Draken & Co - 1

Het leven was tot op heden niet gemakkelijk geweest voor Born Wagels. Zijn moeder was overleden aan een slepende ziekte toen hij drie jaar was. Zijn vader had zo goed mogelijk voor het gezin gezorgd, maar zijn twee jaar oudere zus Tes en hijzelf hadden een moeilijke jeugd gehad. Niet veel tijd om te spelen of naar school te gaan, wel zoveel mogelijk vader helpen in de zaak die hij had opgericht aan de rand van de stad Brekwater. Brekwater maakte deel uit van het grote koninkrijk Kraanveld, dat op zijn beurt ingesloten lag tussen drie andere de koninkijken: Grauwbos, Brongewest en Eizerdijk.

Vader had hun al snel op de gevaren gewezen die het werk met levende dieren met zich meebracht, maar ondanks deze gevaren was het een winstgevende handelszaak geworden. Er was enkel maar een gelijksoortige zaak in Grauwbos. Draken & Co was dan ook al snel een gevestigde naam in het koninkrijk.

Het noodlot sloeg echter toe toen Born net dertien was geworden. Een verkeerde inschatting van vader zorgde ervoor dat hij geplet werd tussen de muur en de draak, toen hij de wekelijkse maaltijd rondbracht. Born was dan ook zaakvoerder geworden op jonge leeftijd en trachtte zo goed mogelijk in de voetsporen van zijn vader te treden. Het kweken en opleiden van jonge draken was niet eenvoudig, maar de groeiende vraag voor jonge draken door de elite van de koninkrijken maakte het een winstgevend beroep. Tes hielp hem zoveel ze kon, maar haar voornaamste taak was toch het lichtere administratieve werk. Ze zat altijd met haar neus in obscure boeken en het werken in de zaak trachtte ze dan ook tot het minimum te beperken. Maar hun onderlinge verstandhouding was goed en dat was uiteindelijk toch het belangrijkste.

Het ouderlijke huis dat hun vader hen had nagelaten was gelukkig groot genoeg. Tes en Born hadden elk een verdieping voor zichzelf, het gelijkvloerse gedeelte bevatte gemeenschappelijke ruimten zoals de keuken, de eetkamer en een salon. Born had zijn slaapkamer op de eerste verdieping, maar de andere kamers daar gebruikte hij eigenlijk niet. Tes, die haar slaapkamer op het tweede verdiep had, gebruikte de andere drie kamers wel, maar omdat Tes ze steeds op slot deed, wist Born niet goed waarvoor ze die eigenlijk gebruikte. Maar hij trok er zich niets van aan, hij kwam toch nooit op de tweede verdieping.

Het was gelukkig een zachte winter geweest dit jaar. Toen hij voor de eerste keer in de lente alleen naar drakeneieren ging zoeken, had hij het geluk aan zijn zijde. Born had de jaren voordien steeds vader vergezeld en hij wist de vindplaatsen nog goed te vinden. Drie weken na zijn vertrek kwam hij dan ook opgewekt, en in het bezit van 37 eieren, terug in Brekwater. Het belangrijkste moment van het jaar was goed verlopen. Nu moest hij zorgen dat de eieren in optimale omstandigheden uitgebroed werden en kon de opvoeding en training van de draken beginnen. Gelijktijdig moest hij zorgen dat hij kopers vond voor de nu reeds grotere draken die vorig jaar waren geboren.

-o-

“Ik denk dat ik een eerste klant voor je heb”, zei Tes hem op een morgen in mei. “Je moet eens langsgaan bij jonkheer Kreghis hier in Brekwater. Ze hebben interesse in de aanschaf van een draak.” Nadat hij zijn ronde in de stallingen had gedaan, kleedde hij zich om en vertrok naar de klant. Het was een flinke wandeling want het domein van jonkheer Kreghis lag aan de andere kant van de stad net buiten de omwalling. Hij had er een hekel aan om zo rond te lopen in een wit hemd met zwarte kniebroek en had het zich al beklaagd dat hij zijn nieuwe schoenen met opgekrulde punt, het nieuwe modeverschijnsel, had aangedaan, want zijn voeten deden al pijn toen hij nog maar halfweg was. Neen, dacht hij, geef mij maar een wandeling door het bos op zoek naar eieren. Maar de verkoop van draken was nu eenmaal ook belangrijk, want het zorgde voor een comfortabel inkomen. Toen het dan ook nog begon te regenen, zakte zijn stemming nog verder omlaag. Hij bereikte dan ook nat en humeurig de grote woning van jonkheer Kreghis. Het uit roze silexsteen opgetrokken twee verdiepingen hoge gebouw lag aan een doodlopende straat. De vele ramen die rond de groene toegangsdeur aanwezig waren deden vermoeden dat het een woning met vele kamers was en dat de eigenaar een zekere welstand genoot. Een grote tuin, omsloten door een hoge grijze gritex stenen muur, strekte zich langs drie zijden van de woning uit. Wat een geluk, dacht hij, een ommuurde tuin, dat is nodig als je draken wil hebben. Het stemde hem wat optimistischer.

Born trok aan de koord naast de deur en een luide beltoon weergalmde door de woning. Een vrouw deed open en Born maakte zich bekend. “Kom binnen, ik ben jonkvrouw Elverien, ik had niet zo’n knappe jonge man verwacht.” Hij liep langs haar door de ontvangsthal binnen. Een zwoele, prikkelende parfumgeur kwam hem tegemoet toen hij langs de jonkvrouw liep. Born schatte haar achteraan de dertig. Halflange zwarte haren omkransten een rond gezicht. Haar opvallende grijze ogen en de sensuele lippen waren met zorg opgemaakt. Ze droeg een geruit rood wit hemdje met korte mouwen met daaronder een klokwormige rok tot juist boven haar knieën in dezelfde stof. Haar zwarte netkousen eindigden in rode naaldhakken met opgekrulde punt. Elverien liep hem voor naar een klein salon met blauwe zetels. Ze wees hem een tweezit toe en ging naast hem zitten.

“Mijn man is vandaag niet thuis,” begon ze onmiddellijk, “en wat een geluk ook want hij verveelt me. Het ergste is dat ik nog vier jaar moet uitdoen in ons vijfjarig huwelijk. Daarom was ik op zoek naar een draakje.” Born had tijdens de wandeling zijn verkooppraatjes wat voorbereid en stak meteen van wal. “Wij kunnen drie soorten draken aanbieden: allereerst heb je de groene draak. Ideaal als gezelschap, wordt maar anderhalve meter groot en kan als enige draak ook in huis gehouden worden. Dan hebben we de zwarte draak, deze wordt vooral ingezet als bewaker, kan daardoor soms agressief uit de hoek komen, en wordt tot twee meter groot. Tot slot hebben we de bruine draak, die wordt voornamelijk gebruikt voor het vervoer van personen en goederen en dit dankzij zijn uitstekende vliegeigenschappen. Hij is echter de grootste van de drie, namelijk ongeveer drie meter. Maar ik denk dat de jonkvrouw vooral een groene draak zoekt.” “Zeg gerust maar Elverien,” antwoorde ze, “zo een knappe jonge man als jij moet me geen jonkvrouw noemen.” Ze keek hem ondertussen in de ogen en wreef met haar hand eventjes over zijn dijbeen. Born slikte even, de aanraking, de bedwelmende parfumgeur die rond hem hing, het deed een eigenaardig gevoel in de onderbuik ontstaan, waarvan hij zich nog nooit van was bewust geweest. Ze boog zich wat naar hem toe, wat haar in staat stelde om nonchalant haar hand te verplaatsen naar de binnenkant van zijn dijbeen. Born voelde zijn penis hard worden in zijn broek en schuifelde wat ongemakkelijk op de zetel. Hij hoopte maar dat ze de zwelling in zijn broek niet zou opmerken. “Hoeveel vraag je voor een groene draak?” “Euh … vijfentwintig duizend goudstukken of vijf Brekwater goudstaven jonk … Elverien.” Ze glimlachte en ze verplaatste haar blik van zijn ogen naar zijn lenden. Mmm, dat is het waard. We zullen elkaar wel wat beter moeten leren kennen want je zal me alles moeten leren over de verzorging,” ging ze verder, waarbij ze even over de bobbel in zijn broek wreef. Born kreeg een rode kleur en wist zich geen houding te geven. “Goed, dat is dan afgesproken”, zei Elverien opgewekt terwijl ze rechtstond. “Morgen is mijn man thuis, kom maar in de voormiddag de goudstukken halen. Einde van de week is Kreghis weer weg voor zaken, dan verwacht ik je met de draak.”

Ze leidde hem terug naar de ontvangsthal. “Het is heel aangenaam om zaken met je te doen.” Ze duwde zich even tegen hem aan en kuste hem langer dan nodig op de mond. “Ik kijk uit naar jou en de draak einde deze week”, zei ze zwoel terwijl ze nogmaals over de bobbel in zijn broek wreef. Even later stond Born verbouwereerd op straat. Het tolde in zijn hoofd: hij had zijn eerste verkoop gedaan, maar de hand die over zijn harde penis wreef had dingen in hem losgemaakt waarvan hij het bestaan niet had vermoed. Hij begreep het niet, het leek wel of de terugweg veel vlotter en aangenamer verliep.

-o-

Tes luisterde toen hij die avond, bij de gemeenschappelijke maaltijd, in detail het relaas gaf van zijn eerste verkoop. Ze glimlachte toen hij het had over die ongecontroleerde gevoelens in zijn lenden. “Zo,” zei ze, “dus die Elverien vind je knap, ziet je wel zitten en ze wil eigenlijk af van haar vijfjarig huwelijk. Dat is goed nieuws eigenlijk, want zo zou je hogerop op de maatschappelijke ladder kunnen komen.” Born begreep niet goed wat ze bedoelde, maar Tes ging enthousiast verder. “Ik zal morgen wel zelf naar die jonkheer gaan om de goudstukken op te halen, dan kan jij op het einde van de week de draak brengen. Maar eerst ga ik je wat leren.”

Ze stapte op haar broer toe en kuste hem op zijn lippen. Born verstijfde even. “Wat ben je van plan”, vroeg hij onthutst. “Je voorbereiden op het echte leven”, zei Tes zacht en ze kuste hem opnieuw terwijl ze haar tong in zijn mond wurmde. Hij voelde een innerlijke spanning toenemen, maar al snel waren hun tongen in een slurpend gevecht gewikkeld. Tes stopte het gevecht en traag knoopte ze haar hemd los en liet het op de grond vallen. Born staarde met grote ogen opgewonden naar de volle naakte borsten en voelde een warme gloed in zijn lenden. “Kom kneedt mijn borsten nu, zuig aan mijn tepels”, hoorde hij Tes zeggen. Ruw greep hij haar borsten en kneep er hard in. “Zachtjes Born, we hebben tijd, geniet ervan.” Hij deed wat ze vroeg en al snel ging hij op in het spel van zuigen, likken en kneden. Hij voelde hoe haar hand over zijn lenden wreef en kon het niet vermijden dat hij een erectie kreeg. “Sorry”, stammelde hij. “Geeft niet broer, laat me je helpen.” Ze knoopte zijn hemd los en liet het op de grond vallen. Daarna volgde zijn broek dezelfde weg. Tes keek goedkeurend naar de grote stevige lul en balzak. “Born, daarmee zal je nog veel vrouwen gelukkig maken. Daarmee ga je de wereld veroveren.” “Hoe bedoel je”, zei hij schor en opgewonden. “Vrouwen hebben graag dat je hun daarmee gelukkig maakt, laat me het zo zeggen. Kom laat me je tonen hoe.” Tes knoopte haar rok los, liet die op de grond vallen en ging op de grond liggen met haar benen wijd open. Born staarde naar haar vochtig glanzende kutlippen. “Kom op me liggen en duw je harde penis in mijn warm grotje.” Born deed wat zijn zuster vroeg. Het voelde heerlijk aan. “En nu neuken, duw je penis in en uit me.” Hij begon die glijdende beweging en al snel had hij het ritme beet. Hoe meer Tes gelukzalig kreunde, hoe sneller hij in haar begon te stoten. Plots voelde hij de drang om als het ware een laatste diepe stoot te geven en toen hij dat deed voelde hij zijn zaad uit zijn penis komen. “Sorry” stammelde hij weer en wilde zijn penis zo snel mogelijk uit haar trekken, maar ze hield hem stevig vast. “Het is niets broer, het hoort erbij, je deed het geweldig.”

“Je bent heel bedreven”, zei ze even later. “Maar we gaan nog regelmatig oefenen, zodat je echt weet hoe je vrouwen gelukkig kan maken en verleiden. Gebruik je lul om je op te werken op de maatschappelijke ladder, ik zal je daarbij helpen. Het zal ons beide ten goede komen. Je zal zien, je onzekerheid zal omgebogen worden naar een doelbewust gebruik van je talent.” Born vertoefde nog even in de roes van het gelukzalige moment en was zijn zus dankbaar voor haar hulp. Even later stapte hij opgewekt naar de stallingen. De draken en drakeneieren wachten op hem.