Mijn Leven, Mijn Liefdes, Eindexamenjaar - 3

Na het douchen, gingen we weer door met de opgaven uit het werkboekje en op één of twee opgaven na, die wat meer moeite kostten, was de rest een fluitje van een cent.

Het waren er wel veel, maar met het vooruitzicht om straks lekker te chillen, waren we gemotiveerd om de schouders eronder te zetten en snel klaar te zijn.

Onze vrijage en de gevoelens die zich daardoor tussen ons drieën verder hadden ontwikkeld hadden gelukkig geen noemenswaardige invloed op de discipline die we aan de dag legden.

Ik had me voorgenomen om na het studeren bij de kinderen Duchesne langs te gaan om de brief af te geven, dan zou ik dat ten minste achter de rug hebben en kon ik me relaxed met de meiden bezighouden.

Maar eerst zou ik even met de meiden praten over onze nieuwe ‘interesses’, vooral mijn gevoel dat seks kennelijk langer bij hen een onderwerp van belang was, wilde ik aan hen voorleggen en ook het gemak waarmee ze deze, laat ik het gemakshalve maar driehoeksverhouding noemen, accepteerden. Hun interesse in seks èn in mij was me niet eerder opgevallen, ik was in de maanden eraan voorafgaand vooral bezig geweest met de omstandigheden rond Josie.

Niet gehinderd door vooringenomenheid tegenover enige seksuele voorkeur of handeling dan ook, ik had immers ook weer niet zoveel ervaring, stond ik vooraf voor vrijwel van alles open. Ik was dan ook wel benieuwd waar Eline en Willie mee zouden komen. Ik had niet de indruk dat ze veel meer op de hoogte waren dan ik, maar.. ze hadden me de afgelopen week behoorlijk verrast met hun acties, ik kon me dus vergissen.

“En dat was de laatste! Dat viel me niet tegen!” riep Willie uit. “Met dank aan Eline!” voegde ik daaraan toe.

Eline keek een beetje opgelaten toen ze van Willie en mij een zoen op de wangen kreeg: “Jullie zouden het ook wel zonder mijn hulp hebben kunnen doen, hoor!”

“Nou, dat weet ik zo net nog niet,” zei ik, “je uitleg maakte het voor mij in ieder geval een stuk duidelijker, veel duidelijker dan na de uitleg van meneer Watergraaf (onze wiskundeleraar),” en rekte me even uit. Ik had immers lang in een studiehouding gezeten en voelde wat pijn tussen mijn schouders.

“Last van je schouders?” vroeg Willie, “zal ik je een beetje masseren?”

“Dat lijkt me wel lekker, maar laten we dat op zolder doen, dan kunnen we meteen in alle rust wat kletsen.”

Op de zolderkamer ging ik op mijn buik liggen en Willie begon mijn schouders onder handen te nemen.

“Hé meiden,” zei ik onder het masseren, “er is toch een aantal dingetjes waar ik nieuwsgierig naar ben”.

“Vertel!” zei Eline terwijl ze naast me op haar zij ging liggen met haar gezicht rustend op de palm van haar hand.

“Nou, in de eerste plaats verrasten jullie me nogal met jullie vrijzinnige houding tegenover seks. Dat had ik helemaal niet achter jullie gezocht. Sinds de Guldenberg zijn we natuurlijk wel veel meer met elkaar opgetrokken, en ik vind het geen straf om met jullie te knuffelen, maar ik had niet verwacht dat jullie echt een héél stuk verder wilden gaan. Kortom: waar komt die aandacht voor seks ineens vandaan?”

“Nou er zijn eigenlijk twee dingen daarvan de oorzaak,” nam Willie het woord,” zoals je weet lagen Eline en ik met zijn tweeën op een kamer tijdens de bezinningsdagen in Helvoirt. ‘s Avonds, of ik moet eigenlijk zeggen ‘s nachts, hebben we na de groepsactiviteiten veel met elkaar doorgekletst. Op een bepaald moment zijn we bij elkaar in bed gaan liggen omdat Eline het wat koud had. Waarschijnlijk omdat we het over hele intieme dingen hadden, voelde ik me erg tot haar aangetrokken en zoende ik haar in een opwelling op de mond.”

“Ja,” vervolgde Eline, “dat was wel even schrikken voor me. De enigen die me wel eens zoenen zijn mijn ouders en de rest van ons gezin, en niet op de mond maar op de wangen. Willie vroeg me toen wat ik daar van vond. In ons gesprek daarna bleek dat we elkaar eigenlijk meer dan aardig vinden en toen we zijn we wat verder gegaan.”

“Maar jullie vallen niet alleen op elkaar, of op vrouwen in het algemeen, want jullie vonden het ook geen punt om met mij te vrijen. Sterker nog, voor mijn gevoel namen jullie het initiatief door met mijn piemel aan de gang te gaan, toch? En dat verhaal over de biologieles was eigenlijk een trucje om me over te halen, niet dan?”

“Ja, eigenlijk wel een beetje,” moesten ze beiden enigszins beschaamd wat lachend toegeven, “omdat je anderen altijd wilt helpen, ben je in zekere zin wel een gemakkelijke prooi!”

“Maar vind je het dan niet erg dat we je er eigenlijk een beetje ingeluisd hebben, Mucike?” vroeg Willie met een ietwat bezorgde ondertoon.

“Aach,” kreunde ik omdat Willie wat harder in mijn schouders kneep, “het doet zo wel een beetje pijn!”

“O, sorry!” riep Willie uit, “het was onze bedoeling niet om je pijn te doen, Mucike. Daarvoor geven we veel teveel om je!” “Ja, dat was onze bedoeling echt niet!” voegde Eline er haastig aan toe.

“Ik had het over mijn schouders, trutjes!”, lachte ik een beetje, “en niet over de streek die jullie me geleverd hebben. Wat een stelletje sufkousen kunnen jullie toch soms zijn!”

Opgelucht zei Willie: “Ik zal het wat zachter doen,” en wreef wat rustiger over mijn schouders.

“En wat was het tweede ding?”

“Ons gesprek met jou in de kapel van de Guldenberg”, nam Eline het gesprek over, “de emotie waarmee jij toen over Josie sprak, het verdriet dat je had en dat je ook liet zien, maakte indruk op me en naar later bleek op ook Willie, niet dan Wil?”

“Ja, dat klopt,” vervolgde Willie, “we waren door jouw verhaal geïntrigeerd geraakt en wilden het fijne ervan weten. Je sprak met zoveel emotie over haar en met zoveel pijn. Dat leek ons alleen mogelijk als er sprake was van echte liefde. We wilden je dan ook veel beter leren kennen en waren wel wat nieuwsgierig naar hoe je verder bent en hoe je over seks denkt. Verder pratende bleken we ook allebei een beetje op je te vallen.”

“En op elkaar?” vroeg ik, “want dat is wel duidelijk, lijkt me’”

“Uhuh,” lieten beide instemmend weten en pakten elkaars hand.

“Okay, dat verklaart wel iets denk ik, maar waar komt die seksdrive vandaan? Het is nu ook niet zo dat jullie voorheen de gehele dag geil rondliepen of zo. Ik had het dus niet achter jullie gezocht. En zo wordt er in de klas ook niet naar jullie gekeken voor zover ik weet.”

“Dat weten wij ook niet. Het enige wat mij opvalt is dat als ik samen met jou ben of met ons drieën, bv. terwijl we samen studeren, ik dan de neiging krijg je te willen aanraken en er dan soms ook wat geile gedachten in me opkomen,” antwoordde Eline. “Ja, dat is bij mij ook zo,” beaamde Willie.

“Dus het ligt aan mij! Krijg ik nu de schuld dat jullie eigenlijk gewoon twee geile meisjes zijn?

Beide meiden begonnen te giechelen en wierpen zich als het ware op me en begonnen me te kietelen.

“Hé, hou op, stelletje plaaggeesten!” riep ik uit, terwijl ik probeerde om ze van me af te houden hetgeen ontaardde in een stoeipartij van jewelste. “Okay, ik geef mij over!” zei ik half hijgend half lachend.

De twee meiden ademden ook nogal zwaar omdat ze een ware krachtsinspanning hebben moeten leveren, maar keken wel lachend elkaar aan.

“Nog één ding wil ik weten!” zei ik.

“Nou, zeg het maar.”

“Hoezo ben ik een gemakkelijke prooi? Ik heb daar eigenlijk helemaal geen herkenning bij.”

“Wel,” gaf Willie aan, “jij bent één van de weinige jongens, die luistert, gevoelig is en altijd probeert de ander te begrijpen voordat je je eigen mening geeft en die dan ook niet opdringt.” “Ja,” vervolgde Eline, “daarbij help je anderen ook graag èn… je bent soms wel wat goedgelovig.”

“Bedoelen jullie dan naïef?”

“Neen, dat niet, maar je geeft iedereen bij voorbaat vertrouwen, zelfs bij twijfel denk ik,” antwoordde Eline, “je hebt denk ik niet veel kwaads in je. Dat maakt je kwetsbaar en tegelijkertijd ook zo plezierig om mee om te gaan! Maar je bent geen softie, je staat altijd wel je mannetje.

“Daar zal ik eens over moeten denken,” zei ik met een frons op mijn voorhoofd. “Luister eens, ik wil eigenlijk dit fijne gesprek niet onderbreken, maar ik moet nog even de deur uit, niet lang hoor! Ik moet een brief bij Josie en haar zus en broertje langsbrengen. Misschien kunnen jullie intussen het eten wat opwarmen, dan kunnen we meteen aan tafel als ik weer terug ben. Zou dat lukken?”

“Ja hoor, “ zeiden ze allebei en we liepen gezamenlijk naar beneden, waar ik de brief uit de kast in de woonkamer pakte. Ook liet ik de meiden zien waar alles stond en hoe het fornuis werkte, waarna ik de deur uitging.

Met een ietwat zwaar gemoed, liep ik naar het huis van Josie toe. Na een diepe zucht belde ik aan en wachtte totdat de deur werd opengedaan.

“Hé Moets!” riep Dré-tje toen hij de deur open deed en in mijn armen sprong. “Hey jochie!,” zei ik terwijl ik hem een knuffel gaf , “hoe gaat-ie?”

“Wel goed, hoor. Wel mis ik jou een beetje. Heb je soms ruzie met Joos dat je niet meer zo vaak komt?”

Hoe leg je zo’n manneke uit dat zijn zus en ik niet meer zo op elkaar zijn, dacht ik bij mezelf. “Neen hoor,” praatte ik er snel over heen, “maar ik mis jou ook wel, hoor! Zeg, zijn Nannie of Josie thuis. Ik heb een brief voor ze die ik even persoonlijk wil afgeven.”

“Josie is er niet,” zei hij, “die is bij een vriend.” ‘Een vriend?’ dacht ik toen, ‘hmmm, dat is nieuw!’ “Maar Nannie is er wel, die zit op haar kamer. Loop maar naar boven, hoor!” en weg was hij weer..

‘Wat een spring-in-‘t-veld is dat joch toch,’ dacht ik bij mezelf terwijl ik de trap op liep. De kamer van Nannie lag aan de voorkant van het huis met uitzicht over de straat. Ik klopte op de deur.

“Ja?” hoorde ik haar verbaasd roepen, “kom maar binnen!”

Ik deed de deur open en stak mijn hoofd erom heen en zei: “Hé Nannie!”

“Hoi Mudjikan, wat leuk dat je even langskomt!” Nannie was één van de weinigen die me consequent met mijn Indonesische naam aanspraken, Joost mag weten waarom.

“Ja, ik kom even een brief afgeven die mijn moeder voor jullie in ontvangst had genomen. Ik zou niet weten van wie, maar dat gaat me ook niet aan,” zei ik.

“Kom effe binnen, joh, en ga zitten. Dan kunnen we nog even bijkletsen!”

“Ik heb bezoek thuis en we gaan zo eten. Dat zullen we een andere keer moeten doen, als je wilt. Maar hier is de brief.” Ik overhandigde de brief en maakte aanstalten om de kamer uit te gaan.

“Wacht nog even! Laat me even kijken waar die brief over gaat en dan maken we een afspraak, goed?”

“Okay, maar ik heb wel niet zoveel tijd.”

“Ik zal snel zijn,” zei ze, scheurde de enveloppe open en las de brief met een frons op haar voorhoofd, die al snel in een glimlach overging. “Okay, dat zal ik even met Joos en de voogd moeten bespreken,” en legde de brief op haar bureautje.

“Wanneer wil je afspreken,” vroeg ik “is volgende week woensdag okay?” Ik wist dat Joos dan niet thuis zou zijn omdat ze dan altijd naar de dansles ging en de kans gering was dat ik haar zou zien.

“Dat is goed,” antwoordde Nannie, “om half acht?” “Dat is prima,” zei ik, “ik zie je dan! Dan ga ik nu snel weer omdat anders het eten koud wordt. Houdoe!”

“Houdoe!”

Ik liep snel naar huis, maar was wel wat geïrriteerd omdat het me overviel dat Josie bij een vriend zat. Ik heb niet eerder geweten dat ze met iemand anders bevriend was en had daar zo mijn gedachten bij.

Toen ik de voordeur thuis open deed, kwam de etenslucht me al tegemoet en was ik het incident al weer bijna vergeten.

“Je bent precies op tijd,” zei Willie, “we zijn net klaar met het eten op te warmen,” toen ik de woonkamer binnen kwam. “Waar staan de glazen ook al weer?” riep Eline vanuit de keuken.

“In het kastje linksboven het aanrecht, onderste plank,” riep ik terug terwijl ik vast aan tafel ging zitten.

Willie zette het eten op tafel, ging tegenover me zitten, pakte mijn hand vast en vroeg: “Viel het mee om Josie weer te zien?”

“Ze was er niet. Ik heb heel kort met haar zus Nannie gesproken en met haar afgesproken voor woensdag avond om wat bij te kletsen. Ook dan is ze waarschijnlijk niet thuis, waardoor het allemaal niet zo ongemakkelijk zal zijn hopelijk.”

“Wilden we woensdag niet met engels aan de gang?” vroeg Eline die een en ander had opgevangen terwijl ze met de glazen de kamer binnenkwam. Ze nam tussen ons twee plaats aan de kop van de tafel.

“Jawel, maar het kan toch geen kwaad als ik er een uurtje of zo tussenuit ben. En ik kan het maar achter de rug hebben, des te kleiner de kans op afleiding tijdens de eindexamen periode. Ik heb geen idee waar ze het over wil hebben, ik laat het maar op me af komen. Ik zie het wel. Maar genoeg daarover, laten we het ergens anders over hebben.”

“Waar wil je het dan over hebben?” vroeg Willie op een quasi onschuldige toon waarmee ze net deed alsof ze geen flauw benul had waar we het in hemelsnaam over zouden kunnen hebben.

“Dat weet je best, trut!” antwoordde ik gespeeld verontwaardigd en probeerde haar onder de tafel een schop te geven.

“Ah, seks! Het manna voor ploeterende examenkandidaten! Het voer voor psychologen! De onbereikbare heilige graal voor de katholieke geestelijkheid! De verborgen zonde in de achterkamertjes van de gereformeerden!” droeg Willie op overdreven wijze voor.

“Maar even alle gekheid op een stokje,” interrumpeerde Eline, “ik wil het er eigenlijk ook wel over hebben, ik weet er op de keper beschouwd niet zoveel van.”

“En jij Willie?” vroeg ik, “Ben jij niet nieuwsgierig naar wat er allemaal te doen valt op seksueel vlak?”

“Zeker wel!” zei Willie nu op serieuzere toon, “hoewel ik wel het een en ander heb meegekregen van mijn oudere zus, die voor zover ik weet een behoorlijke seksuele appetijt heeft. Maar dat is allemaal wel wat oppervlakkiger dan ik zou willen. Trouwens wat is dit lekker, zeg! Wat is het voor een gerecht?”

“Dat is soto betawi, een Indische soep met kokosmelk erin naar een eigen geheim familierecept! Een van mijn meer favoriete gerechten.”

“Maar nu terug naar waar we het over hadden,” zei Eline met enige verholen ongeduld, “hoe zou jij onze ontdekkingsreis willen beginnen, Mucike? Jij hebt al wat ervaring, misschien zou je eerst eens iets daarvan met ons kunnen delen.”

“Of laten zien,” voegde ze er op schalkse wijze aan toe.

“Natuurlijk wil ik dat wel, maar zo erg veel meer ervaring dan jullie heb ik nu ook weer niet. Als we verdergaan, dan is anti-conceptie in ieder geval erg belangrijk. Sowieso om zwangerschap te vermijden, maar ook om onbekommerd te kunnen genieten. Ik vind een condoom, of een kapotje als je het zo wilt noemen, een stuk minder prettig omdat het toch een onderbreking is van het vrijen. Ook heeft het invloed op mijn gevoel tijdens het neuken. Mijn voorkeur gaat daarom uit naar andere anti-conceptie middelen.”

“Wil je dat wij de pil gaan gebruiken dan?” vroeg Willie terwijl ze uit de ooghoeken Eline aankeek.

“Niet direct, er zijn ook andere voorbehoedsmiddelen die gebruikt kunnen worden, denk ik. Maar we moeten er wel over hebben. Voorlopig vind ik het prima om kapotjes te gebruiken als het voor jullie lastig is om er een besluit over te nemen. En ik wil niet de indruk wekken dat ik jullie onder druk zet, dat laatste is zeker niet mijn bedoeling.”

Er viel enkele minuten een stilte aan tafel terwijl we ons het eten goed lieten smaken.

“Ik wil wel aan de pil,” zei Eline ineens, om na enkele tellen te vervolgen met: “omdat wij jou eigenlijk min of meer voor het blok hebben gezet en ook omdat het volgens wat ik er over gehoord heb, de veiligste methode is. Wat vind jij ervan, Wil?”

“Ik ben al aan de pil,” verraste Willie ons beiden na ons even aangekeken te hebben, “mijn moeder vindt dat het, gezien de steeds vrijere seksuele moraal, verstandig is dat het meisje zichzelf beschermt,” en vervolgde giechelend: “Jongens zijn in haar ogen vaak onvoldoende gedisciplineerd en denken vaak alleen met hun piemel, zoals ze zei.”

“Weet je het zeker, Eline?” vroeg ik nog eens, ik wilde beslist niet dat ze zich onder druk gezet zou gaan voelen.

“Ja, Muci, ik wist het al zeker voordat je er over begon. Ik vind die condooms ook maar een hoop gedoe, laat staan een pessarium. Dus, ja, ik wil aan de pil. En nu ik weet dat Wil ze al neemt, is het voor mij helemaal geen punt meer. Ik moet alleen nog bedenken hoe ik een recept krijg.”

“Via de Rutgers Stichting,” suggereerde Willie, “die man die ons de voorlichting over voortplanting gaf, zei dat je daarvoor ook bij hen terecht kan.”

We waren intussen klaar met eten, ruimden de tafel snel af en deden de afwas. Ik wilde immers niet dat mijn moeder nog aan de afwas moest als ze de dag erna terugkwam.

We gingen weer naar mijn zolderkamer waar we ons gesprek voortzetten. “Bij de Rutgers Stichting kun je ook folders krijgen over seks en bijzondere seksuele voorkeuren,” gaf Willie aan, “misschien als je daar toch komt, Eline, dat je enkele brochures mee kan nemen.”

“Ik hoop dat ik het niet vergeet,” antwoordde Eline, “ik zal nerveus genoeg zijn als ik daar ben en ik wil vooral de voor- en nadelen van de pil weten en ook hoe het te gebruiken.”

“Dat is niet erg,” zei Willie, “maar als je eraan denkt is het mooi meegenomen.”

“Hebben jullie wel eens van de Kama Sutra gehoord?” vroeg ik, terwijl ik me lekker tussen hen beiden installeerde en hen in mijn armen nam zodat ze beiden met hun hoofd op mijn borstkas lagen.

“De Kama wat?”

“De Kama Sutra is een oud boek uit India waarin onder andere allerlei seksuele posities staan beschreven, wat daarbij komt kijken met daarbij de effecten ervan voor de seksuele beleving.”

“Bedoel je een boek met allerlei standjes erin”, vroeg Willie.

“Neen, niet precies, in de originele versie is het meer een beschrijving ervan. Ik heb eens een blik mogen werpen op een bewerking ervan met foto’s erin toen ik bij mijn broer op bezoek was en die had het in de boekenkast staan. Misschien dat ik het eens van hem kan lenen.”

“Welke standjes ken jij dan, Muci?” vroeg Eline.

“Ik heb alleen nog maar in de missionaris houding geneukt. Dat is wat we eerder vandaag deden. Ik zou het zelf wel eens op zijn hondjes willen proberen.”

“Op zijn hondjes?” vroeg Eline, “bedoel je op handen en voeten?” “Ja, eigenlijk op handen en knieën,” antwoordde ik wat lachend, “en het teefje onder met de rug naar boven en de reu erboven op!”

“Zullen we het dan eens proberen?” zei Willie terwijl ze me al over mijn broek aan het wrijven was, “ik heb er wel zin in!” “En,” zei ze op samenzweerderige toon, “om het extra aantrekkelijk te maken, hoef je bij mij geen condoom te gebruiken!”

“Wat vind jij ervan, Eline?”, vroeg ik. “Ik hoef nu nog niet zo te neuken,” antwoordde ze, “eerst maar eens aan de pil. Maar ik zou het geen straf vinden om nog eens lekker klaar gelikt te worden.”

“Daar kunnen we ook aan werken,” zei ik met een knipoog waarna ik beiden begon te zoenen, “maar laten we het ons eerst maar eens gemakkelijk maken.” Ik deed mijn riem los, deed hem af en gooide hem in de hoek van de kamer. Mijn T-shirt volgde al snel alsook mijn sokken.

De meiden volgden mijn voorbeeld en al gauw lagen we met ontbloot bovenlijf bij elkaar.

“Hmmm, dat is lekker!” zei Eline toen ik haar tepels onder handen nam. Ze streelde met haar hand door mijn haren. Onderwijl was Willie begonnen om me op mijn rug natte zoentjes te geven, terwijl haar hand de knoopjes van mijn broek losmaakte. Haar hand schoof in mijn boxer, greep mijn pik en begon die zachtjes te kneden.

“Ga eens allebei op handen en knieën voor me gaan zitten,” commandeerde ik. Ze keken me vragend aan en gingen daarna naast elkaar zitten zoals ik ze gezegd had. Ik had inmiddels mijn jeans uitgedaan en had nog mijn boxershort aan, waarin mijn tentpaal duidelijk zichtbaar was.

Ik ging achter ze zitten en begon tegelijkertijd de binnenkant van hun dijbenen te strelen. Ook deed ik hun rokjes omhoog en kon zo genieten van twee welgevormde kontjes. Ze hadden beiden een katoenen slip aan, zij het dat Eline een witte aan had en Willie een roze. Ik ging verder met het strelen van beide bilpartijen.

Het kontje van Eline was niet zo volumineus als dat van Willie, maar was ook zeer aantrekkelijk vanwege de perfecte peervorm ervan. Willie’s kontje was meer appelvormig en om in te bijten zo mooi.

Ik wilde ze tegelijkertijd opgeilen en zat op mijn knieën tussen hen in en deed met beide handen bij hen exact hetzelfde. Mijn handen gingen zachtjes aan de binnenkant van de ene dij vanaf de knie naar boven om daarna via de andere dij de omgekeerde weg te volgen. Na dit een aantal malen gedaan te hebben waarbij ik soms mijn nagels gebruikte in plaats van mijn handen, wreef ik met mijn wijsvingers over hun kruisjes en kraste met mijn nagels over de plaats waar hun klitjes zich in de slipjes bevonden. Onderwijl gaf ik ze om en om kusjes op de billen. Ze begonnen met hun kontjes heen en weer te bewegen hetgeen ik als teken opvatte om wat meer door te pakken. Met mijn wijsvingers schoof ik de kruisjes opzij zodat ik hun kutjes kon zien. Ik gleed met met vingers tussen de schaamlippen door en voelde dat zij beiden al wat nat aan het worden waren.

Ik gleed met mijn wijsvingers in hun kutjes en ging op zoek naar de gevoelige plekjes binnenin. Terwijl ik traag alternerend roterende bewegingen maakte met mijn handen, gleden mijn vingers langzaam naar voren en naar achteren. Op die manier kon ik de binnenkant van hun vochtige grotjes prikkelen en tegelijkertijd met mijn duimen zo nu en dan lichtjes over hun klitjes wrijven.

Ik kon merken dat mijn inzet niet tevergeefs was, beide meisjes begonnen te kreunen, diep te zuchten en te jammeren: “Ooo, Muci, lekker! Doorgaan! Ja, Ja, daar!”

Willie reikte met haar hand naar achteren en probeerde mijn pik beet te pakken. Om dat mogelijk maken schoof ik een stukje naar voren. Door alle activiteiten was mijn pik inmiddels getransformeerd in een keiharde staaf met een paarse eikel waar wat voorvocht uit droop. Willie begon in eerste instantie nogal ruw aan mijn lul te trekken zodat ik wat kreten van pijn slaakte.

“Ai! Zachter, Willie!” riep ik.

“O, sorry, lieverd, ik wilde je geen pijn doen, maar ik ben ook zó geil!” Ze stopte met trekken en streelde en masseerde mijn ballen, hetgeen een veel beter gevoel gaf.

Eline was ondertussen op haar rug gaan liggen zodat ze onder Willie kon gaan liggen om eens lekker op de tepels te zuigen. Hierdoor moest ik mijn verrichtingen aan Eline’s liefdesgrotje helaas staken. Ik trok daarom Willie aan haar heupen naar achteren, zodat zij met haar mond de kut van haar vriendin kon bewerken.

Ik gleed met mijn pik in haar kut en riep: “Komaan, lik haar kutje, Willie!” en begon langzaam met mijn bekken tegen haar billen aan de stoten.

Willie ving aan te kreunen maar zette zich er toch toe met haar mond de liefdesgrot van haar vriendin te bewerken en er met haar tong binnen te dringen. Het effect hiervan was dat ook Eline begon te kreunen.

“Ja, lik me, Willie, lik me!”

“Ja.. Willie…,” riep ik, “lik… haar!” terwijl ik bij ieder woord haar stevig in haar zeiknatte kut stootte. “Lik…haar…, lik… haar…. Terwijl ik dat ritme aanhield maakte ik in mijn mond mijn middelvinger nat en duwde het zachtjes in haar anus, waar ik haar masseerde.

“Ooooh! Ja, lieverd, dit is goddelijk! Neuk me!” Aan de vervorming van haar stem hoorde ik dat zij tegen haar orgasme aanzet. Ook de kreetjes en het gehijg van Eline duidden erop dat ook die al een aardig eind op weg was.

Ik verhoogde mijn ritme en het kletsen van mijn heupen tegen haar billen klonk steeds luider, totdat ik met een bijna geluidloze kreet klaarkwam. Binnen minder dan tien tellen daarna hoorde ik ook de beide meiden klaarkomen, waarna we alledrie als plumpuddingen in elkaar zakten.

Wat was dit een goede eerste étappe van onze ontdekkingsreis, dacht ik nog voordat ik afgepeigerd in slaap viel.

©️ Mucike 2022