Het was nog vroeg in de ochtend toen Martijn zijn auto bij Amor parkeerde. Mark werd wakker toen we de snelweg verlieten en ik had mijn tijd besteed aan het opruimen van allerlei troep in de auto.
Met hulp van Tobi haalden Martijn en ik de auto leeg en we vielen aan op het ontbijt in het restaurant. Mark had zaken te regelen en we zagen hem al snel niet meer. Ik keek even rond, maar ik zag Nienke niet. Ik vroeg aan Martijn waar ze was en hij duidde met zijn hand dat ik geduld moest hebben.
Ik genoot van het ontbijt: croissants, sinaasappelsap, melk: allemaal smaaksensaties uit lang vervlogen tijden. Ik voelde dat mijn darmen weer aan de slag gingen, nadat ik een tijd lang had alleen astronautenvoedsel en sperma gegeten had…
Het beviel me prima en ondertussen keek ik naar de mensen in het restaurant. Velen zagen er heel vermoeid uit, maar de meesten hadden een tevreden houding. In Marks sekshotel kwam iedereen heerlijk aan zijn/haar trekken!

Martijn keek veel op zijn telefoon. Dat was ik wel gewend, vooral als we weggeweest waren. Ik wachtte tot hij opkeek van zijn telefoon en we keken elkaar secondenlang in de ogen. Toen vroeg ik of hij wist hoe het met Nienke was.
Hij knikte en ik merkte dat hij aarzelde. Ik wachtte geduldig en hij zei: “Nienke ligt al een tijdje op ons te wachten in één van de hotelkamers, maar er is iets tussen gekomen, waar we rekening mee moeten houden”.
Ik haalde mijn schouders op, want Martijn deed nogal vaag. Ik zei: “Laten we eerst naar Nienke gaan, want ik wil weten hoe het met haar gaat”.
Martijn humde even, stond schielijk op en we liepen naar het hotelgedeelte van Amor. Hij opende zonder te kloppen een deur en ik zag dat de hotelkamer in SM stijl was ingericht. Midden op het grote bed lag mijn nichtje vastgebonden: haar handen wijd naar de zijkanten en de benen wijd uit elkaar. Ze was aan haar enkels, polsen en hals vastgemaakt. Ze kon best veel bewegen, maar ontsnappen was onmogelijk.

Ze had een blinddoek voor en ik aaide haar gezicht even. Ze rilde.
Ik toucheerde haar harde borsten en ze kronkelde alsof ik haar kietelde. Kort dartelde ik met mijn vingers over de binnenkant van haar bovenbenen.
Ik vroeg: “Hoe zijn de laatste dagen je bevallen?”
Nienke leek blij te zijn dat ik er weer was en ze zei met stem waarin het verlangen doorklonk: “Best goed. Ik ben heel blij dat jij er nu weer bent, want ik wil graag veel seksdingen ontdekken, maar ik doe het liever samen met iemand anders”.

Martijn knikte en keek weer op zijn telefoon. Zijn gedrag begon me een beetje tegen te staan, omdat hij amper aandacht voor mij en Nienke had.
Ik vroeg aan Nienke: “Moet je plassen?”
“Ja, heel nodig”.
“Rot voor je”, zei ik cynisch en ik drukte hard op haar blaas. Ze kreunde licht en ik plukte aan haar schaamlippen. Toen ik haar klitje even aanraakte, leek daar stroom op te staan: ze was hyper gevoelig!
Met goedkeuring in mijn stem zei ik: “Je hebt jezelf de laatste tijd lekker opgefokt zo te merken!”
Ze humde even bij wijze van antwoord. Ik voelde haar kutje even dat was lekker vochtig. Uit mijn ooghoeken zag ik dat Martijn zijn broek los maakte en hij wees mij naar zijn kruis. Ik zakte op mijn knieën en begon hem luidruchtig stijf te pijpen. Het duurde me veel te kort dat hij me aan de kant duwde. Hij trok zijn broek helemaal uit, sjorde nog even aan zijn pik en zonder verder voorspel drukte hij zijn pik diep in mijn nichtjes kutje. Hij leunde zwaar met zijn bovenlijf op haar en ze lag heel ongemakkelijk onder hem. Hij steunde met zijn beide handen op haar borsten en kneep hard met zijn klauwende vingers in haar gevoelige vlees. Ik keek, nog steeds geknield, toe.
Martijn leek ongeïnteresseerd en neukte haar in een fantasieloos tempo, totdat hij zachtjes kreunend klaar kwam en haar kutje vol spoot. Hij veegde zijn pik af aan Nienkes bovenbeen en stond weer op, deed zijn broek weer aan en zei tegen mij, zonder ook maar een enkele blik op Nienke te werpen: “Ze is nog lekker strak. Ik moet nu even iets anders doen. Wacht hier maar even”.
Martijn ging weg en liet mij verbaasd achter. Nienke snapte er ook niets van…
Ik keek even en ik zag de lichtjes van de camera’s vrolijk knipperen. Er was iets aan de gang, maar ik wist echt niet wat. Vroeger zou me dat gefrustreerd hebben, maar nu wist ik dat er zeker een doel achter zat.
Ik begon het mooie, naakte lichaam van Nienke te strelen. Ik zag nergens een oneffenheid in haar vel. Ze had een heel zachte, bijna ivoorwitte huid met heel kleine, dunne haartjes. Ik had het nooit beseft, maar ze was echt heel mooi. Ik durfde geen krassen op haar vel te maken, dus ik beperkte me tot haar tepels en kutje om haar een beetje te plagen met pijn.

De deur ging weer open en ik verwachtte Martijn weer terug, maar in plaats daarvan kwam Johan binnen. Hij deed zijn gulp open en wees mij naar zijn pik. Die stonk naar pis, maar zonder aarzelen lebberde ik aan zijn gepiercete eikel. Hij werd snel stijf en op dezelfde manier als Martijn even eerder dompelde hij zijn pik in het neukgrotje van Nienke en na een paar minuten joeg hij ook zijn sperma in het meisje. Hij zei helemaal niets, waardoor Nienke niet wist door wie ze gedekt was.
Johan verdween en ik voelde dat ik haar moest troosten. Haar ademhaling ging een beetje stotend, alsof ze zachtjes huilde.
Weer de deur: Mark kwam binnen en tijdens het lopen viste hij zijn dikke pik uit zijn broek en na een paar snelle halen met zijn hand, stond zijn knuppel fier genoeg om hem op Nienke te richten.
Met één hand leidde hij zijn knots naar het natte, maar krappe gaatje van Nienke. Toen hij zijn pik er met veel kracht in drukte, gilde Nienke kort. Mark deed een hand op haar mond en gromde even. Ze schrok en bleef stil liggen.

Ik had medelijden met Nienke, omdat ze gebruikt werd als een spermaontvanger. Ze had er zelf helemaal niets aan, want er was totaal geen passie of wat dan ook… Ze was gewoon een teefje wat gedekt moest worden. Ik keek naar Mark en ik had maar wat graag met Nienke willen ruilen. Ik wist hoe lang hij heerlijk hard en diep kon neuken. Met elke stoot kon hij bij mij mijn kutje vullen en tegelijkertijd mijn klitje stimuleren.
Maar, dat leek hij nu niet te doen. Hard en diep beukte hij de heupen van Nienke telkens diep in het matras en ik zag aan haar mond, dat ze huilde. Haar ogen waren nog steeds verborgen achter de blinddoek.
Mark zag het, dumpte zijn sperma in haar inmiddels overlopende kut en greep mij in mijn haren om zijn pik weer netjes schoon te likken. Ik deed het en ik proefde meerdere smaakjes sperma, Nienkes geil en ook wat urine. Een blik op het bed leerde me, dat ze haar blaas aan het overstromen was.
Mark ging weg, keek niet eens naar Nienke of mij en toen we samen waren, ging ik bij het hoofd van Nienke zitten en fluisterde lieve woordjes. Dat het wel goed zou komen, dat het vast snel over was enzovoort.

Ze vroeg of ik haar los wilde maken, maar dat weigerde ik. Ik zei dat mij niets verteld was, dus ik wist niet wat ik moest doen en ik wachtte dus op een opdracht van Mark of Martijn.
Ze leek het te snappen, maar ze had intens veel medelijden met haarzelf…

Nogmaals ging de deur open en nu kwamen er vier mannen binnen. Ze hadden een verschillende leeftijd en zagen er allemaal heel anders uit: een jonge blonde Fries, een Antilliaan, een heel kleine Koreaan en een flinke man met een enorm warrige haarbos.
Ze gebaarden naar elkaar en zochten een plekje om het bed. Ik moest de warrige haarbos pijpen en zij schaamhaar was net zo geëxplodeerd als zijn hoofdharen. Ik haatte het gekriebel onder mijn neus en ik was blij dat hij al snel zijn snikkel uit mijn hoofd trok en zich op Nienke begon uit te leven. Ook hij gebruikte haar borsten als steunen. Ondertussen kreeg ik een andere pik in mijn keel geschoven en kreeg ik in elke hand een slappe worst gedrukt. Ik moest de pikken stijf maken, zodat ze daarna mijn nichtje konden palen.
Ik maakte er het beste van en liet de mannen genieten. De warrige bos dumpte ook zijn zaad diep in Nienke en stapte van het bed. De Fries besteeg Nienke en begon haar als een konijnenram te neuken. Super vlug en met korte, felle stootjes. Ik had het nog nooit zo gezien!
Ik voelde weer gekriebel onder mijn neus en de klaargekomen pik moest ik schoonlikken. Die werd weer stijf en toen de Fries met een diep gegrom zijn zaad loste, was het warrige hoofd weer klaar om te dekken.
Ik zag dat Nienke zich over had gegeven. Ze had zich teruggetrokken in zichzelf en liet alles gewoon over zich heen komen. De vier mannen kwamen uiteindelijk zeven keer klaar en nadat ik alle lullen weer netjes had schoongemaakt, vertrokken ze uit de kamer: mij en Nienke achterlatend.
Ik was serieus benieuwd hoe veel mannen er nog zouden verschijnen en ondertussen maakte ik Nienke complimenten hoe goed ze het had gedaan.

Martijn en Mark kwamen binnen en aan hun kordate bewegingen te zien, was het tijd voor actie. Martijn wees mij richting de badkamer en ik ging mezelf douchen. Ik zag nog net dat ze daarna Nienke los maakten.
Ik douchte grondig, waarbij ik ook mijn kontje niet vergat. Daar zat voor het eerst sinds een hele tijd weer wat in, wat ik er netjes uitspoelde. Toen ik klaar was met badderen, depte ik me droog, verzorgde mijn verkleurde borsten en deed ik alvast wat vaseline in mijn kontje. Die potjes stonden natuurlijk niet voor niets klaar!
Mijn haren föhnde ik en ik maakte een hoge paardenstaart van mijn haren. Dat vond ik zelf altijd het meest praktische: elke Dom had dan goed houvast, het zag er leuk en sexy uit en het zorgde ervoor dat ik bij het pijpen niet zo snel in mijn eigen haren hapte.

Het bed in de kamer was leeg. Alle sporen waren weg, ik rook nog een vage sperma en urinelucht, maar dat was alles. De lakens waren schoon en verder was er niemand in de kamer. Ik keek even rond en deed de badjas aan, die aan de kapstok hing. Gelijk er na klikte de deur van het slot en ik liep de gang op. Daar stond Tobi en zonder een woord te wisselen, liepen we de gang door, naar de receptie. Daar wachtten we even en toen er verder geen mensen waren, zette hij een plant opzij, deed een verborgen deur open en zei dat ik naar binnen moest gaan. Ik was verbouwereerd en ik ging door het lage deurtje naar beneden. Het was best donker, maar ik zag dat er ongeveer 20 traptreden waren. De stenen voelden heel koud aan mijn blote voeten en ongemerkt trok ik de badjas wat steviger om me heen.

Ik vermoedde dat ik naar de kelder geleid zou worden. Ik was daar al een keer eerder geweest, maar ik had toen nog lang niet alles gezien. In de verte zag ik een lampje en schuifelend ging ik daar naar toe.
Ik hoorde geroezemoes en ik wist dat er flink wat mensen waren. Toen ik mijn neus om de hoek stak, verstomden direct alle gesprekken. Ik heb me nog nooit zo onzeker gevoeld!

Terwijl het doodstil was, liep ik het enige verlichte paadje. Daar stond een knielbankje, scherp verlicht. Ik probeerde steels om me heen te kijken, maar alles om me heen was donker: ik zag niets. Ook het pad wat ik eerder had gelopen was niet meer verlicht: alleen een klein eilandje van licht om het knielbankje…
Ik voelde dat er veel mensen waren, maar ik zag ze niet. Af en toe een licht geschuifel, soms een schrapende keel. Ik wist niet wat ik moest doen: moest ik knielen op het bankje? Moest ik een onderdanige houding aannemen?

Dan, zonder waarschuwing een computerstem: “Kniel, Odette”. De stem klonk diep en onheilspellend. Ik liet mijn badjas afglijden, knielde op het bankje en legde mijn armen op de soort van leuning voor me. Ik keek voor me en daar leek de duisternis een beetje te wijken. Of, wenden mijn ogen aan de duisternis?
Ik zag een paar wijd open ogen naar me kijken. Was het Nienke?

Ik wachtte af en ontspande wisselende spieren om kramp te voorkomen. Mark kwam dichterbij. Ik voelde dat hij het moest zijn, maar ik zag hem niet. Ik hoorde een vreemd soort geruis, misschien zelfs geritsel. Daarna kietelde er iets op mijn rug, waardoor ik moeite had om niet te bewegen.
Mijn spanning was hoog: ik was zonder er op voorbereid te zijn, ineens midden in een BDSM setting beland, notabene samen met mijn nichtje!
Ik hoorde een swoesj en de ogen voor me verdwenen even: Nienke knipperde met haar ogen. Deze keer waarschijnlijk van schrik, maar de zenuwen door de onzekerheid waren net zo erg als de zenuwen als je wist dat de volgende slag raak zou zijn. Sterker nog: ik was eigenlijk nog banger voor Nienke, dan voor mezelf! Ik wist dat ik het wel zou kunnen verdragen, maar van Nienke wist ik dat helemaal niet zeker.

Mark vroeg heel klinisch: “Wie wil er eerst?”
Ik haastte me om te zeggen: “Mag ik, Meester?”
Tot mijn verbijstering hoorde ik Nienke exact hetzelfde zeggen! Was het ingefluisterd? Wilde ze zich bewijzen?
“Ik kan niet kiezen, dus smeek er om!”
“Meester, mag ik alstublieft een slag van de zweep?” ze ik snel en zo smekend mogelijk.
De boodschap van Nienke ijlde een beetje na en leek op de mijne.

Het werd een beetje lichter om ons heen en ik zag de contour van Mark. Hij stond daar krachtig met zware laarzen en een zo te ruiken leren broek. Het zou kunnen dat hij een giletje aanhad.
“Ben jij wel eens afgeranseld door een strokenzweep, Nienke?”
“Nee, meester” antwoordde ze en ik hoorde een bibberende ondertoon in haar stem. Die onzekerheid herkende ik zeker wel!
“Waarom wil je dan graag de eerste slag?”
“Zodat ik er eerder van af ben en ik wil graag leren, Meester”.

“Waarom wil jij de eerste slag, slet Odette?”
“Ik weet hoe het voelt, Meester en ik weet niet of Nienke het aan kan”.
“Nobel van je, maar je weet nog helemaal niet wie de tweede, derde, vierde, en zo voort zal krijgen”.

…. Ik was er weer ingetrapt… Ik haastte me om te zeggen: “Wilt u kiezen, Meester?”
Nienke knikte en zonder dat ik Mark zag bewegen, hoorde ik een zweep ruisen en voelde ik een heleboel striemen op mijn rug. Ik sperde mijn ogen wijd open, schokte mijn rug rechter en prevelde verbaasd door de vlammende pijn op mijn rug: “Dank u, Meester, mag ik er nog één?”
Een paar seconden later kreeg ook Nienke een slag op haar rug; volgens mij zag ik dat Kyara met de zweep uithaalde.
Met een gilletje verwerkte zij de pijn op haar rug en met een snik herhaalde ze mijn woorden.

De zwepen bleven rusten en de lampen gingen een beetje aan. Ik knipperde met mijn ogen om de tranen een plekje naast mijn oog te geven. Mijn rug gloeide verschrikkelijk, maar ik bedwong mezelf om het aan te raken.
Ik keek naar Nienke en ik zag een vreemde blik in haar ogen. Ze had overduidelijk veel pijn. Haar oogschaduw was compleet doorgelopen en toch zag ik een zekere fierheid. Ik knipoogde een klein beetje naar haar en ze antwoordde door haar ogen iets verder te openen.
We werden getest. Eerst in de hotelkamer en nu voor een grotere groep mensen. Maar, waarom?

“Beste mensen”, sprak Mark via een microfoon het publiek toe. “Fijn dat jullie op korte termijn konden komen. Zoals wel vaker, zijn er groepsleden met speciale wensen. Dat is vandaag ook zo.
We hebben jullie nodig om als een soort jury te oordelen over deze twee geknielde slavinnen. Odette heeft al enige ervaring en dat is aan haar tieten ook wel te zien”.

Ik kreeg een rood hoofd, want mijn borsten waren niet alleen veel groter gemaakt, ze hadden ook bijna alle kleuren van de regenboog door de martelingen van onder andere het melkapparaat in Denemarken…

“Maar, Nienke is nog beginnend. Ze heeft net pas haar eerste stapjes op het pad gezet waar velen van ons al jaren geboeid op wandelen. Daarom hebben we hen vandaag getest. We hebben haar vooral getest, omdat we niet zeker wisten of ze de goede mindset zou hebben.
Iedereen heeft op het scherm kunnen zien dat ze een tiental spermaladingen heeft verwerkt. Dat heeft ze zonder morren toegelaten. Ik wil graag een ‘ja’ of een ‘nee’ horen als reactie op mijn vraag.
Mogen we Nienke een slet noemen?”
Ik hoorde een joelend “JA” en Mark maande om stilte.
“Even voor de zekerheid: Odette mogen we dus ook een slet noemen?”
Weer een joelend “JA”.

“Is Nienke een geile slet?”
De reacties waren verdeeld en Mark krabbelde aan zijn kin: “Maar, Odette is toch wel een geile slet?” probeerde Mark.
Ik hoorde nogal wat morrende reacties en eigenlijk was ik boos en teleurgesteld dat ze mij niet geil genoeg zouden vinden. Of, werden Nienke en ik er in geluisd?

“Draai jullie om en begin jezelf te vingeren. Geef eens een geile show weg voor al deze mensen! Ze zijn voor jullie gekomen, dus je moet ze ook iets moois bieden!”
Ik draaide me snel om en we richtten allebei onze wijd open benen naar de plek waar we het publiek hoorden, want daar was het nog steeds nogal donker.
Ik begon mezelf te vingeren en hijgde alsof ik een pornoster was. Nienke volgde mijn voorbeeld en ik liet me langzaam tegen haar aan zakken. Ik kuste haar, we tongden.
Ik gleed, al vingerend, met mijn mond via haar borsten naar haar kutje en ik nam haar klitje zachtjes tussen mijn lippen. Ik masseerde het hooggespannen genotsknobbeltje en Nienke begon te grommen en viel op mijn kut aan. Dat was heerlijk! Haar peuterende vingers en natte tong voelden fantastisch!
Ik hoorde Mark zeggen, dat we natuurlijk niet zonder toestemming klaar zouden komen en ik begon al gelijk te smeken om klaar te mogen komen. Dat deed ik eigenlijk vooral om Nienke wat rust te geven, want ze reageerde zo ontzettend heftig op mijn befacties; ik merkte duidelijk, dat ze snel klaar zou komen.

Nienke begon na mij ook te smeken en al snel schreeuwden we het uit, terwijl we het elkaar telkens moeilijker maakten. Mark hield de hele tijd de boot af en toen ik het echt heel moeilijk had, vroeg hij het aan het publiek. Hun antwoord was: “Naaah… Nog niet”.
Zij wisten niet dat Nienke zich al een week lang had opgewerkt en ook ik was zo bloedgeil, dat ik er steeds meer over nadacht om toch maar zonder toestemming klaar te komen. Ik probeerde het nog één keer en ik krijste: “Mag ik klaarkomen en alles helemaal onderspuiten!!?”
Nienke sloot zich gelijk bij mijn boodschap aan en ons smeken werd een geil pleidooi en naar mijn gevoel minuten later zei het publiek ineens: “Ja, kom maar klaar”.
Dat was het moment dat ik heel hard in het klitje van Nienke beet en dat zij met haar gladde vingers heel snel over mijn knobbeltje wreef.

Ik hapte naar adem door alle opwinding en mijn wijd open mond werd vol getroffen door een geile lading van Nienke. Haar blaas was blijkbaar nog steeds gevuld en ze spoot alles uit haar onderlijf. Ik deed hetzelfde en we waren allebei drijfnat.
Nadat we ongeveer 10 seconden op adem waren gekomen, pakte ik het snoetje van Nienke beet, kuste haar hijgende mond en zei fluisterend: “Doe me na”.
Ik ging op haar liggen, legde mijn bovenbeen op haar kutje en begon te wrijven. Ook Nienke drukte haar bovenbeen in mijn kruis en we begonnen tegen elkaar op te rijden. Onderwijl kusten we elkaar en stootten we allerlei geile klanken uit, wat door onze gevoelige kutjes helemaal niet moeilijk was.
Het voelde heerlijk en ik vergat alle mensen om me heen. Pas toen we allebei nogmaals klaargekomen waren, werden we ons weer bewust van de wereld om ons heen. Het publiek klapte en was enthousiast door onze geile acties.
Dat vond ik wel leuk, maar daar ging het voor mij helemaal niet om. Ik had super genoten van mijn nichtje en zij zeker zoveel van mij! Naast elkaar gingen we gedwee in Nadu zitten: netjes op onze knieën, met de handpalmen geopend op onze bovenbenen.

Mark pakte de microfoon weer en zei: “Zijn het twee geile sletten? Of… Niet?”
Nu was het overduidelijk: het publiek was er van overtuigd dat we geile sletten waren.

Mark liet het moment even aanhouden en zei daarna: “Gisteren werden we benaderd door een aantal jongeren die een bijzondere docu-serie willen maken. Zij hebben hun inspiratie gehaald uit de programma’s van Spuiten en Slikken en willen een reportage maken die hier een beetje op lijkt. Maar, dan niet alleen in Nederland, maar liefst in het buitenland. Daarvoor waren deze jongeren op zoek naar een aantal personen die hen daarbij zou kunnen helpen. Na kort overleg met Martijn, lijkt het ons leuk als de wat ervarener Odette en de nog jonge en ontdekkende Nienke, onder leiding van Martijn een aantal reportages of docu’s gaan maken.
De crux is, dat de programmamakers heel weinig budget hebben en dat ze afhankelijk zijn van giften. Kunt u instemmen dat deze drie geile mensen binnenkort in een stel reportages te bewonderen zijn?”

Een geroffel en een duidelijk “JA” volgde. Ik voelde me trots en toen ik even naar Nienke keek, zag ik een enorme onzekerheid in haar ogen. Ik raakte haar heel even aan en humde iets bemoedigends.
Mark zei, dat de giften verzameld zouden worden. Fysiek of digitaal. Als men wilde, kon men ook in Bitcoins betalen. Dat gaf wat commotie, waaruit ik afleidde dat hier zeker belangstelling voor was.

Het werd rommelig, maar Nienke en ik bleven gewoon zitten, terwijl Martijn dichterbij kwam. Ik keek hem aan en vroeg: “Sinds wanneer weet jij dit?”
“Sinds het ontbijt”, zei hij en hij veegde een vastgeplakte haar uit mijn gezicht. “Ik heb er zin in”, zei hij en keek me guitig aan.
“Ik ook”, zei ik. “Maar Nienke nog niet”.

Martijn ging naar Nienke en ik moest opstaan van een paar van de jongeren. Ze betastten me overal en ik zag vanaf afstand de veelharige man aan komen lopen. Die sloeg zijn arm om een jongen heen en het was al snel duidelijk dat hij de vader van de jongen was. Phieeeuw… Gelukkig!
Ik maak het graag anderen naar hun zin, maar dan vind ik het wel fijn dat die andere ook wat aandacht aan zijn uiterlijk geeft…

Na een tijdje als lustobject te zijn betast, hoorde ik Mark door de microfoon roepen, dat de minimale hoeveelheid giften voor de jonge filmmakers binnen was. Meer was altijd welkom, maar Amor zou vanaf dat moment de docu’s gaan ondersteunen en sponsoren.

Er werd feest gevierd en ik stond voorzichtig op, want mijn benen sliepen. Ik hielp Nienke ook op haar voeten en ik knuffelde haar. Ik keek haar aan en ze zei: “Ja, maar ik dan? Ik heb nog geen idee of ik dit zou willen!”
Ik knipoogde en zei: “Anderen hebben dat besluit al genomen. Jij wil dit. Zeker weten. Waar jij, nee: wij de komende tijd in terecht komen gaat weergaloos zijn. Daar kan je je studie echt wel een jaartje voor pauzeren!”
Nienke was blij dat ik haar probleem gelijk snapte, maar was nog heel terughoudend over de manier waarop dat dan uitgevoerd zou moeten worden….

Ik knuffelde haar en zei: “De soep wordt nooit zo heet gegeten als die opgediend wordt, maar je kan jezelf er wel op voorbereiden dat je de komende tijd heel wat geile situaties mee gaat maken!”
“Dat is niet erg, maar ik wil wel heel graag ook mijn fluit blijven bespelen”.

“Ook dat zal best goed komen”, zei ik vol bravoure, maar met amper overtuigingskracht.