Geschreven in samenwerking met Steve

Braaf volgde Saskia de volgende dagen de instructies op. De eerste dag ging de buttplug moeilijk naar binnen, maar dat ging steeds makkelijker. De volgende dag droeg ze hem zelfs bijna 3 uur lang en toen ze hem uit deed voelde haar onderlichaam op een vreemde manier leeg. 

Waar ze de eerste dag het ding krampachtig gedragen had, droeg ze hem op dag 3 zelfs bij het schoonmaken en het koken. Freddy merkte er niets van en Saskia vond het wel spannend zo met een ‘geheimpje’ in haar kontje rond te lopen. 

Toen ze ‘s avonds het plugje uitdeed zoemde haar telefoon. 

“Morgen volgt de nieuwe opdracht, zorg dat je om 21:45 klaarstaat aan de achterkant van het Centraal Station. Draag de buttplug die avond ter voorbereiding. Neem je kleding mee in een tas”. 

Yes! Een nieuwe opdracht van The Game, eindelijk! 

Op haar werk stond ze te popelen wat er die avond zou gebeuren. Ze hoopte maar dat niemand haar zou vragen waarom ze zo zenuwachtig was. ‘s avonds maakte ze het eten. Freddy ging na zijn laatste hap eten snel naar de TV. 

“Sorry, belangrijke wedstrijd” zei hij verontschuldigend dat hij niet hielp met de vaat. Natuurlijk er was iedere dag wel een belangrijke wedstrijd. 

Saskia deed de vaat alleen. Freddy kwam nog wel even naar de keuken. Saskia dacht om te helpen, maar nee: hij pakte een nieuw flesje bier uit de koelkast. 

Geïrriteerd ging ze om kwart voor 8 naar boven. Ze pakte de buttplug, schoof haar rokje omhoog, haar string opzij en deed een flinke klodder glijmiddel op de plug. 1 been zette ze op de stoel en zo schoof ze makkelijk de plug in haar kontje. Ze had er handigheid in gekregen. Saskia voelde een sterk verlangen om op het bed te gaan liggen en zich lekker te verwennen met die dildo, maar ze hield zich in. Ze had echt zin in vanavond. 

Ze pakte de kleding en stopte deze in haar tas. Wat zag die body er sexy uit en die jarretels. 

Toen hoorde ze Freddy de trap op rennen. Ze keek op de klok. Bijna half 9, dan was de wedstrijd toch niet voorbij? 

Snel fatsoeneerde ze haar rok en deed de rits van de tas dicht. Nog net op tijd, want Freddy kwam binnen. 

“Saskia je moet me even wegbrengen?”. 

“Wegbrengen waar naartoe?”. 

“Er is een grote stroomstoring in de stad, dus ik moet aan het werk”. 

“En waarom moet ik dan mee?”. 

Hij keek haar geïrriteerd aan dat ze het niet begreep. “Ik heb al 5 pintjes op en kan mijn rijbewijs niet verliezen”. 

“Maar je kunt toch niet met elektriciteit gaan werken als je gedronken hebt?”. 

Freddy beloofde dat dat geen probleem zou zijn. Saskia was zo boos, dat gezuip van haar man zou haar de plek in The Game kosten. Het kon haar op dat moment niet eens schelen of hij zichzelf met zijn dronken kop zou elektrocuteren. Moest ze hem laten stikken? En die mensen die zonder stroom zaten dan? 

“Alsjeblieft?” smeekte Freddy. 

“Oke dan” zei Saskia boos. Misschien kon ze nog op tijd terug zijn, maar eigenlijk wist ze dat het letterlijk Game Over zou zijn. 

Ze stapte achter het stuur van de oude werkbus van Freddy. 

“Hier links” zei Freddy. “Bij de stoplichten rechts”. 

Ze kwamen bij het centrum. Saskia zag op de borden het station staan en dat maakte haar alleen nog maar bozer. 

“Hier rechtdoor” zei Freddy. “En je weet dat je hier maar 50 mag?”. 

Natuurlijk wist Saskia dat, maar ze reed bijna 80 en minderde geen vaart. 

Verderop zag ze Hotel Heaven aan de linkerkant van de weg. Ze kneep kwaad in het stuur toen tot haar doordrong dat haar avonturen daar voorbij zouden zijn. 

“Daar links”. Saskia gooide de auto hard door de bocht en ze hoorde gereedschap achterin de bus vallen. Wat kon haar het schelen. 

“Hier is het” zei hij toen ze het parkeerterrein van het congrescentrum op reden. Het zag er inderdaad donker uit. 

Freddy pakte zijn gereedschap en ze liepen naar de ingang. Ze zag posters van een politieke bijeenkomst die de volgende dag zou plaatsvinden. Natuurlijk konden ze dan geen stroomstoring gebruiken. Bij de draaideuren stond iemand op hen te wachten. 

“Fijn dat u er bent” zei hij en leidde hen naar een nooddeur, omdat de draaideuren niet functioneerde. 

Toch brandde er binnen wel wat licht. Freddy begreep wel hoe dat zat: Een noodaggregaat. 

Hij vroeg wat er allemaal op draaiende gehouden werd. 

“Een beetje verlichting, de alarmsystemen en de scanner bij de ingang. Veiligheid is juist nu belangrijk”. 

Saskia zag in het donker wat hij bedoelde met de scanner. Het leek op wat ze op het vliegveld hadden. Freddy zette zijn gereedschap op de lopende band en liep achter de man aan door de metaaldetector. Saskia liep achter hen aan en zette haar tas op de band. 

Het apparaat begon luid te loeien en Saskia werd vuurrood. Die metalen buttplug zat nog in haar kontje. De beveiliger kwam direct naar haar toe. 

“Heeft u misschien nog iets in uw broekzakken?” vroeg hij. Ze keek hem verbaasd aan. Haar rok had niet eens broekzakken. 

Hij voelde aan haar heupen en controleerde haar nog eens. Bij haar billen begon de scanner weer te loeien en de beveiliger was zichtbaar verbaasd. 

“Wilt u even meelopen?” vroeg hij. 

“Alstublieft schiet op! Hier hebben we geen tijd voor!” zei de man die hen had binnengelaten. 

“Gaan jullie maar vast” zei Saskia die een hoofd als een tomaat had. Dit was zo gênant. 

Freddy en de andere man liepen verder. De beveiliger pakte de tas van Saskia in zijn ene hand en haar bovenarm in zijn andere. Met een stevige greep leidde hij haar mee een donkere gang door naar een hokje vol monitoren. 

“Heb je iets inwendig verborgen?” vroeg hij streng. 

“Ik draag een buttplug” zei Saskia zacht. 

“Wat?” 

“Ik draag een buttplug” zei Saskia nu iets harder. 

“Zit je me soms in de maling te nemen? Denk je dat ik niets beters te doen heb dan dit?” blafte hij. 

“Nee, meneer”. 

“Trek je rokje maar uit”. 

Wat hier? Met hem erbij? Mocht een mannelijke bewaker haar wel dwingen om zich uit te kleden? 

Ze durfde eigenlijk niet te protesteren tegen die boze man en stak haar vingers onder de rand van haar rok. 

Wat een kutdag! 

Toen ze hem net omlaag wilde schuiven, ging de deur open. 

“Steve!” zei een vrouwenstem boos. Het was een jonge vrouw in een beveiligers uniform. “Je weet dat dit tegen de regels is”. 

“Er was geen vrouw in de buurt om haar te controleren” zei hij autoritair. 

“Nu wel. Dus wegwezen!” zei de vrouwelijke beveiliger. 

Beveiliger Steve droop af. 

“Kom mee!” zei de vrouw tegen Saskia. Die keek haar verbaasd aan, werd ze niet gecontroleerd. Ze pakte haar tas en ging achter haar aan. Het hokje uit. De lang door een trap af. Er was wel wat verlichting, maar voor de zekerheid zette ze haar zaklantaarn aan. 

“Waar gaan we naartoe?” vroeg ze. 

“Naar de schuilkelder”. 

“De schuilkelder?” vroeg Saskia geschrokken. “Wat is er aan de hand?!”. 

“Rustig maar” zei de vrouw. “Toen dit gebouw en de omliggende gebouwen in de jaren ‘60 gebouwd zijn, deelden ze een schuilkelder. Via die weg komen we dus in het gebouw hierachter”. 

Saskia begreep er nog steeds niets van, maar was blij dat ze niet echt hoefden te schuilen. 

Ze liepen door de grote betonnen ruimte de trap op omhoog. Ook hier was het donker. Een gangetje door. Een metalen deur deed ze open. Toen Saskia erdoorheen stapte, moeten haar ogen even wennen aan het donker, maar haar hart maakte een sprongetje. Ze wist ineens waar ze was. 

Ze keek nog eens goed en wist het zeker: dit was de lobby van Hotel Heaven. Was het dan toch nog niet voorbij? 

De vrouwelijke beveiliger opende de tas en haalde de kleding die ze laatst gekregen had tevoorschijn. 

“Ga je klaarmaken” zei ze streng. 

Ze zat dus ook in het complot? Wie nog meer? Hoe groot was dit? Was er echt een stroomstoring? In toeval geloofde ze niet meer. 

Ze kleedde zich snel uit en trok de body aan. Haar borsten kwamen door de uitsparingen naar buiten. Toen deed ze de jarretellegordel om en bevestigde deze aan de stayupkousen. Toen haar pumps aan met hoge hakken. 

Voorzichtig keek ze om het hoekje van de deur. De beveiliger was verdwenen, maar ze zag een bekend gezicht. Linde kwam aangelopen in een mooi zwart jurkje. 

“Fijn dat je er bent Saskia, kom maar mee”. 

Saskia vond dat ze vandaag wel heel erg achter iedereen aan moest lopen, maar welke keuze had ze? Ze ging achter Linde aan richting de keuken van het hotel. 

Er brandde slechts 1 flikkerend licht in de keuken. 

Er stonden nog 3 vrouwen. Eentje jonger dan Saskia. 2 die ze van dezelfde leeftijd schatte en 1 vrouw van rond de 50. Ze stonden gespannen naast elkaar in allemaal dezelfde body. 

Linde maakte van allemaal hun polsen vast op hun rug en deed hen een metalen halsband om. 

Met een band om hun middel werd bij ieder een dienblad bevestigd die met een ketting werd vastgemaakt aan hun halsband. Vanaf het keukenblad werden de dienbladen gevuld met champagneglazen. Linde opende een deur. 

“De opdracht van vanavond is simpel: wees een goede serveerster. Denk erom dat jullie niets laten vallen”. 

Zo stapten ze achter elkaar met kleine pasjes de ruimte in. Het was het oude restraurant van het hotel. Donker natuurlijk door de stroomstoring en verlicht met misschien wel 100 kaarsen. Er zaten mensen, veel mensen, maar Saskia kon onmogelijk schatten hoeveel precies. 

Mensen pakten glazen van het dienblad. Er werd getoost en ze merkte dat de gasten erg opgewonden waren. Er werd her en der bij het kaarslicht gezoend. 

Mannen droegen mooie maatpakken. Vrouwen waren in de minderheid, ook sexy gekleed, maar niet zo pikant als de serveersters. Saskia vroeg zich af waar Freddy nu was. 

Al snel merkte Saskia dat ze hier en daar aangeraakt werd. Een aai over haar billen, een vrouwenhand tussen haar benen. Een man die bij het pakken van een glas een keer langs haar borst streelde. Ze had haar armen vast op haar rug en kon zich niet verzetten. Niet dat ze dat wilde. Het enige waar ze mee bezig was, was geen glazen laten vallen. 

Het was zo spannend om hier als een soort vermaak voor de gasten rond te lopen. Door de duisternis kon ze telkens maar een paar meter verder kijken en zodra er weer nieuw kaarslicht was, was er telkens weer een geile nieuwe verrassing te zien. 

Ze stapte op een tafeltje af waar een man zat, terwijl een vrouw gehurkt hem zat te pijpen. Met een vloeiende beweging liet ze zijn pik in haar keel glijden. Hij pakte een glas en schonk wat champagne over zijn lul en liet het haar eraf zuigen. 

Saskia keek even toe en vroeg zich af of die vrouw ook onderdeel van the game was. Ze was duidelijk wel heel erg goed Ze liet de pik uit haar mond glijden en slurpte al het vocht op en speelde er met haar mond mee. Deze dame was echt botergeil.  

“Kom eens hier” zei ze zwoel. Saskia stapte naar voren met nog 2 glazen op haar dienblad. De vrouw gaf haar een tongzoen en Saskia proefde de smaak van pik, speeksel en dure champagne. Haar lichaam reageerde direct. 

Saskia ging verder, terwijl ze het geil tussen haar benen voelde vloeien. Ze kwam bij een wat langere tafel waaraan 5 gasten zaten. 3 mannen, 2 vrouwen. Er was nog een plekje vrij. 

“Kom er gezellig bij” zei de man. 

“Sorry” zei Saskia, ik moet mensen voorzien van drankjes. 

De man tikte op een met stof beklede kruk naast hem. 

Saskia besefte dat ze geen keus had en liep naar de kruk. Pas toen zag ze dat er een forse dildo op de kruk gemonteerd was. 

De man klopte nogmaals ongeduldig op het kussen. 

Met het dienblad voor zich liet Saskia zich een stukje op de dildo zakken die gemakkelijk haar kontje in gleed. 

“Bravo” zei ze man. “Stukje omhoog weer”. 

Hij legde zijn hand op haar billen en geleidde haar om rustig op en neer over de dildo op het krukje te bewegen en dat alles zonder de 2 glazen op het dienblad voor haar te laten vallen. 

De dame tegenover haar applaudisseerde met haar vingertoppen. Haar mooie gelakte nagels glommen in het kaarslicht en Saskia zag haar ogen twinkelen. Saskia schatte haar rond de 50 jaar oud. 

“Ik herinner mij deze opdracht nog zo goed. Al die mensen en die handen over mijn lichaam”. 

Vanuit het donker verscheen Linde in haar zwarte jurkje. Ze legde een hand op de schouder van de vrouw. 

“Jolanda, je wordt loslippig van de alcohol, maar je kent de regels: over the game wordt niet gepraat. Het zou jammer zijn als het voor jou hier op deze manier eindigt”. 

Ze verdween weer in het donker en de vrouw kneep haar lippen strak op elkaar. 

Saskia die nog steeds rustig op en neer bewoog op de dildo wist nu dus dat de vrouwen hier allemaal deelneemsters waren van the game. Hoeveel opdrachten zouden ze al op haar voorlopen? En de mannen? Deden die ook mee aan the game? Wat was hun rol hierin? 

“Heel goed” zei de man tegen Saskia toen hij genoeg gezien had hoe ze het krukje neukte. Hij en de man naast hem pakten de laatste glazen van het dienblad en toostten. 

Ze wilde teruglopen naar de keuken om het dienblad te laten vullen met nieuwe drankjes. Toen werd ze ineens beetgepakte door een man in het donker. Hij tilde haar op en zette haar op, net toen ze wilde kijken blies hij een kaars uit die op een tafeltje achter haar stond. Hij zette haar er bovenop. Ze voelde iets kouds langs haar kutje stromen. Dat was vast champagne die hij op haar goot. 

Toen voelde ze zijn tong op haar clit. Ondanks het donker had hij makkelijk het open kruis in haar body gevonden. Ze zat in het donker, maar merkte dat er om haar heen mensen haar kant op keken. 

Hij zoog er zachtjes aan en dan likte hij weer. Saskia spartelde met haar benen. Dat was ook het enige wat ze nog vrij kon bewegen. Ze kreunde het uit. "Oooooow Jaaaa! Jaaaaa! Jaaaaah!" gilde ze, haar orgasme volgde. 

Ze spartelde met haar benen en voldaan trok de man zijn gezicht terug. 

De man stapte weg en een andere gast stapte het donker in. Hij bracht zijn hoofd naar haar ontblote borsten. Hij kuste ze en likte ze en ze liet meteen merken hoe gevoelig ze waren. 

Ze merkte dat hij een keer tegen het dienblad stootte dat nog steeds vast zat aan haar buik en haar nek. Toen kwam er een eikel in haar lekkende kutje glijden. 

“O ja, neuk me!” kreunde ze. Dat liet hij zich geen 2 keer zeggen en al snel stootte hij op volle kracht in haar. Wat voelde dit goed. Door de duisternis leken haar zintuigen nog scherper om dit genot te ervaren. 

“Dames en heren” klonk ineens een stem vanuit het donker. “Pak een kaars, dan kunnen we het feest voortzetten in de voormalige bruidssuites. De gamemaster wacht daar op jullie”. Saskia herkende de stem als die van Linde. 

De man die haar neukte trok tot haar spijt zijn pik terug. Hij verdween in het donker richting de deur die zojuist open gegaan was. Een prachtige optocht van kaarsen verliet de donkere kamer. Saskia klom van het tafeltje en ging ook naar de gang. Eindelijk zou ze te weten komen wie de gamemaster was en hoe dit allemaal zat. 

Eenmaal bij de deur hield Linde haar tegen. 

“Sorry Saskia. Dit is alleen voor deelnemers die veel verder zijn in The Game. Je hebt je opdracht voor vanavond goed uitgevoerd”. 

Linde maakte de polsen van Saskia los. Een beetje teleurgesteld droop Saskia af richting de lobby waar ze haar jurkje achtergelaten had. Ze was nieuwsgierig wat er allemaal in de bruidssuites gebeurde. Ze keek of ze de andere serveersters nog ergens zag, maar nee. Teleurgesteld trok ze haar rokje weer aan. Op dat moment knipperde het licht en sprong overal de verlichting weer aan. Freddy was duidelijk klaar met zijn klus. 

Ze liep de trap af, de schuilkelder door, terug naar de beveiliging van het congrescentrum. Het leek een eeuwigheid geleden dat ze hier was. Op dat moment kwam ook Freddy er weer aan. Samen gingen ze terug in de auto. 

“Het was heel vreemd” zei hij. “Ik kon de oorzaak niet vinden, misschien toch doordat ik teveel gedronken had en toen ineens was de storing voorbij”. 

“Raar” zei Saskia toen ze weer achter het stuur van het busje stapte. 

“Saskia” zei hij toen ze terug reden. “Bedankt dat je met me mee gereden bent. Ik zal voortaan minder drinken en jou meer tijd geven”. 

Saskia zou nog niet zo lang geleden dolblij geweest zijn met zo’n lieve belofte van haar man, maar ondertussen wilde ze juist dat hij ongeïnteresseerd was in wat ze allemaal uitspookte. Ze wilde niets liever dan ongestoord The Game kunnen spelen.