Mijn Verhaal - 23

Vrijdag 12 juli. Opstaan om zeven uur. Met een handdoek rond ons gat naar het beekje, zo’n honderd meter verder tussen de struiken. Heerlijke douche. Terug naar onze mobilhome. De Fransen lagen zeker nog te maffen. Terwijl ik koffie zette plaatsten de jongens het tafeltje en de zeteltjes buiten en plaatsten bordjes en kopjes en messen en vorken. Samen ontbijten. Het was acht uur toen onze Franse buren buiten kwamen. Na het ontbijt te voet naar het kleine stadje. Ook hier was alles in feeststemming. Overal vlaggen en tegen de muren grote foto’s van renners. Een klein winkeltje, een gezellige verkoopster. Inkopen doen en dan op het marktpleintje op het enige terrasje wat drinken. Net toen we wilden terugkeren wees Pieter op een soort bazaartje. Even kijken. en… Die verkochten vlaggen, van zowat alle landen. Speciaal voor de doortocht van den Tour ? We kochten een Belgische vlag. Jammer, de Vlaamsche Leeuw hadden ze niet.. Terug naar onze wagen, elk met iets in zijn handen om te dragen. Samen aan het middageten werken : koude schotel. En… onze driekleur aan de camper bevestigen ! De boys trokken hun mini slipje met de leeuwenkop aan. Het was al vrij druk en langs de weg was er niet veel plaats meer om de renners af te wachten. Een ambiance van je welste wanneer de renners voorbij stormden. Een kwart uur later, alles rustig. We wachtten nog een uur en dan vertrokken we ook naar onze volgende halteplaats.

Ik had op de Michelinkaart een klein stadje gevonden op zo’n veertig kilometer van de aankomst, Terry-sur-Vire. daar was dus zeker water en verfrissing. Even voor het stadje liep er zeker een klein riviertje. en was er heel wat bos te vinden. Tegen half acht waren we ter plaatse. Amaai, op de berm stond het reeds vol caravans. Traag rijden kijken, joepiee ! Aan twee Duitse caravannen lukte het ik mij om er nog juist tussen maneuvreren, vlak voor een wegeltje dat tussen de struiken door in het bos verdween. Oef ! .Tafeltje en stoeltjes buiten plaatsen, met enkel een ultra kort sportbroekje aan onze buren groeten. Nee, die Duitsers kenden elkaar niet, maar vonden het wel leuk landgenoten gevonden te hebben. Samen met de boys volgde ik het paadje en op zo’n honderd meter ontdekten we een van de vele beekjes in de streek. Hop, schoentjes en broekjes uit en het water in. Stoeien, lachen. Plots verscheen een van die Duitsers samen met zijn vrouw, ik schatte haar halfweg de twintig. Ze bekeken ons, lachten even en dan, hup-hup, hun kleren uit en ook het water in. Die man was gespierd tot en met en tussen zijn dijen hing een pracht van een penis, zeker twintig centimeter ! Maar die vrouw ! Whaw ! Wat een beeld ! Leuke borstjes met een felrode framboos als tepeltje. mooi gevormde heupen en een klein driehoekje pikzwart haar rond haar spleetje. Man en vrouw stoeiden met elkaar en lieten zich plat op hun buik in het ondiepe water vallen. Plots bekeek de man ons en voor we het echt beseften smeet hij handsvollen fris water in onze richting. Natuurlijk, de boys reageerden meteen en het werd een heus watergevecht, waar die jonge vrouw gretig aan deelnam. Buiten adem lieten we ons op de boord neervallen.

- Sie sind fabelhaft ! zegde de man.

Hij heette Günther. Ik dacht plots dat zowat alle Duitsers die naam dragen. zijn echtgenote heette Friede. Keertjes aan en samen terug naar onze rijdende woningen. Het werd een leuke avond en de andere Duitser – Gerolf - speelde accordeon, de heuse Duitse heimatliederen. Er kwamen nog mensen bij zitten of liggen. Een had een fameuse stem en zond al die liedjes uit volle borst. Hij deed me aan Heino denken. Het was na elven als we naar binnen trokken. In de verte hoorden we het rommelen. Nee, geen seks die avond. Echt niet. Nog wat drinken en dan hups onze “nest” in. Slapen. Wakker worden van donderslagen en bliksemschichten. Een onweer zoals ik er al enkele jaren niet meer gekend had. Iedereen klaar wakker.

- De duvels uit d’helle vieren feest, zegde Frederik.

Tot na half drie duurde het onweer. . Het was meteen ferm afgekoeld.

Zaterdag. Slapen tot na zeven uur. Buiten komen. Wat rook het fris ! Hemels. De zon was ook weeral van de partij en we zaten rustig buiten voor het ontbijt. OPm hazlf tien te voet naar het stadje. Ook hier echt Tourkermis, met op het leuke marktpleintje een groot podium waar reeds een jong bandje speelde. Even verder vonden we een heuse “Bar Tabac”. Even binnen. Een klein gezellig cafeetje me ter achter een vrij ruime eetzaal. We bekeken het menu. “All in” voor twaalf euro ! Open vanaf elf uur. Dus we zouden er maar van genieten. Voorgerecht van groenten en charcuterie, à gogo. Dan een escalope met frietjes. Een forse fruitschotel werd op onze tafel geplaatst. Peren, appels, perziken, zoveel als we maar wilden en ook nog wat kaas. De drank, een fles spuitwater kostte wel wat duur. Nu ja, we hadden die middag zeker ons buikje vol, en of ! Terug naar onze parkeerplaats, zo’n twee kometer van het stadscentrum. Kleren uit en minisljpjes aan. Uitdagend. Veel bekijks. Je bent jong of je bent het niet ! Zoals elke dag een lawaai als van alle de duivels in d’helle als de renners voorbij kwamen. Eens het hele Tourgevolg voorbij, de mensen langs de weg verdwenen, wij keken waar we de volgende dag, op zondag de Tour konden voorbij zien komen. Liefst in de schaduw van een bosje en waar water dichtbij te vinden was. Het zou de achtste rit worden, met aankomst in Plouay in Bretagne. Ai, praktisch geen bosje te vinden en ook geen water dichtbij. Wel in een onooglijk dorpje een leuke parking vlak langs de weg waar de Tour voorbij zou razen. Dus, hop, er heen! De boys hadden een sportbroekje aangetrokken boven hun leeuwenslipje en zaten, net als ik in bloot bovenlijf.

- Hoe vinden jullie dit reis ? vroeg ik.

- Leuk ! Ja hoor !

- Machtig dat wij zo in ons halve blootje mogen lopen, bekende Werner;

- Ja, hé !

- En dat we seks mogen hebben met elkaar, voegde Pieter er aan toe.

- Hebben jullie anders nooit seks met elkaar ? vroeg ik.

- Af en toe hé…., antwoordde Werner.

Het bleef even stil. Vrij druk op de baan.

- Hoe lang heb jij reeds seks met mannen ? vroeg Frederik. Deed je het ook in je jonge jaren ?

Ik vertelde over mijn ontmoeting met Johan en hoe het verder evolueerde.

- Maar je masturbeerde toch toen je zeventien, achttien was ?

- Natuurlijk ! zoals iedereen zeker.

- Hoe heb je dat geleerd ? wilde Pieter weten.

- Ja, hoe ? Dat weet ik niet meer juist. Op school hadden we in de biologieles geleerd over zaadcellen en sperma. God, je kon een blaadje horen vallen. Niemand die durfde reageren, hahahaha…; En op het dag, ik deed het, zomaar. Ja, zoals alle jongens zeker ?

- Zouden er jonge mannen zijn die dat nooit doen ?

- Waarschijnlijk wel. Let op, vijftig jaar geleden was dat zware doodzonde hoor, masturberen.

- En nu val je op jongeren ?

- Niet speciaal. Maar ja, ik heb jullie leren kennen in de computerlessen. En eerlijk, als mag kiezen tussen een kerel van jullie leeftijd en een ouwe bok van zestig, ik zal wel weten wie gekozen hoor.

Ze lachten.

- Voel jij je pedo ? vroeg Pieter.

- Nee, nee hoor, absoluut niet.

- Ik heb eens gelezen dat bij de Grieken pedofilie toegelaten was.

- In sommige streken was het ene eer het vriendje van een volwassen man te zijn. Let op, een mooie naakte man, dat was in het Oude Griekenland erg gesmaakt. sporten gebeurde helemaal naakt. Kijk maar eens naar de mooie naakte beelden die er nog bestaan.

We praatten nog een tijdje door over naaktheid en zo. We naderden stilaan het plaatsje waar ik wilde stoppen. Een onooglijk dorpje volgens de kaart. Vlak woor het binnenkomen van het klein centrum, links een pleintje, van de weg afgesloten met een strook gras. Er stonden al enkele caravans en ook een camper. Ik manoeuvreerde de wagen naast de andere camper. Nederlandse nummerplaat ! Ik was pas uitgestapt of een vriendelijke stem riep

- Hoi !

Er kwam een man van zo’n vijftig jaar met uitgestoken hand op me af.

- Hein !

- Jaak.

Handen schudden. Echt hartelijk. Hein was samen met zijn vrouw, Anna en hun twee zonen, Fred, veertien en Toon, zestien jaar. Ze kwamen uit een dorp bij Nijmegen. Mijn boys kwamen er bij. Een half uur later zaten we gezellig bij elkaar, de jongeren samen en de ouderen ook samen. Er kwam nog een camper bij, Engelsen. Om half negen barbecue met Hein en zijn gezin. En babbelen – mens wat kon die Anna tateren ! Ze waren op weg naar Spanje en bleven twee dagen naar de Tour kijken om dan verder door te reizen. Er zaten her en der op die kleine parking mensen te praten en te lachen. Om elf uur viel alles stil en wij, de boys en ik ook naar binnen.

- wat doen we ? vroeg Frederik.

- Willen we eens ons eigen zelf masturberen ?

- O, ja, gewoon elk zichzelf aftrekken.

Alles uit. Pieter en Frederik op de sofa, Werner en ik elk op een passagierszetel. Elk begon zijn eigen piemel te verwennen. Werner had zijn eikel helemaal bloot en wreef er met een wijsvinger rondjes over. Pieter stond op. Zijn penis was als een toren van Pisa met eronder een zak met twee forse ballen in. Hij ging op zijn rug op de sofa, met zijn benen langs de leuning omhoog. Dan liet hij zijn benen zakken tot over zijn lichaam en hij schoof op de sofa vooruit tot zijn blote kont de leuning van die sofa raakte. Hij steunde even op zijn handen en duwde zijn bekken omhoog tot zijn billen de bovenkant van de leuning bereikten. Zo lag Pieter met zijn kont helemaal omhoog, zijn hoofd naar beneden. Hij liet zijn benen verder zakken zodat hij half opgerold lag, zijn kontje helemaal bloot, zijn penis naar beneden, naar zijn gezicht gericht en zijn ballenzak ook naar beneden. Zij penistop raakte zijn mond en die kerel begon voorwaar zijn eigen zelf te zuigen, terwijl een vinger in zij anusgaatje drong en hij zichzelf opgeilde. We keken toe. ?Lang duurde het niet of Pieter begon geweldig te schudden, hij liep vuurrood aan in zij gezicht en we zagen hoe er sperma uit zijn mond leekte. Wat een zicht !

Een voor een kwamen we klaar, Werner als laatste.

- Oef ! zalig ! zuchtte Frederik.

- Ja hé! Toppunt van zichzelf graag zien !

We dronken nog iets en rond middernacht in bed.

Zondag ! Fête National in Frankrijk ! Ik werd wakker van de Marseillaise die over het parkeerpleintje schalde. Kattenwasje, ontbijten en rond negen uur dan naar het centrum op geen vijf minuten afstand. Overal de Franse driekleur. Geen café, nee, maar wel een houten kraam waar drank verkocht werd, en spijts het eerder vroege uur toch al heel wat mannen aan de drank ! Veel was er in dit dorpje niet te ontdekken, helemaal niet, dus terug naar onze camper. De zon scheen al volop en we hadden geen schaduw. We rolden onze store open op zij van de camper, we trokken onze minislipjes aan met de leeuwenkop vooraan. Hein, onze buur kwam wat praten en op elf uur trakteerden we elkaar op ene zelf gemaakte aperitief. De boys maakten een koude schotel klaar met salade en komkommer en ei en charcuterie. Lekker ! Vanaf een uur kwamen er massa’s supporters aan en tegen half drie stond de weg langs weerszijden vol. En opnieuw een enthousiaste menigte die de renners vooruit schreeuwden. Hein schreeuwde als niet ene toen hij merkte dat de Nederlander Kroon mee was met de eertste groep. En was het nu door zijn geschreeuw of niet, maar die Kroon won de rit ! Echt !

Op maandag was er een individuele tijdrit van tweeënvijftig kilometer in Bretagne, met aankomst in Lorient. Volgens de kaart een streek met veel kleine riviertjes en groen. Dus, zo snel mogelijk onze kampplaats verlaten en via al of niet bredere wegen richting Lorient. De renners zouden een heel eind langs de kust rijden en ik vond warempel vlak aan de kust een camping. Ideaal want we konden er zeker voorraad opslaan en eten. Het was tegen acht uur als we er arriveerden. De campingbaas krabde in zijn haar. Alles vol ! Maar wacht, vlak tegen de weg was er een plaatsje wat afgelegen vlak tegen de baan. Niet groot, maar groot genoeg voor onze camper. Whaw ! Wat een meevaller. En de prijs ? Ai, niet zo goedkoop. Nu ja, we stonden vlak bij de baan waar ’s anderendaags de renners een per een voorbij zouden komen. Samen naar de kantine. ¨Bretagne, dat is vis. Dus Bretoense visschotel met garnaaltjes en mosseltjes en drie soorten vis om een bedje van allerlei groenten. Om af te sluiten Bretoense perentaart. Dat was smullen.

Terug naar onze camper. Aangezien we wat afgelegen lagen van de rest van de camping was het er vrij rustig. Naast de camping luieren en babbelen en vertellen. Vertellen, ja waarover ? Over de school en de jeugdbeweging en.. en..en over sekservaringen. Tegen elf uur naar binnen. Samen in ons blootje. Per twee elkaar pijpen. Pieter lag over mij. Zijn piemel bengelde boven mijn mond, en mijn ogen zagen zijn leuke anusoog. Elkaars penis smaken. Elkaars anus vingeren. Aan elkaars ballen voelen. Zalig genieten,minutenlang tot de spanning te groot werd en we ons zaad in de andere zij mond spoten en we zijn zaad inslikten. Blijven liggen. Na genieten. Ik kon wel zo in slaap vallen. Na hoeveel minuten op staan, in de zetels en sofa gaan zitten. Vertellen hoe leuk het wel geweest was. Nog iets drinken en chips snoepen. Na middernacht onze slaapplaats opzoeken. Ik hoorde Werner en Frederik lachen. Zouden ze elkaar nog eens… ?

Slapen