Door: Sissyj
Datum: 24-05-2022 | Cijfer: 7.7 | Gelezen: 1967
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 10 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Luier, Vernederen,
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 10 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Luier, Vernederen,
Vervolg op: De Ommekeer - 13: Onder Tafel…
Er Zit Een Luchtje Aan...
Korte tijd later, na het eten, ging het gezelschap mee naar boven. Jack ging voorop gevolgd door Rob. De meesten hadden de speelkamer van Rob wel al eens gezien, maar sommigen nog niet. Jack wist nog steeds niet hoeveel mensen er nou waren. Hij had het idee dat hij niet iedereen bevredigd had.
Geblinddoekt was de weg toch lastiger, maar al snel kwamen ze toch boven. Jack werd gelijk in het schavot gezet nadat hij zijn kleding uit had gedaan tot op zijn romper. Deze stond midden in de kamer.
Ook de blinddoek werd afgedaan.
Zijn benen werden ook vastgemaakt aan de grond. Jack begreep niet helemaal waarom.
Het waarom volgde al snel. De krampen in zijn darmen namen enorm toe. Waarschijnlijk had in de vla een laxerend middel gezeten bedacht Jack. Hij moest toch niet als een baby in zijn luier gaan poepen voor al deze mensen!!? Dat zijn luier al nat was, was al erg genoeg. Jack deed zijn uiterste best om de krampen te weerstaan. Rob zag dat Jack het al moeilijk had.
Hij had iedereen naar de achterkant van het schavot gedirigeerd. Met een vinger op zijn mond maande hij iedereen tot stilte.
“Jullie hebben onder het eten heerlijk kunnen genieten van mijn onderdanige slaafje. Het is eigenlijk geen man meer te noemen, maar het is een sissy. Zijn piemeltje is zelfs zo klein dat ik me afvraag of hij ooit een vrouw of man kan bevredigen”. Zacht gegniffel en gelach maakten dat Jack zich enorm schaamde. Rob ging verder: “hij is dus echt gemaakt om te dienen. Het mooiste vind ik nog wel dat hij een luier draagt. Jullie weten allemaal van deze fetish van mij af. Na lang zoeken heb ik de juiste persoon gevonden. Jack is gemaakt om mijn luiersletje te worden. De bedoeling is dat hij op termijn bij mij komt wonen”.
Terwijl Rob aan het praten was kon Jack het niet meer inhouden. Met een gepruttel kwam de stoelgang op gang. “Kijk maar” ging Rob verder, “hij schijt nu zijn luier ook al vol als een incontinente baby. En hij geniet er nog van ook”. Het zachte gegniffel was overgegaan tot een hard gelach. Werkelijk iedereen stond bijna krom van het lachen. Sommige knepen met hun vingers hun neus al dicht. De stank was er gelukkig nog niet want de dikke luier en het plastic broekje hielden deze nog tegen. Jack schaamde zich de oren van zijn hoofd.
De luier werd voller en voller. Na de eerste stroom baande zich een tweede en een derde stroom ontlasting in de luier. Ook aan de voorzijde kwam een stroom op gaan. Het vele drinken deze middag had effect. De luier bolde goed op en verplaatste zelfs al een deel naar de boven, maar het bleef ruim onder de rand gelukkig.
“Heeft ie nou ook zijn kooitje nog om” vroeg één van de vrouwelijke leden van het gezelschap. “Haha ja die heeft hij nog om” antwoordde Rob, “voel maar”.
Dat liet de dame zich uiteraard geen twee keer zeggen. De knoopjes van de romper werden losgemaakt en met harde hand werd er in het kruis van Jack gevoeld. De dame kneep in de voorkant van de luier en uiteraard leverde dat te weinig ruimte op waardoor de massa zich nog verder naar achter verplaatste. De luier bolde goed op aan de achterkant en het gezelschap genoot. De dame voelde opeens de balletjes van Jack door de luier heen. Ze kneep er eens hard in wat een kreet van pijn ontlokte van Jack.
“Dat je hem niet castreert” zei ze tegen Rob. “Klaarkomen mag hij toch niet meer, dan zijn ze toch nutteloos?” Rob glimlachte eens, maar ging er niet op in.
Jack zag natuurlijk de reactie van Rob niet en maakte zich enorm veel zorgen. Gekooid voor altijd was toch nog wel wat anders dan gecastreerd worden. Het mannelijke wat hij nu nog had zou dan helemaal weg zijn.
“Pas op” zei Rob ineens tegen de dame. “Als je doorgaat met knijpen komt die zooi er aan de achterkant uit”. De luier bolde inderdaad wel heel erg ver op nu.
“Haha oké” lachte ze, “dat zal ik wel eens even oplossen”. Iedereen keek verbaasd naar haar, maar Rob begreep gelijk wat ze van plan was. De dame drukte aan de achterkant boven aan de luier en maakte een masserende beweging naar beneden. Na zoals je met een tandpasta tube doet als je die leeg wilt maken.
De bruine massa in de luier verplaatste zich naar het midden en hoe langer de dame de beweging maakte hoe verder de massa zich verspreidde ook naar voren toe.
Jack had een grote hoop gelaten en de dame perste een heel groot gedeelte naar de voorkant. De ontlasting raakte zijn balletjes al en iets later was zijn hele kooitje met daarin zijn piemeltje bedekt met ontlasting.
Het gezelschap begreep nu wat de dame had gedaan en barste wederom in lachen uit.
Jack voelde zich tot op het bot vernederd. Zijn piemeltje zat helemaal onder de ontlasting. De stank begon de kamer nu wel te vullen. De luier en het plastic broekje hielden de geur nu niet meer tegen.
Rob nam het gezelschap mee naar beneden.
Jack bleef alleen achter in het schavot met een vieze stinkende volle luier. Deze werd alleen maar voller want de druk op zijn blaas werd hem teveel.
De dag vol schaamte overdenkend liet hij zijn urine weer lopen. Gelukkig absorbeerde de luier het goudgele vocht, maar veel langer moest het niet gaan duren voordat hij zich mocht verschonen.
Rob kwam nadat de gasten de deur uit waren gegaan terug naar boven.
Jack werd losgemaakt en mocht zich gaan douchen na eerst nog Rob te moeten pijpen. Deze had zijn beurt, toen Jack onder tafel zat, voorbij laten gaan en was door de hele belevenis toch wel erg geil geworden.
Gelukkig voor Jack duurde het niet lang. Rob was erg geil en al snel proefde Jack de het bitter smakende slijmerige goedje op zijn tong.
De zondag liet Rob Jack met rust. Na een enerverende zaterdag had hij wel wat rust verdiend.
Door de weeks gebeurde er niet zo veel. Jack ging gewoon naar zijn werk. Uiteraard geluierd, maar dat was hij ondertussen al normaal gaan vinden.
Zijn ontlasting had hij in zoverre op kunnen houden en nog nooit had hij op zijn werk gepoept. Enkel natte luiers wat hij toch een stuk prettiger vond.
Er waren al diverse kijkers geweest voor zijn huis. Hij vond het ontzettend moeilijk om te verkopen, maar ja dat was nu eenmaal de afspraak met Rob. Ook vandaag waren er kijkers geweest had de makelaar hem verteld.
Ze hadden een meer dan overtuigend bod neergelegd. Met de huizenmarkt deze dagen gingen de prijzen al over de kop, maar dit bod was meer dan veertigduizend boven de vraagprijs.
Erg lang had Jack niet hoeven nadenken. Het bod werd geaccepteerd en de overdracht werd gepland over twee maanden. Gelukkig kon hij direct bij Rob terecht.
In het weekend pakte hij al diverse spullen in en reed een aantal keer op en neer naar Robs huis wat straks ook zijn woning zou worden. Nou ja, woning!? Meer de plek waar hij verbleef. Het huis bleef op Robs naam staan. Uiteraard bleef hij elk weekend ook bij Rob om hem te dienen. Zo heftig als het weekend met het gezelschap was het niet meer geweest. Jack wist nog steeds niet wie het exact waren op Heidi na die hij herkende aan haar stem.
De gevoelens voor Rob werden ook alleen maar sterker. Ondanks zijn onderdanige nederige positie hield hij steeds meer van hem. Rob liet zeker wel merken dat hij op hem gesteld was, maar vernederde Jack nog steeds naar hartelust.
Juist de manier waarop deed Jacks hart sneller kloppen voor Rob. Nooit ging Rob over de grens en altijd was er de aai of een aardig woord ter geruststelling.
Rob merkte de toenemende verliefdheid, of meer het houden van, van Jack en gebruikte dat op slinkse wijze. Hij liet duidelijk merken dat Jack niks meer was dan een huisdier, een slaaf, een dienaar voor zijn behoefte.
Een maand later kwam de dag van de verkoop kwam snel dichterbij, maar dat niet alleen. Ook het einde van zijn werkzame leven ging naar een eind. Hij had op zijn chef op zijn werk verteld dat hij een andere uitdaging had gevonden. Hij had nog niet specifiek verteld wat hij dan wel ging doen. Daar wilde hij zo lang mogelijk mee wachten.
Zijn collega’s had hij ook met een goede smoes afgewimpeld. Een nieuwe uitdaging buiten de verpakkingsmaterialen branche. In de pakketbezorgingsbusiness. Hij bleef de exacte functie vaag houden voor zijn collega’s.
Maar nu was de tijd van smoezen voorbij.
Vandaag moest hij het wel vertellen. Zijn laatste dag op het werk. Een woensdag ook wel een rare dag om afscheid te nemen zo midden in de week, maar het einde van de maand viel nu eenmaal op deze dag.
Dank weer voor het lezen! Tips en reacties altijd welkom!
Kijk ook eens op mijn profiel…
Geblinddoekt was de weg toch lastiger, maar al snel kwamen ze toch boven. Jack werd gelijk in het schavot gezet nadat hij zijn kleding uit had gedaan tot op zijn romper. Deze stond midden in de kamer.
Ook de blinddoek werd afgedaan.
Zijn benen werden ook vastgemaakt aan de grond. Jack begreep niet helemaal waarom.
Het waarom volgde al snel. De krampen in zijn darmen namen enorm toe. Waarschijnlijk had in de vla een laxerend middel gezeten bedacht Jack. Hij moest toch niet als een baby in zijn luier gaan poepen voor al deze mensen!!? Dat zijn luier al nat was, was al erg genoeg. Jack deed zijn uiterste best om de krampen te weerstaan. Rob zag dat Jack het al moeilijk had.
Hij had iedereen naar de achterkant van het schavot gedirigeerd. Met een vinger op zijn mond maande hij iedereen tot stilte.
“Jullie hebben onder het eten heerlijk kunnen genieten van mijn onderdanige slaafje. Het is eigenlijk geen man meer te noemen, maar het is een sissy. Zijn piemeltje is zelfs zo klein dat ik me afvraag of hij ooit een vrouw of man kan bevredigen”. Zacht gegniffel en gelach maakten dat Jack zich enorm schaamde. Rob ging verder: “hij is dus echt gemaakt om te dienen. Het mooiste vind ik nog wel dat hij een luier draagt. Jullie weten allemaal van deze fetish van mij af. Na lang zoeken heb ik de juiste persoon gevonden. Jack is gemaakt om mijn luiersletje te worden. De bedoeling is dat hij op termijn bij mij komt wonen”.
Terwijl Rob aan het praten was kon Jack het niet meer inhouden. Met een gepruttel kwam de stoelgang op gang. “Kijk maar” ging Rob verder, “hij schijt nu zijn luier ook al vol als een incontinente baby. En hij geniet er nog van ook”. Het zachte gegniffel was overgegaan tot een hard gelach. Werkelijk iedereen stond bijna krom van het lachen. Sommige knepen met hun vingers hun neus al dicht. De stank was er gelukkig nog niet want de dikke luier en het plastic broekje hielden deze nog tegen. Jack schaamde zich de oren van zijn hoofd.
De luier werd voller en voller. Na de eerste stroom baande zich een tweede en een derde stroom ontlasting in de luier. Ook aan de voorzijde kwam een stroom op gaan. Het vele drinken deze middag had effect. De luier bolde goed op en verplaatste zelfs al een deel naar de boven, maar het bleef ruim onder de rand gelukkig.
“Heeft ie nou ook zijn kooitje nog om” vroeg één van de vrouwelijke leden van het gezelschap. “Haha ja die heeft hij nog om” antwoordde Rob, “voel maar”.
Dat liet de dame zich uiteraard geen twee keer zeggen. De knoopjes van de romper werden losgemaakt en met harde hand werd er in het kruis van Jack gevoeld. De dame kneep in de voorkant van de luier en uiteraard leverde dat te weinig ruimte op waardoor de massa zich nog verder naar achter verplaatste. De luier bolde goed op aan de achterkant en het gezelschap genoot. De dame voelde opeens de balletjes van Jack door de luier heen. Ze kneep er eens hard in wat een kreet van pijn ontlokte van Jack.
“Dat je hem niet castreert” zei ze tegen Rob. “Klaarkomen mag hij toch niet meer, dan zijn ze toch nutteloos?” Rob glimlachte eens, maar ging er niet op in.
Jack zag natuurlijk de reactie van Rob niet en maakte zich enorm veel zorgen. Gekooid voor altijd was toch nog wel wat anders dan gecastreerd worden. Het mannelijke wat hij nu nog had zou dan helemaal weg zijn.
“Pas op” zei Rob ineens tegen de dame. “Als je doorgaat met knijpen komt die zooi er aan de achterkant uit”. De luier bolde inderdaad wel heel erg ver op nu.
“Haha oké” lachte ze, “dat zal ik wel eens even oplossen”. Iedereen keek verbaasd naar haar, maar Rob begreep gelijk wat ze van plan was. De dame drukte aan de achterkant boven aan de luier en maakte een masserende beweging naar beneden. Na zoals je met een tandpasta tube doet als je die leeg wilt maken.
De bruine massa in de luier verplaatste zich naar het midden en hoe langer de dame de beweging maakte hoe verder de massa zich verspreidde ook naar voren toe.
Jack had een grote hoop gelaten en de dame perste een heel groot gedeelte naar de voorkant. De ontlasting raakte zijn balletjes al en iets later was zijn hele kooitje met daarin zijn piemeltje bedekt met ontlasting.
Het gezelschap begreep nu wat de dame had gedaan en barste wederom in lachen uit.
Jack voelde zich tot op het bot vernederd. Zijn piemeltje zat helemaal onder de ontlasting. De stank begon de kamer nu wel te vullen. De luier en het plastic broekje hielden de geur nu niet meer tegen.
Rob nam het gezelschap mee naar beneden.
Jack bleef alleen achter in het schavot met een vieze stinkende volle luier. Deze werd alleen maar voller want de druk op zijn blaas werd hem teveel.
De dag vol schaamte overdenkend liet hij zijn urine weer lopen. Gelukkig absorbeerde de luier het goudgele vocht, maar veel langer moest het niet gaan duren voordat hij zich mocht verschonen.
Rob kwam nadat de gasten de deur uit waren gegaan terug naar boven.
Jack werd losgemaakt en mocht zich gaan douchen na eerst nog Rob te moeten pijpen. Deze had zijn beurt, toen Jack onder tafel zat, voorbij laten gaan en was door de hele belevenis toch wel erg geil geworden.
Gelukkig voor Jack duurde het niet lang. Rob was erg geil en al snel proefde Jack de het bitter smakende slijmerige goedje op zijn tong.
De zondag liet Rob Jack met rust. Na een enerverende zaterdag had hij wel wat rust verdiend.
Door de weeks gebeurde er niet zo veel. Jack ging gewoon naar zijn werk. Uiteraard geluierd, maar dat was hij ondertussen al normaal gaan vinden.
Zijn ontlasting had hij in zoverre op kunnen houden en nog nooit had hij op zijn werk gepoept. Enkel natte luiers wat hij toch een stuk prettiger vond.
Er waren al diverse kijkers geweest voor zijn huis. Hij vond het ontzettend moeilijk om te verkopen, maar ja dat was nu eenmaal de afspraak met Rob. Ook vandaag waren er kijkers geweest had de makelaar hem verteld.
Ze hadden een meer dan overtuigend bod neergelegd. Met de huizenmarkt deze dagen gingen de prijzen al over de kop, maar dit bod was meer dan veertigduizend boven de vraagprijs.
Erg lang had Jack niet hoeven nadenken. Het bod werd geaccepteerd en de overdracht werd gepland over twee maanden. Gelukkig kon hij direct bij Rob terecht.
In het weekend pakte hij al diverse spullen in en reed een aantal keer op en neer naar Robs huis wat straks ook zijn woning zou worden. Nou ja, woning!? Meer de plek waar hij verbleef. Het huis bleef op Robs naam staan. Uiteraard bleef hij elk weekend ook bij Rob om hem te dienen. Zo heftig als het weekend met het gezelschap was het niet meer geweest. Jack wist nog steeds niet wie het exact waren op Heidi na die hij herkende aan haar stem.
De gevoelens voor Rob werden ook alleen maar sterker. Ondanks zijn onderdanige nederige positie hield hij steeds meer van hem. Rob liet zeker wel merken dat hij op hem gesteld was, maar vernederde Jack nog steeds naar hartelust.
Juist de manier waarop deed Jacks hart sneller kloppen voor Rob. Nooit ging Rob over de grens en altijd was er de aai of een aardig woord ter geruststelling.
Rob merkte de toenemende verliefdheid, of meer het houden van, van Jack en gebruikte dat op slinkse wijze. Hij liet duidelijk merken dat Jack niks meer was dan een huisdier, een slaaf, een dienaar voor zijn behoefte.
Een maand later kwam de dag van de verkoop kwam snel dichterbij, maar dat niet alleen. Ook het einde van zijn werkzame leven ging naar een eind. Hij had op zijn chef op zijn werk verteld dat hij een andere uitdaging had gevonden. Hij had nog niet specifiek verteld wat hij dan wel ging doen. Daar wilde hij zo lang mogelijk mee wachten.
Zijn collega’s had hij ook met een goede smoes afgewimpeld. Een nieuwe uitdaging buiten de verpakkingsmaterialen branche. In de pakketbezorgingsbusiness. Hij bleef de exacte functie vaag houden voor zijn collega’s.
Maar nu was de tijd van smoezen voorbij.
Vandaag moest hij het wel vertellen. Zijn laatste dag op het werk. Een woensdag ook wel een rare dag om afscheid te nemen zo midden in de week, maar het einde van de maand viel nu eenmaal op deze dag.
Dank weer voor het lezen! Tips en reacties altijd welkom!
Kijk ook eens op mijn profiel…
Lees verder: De Ommekeer - 15: Het Afscheid 1
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10