hij trok even plagerig aan de grote ring van mijn Halsband.

“Inderdaad,” bevestigde Heer M.

“Die Halsband staat haar geweldig.”

De twee mannen lachten hartelijk. Ze bespotten mij waarschijnlijk. Ik lachte maar een beetje verlegen mee, maar ik was blij met mijn Halsband. Het was mijn enige kledingstuk. De Halsband gaf mij in elk geval de illusie dat ik niet volledig naakt was…

Maar ik was wél volledig naakt en de Mannen stonden me glimlachend te bekijken. Ze likten hun lippen en maakten smakkende geluiden. Ze grijnsden naar elkaar.

Het was behoorlijk bevreemdend dat deze Vrienden van mijn Vader nu mijn naakte lichaam van zo dichtbij stonden te bewonderen. Ze lachten naar me, of ze lachten om me. Of ze lachten me uit. Dat laatste waarschijnlijk.

De twee Mannen bekeken mij echt heel goed en zagen tot hun genoegen dat ik behoorlijk opgewonden geraakt was. Mijn pupillen waren donker en groot. Mijn tepels waren hard en stonden fier overeind. En mijn kutje produceerde steeds meer vocht…

Natuurlijk was ik opgewonden. De vingeroefeningen en het Zweepje van mijn lieve Meester hadden hun werk gedaan. En dan dat obscene Dansje nog…

Ik schaamde me ontzettend. Nu ik wist dat dit Vrienden van mijn Vader waren voelde ik mij steeds meer opgelaten.

Alle andere Mannen konden me niets schelen, maar deze twee. Stel je voor dat één van deze twee Heren mij zou kopen. Dat zou een ramp zijn…. De schande dat mijn Vader mij verkocht had en dat één van zijn beste vrienden mij zou kopen… Brrr…

Veel tijd om erover na te denken had ik echter niet.

“Sssswwwwaaaaaaaattttssschhhhh…!!! Sssswwwwaaaaaaaattttssschhhhh…!!”

Twee stevige petsen met het kleine Zweepje op mijn mooie billen.

“Aaaaahhwww… Oooohhhh… Oooeeehhh…. Meester… Oooohhhh…” kreunde ik.

Ik was Meester Garibaldi bijna vergeten, maar hij mij niet. Hij stond natuurlijk al die tijd nog dicht achter me en gebruikte nu zijn Zweepje.

“Sssswwwwaaaaaaaattttssschhhhh…!!! Sssswwwwaaaaaaaattttssschhhhh…!!”

Nog eens twee krachtige zwiepers laag op mijn billen.

“Ooohhh… Oooeeehhh… Aasahhh… Alstublieft… Ooohhh… Meester…”

Meester Garibaldi sloeg hard en expres heel laag op mijn billen. Op het zachte vlees vlak mij mijn kut. Het deed pijn. Het was vernederend. Maar het was toch vooral bedoeld om me nog verder op te winden…

Meester Garibaldi sloeg me zonder echte reden. Hij wilde gewoon dat ik een goede indruk maakte op de twee chique Heren. Het werkte goed. De zweepslagen wonden me op…

Mijn tepels werden nog harder dan ze al waren en het kutvocht liep nu werkelijk met een straaltje langs mijn benen…

Meester Garibaldi scheen er plezier aan te beleven. Hij lachte en duwde daarna achterlangs twee vingers in mijn kut en stimuleerde mijn clit…

Ik kermde en kreunde en kronkelde wellustig met mijn hele lichaam.

“Ooohhhh… Oooohhhh… Oooohhh… Jaaaahhh… Ooohhh… Alstublieft… Meester…”

Ik was bang… Bang dat ik klaar ging komen… Dat mocht niet. Een Slavin mag pas klaarkomen na toestemming van haar Meester…

Niet alleen ik raakte opgewonden… Die twee Heren ook.

De Mannen konden hun opwinding redelijk verbergen onder hun ruime tuniek, maar hun erecties waren door een aanzienlijke bolling in hun tuniek wel degelijk zichtbaar.

Maar ik was spiernaakt en kon helemaal niets verbergen. Bij mij was álles heel goed zichtbaar. Zeker nu de Mannen zo dicht bij me stonden. Zichtbaar was dat Meester Garibaldi mij vingerde. En zichtbaar was mijn wellustige reactie daarop.

Mijn opwinding was zéér zichtbaar. Mijn tepels waren nu werkelijk keihard en stonden fier overeind en mijn kutje produceerde onafgebroken overvloedig veel vocht. Ik voelde het kut-vocht langs mijn benen lopen.

Ik ging… ik ging… Oooohhh… Neeeehhh… ik ging… komen…

Meester haalde zijn vingers weer weg. Ik mocht niet komen…

“Sssswwwwaaaaaaaattttssschhhhh…!!! Sssswwwwaaaaaaaattttssschhhhh…!!”

Nogmaals twee petsen op mijn billen.

“Oooohhhh… Aaauuuwww…. Waaaauuuuwwww… Ooooeeeehhh…!”

En daarna stimuleerde Meester Garibaldi weer mijn klitje.

Die afwisseling van de zweepslagen en het vingeren maakten mij helemaal gek.

“O God… Neeehhh… Neeehhhh… Alstublieft Meester… Alsublieft…”

Meester Garibaldi lachte. Hij haalde z’n vingers weer weg.

“Sssswwwwaaaaaaaattttssschhhhh…!!! Sssswwwwaaaaaaaattttssschhhhh…!!”

Oooohhhh… Aaaaauuuwwww… Aaaauuuwwww… Oooeeeehhhh…!!” gilde ik.

“Niet klaarkomen Teef,” siste Garibaldi in mijn oren. “Niet klaarkomen!”

Ik moest gehoorzamen. Ik mocht absoluut niet klaarkomen…

“Ooohhh… Neeehhh… Nee Meester… Alstublieft Meester… Neeehhh…!”

De Mannen lachten.

“Lekker geil Sletje…” zei Heer M.

“Een pervers geil Sletje,” zei Heer B

“Ze geniet van de Zweep. De Zweep windt haar op.”

“En ze geniet ook van de vingers van haar Meester…,” grinnikte M.

“Die geile Teef komt bijna klaar…” Dat had hij goed gezien.

De twee Heren en Meester Garibaldi genoten. Ze lachten hard.

Ik hijgde en ik draaide met mijn ogen. Ik likte zenuwachtig mijn lippen. Ik schaamde me dood dat ik zo behandeld werd terwijl die twee Heren lachend stonden te kijken. Ik schaamde me vooral voor mijn zeer aanwezige opwinding en dat ik moest vechten tegen m’n orgasme.

Maar schaamte is geen emotie die Slavinnen zich kunnen permitteren. Ik moest gehoorzamen. Ik mocht absoluut niet klaar komen.

“Sssswwwwaaaaaaaattttssschhhhh…!!! Sssswwwwaaaaaaaattttssschhhhh…!!”

Weer twee slagen op m’n kont en weer begon Meester Garibaldi m’n clit te stimuleren.

“Oooohhh.. Ooohhhh…. Oooohhh… Meester… Alstubliefttt… Alsubliefttt…” kreunde ik.

Meester Garibaldi lachte en bleef maar doorgaan met z’n lekkere vingeroefeningen…

En toen… Toen… gebeurde het toch… Ik kwam klaar.

“Oooohhhh… Oooooooohhhh… Jaaaaahhhh… Jaaaaahhhh… Jaaaaahhhh…!!”

Scheuten van puur genot diep in mijn kut en in mijn hele onderlijf. Een stroomstoot door mijn hele lichaam tot in mijn hoofd. Mijn hoofd leek te ontploffen. Mijn kut en mijn tepels stonden in brand… Ik zweette… Ik trilde en schudde.

“Ooohhh… Aaaaaaahhhh… Aaaahhh… Jaaaaaaaaahhhhh…!!”

Ik schreeuwde het uit van uitzinnig genot. Het was zo heerlijk… Het was zooo geweldig…

Ik werd duizelig en zakte bijna door mijn knieën. Na het genot kwam meteen de bezinning.

Dit was vreselijk… Dit mocht absoluut niet…

“Oooohhh… Oooohhh… Alstublieft Meester… Vergeef me… Alstublieft Meester…”

Ik smeekte om genade. De schande. De vernedering. Het was toch gebeurd. Ik was ongehoorzaam geweest. Ik was klaar gekomen zonder toestemming…

Ik was klaar gekomen, terwijl die twee Heren, vrienden van mijn Vader, lachend stonden te kijken.