Het was een dag als vele andere, zon, droog en warm. Angela had haast om op tijd op haar afspraak te komen met haar vriendin en scheurde over de snelweg. Alles ging goed, tot ze een witte sedan passeerde. Dit bleek een auto te zijn van de verkeerscontrole dienst en die ging er meteen achterna. Niet zozeer voor de snelheid, maar omdat de achterlichten het niet deden. In de auto zat Jan, die al 20 jaar bij de dienst zat en Jan was gefrustreerd. Zijn vriendin was al een paar maanden uit zijn leven en hij verlangde naar seks. Jan zag dat de auto ook een beetje slingerde en besloot hem in te halen en te laten stoppen. Toen ze stilstonden stapte hij de auto uit en liep naar de wegmisbruiker toe. Het raampje ging open en Jan vroeg of er gedronken was, wat volgens de dame niet het geval was. Papieren had ze niet bij zich en ze moest uitstappen. Voor de veiligheid gingen ze voor de auto staan en Jan vroeg of ze drugs bij zich had. Angela werd erg zenuwachtig, en zei meteen nee.

Jan vertrouwde het niet en zei: ik zal u moeten fouilleren. Handen omhoog en zo blijven staan. Ze deed haar handen omhoog en jan zocht na de oksels intensief tussen de dikke borsten en ging naar beneden. Hij voelde goed aan haar billen en langs haar benen en hij ging weer staan. Zo gaat het niet goed, zei hij: omdraaien. Ze draaide zich om en met 1 beweging trok Jan het jurkje van Angela uit. Hij zei: ik moet u grondig onderzoeken. Hij nam haar borsten stevig vast en zakte toen en trok haar slipje naar beneden. Ze begon te pruttelen maar Jan dreigde met een arrestatie. Hij duwde haar voorover en zei: ik moet overal zoeken. Hij haalde zijn lul uit zijn broek en deed haar bilnaad uit elkaar. Met 1 beweging stak hij zijn lul diep in haar kontje en ze gilde enorm. Hij neukte haar tot die klaarkwam en stopte zijn lul weer in zijn broek. Ze mocht zich weer omdraaien en hij zei: ik laat het deze keer bij een waarschuwing en stapte in zijn auto en reed weg. Angela keek hem in tranen verbaasd na en kleedde zich snel weer aan.

En zo was Simone aan het wachten op haar man die ze al een paar dagen verwaarloosd had. Ze had een heel kort jurkje aangedaan en helemaal geen lingerie. Ze liep op hoge hakken en had zich zwaar opgemaakt. Ze wist zeker dat het hiermee wel weer goed zou komen. Na een tijdje wachten kwam Willem binnen en voor de stemming had ze 2 glazen wijn op tafel gezet. Hij kwam de kamer in maar keek niet eens naar haar. Toen die zat nam die meteen een slok en ze vroeg: zie je niks aan me Willem? Hij keek haar even aan en zei: je bent nog steeds dezelfde kuthoer als die, die me al dagen laat zitten, wat wil je nou vuile slet? Dit had ze helemaal niet verwacht en rende de deur uit. In tranen liep ze over straat tot ze Peter tegenkwam, een vage kennis. Hij nam haar mee naar zijn huis om te kalmeren en binnen schonk hij koffie voor haar in. Vaderlijk sloeg hij zijn arm om haar heen en zij snikte: ik weet niet meer wat ik moet doen Peter.

Hij bekeek haar en zag al snel dat ze geen lingerie aan had. Hij zei: gelukkig weet Peter dat wel Simone. Ze keek hem aan en hij begon aan haar jurkje te trekken. Laat dat Peter, zei ze, maar ze was geen partij voor de man. In no time had hij haar jurkje uit en wreef nu tussen haar benen. Uit angst begon ze nu nog harder te huilen en Peter zat al met zijn vingers in haar kut. Met 1 hand had hij haar armen vast en zei: je had nooit binnen moeten komen hoer. Ze begon nu te schreeuwen en hij gaf haar een hele harde draai om haar oren. Hij trok zijn broek naar beneden en gooide haar op de bank, en ging op haar liggen. Ik neuk je kut kapot vuile slet, zei hij, en stak zijn lul in haar kutje. Hij beet hard in haar tieten en neukte als een gek en het deed haar veel pijn. Toen hij klaargekomen was trok hij zijn broek weer omhoog en trok haar mee naar de voordeur. Hij zette haar naakt op straat en sloot zijn deur, haar in volledige wanhoop achterlatend.

En wat dan te denken van Marie. Ze lag heerlijk in haar bed te slapen en had niet in de gaten dat er iemand binnen was gekomen. Tot ze voelde dat de dekens van haar afgetrokken werden. Ze dacht even aan haar man, maar keek nu naar een grote man met een bivakmuts. Met een snoer knoopte hij haar armen vast en haar benen aan het bed vast. Meteen begon hij haar diep te vingeren en ze gilde het uit. Hij trok zijn broek uit en ging op haar buik zitten. Hij drukte zijn stijve lul tegen haar mond en na een tijdje schoof hij naar binnen en hij begon haar meteen diep te neuken in haar mond en keel. Hij ging door tot hij schreeuwend in haar mond klaarkwam en meteen deed hij haar mond dicht, zodat ze het wel moest doorslikken. Hij stapte van haar af en trok zijn broek weer aan en ging.

Na een tijdje hoorde ze weer iets en ze lag nog steeds vast aan het bed. Karel, haar man kwam binnen en ze zei: o, Karel, wat ben ik blij dat jij er bent, je moest eens weten wat er net gebeurd is. Hij bekeek haar even en begon zich helemaal uit te kleden. Wat doe je nu Karel?, vroeg ze. Hij sloeg haar op haar buik en riep: bek houden vuile slet. Ze snapte er niets van en hij begon haar kontje te vingeren. Zeg nu wat er gebeurd is vuile hoer, zei die. Snikkend begon ze te vertellen en hij maakte haar kontje nat. Hij zei: en dat vond jij wel lekker hè?, vuile trut, en nu stak hij zijn lul diep in haar kontje. Ze gilde: laat dat Karel, het doet zo`n pijn. Jij houdt wel van pijn he Marie, dat vind dit hoertje wel lekker hè? En meteen begon hij haar in haar gezicht te slaan. Ze huilde hartverscheurend en Karel kwam lachend klaar en kleedde zich weer aan. Hij keek haar nog eens aan en liep de kamer uit. Even later hoorde ze de voordeur en ze was weer alleen met haar verdriet.

Een ook voor Frits was het een fijne dag. Dat was tot hij bijna op het einde van zijn dienst was. Frits was een erg verwijfde jongen en was metselaar. Hij was met 2 mannen aan een muur bezig toen 1 van de mannen zei: dit is toch geen vrouwenwerk Bert? Nee Boris, zei die, maar ze laten die meiden hier wel werken. Frits dacht, daar beginnen ze weer met hun rotopmerkingen. Maar het bleef niet bij opmerkingen. De mannen legde hun troffel neer en liepen naar Frits toe. Bert pakte de spierballen van Frits vast en vroeg: lukt dat wel met die dunne armpjes meisje? Frits kreeg een rode kop van schaamte en van woede, maar kon niets doen tegen deze 2 sterke mannen. Houd haar eens goed vast Bert. Gert greep Frits nu stevig vast en Boris knoopte zijn overall los. Ze trokken zijn overall uit en Frits stond op de bouwplaats in een klein roze slipje en een roze Bh. De mannen begonnen meteen te lachen en Boris zei: zie je wel dat het een vuile hoer is.

Ze duwde hem voorover en Boris schoof het slipje opzij en stak zijn lul in zijn kontje. Hij riep: dat vind je wel lekker hè sletje? Bert stond voor Frits met zijn stijve tegen zijn lippen. Hij pakte zijn haren vast en riep: bek open vuile zaadslet. Frits werd nu dubbel geneukt en grote tranen liepen over zijn wangen. Na een tijdje spoten ze hem vol en toen kwam Boris naar voren en hield zijn lul voor zijn mond. Hij zei: lik je poepsappen eraf vuile slet. In volle wanhoop likte hij de lul schoon en de mannen liepen weg en namen zijn overall mee. Hij hoorde ze lachen en hij keek huilend om zich heen. Het was een hopeloze situatie. De bouwplaats was midden in de stad en hij kon echt niet in zijn lingerie over straat gaan. Hij zag geen andere oplossing dan in een hoekje zitten en wachten tot het donker zou worden. Hij was in ieder geval wel helemaal klaar met dat werk.

Angela had zich inmiddels aangekleed en reed weer in haar auto. Ze had nu geen zin meer om naar haar vriendin te gaan, en thuis zou er ook alleen maar onbegrip zijn. Ze reed naar het centrum en parkeerde haar auto en liep een beetje doelloos rond. Ze kwam na een tijdje langs de bouwplaats en hoorde iemand snikken. Ze ging op het geluid af en zag Frits in een hoekje zitten en hij huilde. Hij zag haar en riep meteen: ga weg, ga weg jullie, ik wil niet meer. Angela liep naar hem toe en ging naast hem zitten. Hij zag nu dat het iemand anders was en barste in tranen uit. Ze sloeg een arm om hem heen en vroeg: wat is er jongen? Snikkend riep Frits, ik ben net verkracht door 2 mannen. Angela zei: het is dan wel geen troost jongen, maar ik ben net verkracht door een agent. Hij keek haar aan en vroeg: meen je dat nou? Nu begon Angela ook te huilen en zei: ja jongen, het is echt waar.

Frits, zei die, ik heet Frits. O sorry, zei ze, ik ben Angela. Ze babbelde een hele tijd met elkaar en vonden ook troost bij elkaar. Het werd langzaamaan donker en net toen ze wilde opstaan, Angela had aangeboden hem naar huis te brengen, zagen ze iets bewegen in de buurt. Misschien zijn het die mannen weer, zei Frits. Ze bleven stil kijken naar de richting van het geluid en ineens zagen ze een naakte vrouw die schichtig tussen de gebouwen door liep. Angela riep meteen: kom hier maar meisje, wij kunnen je helpen. De vrouw kwam dichter bij en zag die 2 nu zitten. Kunnen jullie echt helpen?, of zijn jullie soms ook vuile verkrachters. Angela stond meteen op en zei: kom er even bij zitten meisje, en doe je verhaal maar. Simone begon te huilen en ging zitten. Angela trok meteen haar jurkje uit en zei: doe dit maar aan meisje, dan heb je het niet zo koud.

Ik heet Simone, zei ze. Ze stelde zich aan elkaar voor en ze vertelde wat haar net was overkomen. Toen ze klaar was barste ze in tranen uit en Angela en Frits begonnen te lachen. Boos keek ze hun aan en vroeg: vinden jullie dat leuk soms? O sorry nee, natuurlijk niet, zie Angela. Waarom lachen jullie dan?, vroeg ze. Angela en Frits deden nu hun verhaal en nu kon Simone het wel begrijpen. Ze konden daar natuurlijk niet blijven zitten en Angela deed haar jurkje weer aan en zou de auto halen en voorrijden. Simone en Frits bleven wachten, de 1 naakt en de ander in roze lingerie. Angela was er snel weer en toen ze in de auto zaten zei ze: laten we maar naar mijn huis gaan, dan kunnen we even rustig bijkomen en bijpraten. Ze gaf Simone een klein dekentje, dat ze over zich heen kon slaan. Ze ging er samen met Frits onder zitten.

Rustig reed ze naar haar huis en toen ze er bijna waren stond ze ineens hard op de rem. Over straat liep een huilende naakte vrouw, die bijna onder de auto lag. Ze stapte meteen uit en liep naar de vrouw toe. Die vloog meteen in haar armen en ze snikte: ik wil niet meer verder, rij me maar dood, ik wil dat het eindigt. Angela keek haar aan en vroeg: is het zo erg meisje? Toen gilde Marie: ik ben verkracht, eerst door een boef en toen nog erger door mijn man, en ze huilde weer verder. Angela nam haar mee naar de auto en zette haar naast die andere 2. Ze reden nu zonder verdere problemen naar haar huis en gingen naar binnen. Toen ze zaten zei ze: ik zie dat we allemaal een beetje koud zijn, ik zal even wat lekkere koffie maken. Ze stond in de open keuken en ondertussen stelde ze zich aan elkaar voor. Marie deed haar verhaal en hoorde nu ook de verhalen van de andere.

Angela zei: het is niet normaal dat die gasten overal mee weg kunnen komen. Als ik aangifte zou doen tegen hun eigen politieagent weet ik nu al hoe het afloopt. De man zou alles ontkennen en dat is het zijn woord tegen het mijne. Simone zei: bij mij ook al. Als ik aangifte zou doen zegt die lul gewoon dat die me nog nooit gezien heeft, en dan is het daar klaar mee. Marie snikte, en als ik het doe en ze horen dat ik ook door mijn man ben verkracht zullen ze zeggen: volgens ons vind u het gewoon erg lekker vrouwtje, we hebben wel wat beters te doen met onze tijd. En Frits zei: en als ik het doe zeggen die gasten dat het niet waar is en dat alle vrouwen liegen en mijn baas zal waarschijnlijk zeggen: dat kun je natuurlijk verwachten Frits, iemand zoals jij. Angela liep even naar de slaapkamer en kwam terug met 3 korte jurkjes.

Ze gaf hen er allemaal 1 en ze zei: ik heb niets anders, maar jullie zitten dan in ieder geval niet meer bloot. Ze schonk nu de koffie in en Frits pakte meteen zijn kopje vast om zijn handen op te warmen. Tussen neus en lippen door zei Angela: je ziet er best leuk uit in dat jurkje Frits, en de andere meiden beaamde dat meteen. Frits kreeg een rode kop en nam snel een slokje koffie. Simone zei: maar dit kunnen we toch niet gewoon voorbij laten gaan? Angela zei: we weten in ieder geval wie het geweest zijn, dus dat is al iets. Maar die agent dan Angela, vroeg Frits, daar weet je toch niets van? Jawel zei ze, hij had zich in het begin voorgesteld als Jan Willems, ik zal die naam nooit meer vergeten. Ze waren koortsachtig bezig met het bedenken van een plan, maar dat wilde niet zo vlotten.

Na een paar uur kwam er een fles wijn op tafel en ze gingen door. Ze waren het in ieder geval al met elkaar eens dat ze niet meer naar huis zouden gaan en Angela had ze onderdak aangeboden voor de nacht. Frist durfde ook niet naar huis te gaan want die mannen wisten waar die woonde. Ze waren het al over 1 ding eens, ze wilde geen geweld gebruiken, want daar hadden ze allemaal een hekel aan. Maar dan werd het meteen ook heel moeilijk. Misschien iets met computers, zei Angela, maar geen van alle had ervaring met computers en de mogelijkheden ervan. Het was al middenin de nacht toen Angela ineens iets geks voorbij zag lopen. Ze liep meteen naar de deur en keek de straat in. Ze zag iemand lopen in een wit jarretelsetje en een witte Bh en verder niets. Het zal toch niet waar zijn?, dacht ze.

Ze rende meteen achter het figuur aan en toen ze erbij was deed ze een hand op de schouder. Meteen hoorde ze: niet doen Sonja, je moet me niet meer slaan. Angela zei: rustig maar, ik ben Sonja niet, ik ben Angela. De andere drie kwamen nu ook dichterbij en het figuur draaide zich om. Het bleek een man te zijn in hele mooie lingerie en hij was in tranen. Ze vroegen niets en namen de man meteen mee naar huis. Binnen kreeg ook hij eerst een kop koffie en een klein jurkje en hij ging naast Frits zitten en deed zijn verhaal. Hij had zich mooi aangekleed en opgemaakt omdat Sonja vaak had gezegd dat ze wel eens met een meisje wilde vrijen. Maar toen ze thuis kwam en ze zag me zo, zei die, werd ze heel boos en kwam op me af. Ze begon me overal te slaan en het deed verschrikkelijk veel pijn. Ze schreeuwde tegen me: als je zo graag de hoer wil uithangen doe je dat buiten maar en ze heeft me zomaar buiten gezet. Ik ga nooit meer terug, zei de man die zich voorgesteld had als Anton.

Het werd erg laat en Angela zei: laten we er eerst maar even een nachtje over slapen, dan hebben we morgen misschien weer heldere ideeën. Hoe gaan we dat regelen?, vroeg Simone. Angela zei: ik had het zo bedacht: Simone en Marie kunnen bij mij in bed kruipen en de jongens moeten hier in de kamer maar wat vinden, zal dat lukken jongens? Anton zei meteen: vast wel Angela, ik ben al blij dat ik hier kan blijven. De meisjes gingen de slaapkamer in en Anton ging op de bank liggen en ik op 2 stoelen. Af en toe snikte de meiden nog even, maar toen waren ze vrij snel stil. Ik kon nog niet slapen en Anton ook niet. Hij keek naar me en we hadden ons jurkje uitgedaan. Hij vroeg: doe je dat allang?, lingerie dragen. Zolang ik me kan herinneren, zei Frits, en jij? Altijd als ik de kans krijg, zei Anton, als mijn vrouw het maar niet ziet, want die slaat me. Frits ging naast Anton zitten en zei: ik vind je erg mooi in die lingerie Anton. Ik vind jou ook mooi, zei Anton en legde zijn hand op de lul van Frits.

Ze keken elkaar een tijdje aan en begonnen toen te tongen. Ze pakte elkaars lul vast en begonnen eraan te trekken. Frits stak zijn vinger nu in het kontje van Anton, die meteen zacht begon te kreunen en ook zijn vinger bij Frits naar binnen bracht. Ze bleven elkaar tongen en trekken en al snel kwamen ze klaar en veegde alles meteen op. Frits ging nu bij Anton op de bank liggen en gearmd vielen ze in slaap. Volgende morgen kwamen de meiden de kamer in en zagen Anton en Frits gearmd op de bank liggen. Angela zei lachend: zo, die hebben elkaar gevonden denk ik. Ze liepen de keuken in en maakte koffie. De jongens werden wakker van het geluid en gingen met een rode kop recht zitten en trokken snel hun jurkjes weer aan. Bij de koffie werd doorgesproken wat ze tot nu toe al bedacht hadden, en dat was niet veel. Angela haalde ook het idee nog even aan van de computer en dat ze daar niets van wisten. Maar ik wel, zei Anton. Meteen keek iedereen hem aan.

Hij vertelde dat hij computerdeskundige was bij een groot financieel bedrijf en dat hij wel een paar trucjes kende. Dat geeft meteen weer mogelijkheden, zei Angela, en iedereen knikte inspannend. Wat zou je dan willen?, vroeg Anton. Ze dacht even en zei toen: het liefste zou ik een grote pagina maken met hun foto erop, gewoon maar 1 pagina met alle foto`s met grote letters eronder: kent u deze verkrachters en mishandelaars. En dan een beknopte beschrijving eronder wat ze gedaan hebben. Anton zei: dat lijkt me niet echt een probleem, heb je hier een computer? Ik heb wel een laptop, is dat ook goed?, vroeg ze. Lieve schat, zei Anton, dat is dus een computer. Nu lachte we allemaal en de stemming werd gelukkig een beetje ontspannend. Ze gaf hem aan Anton en zei: het is wel een oud beestje hoor. Anton zei: als die nog aan kan ben ik al dik tevreden.

Anton zei: het eerste wat we moeten doen is zorgen dat we een foto hebben van iedereen. Hij begon meteen op internet te zoeken en de meiden liepen naar de slaapkamer om zich omstebeurt te douchen en op te frissen. Even later kwamen ze weer goed uitziend de kamer in en schonken nog een kop koffie in. Anton was niet meer weg te slaan bij de computer, het was duidelijk zijn passie en Frits zat erbij met grote ogen te kijken, ze hadden geen aandacht meer voor de meisjes. Toen de koffie op was zei Angela, jongens, werken jullie nog even door, wij moeten even weg en dan kunnen jullie ook meteen even douchen en Anton, werk je make up een beetje bij en misschien kan je Frits ook open maken. Toen de meiden wegwaren kleedde ze zich helemaal uit en gingen samen de douche in. Ze waste elkaar helemaal erg goed en tongde natuurlijk ook.

Toen ze klaar waren kleedde ze zich weer aan en Anton zorgde voor de make up van zijn gezicht en die van Frits. Toen hij klaar was zei die: je ziet er erg mooi uit Frits, en gaf hem een diepe tongzoen. Ze gingen meteen weer verder met hun zoektocht en een paar foto`s hadden ze al gevonden. Toen ze niks meer konden vinden stopte ze en kwamen de meiden binnen. Ze vertelde dat de bouwvakkers nog moesten en de man van Marie, en verder hadden ze alles. Angela zei: dan moeten we daar nog een foto van maken. Toen zei Angela: doen jullie je ogen eens dicht jongens. Ze sloten hun ogen en hun jurkjes werden opgetild. Ze voelde iets kouds bij hun borstkas en de jurkjes gingen weer naar beneden. Ze keken en zagen dat ze nu dikke tieten hadden. Ze voelde eraan en ze voelde net echt. Ze keken naar de meiden en Angela zei: we hadden zo met jullie te doen dat we dachten dat jullie dit wel fijn zouden vinden. Zijn jullie er een beetje blij mee? Frits keek even naar Anton en zei: ik ben er erg blij mee Angela. Ik ook, zei Anton, en we gingen weer naar de orde van de dag.

Er zat maar 1 ding op, er moesten foto’s genomen worden. Angela had best wel een goede camera en ze kwam met 2 paar pumps naar de kamer. Ze zei: trekken jullie die maar aan jongens, je kan niet op blote voeten gaan. Toen vroeg ze: hebben jullie soms liever dat we jullie meisjes noemen. Ze werden meteen rood en Frits zei: ik zou het erg leuk vinden, maar het hoeft niet hoor. Ze vroeg: en jij Anton? Wat vind jij ervan? Hetzelfde als Frits, zei die. Dat is dan geregeld, zei ze, vanaf jullie zijn jullie meisjes en wij zijn nu de club van de 5 stoere meiden. Ze stapte in de auto en reden eerst naar het huis van Marie. Toen begon het lange wachten. Pas na een paar uur zag Marie hem de straat inlopen en Angela maakte meteen een paar foto`s en deed het raampje weer dicht. Toen reden ze door naar de bouwplaats en de 2 mannen waren weer aan het werk. Brutaal stapte Angela met de camera uit de auto en liep naar de mannen toe.

Ze zei: hallo sterke mannen. Ik maak een reportage over de bouw in het centrum en ik vroeg me af of ik van jullie een foto mag maken. Stoer zei Boris, een lekker wijf mag ons alles vragen, en de mannen begonnen te lachen, ze vonden zichzelf erg leuk. Angela maakte een hele serie foto`s van de mannen en bedankte ze en stapte weer in de auto. Simone zei: laten we nu eerst even naar een terrasje rijden Angela, dan kunnen we misschien een tosti eten of zo, ik trakteer. We zaten al snel op een terras met een kop koffie en een tosti en de meiden zagen dat Anton en Frits erg moesten wennen aan het dragen van deze kleren in het openbaar. Maken jullie je niet druk meisjes, zei ze tegen hun, jullie zien er geweldig uit. De andere meiden beaamde dit meteen. Na de tosti en de koffie reden ze weer naar het huis van Angela en Anton ging meteen weer aan het werk.

Na een tijdje liet hij zien wat hij tot nu toe had. Er stonden op 1 pagina 6 foto`s met duidelijk herkenbare hoofden. Angela knikte tevreden en vroeg: hoe nu verder? Anton zei: nu ga ik eerst smeken om een glaasje wijn en dan begin ik aan de tekst. Iedereen schoot in de lach en de kopjes werden opgeruimd en er kwam een fles wijn op tafel. Anton loog niet want nadat hij een slok genomen had ging hij meteen weer door. Frits zat nog steeds naast hem en de meiden zagen dat Frits zijn hand op het been van Anton had gelegd. Ze knipoogde naar elkaar en zeiden er niets over. Na 2 uur was Anton klaar en ze gingen allemaal even kijken. Bovenaan de foto’s, daaronder met hele grote letters het verzoek en daaronder per geval hun misdraging. Geweldig zei Angela, maar zo hebben we er niks aan.

Hoezo niet?, vroeg Anton. Ja hallo, zei Angela, nu staat het op mijn laptop en ik ga dus echt niet alle deuren langs om ze mijn laptop te laten zien. Anton schoot in de lach en zei: jij leeft echt nog in het stenen tijdperk hè? Angela kleurde en vroeg: heb ik het mis dan? Sociale media, zei Anton. Daar heb ik wel eens van gehoord, zei Angela, maar dat is toch iets van hackers? Anton schoot weer in de lach en zei: kom eens kijken meden, dan laat ik jullie zien hoe ik de foto vond van Sonja. Al snel zat hij op haar facebook pagina, waar allemaal foto`s van haar opstonden. Dat, dames, dat is nou sociale media. En zo heb je veel meer kanalen, zeg maar even zenders en daar moeten we de oproep overal op zetten. Klinkt goed zei Marie, maar krijgen we niet problemen met bijvoorbeeld de politie als we dat zomaar op internet zetten? Dat zou heel goed kunnen, zei Anton, maar ik denk niet dat het in het voordeel van de daders zal zijn.

Hoezo niet? zei Fred. Nou meisje, zei die, als de politie zich meld doen we alsnog aangifte tegen die gasten. Wat schieten we er dan mee op?, vroeg Simone, dan kunnen we toch meteen aangifte doen? Nou, zei Anton, als we dat nu doen worden we niet geloofd, maar als eerst duizenden mensen die pagina gezien hebben ligt het toch heel anders, dan moeten ze wel. Duizenden?, vroeg Angela, zoveel mensen? Anton lachte en zei: waarschijnlijk nog veel meer Angela, die media is enorm populair. Ze zagen nu dat Frits een beetje was aan huilen. Anton sloeg een arm om hem heen en vroeg: wat is er Frits? Hij snikte, ik ga echt geen aangifte doen hoor, daar ben ik veel te bang voor. Meteen zei Angela, kom op Frits, we zijn nu de club van de 5 stoere meiden en we steunen je door dik en dun. Dankjewel Angela, zei Frits, en veegde zijn tranen weg. Doe je wel een beetje voorzichtig meisje, zei Anton, anders heb ik je voor niets opgemaakt. Meteen schoten ze weer in de lach en Angela schonk nog een glas wijn in.

Ze vroeg: en dat plaatsen op die zenders Anton, is dat moeilijk? Wanneer wil je het erop hebben?, vroeg die. Hij ging meteen aan de slag en na een half uur zei die: alle zeg maar zenders die ik kon vinden hebben nu de oproep en nu is het dus afwachten. Al snel stroomde de reacties binnen en in het begin liet Anton ze allemaal zien, maar op een gegeven moment was het niet meer bij te houden. Het waren er zoveel dat zelfs Anton ervan stond te kijken. Het voelde nu al als een overwinning en de wijn ging vrolijk rond. Uit baldadigheid begonnen de meiden nieuwe namen te bedenken voor Frits en Anton, want die namen konden echt niet meer als meisje. Voor Anton was het makkelijk, die zou voortaan Antoinette worden, maar bij Frits hadden ze meer moeite. Uiteindelijk kwamen ze op Froukje, eenvoudig, maar ook erg vrouwelijk. De jongens waren tevreden met de nieuwe namen.

Het was al een tijdje donker toen de bel ging. Angela deed open en schrok zich meteen rot. Voor de deur stonden 2 grote agenten. Ze nam ze mee naar de kamer en daar kregen een paar meisjes ook een hartverzakking. De agent zei: u bent lekker bezig geweest dames. Antoinette zei meteen: dat komt op mijn conto agent. Hij keek hem/haar aan en vroeg: heeft u enig idee hoeveel reacties erop gekomen zijn? Nee, eigenlijk niet, zei ze. Het zijn er meer dan 300000 mevrouw, en dan is het nog niet eens afgelopen. Ze keken elkaar aan en Angela zei: dan hebben we wel succes gehad meiden. Dat valt nog te bezien dames, zei de agent. Hoe bedoeld u? , vroeg Anton. De agent zei: de komende dagen zullen al deze mensen gehoord worden op het bureau, daar komen we niet onderuit. Maar het zou kunnen zijn dat ze een aanklacht indienen tegen u als groep.

Angela stond op en zei: laat ze dan maar komen, wij zijn de club van 5 stoere meiden en zullen ons met hand en tand verzetten. Na een tijdje gingen ze weg en hij zei nog: binnenkort hoort u nog van ons. Antoinette dook meteen de laptop in en zag dat op verschillende kanalen de pagina was geblokkeerd. Maar op andere weer niet en de bezoekers en reacties bleven binnen stromen. Veel reactie ook met: we kennen die mensen op de foto! Alleen al met die reacties hebben we ons doel bereikt, zei Angela. Het werd nog een late avond en net als de dag ervoor besloten we weer op de zelfde manier als gisteren te gaan slapen. Angela gaf nog een dekentje aan Froukje en zei: dan slapen jullie ook lekker warm vannacht. Het bleef die nacht gelukkig rustig en we haalde allemaal wat broodnodige slaap in.

Volgende morgen was Angela meteen erg wakker. Ze zei: ik heb nagedacht en denk dat jullie voorlopig nog niet naar huis durven. We knikte instemmend. Toen zei ze: ik heb boven nog 2 slaapkamers. Ik vraag aan vrienden vandaag 2 matrassen en ondertussen gaan jullie even naar de stad om een paar kleren te kopen. Denk aan lingerie ook en misschien wat make up. Dus Simone, helpen jullie de nieuwe meisjes er een beetje mee. Na de koffie gingen ze weg en Angela ging meteen aan het bellen. Matrassen waren er heel snel, met zelfs een onderstel, dus slapen op de grond hoefde niet. Na een paar uur kwamen de meiden weer terug en Angela zei: de kamers boven zijn klaar. 1 voor Simone en Marie, en die ander voor Froukje en Antoinette. Ze brachten meteen de kleren naar boven en trokken iets nieuws aan. Beneden gaven ze de jurkjes weer terug aan Angela, die ze meteen in de was deed.

Het was avond en we begonnen net met een glaasje wijn toen de bel ging. Angela deed open en 1 van de agenten die al eerder was geweest stond voor de deur. Hij vroeg: mag ik even binnenkomen mevrouw? Angela liet hem binnen en de andere keken hem meteen kritisch aan. Hij was in burgerkleren en zei dan ook: ik ben nu niet in dienst maar wilde jullie toch graag iets zeggen, ook al mag dat misschien niet. We gingen er voor zitten en de agent, die Piet heette, kreeg ook een glas wijn. Hij zei: die actie van jullie mocht natuurlijk helemaal niet, maar is wel een groot succes gebleken. 5 van de 6 mensen hebben zich vrijwillig aangegeven en de laatste hebben we wel ondervraagd, maar die is het helemaal niet eens met de aanklacht. Welke dan?, vroeg Froukje. De man van Marie, zei de agent. Tsja, zei Marie, dat had ik wel verwacht, die ellende gaat nooit voorbij. Angela vroeg: en die andere, wat gebeurt daar mee?

Hij zei: de bouwvakkers zijn meteen ontslagen en er waren meer homo mannen die zich hebben gemeld over die 2 dus die gaan een zware tijd tegemoet. Tegen de agent bij Angela waren al een paar aangiftes en dit was de druppel, dus die mag er ook erg lang over nadenken. De man van Simone betuigde veel spijt en zou het echt nooit meer doen. Simone begon te lachen en zei: zet dat maar bij die andere 28 keer dat die het nooit meer zou doen. De vrouw van Antoinette was zich bewust van haar gewelddadige inslag en heeft zich vrijwillig aangegeven en gaat in langdurige therapie. Dus al met al, ook al mag ik het niet zeggen, een mooi resultaat dames. Hij had zijn glaasje leeg en ging weer. In de kamer vroeg marie: wat kan ik nou nog doen met die engerd van mij? Ze begon een beetje te huilen, tot Antoinette zei: ik denk dat ik daar wel een idee voor heb. Gewaagd, maar wel doeltreffend. Angela lachte en zei: gewaagd bestaat niet bij ons, wij zijn de club van 5 stoere meiden.

Simon begon: Een paar dingen vooraf: ik denk dat we allemaal, behalve dan Angela en Froukje morgen een scheiding moeten aanvragen. Hoe eerder dat geregeld is, hoe eerder we onze eigendommen terug hebben. Dan denk ik dat we de site uit de lucht moeten halen. Piet had gelijk, het mocht niet en we kunnen hem beter weghalen voor we er moeilijkheden mee krijgen. En dan nu de man van Marie: die moeten we in de val laten lopen en het allemaal filmen en dan alleen hem met een verhaaltje erbij op internet zetten, maar het is dus gewaagd. Iedereen zag het zitten en hoopte voor Marie dat het voor haar ook goed zou komen en de hele avond probeerde ze een goed plan te maken zodat ze er zo snel mogelijk mee konden beginnen. Toen er na een aantal uur eindelijk een redelijk plan lag gingen ze naar bed, want het was alweer een drukke dag geweest.

Froukje en Antoinenette genoten in het 2persoonsbed en begonnen meteen te vrijen. Ze waren helemaal naakt en hadden al snel elkaars lul vast. Na een tijdje draaide Antoinette zich op haar buik en fluisterde: neuk me meisje. Froukje ging op hem liggen en schoof langzaam zijn kontje in. Hij schreeuwde: mijn god Froukje, dit is zo lekker, geef hem lekker diep schatje. Terwijl hij steeds dieper ging hoorde ze uit de andere kamer: Ja Simone, lik je sletje klaar schatje. En Simone riep: vinger me diep in mijn kleine kontje Marie, ik wil je in me voelen. Het was allemaal zo geil dat Froukje gillend klaar kwam. Ze haalde haar lul uit zijn kontje en bukte zich tussen de benen van Antoinette en begon haar te pijpen. Antoinette riep: ik ga klaarkomen Froukje en spoot haar straal in de mond en keel van Froukje, die het allemaal doorslikte. In de kamer ernaast waren nu 2 vrouwen aan het gillen, en daarna werd het stil, ze vielen allemaal in slaap.

Volgende morgen kleedde zich allemaal een en dronken nog even samen een kopje koffie. Toen die op was gingen ze vol spanning met de camera`s de deur uit. Ze liepen richting het huis van Marie en bleven wachten tot die man de deur uit zou gaan. Toen die eindelijk weg was liepen ze er naartoe en gingen naar binnen. Marie vroeg: en nu? Nu ga jij vast allemaal dingen pakken die belangrijk voor je zijn, en denk dan ook aan een paar kleren. Gooi alles maar in een paar koffers. Maar als die dan komt?, vroeg Marie. Daar hopen we juist op, zei Angela. Als je koffers gepakt klaar staan bel je hem op naar zijn werk en zeg je dat hij thuis moet komen omdat jullie iets moeten bespreken. Ja, zei Marie, maar dan begint het eng te worden. Geen nood, zei Antoinette, we zijn er allemaal bij en we zijn de club van 5 stoere meiden, weet je nog wel? Er kwam een erg klein lachje op het gezicht van Marie en het was duidelijk dat ze bang was.

Overal stond iemand met een camera. In de kamer, gang, slaapkamer zelf 2 en het moment was aangebroken. Ze belde haar man op die boos reageerde en zei dat die meteen zou komen. Ze bleef op de slaapkamer staan met al haar koffers en niet veel later ging de voordeur open. Tyfeus zooi, hoorde ze meteen en er stormde een erg boze man naar binnen. Hij liep meteen de kamer in en riep: waar ben je dan vuile smerige hoer? Marie zei niets, die keek wel link uit. Hij pakte een fles sterke drank uit de kast en begon meteen uit de fles te drinken. Gefilmd werd toen de man in zichzelf riep: die vuile hoer, ik zal haar strot open snijden als ik haar zie, die komt hier niet meer levend weg. Froukje, die dit filmde begon nu zelf ook wel bang te worden. Eigenlijk was dit al genoeg film, maar ze kwam nu echt niet achter de gordijnen vandaan, wie weet wat die gek zou doen.

De fles was bijna leeg en hij wankelde nu de trap op naar boven. In de slaapkamer zag hij Marie staan met haar koffers. Hij keek haar aan en zei: jij gaat hier niet wel vuile slet, je bent mijn hoer en je blijft hier! Ik ga, zei Marie, en je kan me niet tegenhouden. Hij lachte en zei: zo, kan ik dat niet hè?, ik zal je verdomme kreupel schoppen zodat je 3 weken niet meer kan lopen en als je dan op de grond ligt zal ik je diep in je kont neuken tot je helemaal open scheurt. De meisjes in de slaapkamer met de camera wisten niet wat ze hoorde. Angela had voor de zekerheid uit de keuken een grote deegroller meegenomen. Marie zei: je kan zeggen wat je wilt maar mijn beslissing staat vast, ik ben je mishandelingen meer dan beu. Meer dan beu?, riep hij, stomme hoer, ik ben nog niet eens goed begonnen. Je zal er spijt van krijgen dat je de koffers hebt gepakt, ik breek al je vingers zodat je maanden lang geen koffer meer kan tillen.

Nu werd het spannend. Hij liep naar haar toen en had alleen nog maar ogen voor haar. Wild als hij was zag hij zijn omgeving niet meer. Angela stapte al zachtjes uit de kast met de deegroller en hield de man goed in de gaten. Hij stond nu voor Marie en riep: dus jij stuk ongeluk denkt dat je zomaar bij me weg kan lopen. Moet je luisteren hoer, je bent mijn hoer en als ik je wil slaan of schoppen dan mag ik dat want je bent van mij. Jij bent helemaal niets, een menselijk stukje afval! Hij pakte haar jurk vast en trok hem in 1 beweging van haar af en gooide haar op de grond. Net toen hij haar wilde schoppen gaf Angela hem een harde klap met de deegroller op zijn hoofd. Hij viel meteen neer, deels omdat die al half zat was van de sterke drank en Marie stond stel op. Simone pakte haar meteen vast en ze was duidelijk in shock. Ze gaven Marie snel een ander jurkje en liepen met alle koffers de deur uit naar huis.

Thuis schonk Angela meteen een glas wijn in de bij Marie zakte de spanning gelukkig weg, bij de rest trouwens ook, want ook zij waren erg geschrokken van die gewelddadige man. Antoinette ging meteen aan de slag met de filmpjes en een tijdje late vroeg ze trots aan de meiden om te komen kijken. Hij had het op die pagina gezet, waar de andere foto`s vanaf waren gehaald, alleen die van hem niet en als je het filmpje aanklikte zag je het hele horrorfilmpje, met al het geluid erbij. Eronder stond: alleen deze man is nog te laf om te bekennen, die doet liever vrouwen pijn. Zelfs marie werd weer vrolijk door die pagina en we besloten er verder een soort feestdagje van je maken. Simone vroeg ineens: hoe zit het eigenlijk met jouw man Angela? Ze bleef even stil en zei toen: die is 2 jaar geleden overleden Simone. O, wat erg, zei Simone, dat wist ik niet.

Ik mis hem nog iedere dag, zei ze, we hadden samen een vakantie park en woonde ook op het park en hadden het geweldig samen. Het was even een lastige stemming en Froukje vroeg: en hoe is het nu met dat park? Angela klaarde weer wat op en zei: dat heb ik nog steeds, ik laat het alleen door iemand anders beheren nu, ik kon het even niet meer. Na een tijdje kwamen de tongen los en de wijn hielp ook wel een handje. Na een paar uur zei Angela: dus dat is afgesproken meiden, volgende week verhuizen we naar het park en ik heb daar mijn eigen huisje en Simone en Marie krijgen er 1, en ook Antoinette en Froukje. Dan hebben jullie meteen werk En wonen we in een erg mooie omgeving en het belangrijkste, we blijven bij elkaar. 3 dagen later ging s `avonds bel en toen Angela opendeed stond Piet er weer in zijn burgerkleren.

In de kamer zei hij, met een glas wijn, ik heb het filmpje gezien dames, en natuurlijk ook de vele reacties. We hebben natuurlijk geprobeerd de man te spreken, maar hij is spoorloos. Ook op zijn werk is die niet meer gekomen, alhoewel die daar ook niet meer welkom is. Er wordt nu overal naar hem omgekeken en mochten wij hem vinden zou ik het fijn vinden om de pagina dan helemaal te laten verdwijnen. Het mag niet en we hebben door de vingers gekeken omdat jullie verhalen erg schrijnend zijn maar we willen ook niet dat mensen straks gaan filmen dat hun fietsbel is gestolen en wij onnodig veel werk krijgen voor niets. Ze schoten in de lach en Marie lachte het hardste. Toen Piet weer weg was zei Angela, dan lijkt het nu allemaal opgelost te zijn. Komt goed uit want morgen gaan we naar het park en dan regelen we alles voor jullie huizen en inboedel, maar dat kunnen we dan op ons gemakje doen. We zullen nog een paar keer op en neer moeten rijden dus ik houd dit huis nog een tijdje aan, maar als alles rond is begint het nieuwe leven pas echt.

Volgende dag reden we naar het park, een ritje van ruim 2 uur, maar het was zeer de moeite waard. Het was een erg bosrijke omgeving en er was een groot meer waar je in kon zwemmen. Ze bekeken hun nieuwe woningen en waren in hun nopjes. Die avond zaten ze in het huisje van Angela, en ze leerde meteen Berend kennen, de man die het park al die tijd in de gaten had gehouden. Het was een erg vriendelijke en knappe man en het leek tussen hem en Angela goed te klikken. We genoten allemaal van de nieuwe weg die we ingeslagen waren en hadden vriendinnen voor het leven gekregen.