De Loft - 2

Een nieuwe luster

Een week was voorbijgegaan, maar door de alledaagse drukte was van het plan nog weinig in huis gekomen. Manisha was nog niet de juiste man tegen het lijf gelopen. Trouwens nu ze zo ver was, vroeg ze zich af hoe ze in hemelsnaam wist wanneer iemand geschikt was. Hoe moest ze het vragen? En zou die persoon het dan wel oké vinden om mee in het verhaal te stappen.

Van Fais had ze letterlijk carte blanche gekregen. Hoe minder hij wist, hoe spannender hij het vond. Niet dat ze panikeerde of er stress om kreeg. Wat hielp was het aangename gevoel om het vernieuwde appartement binnen te wandelen. Al waren er nog een paar details die afgewerkt moesten worden, zoals het plaatsen van de luster in de slaapkamer. Om de prijs te drukken, hadden ze besloten om dat zelf te doen.

Zonder Manisha haar medeweten had Fais het toch uitbesteed aan zijn stiefvader. Zo kwam het dat op haar vrije vrijdagmiddag aangebeld werd. Wat verbaasd nam ze de parlofoon vast:

‘Hallo.’

‘Dag, Manisha … Kiran hier, ik heb de luster voor de slaapkamer bij me.’

‘Eh, … ja … ik laat je binnen.’

Ze duwde op de knop aan de parlofoon om de deur beneden te openen. Een paar minuten later stond Kiran, Fais zijn stiefvader in de deuropening.

‘Hallo, aan je stem te horen heeft Fais niet gezegd dat ik vandaag kwam?’

Manisha schudde haar hoofd zachtjes. Ze bekeek de vrolijke oudere man voor haar. Ondanks dat hij geen bloedverwante van Fais was, leek hij wel enigszins op hem. Zijn gezicht was wel wat boller en hij was groter, ongeveer een meter vijfenzeventig groot. Natuurlijk was hij ook van Hindoestaanse afkomst, iets waar hij ontzettend trots op was.

‘Wat is er toch met die jongen om zoiets te vergeten, voor hetzelfde geld stond ik hier voor een gesloten deur …’

Kiran sakkerde nog een tijdje op zijn stiefzoon, al wist Manisha dat hij er weinig van meende. Om één of andere reden konden de twee heren ontzettend goed met elkaar opschieten, ook al hadden ze een totaal ander karakter. Fais was lief, loyaal en geduldig. Kiran was ouderwets, dominant en direct.

Manisha had zich altijd minder op haar gemak gevoeld bij Kiran. Niet dat hij haar verkeerd behandelde, het lag misschien eerder aan zijn karakter. Het beste kon je het omschrijven als een haat – liefdesrelatie, waarbij ze af en toe de bedenking maakte dat ze enigszins jaloers was op de relatie tussen Fais en zijn schoonvader. Alsof ze het ook wilde hebben, maar op een andere manier, zoals minder platonisch.

‘Zal ik het dan maar installeren!’

Het was geen vraag, maar een opmerking die Kiran maakte. Manisha glimlachte flauwtjes en leidde de oude man naar de slaapkamer. Het was de eerste keer dat hij op het vernieuwde appartement kwam. Goedkeurend floot hij en zei:

‘Dat hebben jullie netjes gemaakt, … of heb jij vooral het werk gedaan?’

Manisha voelde een blos op haar wangen verschijnen.

‘Nee, hoor. We hebben het samen gepland en uitgetekend.’

‘Ah, … ok. Fais zei dat hij je vooral liet kiezen.’

De jonge vrouw vervloekte Fais in haar hoofd. Zo leek het wel alsof Manisha een bazige vrouw was binnen de relatie. De glimlach op haar gezicht werd iets breder, terwijl ze Kiran streng aankeek.

‘… Eh, … ik denk dat hij wat overdreven heeft. Ik heb de details wel het meeste uitgetekend, maar we hebben het samen ingepland.’

Kiran knikte vriendelijk. Hij begreep wel dat hij zich op glad ijs bevond en vooral niet verder moest doorvragen. Hij wees naar de lamp waar de luchter moest komen en zei:

‘Hebben jullie een ladder, zodat ik het kan monteren.’

Manisha wandelde naar een klein opberghok waar al het onderhoudsmateriaal stond. Ze vond het kleine trapladdertje en bracht het naar Kiran, die de luster al aan het prepareren was, waardoor hij het gewoon moest ophangen.

‘Draai je de lamp er al even uit.’

Soepel klom Manisha de paar treden omhoog. Makkelijk maakte ze de lamp los van de houder. Net voordat ze het ding helemaal losgemaakt had, keek ze naar de oude man. Tot haar verbazing keek hij naar haar. Zijn ogen gleden over haar lichaam, alsof ze een onderdeel was van een missverkiezing.

Kiran had het ook niet onmiddellijk door dat de jonge vrouw nu naar hem keek. Hij had het te druk met het bewonderen van haar lichaam. Ze had mooie slanke benen die deels verstopt zaten onder een net kleedje. Naar boven eindigde de benen in een welgevormd middel, met twee erg lekkere billen. Ze had een mooie kont die natuurlijk overkwam.

De meid had een slank bovenlichaam en twee kleine borstjes waarvan je de contouren wat door het kleedje zag steken. Kiran slikte een mond vol speeksel door toen hij merkte dat ze hem aankeek.

‘Eh … ben je klaar?’ Herstelde hij zich snel.

Manisha schraapte bevestigend haar keel. Over het gestaar zei ze maar niets.

Kijken mag, … aanraken ook?

De luster was op een kwartier tijd geplaatst. Zoals het betaamde, nodigde ze Kiran uit om nog iets te drinken. De oude man ging met alle plezier in op haar voorstel, dus bevonden ze zich beide in de open keuken.

Manisha schonk traag twee warme koppen thee uit. Regelmatig piepte ze naar achteren om te zien naar wat Kiran aan het kijken was. En telkens keek hij gewoon naar haar. De oude man deed het ongestoord en ongegeneerd. Hij had er helemaal geen erg in dat de meid hem in het oog hield.

Een opgewonden en ietwat gespannen gevoel welde in haar op. De verbazing om de Kirans geile blik maakte plaats voor een plezierig en ondeugend gevoel. Ze had helemaal geen idee naar wat het zou leiden, maar dat maakte het net ook leuk.

‘Hier heb je een lekker kopje thee.’

Ze gaf een goedgevulde tas aan Kiran, die haar vriendelijk bedankte.

‘Kom je niet naast me zitten?’

Hij tikte op de hoge stoel naast hem, nadat hij de tas thee op het keukenblad had weggelegd. Manisha twijfelde even. Ze vond het net leuk dat hij naar haar staarde en door naast hem te zitten zou het anders aanvoelen.

‘Eh … nee … ik blijf wel even staan, dan kan ik nog wat met dingetjes rommelen.’

Ze legde haar kop thee aan de rechterkant van de keukentafel. Om haar woorden kracht bij te zetten, nam ze wat kleren die op een stoel lagen vast en verlegde ze op de rugleuning van de sofazetel. Zoals ze verwachtte, volgde Kiran haar bewegen.

Toen ze klaar was met de kleding, draaide ze zich naar hem om. Erg ostentatief begon ze haar zwarte haren in een paardenstaart te binden. Door de nogal grote bewegingen gleed de gele stof van het kleedje over haar lichaam, het creëerde een tintelend gevoel, wat de situatie alleen maar opwindender maakte. Kiran had ondertussen de geneugte om het mooie lichaam ook zo te bewonderen. Hij voelde zijn lippen teuten, klaar voor goedkeurend te fluiten, maar hield zich in.

Iets wat nog het meest leek op een grom klonk uit de mond van de oude man. Manisha keek hem recht in de ogen aan en tot haar spijt zag ze dat hij streng, misschien zelfs boos terugkeek. Het maakte haar plots onzeker, niet goed wetend wat te doen, stamelde ze:

‘Eh… ik … is de thee goed?’

Ze voelde zich schuldig en onnozel. Kiran, die zichzelf wat ongemakkelijk voelde bij zijn ongegeneerd gestaar, hief zijn schouders nonchalant op. Hij fluisterde hoorbaar het volgende:

‘Wanneer komt Fais thuis?’

Manisha beet op haar onderlip, ze dacht even na. Op vrijdag ging hij vaak met collega’s nog iets drinken. Meestal was hij dan tegen een uur of zes thuis en dan kozen ze er regelmatig voor om een restaurantje te doen.

‘Over een drietal uurtjes …’ Antwoordde ze zachtjes. Ze vroeg zich af waarom hij dat moest weten. Zou hij zolang nog willen blijven? Dat zou wel raar zijn, eigenlijk was ze nooit erg lang alleen met hem geweest. Ofwel was Fais of haar schoonmoeder erbij geweest. Nu ze er zo over nadacht was dit de eerste keer dat ze écht alleen waren en dat al bijna een uur.

Kiran kwam tot dezelfde conclusie. Hij nam een slok van zijn drinken, nog steeds naar de meid starend. Hij kon moeilijk nog drie uur hier blijven. Eventjes nog, om wat langer van de meid te kunnen genieten.

‘Moet je niet drinken, … anders wordt het helemaal koud.’

Manisha voelde haar hoofd warm worden. Met een rode blos liep ze naar de keukentafel en dronk ze enkele slokken van de afgekoelde thee. Kiran keek haar nog altijd streng aan, al had hij dat zelf niet door. Misschien was het de nervositeit die ook door zijn lichaam gierde.

De jonge meid kon het niet langer trekken, de spanning werd haar te veel. Verlegen zei ze:

‘Is het goed als ik me alvast even douch. Als je wil dan kun je ondertussen wat tv kijken.’

Kiran knikte met zijn hoofd als teken dat hij geen probleem had met haar voorstel. Hij nam zijn halflege kop thee vast en zette zich voor het grote tv – scherm. Manisha wandelde naar de badkamer, maar om één of andere reden ging ze terug naar de woonkamer. Op een bevreemdende, ietwat verlangende toon, zei ze:

‘Als je me nodig hebt, dan weet je wel waar ik ben.’

Toen ze het gezegd had, besefte ze plots hoe stom het klonk. Zonder naar Kiran te kijken, wandelde ze weer snel naar de badkamer. Eerst trok ze de deur helemaal toe. Om na een minuutje de deur op een kiertje open te laten, alsof ze verwachtte dat iemand nog naar binnen zou komen.

Met een bonkend hart trok ze haar jurk uit. Met haar ogen keek ze voortdurend naar de deur, maar die bewoog niet. Ze hoorde ook niemand komen, dus rustiger begon ze haar bh los te maken. Toen ze dat kledingstuk weggelegd had en haar vingers over haar A – cup liet strelen, schoot ze in de lach. Hoe stom had ze net wel niet geklonken? En waarom had ze het een goed idee gevonden om met de stiefvader van Fais aan te pappen? Ongetwijfeld was het gewoon de spanning die in haar opbouwde nu ze op zoek was naar een nieuwe sekspartner. Gelukkig, dacht ze, had die oude man niets door.

Alleen klopte dat niet. Kiran had haar aankondiging wel degelijk gehoord. Alleen wist hij niet hoe hij het moest interpreteren. Vijf minuten nadat ze naar de badkamer verdwenen was, sloop hij nieuwsgierig in dezelfde richting. Hij hoorde nog geen water klateren, dus dat betekende dat ze nog niet aan het douchen was.

Nerveus en opgewonden staarde hij naar de deur die op een kier stond. Helaas kon hij niets zien, wat bang om haar te storen, deed hij niets. Stil luisterde hij naar de geluiden die vanuit de badkamer opklonken.

Schaduwenspel

Stomend water klaterde over het naakte lichaam van Manisha. Genietend liet ze met haar handen over haar naakte huid glijden. Ze bewoog haar vingers zo alsof het leek dat ze het water in haar vel probeerde te masseren. Automatisch schoven ze in de richting van haar middel. Ze sloot haar ogen terwijl een wijsvinger over haar venusheuvel naar haar spleet gleed. Een siddering ging door haar lijf toen de vinger haar clitoris naderde.

Door het geluid van het water voelde Kiran zich gesterkt om de deur verder open te trekken. Hij deed het voorzichtig, zodat hij haar niet zou storen. Zodra hij voldoende zicht had, piepte hij naar binnen.

Opgewonden keek hij recht naar de naakte vriendin van zijn stiefzoon, het doucheraam vormde namelijk geen belemmering. De vijfentwintigjarige meid had een prachtig lijf. Zonder erbij na te denken trok hij deur nog iets verder open, waardoor je nu vanuit de badkamer duidelijk kon zien dat iemand naar binnen gluurde.

Door het plotse geluid van de bewegende deur opende Manisha haar ogen ietwat. Enigszins verbaasd merkte ze op dat iemand haar stond te beloeren. Eigenlijk kon ze niet heel duidelijk zien wie het was, maar omdat alleen Kiran nog thuis was, moest hij het wel zijn.

De oude man bleef er maar staan, zijn blik duidelijk op haar gericht. Manisha, die zich even angstig opgespannen had, voelde haar lichaam weer ontspannen. Een fijn, opgewonden gevoeld gleed doorheen haar lichaam. Hoe langer de man er bleef staan, hoe spannender het voelde. Het idee dat hij haar volledig naakte lichaam kon zien was heerlijk.

Kiran had helemaal niet door dat de meid hem doorhad. Hij hield zijn blik op haar naakte borsten en had dus niet gemerkt dat ze haar ogen even geopend had. Ook dat ze niet meer met haar handen bewoog, was hem niet opgevallen. Daarentegen was hij onder de indruk van de puntige donkerbruine tepels die netjes naar voren wezen.

Toen hij zijn blik toch naar haar gezicht bewoog, had Manisha al besloten om een showtje te houden. Ze sloot haar ogen weer en enkel om de zoveel tellen durfde ze die open te doen om snel naar de deur te kijken. Uitdagend duwde ze ondertussen haar schaamlippen uit elkaar met haar rechterhand, zodat het rozige kutvlees duidelijk te zien was.

Kiran schraapte zachtjes zijn keel. Hij begon het aardig warm te krijgen van het opwindende zicht. Met zijn eigen rechterhand kneedde hij zijn kruis. Het liefst had hij zijn lul uit zijn broek genomen, maar dat ging misschien toch iets te ver. Als de meid iets zou opmerken moest hij toch snel en makkelijk weg kunnen lopen.

Met haar linkerhand streelde Manisha over haar borstjes. Wat overdreven kneep en kneedde ze de leuke dingetjes. Aan haar gevoelige tepels trok ze een beetje, waardoor ze onbedoeld kreunde. Aangemoedigd door haar eigen geluid duwde ze de wijsvinger van haar rechterhand een eindje in haar kutopening. Met haar duim begon ze de bovenkant van haar spleet te bespelen.

Door de spanning duurde het niet lang of ze voelde een orgasme aankomen. Met ingehouden adem duwde ze nu ook haar middelvinger in haar kutopening en rustig schoof ze de vingers heen en weer in haar spleet. Ze zette een kleine stap naar achteren. Haar bovenlichaam kantelde ze wat naar achteren, zodat de waterstralen van de doucheknop ter hoogte van haar venusheuvel op haar lichaam landde. Het warme water klaterde fijntjes op haar gevoelige huid.

Manisha liet haar linkerhand nu ook naar haar spleet afzakken. Krachtig duwde ze haar vingers rondom haar clitoris en met grove bewegingen begon ze de plaats rondom het kleinood te masseren. Een heerlijk, erg intens, gevoel verspreidde zich over haar lichaam. Toen ze voelde dat een hoogtepunt eraan zat te komen opende ze haar ogen en staarde zonder schaamte naar de deur. Ondeugend beet ze op haar onderlip, genietend van haar eigen handen.

Kiran zag de meid kijken. Het kon niet anders of ze moest weten dat hij hier stond. Haar ogen keken recht naar hem, ietwat uitdagend vond hij. Hij plaatste zijn rechterhand tegen de deur, klaar om die verder open te trekken. Een minuut lang bleef hij zo staan, bevroren en in gevecht met zijn gevoelens. Uiteindelijk besloot hij niets te doen, alleen maar te staren in de mooie bruine ogen van Manisha en het bewonderen van haar mooie naakte lichaam.