Door: Jefferson
Datum: 19-06-2022 | Cijfer: 8.6 | Gelezen: 5459
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 7 minuten | Lezers Online: 1
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 7 minuten | Lezers Online: 1
Vervolg op: Leerzaam - 2: Een Andere Manier Van Denken
Een Andere Manier Van Kijken
Na het weekend was het dan zover. Ik had gezegd toch niet te willen, maar me alsnog door Lex laten overhalen het in ieder geval te proberen, zoals Gijske het gezegd had. Ik had toch maar m’n netste kleding uit de kast aangetrokken, en alhoewel het misschien niet m’n droombaan was, kon ik het in ieder geval proberen. Het was wel een echte baan met serieuze uren en redelijk betaald voor iets waar je geen opleiding voor nodig leek te hebben. En Lex had er op aangestuurd dat ik eerder op gesprek mocht komen. Dus kon ik op z’n minst ook een beetje moeite doen en zat ik in pak naast Lex in de auto. Gijske zat achterin. Zij gingen kijken naar woningen, wat natuurlijk gekte was in deze tijd. Gijske vond me er knap uitzien. Pas toen vond ik dat ook. Ik denk niet dat ze mij ooit in pak hadden gezien, laat staan dat ze wisten dat ik een pak had. Lex leek wel jaloers, en dat gaf mij zelfvertrouwen.
Het was niet midden in de stad. Dat scheelde. Het was een groot complex. Vele malen groter dan waar ik op had gezeten. Ik had me nog niet aangemeld, maar bleef buiten op een bankje op het plein wachten. Ik had nog een halfuur en de zon scheen lekker vandaag. Ik dacht niet met plezier terug aan mijn eigen schooltijd. Ik was echt een nerdje, en met moeite haalde ik mijn havo, om vervolgens lekker af te gaan op het hbo. Mij niet meer gezien in de schoolbanken. Maar hier hing wel een goeie vibe. Ik was er ook al even omheen gelopen, wat een aardig loopje was en in de buurt lagen parken, een nieuwbouwwijk en meerdere sport verenigingen. Totaal niet wat ik me voorgesteld had toen ik aan Amsterdam dacht. Wat meer kleurtjes, dat wel. Maar dat gaf niks. Het was ook best druk, eerlijk gezegd. Maar ik had al snel door dat de leerlingen vandaag de kans kregen hun boeken voor het komende jaar al op te halen.
‘Renz? Wat doe jij hier nou?’ hoorde ik een bekende stem achter me en draaide me om. Dat was Mary Jane.
‘Hey, alles goed?’ reageerde ik enthousiast en ze kwam even naast me zitten. Ik legde kort uit waarom ik hier was, en daar reageerde ze wel enthousiast op. Ik schaamde me eerder, maar goed. Ook zij was hier voor haar boeken, maar we raakten aan de praat en ze vroeg me naar m’n reis, en over de laatste twee jaar. Ik zou een rondreis maken door Europa langs allerlei wijngebieden, maar eenmaal aan de Rijn, was ik daar twee jaar blijven hangen. Ik had echter wel genoeg verhalen en praatte met passie over wat ik daar deed en gezien had. Het waren dezelfde verhalen die ik Gijske ook zo enthousiast verteld had, en ook Mary Jane leek het graag aan te horen. En ik maar denken een saai leven te leiden. Daarna was ik toch wel benieuwd hoe ze over die vakantie van haar ouders dacht. Willem deed er zo moeilijk over, vond ik, maar zij deed alles behalve moeilijk.
‘Had wel meegewild, op zich. Maar alleen thuis blijven is ook wel spannend.’ lachte ze er wat verlegen om. Ik wist niet of ze wist dat mij gevraagd was haar in de gaten te houden, dus gooide ik het maar op tafel. ‘Ja, leuk toch? Net als vroeger.’ lachte ze er verrassend genoeg om. ‘Hoeveel krijg je ervoor?’ wilde ze weten. Vroeger kreeg ik best wat als ik een tijdje moest oppassen.
‘Ik wil er niks voor. Kan toch geen hele dagen oppassen, en dat lijkt me ook niet nodig, toch?’ Daar was ze het mee eens. ‘Maar als er iets is, weet je dat ik in de buurt ben.’ zei ik haar dan ook maar.
‘Tenzij je hier elke dag gaat werken.’ merkte ze nog op.
‘Uh, ja. Goed punt. Maar die vakantie is volgende week al, toch? En wanneer moet je weer naar school?’ dacht ik dat het niet samen zou vallen.
‘Maar neem aan dat jij eerder begint om alles klaar te maken voor het nieuwe jaar, toch?’ wees ze mij erop.
‘Dat zou best kunnen. Geen idee eigenlijk.’ Ik had me lekker voorbereid, maar niet heus.
‘Wel jammer dat we niet meer tijd kunnen samen kunnen zijn.’ liet ze nog vallen, waarbij ze me iets verlegen aankeek. En de manier waarop ze het zei, deed wel iets met me. Ik moest eerder al aan de woorden van Lex denken en menig meisje wat voorbij was gelopen, liep er lekker uitdagend bij in dit weer. Ook had ik wat leuke volwassenen gespot. Want die meisjes waren natuurlijk veel te jong. Mary Jane was ook nog maar zeventien en zou straks pas aan haar vijfde jaar beginnen. Ik voelde mij niet oud met mijn 24, maar was het natuurlijk wel vergelijken met haar. Maar het punt van Lex was wel duidelijk. In onze tijd en waar wij naar school gingen, liepen die meiden er echt niet zo bij. Leuk om naar te kijken, en zolang je dat niet te lang deed, was er niks aan de hand. Zo begon ik ook Mary Jane opeens anders te bekijken, zoals ze daar zat, wat verlegen met haar handen op schoot, ontdekte ik dat ze rode wangen had van haar uitspraak. Ze keek me niet aan en haar mooie blonde haren glinsteren in de zon. Ook zij had halflang haar tot net voorbij haar schouders, en droog altijd iets van een haarband. Nu vielen er nog wel wat lokken langs haar gezicht. Lichte jeans en een wit hemdje was alles wat ze droeg. De bandjes van haar bh waren zichtbaar en haar buik was vrij bloot. Ja, best wel een lekkerwijf, als je het zo ziet zitten. Ze had ook wel redelijk grote borsten en een onbehaaglijk gevoel bekroop mij. Ik begon te snappen waarom Lex hier graag werkte en hier over was begonnen. Het was net als vroeger en we konden weer wedstrijdjes doen wie de meeste kon spotten… Maar moest ik dat wel willen?
Het was niet midden in de stad. Dat scheelde. Het was een groot complex. Vele malen groter dan waar ik op had gezeten. Ik had me nog niet aangemeld, maar bleef buiten op een bankje op het plein wachten. Ik had nog een halfuur en de zon scheen lekker vandaag. Ik dacht niet met plezier terug aan mijn eigen schooltijd. Ik was echt een nerdje, en met moeite haalde ik mijn havo, om vervolgens lekker af te gaan op het hbo. Mij niet meer gezien in de schoolbanken. Maar hier hing wel een goeie vibe. Ik was er ook al even omheen gelopen, wat een aardig loopje was en in de buurt lagen parken, een nieuwbouwwijk en meerdere sport verenigingen. Totaal niet wat ik me voorgesteld had toen ik aan Amsterdam dacht. Wat meer kleurtjes, dat wel. Maar dat gaf niks. Het was ook best druk, eerlijk gezegd. Maar ik had al snel door dat de leerlingen vandaag de kans kregen hun boeken voor het komende jaar al op te halen.
‘Renz? Wat doe jij hier nou?’ hoorde ik een bekende stem achter me en draaide me om. Dat was Mary Jane.
‘Hey, alles goed?’ reageerde ik enthousiast en ze kwam even naast me zitten. Ik legde kort uit waarom ik hier was, en daar reageerde ze wel enthousiast op. Ik schaamde me eerder, maar goed. Ook zij was hier voor haar boeken, maar we raakten aan de praat en ze vroeg me naar m’n reis, en over de laatste twee jaar. Ik zou een rondreis maken door Europa langs allerlei wijngebieden, maar eenmaal aan de Rijn, was ik daar twee jaar blijven hangen. Ik had echter wel genoeg verhalen en praatte met passie over wat ik daar deed en gezien had. Het waren dezelfde verhalen die ik Gijske ook zo enthousiast verteld had, en ook Mary Jane leek het graag aan te horen. En ik maar denken een saai leven te leiden. Daarna was ik toch wel benieuwd hoe ze over die vakantie van haar ouders dacht. Willem deed er zo moeilijk over, vond ik, maar zij deed alles behalve moeilijk.
‘Had wel meegewild, op zich. Maar alleen thuis blijven is ook wel spannend.’ lachte ze er wat verlegen om. Ik wist niet of ze wist dat mij gevraagd was haar in de gaten te houden, dus gooide ik het maar op tafel. ‘Ja, leuk toch? Net als vroeger.’ lachte ze er verrassend genoeg om. ‘Hoeveel krijg je ervoor?’ wilde ze weten. Vroeger kreeg ik best wat als ik een tijdje moest oppassen.
‘Ik wil er niks voor. Kan toch geen hele dagen oppassen, en dat lijkt me ook niet nodig, toch?’ Daar was ze het mee eens. ‘Maar als er iets is, weet je dat ik in de buurt ben.’ zei ik haar dan ook maar.
‘Tenzij je hier elke dag gaat werken.’ merkte ze nog op.
‘Uh, ja. Goed punt. Maar die vakantie is volgende week al, toch? En wanneer moet je weer naar school?’ dacht ik dat het niet samen zou vallen.
‘Maar neem aan dat jij eerder begint om alles klaar te maken voor het nieuwe jaar, toch?’ wees ze mij erop.
‘Dat zou best kunnen. Geen idee eigenlijk.’ Ik had me lekker voorbereid, maar niet heus.
‘Wel jammer dat we niet meer tijd kunnen samen kunnen zijn.’ liet ze nog vallen, waarbij ze me iets verlegen aankeek. En de manier waarop ze het zei, deed wel iets met me. Ik moest eerder al aan de woorden van Lex denken en menig meisje wat voorbij was gelopen, liep er lekker uitdagend bij in dit weer. Ook had ik wat leuke volwassenen gespot. Want die meisjes waren natuurlijk veel te jong. Mary Jane was ook nog maar zeventien en zou straks pas aan haar vijfde jaar beginnen. Ik voelde mij niet oud met mijn 24, maar was het natuurlijk wel vergelijken met haar. Maar het punt van Lex was wel duidelijk. In onze tijd en waar wij naar school gingen, liepen die meiden er echt niet zo bij. Leuk om naar te kijken, en zolang je dat niet te lang deed, was er niks aan de hand. Zo begon ik ook Mary Jane opeens anders te bekijken, zoals ze daar zat, wat verlegen met haar handen op schoot, ontdekte ik dat ze rode wangen had van haar uitspraak. Ze keek me niet aan en haar mooie blonde haren glinsteren in de zon. Ook zij had halflang haar tot net voorbij haar schouders, en droog altijd iets van een haarband. Nu vielen er nog wel wat lokken langs haar gezicht. Lichte jeans en een wit hemdje was alles wat ze droeg. De bandjes van haar bh waren zichtbaar en haar buik was vrij bloot. Ja, best wel een lekkerwijf, als je het zo ziet zitten. Ze had ook wel redelijk grote borsten en een onbehaaglijk gevoel bekroop mij. Ik begon te snappen waarom Lex hier graag werkte en hier over was begonnen. Het was net als vroeger en we konden weer wedstrijdjes doen wie de meeste kon spotten… Maar moest ik dat wel willen?
Lees verder: Leerzaam - 4: Een Andere Manier Van Doen
Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10