De volgende ochtend kom ik extra vroeg aan op werk in de hoop een aantal projecten te kunnen afronden. Ik sta bekend als uiterst productief, maar gisteren zorgde de erotische spanning ten gevolge van de briefjes ervoor dat ik me moeilijk kon concentreren. Waar ik normaal altijd alles onder controle heb, was ik deze nu totaal kwijt. Met name de reactie van mijn lichaam op de briefjes was sterker dan mijn rationele kant die op werk meestal de boventoon voert. Op deze manier heb ik in ieder geval de kans om een aantal uur gefocust te kunnen werken. Voordat de geheimzinnige brievenschrijver vandaag misschien weer contact zoekt.

Ik ervaar intern wat tegenstrijdige gevoelens over de situatie. Nog steeds is er de angst dat ik één of andere viezerik achter me aan heb en dat enige aanmoediging voor onwenselijke, of zelfs gevaarlijke situaties kan zorgen. Ook realiseer ik me dat dergelijke toenaderingen, zeker gezien vanuit het perspectief van mijn werkveld, niet passend zijn op de werkvloer. Wellicht zelfs niet voor situaties buiten werk, met name als deze toenaderingen niet gewenst zijn door de ontvanger.

Maar het gevoel dat het allermeeste overheerst, en het heeft me moeite gekost om dit aan mezelf toe te geven, is dat de spanning me enorm opwindt. Deze spanning en opwinding hebben iets in me wakker gemaakt dat ik kwijt ben geraakt door alle middelmatige ervaringen met mannen van de afgelopen jaren. Het is het deel in mij dat mijn vrouwelijkheid en seksualiteit aanwakkert. Waardoor ik me sexy en begeerlijk voel. Het deel in mij dat kan verlangen naar meer in plaats van genoegen te nemen met weinig. Hoe kan het dat ik zo lang tevreden ben geweest met mijn vibrator terwijl ik nu aan niets anders meer kan denken dan de harde viriele pik van M.? Althans zo ziet hij er in mijn fantasieën uit.

Het is ondenkbaar dat ik me weer afsluit voor deze gevoelens nadat ze zo lang buiten mijn bereik leken te zijn. Ik ben er zo aan gewend geraakt om niet meer naar seks te verlangen dat ik me er amper bewust van was. De situatie met de blauwe briefjes heeft ook nieuwe deuren geopend. Ik ontdek dingen over mezelf die ik eerder niet heb geweten. Want wie had gedacht dat het idee dat iemand me bekijkt, en iedere subtiele beweging die ik maak op de voet volgt, zo erotisch zou kunnen zijn? Ik heb mezelf eerder nooit als exhibitionist beschouwd. Maar blijkbaar heb ik er toch trekjes van. Anders zou ik geen tintelingen over mijn hele lichaam voelen als ik me voorstel dat hij naar me kijkt. Ik moet gewoon weten waar dit naar toe leidt. In ieder geval tot ik weet hoe ik kan voorkomen dat dit deel van mezelf weer verloren zal gaan in de sleur van het dagelijks leven. Met alle mogelijke risico's in mijn achterhoofd, besluit ik me behoudend mee te laten voeren op de golven van wat er komen gaat.

Het kantoor is verlaten op dit moment van de dag en ik neem de stilte in me op. Vanmorgen heb ik mezelf op alle mogelijke manieren moed ingepraat en voel dat ik weer meer controle heb dan gisteren. De witte nauwsluitende, maar zakelijke jurk die ik heb aangetrokken laat mijn rondingen goed uitkomen en ik voel me er zelfverzekerd in. Dat kan ik wel gebruiken na de onverwachte wendingen van gisteren. Al ben ik op mijn hoede voor wat er vandaag weer zou kunnen gebeuren.

Wie weet komt er straks een nietsvermoedende mannelijke collega op mijn bureau aflopen. Een lichtblauw briefje in zijn hand met het voornemen deze onder mijn toetsenbord te schuiven voordat ik aan mijn werkdag begin. Het voordeel zou zijn dat ik mijn hersenen dan niet langer hoef te breken over wie de afzender is. Maar ik zou het toch ook betreuren als de opwindende geheimzinnigheid zo snel al wordt opgeheven. Ik spreek mezelf streng toe om de gedachten aan de briefjes voor nu uit mijn hoofd te kunnen zetten. Ik ben immers niet voor niets zo vroeg naar kantoor gegaan.

Ik rol mijn schouders een aantal keer heen en weer in de hoop de stijfheid uit mijn lichaam te krijgen. Terwijl ik opging in de laatste ontwikkelingen op het gebied van arbeidswetgeving heb ik lang in dezelfde houding gezeten. In een poging een gaap te verbergen na mijn korte nacht, verstop ik mijn gezicht achter mijn hand. Een kop sterke koffie zou me goed doen en dus loop ik naar het koffieapparaat terwijl de eerste medewerkers beginnen binnen te druppelen. Ik voel hoe mijn hele lichaam op scherp komt te staan. Is M. er ook? Heeft hij me gezien? Zo onopvallend mogelijk kijk ik naar de mannelijke collega's die binnenkomen. Ik krijg wat beleefde knikjes, een vriendelijk "goedemorgen" en sommigen lopen me zonder iets te zeggen voorbij. Maar niemand trekt mijn aandacht of gedraagt zich anders dan normaal.

Dan voel ik hoe de haartjes in mijn nek overeind gaan staan en ik krijg kippenvel over mijn hele lichaam. Er lijkt iets te veranderen in de lucht. Ik weet dat het komt doordat hij naar me kijkt. Het is alsof ik zijn blik over mijn lichaam voel strelen en een warme gloed verspreid zich over mijn huid. Ik draai me om en kijk om me heen. Maar ik zie niemand.

Als ik nog een paar stappen van mijn werkplek verwijderd ben, blijf ik abrupt staan. Er klotst een beetje koffie over de rand van de mok door de onverwachte beweging. Maar ik voel de hete vloeistof maar amper op mijn hand. Op mijn bureau ligt een pakje gehuld in lichtblauw papier. Weer kijk ik om me heen maar zie niemand in de buurt. Mijn bureau was uit het zicht toen ik bij het koffieapparaat stond. Maar zo lang ben ik daar niet geweest. Hoe heeft hij het pakketje zo snel en ongezien neer kunnen leggen? Bijna zou ik willen vragen aan de vrouwelijke collega's uit mijn team, wiens bureaus in de buurt van de mijne zijn, of ze iemand gezien hebben. Maar ik ben te bang dat ze dan willen weten wat er in het pakketje zit en besluit mijn mond te houden.

Ik laat mezelf op mijn bureaustoel zakken en voel hoe mijn handen trillen. Met diepe ademhalingen probeer ik mezelf te kalmeren. Een pakketje? Wat zou er in hemelsnaam in kunnen zitten? Kan ik het hier wel gewoon open maken of wordt dat potentieel een hele gênante situatie? Geen enkele collega uit mijn team heeft direct zicht op mijn bureaublad. Voor de zekerheid zet ik mijn handtas neer om het pakje af te schermen en voorzichtig trek ik het plakband los. Wanneer ik het papier opzij duw wordt er een rechthoekig zwart kartonnen doosje zichtbaar. Als ik de deksel optil zie ik dat er een telefoon in het doosje zit.

Een deel van mijn lichaam ontspant omdat ik ergens had verwacht één of ander seks speeltje aan te treffen. Maar een ander deel van mijn lichaam, aangestuurd door mijn onrustig kloppende hart, is hyperalert. Ik laat mijn blik door het kantoor glijden wanhopig op zoek naar een aanknopingspunt. Maar wederom is er niets dat de aandacht trekt. Ik pak de telefoon uit het doosje en zie dat er ook een oplader in zit. Wat is de bedoeling van deze telefoon? Gaat M. me bellen? Zou ik zijn stem kunnen herkennen?

Ik stop de lichtblauwe verpakking en het zwarte doosje met de oplader in mijn tas en activeer de telefoon. Het beeldscherm licht op en ik zie dat ik een bericht heb.

M. --> Babette
"Hoe erg ik er ook van genoten heb om je reactie op mijn briefjes te zien, ik heb besloten dat het makkelijker is om je op deze manier te kunnen bereiken. Het was een kwelling om te moeten wachten op het juiste moment om je bureau te kunnen benaderen, zodat ik zonder op te vallen een briefje kon achterlaten. Terwijl er zoveel is wat ik tegen je zou willen zeggen. En op deze manier kan jij ook reageren zonder dat ik mijn identiteit aan je onthul. Want ik geniet op dit moment nog te veel van de anonimiteit en ik denk dat het jou ook opwindt. Zo heb ik mijn eigen persoonlijke Babette hotline. En geloof me... Heet gaat het zeker worden. Dat voel jij toch ook?"

Ik voel een blos van opwinding langs mijn wangen omhoog kruipen. Hij heeft me een telefoon gegeven zodat hij me berichtjes kan sturen? Zodat ik de hele dag bereikbaar voor hem ben? Want er is veel dat hij tegen me zou willen zeggen? Wat bedoelt hij daarmee? Wat zou hij dan willen zeggen? Hij wil weten of ik het ook voel... Dat het heet gaat worden. Eerlijk gezegd voel ik me nu al redelijk oververhit, figuurlijk gezien dan. Verwacht hij dat het nog heter gaat worden? Dan barst ik waarschijnlijk hier, te midden van al mijn collega's, uit elkaar van totale opwinding. Hoe kan iemand met zo weinig woorden zoveel bij me losmaken?

De ene gedachte volgt de andere op terwijl ik zijn bericht keer op keer herlees. Ik wil meer berichten van hem en realiseer me dat hij waarschijnlijk op een antwoord wacht. Ik heb geen idee wat ik moet zeggen en dus typ ik het eerste dat in me opkomt."

Babette --> M.
"Eerst wil ik graag even weten of je geen seriemoordenaar of anderszins een engerd bent. Al zou je dat waarschijnlijk niet toegeven als dat wel het geval is."

M. --> Babette
"Hand op mijn hart Babette, ik ben geen seriemoordenaar of anderszins een engerd. Ik ben slechts een man die jou al heel lang van een afstand bewondert. Ik ben me ervan bewust dat het gevoelig ligt omdat we voor hetzelfde bedrijf werken. Daarom heb ik me ook al die tijd op de achtergrond gehouden. Maar ik kon me niet langer inhouden om toenadering te zoeken. Ga je mijn vraag nog beantwoorden?"

Vraag? Welke vraag? Ik lees zijn vorige bericht terug en realiseer me dat hij op de laatste zin doelt waarin hij me vraagt of ik het ook voel. Heeft hij die bevestiging nodig voordat hij verder durft te gaan? Hij schrijft immers dat hij zich lang heeft ingehouden. Wil hij weten of ik open sta voor zijn toenadering? Mijn hoofd duizelt, maar het idee dat ik geen berichten meer van hem zal ontvangen als ik hem afwijs, zorgt direct voor helderheid in mijn hoofd. Daar zou ik dit moment niet aan willen denken. Ik ben op mijn hoede maar wil ook weten waar dit naar toe gaat.

Babette --> M.
"Die vraag is een beetje lastig om te beantwoorden omdat ik niet weet wie je bent. Maar ik durf best toe te geven dat ik een bepaalde spanning voel. Al weet ik niet hoe groot de invloed van de situatie daarop is. Ik krijg niet dagelijks geheimzinnige briefjes en berichtjes. Maar voor nu sta ik ervoor open om het verder te onderzoeken."

M. --> Babette
"Hmmmm, onderzoeken is een goede term om de erotische spanning tussen ons, die wat mij betreft overduidelijk in de lucht hangt, te verkennen. Maar maakt je geen illusies, ik heb mijn conclusies allang getrokken. Vertel eens Babette. Heb je die witte jurk bewust aangetrokken om mij te kwellen? Hij zit zo heerlijk strak om je lichaam heen. Iedere ronding is zichtbaar en dus zit ik weer met een harde paal in mijn broek. Gisteren heb ik me afgetrokken met het beeld van jou in donkergroene lingerie in mijn gedachten. Dat je dat detail met me wilde delen maakte me enorm geil en heeft ervoor gezorgd dat ik hard ben klaargekomen. Heb jij jezelf ook aangeraakt terwijl je aan mij dacht?"

Zijn bericht zorgt voor oplaaiende lustgevoelens in mijn lichaam. Ik kan niet anders dan me voorstellen hoe hij eruitziet als hij zich aftrekt. En het idee dat hij is klaargekomen met mij in zijn gedachten zet mijn lijf in vuur en vlam. Mijn borsten kloppen verlangend en ik voel mijn kut nat worden. Even vergeet ik bijna dat ik op werk ben en te midden van zo'n zestig collega's zit. Ik ben zo opgewonden dat ik hem haast live een demonstratie zou willen geven van hoe ik mezelf aanraak. Snel neem ik een slok van mijn koffie en klik weer even doelloos door mijn mail om de suggestie te wekken dat ik met werk bezig ben. Voordat ik mezelf genoeg heb kunnen kalmeren om een berichtje terug te sturen heeft hij me er alweer een gestuurd.

M. --> Babette
"Het is zo heerlijk om te zien hoe je reageert op mijn berichten. Volgens mij ben je net zo opgewonden als ik. En het zou me niets verbazen als je slipje nat is. Zelfs nu ik alleen nog maar van je lichaamstaal kan genieten, ben ik al blij dat ik ondanks de overduidelijke bezwaren contact heb gezocht. Dit had ik echt niet willen missen."

Ik kan overduidelijk niets verborgen houden voor hem. Hoe kan het dat hij alles lijkt te zien, maar ik hem nog geen enkele keer heb opgemerkt. Iemand die me zo overduidelijk in de gaten houdt zou toch op moeten vallen?

Babette --> M.
"Het is voor mij een raadsel hoe je mij zo nauwkeurig in de gaten kunt houden zonder dat het opvalt."

M. --> Babette
"Op werk is het al een tijd geleden een gewoonte van me geworden om naar je te kijken. Dus oefening baart kunst laten we maar zeggen. Voordat jij mijn aandacht trok, heb ik nooit naar iemand gekeken zoals ik naar jou kijk. Ik kan mijn ogen simpelweg niet van je afhouden. Je heerlijke lichaam, je zelfverzekerdheid, je intelligentie en alle lagen die daaronder zitten vind ik allemaal even boeiend. Ontwijk je bewust mijn vragen?"

Bewust zijn vragen ontwijken? Ik geloof dat ik sinds ik gisteren dat eerste briefje vond amper meer tot bewust handelen in staat ben.

Babette --> M.
"Je leidt me nogal af. Nu ik weet dat je naar me kijkt denk ik je blik soms te kunnen voelen. Maar ik zie nooit iemand kijken. Ik zal er voorlopig maar mee moeten leren leven dat ik niet weet wie je bent."

"En wat je vragen betreft... Deze jurk draag ik wel vaker. Maar vandaag heb ik hem aangetrokken omdat ik me er goed in voel. Dat had ik nodig na gisteren. Ik zal niet ontkennen dat ik gisterenavond in bed een uitlaatklep voor de spanning heb gezocht. Maar eh... Jij houdt dus wel van donkergroen?"

M. --> Babette
"Ik denk dat ik van alle kleuren houd als jij ze draagt. Het was denk ik vooral de wetenschap dat je me inzicht in dat detail had gegeven waardoor ik opgewonden raakte. Dat je me toevertrouwde dat je groene lingerie droeg terwijl niemand anders dat wist. Maar geloof me, ook zonder die informatie zou ik hard geworden zijn. Met mijn erectie spelen terwijl ik fantaseer over jou is mijn vaste avondritueel nadat ik de hele dag naar dat heerlijke lijf van je heb gekeken."

"Dat ik het nu niet meer stiekem doe maar dat jij ervan afweet, maakt het extra geil. Helemaal nu ik weet dat jij jezelf ook hebt aangeraakt. Wat zou ik dat graag een keer willen zien. Van het idee hoe je je vingers tussen je natte kutlippen door laat glijden krijg ik alweer een erectie. En ik moet eerlijk toegeven dat ieder extra stukje informatie over jou verslavend is. Ik wil alleen maar meer en meer van je weten. Bijvoorbeeld welke kleur je lingerie vandaag heeft onder die sexy witte jurk van je. Terecht trouwens dat je je er goed in voelt. Hij staat je geweldig. Ik zou hem graag een keer willen opstropen tot aan je middel, als de strakke stof dat ten minste toelaat, en je willen neuken terwijl je hem draagt. Zou je op het toilet een foto van je lingerie kunnen maken en die naar me toe willen sturen? Ik heb graag wat visueel materiaal als ik mijn harde lul vanavond aftrek en denk aan jou. Al vraag ik me af of ik het met een foto van jou wel tot vanavond uithoud. Misschien moet ik dan zelf ook even van het toilet hier gebruik maken."